Talk About Women

คัมภีร์มหาโกง ตอนที่ 1 เรื่องบังเอิญกับเจ้านายเอื้ออาทรณ์
แต่งและเขียนเรื่องโดย เซบาสเตียน <br>
<br>
12 กุมภาพันธ์ 2550 <br>
<br>
เรื่องนี้เป็นจินตการของผู้แต่งเท่านั้น หากชื่อบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ตรงกับใคร ทางผู้จัดทำ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย <br>
-------------------------------------------------------------- <br>
ตอนที่ 1 เรื่องบังเอิญกับเจ้านายเอื้ออาทรณ์ <br>
<br>
&quot;ปีนี้บริษัทของเรา กำไรได้ทั้งหมด ห้าพันสองร้อยล้าน (5,200,000,000.00) บาท&quot; <br>
<br>
สิ้นเสียงผู้บริหาร ของการประชุมพนักงานประจำปีบริษัท Best Com THAILAND ทุกคนต่างปรบมือ ชัยโย โห่ร้อง ออกมาด้วยความปิติ ที่นี้พนักงานต่างทุมเทให้กับองค์กร และโดยเฉพาะพนักงานดีเด่นอย่าง <br>
<br>
พี่จิ๋ม? <br>
<br>
พี่จิ๋มเป็นบุคคลหนึ่งที่ทำงานที่นี้มาแล้วรวม 7 ปี กว่า ถ้ารวมอายุการทำงานในที่อื่นๆรวมกันก็เกือบ 10 ปี จากประสบการณ์ทำให้เธอรู้ว่า ต่อให้งานหรือเงินเดือนดีแค่ไหนก็คงไม่ได้เจ้านายดีอย่างที่นี้แน่ๆ พี่จิ๋มเป็นอย่างทุกวันนี้ได้ก็เพราะเจ้านายเธอ ไม่งั้นชีวิตของเธอคงลำบากอาจจะเสียบ้าน และการดูแลแม่อาจจะไม่ได้อย่างทุกวันนี้ <br>
<br>
ประวัติการศึกษาของพี่จิ๋มจบจากสถาบันที่ได้ขึ้นชื่อว่าเก่งด้าน IT แห่งหนึ่งของประเทศ เธอจบด้วยเกรดที่มากกว่า 3.00 ขึ้นไป พี่จิ๋มทำงานด้าน IT เกี่ยวกับพวก Hade Ware ถนัดเรื่อง Net Work (การเชื่อมโยงเครือข่ายคอมพิวเตอร์ จะดูแลเรื่องความปลอดภัยของระบบ) <br>
<br>
ทุกคนย่อมมีประสบการณ์ที่ที่ดีและไม่ดีเสมอ ไม่ว่าเรื่อง เพื่อน ครอบครัว การเงิน ความรัก หรือ การทำงาน พี่จิ๋มเองก็เช่นกัน เธอทำงานบริษัท Best Com THAILAND เป็นแห่งแรก เพราะที่นี้ชื่อเสียงดี ฝันก็เป็นจริง เธอได้ทำงานที่นี้ตามที่ตัวเองคาดหวัง งานของเธอก็ราบรื่น พี่ที่ทำงานก็สอนเธอเรื่องงานดี เพื่อนร่วมงานก็ดูเป็นมิตร เมื่อเธอทำงานได้ประมาณ 5 ปีกว่า อยู่ๆมาวันหนึ่ง ก็มีฝ่ายบุคคลของบริษัท High Best Food มีชื่อเสียงด้านอาหาร มาติดต่อเธอให้ร่วมงานด้วยเนี่องจากที่นี้ ขาดพนักงานด้าน IT <br>
<br>
จากตอนแรกเธอเองก็บายเบี่ยงและงงเพราะไม่รู้ตัวมาก่อนว่าไปสมัครงานตั้งแต่เมื่อไร แต่พนักงานฝ่ายบุคคลได้รับการอบรมมาอย่างดี สามารถเกลี่ยกล่มให้เธอคุยต่อได้ และมีสิ่งที่น่าสนใจว่า ที่ทำงานที่นี้มีสิ่งดีๆให้พี่จิ๋มเช่น มีสวัสดิการชั้นยอดมาก มีการส่งพนักงานดูงานเมืองนอก มีห้องอาหารราคาถูกเพื่อพนักงาน ที่สำคัญเรื่องเงินเดือน ที่นี้บอกขอเสนอไว้ท้ายสุดแต่เป็นสิ่งที่น่าสนใจที่สุด <br>
<br>
ในที่สุดฝ่ายบุคคลก็ทำให้พี่จิ๋มยอมรับและได้นัดคุยกันที่บริษัท High Best Food ในวันอื่นถัดมา และเธอเองก็ได้รับการสัมภาษณ์ คงเหมือนทั่วๆไปคือ อาจจะมีสัมภาษณ์รอบสอง ถ้าประวัติการทำงานตรงกับจุดประสงค์ที่ทางบริษัทต้องการและแล้วจะติดต่อกลับไป <br>
<br>
พี่จิ๋มเองไม่ได้คิดอะไร เพราะถือว่านั้นเป็นโอกาสในชีวิตของคนเราที่เลือกได้ แม้ว่าที่ทำงานเก่ายังไม่ได้แย่มากในสายตาเธอ หากแต่กิเลสทุกคนย่อมมี เวลาผ่านไปได้สัก 1 เดือน เธอลืมเรื่องการสัมภาษณ์ที่บริษัทใหม่เสียแล้ว อาจเป็นเพราะคุณสมบัติไม่ตรงกับที่บริษัทต้องการก็ได้ <br>
<br>
แต่สิ่งหนึ่งตัวเธอเองได้แปลกใจกับทำงานเธอได้เปลี่ยนไป เธอสงสัยว่าเวลาเธอทำงานเดี๋ยวนี้ทำไมชอบพลาดได้อย่างไร เพราะทุกอย่างก็เป็นสเตปเหมือนเดิม เธองงมากและจะมี ผู้ใช้ระบบของเธอร้องเรียนมายังเธอมากขึ้น พี่จิ๋มได้แต่คิดทำไม ๆ พวกเขาเป็นอะไร เวลาเธอพูดอะไรผิดนิด ผิดหน่อยก็ไม่ยอม แถมเวลาเธอทำพลาดทุกคนพร้อมกันกระจายเสียง หรือซื้อของอะไรมาทานที่บริษัท ก็ไม่มีใครยอมทานด้วย แถมยังดูถูกเธอว่ากระจอก พี่จิ๋มงงมาก.... กับชีวิต เธอทำอะไรผิด เธอจะพึ่งใครได้หากเจ้านายที่ใจดี <br>
<br>
บังเอิญไปคุมงานที่ต่างประเทศ <br>
<br>
ทุกอย่างล้วนเป็นไปตามกรรมดังศาสนาที่ได้สอนไว้ คนเราเมื่อมีทุกข์ก็ย่อมมีสุขได้เช่นกัน เธอเป็นคนหัวแข็ง เธอคิดว่าเธอไม่ได้ทำอะไรเสียหาย และเธอไม่ก้มหัวให้เพื่อนร่วมงาน เพราะเธอไม่คิดว่าเธอผิด แต่ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ พี่จิ๋มเป็นคนชอบทำบุญ และนั้นทำให้สวรรค์รักเธอ <br>
<br>
เสียงเพลงคลายเหงาที่เธอชอบ ได้โหลดลงมือถือเก็บไว้ ได้ดังขึ้น <br>
ไม่น่าเชื่อ สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง เมื่อพี่จิ๋มรับสายแล้วรู้ว่านั้นคือ ฝ่ายบุคคลของบริษัท High Best Food ที่เคยไปสัมภาษณ์เมื่อเดือนก่อน <br>
<br>
&quot;สวัสดีค่ะ พี่จากบริษัท High Best Food ที่คุณจิระพันธ์เคยมาสัมภาษณ์เมื่อวันที่ xx เดือน xx จำได้ไหมค่ะ&quot; <br>
<br>
&quot;จำได้ค่ะ&quot; พี่จิ๋มนึก ความหวังมันเป็นเช่นนี้นี่เองเหมือนกับบ่อน้ำที่อยู่ข้างหน้า ในขณะที่คุณกำลังหิวกระหาย <br>
<br>
&quot;คือว่าทางหัวหน้าพี่ได้พิจารณาเรียบร้อยแล้ว และสนใจอยากให้คนมีความสามารถมาร่วมงานกับเรา ถ้าหากคุณจิระพันธ์สนใจ ก็อย่าให้มาคุยรายละเอียดและข้อตกลงของบริษัทค่ะ&quot; เสียงฝ่ายบุคคลช่างอ่อนหวานกับหัวใจพี่จิ๋มมากในขณะนั้น <br>
<br>
พี่จิ๋มไม่จำเป็นต้องเล่นตัวแล้ว เพราะเธอมาถึงทางตัน เธอเครียดจากสภาพแวดล้อมนี้ ไม่มีทางออกให้เธอแล้วเธอรับนัดครั้งที่สองเพื่อคุยกันหัวหน้างานของเธอ และแล้ววันนั้นก็มาถึง เธอคุยและตกลงเรื่องเงินเดือนแม้ว่าอาจจะไม่ได้มากเท่าเหมือนที่คุยไว้ครั้งแรก แต่ก็ได้มากกว่าที่เก่า <br>
<br>
สวรรค์ทรงโปรด ช่างบังเอิญจริงๆ นี้ล่ะมั้ง ความที่เธอชอบทำบุญ ทำให้มีทางออกเสมอ พี่จิ๋มยื่นใบลาออกกับหัวหน้าหน่วยอีกคนแม้ว่าหัวหน้าฝ่ายที่คุมเธอไม่อยู่ เธอทนทำงานในสภาพแวดล้อมนี้ไปอีก 2 อาทิตย์ <br>
<br>
วันวานอันขมขื่นได้ฉันใด วันนี้อาจเป็นวันหวานได้ฉันนั้น เธอพักผ่อนต่ออีก 2 อาทิตย์ <br>
<br>
บังเอิญหัวหน้างานของเธอได้โทรมา <br>
&quot;ฮัลโหล น้องจิ๋มหรือเปล่า ทำไมน้องจิ๋มลาออก ไม่บอกพี่ก่อนสักคำ&quot; <br>
<br>
น้องจิ๋ม พอได้ฟังเสียงหัวหน้าก็ร้องไห้เป็นวรรค เป็นเวร แล้วเล่าเหตุการณ์ที่เธอประสบ งง กับเพื่อนร่วมงานของเธอว่าทำไมเปลี่ยนไป <br>
<br>
&quot;ใจเย็นๆ น้องจิ๋ม คงมีการเข้าใจผิดอะไรกัน เพราะพี่ถามที่นี้ก็บอกว่า พี่จิ๋มเปลี่ยนไป อยู่ๆก็เครียด ไม่พูดจาแล้วก็ลาออกไป น้องจิ๋มมีปัญหาเรื่องแฟน หรือทางบ้านหรือเปล่า&quot; พี่หัวหน้าเหมือนดังพี่ชาย ปลายเสียงเป็นเสียงประดุจแห่งความห่วงใยน้องสาวคนหนึ่ง <br>
<br>
&quot;ไม่ค่ะพี่ ไม่มีอะไร อยู่แล้วไม่สบายใจก็ลาออกมาแค่นั้นเอง ยังไงก็ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ ที่ลาออกโดยบอกพี่ไม่ได้&quot; เสียงเธอยังคงสะอื่น <br>
<br>
&quot;เห้อออ.....&quot; เสียงของพี่ชายลากยาวมาบ่งบอกถึงความท้อแท้ <br>
<br>
&quot;เอายังงี้ล่ะกัน พี่ว่ามันยังเป็นเรื่องที่ไม่เข้าใจกันมากกว่า แต่ไม่ว่ายังไงน้องก็ลาออกแล้ว ถ้ามีปัญหาอะไรปรึกษาพี่ได้เสมอนะ ถึงยังไงพี่ก็ยังเหมือนเดิมกับน้องอยู่ หากไปที่อื่นไม่สบายใจ พี่ก็ยังต้อนรับน้องนะ ไปที่ใหม่ก็ขอให้โชคดีล่ะกัน พี่ก็คงไม่มีอะไรแล้วล่ะ&quot; <br>
<br>
&quot;ค่ะ ขอบคุณค่ะ&quot; การสนทนาของพี่ชายและน้องสาวได้จบลง แต่หนทางของชีวิตเธอยังต้องเดินต่อไป <br>
<br>
ชีวิตใหม่ก็มาถึง ที่ใหม่ของเธอก็เหมือนทั่วๆไป แรกๆไม่คุ้นก็เงียบพอนานไปก็เริ่มสนิทไปกินข้าว ดูหนัง ทำกิจกรรมบ้างเหมือนทั่วๆไป แต่สิ่งหนึ่งคือความไว้ใจเรื่องคนของเธอเปลี่ยนไป อาจจะไม่ถึงขนาดระแวงแต่ก็คงไม่มองโลกในแง่ที่สดใสอย่างเก่า ที่นี้บางคนก็รู้สึกรังเกียจเธอ ไม่ค่อยคุยกันเธอ หรือเธอคิดไปเองอาจจะเป็นเพราะการปรับตัวกับที่ทำงานยังต้องใช้เวลาอยู่บ้าง แต่เธอว่าที่นี้บรรยากาศไม่เหมือนที่ทำงานเก่าอย่างตอนแรกเลย ที่นี่แย่มากทำงานเป็นทีมไม่เป็น พยายามตรวจสอบ ขุดคุ้ยเรื่องไม่ดีอีกฝ่ายมาแฉ บางทีเธอมองเป็นเรื่องส่วนตัวด้วยซ้ำ เธออยากจากลาออกแต่คงต้องทน อาจจะต้องปรับตัวแล้วอะไรๆคงจะดีขึ้น <br>
<br>
ไม่น่าเชื่อ เธอทนได้เกือบ 2ปีกว่า เธอแกร่งจริงๆ เหมือนหนีเสือปะจระเข้ แต่จะให้ทำอย่างไร ต้องผ่อนบ้าน และแม่ที่ต้องเลี้ยงดู ไม่น่าเชื่อสังคมมันเลวขนาดนี้หรือ แต่ก็ไม่อยากคิด เพราะคิดว่าไปที่ไหนก็คงเหมือนกัน เธอทำงานวันๆ ขอให้มีเงินเดือนเลี้ยงดูตัวเองและแม่ก็พอ <br>
<br>
วันหนึ่ง มีเสียงตามสายจากหัวหน้าเก่าของพี่จิ๋ม <br>
&quot;จิ๋มเป็นอย่างไร พี่ไม่ค่อยว่างเลย พอดีคิดถึงน้องมาก&quot; เสียงยังเหมือนเดิม มีแต่หัวหน้าคนเดิมเท่านั้นที่เธอไว้ใจ <br>
<br>
บังเอิญจัง เธอคิด <br>
&quot;ก็เหมือนเดิมล่ะค่ะ ว่าแต่พี่โทรมาได้ไงค่ะ&quot; ไม่คิดว่าหัวหน้าจะโทรไปเพราะโทรไป หัวหน้าไม่รับสาย ถึงรับก็บอกงานยุ่งเสมอ <br>
<br>
&quot;เปล่าไม่มีอะไรหรอก พี่ว่าตั้งแต่น้องออกไป คนเก่าทำงานไม่ได้เรื่องเลย คนใหม่รับเข้ามาก็สู้เธอไม่ได้ น้องจิ๋มเปลี่ยนใจมาหาพี่ยัง&quot; <br>
<br>
&quot;จริงหรือค่ะ แล้วตอนนี้เพื่อนที่ทำงานสบายดีกันหรือเปล่า&quot; <br>
<br>
&quot;พวกนั้นเหรอ เขาออกตามน้องกันหมด พี่เบื่อจริงๆตอนนี้ยุ่งมาก อยากได้ใครสักคนมาช่วยงาน น้องไม่สงสารพี่เหรอ งานที่นั้นเป็นอย่างไรบ้าง สนุกกว่าที่เก่าไหม&quot; <br>
<br>
&quot;ที่เก่าดีกว่าค่ะ แบบว่าที่งานก็เรื่อยๆค่ะ ว่าแต่ ทำไมเพื่อนที่ทำงานถึงออกกันค่ะ?&quot; <br>
<br>
&quot;ไม่รู้เหมือนกัน พี่ยังกลัวโดนเพ่งเล็งเลย ว่าทำไมลูกน้องในทีมออกกันมาก ก็อยากได้คนที่ไว้ใจมาทำงานกันมากกว่า&quot; <br>
<br>
&quot;ยังไงก็ขอเวลาคิดหน่อยนะค่ะ เข้าๆออกๆ รู้สึกไม่ค่อยดี&quot; <br>
<br>
ถึงพูดว่าขอคิดแต่จริงๆพี่จิ๋มไม่ได้คิด เพราะที่นี่แย่กว่าที่เดิมอีก พี่จิ๋มเลยตัดสินใจขอลาออกจากงานอย่างน้อยถึงกลับไปก็ไม่ต้องเจอคนเดิม ก็ยังดี เธอทำงานต่ออีก 30 วันเพื่อสะสางงานที่ค้างไว้ให้เสร็จ <br>
<br>
เมื่อพี่จิ๋มกลับมายังที่ทำงานเดิมก็กลัวว่าจะโดนเพ่งเล็ง หาว่าเจอใหม่ให้เงินเดือนเยอะกว่า แล้วก็ไป แต่ไม่มีอะไรที่น่ากลัว เพราะบ้านหลังนี้ใจกว้างยินดีต้อนรับทุกคน แต่สิ่งหนึ่งที่พี่จิ๋มอาจจะเสียโอกาสไปบ้างคือ เงินเดือนถ้าอยู่นานการขึ้นเงินเดือนคงดีกว่านี้และโอกาสการเลื่อนตำแหน่งจะก้าวหน้ากว่านี้ อันเป็นเรื่องที่หัวหน้าชอบพูดทีเล่นที่จริงกับเธอเสมอว่า ไม่น่าใจร้อน <br>
<br>
ไม่เป็นไร เสียเงินไม่เป็นไร แต่อย่างน้อยได้งานที่ทำแล้วสบายใจ และเธอไม่คิดจะไปสมัครงานที่ไหนอีกเลย <br>
<br>
ในที่สุดความสำเร็จก็มาถึง พี่จิ๋มได้เป็นพนักงานดีเด่น ใครว่ากล่าวที่ทำงานเธอหรือหัวหน้าเธอไม่ได้เลย พี่จิ๋มสู้ขาดใจ แน่นอนเธอเป็นคนดี คนกตัญญู เป็นคนรู้จักบุญคุณคน พี่จิ๋มโชคดีที่ได้หัวหน้าอย่างนี้ ใครจะมาโชคดีกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว <br>
<br>
<br>
ในวันหนึ่งมีงานเลี้ยงรุ่นของโรงเรียนแห่งหนึ่ง บางคนเป็นหัวหน้าบริษัท Best Com THAILAND บางคนเป็นผู้บริหาร บริษัท High Best Food และยังมีบริษัทอื่นๆอีก กินข้าว เต้นรำด้วยกัน มีสาวสวยมาบริการ ร่วมฉลองกับความสำเร็จในชีวิตในหน้าที่การงาน <br>
<br>
แต่จะมีใครรู้บ้างว่าเบื้องหลังเขาทำงานอย่างไร? <br>
<br>
<br>
<br>
----------- บทสรุป ------------- <br>
<br>
คุณคิดว่าผมมองโลกในแง่ร้ายหรือไม่ มีการทำงานในลักษณะนี้จริงๆหรือ ผมว่าน่าจะมีแต่นิยายเท่านั้น ถึงใครจะว่าอย่างไรก็ตาม โปรดรู้ไว้ว่าพี่จิ๋มเสียสิทธิความก้าวหน้าในเรื่องเงินเดือน โบนัส และการเลื่อนตำแหน่ง แต่ยังมีสิ่งที่เธอเสียไปอีกคือ <br>
<br>
ค่าชดเชย (กฎหมายแรงงาน มาตรา 118) เมื่อคุณลาออกจากงานโดนไม่มีความผิด <br>
<br>
ทำงานครบ 120 วัน แต่ยังไม่ครบ 1 ปี ได้ค่าชดเชยไม่น้อยกว่าค่าจ้างสุดท้าย 30 วัน <br>
ทำงานครบ 1 ปี แต่ยังไม่ครบ 3 ปี ได้ค่าชดเชยไม่น้อยกว่าค่าจ้างสุดท้าย 90 วัน <br>
ทำงานครบ 3 ปี แต่ยังไม่ครบ 6 ปี ได้ค่าชดเชยไม่น้อยกว่าค่าจ้างสุดท้าย 180 วัน <br>
ทำงานครบ 6 ปี แต่ยังไม่ครบ 10 ปี ได้ค่าชดเชยไม่น้อยกว่าค่าจ้างสุดท้าย 240 วัน <br>
ทำงานครบ 10 ปีขึ้นไป ได้ค่าชดเชยไม่น้อยกว่าค่าจ้างสุดท้าย 300 วัน <br>
<br>
* หากคุณลาออกแล้วเข้าใหม่ อายุงานเริ่มนับ 1 ใหม่ * <br>
<br>
หนังสือกฏหมายแรงงาน LW 401 ศ.ดร.ธีระ ศรีธรรมรักษ์ ของมหาวิทยาลัยรามคำแหง <br>
<br>
<br>
บังเอิญ ที่พี่จิ๋มลาออกจากที่ทำงานเก่าเมื่ออายุงาน 5ปีกว่า และที่ใหม่ 2ปีกว่า เท่านั้นเอง <br>
<br>
บังเอิญ ตรงกับชีวิตคุณหรือคนรอบข้างคุณไหม? <br>
<br>
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------- <br>
ถ้าคุณชอบบทความนี้ ช่วยอ่านบทความในเวปนี้ด้วยครับ มีลิงค์บทความให้อ่านอีกมากมาย<a href="http://scbbadth.tripod.com" target="_blank">http://scbbadth.tripod.com</a>หรือ<a href="http://www.geocities.com/scb100yr" target="_blank">http://www.geocities.com/scb100yr</a>หรือ<a href="http://board.dmisc.com/talktome" target="_blank">http://board.dmisc.com/talktome</a>เหมือนกันหมดครับ <br>
<br>
-------------------------------------------------------------------------------- <br>
ตอนนี้ผมว่างงาน ผมทำงานหรือใช้ชีวิตทำงานแบบปกติไม่ได้เพราะธนาคารไทยพาณิชย์ ผมเลยคิดว่าอยากเขียนบทความ เรื่องสั้น นิยาย นิทาน หากผู้ใดอ่านแล้วชื่นชอบแล้วอยากซื้อ เหมือนเราซื้อหนังสือ แต่เปลี่ยนจากหนังสือเป็นเว็บแทน ยินดีรับเงินจากผู้อ่านตามนี้ครับ หรือใครอยากอ่านเฉยๆไม่อยากให้เงิน ผมก็ยินดีเพราะของฟรีมีในโลกครับ ขอให้อ่านก็พอ <br>
<br>
ขอยืนยันอีกครั้งว่านี้ไม่ใช่การบริจาคหรือขอเงินแต่เป็นการใช้สมองของผู้เขียนขายบทความทางเว็บเท่านั้น <br>
<br>
แก้ไขเลขที่บัญชีใหม่ <br>
ธนาคาร ไทยธนาคาร <br>
สาขา ย่อยจักรวรรดิ <br>
เลขที่บัญชี 068-2-04705-4 <br>
ชื่อไทย นายนบณัฐพงศ์ สุริยาโรจน์ <br>
ชื่ออังกฤษ MR.NOBNUTPONG SURIYAROJ <br>
<br>
ผมจะไม่ฆ่าตัวตายและชีวิตผมไม่ชอบแช่งใคร เพราะมีคนเคยสอนว่าไม่ดี แต่วันนี้ผมขอสาปแช่งว่า ผู้ใดที่กระทำให้ นายนบณัฐพงศ์ สุริยาโรจน์ เป็นผู้ที่ลำบากกายหรือลำบากใจอย่างปัจจุบันนี้ ในทางตรงหรือทางอ้อม หรือ เบื้องหน้าหรือเบื้องหลัง โดยมีเจตนาหรือไม่มีเจตนาแต่รู้ตัวก็ตาม โดยไม่รับผิดชอบหรือวางเฉยและไม่บอกกล่าวให้นายนบณัฐพงศ์ สุริยาโรจน์ได้รับทราบตลอดไป ผมขอให้ผู้นั้นทั้งตระกูลพินาศและขอให้ธนาคารไทยพาณิชย์พินาศด้วยเช่นกัน <br>


14 Mar 2007  |  Post by : madeinthailand
Comment 1
บังเอิญ ตรงกับชีวิตคุณหรือคนรอบข้างคุณไหม? <br>
----------- บทสรุป ------------- <br>
<br>
ต้องขออภัยจริงๆ ผู้เขียนเข้าใจผิดเกี่ยวกับค่าชดเชย ผู้เขียนจึงนำลิงค์มาให้ผู้อ่านได้เข้าใจ ขอขอบคุณผู้ที่เตือนให้ผู้เขียนเข้าใจอย่างถูกต้อง และผู้เขียนจะระมัดระวังเรื่องแบบนี้มากขึ้น <br>
<br> <a href="http://www.kodmhai.com/m4/m4-2/H26/m118-122.html" target="_blank">http://www.kodmhai.com/m4/m4-2/H26/m118-122.html</a><br> <a href="http://www.geocities.com/ruammitra/law-b1.html" target="_blank">http://www.geocities.com/ruammitra/law-b1.html</a><br> <a href="http://www.ohseinstitute.org/ohs/thailand/acts2541_thai_chap11.shtml" target="_blank">http://www.ohseinstitute.org/ohs/thailand/acts2541_thai_chap11.shtml</a><br>
<br>
หรือเข้า www.google.co.th พิมพ์คำว่า ค่าชดเชยก็ได้ครับ

14 Apr 2007  |  Comment by : เซบาสเตียน

Comment



Pooyingnaka Wellness

Webboard
โพสต์โดย: deknoinid 0
โพสต์โดย: WITTAWAT 8
โพสต์โดย: PrayTa 0
โพสต์โดย: บุ๋ม 0
โพสต์โดย: miniseez 1
โพสต์โดย: Momay 6
โพสต์โดย: prikwan 10
โพสต์โดย: myninaa 3

Interest Product