สิ่งที่มีค่าที่สุดในใจเรา...คือหัวใจเรา
อย่าเอาชีวิตทั้งชีวิตไปยกให้ใคร
อย่าเอาใจทั้งใจไปยกให้ใครคนเดียว
อย่ายกสิ่งที่มีค่าที่สุดและดีที่สุดของเราไปให้ใครดูแล
เพราะไม่มีใคร...ที่จะดูแบมันได้ดีไปกว่าตัวเราเอง
อย่าปิดกั้นความรู้สึกของหัวใจ
อย่าบอกว่าเกิดมาเพื่อรักคนๆ เดียว
คนใจแคบเท่านั้น...ที่เกิดมาเพื่อรักคนได้คนเดียว
เราสามารถรักใครต่อใครได้มากมาย
ขอเพียงให้รู้จักหน้าที่ของความรัก
หน้าที่ที่จะปฏิบัติต่อคนที่เรารัก
รักต่างแบบ...ปฏิบัติในหน้าที่ต่างกัน
แล้วเมื่อวันใดวันหนึ่ง...
คนบางคนไม่แยแสกับความรักที่เรามีให้
เราก็ยังคงเหลือใครต่อใครอีกมากมาย
และไม่เห็นต้องเจ็บเจียนตาย...
ถ้าเรามั่นใจ...ว่าเราทำหน้าที่ให้รักนั้น เต็มที่แล้ว
อากาศ...ร้อนอบอ้าว
ออกมายืนคุยกับแสงแดด
อากาศ...หนาวขาดใจ
ออกมาหาอุ่นไอลมหนาว
เราจะรู้ว่าร้อนหรือหนาว...ก็ต่อเมื่อเราได้สัมผัสกันมัน
ก็เหมือนความรัก... อยากรู้ว่ารสชาติเป็นยังไง
ก็ต้องไปสัมผัสกับมัน...แต่อย่าทรมานตัวเอง
ด้วยการยืนตากแดดนานๆ หรือยืนต้านทางลมหนาว
ถ้ารู้ว่าร้อนนัก...ก็หลบที่ร่ม
ถ้ารู้ว่าหนาวนัก...ก็ก่อเตาผิง
ความรักจะไม่ทำร้ายเรา...ถ้าเราไม่ทำร้ายตัวเอง
ถ้าเธอรู้จักรัก...แสงแดดจะทำให้เธออบอุ่น
ลมหนาวจะทำให้เธอหลับสบาย
สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตเรา คือชีวิตเรา
