Talk About Women

ถ้าแฟนเก่าคุณ....
หวัดดีค่ะ พอดีเราเลิกกับแฟนเก่า ซึ่งเป็นแฟนคนแรกเลิกันมานานประมาณ 6 ปี แล้วไม่เคยคิดว่าจะได้คุยกันอีก เค้าโทรมาหาเราเมื่อวานค่ะ แต่ขอบอกว่าเราเลิกกันแบบไม่สวยงามสักเท่าไหร่ คือเราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่อนุบาลนะคะ แต่มาคบกันตอน ม.5 แล้วก็เลิกกันตอน ปริญญา ปี 2. สาเหตุคือตัวเราเองค่ะที่เผลอไปนอกใจเค้าแต่ช่วงนั้นเรามีปัญหากันมากค่ะ แล้วคนที่เราคบก็คือเพื่อนเค้าเอง <font color=red > (เพื่อน ๆ อย่าเอาแบบอย่างเรานะ) </font> แต่เรามารู้ใจตัวเองก็ต่อเมื่อสายไปแล้วค่ะ เราต่างก็เป็นรักครั้งแรกทั้งคู่ วางแพลนไว้ถ้าเรียนจบจะแต่งงานกัน แต่สุดท้ายก็เลิกกัน จริง ๆ เรารักเค้าจนถึงทุกวันนี้นะคะแต่ไม่คิดจะกลับไปคบเค้าอีกค่ะ เพราะเราต่างคนต่างก็มีแฟนกันแล้ว แต่เราดีใจที่เค้าเป็นฝ่ายโทรมาหาเราแล้วเมื่อวานเราก็นัดทานข้าวกัน ดูเค้าก็ยังคิดถึงเราอยู่ แต่เราสองคนพูดกันตรงมากเลยนะ เค้าบอกว่าคิดถึงเรา เราก็บอกว่าคิดถึงเค้าเหมือนกัน อยากจะรู้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง แล้วเราก็คุยเรื่องเก่า ๆ เราบอกว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาอยากจะขอโทษเค้าที่สุด เสียใจที่ทำให้เค้าต้องเป็นแบบนี้ (เพราะเลิกกับเราทำให้เค้าคิดมากจนประชดตัวเองค่ะ) เราก็ให้กำลังใจเค้า บอกให้เค้าเลิกสิ่งที่ไม่ดีได้ไหม เค้าก็บอกว่าพยายามอยู่ แล้วเราก็บอกให้เค้ากลับไปเรียนให้จบ ถึงแม้ว่ามันจะผ่านมานานแล้วก็ตาม เราจะคอยช่วยทำงานต่าง ๆ ที่อาจารย์สั่งให้ เค้าดูดีใจมากนะคะ แต่เราไปกินข้าวกันทั้งกลุ่มนะ เพราะเรากับแฟนเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันตอนประถมค่ะ เมื่อคืนเราดีใจมาก ๆ ขากลับก็ขับรถไปส่งเค้าที่บ้านค่ะ พอวันนี้เราก็คุยกันเรื่องงาน เพราะเค้าทำงานเกี่ยวกับสินเชื่อ คุยไปคุยมาเรามาถึงตรงที่ว่าถ้าเกิดอนุมัติสินเชื่อผ่านค่าคอมต้องแบ่งกันคนละครึ่งนะ เค้าก็บอกว่าได้มากกว่านี้ก็ให้ได้ สักพัก เค้าก็บอกว่าอยากกอดเราค่ะ เราก็เลยพูดกึ่งเล่นว่าเหมือนกันนะ แล้วก็พูดไปอีกว่า เค้าคือแฟนคนแรก ต่อให้นานแค่ไหนก็ไม่เคยลืม ถ้าเห็นเค้าประสบความสำเร็จมีความสุขดีเราก็ดีใจด้วยไม่จำเป็นว่าจะต้องกลับมาอยู่ในฐานะแฟนอีก เค้าก็บอกว่าเรายังรักเค้าเพราะอะไร เราก็บอกว่าไม่ขอตอบนะ ให้มันอยู่ในความทรงจำของเราก็แล้วกัน ดูเค้าอึ้งไปเลยค่ะ เพราะเค้าไม่เคยทราบเลยว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเราตามข่าวเค้าตลอด แล้วยิ่งเราพยายามบอกให้เค้ากลับมาเรียนต่อให้จบดูเค้ากระตือรือล้นมากเลยค่ะ ถ้าเป็นเพื่อน ๆ จะทำยังไงต่อไปคะ เพราะรู้อยู่ว่าต่างคนต่างก็ลืมกันไม่ได้ แต่ก็ไม่สามารถกลับมาอยู่ในสถานะแฟนได้อีก (เราไม่อยากกลับไปอยู่ในสถานะนั้น) <font color=red > แต่สำหรับเราการรอคอยที่จะขอโทษเค้ามานานถึง 5 ปี เหมือนฝันค่ะ ไม่เคยคิดว่าเราจะได้มาเจอกัน จึงไม่อยากจะเสียมิตรภาพที่ได้กลับมาไปอีก ถึงแม้ว่าจะกลับมาอยู่ในฐานะของคนที่มองดูอยู่ข้างหลังก็เถอะค่ะ </font>ขอแค่เค้ามีความสุขเราก็ดีใจแล้วค่ะ ถ้าเป็นเพื่อน ๆ จะทำยังไงดีคะ เราต้องคอยห้ามตัวเองไม่ให้เกินไปกว่านี้ เพราะข้าง ๆ เราก็มีคนที่แสนดีคอยดูแลเราอยู่ แต่ความผูกพันธ์มันไม่เหมือนกัน กลุ้มใจกับตัวเองจังค่ะ ทั้ง ๆ ที่เราเคยคิดไว้ว่าขอแค่เราได้ขอโทษแฟนเก่าเราแค่นั้นก็พอใจแล้ว

11 Oct 2007  |  Post by : W
Comment 7
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด อดีตที่ผิดพลาดคือบทเรียนให้กับปัจจุบัน เราบอกได้เท่านี้ค่ะ

24 Oct 2007  |  Comment by : fujihara
Comment 6
คุณrakmee คะ ดีใจด้วยนะคะเรื่องราวของคุณน่ารักจังค่ะ สงสัยว่างานแต่งของคุณต้องใช้เพลงพรหมลิขิตของบิ๊กแอสซะแล้วนะ ถ้าย้อนเวลาไปได้เราเองก็อยากจะทำตัวดี ๆ ให้สมกับที่เค้ารักเรา และบางทีอาจจะได้แต่งงานเหมือนคุณก็ได้ แต่ยังไงก็ขอให้คุณมีความสุขกับชีวิตแต่งงานนะ <br>
<br>


14 Oct 2007  |  Comment by : เจ้าของกระทู้
Comment 5
เราเห็นด้วยนะที่ว่ารักครั้งแรกมักจะลืมยาก แต่รักครั้งแรกของเราเกิดขึ้นตอนเราอยู่ม.4และเลิกกันตอนม.6 แต่เราสองคนไม่เคยลืมกันเลยก็ยังคุยกันในฐานะเพื่อนคนนึงเพราะต่างคนต่างก็มีแฟนใหม่ แต่เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกันทำให้เราได้กลับมารักกันอีกครั้งเมื่อปีที่แล้ว ซึ่งเป็นช่วงที่เราต้องการกันและกัน เขาเปลี่ยนไปมากเลยอ่ะจากคนที่ไม่ค่อยแคร์กลับใส่ใจดูแลเราและเขาก็ขอเราแต่งงาน (เราจะแต่งอาทิตย์หน้าค่ะ) เราสองคนสัญญาว่าจะประคับประคองชีวิตของเราให้ที่สุดค่ะ <img src="pic/b5.gif"> <img src="pic/b5.gif">

14 Oct 2007  |  Comment by : rakmee
Comment 4
<table style="filter:glow(color=pink, strength=3)"> ช่ายรักครั้งแรก ไม่มีใครลืมได้หรอก แค่เค้าไม่มีความสุขเราก็มีความสุขแล้ว เอ้ย ..เห็นเค้าไปดีเราก็ดีใจด้วย ขอให้ตลอดรอดฝั่นเถอะนะ..คนไม่มีหัวใจ </table>

13 Oct 2007  |  Comment by : dy
Comment 3
ก็ขอบคุณทั้ง 2 ความเห็นนะคะ เข้าใจค่ะว่าเราจะต้องอยู่ในสถานะปัจจุบัน เฮ้อ....ไม่คิดเลยค่ะว่าจากกันไป ตั้ง 5 - 6 ปีแล้วพอเห็นหน้าเค้า เวรกรรม ใจเราเองแหล่ะค่ะที่รู้สึกไหวหวั่นแต่ไม่หวั่นไหวนะคะ (เอ๊ะ..พูดยังไง) อย่างว่าแหล่ะค่ะ เราสองคนผูกพันธ์กันค่อนข้างมาก ผ่านอะไร ๆ มาด้วยกันเยอะ ทั้งตอนที่บ้านเราล้มละลายเค้าก็คอยอยู่ข้าง ๆ คุณพ่อคุณแม่เค้าก็รับเราไปอยู่ด้วยจนเราวางแผนแต่งงานกันแล้ว แต่ถ้าไม่เลิกกันยังไงเราต้องได้แต่งงานกันแน่นอนค่ะ แต่ช่างเถอะเนอะเรื่องมันก็ผ่านมานานมาก ๆ ๆ ๆ แล้ว.. <font color=red> รักครั้งแรกใคร ๆ ก็มักจะลืมไม่ลง จริงไหมคะ </font>

11 Oct 2007  |  Comment by : เจ้าของกระทู้
Comment 2
เห็นด้วยกับความคิดเห็นที่ 1 จ้า... <br>
ยังไงก็ทำวันนี้ให้ดีที่สุดแล้ววันพุ่งนี้ แล้วก็วันต่อๆไปจะดีเอง

11 Oct 2007  |  Comment by : thestory
Comment 1
ค่ะเรื่องมันเป็นแบบนี้แล้ว ก็ต้องเดินต่อไปข้างหน้า ดำเนินชีวิตอย่างที่เป็นสถานะปัจจุบัน อดีตก็เก็บไว้จดจำละกัน ข้างหน้าคืออนาคต ก็เป็นเพื่อนกันไปละกัน แต่จิตใจคนเราง่ะบังคับกันยากจริงๆนะ สิ่งที่น่ากลัวมากที่สุดคือ จิตใจตัวเองนี่แหละ

11 Oct 2007  |  Comment by : impish

Comment



Pooyingnaka Wellness

Webboard
โพสต์โดย: Chemical pumps 0
โพสต์โดย: 7-11 2
โพสต์โดย: bloomingtulip 0
โพสต์โดย: PangRum 2
โพสต์โดย: anna-gal 6
โพสต์โดย: Mammoth 0
โพสต์โดย: beeandken 1
โพสต์โดย: maewmiao 0

Interest Product