มะม่วงหิมพานต์ Cashew Nut
มีอีกชื่อคือ กาหยี ซึ่งเป็นชื่อที่คนใต้จะรู้จักกัน มะม่วงหิมพานต์มีหลายชื่อเรียกจนได้ฉายาว่า “พันธุ์ไม้ร้อยนาม” จัดเป็นไม้ผลยืนต้นขนาดกลางที่มีความสูงประมาณ 10 เมตร ใบเป็นแบบใบเดี่ยวสีเขียวเข้ม เป็นมัน มีลักณะเป็นรูปไข่ โคนใบแหลม ออกใบแบบเรียงสลับกัน ส่วนดอกออกเป็นช่อ มีขนาดเล็กสีชมพู รูปร่างคล้ายลูกชมพู่ เนื้อนุ่มนิ่ม มีกลิ่นหอมไม่เหมือนใคร ผลที่ยังอ่อนเป็นสีเหลือง พอแก่จะเปลี่ยนสีเป็นแดงอมชมพูคล้ำ พร้อมมีเมล็ดติดอยู่ปลายผล
พืชชนิดนี้มีถืนกำเนิดเดิมที่ดินแดนแห่งกาแฟรสเด็ด ซึ่งก็คือ ประเทศบราซิลในทวีปอเมริกาใต้ ซึ่งเป็นพืชพื้นเมืองที่ปลูกกันมากทางตะวันออกเฉียงเหนือของบราซิล จากนั้นก็ค่อย ๆ มีผู้นำไปปลูกและขยายพันธุ์ในกลุ่มประเทศแถบอเมริกากลางอย่างแดนจังโก้ ประเทศเม็กซิโก และหมู่เกาะอินดิสตะวันตก
จนในราวศตวรรษที่ 16 มีพ่อค้านักเดินเรือชาวโปรตุเกส นำเมล็ดพันธุ์ไปปลูกในอินเดียกับศรีลังกา รวมทั้งมาเลเซีย และหมู่เกาะในฟากฝั่งทะเลอันดามัน จนนำเข้ามาปลูกกันไทยแพร่หลายสุดที่ทางภาคใต้
นอกจากผล เมล็ด และยอดอ่อน หรือใบอ่อนที่ใช้ทานกันได้อย่างเอร็ดอร่อยก็ยังมีสารอาหารที่สำคัญทั้งแคลเซียมและโปรตีน พร้อมทั้งคุณประโยชน์ทางยาหลายอย่างโดยช่วยแก้เลือดออกตามไรฟัน แก้อาการท้องร่วงได้ หากนำมาคั้นน้ำดื่มจะช่วยขับปัสสาวะ รักษาแผลในช่องปาก เมล็ดสด ๆ จากต้นช่วยรักษาหูด ตาปลา หรือเนื้องอกที่แข็งเป็นไต ช่วยรักษาโรคเท้าช้าง และโรคผิวหนังทั้งกลากเกลื่อน และโรคเรื้อนได้ แต่ต้องใช้อย่างระมัดระวัง ส่วนใบใช้ตำแล้วนำมาพอกแผลไฟไหม้หรือแผลน้ำร้อนลวก หรือจะนำไปเผาไฟสูดรมควันช่วยแก้ไอ แก้เจ็บคอได้ดี
