อยากบอกผญ.หลายๆคนที่คิดว่า ทำไมผญด้วยกันต้องรักสามีคุณ

อยากบอกผญ.หลายๆคนที่คิดว่า ทำไมผญด้วยกันต้องรักสามีคุณ
<br> ฉันก็เป็นผญคนหนึ่งที่ไม่ได้อยากไปแย่งของรักของใคร หรือไปเป็นเมีนน้อยใคร ฉันอยากจะเล่าเรื่องของฉันให้ทุกคนฟัง แต่มันอาจเป็นสิ่งที่พวกคุณไม่ยอมรับกับสิ่งที่ฉันได้ทำลงไป เรื่องมีอยู่ว่า เราเจอกันโดยบังเอิญ ( ฉันกะสามีชาวบ้าน ) ในงานงานหนึ่งที่ฉันไปทำที่สนามฟุตบอลและเค้าก้ไปทำงานนั้นเหมือนกัน แต่จะเรียกว่าบังเอิญหรือเปล่าไม่รู้ เพราะเค้าเป็นเพื่อนของพี่ที่ทำงานเดียวกับฉันด้วย และวันนั้นฉันก็ไม่ได้ตั้งใจ หรือสนใจที่จะทำความรู้จักสักเท่าไหร่ เพราะฉันไปทำงาน แล้วก็มีเดินไปคุยกะพี่ทำงานด้วยกัน แต่เค้าก็ยืนอยู่ตรงนั้น ก็เลยได้เห็นหน้ากันและมีคุยกันเล็กน้อย แต่พอพี่ที่ทำงานด้วยกันกลับหมดก็เหลือฉันยังอยู่ที่สนาม เพราะฉันยังกลับไม่ได้ เหตุผลนะเหรอ จะกลับได้อย่างไร นายฉันยังไม่กลับเลย ฉันยืนดูฟุตบอลอยู่ข้างสนาม เค้าก็เข้ามาคุยด้วย ถามเรื่องส่วนลดต่าง ๆ ฉันเลยบอกเค้าไปว่า เอาเบอร์มาสิถ้ามีส่วนลดไหนน่าสนใจแล้วจะโทรไปบอก เค้าก็บอกมา และฉันบอกว่าจะยิงเบอร์ไป เค้าบอกว่าไม่ต้องมีแล้ว ฉันก็งง มีตอนไหนว่ะ แต่ก็ไม่ได้สนใจ ที่บอกว่าไม่ได้สนใจ จะมีใครเชื่อไหม เพราะที่ฉันเมมเบอร์ฉันเมมชื่อผิดแบบเออให้มาก็เมมๆไป มารู้อีกทีก็หลังจากงานจบไปแล้ว 1 อาทิด เค้าแมสเซสมาหาฉันว่า เหนื่อยไหมวันนั้น และขอเมลล์หน่อยจะส่งรูปไปให้ ซึ่งตอนแรกที่ได้แมสแซสเห็นแล้วแต่ยังไม่ได้เปิดอ่าน เพราะอย่างที่บอกไม่ได้สนใจ มาเปิดดูอีกทีก็เลยไปสักชั่วโมงแล้ว ก็งงว่าใคร เพราะแมมชื่อผิด แล้วที่ลงชื่อในแมสแซสมันคนละชื่อนี่หว่า แต่ก็แมสกลับบอกเมลล์เค้านะ แล้วเค้าก็ส่งรูปมาให้ เป็นรูปคู่ที่เด็ก ๆ แอบถ่าย เห็นแล้วก็งง ว่าถ่ายตอนไหน แล้วเค้าบอกให้เก็บไว้ดี ๆ นะ ระวังหวานใจเห็น ให้เราก็ดันทะบึ่ง ส่งกลับไปว่า ของเราไม่ว่าไรหรอกแต่ให้ระวังของตังเองเหอะจะหัวแตกเอา แล้วหลังจากนั้น เค้าก็ส่งแมสแซสว่าเราทุกวัน บางวันไม่ส่งมาเราก็ส่งไป เป็นแบบนี้ประมาณสองอาทิด แล้วเค้าหายไปเราก็ใจไม่ดีว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า เรากลัวว่าเค้าจะมีปํญหากับคนที่บ้านเค้า เราลืมบอกไปเราคิดว่าเค้าน่าจะแต่งงานแล้ว และก็เป็นจริงอย่างที่เราคิด หลังจากที่เมลล์ไปบอกว่า การที่แมสแซสไปหาแล้วทำให้เกิดปัญหาเราขอโทดด้วย เราตอบกลับมาว่า เค้าไม่ได้มีปัญหาอะไร เค้ารู้สึกดีที่คุยกะเรา ให้เป็นเรื่องของเราสองคนที่จะคุยกัน แล้วเค้าก็บอกว่าเค้ามีแฟนแล้ว แต่งงานแล้ว เค้าไม่กล้าโทรหาเรากลัวเรารับไม่ได้ ตอนแรกเราก็อึ้งไปนิดนึง ว่าที่เราคิดมันเป็นจริง แต่เค้าเพิ่งแต่งไปได้ปีกะอีกเดือนเดียวเองนะ แล้วเราก็ตอบกลับไปว่าเรารู้แล้วจะผิดไหม เค้าก็โทรมาหาเรา หลังจากนั้นก็คุยกันเรื่อยๆ มา แล้วเราก็ต้องอึ้งอีกเพราะว่าอะไรนะเหรอ จำที่เราเล่าได้ไหมว่าเค้าให้เบอร์เราแล้วเราจะยิงไปเค้าบอกว่ามีแล้วนะ เค้ามีแล้วจริงๆ เนื่องจาก เรามีดิวงานงานหนึ่งแต่เราติดต่อพี่ที่เราดิวไม่ได้ เราเลยมาดูในเอกสาร มีชื่อเค้าอยู่ เราเลยโทรไป ( แบบวีนๆ นะ ) ว่าติดต่อใครไม่ได้เลย มีเรื่องที่ต้องขอข้อมูลด่วนเพื่อที่งานจะได้เดินต่อ เค้าบอกวาขอสิบนาที เด๋วจะติดต่อคนที่รับผิดชอบให้ แล้วก็สิบนาทีจริงๆ ที่เค้าโทรมาบอกข้อมูลเรา และตอนไปงานเค้าก็พยายามหาตัวว่าใครโทรวีนเค้าวันนั้น เค้าถามเพื่อนที่เค้ารู้จักว่ารู้จัก คนนี้ไหม ( หมายถึงเรานะ ) เพื่อนเค้าบอกว่าไม่ เค้าก็มองหา จนเค้าเจอเรา เค้าก็คิดว่าน่าจะใช่ และพอไปที่สนามเค้าก็มองหาเราทุกวัน แต่เราไม่ได้ไปทุกวัน เราไปเฉพาะวันแรก และวันสุดท้าย มีรูปที่น้องเราได้ไว้ด้วยว่าเค้าแอบมองเรา เราก็บอกไม่ถูกนะว่ารู้สึกอย่างไงกับเค้า แต่ตอนนี้คงเริ่มยากที่จะตัดใจแล้ว สี่เดือนแล้วที่เรากะเค้าคบกันโดยที่ภรรยาเค้าไม่รู้ เค้าพาเราไปเที่ยวปราณบุรี แล้วเรากะเค้าก็มีอะไรกันโดยที่เราไม่ได้อย่างให้มันเป็นแบบนั้น เราเข้าใจหัวอกผญด้วยกันว่าถ้าแฟนคุณนอกใจจะเป็นอย่างไร เราไม่ชอบพวกมือที่สามแต่เรากลับเป็นเสียเอง แต่ที่เสียใจที่สุดเพราะอะไรเหรอ เค้าพาเราเข้ไปบ้านเค้า ไปอยู่เป็นเพื่อนเค้าเวลาภรรยาเค้าไม่อยู่ นอนเตียงเดียวกับภรรยาเค้า (ภรรยาเค้ากลับบ้านตจว ทุกเสาร์อาทิด) แล้วเค้าก็มาส่งเราแล้วก็ไปรับภรรยาเค้า เราเคยถามนะว่าถ้าภรรยาเค้ารู้จะทำไง เค้าบอกว่ามันป็นของเค้ากับภรรยา แล้วมันก็เป็นเรื่องของเรากะเค้า เราบอกเค้าว่าพี่ไม่ต้องตัดสินใจหรอกเด๋วเราตัดสินใจเอง เราจะเดินออกไปจากชีวิตเค้าเอง เพราะคิดว่ายังไงเค้าก็เลือกภรรยาเค้า ไม่ได้เลือกเราหรอก เค้าบอกอย่าคิดมากมันเป็นเรื่องของอนาคต เค้าไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างอย่าไปคิด ทำวันนี้ให้เราสองคนมีความสุขก็พอ แต่เราก็มีความสุขนะ เพราะเราคุยกันทุกวัน ไม่ว่าจะโทร เมลล์ หรือ เอ็มคุยกันตลอด คือเราอยู่ของเรา เค้าอยู่ของเค้า อยากเจอกันก็มาหากัน เรารู้ว่าเราผิดที่ไปแทรกแซงความรักเค้า แต่ทำไงได้เราก็เริ่มรักเค้าแล้วเหมือนกัน เค้าบอกว่าภรรยาเค้าไม่รู้หรอกเพราะเค้าไม่เคยทำตัวแบบนี้จนมาเจอกับเรา เค้าก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเราทำให้เค้ารู้สึกได้ขนาดนี้ เค้าบอกว่าอยากอยู่ด้วย อยู่แล้วสบายใจ เราบอกว่าของใหม่ก็เงี้ยแหละ เป็นธรรมดาที่ต้องหลงบ้าง เค้าบอกว่าไม่ใช่ แต่มานั่งคิดว่ามันคงจริง เพราะเค้าเพิ่งจะแต่งงานไปปลายปี 51 เอง ทำไมแอบมีเราแล้วซะงั้น เราก็ไม่รู้ว่ามันจะลงเอยอย่างไร ที่เอามาเล่าให้ฟังก็อยากจะบอกว่าเราไม่ได้ตั้งใจจะแย่งของใคร อยากให้เข้าใจความรู้สึกของผญคนนึงในอีกมุมหนึ่งที่ปล่อยใจตัวเองให้สามีชาวบ้าน....มันเจ็บเหมือนกันนะ 11 Feb 2010 \| Post by : Plenue

ฉันก็เป็นผญคนหนึ่งที่ไม่ได้อยากไปแย่งของรักของใคร หรือไปเป็นเมีนน้อยใคร ฉันอยากจะเล่าเรื่องของฉันให้ทุกคนฟัง แต่มันอาจเป็นสิ่งที่พวกคุณไม่ยอมรับกับสิ่งที่ฉันได้ทำลงไป เรื่องมีอยู่ว่า เราเจอกันโดยบังเอิญ ( ฉันกะสามีชาวบ้าน ) ในงานงานหนึ่งที่ฉันไปทำที่สนามฟุตบอลและเค้าก้ไปทำงานนั้นเหมือนกัน แต่จะเรียกว่าบังเอิญหรือเปล่าไม่รู้ เพราะเค้าเป็นเพื่อนของพี่ที่ทำงานเดียวกับฉันด้วย และวันนั้นฉันก็ไม่ได้ตั้งใจ หรือสนใจที่จะทำความรู้จักสักเท่าไหร่ เพราะฉันไปทำงาน แล้วก็มีเดินไปคุยกะพี่ทำงานด้วยกัน แต่เค้าก็ยืนอยู่ตรงนั้น ก็เลยได้เห็นหน้ากันและมีคุยกันเล็กน้อย แต่พอพี่ที่ทำงานด้วยกันกลับหมดก็เหลือฉันยังอยู่ที่สนาม เพราะฉันยังกลับไม่ได้ เหตุผลนะเหรอ จะกลับได้อย่างไร นายฉันยังไม่กลับเลย ฉันยืนดูฟุตบอลอยู่ข้างสนาม เค้าก็เข้ามาคุยด้วย ถามเรื่องส่วนลดต่าง ๆ ฉันเลยบอกเค้าไปว่า เอาเบอร์มาสิถ้ามีส่วนลดไหนน่าสนใจแล้วจะโทรไปบอก เค้าก็บอกมา และฉันบอกว่าจะยิงเบอร์ไป เค้าบอกว่าไม่ต้องมีแล้ว ฉันก็งง มีตอนไหนว่ะ แต่ก็ไม่ได้สนใจ ที่บอกว่าไม่ได้สนใจ จะมีใครเชื่อไหม เพราะที่ฉันเมมเบอร์ฉันเมมชื่อผิดแบบเออให้มาก็เมมๆไป มารู้อีกทีก็หลังจากงานจบไปแล้ว 1 อาทิด เค้าแมสเซสมาหาฉันว่า เหนื่อยไหมวันนั้น และขอเมลล์หน่อยจะส่งรูปไปให้ ซึ่งตอนแรกที่ได้แมสแซสเห็นแล้วแต่ยังไม่ได้เปิดอ่าน เพราะอย่างที่บอกไม่ได้สนใจ มาเปิดดูอีกทีก็เลยไปสักชั่วโมงแล้ว ก็งงว่าใคร เพราะแมมชื่อผิด แล้วที่ลงชื่อในแมสแซสมันคนละชื่อนี่หว่า แต่ก็แมสกลับบอกเมลล์เค้านะ แล้วเค้าก็ส่งรูปมาให้ เป็นรูปคู่ที่เด็ก ๆ แอบถ่าย เห็นแล้วก็งง ว่าถ่ายตอนไหน แล้วเค้าบอกให้เก็บไว้ดี ๆ นะ ระวังหวานใจเห็น ให้เราก็ดันทะบึ่ง ส่งกลับไปว่า ของเราไม่ว่าไรหรอกแต่ให้ระวังของตังเองเหอะจะหัวแตกเอา แล้วหลังจากนั้น เค้าก็ส่งแมสแซสว่าเราทุกวัน บางวันไม่ส่งมาเราก็ส่งไป เป็นแบบนี้ประมาณสองอาทิด แล้วเค้าหายไปเราก็ใจไม่ดีว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า เรากลัวว่าเค้าจะมีปํญหากับคนที่บ้านเค้า เราลืมบอกไปเราคิดว่าเค้าน่าจะแต่งงานแล้ว และก็เป็นจริงอย่างที่เราคิด หลังจากที่เมลล์ไปบอกว่า การที่แมสแซสไปหาแล้วทำให้เกิดปัญหาเราขอโทดด้วย เราตอบกลับมาว่า เค้าไม่ได้มีปัญหาอะไร เค้ารู้สึกดีที่คุยกะเรา ให้เป็นเรื่องของเราสองคนที่จะคุยกัน แล้วเค้าก็บอกว่าเค้ามีแฟนแล้ว แต่งงานแล้ว เค้าไม่กล้าโทรหาเรากลัวเรารับไม่ได้ ตอนแรกเราก็อึ้งไปนิดนึง ว่าที่เราคิดมันเป็นจริง แต่เค้าเพิ่งแต่งไปได้ปีกะอีกเดือนเดียวเองนะ แล้วเราก็ตอบกลับไปว่าเรารู้แล้วจะผิดไหม เค้าก็โทรมาหาเรา หลังจากนั้นก็คุยกันเรื่อยๆ มา แล้วเราก็ต้องอึ้งอีกเพราะว่าอะไรนะเหรอ จำที่เราเล่าได้ไหมว่าเค้าให้เบอร์เราแล้วเราจะยิงไปเค้าบอกว่ามีแล้วนะ เค้ามีแล้วจริงๆ เนื่องจาก เรามีดิวงานงานหนึ่งแต่เราติดต่อพี่ที่เราดิวไม่ได้ เราเลยมาดูในเอกสาร มีชื่อเค้าอยู่ เราเลยโทรไป ( แบบวีนๆ นะ ) ว่าติดต่อใครไม่ได้เลย มีเรื่องที่ต้องขอข้อมูลด่วนเพื่อที่งานจะได้เดินต่อ เค้าบอกวาขอสิบนาที เด๋วจะติดต่อคนที่รับผิดชอบให้ แล้วก็สิบนาทีจริงๆ ที่เค้าโทรมาบอกข้อมูลเรา และตอนไปงานเค้าก็พยายามหาตัวว่าใครโทรวีนเค้าวันนั้น เค้าถามเพื่อนที่เค้ารู้จักว่ารู้จัก คนนี้ไหม ( หมายถึงเรานะ ) เพื่อนเค้าบอกว่าไม่ เค้าก็มองหา จนเค้าเจอเรา เค้าก็คิดว่าน่าจะใช่ และพอไปที่สนามเค้าก็มองหาเราทุกวัน แต่เราไม่ได้ไปทุกวัน เราไปเฉพาะวันแรก และวันสุดท้าย มีรูปที่น้องเราได้ไว้ด้วยว่าเค้าแอบมองเรา เราก็บอกไม่ถูกนะว่ารู้สึกอย่างไงกับเค้า แต่ตอนนี้คงเริ่มยากที่จะตัดใจแล้ว สี่เดือนแล้วที่เรากะเค้าคบกันโดยที่ภรรยาเค้าไม่รู้ เค้าพาเราไปเที่ยวปราณบุรี แล้วเรากะเค้าก็มีอะไรกันโดยที่เราไม่ได้อย่างให้มันเป็นแบบนั้น เราเข้าใจหัวอกผญด้วยกันว่าถ้าแฟนคุณนอกใจจะเป็นอย่างไร เราไม่ชอบพวกมือที่สามแต่เรากลับเป็นเสียเอง แต่ที่เสียใจที่สุดเพราะอะไรเหรอ เค้าพาเราเข้ไปบ้านเค้า ไปอยู่เป็นเพื่อนเค้าเวลาภรรยาเค้าไม่อยู่ นอนเตียงเดียวกับภรรยาเค้า (ภรรยาเค้ากลับบ้านตจว ทุกเสาร์อาทิด) แล้วเค้าก็มาส่งเราแล้วก็ไปรับภรรยาเค้า เราเคยถามนะว่าถ้าภรรยาเค้ารู้จะทำไง เค้าบอกว่ามันป็นของเค้ากับภรรยา แล้วมันก็เป็นเรื่องของเรากะเค้า เราบอกเค้าว่าพี่ไม่ต้องตัดสินใจหรอกเด๋วเราตัดสินใจเอง เราจะเดินออกไปจากชีวิตเค้าเอง เพราะคิดว่ายังไงเค้าก็เลือกภรรยาเค้า ไม่ได้เลือกเราหรอก เค้าบอกอย่าคิดมากมันเป็นเรื่องของอนาคต เค้าไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างอย่าไปคิด ทำวันนี้ให้เราสองคนมีความสุขก็พอ แต่เราก็มีความสุขนะ เพราะเราคุยกันทุกวัน ไม่ว่าจะโทร เมลล์ หรือ เอ็มคุยกันตลอด คือเราอยู่ของเรา เค้าอยู่ของเค้า อยากเจอกันก็มาหากัน เรารู้ว่าเราผิดที่ไปแทรกแซงความรักเค้า แต่ทำไงได้เราก็เริ่มรักเค้าแล้วเหมือนกัน เค้าบอกว่าภรรยาเค้าไม่รู้หรอกเพราะเค้าไม่เคยทำตัวแบบนี้จนมาเจอกับเรา เค้าก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเราทำให้เค้ารู้สึกได้ขนาดนี้ เค้าบอกว่าอยากอยู่ด้วย อยู่แล้วสบายใจ เราบอกว่าของใหม่ก็เงี้ยแหละ เป็นธรรมดาที่ต้องหลงบ้าง เค้าบอกว่าไม่ใช่ แต่มานั่งคิดว่ามันคงจริง เพราะเค้าเพิ่งจะแต่งงานไปปลายปี 51 เอง ทำไมแอบมีเราแล้วซะงั้น เราก็ไม่รู้ว่ามันจะลงเอยอย่างไร ที่เอามาเล่าให้ฟังก็อยากจะบอกว่าเราไม่ได้ตั้งใจจะแย่งของใคร อยากให้เข้าใจความรู้สึกของผญคนนึงในอีกมุมหนึ่งที่ปล่อยใจตัวเองให้สามีชาวบ้าน....มันเจ็บเหมือนกันนะ

11 Feb 2010 | Post by : Plenue

Comment 4
เมื่อรู้แล้วว่าสิ่งที่ทำอยู่ <b> ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง </b> และคุณเองก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้ แล้วจะยังคงปล่อยให้ <br> <br> มันเกิดขึ้นต่อ ๆ ไปอีก ทำไมล่ะคะ อันที่จริงก็เข้าใจนะ ความรัก ความหลง ความเสน่หา มันมาพร้อม ๆ กัน <br> <br> นั่นแหล่ะ แล้วเมื่อความรู้สึกมันเกิดแล้วก็ยากจะตัดใจจากมันได้ <br> <br> มีบทความหนึ่งบอกว่า คนเราเกิดมาเจอกัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ จะเป็นสายใย เป็นคำสัญญา เป็นผลกรรมที่ทำต่อกันและกันมา <br> <br> หรือเหตุผลอื่นๆ ย่อมส่งให้มาเจอกันด้วยรูปแบบใดแบบหนึ่ง อาจเป็นพ่อ แม่ พี่ น้อง เพื่อน คนรัก ฯลฯ <br> <br> แต่เมื่อไหร่ที่หมดวาสนาต่อกัน รั้งยังไงก็ไม่อยู่ ก็เช่นเดียวกัน คุณกับเขามาเจอกันก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ <br> <br> แต่การมาเจอกันในครั้งนี้ ไม่ได้มาผูกบุญวาสนาร่วมกัน เข้าใจความหมายใช่ไหมคะ <br> <br> อีกอย่างลองนึกดูสิ เขาอยู่กับคุณวันนี้เขาบอกสบายใจ มีความสุข แล้วถ้าเผื่อวันไหนความรู้สึกมันลดลง <br> <br> จนเป็นความชาชิน หรือแสดงนิสัยผู้ชายหลายใจ (แบบที่ทำกับคุณ) หรือ หรือ หรือ...หมดวาสนาต่อกัน <br> <br> ถึงวันนั้น คุณจะเป็นใคร เป็นอะไร สำหรับเขา ในเมื่อเขามีตัวจริงอยู่แล้ว <br> <br> ณ วันนี้คุณมีความสุข แต่ก็ต้องยอมรับกับสิ่งที่จะตามมา และยอมรับกับผลแห่ง <b> กรรม </b> ด้วย <br> <br> ทบทวนดูดี ดี นะคะ / โชคดีค่ะ <br> <br> ลองอ่านดูนะคะ <br> <br> <a href="http://board.palungjit.com/f6/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B9%83%E0%B8%8A%E0%B9%88%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%8D-208391.html" target="_blank">http://board.palungjit.com/f6/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B9%83%E0%B8%8A%E0%B9%88%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%8D-208391.html</a> 12 Feb 2010 \| Comment by : Kayoubi

Comment 4

เมื่อรู้แล้วว่าสิ่งที่ทำอยู่ ไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง และคุณเองก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้ แล้วจะยังคงปล่อยให้ 
 
มันเกิดขึ้นต่อ ๆ ไปอีก ทำไมล่ะคะ อันที่จริงก็เข้าใจนะ ความรัก ความหลง ความเสน่หา มันมาพร้อม ๆ กัน 
 
นั่นแหล่ะ แล้วเมื่อความรู้สึกมันเกิดแล้วก็ยากจะตัดใจจากมันได้ 
 
มีบทความหนึ่งบอกว่า คนเราเกิดมาเจอกัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ จะเป็นสายใย เป็นคำสัญญา เป็นผลกรรมที่ทำต่อกันและกันมา 
 
หรือเหตุผลอื่นๆ ย่อมส่งให้มาเจอกันด้วยรูปแบบใดแบบหนึ่ง อาจเป็นพ่อ แม่ พี่ น้อง เพื่อน คนรัก ฯลฯ 
 
แต่เมื่อไหร่ที่หมดวาสนาต่อกัน รั้งยังไงก็ไม่อยู่ ก็เช่นเดียวกัน คุณกับเขามาเจอกันก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ 
 
แต่การมาเจอกันในครั้งนี้ ไม่ได้มาผูกบุญวาสนาร่วมกัน เข้าใจความหมายใช่ไหมคะ 
 
อีกอย่างลองนึกดูสิ เขาอยู่กับคุณวันนี้เขาบอกสบายใจ มีความสุข แล้วถ้าเผื่อวันไหนความรู้สึกมันลดลง 
 
จนเป็นความชาชิน หรือแสดงนิสัยผู้ชายหลายใจ (แบบที่ทำกับคุณ) หรือ หรือ หรือ...หมดวาสนาต่อกัน 
 
ถึงวันนั้น คุณจะเป็นใคร เป็นอะไร สำหรับเขา ในเมื่อเขามีตัวจริงอยู่แล้ว 
 
ณ วันนี้คุณมีความสุข แต่ก็ต้องยอมรับกับสิ่งที่จะตามมา และยอมรับกับผลแห่ง กรรม ด้วย 
 
ทบทวนดูดี ดี นะคะ / โชคดีค่ะ 
 
ลองอ่านดูนะคะ 
 <a href="http://board.palungjit.com/f6/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B9%83%E0%B8%8A%E0%B9%88%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%8D-208391.html" target="_blank">http://board.palungjit.com/f6/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%88%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B9%83%E0%B8%8A%E0%B9%88%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%8D-208391.html</a>

12 Feb 2010 | Comment by : Kayoubi

Comment 3
อ่านแล้วก้อไม่รู้จะแสดงความคิดเห็นอะรัยเลยค่า <br> แต่ก้อเค้าใจความรู้สึกของคุณPlenue นะค่า <br> เรื่องของความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้จริงๆ ถึงแม้เราจะรู้ว่าสิ่งที่ทำอยู่มันไม่ถูกต้อง ไม่เหมาะสม <br> และอาจจะทำให้หลายคนต้องเสียใจ แต่บางครั้งความรู้สึกก้ออยู่เหนือเหตุผลและความถูกต้องทุกอย่างได้จิงๆ <br> ถ้าคนเราไม่เจอกับตัวก้อจะไม่รู้หรอกนะค่า แต่ตอนนี้คุณPlenueก้อรู้แล้ว แล้วจะทำยังงัยต่อไปเหรอค่ะ <br> จะอยู่ต่อไปอย่างนี้ จนวันหนึ่งที่ผู้หญิงคนนั้นรู้เรื่องระหว่างคุณกะเค้า <br> หรือว่าจะยอมจากไปเพื่อที่จะไม่ทำร้ายหัวอกผู้หญิงด้วยกันค่ะ <br> แต่ถ้าเป้นฝ่ายจากไปคุณก้อจะต้องเสียใจเพราะคุณกะเค้าก้อมาไกลพอสมควร <br> และมันคงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ คงต้องใช้เวลาทำใจพอสมควร <br> ยังงัยทางเลือกสำหรับคุณ Plenue ก้อยังมีอยู่ ขอแค่คุณหยุดมองแล้วตัดสินใจเลือกเส้นทางที่จะก้าวเดินต่อไปว่าจะไปทางไหน แต่จงมีสติในการเลือกกนะค่า เพราะการเลือกครั้งนี้อาจจะมีผลหลายอย่างตามมา <br> แต่อยากให้คุณเข้มแข็งและกล้าที่จะเผชิญกับปัญหานี้ แล้วข้ามผ่านปัญหาครั้งนี้ไปให้ได้นะค่า สู้ๆค่ะ 12 Feb 2010 \| Comment by : Iorn88

Comment 3

อ่านแล้วก้อไม่รู้จะแสดงความคิดเห็นอะรัยเลยค่า 
แต่ก้อเค้าใจความรู้สึกของคุณPlenue นะค่า 
เรื่องของความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้จริงๆ ถึงแม้เราจะรู้ว่าสิ่งที่ทำอยู่มันไม่ถูกต้อง ไม่เหมาะสม 
และอาจจะทำให้หลายคนต้องเสียใจ แต่บางครั้งความรู้สึกก้ออยู่เหนือเหตุผลและความถูกต้องทุกอย่างได้จิงๆ 
ถ้าคนเราไม่เจอกับตัวก้อจะไม่รู้หรอกนะค่า แต่ตอนนี้คุณPlenueก้อรู้แล้ว แล้วจะทำยังงัยต่อไปเหรอค่ะ 
จะอยู่ต่อไปอย่างนี้ จนวันหนึ่งที่ผู้หญิงคนนั้นรู้เรื่องระหว่างคุณกะเค้า 
หรือว่าจะยอมจากไปเพื่อที่จะไม่ทำร้ายหัวอกผู้หญิงด้วยกันค่ะ 
แต่ถ้าเป้นฝ่ายจากไปคุณก้อจะต้องเสียใจเพราะคุณกะเค้าก้อมาไกลพอสมควร 
และมันคงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ คงต้องใช้เวลาทำใจพอสมควร 
ยังงัยทางเลือกสำหรับคุณ Plenue ก้อยังมีอยู่ ขอแค่คุณหยุดมองแล้วตัดสินใจเลือกเส้นทางที่จะก้าวเดินต่อไปว่าจะไปทางไหน แต่จงมีสติในการเลือกกนะค่า เพราะการเลือกครั้งนี้อาจจะมีผลหลายอย่างตามมา 
แต่อยากให้คุณเข้มแข็งและกล้าที่จะเผชิญกับปัญหานี้ แล้วข้ามผ่านปัญหาครั้งนี้ไปให้ได้นะค่า สู้ๆค่ะ

12 Feb 2010 | Comment by : Iorn88

Comment 2
ก็ผู้ชายอ่ะค่ะ 11 Feb 2010 \| Comment by : GGuruGirl

Comment 2

ก็ผู้ชายอ่ะค่ะ

11 Feb 2010 | Comment by : GGuruGirl

Comment 1
<img src="pic/b23.gif"> 11 Feb 2010 \| Comment by : MoonLady

Comment 1

11 Feb 2010 | Comment by : MoonLady

Beauty Clinic

เมโกะ คลินิก Meko Clinic

View Details

Webboard
อยากผิวสวยควรอ่าน!! 1 Jan 1970 โพสต์โดย: Luknammmmm 0
ใครมีคำอวยพรวันเกิดเก๋ๆบ้าง 1 Jan 1970 โพสต์โดย: นน 2
ความสับสนของใจ 1 Jan 1970 โพสต์โดย: RibbiTTang 4
ขับรถไม่หลงพร้อมรู้จุดเช็คอินเพื่อน AIS Guide & Go แผนที่นำทาง อัจฉริยะบนมือถือ 24 Dec 6012 โพสต์โดย: sarangheyo 0
ความรักระยะไกลและปัญหา 1 Jan 1970 โพสต์โดย: callery 3
มาดูกันเพื่อนกระผมเอง(จะไม่รุ้จักมันแล้ว) 1 Jan 1970 โพสต์โดย: PattNarak 10
แบบนี้ท้องไหม 1 Jan 1970 โพสต์โดย: ploynew 2
หูยยย …เพิ่งเคยเจอ ครีมอาบน้ำไฮยาลูรอน ดีงาม 1 Jan 1970 โพสต์โดย: อธิชชา 7

Webboard

อยากผิวสวยควรอ่าน!!

1 Jan 1970 โพสต์โดย: Luknammmmm 0