มะละกอไม่ใช่พืชพื้นเมืองของไทยแท้ตั้งแต่แรก แต่เป็นของทวีปอเมริกาใต้ที่เราได้เข้ามาปลูกกันตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา และเพราะมะละกอชอบอากาศร้อน ขึ้นง่าย โตเร็วในดินร่วนปนทราย จึงปลูกได้ดีทุกภาคทั่วไทย แถมออกดอกออกผลให้ได้รับประทานกันทั้งปี

มะก้วยเทศ ชื่อเรียกมะละกอของคนภาคเหนือ ถือว่าเป็นอีกหนึ่งในยอดพืชผัก เพราะมีไม่มากที่พืชชนิดหนึ่งจะเป็นได้ทั้งผักและผลไม้ รวมทั้งมีสรรพคุณทางสมุนไพร ในด้านที่เป็นผักก็ทำอาหารได้หลายแบบ อย่างยอดอ่อนแม้ว่าจะขมและมียางแต่ก็อร่อย ส่วนคนที่ไม่ชอบกินสดก็เอาไปแปรรูปเป็นมะละกอดองเป็นผักจิ้มกินแกล้มกับสารพัดน้ำพริก ส่วนมะละกอดิบ เนื้อเขียวอ่อนใสไม่ต้องร่ายยาว เพราะ เรารู้กันดีว่า ส้มตำเป็นอาหารยอดนิยมทั่วไทยไปแล้ว หรือหากนำไปต้มหรือนึ่งแล้วผัดใสไข่ก็ดี แต่ที่เด็ด ๆ ก็คงต้องแกงเหลืองหรือแกงส้ม ถ้าเป็นมะละกอสุก เรานิยมกินเป็นผลไม้ล้างปาก หลังอาหารเพราะทั้งหอม ทั้งหวาน นุ่มลิ้น

ประโยชน์ทางสมุนไพร คือใช้เป็นยาขับประจำเดือน ช่วยลดไข้ ดอกกินแล้วช่วนขับปัสสาวะ ราดใช้รักษาลากเกลื้อน ส่วนยางคนโบราณใช้กัดแผลรักษาตาปลาหรือหูด