Talk About Women

ขอปรึกษาพี่ๆผู้หญิงทีนะคับ TT^TT ... ไม่มีที่พึ่งแล้วอ่าคับ...
ขอปรึกษาหน่อยสิคับ ^^' <br>
อาจจะสงสัยนะคับว่าผมเข้ามาปรึกษาเว็บผู้หญิงๆทำไม...ปัญหาของผม ผมว่าผู้หญิงอาจจะตอบผมได้ดีกว่านะคับ.. <br>
มันเป็นปัญหาชีวิตอ่าคับ.. <br>
แต่เดิมปกติคับ ผมอยู่กับแม่มาตั้งแต่ 5 ขวบ โดยที่ พ่อแม่หย่ากันตอนผม 7 ขวบคับ <br>
แม่จึงเป็นคนเลี้ยงดูและสนิทกับผมมาตลอดคับ ตั้งแต่ประถมปลาย มันยมต้น และมันยมปลายคับ <br>
พ่อผมเป็นพนักงานขับเครื่องบินการบินไทยคับ ยังต้องพึ่งพาแม่ในบางเรื่องเสมอๆคับ <br>
ตอนนี้ <br>
ผมอยู่มหาลัยแล้วคับ ที่แถวๆ รังสิต เป็นเอกชนคับ <br>
ผมจึงต้องย้ายมาอยู่บ้านพ่อ ซึ่ง ตกลงไว้กับแม่แล้วคับว่า จะไปทำงานหาเงินจากพ่อนี่ล่า เพราะเขาก็ยินดีจะให้ค่าเทอมและให้เงินเลี้ยงดูต่างๆคับ <br>
ผมต้องกลับบ้านแม่ทุกวัน ศุกร์ เสาร์ แล้วค่อยกลับเย็นวันอาทิตย์คับ <br>
ผ่านไปนานพอสมควรคับ <br>
แม่โทรมา...บอกว่า &quot;ทำอะไรอยู่ ทำไมพวกแก(ผมลูกคนเดียวคับ ผมว่าแม่เอาผมไปรวมกับคนใกล้ตัวทั้งหมดของแม่) ทำกับแม่อย่างนี้ จะมาปล่อยแม่ไว้คนเดียวได้ไง &quot; <br>
ตั้งแต่นั้น ผมจึง ไปบ้านพ่อบ้าง บ้านแม่บ้าง บางทีก็วันเดียวกันสองบ้าน ไปๆ มาๆ ทำงานบ้านให้พ่อ ให้แม่ ดูแลทุกข์สุขต่างๆ <br>
ผมยอมรับคับว่าเหนื่อยมากๆ พักยังไม่เท่าไร พ่อก็เรียกใช้ แม่ก็เรียกหา พอไม่ได้ดั่งใจก็โดนด่า ผมเห็นแม่เหงา แม่ป่วยก็เส้าใจ เห็นพ่อเหงาก็สงสาร <br>
<br>
ปัญหาเริ่มวันนี้คับ จริงๆก็ตั้งแต่วันก่อนสักพักแล้วล่ะคับ <br>
ตอนนี้ผมปิดเทอมแล้ว แม่เลยพูดแกมบังคับ เพราะผมปฏิเสธอะไรไม่ได้เลยคับ ผมเลยต้องแอบเข้าบ้านพ่อหลังจากเรียนพิเศษเสร็จเพื่อไปช่วยแบ่งเบาพ่อเรื่องบัญชีบ้างคับ พ่อจะทำไม่ไหวแล้วคับ <br>
<br>
วันก่อนผมไปอยู่บ้านพ่อมา ค้างแค่คืนเดียว..ก็มีเรื่องเลยคับ <br>
แม่โทรมาว่า &quot;ถ้าแม่ตายไปจะร้องไห้มั้ย ไอ้บ้านพ่อมันคงใหญ่มากๆ น่าอยู่กว่าบ้านแม่ นี่คงรักมันจนไม่เห็นหัวแม่แล้วมั้ง&quot; (แม่ปวดหลังผมต้องนวดประจำ และ ท่านเริ่มเป็นเนื้องอกด้วยคับ) <br>
<br>
วันนี้กำลังพาแม่ไปซื้อของคับ พ่อโทรมาว่า&quot;ถ้าพ่อตายไป เคยสนใจมั้วว่าใครจะทำเลี้ยง แล้วมีปัญหาแม่จะทำเลี้ยงได้มั้ย....(อีกมากมาย) ?&quot; (วันก่อนพ่อเป็นลมด้วยไงคับ) <br>
<br>
นี่....ทั้งพ่อทั้งแม่...เอาความตายมา มาอ้างความกตัญญูของผม โดยไม่คิดถึงความเหนื่อยและความลำบากของผมเลยคับ TT <br>
ผมไม่รู้จะทำอะไร ดีแล้วคับ ไม่รู้จะไปบอกเพื่อน หรือบอกใครดี เพราะถ้าผมบอกแม่ แม่ก็จะถามว่า ใครเลี้ยงแกมา ? ถ้าคุยกับพ่อ คงได้ฟังแต่เรื่องความตาย และ เรื่องผมหมดอนาคต <br>
ผมเคยบอกท่านแล้วว่าผมทำดีที่สุดแล้ว รักแม่ สงสารพ่อ TT .... ท่านก็จะเอาแต่ใจ.. จะให้ไปให้ได้ จะ เอาโน้นเอานี่ให้ได้ ผมเครียดยังไงไม่รู้คับ... <br>
<br>
แค่ผมได้พูดก็สบายใจแล้วคับ มีความเห็นอะไรจะบอกผม ก็ขอบคุณมากๆคับ

15 Mar 2009  |  Post by : windsky
Comment 5
เป็นกำลังใจให้นะคะ เราก็มีปัญหาเหมือนกัน <br>
พูดไม่ได้เหมือนกันค่ะ <br>
<br>
แต่ก็ขอให้คุณแม่ คุณพ่อรับฟังและเห็นใจคุณบ้างนะคะ

20 Mar 2009  |  Comment by : Areedom
Comment 4
ขอบคุณมากๆคับ <br>
วันนั้นผมพยายามคุยกับท่านดีเท่าไร ยิ่งเลวร้ายลง...เพราะแม่ดื้อมากๆคับ <br>
แล้วผมค่อยรอท่านใจเย็นถึงคุยด้วยดีๆคับ... <br>
ก็พอคุยได้นะคับ...ท่านก็สงสารพ่อ แต่ ดูไม่ค่อยพอใจเท่าไร ที่ผมขอจะไปดูแลพ่อบ้างน่ะคับ... <br>
คงต้องค่อยๆคุยไปน่ะคับ... <br>
ขอบคุณมากๆเลยนะคับ...ถ้ามีปัญหาคิดไม่ตก ผมคงต้องรบกวนอีกนะคับ ^^'

18 Mar 2009  |  Comment by : windsky
Comment 3
พ่อกับแม่ของน้องคงจะมีความคิดเหมือนกัน คือ กลัวว่าลูกจะรักหรือให้ความสนใจใครคนใดคนหนึ่งมากกว่า จนลืมสนใจตนเอง <br>
แม่น้องก็คิดว่าน้องรักพอ่มากจนลืมเขา พ่อน้องก็คิอว่าน้องรักและให้ความสำคัญกับแม่มากจนลืมเขาทั้งๆที่เราพยายามทำให้ท่านทุกอย่างเพื่อให้ท่านมองว่าเราไม่ได้เลือกใครแต่เราเต็มใจทำให้ทั้งสองฝ่าย น้องต้องลองเปิดใจคุยนะคะ เพราะน้องเป็นลูกคนเดียว แน่นอนพ่อกับแม่ต้องอ้างสิทธิ์ในความเป็นเจ้าของในตัวน้อง <br>
และยิ่งหย่าขาดจากกันแล้ว พ่อกับแม่ก็แข่งกันเรียกร้องความสนใจจากลูกค่ะ เหตุผลหลักก็เพราะกลัวลูกไม่รัก และยิ่งป่วยด้วยกันทั้งสองคน ความหว้าเหว่ความหวาดกลัว ความเหงาและอีกหลายๆความรู้สึก ก็ประดังประเดเข้ามาทำให้บางครั้งคำพูด คำจาของท่านก็รุนแรงไปหรือกระทบกระทังจิตใจน้องไปบ้าง ซึ่งทั้งหมดทั้งปวงมาจากความรักค่ะ ความรักที่ท่านทั้งสองมอบให้น้อง แต่ก็หวังให้น้องมอบความรักกลับคืน สิ่งที่น้องทำนับว่าดีมากเลยนะคะ แต่น้องต้องอดทนค่ะ คิดซะว่าเราทำเพื่อความสุขของท่าน พี่เข้าใจว่าบางทีเราก็เหนื่อยก็ท้อ แต่เรามีทางเลือกที่ดีกว่านี้มั้ยค่ะ แม้จะพอมีหนทางแต่มันจะเป็นไปได้มั้ย <br>
พี่รู้ว่าน้องก็คิดอยากให้พ่อกับแม่กลับมาคืนดีกัน กลับมาอยู่ด้วยกันซะเพื่อน้องจะได้ดูแลท่านทั้งสองในคร่าเดียว แต่ในเมื่อมันเป็นแบบนั้นไม่ได้ เราก็ต้องทนรับสภาพที่เป็นค่ะ และทำมันให้ดีที่สุด ส่งที่น้องจะทำได้อีกอย่างในตอนนี้คือการเปิดใจคุยกันทั้งสองฝ่าย <br>
เวลาน้องไปหาแม่ก็เปิดใจคุยกับคุณแม่ว่าในสิ่งที่ท่านยังน้อยใจยังคิดมาก เราให้ท่านฝั่งในฐานะคนกลางที่เราเป็นลูกเรารู้สึกอย่างไร <br>
บอกเขาไปว่าเรารักเขาทั้งสองคนเท่ากันอยากทำอะไรให้ทั้งสองคนเท่าๆกัน แต่บางครั้งที่พ่อและแม่ต่างกดดันผมแบบนี้มันทำให้ผมเหนื่อยทำให้ผมท้อ เหมือนพ่อและแม่ไม่พยายามปรับตัวเข้าหาผม ไม่ทำความเข้าใจในสิ่งที่ผมเป็ฯในสิ่งที่ผมพยายามทำ รู้ว่าบางครั้งแม่อยากให้ผมได้ดังใจอย่างชี้นิ้วสั่ง แต่ข้อจำกัดบางอย่างก็ทำให้ผมตามใจแม่ไม่ได้ทุกเวลา เพราะต้องแบ่งเวลาให้กับพ่อด้วย แม่คงไม่อยากให้ผมเป็นลูกอกตัญญู แต่ผมเหนื่อยจริงๆครับอยากให้พ่อกับแม่เข้าใจผมบ้างจริงๆ <br>
<br>
ลองพูดคุยกับท่านจากใจค่ะ ด้วยคำพูดที่เกลาไปแล้วอย่างดิบดีและมีเหตุผล เผื่อท่านทั้งสองจะเข้าใจเรามากขึ้นยังไงพี่ก็จะเอาใจช่วยนะคะ <br>
มีอะไรก็มาเล่าสู่กันฟังได้เสมอค่ะ แต่อย่าท้อค่ะ ทำดีแล้วจงทำต่อไป เชื่อค่ะว่าผลของความดีต้องตอบสนองเราบ้างสักวัน

17 Mar 2009  |  Comment by : anakari
Comment 2
เป็นกำลังใจให้ค่ะ <br>
<br>
ท่านคงรักคุณทั้งสองคน ถือว่าโชคดีน่ะค่ะที่พ่อ แม่ แยกทางแล้วยังรักคุณ <br>
<br>
<br>
<br>


17 Mar 2009  |  Comment by : Nuni
Comment 1
น้องต้องทำใจเย็นๆลงหน่อยนะคะ เครียดมากๆก็คิดอะไรไม่ออก ยิ่งปัญหาภายในครอบครัวแล้วด้วย <br>
<br>
บางทีผู้ใหญ่ก็ไม่ได้เข้าใจเด็กหรอกนะคะ ท่านจะคิดว่าท่านทำดีแล้ว และเราก็ต้องทำดีกับท่านตลอดเวลา เรื่องความกตัญญูกับคนไทยเป็นของคู่กัน บางครั้งเราฝืนใจทำไปเพราะไม่อยากโดนต่อว่า หาว่าอกตัญญู บางทีทำอะไรด้วยใจจริงๆกลับโดนต่อว่าต่อขานซะมากมาย เป็นเรื่องปกติของครอบครัวที่มีช่องว่างระหว่างวัยค่ะ <br>
<br>
พ่อแม่ พออายุมากขึ้น จะต้องการให้ลูกหลานเอาใจ และจะเริ่มขี้น้อยใจ บางทีพูดประชด แต่ใจไม่ได้คิดอะไร เพียงแค่อยากเรียกความสนใจจากเราก็เท่านั้นเองค่ะ <br>
<br>
น้องทำดีแล้วค่ะ อย่าเพิ่งท้อใจ ความรักของพ่อแม่ไม่มีจำกัด เพียงแต่เราต้องทำความเข้าใจความต้องการของท่าน แล้วค่อยๆแก้ปัญหาไป <br>
<br>
ลองทำทุกอย่างแบบมองโลกในแง่ดีดีกว่ามั้ยคะ แม้สถานการณ์จะไม่ได้ดี แต่ลองพยายามหาแง่มุมที่คิดว่าแม้ตอนนี้จะเหนื่อย แต่ก็น่าจะมีอะไรดีๆบ้าง จะทำให้เราสบายใจมากขึ้นนะคะ <br>
<br>
การที่เราไปๆมาๆสองบ้าน ทั้งพ่อและแม่คงกลัวว่า เราจะรักใครคนใดคนหนึ่งมากกว่า น้องคงต้องย้ำกับท่านว่าน้องน่ะรักท่านทั้งสอง น่าจะดีขึ้นนะคะ <br>
<br>
เป็นกำลังใจให้ใช้ชีวิตอย่างเข้มแข็งนะคะ มีอะไรมาเขียนระบายได้ค่ะ

15 Mar 2009  |  Comment by : SweetNokk

Comment



Pooyingnaka Wellness

Webboard
โพสต์โดย: tvwaimun 0
โพสต์โดย: Minnie8797 1
โพสต์โดย: เต้ย เจ้า 4
โพสต์โดย: Yours6776 12
โพสต์โดย: maneenesty 5
โพสต์โดย: ชมพู 6
โพสต์โดย: katty8752 3
โพสต์โดย: Bell001 3

Interest Product