มีชาย 2 คน ป่วยหนักทั้งคู่ และเผอิญอยู่โรงพยาบาลเดียวกัน ในห้องเดียวกัน ชายคนแรกจะต้องลุกขึ้นนั่งบนเตียงวันละ 1 ชั่วโมงทุกบ่าย เพื่อให้ของเหลวไม่ท่วมปอด ในขณะที่ชายคนที่สองจะต้องนอนอยู่บนเตียงตลอดเวลา
ชายคนแรกได้นอนติดหน้าต่างซึ่งมีอยู่บานเดียวในห้องนั้น ทั้งสองคนใช้เวลาส่วนใหญ่พูดคุยกันในเกือบทุกเรื่อง ทั้งเรื่องครอบครัว ภรรยา บ้าน ที่ทำงาน ตอนไปเกณฑ์ทหาร เวลาไปเที่ยวพักร้อน...
ช่วงเวลา 1 ชั่วโมงทุกๆบ่าย เมื่อชายคนแรกได้ลุกขึ้นนั่งนั้น เขาจะเล่าให้ชายคนที่สองฟังถึงสิ่งต่างๆที่เขาได้เห็นจากหน้าต่างบานนั้น
นานวันเข้า โดยไม่รู้ตัว ชายคนที่สองก็รอคอยช่วงเวลา 1 ชั่วโมงนั้นทุกวัน เพราะเป็นช่วงเวลาที่เขาจะได้รับรู้ถึงความสนุกสนาน ความรื่นเริงและสีสันของโลกภายนอก นอกห้องของคนป่วยที่เขาต้องทนนอนอยู่เฉยๆ
มองจากหน้าต่าง จะมีสวนสาธารณะ ซึ่งตรงกลางมีบึงใหญ่ มีเป็ดและหงส์ว่ายน้ำไปมา เด็กๆก็มาเล่นเรือลำเล็กๆที่บึงนี้ รอบๆสวนเต็มไปด้วยแปลงดอกไม้หลากสีสัน คู่รักมาเดินเล่นพูดคุยกันอย่างมีความสุข มองออกไปไกลๆก็จะเห็นเส้นขอบฟ้าที่ตัดกับตึกระฟ้าของเมือง
ทุกๆครั้งที่ชายคนแรกบรรยายสิ่งที่เขาได้เห็นจากหน้าต่างนั้น ชายคนที่สองก็จะหลับตาและจินตนาการถึงภาพต่างๆไปด้วยเสมอ แม้กระทั่งในบ่ายวันหนึ่งที่ชายคนแรกเล่าให้ฟังว่า มีขบวนพาเหรดผ่านไป ชายคนที่สองก็เห็นภาพผู้คนในขบวนพาเหรดในชุดหลากสีสัน เดินตามจังหวะเพลงอย่างสนุกสนาน แม้ว่าเขาจะไม่ได้ยินเสียงเพลงเลยแม้แต่น้อย
เวลาผ่านไป...
เช้าวันหนึ่งเมื่อพยาบาลจะเข้ามาเช็ดตัวตามปกติ ก็พบว่าชายคนแรกได้จากไปแล้วอย่างสงบ ไม่นานนัก ชายคนที่สองก็ได้ขอร้องกับพยาบาลให้เขาย้ายไปนอนติดกับหน้าต่างแทน ซึ่งเธอก็ไม่ขัดข้อง
เมื่อย้ายเตียงเรียบร้อยแล้ว ชายคนแรกก็ค่อยๆขยับตัว ถึงแม้จะเจ็บ เขาก็พยายามยันข้อศอกขึ้น เขาต้องการจะเห็นสิ่งที่เขาได้รับฟังมาตลอดจากชายคนแรก สิ่งต่างๆที่อยู่นอกหน้าต่างนั้น
ในที่สุดเขาก็ทำสำเร็จ เขามองออกไปนอกหน้าต่าง สิ่งที่เขาเห็นคือกำแพงที่ว่างเปล่า...
เขาไม่รีรอที่จะถามกับพยาบาลด้วยความสงสัยว่า ทำไมชายคนแรกถึงได้เล่าให้เขาฟังถึงสิ่งสวยงามต่างๆที่เกิดขึ้นนอกหน้าต่างนั้นตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน
พยาบาลบอกให้เขาทราบว่า ชายคนแรกนั้นตาบอดและเขามองไม่เห็นอะไรเลย แม้กระทั่งกำแพงนั้น
"บางทีเขาแค่อาจจะอยากคอยให้กำลังใจคุณนะคะ"
....................
ในการทำให้ผู้อื่นมีความสุขนั้น ก่อให้เกิดความสุขที่ยิ่งใหญ่กว่า ความเศร้าหมองเมื่อได้รับการแบ่งเบาจะบรรเทาไปได้ครึ่งหนึ่ง แต่ความสุขเมื่อได้ถูกแบ่งปัน จะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า
หากคุณอยากจะร่ำรวย ให้ลองนับสิ่งที่คุณมีที่เงินไม่อาจซื้อได้ ผู้คนอาจจะลืมในสิ่งที่คุณได้พูด อาจจะลืมในสิ่งที่คุณได้ทำ แต่จะไม่เคยลืมว่าคุณได้เคยทำให้เขารู้สึกอย่างไร
ดังนั้น จงอย่ารีรอที่จะทำให้เขามีความสุข แบ่งปันความสุขและเรื่องราวดีๆวันนี้ให้กับคนรอบข้างบ้าง...