Talk About Women

รั ก ... เมื่อมีผิดพลาดก็ต้องมีคำว่า "อภัย"
คำว่า &quot;อภัย&quot; เราต้องมีให้กับเขาได้เสมอ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ <br>
หันหน้าเข้าหากัน พูดคุยกันถึงแนวทางแก้ไข อย่าไปมองถึงสิงที่ผิดพลาด <br>
เริ่มต้นใหม่ได้ตลอดเวลา <br>
เมื่อมีผิดพลาดก็ต้องมีคำว่า &quot;อภัย&quot; ถึงมันจะหนักขนาดรับไม่ได้ <br>
แต่ถ้าอยากให้ผ่านไปได้ด้วยดี ก็ต้องรู้จักคำว่า &quot;อภัย&quot; <br>
สิ่งที่ตามมาคือเขาจะสำนึก และ ให้เกียรติเรา <br>
เราจะบอกเสมอผ่านมาแล้วผ่านไป มองไปข้างหน้าว่าเราจะทำอะไรให้ดีขึ้น <br>
ผิดแล้วก็แก้ไขให้มันดีขึ้น <br>
ถ้าเราไม่ให้อภัยเขา เราก็เลิกกัน พอเลิกกันเราก็เศร้าอยู่คนเดียว พวกผู้ชายมันไม่เศร้าไปกับเราด้วยหรอก <br>
<br>
ข้อความข้างต้นเป็นคำพูดของเพื่อนที่เป็นทั้ง “เพื่อนรักและเพื่อนแท้” ของฉันคนหนึ่ง ที่ปัจจุบันชีวิตคู่ถือว่าสมบูรณ์แบบ เพราะคำว่า “อภัย” กับ คนรักคนเดิมที่กลับกลายมาเป็นสามีที่ดี และ พ่อของลูกที่น่ารัก ซึ่งฉันทั้งดีใจ/ยินดีที่เห็นเพื่อนมีความสุข และ ก็แอบอิจฉานิดๆ (นิดๆ จริงๆ นะ) ... ส่วนตัวฉันยอมรับและก็เห็นด้วย แต่ว่ามันใช้ได้กับบางคนกับบางสิ่งที่ผิดพลาดเท่านั้น <br>
<br>
ทุกคนย่อมทำผิดผลาดกันได้ แต่นั้นมันน่าจะเป็นเรื่องที่ผ่านมาแล้ว หรือ อดีต คือ สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่ทั้งสองฝ่ายจะ “รัก” และ ตกลงที่จะคบหากันมิใช่เหรอ แล้วทำไมเราต้องให้ “อภัย” คนที่ นอกใจ เรา คนที่ทำร้ายความรู้สึก ทำลายความ “รัก” ความไว้ใจ พร้อมสร้างบาดแผลที่แสนเจ็บปวดและทรมาน แม้น้ำตาที่หลั่งไหลออกมาจะมากมายจนจะกลายเป็นสายเลือดก็ไม่อาจสามารถช่วยประคับประครองจิตใจที่บอบช้ำนี้ให้ลดน้อยลงได้ แต่แค่เพียงเพราะ “รัก” เท่านั้นกระนั้นเหรอ แล้วอีกฝ่ายหละ ยัง “รัก” กันอยู่จริงๆ เหรอ... ถ้าใช่ทำไมถึงได้กล้าทำร้ายจิตใจของคนที่ตัวเองบอกว่า “รัก” <br>
<br>
เหตุใดกันเล่าเพราะ “รัก” เราจึง “อภัย” ให้กับความผิดผลาดที่เรียกว่า นอกใจ นั้น และ ปล่อยให้มันผ่านไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อเริ่มต้นกันใหม่ ทั้งๆ ที่มิอาจแน่ใจได้เลยว่าอนาคตข้างหน้าอีกฝ่ายจะไม่ทำร้ายจิตใจเราอีก ความรู้สึกหวาดระแวง ความเชื่อใจ มั่นคงใน “รัก” ยังคงกลับมาเหมือนเดิมได้หรือไม่ เพราะเราอยู่ไม่ได้หากขาดอีกฝ่าย หรือ เพราะอะไรก็ตาม ซึ่งทุกคนย่อมมีเหตุผลของตัวเอง แต่คงต้องมองความจริงภายใต้เหตุผลที่ว่าต่างฝ่ายยังคง “รัก” กัน ถึงแม้จะไม่รู้ว่า “อภัย” แล้ว สุดท้ายบทสรุปของชีวิตคู่จะจบลงเช่นไร <br>
<br>
แม้หากอีกฝ่ายหมด “รัก” เราแล้ว ก็จงให้ “อภัย” และ ปล่อยอีกฝ่ายไปเถอะ อย่ายื้อรั้งไว้ อย่ายึดติดเพียงเพราะต้องการครอบครอง เพราะเรา “รัก” หรือ อีกฝ่ายเป็นของๆ เรา ซึ่งมันอาจจะทำใจยาก และ ไม่รู้ว่าจะต้องทนเจ็บปวดทรมานไปอีกนานแค่ไหน แต่ถึงยังไงตอนนี้เราก็กำลังรับรู้ความรู้สึกอย่างนั้นอยู่ไม่ใช่หรือ ถ้าเราฝืนมันต่อไปเราต่างหากที่จะเป็นฝ่ายที่ทุกข์ที่สุด ซึ่งเท่ากับเรากำลังทำร้ายตัวเองให้จมอยู่กับความทุกข์ กักขังหัวใจตัวเองให้ยิ่งเจ็บปวดไม่มีทางหาย ปิดกั้นโอกาสที่จะได้พบกับความสุขที่แท้จริงกับคนที่รักเรา หรือ ได้สัมผัสและรู้จักกับคำว่า “รักแท้” อีกเลย <br>


15 Jan 2008  |  Post by : DakKanghong
Comment 3
อ่านแล้วรู้สึกดีมากค่ะ จะเก็บไว้เตือนใจตัวเองค่ะ เพราะว่าเริ่มจะเดินเข้าสู่การมีครอบครัว คิดถึงอนาคตแล้วต้องมีการปรับตัวค่อนข้างมาก ขอบคุณมากนะค่ะ ^^)

15 Jan 2008  |  Comment by : t-o-o-n
Comment 2
เป็นอะไรที่ดีมากๆ เลย เราจะจำแล้วไปใช้กับตัวเอง ทั้ง ของคุณDakKanghong และคุณนกเลย พูดถึงแล้วถ้าทำได้แบบนี้จริงๆ ชีวิตก็จะมีความสุข ให้อภัยกับสิ่งที่คนเรารักทำกับเรา และทำบุญอุทิสส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวร

15 Jan 2008  |  Comment by : pampam
Comment 1
การให้อภัยกันเป็นสิ่งที่ดีนะคะ แต่ถ้าหากอีกฝ่ายทำอะไรร้ายแรงก่อนเลิกกัน การให้อภัยคงจะยากหน่อย อันนี้คงต้องใช้เวลาช่วย ในช่วงแรกอาจจะโกรธเคือง แต่เมื่อเวลาผ่านไปคงจะให้อภัยกันได้ <br>
<br>
ถ้าเลิกกันแบบไม่ค่อยดีนัก ก็คงเจ็บอีกนาน แต่เมื่อผ่านไปได้สักระยะ ก็จะดีขึ้น และหากให้อภัยก็เหมือนเราได้ปลดปล่อยความทุกข์ออกจากตัวเอง <br>
<br>
ปล. ทำบุญเยอะๆ อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร

15 Jan 2008  |  Comment by : SweetNokk

Comment



Pooyingnaka Wellness

Webboard
โพสต์โดย: kapibara 13
โพสต์โดย: mokolomo 1
โพสต์โดย: munuai 0
โพสต์โดย: 8855_57 3
โพสต์โดย: นู๋นุ่น 5
โพสต์โดย: pinkjung 13
โพสต์โดย: kmula 2
โพสต์โดย: nenea 0

Interest Product