ทำไมเรียกคนเก็บเงินบนรถเมล์ว่า "กระเป๋ารถเมล์"

ทำไมเรียกคนเก็บเงินบนรถเมล์ว่า "กระเป๋ารถเมล์"
<b> ทำไม จึงเรียกคนเก็บสตางค์รถเมล์ว่ากระเป๋ารถเมล์ ทั้งที่อุปกรณ์ที่ใช้เก็บเงินนั้นเป็นกระบอกตั๋วไม่ใช่กระเป๋า เคยสงสัยกันไหมครับ ถ้าอยากรู้ลองอ่านดูครับ </b> <br> <br> แก๊ป... แก๊ป...ค่าโดยสารด้วยครับ แก๊ป...แก๊ป...มีตั๋วหรือยังครับเสียงเหล่านี้คงได้ยินชินหูบนรถเมล์ ขสมก. ในชีวิตประจำวันของชาวกทม.ที่อาศัยรถเมล์เป็นพาหนะในการเดินทางไปประกอบ สัมมาชีพและผู้ที่ทำให้เกิดเสียงดังกล่าวนั้น ไม่ใช่ใครที่ไหนก็คือพนักงานเก็บค่าโดยสารนั่นเองเมื่อมานั่งพิจารณาทบทวนดูว่า "กระบอกตั๋ว"ที่พนักงานถืออยู่ในมือควบคู่กันไปกับการเก็บค่าโดยสารมีประวัติความเป็นมาอย่างไร ก็อยากจะนำมาเล่าสู่กันฟัง <font color=red> เดิมทีเดียวการเก็บค่าโดยสารโดยใช้ตั๋วเริ่มมาจากเรือเมล์ก่อนเพราะเรือเมล์เกิดก่อนรถเมล์ </font> ตั๋วที่ใช้กับเรือเมล์นั้นจะเป็นชนิด "ตั๋วพับ"แบบซ้อนกันเป็นพับๆ จึงนิยมเรียกว่า "ตั๋วพับ" มีลักษณะเป็นแถว แถวละ 5ใบพันซ้อนกัน การใช้จะใช้มือฉีก (เล็บฉีก)สมัยก่อนพนักงานผู้เก็บค่าโดยสารจึงนิยมไว้เล็บกันยาวพอสมควรเพื่อ สะดวกในการฉีกตั๋ว ลักษณะตั๋วมีสีต่างตามชนิดราคา เช่น 5 สต. 10 สต.15 สต. เป็นต้น ตั๋วพับหนึ่งปึกหนึ่งจะมี 100 ใบ 500 ใบวิธีใช้จะใช้ผ้าหนาๆ เย็นเป็นเข็มกลัดรัดตั๋วไว้เป็นพับๆ ยามประมาณ 5-6นิ้ว กว้าง1นิ้วพอดีเท่ากับตั๋ว(ซึ่งลักษณะเป็นเล่มยาวๆแบบตั๋วคูปองนักเรียนแต่ จะยาวกว่า)โดยจะใช้ฉีกตั๋วเป็นใบๆให้แก่ผู้โดยสาร <br> <br> ต่อ มาในราวปี พ.ศ.2461 บริษัทนายเลิศซึ่งเป็นบริษัทเดินรถเมล์ในกรุงเทพเป็นครั้งแรกได้นำตั๋วพับ ของเรือเมล์มาใช้กับรถเมล์ขาวของบริษัทนายเลิศเป็นครั้งแรกซึ่งโรงพิมพ์ตั๋ว รถเมล์ดูเหมือนจะมีไม่มากในสมัยนั้น เช่นที่โรงพิมพ์รวมช่าง อยู่แถวตลาดน้อย หรือที่ร้านศิริวิทย์ ย่านบางลำพูเป็นต้น <br> <br> ต่อมาเมื่อเพื่อสะดวกในการเก็บค่าโดยสารได้รวดเร็วขึ้นบริษัทนายเลิศได้เปลี่ยน ตั๋วพับมาเป็นตั๋วม้วนพร้อมกับนำกระบอกตั๋วมาใช้ควบคู่กันเป็นบริษัทแรก กระบอกตั๋วสมัยก่อนทำด้วยโลหะทองเหลือง ยาวประมาณ 1 ฟุต มีขนาดเดียว ทำเป็นช่องๆ 4-5ช่องโดยมีตั๋วสำรองเก็บไว้ในแต่ละช่อง เพื่อเตรียมพร้อมตั๋วมีแต่ละขนาดราคากระบอกตั๋วนี้จะใช้เก็บตั๋วอย่างเดียว ไม่ใช้เก็บเศษเหรียญหรือค่าโดยสารอย่างปัจจุบัน ซึ่ง พกส.จะมีกระเป๋าสะพายไว้เก็บเงินโดยเฉพาะ (เป็นลักษณะคล้ายกระเป๋าสุภาพสตรี แต่ใบจะเล็กกว่ามีสายสะพายยาวไว้คล้องช่วงคอและบ่า) <br> <br> ในระยะหลังต่อมาพิจารณาเห็นว่า กระเป๋า สายสะพายเกะกะไม่สะดวกต่อการใช้เพราะต้องเบียดเสียดกับผู้โดยสารจึงไม่คล่อง ตัวเท่าที่ควรจึงหันมานิยมใช้เศษเหรียญเก็บในช่องกระบอกตั๋วแทนโดยทำเป็น ช่องใหญ่กว่าเก็บตั๋วธรรมดากระบอกตั๋วจึงมีลักษณะความยาวแตกต่างกันตามแต่ละ บริษัท เพราะบางบริษัทมีตั๋วราคาเดียว หรือ 2-3ราคา ตามความเหมาะสมแต่ที่นิยมใช้กันมีอยู่ 3 ชนิด คือชนิดสั้น ชนิดกลาง และชนิดยาวและต่อมาได้เปลี่ยนชนิดทำด้วยโลหะทองเหลืองมาเป็นทำด้วย โลหะสังกะสีตะกั่วซึ่งแหล่งจำหน่ายกระบอกตั๋วมีอยู่ตามย่านตลาดใหญ่ๆ เช่น แถวเฉลิมกรุงย่านบางลำพู เป็นต้น <br> <br> จาก นั้นได้วิวัฒนาการดัดแปลงกระบอกตั๋วมาเป็นแบบ สแตนเลส ตามความนิยมแทนทั้งนี้ เพื่อคงทนถาวรและสวยงาม ปัจจุบันหาซื้อได้ตามแหล่งตลาดใหญ่ๆในราคา 150-200 บาทตามแต่ลักษณะสั้นยาว <br> <br> <br> กระบอกตั๋ว นับว่ามีความสำคัญต่ออาชีพกระเป๋ารถเมล์อย่างยิ่ง จะเรียกว่า "กระบอกตั๋วคู่ชีพ พกส." ก็เห็นจะไม่ผิด เพราะก่อนจะขึ้นมาเป็นพนักงานเก็บค่าโดยสารนั้น ทุกคนจะต้องมี "กระบอกตั๋ว"ติด ตัวเตรียมพร้อมเสมอ มีฉะนั้นจะไม่มีโอกาสได้ขึ้นปฏิบัติหน้าที่บนรถอย่างเด็ดขาด ดังนั้น เสียงแก๊ปๆ...ที่ได้ยินได้ฟังนั้นแม้อาจจะทำให้เป็นที่น่ารำคาญบ้างก็ตาม... แต่คุณค่าของมันนั้นนับว่าสำคัญไม่น้อย เพราะวันหนึ่งๆ สามารถหารายได้เข้าองค์การฯ วันละ 14-15ล้านบาททีเดียว และทำให้องค์การฯยืนหยัดมาได้ถึง ปัจจุบัน <br> <br> <br> สรุป ก็คือว่าการเรียกคนเก็บสตางค์รถเมล์ว่า กระเป๋ารถเมล์ทั้งที่อุปกรณ์ที่ใช้เก็บเงินนั้นเป็นกระบอกตั๋ว ไม่ใช่กระเป๋า ก็เพราะว่าในสมัยก่อนคนเก็บสตางค์จะมีกระเป๋าหนังใบใหญ่คล้องไหล่ไว้ใส่เงิน กระเป๋านี้แหละที่ทำให้เราเรียกพนักงานเก็บค่าโดยสารว่ากระเป๋ารถเมล์มาจน บัดนี้ <br> <br> ที่มา :<a href="http://teen.teenee.com/howcome/414.html" target="_blank">http://teen.teenee.com/howcome/414.html</a> 13 Jul 2010 \| Post by : NamPark

ทำไม จึงเรียกคนเก็บสตางค์รถเมล์ว่ากระเป๋ารถเมล์ ทั้งที่อุปกรณ์ที่ใช้เก็บเงินนั้นเป็นกระบอกตั๋วไม่ใช่กระเป๋า เคยสงสัยกันไหมครับ ถ้าอยากรู้ลองอ่านดูครับ 
 
แก๊ป... แก๊ป...ค่าโดยสารด้วยครับ แก๊ป...แก๊ป...มีตั๋วหรือยังครับเสียงเหล่านี้คงได้ยินชินหูบนรถเมล์ ขสมก. ในชีวิตประจำวันของชาวกทม.ที่อาศัยรถเมล์เป็นพาหนะในการเดินทางไปประกอบ สัมมาชีพและผู้ที่ทำให้เกิดเสียงดังกล่าวนั้น ไม่ใช่ใครที่ไหนก็คือพนักงานเก็บค่าโดยสารนั่นเองเมื่อมานั่งพิจารณาทบทวนดูว่า "กระบอกตั๋ว"ที่พนักงานถืออยู่ในมือควบคู่กันไปกับการเก็บค่าโดยสารมีประวัติความเป็นมาอย่างไร ก็อยากจะนำมาเล่าสู่กันฟัง เดิมทีเดียวการเก็บค่าโดยสารโดยใช้ตั๋วเริ่มมาจากเรือเมล์ก่อนเพราะเรือเมล์เกิดก่อนรถเมล์ ตั๋วที่ใช้กับเรือเมล์นั้นจะเป็นชนิด "ตั๋วพับ"แบบซ้อนกันเป็นพับๆ จึงนิยมเรียกว่า "ตั๋วพับ" มีลักษณะเป็นแถว แถวละ 5ใบพันซ้อนกัน การใช้จะใช้มือฉีก (เล็บฉีก)สมัยก่อนพนักงานผู้เก็บค่าโดยสารจึงนิยมไว้เล็บกันยาวพอสมควรเพื่อ สะดวกในการฉีกตั๋ว ลักษณะตั๋วมีสีต่างตามชนิดราคา เช่น 5 สต. 10 สต.15 สต. เป็นต้น ตั๋วพับหนึ่งปึกหนึ่งจะมี 100 ใบ 500 ใบวิธีใช้จะใช้ผ้าหนาๆ เย็นเป็นเข็มกลัดรัดตั๋วไว้เป็นพับๆ ยามประมาณ 5-6นิ้ว กว้าง1นิ้วพอดีเท่ากับตั๋ว(ซึ่งลักษณะเป็นเล่มยาวๆแบบตั๋วคูปองนักเรียนแต่ จะยาวกว่า)โดยจะใช้ฉีกตั๋วเป็นใบๆให้แก่ผู้โดยสาร 
 
ต่อ มาในราวปี พ.ศ.2461 บริษัทนายเลิศซึ่งเป็นบริษัทเดินรถเมล์ในกรุงเทพเป็นครั้งแรกได้นำตั๋วพับ ของเรือเมล์มาใช้กับรถเมล์ขาวของบริษัทนายเลิศเป็นครั้งแรกซึ่งโรงพิมพ์ตั๋ว รถเมล์ดูเหมือนจะมีไม่มากในสมัยนั้น เช่นที่โรงพิมพ์รวมช่าง อยู่แถวตลาดน้อย หรือที่ร้านศิริวิทย์ ย่านบางลำพูเป็นต้น 
 
ต่อมาเมื่อเพื่อสะดวกในการเก็บค่าโดยสารได้รวดเร็วขึ้นบริษัทนายเลิศได้เปลี่ยน ตั๋วพับมาเป็นตั๋วม้วนพร้อมกับนำกระบอกตั๋วมาใช้ควบคู่กันเป็นบริษัทแรก กระบอกตั๋วสมัยก่อนทำด้วยโลหะทองเหลือง ยาวประมาณ 1 ฟุต มีขนาดเดียว ทำเป็นช่องๆ 4-5ช่องโดยมีตั๋วสำรองเก็บไว้ในแต่ละช่อง เพื่อเตรียมพร้อมตั๋วมีแต่ละขนาดราคากระบอกตั๋วนี้จะใช้เก็บตั๋วอย่างเดียว ไม่ใช้เก็บเศษเหรียญหรือค่าโดยสารอย่างปัจจุบัน ซึ่ง พกส.จะมีกระเป๋าสะพายไว้เก็บเงินโดยเฉพาะ (เป็นลักษณะคล้ายกระเป๋าสุภาพสตรี แต่ใบจะเล็กกว่ามีสายสะพายยาวไว้คล้องช่วงคอและบ่า) 
 
ในระยะหลังต่อมาพิจารณาเห็นว่า กระเป๋า สายสะพายเกะกะไม่สะดวกต่อการใช้เพราะต้องเบียดเสียดกับผู้โดยสารจึงไม่คล่อง ตัวเท่าที่ควรจึงหันมานิยมใช้เศษเหรียญเก็บในช่องกระบอกตั๋วแทนโดยทำเป็น ช่องใหญ่กว่าเก็บตั๋วธรรมดากระบอกตั๋วจึงมีลักษณะความยาวแตกต่างกันตามแต่ละ บริษัท เพราะบางบริษัทมีตั๋วราคาเดียว หรือ 2-3ราคา ตามความเหมาะสมแต่ที่นิยมใช้กันมีอยู่ 3 ชนิด คือชนิดสั้น ชนิดกลาง และชนิดยาวและต่อมาได้เปลี่ยนชนิดทำด้วยโลหะทองเหลืองมาเป็นทำด้วย โลหะสังกะสีตะกั่วซึ่งแหล่งจำหน่ายกระบอกตั๋วมีอยู่ตามย่านตลาดใหญ่ๆ เช่น แถวเฉลิมกรุงย่านบางลำพู เป็นต้น 
 
จาก นั้นได้วิวัฒนาการดัดแปลงกระบอกตั๋วมาเป็นแบบ สแตนเลส ตามความนิยมแทนทั้งนี้ เพื่อคงทนถาวรและสวยงาม ปัจจุบันหาซื้อได้ตามแหล่งตลาดใหญ่ๆในราคา 150-200 บาทตามแต่ลักษณะสั้นยาว 
 
 
กระบอกตั๋ว นับว่ามีความสำคัญต่ออาชีพกระเป๋ารถเมล์อย่างยิ่ง จะเรียกว่า "กระบอกตั๋วคู่ชีพ พกส." ก็เห็นจะไม่ผิด เพราะก่อนจะขึ้นมาเป็นพนักงานเก็บค่าโดยสารนั้น ทุกคนจะต้องมี "กระบอกตั๋ว"ติด ตัวเตรียมพร้อมเสมอ มีฉะนั้นจะไม่มีโอกาสได้ขึ้นปฏิบัติหน้าที่บนรถอย่างเด็ดขาด ดังนั้น เสียงแก๊ปๆ...ที่ได้ยินได้ฟังนั้นแม้อาจจะทำให้เป็นที่น่ารำคาญบ้างก็ตาม... แต่คุณค่าของมันนั้นนับว่าสำคัญไม่น้อย เพราะวันหนึ่งๆ สามารถหารายได้เข้าองค์การฯ วันละ 14-15ล้านบาททีเดียว และทำให้องค์การฯยืนหยัดมาได้ถึง ปัจจุบัน 
 
 
สรุป ก็คือว่าการเรียกคนเก็บสตางค์รถเมล์ว่า กระเป๋ารถเมล์ทั้งที่อุปกรณ์ที่ใช้เก็บเงินนั้นเป็นกระบอกตั๋ว ไม่ใช่กระเป๋า ก็เพราะว่าในสมัยก่อนคนเก็บสตางค์จะมีกระเป๋าหนังใบใหญ่คล้องไหล่ไว้ใส่เงิน กระเป๋านี้แหละที่ทำให้เราเรียกพนักงานเก็บค่าโดยสารว่ากระเป๋ารถเมล์มาจน บัดนี้ 
 
ที่มา :<a href="http://teen.teenee.com/howcome/414.html" target="_blank">http://teen.teenee.com/howcome/414.html</a>

13 Jul 2010 | Post by : NamPark

Hospital / Wellness

HIS AND HER WELLNESS

View Details

Webboard
มีใครเป็นได้อย่างผมบ้าง มีใครทำได้อย่างผมบ้าง แล้วผิดไหมที่ผมเป็น 1 Jan 1970 โพสต์โดย: multistage 27
อยากได้คอนโด...แต่ไม่อยากด่วนตัดสินใจ 1 Jan 1970 โพสต์โดย: angelababy 1
มะเร็งตับ หรือมะเร็งชนิดอื่นที่กระจายมายังตับ รักษาได้ ! 1 Jan 1970 โพสต์โดย: marisa_ket 0
มุมมองผ่านขวด 1 Jan 1970 โพสต์โดย: PrincessAngel 2
อดีตกับปัจจุบันอะไรสำคัญกว่ากัน 1 Jan 1970 โพสต์โดย: yumyim 6
อืมมมม ธรรมชาตินะธรรมชาติ ช่างสร้างสรรได้เหมือนเชียว อิอิอิ 1 Jan 1970 โพสต์โดย: Rattiya69 0
2 Single Hit - Status Single 24 Dec 4067 โพสต์โดย: dudesweet 0
อยากถามผู้ชายเรื่อง การเกณทหาร 1 Jan 1970 โพสต์โดย: sumetjack 6

Webboard