จากข้อมูลที่ผ่าน มาพบว่ากลุ่มวัยรุ่นหญิงมักจะเป็นโรคนี้กันมาก วัยรุ่นชายและกลุ่มอายุอื่นก็มีบ้างเหมือนกัน แต่ในสัดส่วนค่อนข้างน้อย
คนที่เป็นโรคกลัวอ้วน หรืออะนอเร็กเซีย มักจะเป็นห่วงเรื่องรูปลักษณ์ของตัวเองอย่างมาก อาจเรียกได้ว่า คลั่ง ไคล้ความผอม รู้สึกว่าตัวเองต้องลดน้ำหนัก และโหมออกกำลังกายอย่างหนัก ทั้งๆที่รูปร่างก็ผอมจะแย่อยู่แล้ว แต่ก็ยังต้องลดความอ้วนลงไปอีก
นักจิตวิทยาบอกว่า คนที่มีอาการโรคนี้ไม่ใช่แค่เรื่องของอาหารและน้ำหนักตัวเท่านั้น แต่ยังมีปัญหาทางอารมณ์ คือมีความรู้สึกซึมเศร้า ย้ำคิดย้ำทำ และจะรู้สึกประสบความสำเร็จหากสามารถลดน้ำหนักให้ร่างกายผอมเพรียวได้
แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าเป็นโรคกลัวอ้วน เรื่องนี้พ่อแม่อาจต้องช่วยกันสังเกตสักนิดว่าลูกมีอาการต่อไปนี้บ้างหรือไม่
มักจะเลือกกินอาหารที่ไขมันต่ำ หรือเป็นห่วงเรื่องปริมาณแคลอรีในอาหารอย่างหนัก
ชอบแบ่งอาหารเป็นชิ้นเล็กๆ ชอบยัดเยียดอาหารให้เพื่อนร่วมโต๊ะ
ไม่อยากกินอาหารต่อหน้าคนอื่น
อาการนอก จากนี้ก็ยังมี เช่น ประจำเดือนขาดติดต่อกัน บ่นว่าหนาว ผิวหนังแห้ง ซีดเซียว ผมร่วง ป่วยบ่อย ขาดสมาธิ
หากสังเกตพบว่าคนใกล้ตัวมีอาการอย่างที่กล่าวมา สิ่งสำคัญคือ ครอบครัวและเพื่อนต้องเป็นกำลังใจสนับสนุนทางอารมณ์ในเรื่องอาหารการกินที่มีประโยชน์ คอยชื่นชมในเรื่องอื่น โดยไม่เน้นแต่เรื่องรูปร่างหน้าตา และอย่าลืมพาไปปรึกษาแพทย์ โดยเร็ว ยิ่งรักษาเร็วก็ยิ่งหายได้ไว.
