Talk About Women

แจกันหนึ่งใบกับดอกไม้ดอกเดียว
<br>
นานมาแล้วมีดอกไม้ดอกเล็กๆดอกหนึ่งอาศัยอยู่ในแจกันอย่างมีความสุข ดอกไม้หลงรักแจกันมาเป็นเวลานานส่วนแจกันเองก็ผูกพันอยู่กับดอกไม้ดอกนี้มานานพอดู ดังนั้นเราก็อาจพูดได้ว่าทั้งคู่รักกัน... <br>
<br>
ต่อมาวันหนึ่ง แจกันเปรยๆกับตัวเองว่า &quot; น่าเสียดายเหลือเกิน ฉันเกิดมาเป็นแจกันใบสวยทั้งทีแต่ถูกประดับด้วยเจ้าดอกไม้ดอกเล็กๆนี้ดอกเดียวเท่านั้น &quot; เจ้าแจกันจึงคิดว่าตัวมันเองควรจะออกไปตามหาดอกไม้ดอกใหม่ที่สวยและงดงามกว่าดอกไม้ดอกเล็กๆที่มีอยู่... <br>
<br>
ในวันที่ดอกไม้ออกไปรับแสงแดดและปุ๋ย แจกันได้โอกาสจึงออกเดินป่าทันที... <br>
มันเดินวนเวียนไปมาจนไปพบกับดอกไม้ดอกหนึ่งเข้า..แจกันจึงตรงเข้าไปทักทาย และพูดว่า <br>
&quot; ว่าไงเจ้าดอกไม้ดอกเล็ก สนใจจะมาประดับแจกันอย่างฉันมั๊ยล่ะ&quot; เจ้าดอกไม่ตอบไปทันทีว่า &quot; ได้จริงๆเหรอ ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีสินะ ฉันจะได้มีที่อยู่กะคนอื่นเค้าซักที อยู่ในป่าเนี่ยเงียบเหงาเต็มทน เพราะเพื่อนๆของฉันน่ะเค้าก็ถูกพวกมนุษย์มาเก็บไปปักแจกันเหมือนกันน่ะแหละ แต่แหมนี่ช่างเป็นเกียรติเสียจริงที่แจกันอย่างเธอมาเชิญด้วยตัวเอง&quot; ว่าแล้วเจ้าดอกไม่ก็ไม่รอช้า กระโดดเข้าไปอยู่ในแจกันทันที <br>
<br>
...หลายวันผ่นไปแจกันกะดอกไม้ดอกใหม่ผูกพันเป็นเพื่อนและรักกันในที่สุด จนวันหนึ่ง..ดอกไม้ดอกเดิมกลับมาจากการรับแสงแดดและปุ๋ย มันกลับมาด้วยความดีใจที่ได้พบแจกันอันเป็นที่รักยิ่งแต่แล้ว..มันก็พบแจกันของมันมีดอกไม้ดอกเล็กดอกใหม่ปักอยู่.... <br>
ดอกไม้เสียใจ...แจกันเสียใจ...ดอกไม้ดอกใหม่ก็เสียใจ...ทุกคนนิ่งเงียบไม่มีใครพูดอะไรออกมาซักคำ..แต่แล้วดอกไม่ดอกเก่าจึงวิ่งหนีหายเข้าป่าไป <br>
ดอกไม้ดอกใหม่ถามแจกันว่า &quot; ทำไมเจ้าไม่บอกกับข้าล่ะว่าเจ้ามีดอกไม้ประดับเจ้าอยู่แล้ว ทำไมเจ้าถึงนำข้ามาประดับไว้กับเจ้าอีก ถ้าเจ้าทำอย่างนี้ดอกไม้ดอกแรกจะเสียใจแค่ไหนเจ้าไม่รู้หรือ&quot; แจกันนิ่งเงียบไปซักพักใหญ่ๆแล้วก็กล่างว่า &quot; แต่ข้าเบื่อแล้วก็เหงา เจ้าดอกไม้ข้ารักเจ้าจริงๆนะ&quot; <br>
<br>
&quot; แต่เจ้าก็จะไม่ปฏิเสธมิใช่หรือถ้าข้าจะบอกว่าเจ้าก็รักดอกไม้ดอกนั้นเช่นกัน &quot; <br>
&quot;โถ่! เจ้าดอกไม้น้อย ความรักมันเป็นสิ่งที่ห้ามกันไม่ได้หรอกนะ มันไม่ได้แปลว่าเมื่อข้ารักเค้าแล้วข้าจะรักเจ้าไม่ได้&quot; <br>
&quot; ใช่ ไม่ได้แแปลว่าเจ้าจะรักข้าไม่ได้แต่ความรักของเจ้ามันผิดอยู่แค่เพียงที่มันเป็ความรักที่ทำร้ายคนอื่นให้ต้องเจ็บ และตัวข้าเองก็ไม่อยากจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับการทำร้ายเจ้าดอกไม้ที่น่าสงสารดอกนั้น เพราะฉะนั้นจงออกไปตามหาเจ้าดอกไม้ดอกนั้นกับข้า คุยกันให้รู้เรื่องเล่าเรื่องจริงทั้งหมดให้เค้าฟัง และให้คำมั่นสัญญากับเค้าว่าจะไม่ทำเช่นนี้อีก&quot; <br>
<br>
<br>
&quot; แล้วเจ้าล่ะ&quot; <br>
&quot; ข้าก็จะกลับไปในที่ๆข้าควรจะอยู่ที่ๆเป็นของข้า <br>
และรอคอยแจกันที่พร้อมจะรับข้าไปประดับไว้เป็นดอกไม้ดอกสุดท้ายของการเป็นแจกัน&quot; <br>
<br>
ไม่รอช้า แจกันกับดอกไม้ก็ช่วยกันออกตามหาดอกไม้ที่หายไป เมื่อทุกอย่างจบลงอย่าเรียบร้อย ดอกไม้ดอกน้อยก็กล่าวลา ดอกไม้และแจกัน &quot; ข้าขอคืนแจกันให้กับเจ้าผู้สมควรจะอยู่ประดับบนแจกันใบนี้ ขอให้เจ้าทั้งสองรักษาความเป็นดอกไม้และแจกันที่งดงาม พร้อมทั้งอยู่ดูแลกันและตราบเท่าที่ชีวิตของพวกเจ้ายังคงมีอยู่ ข้าเองก็ต้องขอโทษกับเรื่องที่ผ่านมา&quot; พูดจบดอกไม้ก็เดินจากไปในที่ๆมันจากมาอย่างเงียบๆไม่เคยมีใครเห็นมันอีกเลยแต่ก่อนที่มันจะเดินจากไปเจ้าแจกันแอบเห็นบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้มันรู้สึกสำนึกถึงความผิดอันใหญ่หลวง มันได้แอบเห็นหยดน้ำตาของเจ้าดอกไม้ดอกเล็กที่ไหลรินออกมา ราวกับจะบอกมันว่าเจ้าดอกไม้น้อยเองก็เสียใจไม่น้อยในการจากลาครั้งนี้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาแจกันคิดว่าตัวมันเองหลงรักดอกไม้ดอกน้อยซะมากมายแต่แท้จริงแล้วมันคือความเหงาเพียงชั่วคราวเท่านั้น <br>
<br>
&quot; ข้าขอโทษ&quot; แจกันคิดอยู่เงียบแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมาเพียงแต่เดินกลับไปเงียบพร้อมกับเจ้าดอกไม้ดอกเก่าที่ปักอยู่ในแจกันใบเดิม....และเรื่องของดอกไม้กะแจกันก็เอวังลงด้วยประการละฉะนี้

28 Jan 2005  |  Post by : Mammoth

Comment



Insurance

Webboard
โพสต์โดย: pk400 0
โพสต์โดย: StrawberryPinky 0
โพสต์โดย: smallroom001 0
โพสต์โดย: Jik 0
โพสต์โดย: goalkeeper 0
โพสต์โดย: scarlet 0
โพสต์โดย: abcxyz 1
โพสต์โดย: mikan 7

Interest Product