เรื่องมีอยู่ว่าดิฉันเอามือถือตัวเก่งโทรไปหาแฟน ตอนประมาณ 2 ทุ่มของวันที่ 5 ที่ผ่านค่ะ เพื่อหวังว่าจะได้ยินเสียงของเขาให้ชื่นใจตามประสาคนรักกัน
แต่มันกลับไม่เป็นอย่างที่ดิฉันหวัง
เมื่อโทรไปแล้วมีผู้หญิงที่ไหนไม่ทราบมารับแทนผู้ชายคนที่ฉันคิดจะฝากชีวิตทั้งชีวิต
ไว้กับเขา
ดิฉันตกใจมาก พยายามเก็บความรู้สึกอย่างที่สุดที่ผู้หญิงคนนึงจะพึงกระทำได้ในเวลานั้น ดิฉันไม่พูดอะไรทั้งนั้น เพราะมันจุกค่ะ มันจุกอยู่ที่ท้อง
หัวใจดิฉันเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แต่มือและเท้ากลับเย็นชา ไม่มีเรี่ยวแรงใดๆ ทั้งสิ้น มันพูดไม่ออกเลย น้ำตาดิฉันไหลพล่า
เวลานั้นถึงแม้มันจะสั้นแต่มันแทบทำให้ใจของผู้หญิงอย่างดิฉันสลายไปเลยทีเดียว
ตัวดิฉันทรุดลงไปนอนกับพื้น พร้อมมือที่ยังกำโทรศัพท์แน่นไว้ข้างหู โดยเสียงของผู้หญิงคนนั้นที่ยังคงพูดอย่างไม่แคร์ความรู้สึกดิฉันเลยแม้แต่น้อย
ด้วยประโยชน์ที่ว่า
.
.
.
.
.
"ขอโทษคะไม่สามารถติดต่อเลขหมายปลายทางได้ขณะนี้"