คืนนั้นฝนตก อากาศหนาวเย็นเหลือเกิน ขณะที่ดิฉันกำลังยืนรอรถประจำทางอยู่คนเดียว รถประจำทางคันหนึ่งก็วิ่งเข้ามาจอดตรงป้ายที่ดิฉันยืนอยู่
หญิงชราคนหนึ่งค่อยๆ ตะเกียกตะกายลงจากรถ แล้วเดินตรงมาทางที่ดิฉันยืนอยู่อย่างเชื่องช้า
"แม่หนู .รถประจำทางคันต่อไปจะมาถึงเมื่อไหร่จ๊ะ" หญิงชราผู้นั้นถามดิฉัน
ดิฉันจึงถามแกไปว่า แล้วคุณยายจะไปรถสายไหนล่ะคะ"
พอแกบอก ดิฉันก็อุทานเสียงดังลั่น อ้าว .. ก็คุณยายเพิ่งลงมาจากรถสายนั้นเมื่อกี้นี้เองนี่คะ .."
"เอ้อ หญิงชราตอบตะกุกตะกักอย่างอายๆ "คือว่า ... บนรถคันเมื่อกี้นี้ มีชายหนุ่มพิการคนหนึ่งขึ้นมา แต่ไม่มีใครลุกให้เขานั่งเลย ยายคิดว่า ถ้าคนแก่ๆ อย่างยายลุกให้เขานั่งเขาคงจะอายแน่ๆ ยายเลยทำเป็นว่าจะลงเสียที่นี่ พอยายกดกริ่งให้รถจอด เขาก็เดินมานั่งตรงที่ยายได้โดยไม่ต้องอึดอัดใจ ส่วนยายก็ .. เอ้อ ... รถประจำทาง มันมีเสมอไม่ใช่หรือจ๊ะ แม่หนู "
เรื่องจริง โดย : แมรี่ อี. เคลมองส์
หญิงชราคนหนึ่งค่อยๆ ตะเกียกตะกายลงจากรถ แล้วเดินตรงมาทางที่ดิฉันยืนอยู่อย่างเชื่องช้า
"แม่หนู .รถประจำทางคันต่อไปจะมาถึงเมื่อไหร่จ๊ะ" หญิงชราผู้นั้นถามดิฉัน
ดิฉันจึงถามแกไปว่า แล้วคุณยายจะไปรถสายไหนล่ะคะ"
พอแกบอก ดิฉันก็อุทานเสียงดังลั่น อ้าว .. ก็คุณยายเพิ่งลงมาจากรถสายนั้นเมื่อกี้นี้เองนี่คะ .."
"เอ้อ หญิงชราตอบตะกุกตะกักอย่างอายๆ "คือว่า ... บนรถคันเมื่อกี้นี้ มีชายหนุ่มพิการคนหนึ่งขึ้นมา แต่ไม่มีใครลุกให้เขานั่งเลย ยายคิดว่า ถ้าคนแก่ๆ อย่างยายลุกให้เขานั่งเขาคงจะอายแน่ๆ ยายเลยทำเป็นว่าจะลงเสียที่นี่ พอยายกดกริ่งให้รถจอด เขาก็เดินมานั่งตรงที่ยายได้โดยไม่ต้องอึดอัดใจ ส่วนยายก็ .. เอ้อ ... รถประจำทาง มันมีเสมอไม่ใช่หรือจ๊ะ แม่หนู "
เรื่องจริง โดย : แมรี่ อี. เคลมองส์
