Talk About Women

ความจริงของการให้อาหารช้าง ต้องอ่านตอนจบที่คุณไมรู้‏
วันนี้เห็นอีกแล้ว ... ภาพควาญช้างพาช้างเดินร่อนเร่ข้างถนน <br>
ถึงจะเห็นเป็นประจำจนเจนตา แต่ก็ใช่ว่าจะทำใจให้ชาชินได้ <br>
<br>
ครั้งนี้แย่ยิ่งกว่า ตรงที่ช้างที่เห็นยังเป็นลูกช้างอยู่เลย <br>
สูงเท่าอกควาญช้างเอง.. แต่ขาลูกช้างเล็กมาก ไม่สมส่วน <br>
สงสารเท้าบางๆ ต้องมาเดินบนคอนกรีตร้อนๆ <br>
ถามควาญ ควาญบอกไม่ต้องห่วง เท้าช้างมันหนา <br>
เราว่าไม่หนาเท่าหน้าควาญหรอกมั้ง <br>
( อันนี้คิดในใจ กลัวควาญสั่งให้ช้างเหยียบหน้าเรา) <br>
<br>
กล้วย อ้อย ที่คนซื้อจากควาญ...เพื่อให้ควาญเอาให้ช้างกินอีกทีเนี่ย.. <br>
เป็นตลกร้ายมากๆ แต่ตลกที่ขำไม่ออก <br>
เหมือนควาญจับช้างตัวเองเป็นตัวประกัน <br>
ให้อดน้ำอดอาหาร แล้วรอให้คนอื่นเอาเงินมาไถ่ช้างของตัวเอง <br>
แล้วควาญ ก็จะเอาเงินมาเลี้ยงตัวควาญเองเป็นส่วนมาก <br>
( และเลี้ยงช้างอีกเป็นส่วนน้อย) <br>
สรุป ...เราไม่ได้ซื้ออาหารเลี้ยงช้าง แต่จ่ายเงินเลี้ยงควาญมากกว่า <br>
<br>
เมื่อก่อนเราก็เป็นหนึ่งในคนขี้สงสาร อดไม่ได้ต้องซื้อกล้วยซื้ออ้อยให้ช้าง <br>
ทั้งๆที่รู้ว่าไม่ถูกต้อง <br>
<br>
แต่จากประสบการณ์ตรง &quot; เ ห็ น ม า กั บ ต า &quot; <br>
คืนนั้นประมาณสี่ทุ่ม เรากับเพื่อนกลุ่มนึง <br>
ออกมาจากร้านอาหารที่กินเลี้ยงกัน <br>
<br>
เจอช้างเช่นเดิม (สงสัยดวงสมพงษ์) <br>
เราก็ทำอย่างเดิม (ซื้ออ้อยให้ช้าง) <br>
แต่พอดีวันนี้มีเวลาเยอะ ประกอบกับมีที่นั่งแถวนั้น <br>
เลยนั่งคุยกับเพื่อนไป ดูช้างไป <br>
<br>
เริ่มเอะใจ <br>
เฮ้ย... ทำไมช้างไม่เคี้ยวอ้อยหว่า ? <br>
( เวลาไปปางช้าง เคยสังเกตว่าช้างจะเอาอ้อยเข้าปาก แล้วเคี้ยวหยับๆอยู่แป๊บนึง) <br>
หรือว่าให้น้อยไป ช้างกลืนลงคอไปแล้ว จะรู้รสไหมนั่น ? <br>
ไม่ได้การ เลยซื้อเพิ่ม สงสารช้าง ท่าจะหิว มันดึกแล้วคงไม่มีใครมาอุดหนุนแล้วล่ะ <br>
คราวนี้เราจ้องซะตาเหลือก <br>
อ้าว.. ยังไม่เคี้ยวอีกแฮะ อมไว้รึป่าวเนี่ย ? <br>
<br>
สักพักควาญเห็นว่าเรามองมากๆ เลยจูงช้างเดินเลี่ยงไป ( อย่างเร็ว) <br>
เรากับเพื่อนอีก 3-4 คน ก็ทำเป็นออกเดินมั่ง <br>
ทำเดินเม๊าท์แตกโดยบังเอิญไปทางเดียวกัน <br>
( แต่จริงๆคือจะเดินตามไปดู) <br>
คราวนี้ควาญออกอาการ เอาขอเกี่ยวหูให้ช้างวิ่งเลย เราก็เฮ้ย ทำไมน่ะ ? <br>
ควาญวิ่งพาช้างข้ามถนนไปอีกฝั่ง แล้วงุดๆไปหลบอยู่ตรงมุมมืดๆ <br>
เรามองไม่ค่อยเห็นแล้ว เราไม่กล้าตามแล้วด้วย <br>
<br>
โชคดีที่ตรงนั้น เพื่อนเราอีกคนออกมาจาก 7/11 ตรงหัวมุมแถวนั้นพอดี <br>
( ลืมไปเลยว่า เพื่อนอีกคนออกมาก่อน มันบอกจะเดินไปซื้อของที่ 7/11 ฝั่งตรงข้าม) <br>
เพื่อนคนนี้ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ช่วงที่เราเจอช้าง ควาญช้างก็ไม่รู้ว่าคนนี้เพื่อนเรา <br>
<br>
เราโทรมือถือไปบอกเพื่อนเรา บอกว่า &quot; เฮ้ย อย่าเพิ่งพูดอะไรนะ ช่วยดูช้างกับควาญให้ที &quot; <br>
แล้วเราก็เล่าเหตุการณ์คร่าวๆให้ฟัง ก่อนวางหู <br>
เพื่อนคนนี้เป็นผู้ชาย มันเลยกล้าเดินไปยืนแถวๆควาญช้างตรงมุมมืดๆ <br>
เพื่อนแกล้งทำท่าเหมือนหลบคนเยอะๆมาคุยโทรศัพท์ <br>
แต่จริงๆไม่ได้กดโทรออก <br>
ส่วนเราเดินกลับมารอฟังข่าวที่เดิม <br>
<br>
สักพักเพื่อนคนนี้ เดินข้ามฝั่งกลับมา บอกว่า <br>
<br>
&quot; ควาญเอาขอเกี่ยวหูช้างอย่างแรง ตอนแรกช้างไม่ทำอะไร <br>
ตอนหลังควาญเลยเอาขอเกี่ยว ฟาดเข้าหลังหูเลย <br>
ด้านคมๆนั่นแหล่ะ ช้างท่าจะเจ็บมาก มันร้องในลำคอ <br>
แล้วคายอ้อยออกมา &quot; <br>
<br>
&quot; อารายนะ!!!!!! &quot; เราตกใจ <br>
&quot; ช้างคายอ้อยออกมา ...ออกมาเป็นมัดๆเลย <br>
สงสัยอ้อยที่เธอซื้อให้นั่นแหล่ะ &quot; เพื่อนย้ำอีกที <br>
<br>
เรางี้ฟังแล้วแทบร้องไห้ <br>
ควาญสอนช้างให้อมอ้อย จะได้ให้ช้างคายอ้อยในที่ลับตา <br>
แล้วเอาอ้อยกลับมาล้างเพื่อขายใหม่ได้เรื่อยๆ <br>
โดยที่ช้างไม่ได้กินอะไรเลย!!!! <br>
<br>
คิดดูช้างเดินบนพื้นคอนกรีตแข็งๆเป็นกิโลๆ <br>
ยิ่งน้ำหนักตัวกดทับเยอะ ก็ยิ่งระบม แล้วยังต้องมาอดอาหารอีก <br>
นึกภาพมันอมอ้อยไว้ในปาก คงทั้งหวานทั้งน่ากิน แต่ช้างก็ไม่กล้ากิน เพราะถูกสอนมา <br>
ตอนถูกสั่งให้คายครั้งแรก มันคงทำใจคายไม่ได้ คงหิวมาก <br>
ต้องให้ควาญฟาดตะขอจิกเข้าไป มันเจ็บจนต้องคายออกมา <br>
ยิ่งเราซื้ออาหารให้ช้างมากเท่าไหร่ ช้างก็ยิ่งโดนทำร้ายแบบนี้มากเท่านั้น... <br>
<br>
ขอประณามควาญช้างที่ทำแบบนี้ <br>
คุณไม่ควรทำกับช้างผู้มีพระคุณกับคุณ <br>
คุณอาศัยความสงสารของคนมาเลี้ยงตัวเองยังไม่พอ <br>
คุณยังทำร้ายช้างด้วย นี่ไม่น่าอภัยให้ยิ่งกว่า <br>
<br>
เราไม่รู้นะว่าควาญช้างกี่คนที่สอนช้างให้ทำแบบนี้ได้ เราได้แต่หวังให้มีคนนี้คนเดียว <br>
แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าเบื้องหลังเค้าทำแบบนี้กันหมด ? <br>
<br>
****** วานผู้ใจบุญ ช่วยส่งเมล์ฉบับนี้ต่อไปด้วย****** <br>
1555 อาจจะติดยาก <br>
แต่มีอีกหลายเบอร์ เมมไว้ เห็นที่ไหน โทรแจ้งเลย <br>
<br>
มูลนิธิเพื่อนช้าง <br>
0-2945-7124/6 ( เวลาทำการ จันทร์-ศุกร์) <br>
โรงพยาบาลช้างของมูลนิธิเพื่อนช้าง ( 24 ชั่วโมง) <br>
08-1914-6113 , 0-5424-7869/70 <br>
สายด่วน คุณโซไรดา ซาลวาลา <br>
08-1936-3500 <br>
สายด่วน นายสัตวแพทย์ปรีชา พวงคำ <br>
08-1936-3681 <br>
ศูนย์วิทยุผ่านฟ้า <br>
191 <br>
รายการวิทยุ &quot;ร่วมด้วยช่วยกัน&quot; <br>
1677, 142 <br>
รายการวิทยุ &quot;สวพ. 91&quot; <br>
1644, 0-2562-0033/34 <br>
รายการวิทยุ &quot;จ.ส. 100&quot; <br>
1137, 0-2711-9160/60 <br>
ศูนย์รับแจ้งทุกข์และภัย กองป้องกันภัยฝ่ายพลเรือน กรุงเทพฯ <br>
1555 <br>
สายด่วนแจ้งช้างเร่ร่อน <br>
1362 <br>
<br>
เอามาจากเมล์นะ

5 Mar 2010  |  Post by : GGuruGirl
Comment 2
โว้ว สยองง <br>
คนเรานับวันยิ่งทำอะไรไม่นึกถึงจิตใจสัตว์เลย

9 Aug 2010  |  Comment by : sodaza27
Comment 1
<font color=FF00FF> เราไม่กล้าให้อาหารช้างค่ะ กลัว - -* แล้วก็เกลียดควาญช้างมากๆ </font>

11 Mar 2010  |  Comment by : oIriSo

Comment



Pooyingnaka Wellness

Webboard
โพสต์โดย: winwin 0
โพสต์โดย: SweetNokk 13
โพสต์โดย: maysn1993 6
โพสต์โดย: chaniet181 0
โพสต์โดย: sheysher12 0
โพสต์โดย: koymemory 1
โพสต์โดย: fany_blingbling 1
โพสต์โดย: ieostudyabroad 0

Interest Product