จะทำยังไงดี

จะทำยังไงดี
ตอนนี้เราเครียดค่ะ คือว่า ตั้งแต่ที่บ้านติดเน็ต สามีก็ไม่ค่อยสนใจเลยค่ะ เอาแต่เล่นเกมส์ เช้าตื่นมาก็เปิดคอมเล่นเกมส์จนไปทำงาน กลับบ้านมาก็เปิดคอมเล่นเกมส์ยันนอน เราอ้อนก็แล้ว อะไรก็แล้ว เขาก็ไม่สนใจค่ะ แถมยังโดนตะคอกใส่อีก "ให้พี่เล่นเกมส์ก่อนได้มั๊ย โถ่" เราเลยเงียบแล้วก็ขึ้นนอนซะ เขาไม่เคยขึ้นนอนพร้อมดิฉันเลยค่ะ ดิฉันต้องนอนหลับไปก่อนทุกที ก็เขาเล่นเกมส์อยู่ชั้นล่าง เราพูดอะไรคุยอะไรเขาก็ไม่ค่อยสนใจฟัง ดิฉันคบกับสามีมา 11 ปีแล้วค่ะ แต่อยู่ด้วยกันจริงๆ 7 ปี เราอายุ 26 สามีอายุ27ค่ะยังไม่มีลูก เราเป็นแม่บ้านอยู่บ้านเฉยๆ ก็ไม่ได้ฟุ้งซ่านหรือคิดว่าเขาจะมีหญิงอื่นหรอกค่ะ แค่ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่สนใจฉันเลย <br> แล้วอีกอย่าง บางทีเราก็อยากชวนเขาไปเที่ยวกันสองต่อสอง แต่ก็ทำไม่ได้ค่ะเพราะ คุณแม่ของดิฉันเขาก็อยู่ที่นี่ เวลาจะไปไหนคุณแม่จะร้องไปด้วยทุกครั้ง คุณแม่อายุ43เองค่ะ เลยไม่ค่อยมีเวลาส่วนตัวกันเท่าไร เปรยๆว่าจะไปทะเลกับสามีเปลี่ยนบรรยากาศ คุณแม่ดิฉันก็บอก "ไปด้วยไม่ได้หรอ" กร่อยเลยค่ะ เราเลยไม่อยากไปเลย เราจะทำวิธีไหนให้สามีหันมาสนใจดีคะ เราก็เหงาเป็นนา อยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง ครั้นจะพูดกับแม่ตรงๆก็กลัวเสียใจ แต่ปล่อยไปแบบนี้ไม่นานเราต้องอกระเบิดแน่เลยค่ะ นอนร้องไห้ทุกคืนจนหลับไปแบบนี้ สามีเอาแต่เล่นเกมส์เป็นเด็กๆ ไม่พูดไม่คุยกับเราแบบนี้ หย่าดีไหมคะ เพื่อนๆคิดว่าไงคะ 17 Oct 2009 \| Post by : audyser

ตอนนี้เราเครียดค่ะ คือว่า ตั้งแต่ที่บ้านติดเน็ต สามีก็ไม่ค่อยสนใจเลยค่ะ เอาแต่เล่นเกมส์ เช้าตื่นมาก็เปิดคอมเล่นเกมส์จนไปทำงาน กลับบ้านมาก็เปิดคอมเล่นเกมส์ยันนอน เราอ้อนก็แล้ว อะไรก็แล้ว เขาก็ไม่สนใจค่ะ แถมยังโดนตะคอกใส่อีก "ให้พี่เล่นเกมส์ก่อนได้มั๊ย โถ่" เราเลยเงียบแล้วก็ขึ้นนอนซะ เขาไม่เคยขึ้นนอนพร้อมดิฉันเลยค่ะ ดิฉันต้องนอนหลับไปก่อนทุกที ก็เขาเล่นเกมส์อยู่ชั้นล่าง เราพูดอะไรคุยอะไรเขาก็ไม่ค่อยสนใจฟัง ดิฉันคบกับสามีมา 11 ปีแล้วค่ะ แต่อยู่ด้วยกันจริงๆ 7 ปี เราอายุ 26 สามีอายุ27ค่ะยังไม่มีลูก เราเป็นแม่บ้านอยู่บ้านเฉยๆ ก็ไม่ได้ฟุ้งซ่านหรือคิดว่าเขาจะมีหญิงอื่นหรอกค่ะ แค่ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่สนใจฉันเลย 
แล้วอีกอย่าง บางทีเราก็อยากชวนเขาไปเที่ยวกันสองต่อสอง แต่ก็ทำไม่ได้ค่ะเพราะ คุณแม่ของดิฉันเขาก็อยู่ที่นี่ เวลาจะไปไหนคุณแม่จะร้องไปด้วยทุกครั้ง คุณแม่อายุ43เองค่ะ เลยไม่ค่อยมีเวลาส่วนตัวกันเท่าไร เปรยๆว่าจะไปทะเลกับสามีเปลี่ยนบรรยากาศ คุณแม่ดิฉันก็บอก "ไปด้วยไม่ได้หรอ" กร่อยเลยค่ะ เราเลยไม่อยากไปเลย เราจะทำวิธีไหนให้สามีหันมาสนใจดีคะ เราก็เหงาเป็นนา อยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง ครั้นจะพูดกับแม่ตรงๆก็กลัวเสียใจ แต่ปล่อยไปแบบนี้ไม่นานเราต้องอกระเบิดแน่เลยค่ะ นอนร้องไห้ทุกคืนจนหลับไปแบบนี้ สามีเอาแต่เล่นเกมส์เป็นเด็กๆ ไม่พูดไม่คุยกับเราแบบนี้ หย่าดีไหมคะ เพื่อนๆคิดว่าไงคะ

17 Oct 2009 | Post by : audyser

Comment 7
<font color=FF00FF> <b> อริยสัจ 4 </b> <br> มีความจริงอยู่ 4 ประการคือ การมีอยู่ของทุกข์ เหตุแห่งทุกข์ ความดับทุกข์ และ หนทางไปสู่ความดับทุกข์ ความจริงเหล่านี้เรียกว่า อริยสัจ 4 <br> <br> 1. ทุกข์ <br> คือ การมีอยู่ของทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ และตายล้วนเป็นทุกข์ ความเศร้าโศก ความโกรธ ความอิจฉาริษยา ความวิตกกังวล ความกลัวและความผิดหวังล้วนเป็น ทุกข์ การพลัดพรากจากของที่รักก็เป็นทุกข์ ความเกลียดก็เป็นทุกข์ ความอยาก ความยึดมั่นถือมั่น ความยึดติดในขันธ์ทั้ง 5 ล้วนเป็นทุกข์ <br> <br> 2. สมุทัย <br> คือ เหตุแห่งทุกข์ เพราะอวิชา ผู้คนจึงไม่สามารถเห็นความจริงของชีวิต พวกเขาตกอยู่ในเปลวเพลิงแห่งตัณหา ความโกรธ ความอิจฉาริษยา ความเศร้าโศก ความวิตกกังวล ความกลัว และความผิดหวัง <br> <br> 3. นิโรธ <br> คือ ความดับทุกข์ การเข้าใจความจริงของชีวิตนำไปสู่การดับความเศร้า โศกทั้งมวล อันยังให้เกิดความสงบและความเบิกบาน <br> <br> 4. มรรค <br> คือ หนทางนำไปสู่ความดับทุกข์ อันได้แก่ อริยมรรค 8 ซึ่งได้รับการหล่อ เลี้ยงด้วยการดำรงชีวิตอย่างมีสติความมีสตินำไปสู่สมาธิและปัญญาซึ่งจะปลดปล่อย ให้พ้นจากความทุกข์และความโศกเศร้าทั้งมวลอันจะนำไปสู่ความศานติและ ความเบิกบาน พระพุทธองค์ได้ทรงเมตตานำทางพวกเราไปตามหนทางแห่งความรู้แจ้งนี้ </font> <br> <font color=blue> ที่มาจาก <a href="http://www.learntripitaka.com/scruple/ariya4.html" target="_blank">http://www.learntripitaka.com/scruple/ariya4.html</a></font> <br> <font color=red> ไหนๆก็ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้แล้ว คลิกที่นี่อีกเว๊ป<a href="http://www.learntripitaka.com/scruple/muck8.html" target="_blank">http://www.learntripitaka.com/scruple/muck8.html</a> <br> ละกันนะคะ เรื่องอริยมรรค 8 ค่ะ จะได้ไม่เสียเที่ยว </font> <br> <font color=FF00FF> กลับมาอ่านได้เรื่อยๆนะคะ หวังว่าคุณคงสบายใจขึ้นนะ ^_^ </font> 22 Oct 2009 \| Comment by : Thi_Luck

Comment 7

อริยสัจ 4 
มีความจริงอยู่ 4 ประการคือ การมีอยู่ของทุกข์ เหตุแห่งทุกข์ ความดับทุกข์ และ หนทางไปสู่ความดับทุกข์ ความจริงเหล่านี้เรียกว่า อริยสัจ 4 
 
1. ทุกข์ 
คือ การมีอยู่ของทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ และตายล้วนเป็นทุกข์ ความเศร้าโศก ความโกรธ ความอิจฉาริษยา ความวิตกกังวล ความกลัวและความผิดหวังล้วนเป็น ทุกข์ การพลัดพรากจากของที่รักก็เป็นทุกข์ ความเกลียดก็เป็นทุกข์ ความอยาก ความยึดมั่นถือมั่น ความยึดติดในขันธ์ทั้ง 5 ล้วนเป็นทุกข์ 
 
2. สมุทัย 
คือ เหตุแห่งทุกข์ เพราะอวิชา ผู้คนจึงไม่สามารถเห็นความจริงของชีวิต พวกเขาตกอยู่ในเปลวเพลิงแห่งตัณหา ความโกรธ ความอิจฉาริษยา ความเศร้าโศก ความวิตกกังวล ความกลัว และความผิดหวัง 
 
3. นิโรธ 
คือ ความดับทุกข์ การเข้าใจความจริงของชีวิตนำไปสู่การดับความเศร้า โศกทั้งมวล อันยังให้เกิดความสงบและความเบิกบาน 
 
4. มรรค 
คือ หนทางนำไปสู่ความดับทุกข์ อันได้แก่ อริยมรรค 8 ซึ่งได้รับการหล่อ เลี้ยงด้วยการดำรงชีวิตอย่างมีสติความมีสตินำไปสู่สมาธิและปัญญาซึ่งจะปลดปล่อย ให้พ้นจากความทุกข์และความโศกเศร้าทั้งมวลอันจะนำไปสู่ความศานติและ ความเบิกบาน พระพุทธองค์ได้ทรงเมตตานำทางพวกเราไปตามหนทางแห่งความรู้แจ้งนี้ 
 ที่มาจาก <a href="http://www.learntripitaka.com/scruple/ariya4.html" target="_blank">http://www.learntripitaka.com/scruple/ariya4.html</a> 
 ไหนๆก็ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้แล้ว คลิกที่นี่อีกเว๊ป<a href="http://www.learntripitaka.com/scruple/muck8.html" target="_blank">http://www.learntripitaka.com/scruple/muck8.html</a> 
ละกันนะคะ เรื่องอริยมรรค 8 ค่ะ จะได้ไม่เสียเที่ยว 
 กลับมาอ่านได้เรื่อยๆนะคะ หวังว่าคุณคงสบายใจขึ้นนะ ^_^

22 Oct 2009 | Comment by : Thi_Luck

Comment 6
<font color=FF00FF> <b> พรหมวิหาร 4 </b> <br> <br> ความหมายของพรหมวิหาร 4 <br> - พรหมวิหาร แปลว่า ธรรมของพรหมหรือของท่านผู้เป็นใหญ่ พรหมวิหารเป็นหลักธรรมสำหรับทุกคน เป็นหลักธรรมประจำใจที่จะช่วยให้เราดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างประเสริฐและบริสุทธิ์ หลักธรรมนี้ได้แก่ <br> เมตตา ความปรารถนาให้ผู้อื่นได้รับสุข <br> กรุณา ความปราถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ <br> มุทิตา ความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี <br> อุเบกขา การรู้จักวางเฉย <br> <br> คำอธิบายพรหมวิหาร 4 <br> 1. เมตตา : ความปราถนาให้ผู้อื่นได้รับสุข ความสุขเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา ความสุขเกิดขึ้นได้ทั้งกายและใจ เช่น ความสุขเกิดการมีทรัพย์ ความสุขเกิดจากการใช้จ่ายทรัพย์เพื่อการบริโภค ความสุขเกิดจากการไม่เป็นหนี้ <br> และความสุขเกิดจากการทำงานที่ปราศจากโทษ เป็นต้น <br> <br> 2. กรุณา : ความปรารถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ ความทุกข์ คือ สิ่งที่เข้ามาเบียดเบียนให้เกิดความไม่สบายกาย <br> ไม่สบายใจ และเกิดขึ้นจากปัจจัยหลายประการด้วยกัน พระพุทธองค์ทรงสรุปไว้ว่าความทุกข์มี 2 กลุ่มใหญ่ๆ ดังนี้ <br> <br> - ทุกข์โดยสภาวะ หรือเกิดจากเปลี่ยนแปลงตามธรรมชาติของร่างกาย เช่น การเกิด การเจ็บไข้ ความแก่และ <br> ความตายสิ่งมีชีวิตทั้งหลายที่เกิดมาในโลกจะต้องประสบกับการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ซึ่งรวมเรียกว่า กายิกทุกข์ <br> <br> - ทุกข์จรหรือทุกข์ทางใจ อันเป็นความทุกข์ที่เกิดจากสาเหตุที่อยู่นอกตัวเรา เช่น เมื่อปรารถนาแล้วไม่สมหวังก็เป็นทุกข์ การประสบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รักก็เป็นทุกข์การพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ก็เป็นทุกข์ รวมเรียกว่า เจตสิกทุกข์ <br> <br> 3. มุทิตา : ความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี คำว่า "ดี" ในที่นี้ หมายถึง การมีความสุขหรือมีความเจริญก้าวหน้า ความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดีจึงหมายถึง ความปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุขความเจริญก้าวหน้ายิ่งๆขึ้น ไม่มีจิตใจริษยา ความริษยา คือ ความไม่สบายใจ ความโกรธ ความฟุ้งซ่านซึ่งมักเกิดขึ้นเมื่อเห็นผู้อื่นได้ดีกว่าตน เช่น เห็นเพื่อนแต่งตัวเรียบร้อยแล้วครูชมเชยก็เกิดความริษยาจึงแกล้งเอาเศษชอล์ก โคลน หรือหมึกไปป้ายตามเสื้อกางเกงของเพื่อนนักเรียนคนนั้นให้สกปรกเลอะเทอะ เราต้องหมั่นฝึกหัดตนให้เป็นคนที่มีมุทิตา เพราะจะสร้างไมตรีและผูกมิตรกับผู้อื่นได้ง่ายและลึกซึ้ง <br> <br> 4. อุเบกขา : การรู้จักวางเฉย หมายถึง การวางใจเป็นกลางเพราะพิจารณาเห็นว่า ใครทำดีย่อมได้ดี ใครทำชั่วย่อมได้ชั่ว ตามกฎแห่งกรรม คือ ใครทำสิ่งใดไว้สิ่งนั้นย่อมตอบสนองคืนบุคคลผู้กระทำ เมื่อเราเห็นใครได้รับผลกรรมในทางที่เป็นโทษเราก็ไม่ควรดีใจหรือคิดซ้ำเติมเขาในเรื่องที่เกิดขึ้น เราควรมีความปรารถนาดี คือพยายามช่วยเหลือผู้อื่นให้พ้นจากความทุกข์ในลักษณะที่ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม </font> <br> <font color=blue> ที่มาจาก <a href="http://www.learntripitaka.com/scruple/prom4.html" target="_blank">http://www.learntripitaka.com/scruple/prom4.html</a></font> 22 Oct 2009 \| Comment by : Thi_Luck

Comment 6

พรหมวิหาร 4 
 
ความหมายของพรหมวิหาร 4 
- พรหมวิหาร แปลว่า ธรรมของพรหมหรือของท่านผู้เป็นใหญ่ พรหมวิหารเป็นหลักธรรมสำหรับทุกคน เป็นหลักธรรมประจำใจที่จะช่วยให้เราดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างประเสริฐและบริสุทธิ์ หลักธรรมนี้ได้แก่ 
เมตตา ความปรารถนาให้ผู้อื่นได้รับสุข 
กรุณา ความปราถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ 
มุทิตา ความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี 
อุเบกขา การรู้จักวางเฉย 
 
คำอธิบายพรหมวิหาร 4 
1. เมตตา : ความปราถนาให้ผู้อื่นได้รับสุข ความสุขเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา ความสุขเกิดขึ้นได้ทั้งกายและใจ เช่น ความสุขเกิดการมีทรัพย์ ความสุขเกิดจากการใช้จ่ายทรัพย์เพื่อการบริโภค ความสุขเกิดจากการไม่เป็นหนี้ 
และความสุขเกิดจากการทำงานที่ปราศจากโทษ เป็นต้น 
 
2. กรุณา : ความปรารถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ ความทุกข์ คือ สิ่งที่เข้ามาเบียดเบียนให้เกิดความไม่สบายกาย 
ไม่สบายใจ และเกิดขึ้นจากปัจจัยหลายประการด้วยกัน พระพุทธองค์ทรงสรุปไว้ว่าความทุกข์มี 2 กลุ่มใหญ่ๆ ดังนี้ 
 
- ทุกข์โดยสภาวะ หรือเกิดจากเปลี่ยนแปลงตามธรรมชาติของร่างกาย เช่น การเกิด การเจ็บไข้ ความแก่และ 
ความตายสิ่งมีชีวิตทั้งหลายที่เกิดมาในโลกจะต้องประสบกับการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ซึ่งรวมเรียกว่า กายิกทุกข์ 
 
- ทุกข์จรหรือทุกข์ทางใจ อันเป็นความทุกข์ที่เกิดจากสาเหตุที่อยู่นอกตัวเรา เช่น เมื่อปรารถนาแล้วไม่สมหวังก็เป็นทุกข์ การประสบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รักก็เป็นทุกข์การพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก ก็เป็นทุกข์ รวมเรียกว่า เจตสิกทุกข์ 
 
3. มุทิตา : ความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี คำว่า "ดี" ในที่นี้ หมายถึง การมีความสุขหรือมีความเจริญก้าวหน้า ความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดีจึงหมายถึง ความปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุขความเจริญก้าวหน้ายิ่งๆขึ้น ไม่มีจิตใจริษยา ความริษยา คือ ความไม่สบายใจ ความโกรธ ความฟุ้งซ่านซึ่งมักเกิดขึ้นเมื่อเห็นผู้อื่นได้ดีกว่าตน เช่น เห็นเพื่อนแต่งตัวเรียบร้อยแล้วครูชมเชยก็เกิดความริษยาจึงแกล้งเอาเศษชอล์ก โคลน หรือหมึกไปป้ายตามเสื้อกางเกงของเพื่อนนักเรียนคนนั้นให้สกปรกเลอะเทอะ เราต้องหมั่นฝึกหัดตนให้เป็นคนที่มีมุทิตา เพราะจะสร้างไมตรีและผูกมิตรกับผู้อื่นได้ง่ายและลึกซึ้ง 
 
4. อุเบกขา : การรู้จักวางเฉย หมายถึง การวางใจเป็นกลางเพราะพิจารณาเห็นว่า ใครทำดีย่อมได้ดี ใครทำชั่วย่อมได้ชั่ว ตามกฎแห่งกรรม คือ ใครทำสิ่งใดไว้สิ่งนั้นย่อมตอบสนองคืนบุคคลผู้กระทำ เมื่อเราเห็นใครได้รับผลกรรมในทางที่เป็นโทษเราก็ไม่ควรดีใจหรือคิดซ้ำเติมเขาในเรื่องที่เกิดขึ้น เราควรมีความปรารถนาดี คือพยายามช่วยเหลือผู้อื่นให้พ้นจากความทุกข์ในลักษณะที่ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม 
 ที่มาจาก <a href="http://www.learntripitaka.com/scruple/prom4.html" target="_blank">http://www.learntripitaka.com/scruple/prom4.html</a>

22 Oct 2009 | Comment by : Thi_Luck

Comment 5
<font color=FF00FF> ทีนี้เข้าใจละ <br> <br> เอ่อ......คิดว่าเรื่องแฟน คงจะปรับตัวได้แล้วเนอะ!(หรือยัง!?!) <br> <br> มาคุยเรื่องแม่ดีกว่า ฉันขอให้แง่คิดอย่างงี้ละกัน <br> พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่ามีบุตรอยู่ 3 จำพวก คือ <br> 1. ลูกที่<b> <u> ดีกว่า </b> </u>พ่อแม่ตัวเอง <br> 2. ลูกที่ดี<b> <u> เสมอเท่า </b> </u>พ่อแม่ตัวเอง <br> 3. ลูกที่<b> <u> เลวกว่า </b> </u>พ่อแม่ตัวเอง <br> <br> ที่นี้คุณอ่านตามนี้แล้ว คุณเลือกจะเป็นลูกแบบไหนก็ได้ถูกมั๊ยคะ!?! <br> ฉันหวังว่าคุณคงเลือกข้อหนึ่งนะ <br> หรืออย่างน้อยๆอ่ะ ข้อ 2 ก็ยังดี <br> อย่าได้ข้อ 3 เลย เพราะจากที่อ่านแล้วถ้าคุณเลือกแค่ข้อ 2 ก็เหอะ <br> ฉันก็ไม่รู้จะออกเห็นอีกแล้วเหมือนกัน <br> <br> ทีนี้หลังจากที่คุณเลือกได้ว่าจะเอาข้อ 1 (ถ้าเป็นอย่างที่ฉันหวังไว้นะ ฉันจะได้บอกสเตปต่อไป) <br> คุณควรศึกษาเรื่องพรหมวิหาร 4 เป็นหลักเลยนะคะ <br> เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา <br> เอาล่ะค่ะ ฉันจะหามาให้อ่านเลยละกัน <br> แล้วจะแถมด้วยอริยสัจ 4 ให้ด้วย <br> <br> เดี๋ยวรออ่านด้านล่างนะคะ <br> <br> ถ้าคุณเก็ทแล้วในเรื่องของ ลูก 3 ประเภท ฉันเองก็เชื่อว่าคุณสบายใจมากขึ้นแล้วล่ะ <br> และรู้จักให้อภัยเก่งขึ้นอีกด้วย <br> พรหมวิหาร 4 และอริยสัจ 4 จะช่วยให้คุณมีความสุข <br> แม้จะอยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อมไม่พึงประสงค์อย่างที่คุณไม่ชอบอยู่ตอนนี้ก็ตามค่ะ <br> <br> ถ้าคุณเป็นคริสต์ฉันจะมาตอบแบบคริสต์ให้อีกก็ได้ <br> เพราะจริงๆน่ะฉันเป็นคริสต์ที่มาศึกษาธรรมะ เพราะมันเป็นสัจธรรมที่สุด <br> แต่มันก็ไม่หนีห่างกันหรอกค่ะ <br> <br> เอาล่ะ เดี๋ยวจะหา พรหมวิหาร 4 กับ อริยสัจ 4 มาให้อ่านนะคะ <br> แล้วมีอะไรอยากถามเพิ่มเติมหรืออยากระบายอะไรอีก ฉันจะคอยมาดูเรื่อยๆนะคะ ^_^ โชคดีค่ะ! </font> 22 Oct 2009 \| Comment by : Thi_Luck

Comment 5

ทีนี้เข้าใจละ 
 
เอ่อ......คิดว่าเรื่องแฟน คงจะปรับตัวได้แล้วเนอะ!(หรือยัง!?!) 
 
มาคุยเรื่องแม่ดีกว่า ฉันขอให้แง่คิดอย่างงี้ละกัน 
พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่ามีบุตรอยู่ 3 จำพวก คือ 
1. ลูกที่ ดีกว่า พ่อแม่ตัวเอง 
2. ลูกที่ดี เสมอเท่า พ่อแม่ตัวเอง 
3. ลูกที่ เลวกว่า พ่อแม่ตัวเอง 
 
ที่นี้คุณอ่านตามนี้แล้ว คุณเลือกจะเป็นลูกแบบไหนก็ได้ถูกมั๊ยคะ!?! 
ฉันหวังว่าคุณคงเลือกข้อหนึ่งนะ 
หรืออย่างน้อยๆอ่ะ ข้อ 2 ก็ยังดี 
อย่าได้ข้อ 3 เลย เพราะจากที่อ่านแล้วถ้าคุณเลือกแค่ข้อ 2 ก็เหอะ 
ฉันก็ไม่รู้จะออกเห็นอีกแล้วเหมือนกัน 
 
ทีนี้หลังจากที่คุณเลือกได้ว่าจะเอาข้อ 1 (ถ้าเป็นอย่างที่ฉันหวังไว้นะ ฉันจะได้บอกสเตปต่อไป) 
คุณควรศึกษาเรื่องพรหมวิหาร 4 เป็นหลักเลยนะคะ 
เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา 
เอาล่ะค่ะ ฉันจะหามาให้อ่านเลยละกัน 
แล้วจะแถมด้วยอริยสัจ 4 ให้ด้วย 
 
เดี๋ยวรออ่านด้านล่างนะคะ 
 
ถ้าคุณเก็ทแล้วในเรื่องของ ลูก 3 ประเภท ฉันเองก็เชื่อว่าคุณสบายใจมากขึ้นแล้วล่ะ 
และรู้จักให้อภัยเก่งขึ้นอีกด้วย 
พรหมวิหาร 4 และอริยสัจ 4 จะช่วยให้คุณมีความสุข 
แม้จะอยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อมไม่พึงประสงค์อย่างที่คุณไม่ชอบอยู่ตอนนี้ก็ตามค่ะ 
 
ถ้าคุณเป็นคริสต์ฉันจะมาตอบแบบคริสต์ให้อีกก็ได้ 
เพราะจริงๆน่ะฉันเป็นคริสต์ที่มาศึกษาธรรมะ เพราะมันเป็นสัจธรรมที่สุด 
แต่มันก็ไม่หนีห่างกันหรอกค่ะ 
 
เอาล่ะ เดี๋ยวจะหา พรหมวิหาร 4 กับ อริยสัจ 4 มาให้อ่านนะคะ 
แล้วมีอะไรอยากถามเพิ่มเติมหรืออยากระบายอะไรอีก ฉันจะคอยมาดูเรื่อยๆนะคะ ^_^ โชคดีค่ะ!

22 Oct 2009 | Comment by : Thi_Luck

Comment 4
คือ ส่วนลึกในใจของเรา เรามีความรู้สึกที่ไม่ดีต่อแม่เราอะค่ะ และความรู้สึกนั้นมันก็ไม่เคยหายไปจากใจเราเลย ตอนเราอายุ 15 แม่เราเลิกกับพ่อ เพราะพ่อเราไม่ดูแลครอบครัว ติดผู้หญิง แม่เราเลยมีแฟนใหม่ แต่ผู้ชายคนใหม่ของแม่เขาก็มีครอบครัวแล้วพูดง่ายๆแม่เราเป็นเมียน้อยเขานั่นเอง ผู้ชายคนนั้นเขาก็ให้เงินช่วยเหลือเรากับแม่นะคะ แต่พอมาไม่นานเมียหลวงเขาจับได้ พวกเราก็หนีหัวซุกหัวซุน จนต้องมาอยู่รวมกัน โดยไปอาศัยที่บ้านน้าสาวหรือน้องของแม่ <br> ซึ่งบ้านของน้ามีแค่สองห้อง ห้องนึงน้านอนกับสามี อีกห้องก็มีเรา แม่ และสามีใหม่แม่ เขาพูดเสมอว่ารักเราเหมือนลูกสาว เราเองก็คิดว่าเขาคือพ่ออีกคนของเรา <br> จนมาวันนึงแม่ออกไปซื้อกับข้าว จู่ๆเขาก็จะข่มขืนเราอะค่ะ แต่โชคดีที่วันนั้นเราเป็นเมนส์เขาเลยไม่ได้ทำไร แต่เขาก็จับไอ้นั่นมาจะยัดปากเรา เราก็บอกไม่ๆให้หายก่อน คือเอาตัวรอดไปก่อนน่ะค่ะ เขาก็พูดว่า หายแล้วให้เอานะ พอวันัน้นเราก็หนีออกจากบ้านเลยค่ะ <br> เราตัดสินใจเล่าให้แม่ฟัง แต่แม่กลับหาว่าเราโกหกไปพูดกับน้าเราว่าเราขี้อิจฉาเขา เขาไม่เชื่อเราอะค่ะ จนถึงทุกวันนี้แทนที่แม่จะปกป้องลูกกับปกป้องผัวใหม่ เรารู้สึกเสียใจมากตอนนั้นเรา 15 ขวบเองนะคะ และตอนนั้นแม่เราก็เกลียดสามีเราคนนี้มาก ไล่เขา ด่าเขา สุดท้ายก็มาอาศัยเขา วันที่น้องชายเราจมน้ำตายเป็นวันเดียวกับวันเกิดสามีใหม่เขาแม่ซื้อเค้กมาเป่าเทียนทั้งที่ศพน้องอยู่ที่วัด แม่ไม่รู้อะค่ะว่าน้องตาย เราหมั่นไส้การกระทำนั้นมาก <br> และอีกอย่างแม่เราไม่ถูกกับพ่อมาแต่เราจำความได้แล้วค่ะ ฉะนั้นแม่เราไม่อยากไปไหนกับพ่อหรอก แม่ไม่ได้เลี้ยงดูดิฉันตั้งแต่ดิฉันอายุ 16 แล้วน่ะค่ะ ทำงานหาเลี้ยงตัวเองจนมาอยู่กับสามีเนี่ยค่ะถึงสบายขึ้น สามีเราก็อยากไปไหนสองต่อสองกับเรานะคะดูๆแล้วเพราะเขาเป็นคนชอบอยู่ลำพังเงียบๆอะค่ะเรารู้จักเขามา 12 ปีพอจะมองออก กลุ้มใจค่ะ เฮ้อ 19 Oct 2009 \| Comment by : audyser

Comment 4

คือ ส่วนลึกในใจของเรา เรามีความรู้สึกที่ไม่ดีต่อแม่เราอะค่ะ และความรู้สึกนั้นมันก็ไม่เคยหายไปจากใจเราเลย ตอนเราอายุ 15 แม่เราเลิกกับพ่อ เพราะพ่อเราไม่ดูแลครอบครัว ติดผู้หญิง แม่เราเลยมีแฟนใหม่ แต่ผู้ชายคนใหม่ของแม่เขาก็มีครอบครัวแล้วพูดง่ายๆแม่เราเป็นเมียน้อยเขานั่นเอง ผู้ชายคนนั้นเขาก็ให้เงินช่วยเหลือเรากับแม่นะคะ แต่พอมาไม่นานเมียหลวงเขาจับได้ พวกเราก็หนีหัวซุกหัวซุน จนต้องมาอยู่รวมกัน โดยไปอาศัยที่บ้านน้าสาวหรือน้องของแม่ 
ซึ่งบ้านของน้ามีแค่สองห้อง ห้องนึงน้านอนกับสามี อีกห้องก็มีเรา แม่ และสามีใหม่แม่ เขาพูดเสมอว่ารักเราเหมือนลูกสาว เราเองก็คิดว่าเขาคือพ่ออีกคนของเรา 
จนมาวันนึงแม่ออกไปซื้อกับข้าว จู่ๆเขาก็จะข่มขืนเราอะค่ะ แต่โชคดีที่วันนั้นเราเป็นเมนส์เขาเลยไม่ได้ทำไร แต่เขาก็จับไอ้นั่นมาจะยัดปากเรา เราก็บอกไม่ๆให้หายก่อน คือเอาตัวรอดไปก่อนน่ะค่ะ เขาก็พูดว่า หายแล้วให้เอานะ พอวันัน้นเราก็หนีออกจากบ้านเลยค่ะ 
เราตัดสินใจเล่าให้แม่ฟัง แต่แม่กลับหาว่าเราโกหกไปพูดกับน้าเราว่าเราขี้อิจฉาเขา เขาไม่เชื่อเราอะค่ะ จนถึงทุกวันนี้แทนที่แม่จะปกป้องลูกกับปกป้องผัวใหม่ เรารู้สึกเสียใจมากตอนนั้นเรา 15 ขวบเองนะคะ และตอนนั้นแม่เราก็เกลียดสามีเราคนนี้มาก ไล่เขา ด่าเขา สุดท้ายก็มาอาศัยเขา วันที่น้องชายเราจมน้ำตายเป็นวันเดียวกับวันเกิดสามีใหม่เขาแม่ซื้อเค้กมาเป่าเทียนทั้งที่ศพน้องอยู่ที่วัด แม่ไม่รู้อะค่ะว่าน้องตาย เราหมั่นไส้การกระทำนั้นมาก 
และอีกอย่างแม่เราไม่ถูกกับพ่อมาแต่เราจำความได้แล้วค่ะ ฉะนั้นแม่เราไม่อยากไปไหนกับพ่อหรอก แม่ไม่ได้เลี้ยงดูดิฉันตั้งแต่ดิฉันอายุ 16 แล้วน่ะค่ะ ทำงานหาเลี้ยงตัวเองจนมาอยู่กับสามีเนี่ยค่ะถึงสบายขึ้น สามีเราก็อยากไปไหนสองต่อสองกับเรานะคะดูๆแล้วเพราะเขาเป็นคนชอบอยู่ลำพังเงียบๆอะค่ะเรารู้จักเขามา 12 ปีพอจะมองออก กลุ้มใจค่ะ เฮ้อ

19 Oct 2009 | Comment by : audyser

Comment 3
<font color=red> ทำใจให้สบายครับ เกมเล่นไปสักพักก็จะเบื่อ ถ้าไม่ได้เล่นเกมใหม่ - - มันมีช่วงที่ติดงอมแงม เรื่องแม่ก็คงลำบากใจมากเลยนะครับ ทางออกที่ดีก็หายาก ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน อาจต้องหาเพื่อนให้แม่เยอะๆ - - </font> 18 Oct 2009 \| Comment by : XIII

Comment 3

ทำใจให้สบายครับ เกมเล่นไปสักพักก็จะเบื่อ ถ้าไม่ได้เล่นเกมใหม่ - - มันมีช่วงที่ติดงอมแงม เรื่องแม่ก็คงลำบากใจมากเลยนะครับ ทางออกที่ดีก็หายาก ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน อาจต้องหาเพื่อนให้แม่เยอะๆ - -

18 Oct 2009 | Comment by : XIII

Comment 2
เข้าใจนะคะว่าติดเกมเป็นยังไง <br> <br> แต่อยากจะบอกว่า ฉันก็เป็นคนนึงที่เล่นเกมคือฉันเรียนทางด้านคอมพิวเตอร์อ่ะค่ะแล้วก็ชอบเล่นเกม <br> <br> แล้วแฟนก็เป็นโปรแกรมเมอร์ที่ชอบเล่นเกมอีกเหมือนกัน <br> <br> มันห้ามยากจริงๆนะคะ คือช่วงที่หยุดไม่ได้ก็มี แต่เด่วจะหยุดได้เอง พออะไรอะไรมันลงตัว หมายถึงในเกมอ่ะนะคะ <br> <br> เด่วก็ดีเอง อย่าให้ต้องเลิกกันเพราะเหตุผลนี้เลยนะคะ มันเป็นแค่ช่วง ช่วงนึงอ่ะค่ะ คุณก็หาอย่างอื่นทำแทนการที่จะเห็นเค้าแบบ เฮ่อ เล่นเกมอีกแล้ะ งี้ค่ะ <br> <br> เด่วพวกคุณก็ผ่านไปได้นะคะ อย่าคิดมากค่ะ สู้ๆ 18 Oct 2009 \| Comment by : imagin

Comment 2

เข้าใจนะคะว่าติดเกมเป็นยังไง 
 
แต่อยากจะบอกว่า ฉันก็เป็นคนนึงที่เล่นเกมคือฉันเรียนทางด้านคอมพิวเตอร์อ่ะค่ะแล้วก็ชอบเล่นเกม 
 
แล้วแฟนก็เป็นโปรแกรมเมอร์ที่ชอบเล่นเกมอีกเหมือนกัน 
 
มันห้ามยากจริงๆนะคะ คือช่วงที่หยุดไม่ได้ก็มี แต่เด่วจะหยุดได้เอง พออะไรอะไรมันลงตัว หมายถึงในเกมอ่ะนะคะ 
 
เด่วก็ดีเอง อย่าให้ต้องเลิกกันเพราะเหตุผลนี้เลยนะคะ มันเป็นแค่ช่วง ช่วงนึงอ่ะค่ะ คุณก็หาอย่างอื่นทำแทนการที่จะเห็นเค้าแบบ เฮ่อ เล่นเกมอีกแล้ะ งี้ค่ะ 
 
เด่วพวกคุณก็ผ่านไปได้นะคะ อย่าคิดมากค่ะ สู้ๆ

18 Oct 2009 | Comment by : imagin

Comment 1
<font color=FF00FF> หย่าทำไม เป็นเราๆหาวิธีอยู่กับสิ่งที่เราไม่ชอบ(แต่จำเป็นต้องอยู่)ให้มีความสุขที่สุดนะ <br> กับแม่น่ะ ฉันก็เข้าใจ แต่ไม่อยากให้รู้สึกแอนตี้มากๆต่อไป <br> สมัยเด็กๆพ่อกับแม่อาจจะอยากไปเที่ยว 2 ต่อ 2 <br> แต่ก็ทำไม่ได้เพราะติดต้องเลี้ยงคุณ ท่านก็อึดอัดเหมือนกันแหละเราว่า <br> เพื่อนเราที่มีลูกก็พูดแบบนี้ทั้งนั้น <br> แต่เขาก็ไม่เคยละเลยหน้าที่ และมีเลือกที่จะหาวิธีปรับตัวที่จะอยู่กับปัญหาที่มีได้อย่างมีความสุขที่สุด <br> ถ้าฉันเป็นคุณ <br> อืม.....คิดๆๆๆๆๆ <br> ฉันจะเอาเกมส์มาไว้บนห้องนอน แล้วก็ให้สามีเล่นตามปกติเลยเต็มที่ <br> เพราะนั่นคือความสุขของคนที่เรารัก แต่มีข้อแม้ว่า ต้องให้เรานอนตักเพราะเราจะหลับก่อน <br> และถ้าเราไปกอดไปหอมแก้ม ให้หาวิธีดูหน้าจอเกมส์เอาเองนะ ถือว่าเจอกันคนล่ะครึ่งทาง 555+ <br> แต่ก็จะไม่ไปฟั๊ดในลักษณะรบกวนการเล่นเกมส์ของเขานะ 555+ <br> แค่เนี๊ยแหละ ถ้าเป็นฉัน <br> <br> ส่วนเรื่องไปเที่ยวที่ไหนแล้วแม่อยากไปด้วย ฉันมองว่าเป็นเรื่องดีนะคะ <br> ที่เราสามารถมีเวลาให้กับคนรักได้ทั้ง 2 คนในเวลาเดียวกัน <br> ดีกว่าเขาจากเราไปพรุ่งนี้แล้วเราจะเสียใจทีหลัง ที่ดันไปคิดไม่อยากให้เขาไปด้วย <br> ฉันอาจจะชวนเพื่อนบ้านไปด้วย ที่มีเด็กด้วยก็ดี แม่จะได้เล่นกับเด็ก หรือเพื่อนแม่ก็ได้ <br> <br> แต่ถ้าสามีเป็นคนไม่ไปไหนเลยเพราะติดเกมส์ <br> ข้อนี้เพื่อนฉันเป็นหลายคู่ แต่ทั้งหมดจะเป็นแบบนี้ค่ะ <br> เขาจะมีช่วงเบื่อเกมส์ของเขา และอยากออกไปข้างนอก ไปเจอเพื่อนๆบ้าง <br> วันนั้นแหละ เขาจะชวนภรรยา <br> เพื่อนผู้ชายที่ชอบเล่นเกมส์ของฉันทุกคนเป็นแบบนี้หมดเลย <br> แฟนเขาก็ปล่อยให้เล่น แถมเอาใจอีกต่ะหาก เช่น แซวว่า รากงอกหน้าจอแล้วที่รัก วันนี้สามีสุดที่รักจะทานอะไรคะ <br> เดี๋ยวจะไปซื้อมาให้ แล้วภรรยาก็ซื้อมาให้ จัดใส่จานวางให้เขาได้เล่นเกมส์ไปกินไปตามใจเลยล่ะ <br> มันกลับทำให้เขารักภรรยา และยิ้มแป้นให้เห็นบ่อยๆ เผลอๆจะกอดกัน หอมแก้มกันมากกว่าก่อนเสียอีก <br> <br> ยังไงก็หาวิธีปรับตัวดีกว่านะคะ เรื่องมันไม่ได้ใหญ่จนต้องหย่าขนาดนั้นน่ะค่ะ <br> ระวังนะ ถ้าเผลอพูดไป เสียใจทีหลัง จะหาว่าไม่เตือนนะตัวเอง ^_^ <br> </font> 17 Oct 2009 \| Comment by : Thi_Luck

Comment 1

หย่าทำไม เป็นเราๆหาวิธีอยู่กับสิ่งที่เราไม่ชอบ(แต่จำเป็นต้องอยู่)ให้มีความสุขที่สุดนะ 
กับแม่น่ะ ฉันก็เข้าใจ แต่ไม่อยากให้รู้สึกแอนตี้มากๆต่อไป 
สมัยเด็กๆพ่อกับแม่อาจจะอยากไปเที่ยว 2 ต่อ 2 
แต่ก็ทำไม่ได้เพราะติดต้องเลี้ยงคุณ ท่านก็อึดอัดเหมือนกันแหละเราว่า 
เพื่อนเราที่มีลูกก็พูดแบบนี้ทั้งนั้น 
แต่เขาก็ไม่เคยละเลยหน้าที่ และมีเลือกที่จะหาวิธีปรับตัวที่จะอยู่กับปัญหาที่มีได้อย่างมีความสุขที่สุด 
ถ้าฉันเป็นคุณ 
อืม.....คิดๆๆๆๆๆ 
ฉันจะเอาเกมส์มาไว้บนห้องนอน แล้วก็ให้สามีเล่นตามปกติเลยเต็มที่ 
เพราะนั่นคือความสุขของคนที่เรารัก แต่มีข้อแม้ว่า ต้องให้เรานอนตักเพราะเราจะหลับก่อน 
และถ้าเราไปกอดไปหอมแก้ม ให้หาวิธีดูหน้าจอเกมส์เอาเองนะ ถือว่าเจอกันคนล่ะครึ่งทาง 555+ 
แต่ก็จะไม่ไปฟั๊ดในลักษณะรบกวนการเล่นเกมส์ของเขานะ 555+ 
แค่เนี๊ยแหละ ถ้าเป็นฉัน 
 
ส่วนเรื่องไปเที่ยวที่ไหนแล้วแม่อยากไปด้วย ฉันมองว่าเป็นเรื่องดีนะคะ 
ที่เราสามารถมีเวลาให้กับคนรักได้ทั้ง 2 คนในเวลาเดียวกัน 
ดีกว่าเขาจากเราไปพรุ่งนี้แล้วเราจะเสียใจทีหลัง ที่ดันไปคิดไม่อยากให้เขาไปด้วย 
ฉันอาจจะชวนเพื่อนบ้านไปด้วย ที่มีเด็กด้วยก็ดี แม่จะได้เล่นกับเด็ก หรือเพื่อนแม่ก็ได้ 
 
แต่ถ้าสามีเป็นคนไม่ไปไหนเลยเพราะติดเกมส์ 
ข้อนี้เพื่อนฉันเป็นหลายคู่ แต่ทั้งหมดจะเป็นแบบนี้ค่ะ 
เขาจะมีช่วงเบื่อเกมส์ของเขา และอยากออกไปข้างนอก ไปเจอเพื่อนๆบ้าง 
วันนั้นแหละ เขาจะชวนภรรยา 
เพื่อนผู้ชายที่ชอบเล่นเกมส์ของฉันทุกคนเป็นแบบนี้หมดเลย 
แฟนเขาก็ปล่อยให้เล่น แถมเอาใจอีกต่ะหาก เช่น แซวว่า รากงอกหน้าจอแล้วที่รัก วันนี้สามีสุดที่รักจะทานอะไรคะ 
เดี๋ยวจะไปซื้อมาให้ แล้วภรรยาก็ซื้อมาให้ จัดใส่จานวางให้เขาได้เล่นเกมส์ไปกินไปตามใจเลยล่ะ 
มันกลับทำให้เขารักภรรยา และยิ้มแป้นให้เห็นบ่อยๆ เผลอๆจะกอดกัน หอมแก้มกันมากกว่าก่อนเสียอีก 
 
ยังไงก็หาวิธีปรับตัวดีกว่านะคะ เรื่องมันไม่ได้ใหญ่จนต้องหย่าขนาดนั้นน่ะค่ะ 
ระวังนะ ถ้าเผลอพูดไป เสียใจทีหลัง จะหาว่าไม่เตือนนะตัวเอง ^_^

17 Oct 2009 | Comment by : Thi_Luck

Beauty Clinic

Juvenile Clinic

View Details

Webboard
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผู้ชายเลียนแบบท่าถ่ายรูปในไอจีของผู้หญิง 1 Jan 1970 โพสต์โดย: thememory 8
เป็นคนหน้ามันมาก มีวิธีไหนช่วยลดหน้ามันได้บ้างไหมคะ 1 Jan 1970 โพสต์โดย: nuna_paya 4
ทำรักแร้ขาวให้ถาวร 1 Jan 1970 โพสต์โดย: honjoza 2
โนบรา 1 Jan 1970 โพสต์โดย: bb98765 13
วันแรก ของวันที่เหลือ.. 1 Jan 1970 โพสต์โดย: MissingLink 1
ผู้ชายเขาชอบเราจริงหรือเปล่าน้อ 1 Jan 1970 โพสต์โดย: Min-Nie 5
อยากเปลี่ยนสีผมค่ะ 1 Jan 1970 โพสต์โดย: kwainoi 0
เล่าสู่กันฟัง==>>ไปตรวจมะเร็งปากมดลูกมาค่ะ 1 Jan 1970 โพสต์โดย: SweetNokk 1

Webboard