Talk About Women
| 6 ครั้งที่ฉันต้องหลั่งน้ำต าให้น้องชายของฉัน ... |
|---|
|
ฉันเกิดในหมู่บ้านบนภูเขาที่ห่างไกลผู้คน <br> <br> แต่ละวัน พ่อแม่ของฉันต้องพรวนดินในไร่ท่ามกลางแดดที่ร้อนระอุ <br> <br> ฉันมีน้องชายอยู่หนึ่งคน อายุน้อยกว่าฉัน 3 ปี <br> <br> วันหนึ่งฉันขโมยเงินของพ่อเพื่อไปซื้อผ้าเช็ดหน้าที่เพื่อนๆ ของฉันมีกัน <br> <br> ... จากนั้นพ่อก็รู้เรื่อง <br> <br> พ่อให้ฉันกับน้องคุกเข่าหันหน้าเข้าหากำแพง โดยที่ในมือพ่อมีก้านไม่ไผ่อยู่หนึ่งก้าน <br> <br> "ใครขโมยเงินไป" พ่อตวาด <br> <br> ฉันกลัวมาก ไม่กล้าพูดอะไรออกไป น้องชายฉันก็เช่นกัน พ่อจึงเอ่ยขึ้นว่า <br> <br> "ก็ได้ ในเมื่อไม่มีคนรับสารภาพ ก็ต้องโดนลงโทษทั้งคู่นั่นล่ะ" <br> <br> พ่อชูก้านไม้ไผ่ในมือขึ้น <br> <br> ทันใดนั้น น้องชายของฉันก็ลุกขึ้นคว้าข้อมือของพ่อไว้ แล้วพูดว่า "ผมขโมยเองครับ" <br> <br> ก้านไม้ไผ่ก้านนั้นได้กระหน่ำลงบนหลังของน้องของฉันอย่างต่อเนื่อง <br> <br> พ่อโกรธมาก พ่อตี น้องของฉันไม่หยุด จนพ่อหอบด้วยความเหนื่อย <br> <br> พ่อนั่งลงบนเก้าอี้ และด่าว่าน้องชายของฉัน "ของคนในบ้านแกเอง แกยังขโมยได้ ต่อไปแกจะทำชั่วอะไรอีก <br> แกน่าจะโดนตีให้ตาย ไอ้หัวขโมย" <br> <br> คืนนั้น ฉันกับแม่กอดน้องชายของฉันไว้ หลังของน้องมีแผลเต็มไปหมด แต่เขาไม่ได้ร้องไห้แม้แต่น้อย <br> <br> กลางดึกคืนนั้น ฉันนอนร้องไห้เสียงดัง และนานมาก <br> <br> น้องเอามือเล็กๆ ของเขามาปิดปากฉันไว้ แล้วพูดว่า "พี่ครับ ไม่ต้องร้องไห้นะ มันผ่านไปแล้ว" <br> <br> ยังไงฉันก็อดที่จะเกลียดตัวเองไม่ได้ ที่ไม่มีความกล้าจะบอกความจริงกับพ่อ <br> <br> หลายปีผ่านไป แต่เหมือนกับว่าเหตุการณ์มันเพิ่งเกิดเมื่อวานนี้เอง <br> <br> ฉันไม่อาจลืมคำพูดของน้องชายตอนที่เขาปกป้องฉันได้เลย <br> <br> ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 8 ปี ส่วนฉันอายุ 11 ปี... <br> <br> เมื่อตอนที่น้องชายของฉันใกล้จบ ม.ต้น เขาได้รับการตอบรับจากโรงเรียน ม.ปลาย ว่าเขาสอบได้ <br> ในขณะที่ฉันซึ่งใกล้จบ ม.ปลาย ก็ได้รับการตอบรับจากมหาวิทยาลัยของจังหวัดเช่นกัน <br> <br> คืนนั้น พ่อได้นั่งสูบบุหรี่อยู่ที่สวนหลังบ้าน <br> <br> ฉันแอบได้ยินพ่อพูดว่า "ลูกเราทั้งคู่เรียนดี เรียนดีมากนะ" <br> <br> แม่ซึ่งนั่งเช็ดน้ำตาอยู่ข้างๆ พ่อ ได้พูดว่า "แล้วเราจะส่งเสียลูกทั้งคู่ได้อย่างไร ในเมื่อเราก็ไม่ค่อยมีเงิน" <br> <br> ทันใดนั้น น้องชายของฉันได้เดินเข้าไปหาพ่อ แล้วพูดว่า <br> "ผมไม่ต้องการเรียนต่อ ผมอ่านหนังสือมามากพอแล้ว" <br> <br> พ่อเหวี่ยงมือตบลงที่แก้มของน้องของฉันฉาดใหญ่ <br> <br> "ทำไมถึงคิดโง่ๆ อย่างนี้ ต่อให้พ่อต้องไปเป็นขอทานข้างถนน พ่อก็จะส่งแกทั้งคู่เรียนจนจบให้ได้" <br> <br> คืนนั้นทั้งคืน พ่อได้เดินไปตามบ้านต่างๆ ทั่วทั้งหมู่บ้าน เพื่อขอยืมเงิน <br> <br> ฉันค่อยๆ เอามือประคบแก้มบวมๆ ของน้องชายเบาๆ และคิดว่า "ต้องให้น้องได้เรียนต่อ ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่อาจ <br> หลุดพ้นชีวิตลำบากเช่นนี้ไปได้" <br> <br> แต่ในขณะเดียวกัน ฉันก็ไม่อาจล้มเลิกความคิดอยากจะเรียนต่อไปได้ <br> <br> ใครจะรู้ได้ ... วันต่อมาในตอนเช้ามืด น้องชายของฉันได้ออกจากบ้านไปพร้อมทั้งเสื้อผ้าติดตัวเพียงไม่กี่ชิ้น <br> และถั่วเพียงเล็กน้อยเพื่อประทังความหิว <br> <br> ก่อนไปเขาได้ทิ้งข้อความไว้ใต้หมอนของฉัน ขณะฉันกำลังหลับ <br> <br> "พี่ครับ การจะเข้ามหาวิทยาลัยได้ ไม่ใช่ง่ายๆ นะ ... ผมจะไปหางานทำ แล้วจะส่งเงินมาให้พี่" <br> <br> ฉันนั่งอยู่บนเตียง อ่านข้อความของน้องชายด้วยน้ำตานองหน้า ... ฉันร้องไห้จนเสียงแหบแห้งไป <br> <br> ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 17 ปี ส่วนฉันอายุ 20 ปี ... <br> <br> ด้วยเงินที่พ่อยืมมาจากคนในหมู่บ้าน รวมกับเงินที่น้องชายของฉันได้รับเป็นค่าจ้างมาจากการทำงาน <br> เป็นกรรมกรแบกหามที่ไซท์ก่อสร้าง ... <br> <br> ฉันจึงสามารถเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้จนถึงปี 3 <br> <br> วันหนึ่งขณะที่ฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่ในห้องพัก เพื่อนร่วมห้องของฉันได้เข้ามาบอกว่า <br> "มีชาวบ้านมาหาเธอ อยู่ข้างนอกแน่ะ" <br> <br> ทำไมชาวบ้านถึงมาหาฉันล่ะ ??? ฉันเดินออกไปแล้วมองเห็นน้องชายของฉันยืนอยู่ ตัวของเขาเปรอะเปื้อนไป <br> ด้วยฝุ่นปูนและทรายจากงานก่อสร้าง ... <br> <br> ฉันถามเขาว่า "ทำไมไม่บอกเพื่อนพี่ไปว่าเป็นน้องชายพี่ล่ะ" <br> <br> น้องชายของฉันตอบยิ้มๆ ว่า "ก็ดูผมสิ สกปรกมอมแมมออกอย่างนี้ ขืนบอกว่าเป็นน้องพี่ เพื่อนๆ <br> ก้อได้หัวเราะเยาะพี่กันพอดี" <br> <br> ฉันน้ำตานองหน้า ค่อยๆ เอื้อมมืออันสั่นเทาไปปัดฝุ่นให้น้อง และพยายามพูดด้วยเสียงเครือๆในลำคอ <br> "พี่ไม่สนใจว่าใครจะพูดยังไง เธอเป็นน้องของพี่ ไม่ว่าเธอจะดูเป็นอย่างไรก็ตาม" <br> <br> จากนั้น น้องของฉันได้ล้วงบางอย่างออกมาจากกระเป๋ากางเกง เป็นกิ๊บหนีบผมรูปผีเสื้อ ... เขาติดกิ๊บให้ฉัน แล้วพูดว่า <br> "ผมเห็นสาวๆ ในเมืองเค้าติดกัน ผมเลยอยากให้พี่ติดบ้าง" <br> <br> ฉันหมดเรี่ยวแรงลงในทันใด ดึงน้องชายเข้ามาสวมกอดและร้องไห้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นเวลานาน <br> <br> ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 20 ปี ส่วนฉันอายุ 23 ปี ... <br> วันที่ฉันพาแฟนหนุ่มของฉันมาที่บ้านเป็นครั้งแรก ฉันสังเกตเห็นว่า หน้าต่างบ้านที่เคยแตกไป ได้ถูกซ่อมเรียบร้อยแล้ว <br> <br> เมื่อเข้าไปในบ้านก็เห็นว่าบ้านสะอาดขึ้นมาก <br> <br> หลังจากที่แฟนของฉันกลับไป ฉันพูดกับแม่ว่า "แม่ไม่ต้องเสียเงินเพื่อทำความสะอาดบ้านกับซ่อมกระจก เพียง <br> เพราะหนูจะพาแฟนมาที่บ้านหรอกนะคะ" <br> <br> แม่ยิ้ม แล้วพูดว่า "แม่ไม่ได้จ้างหรอก น้องชายลูกต่างหาก วันนี้เค้าขอเลิกงานเร็วเพื่อกลับมาทำความสะอาดบ้าน <br> ลูกยังไม่เห็นมือน้องหรอกเหรอ น้องโดนกระจกบาดตอนกำลังเปลี่ยนกระจกบานใหม่น่ะ" <br> <br> ฉันรีบเข้าไปหาน้องที่ห้องนอนของเขา ฉันรู้สึกเหมือนถูกเข็มนับร้อยเล่มทิ่มลงกลางใจเมื่อได้เห็นบาดแผลบนมือ <br> <br> ฉันจับมือน้องเอาไว้อย่างเบามือที่สุด "เจ็บมากไหม" ฉันถาม <br> <br> "ไม่เจ็บสักหน่อย พี่ก็รู้นี่ผมทำงานก่อสร้างนะ วันๆ <br> มีหินตกมาใส่เท้าผมเต็มไปหมด แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมคิดเลิกทำงานหรอกนะ และ..." <br> <br> น้องชายของฉันยังพูดไม่จบประโยค แต่ก็ต้องหยุดพูด เพราะฉันหันหน้าหนีเขา น้ำตาไหลอาบหน้าของฉันอีกครั้ง <br> <br> ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 23 ปี ส่วนฉันอายุ 26 ปี... <br> <br> หลังจากนั้น ฉันก็ได้แต่งงานและย้ายเข้าไปอยู่ในเมือง <br> หลายครั้งที่สามีของฉันชักชวนให้พ่อแม่ของฉันย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองด้วยกัน ... แต่ท่านทั้งสองก็ปฏิเสธ <br> <br> ท่านบอกว่า ท่านเคยย้ายออกจากหมู่บ้านครั้งหนึ่ง แต่เมื่อออกไปแล้ว ท่านไม่รู้จะทำอะไรดี จึงได้ย้ายกลับเข้ามา <br> ใช้ชีวิตในหมู่บ้านตามเดิม <br> <br> น้องชายของฉันก็ไม่เห็นด้วยกับการที่จะให้เขาและพ่อแม่ย้ายออกไป ... <br> <br> เขาบอกกับฉันว่า "พี่คอยอยู่ดูแลพ่อและแม่ของสามีพี่ทางนั้นเถอะ ผมจะดูแลพ่อและแม่ทางนี้เอง" <br> <br> <br> สามีฉันได้ขึ้นเป็นประธานของบริษัทของครอบครัว <br> เราทั้งคู่อยากให้น้องชายของฉันเข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการบริษัท ... <br> <br> แต่น้องชายของฉันก็ไม่รับตำแหน่งนี้ เขาขอเข้าทำงานในตำแหน่งพนักงานธรรมดา <br> <br> วันหนึ่ง น้องชายของฉันต้องปีนบันไดขึ้นไปซ่อมสายเคเบิล และตกลงมาเพราะโดนไฟดูด ... เขาถูกรีบหามส่งโรงพยาบาล <br> <br> ฉันและสามีรีบไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล <br> <br> น้องชายของฉันขาหักต้องเข้าเฝือกที่ขา ... ฉันโกรธมาก จึงตวาดน้องไปว่า <br> <br> "ทำไมถึงไม่ยอมรับตำแหน่งผู้จัดการ หา!!! ถ้าเป็นผู้จัดการก็จะได้ไม่ต้องมาทำงานเสี่ยงๆ อย่างนี้ ดูตัวเองซิ <br> เจ็บเจียนตายอยู่แล้ว ทำไมถึงไม่ยอมฟังพี่บ้าง" <br> <br> คำตอบจากปากน้องของฉันรวมถึงสีหน้าเคร่งเครียด ยังยืนยันความคิดเดิมของเขา <br> <br> "พี่ลองคิดถึงพี่เขยสิครับ พี่เขยเพิ่งจะได้เป็นประธาน <br> ส่วนผมมันการศึกษาต่ำ ถ้าผมได้เป็นผู้จัดการ คงจะมีเสียงนินทาว่าร้ายเต็มไปหมด" <br> <br> น้ำตาปริ่มดวงตาของฉัน รวมทั้งสามีของฉันด้วย ... ฉันบอกกับน้องว่า "แต่ที่เธอไม่ได้เรียนต่อก็เพราะพี่..." <br> <br> "ทำไมต้องพูดถึงเรื่องที่ผ่านไปแล้วด้วยล่ะครับ" <br> น้องชายของฉันจับมือฉันไว้ <br> <br> ตอนนั้นน้องของฉันอายุ 26 ปี ส่วนฉันอายุ 29 ปี... <br> <br> เมื่อน้องชายของฉันอายุได้ 30 ปี <br> เขาได้แต่งงานกับสาวชาวนาในหมู่บ้านเดียวกัน <br> <br> ในงานแต่งงาน ประธานในงานได้ถามน้องชายของฉันว่า <br> "ใครคือคนที่คุณรักและเคารพที่สุดในชีวิตนี้" <br> <br> น้องชายของฉันตอบอย่างไม่ลังเล "พี่สาวของผมครับ" ... <br> และเขาก็เล่าเรื่องราวที่แม้แต่ฉันยังจำไม่ได้ <br> <br> "ตอนผมอยู่โรงเรียนประถม โรงเรียนอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่ง <br> เราสองคนพี่น้องต้องใช้เวลาถึง 2 ชม. เพื่อเดินไปเรียน และเดินกลับบ้าน <br> <br> วันหนึ่งผมทำถุงมือหายไปข้างหนึ่ง พี่สาวผมจึงได้ให้ถุงมือของเธอข้างหนึ่ง <br> <br> และเธอก็ใส่ถุงมือเพียงข้างเดียวเดินเป็นระยะทางไกล <br> <br> เมื่อเรากลับถึงบ้านมือเธอบวมแดงเพราะอากาศหนาว เธอไม่สามารถจับช้อนทานข้าวได้ด้วยซ้ำ ... <br> <br> นับจากวันนั้น ผมสาบานกับตัวเอง ว่าตลอดชีวิตของผม ผมจะดูแลพี่สาวของผมให้ดี และจะทำดีกับเธอ" <br> <br> เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่ว สายตาทุกคู่ของแขกเหรื่อหันมาจับจ้องที่ฉัน <br> <br> คำพูดจากปากฉันออกมาอย่างยากลำบาก ... <br> "ในโลกใบนี้ คนเดียวที่ฉันรู้สึกขอบคุณที่สุด คือน้องชายของฉันค่ะ" <br> <br> ในวาระที่มีความสุขที่สุดเช่นนี้ น้ำตาได้รินไหลออกมาจากสองตาของฉันอีกครั้ง... <br> <br> จงรัก และห่วงใยคนที่คุณรักในทุกๆ วันในชีวิตของคุณและเขา <br> <br> คุณอาจจะคิดว่าสิ่งที่คุณทำให้ใครสักคนเป็นเพียงสิ่งเล็กๆ น้อยๆ แต่สำหรับคนคนนั้น <br> <br> อาจจะมีความหมายมากอย่างคาดไม่ถึง ...ไม่ว่าเขาคนนั้นจะคือ พ่อ แม่ พี่ น้อง ญาติ คนรัก เพื่อน <br> หรือแม้คนที่คุณไม่รู้จัก ก็ตาม
24 May 2005 | Post by :
7-11
|
| Comment 3 |
|---|
<font color=red> คิดถึงน้องชายเลยเรา </font>
27 May 2005 | Comment by :
ber
|
| Comment 2 |
|---|
|
อยากเจอตัวจริงจังเลย(พูดจริงๆ) <img src="pic/b2.gif">
25 May 2005 | Comment by :
juju
|
| Comment 1 |
|---|
|
ยังมีผู้ชายแบบนี้ในโลกใบนี้อีกหรือ..แต่จะมีหรือไม่มีก็ไม่เป็นไรถึงจะแต่งเองก็ประทับใจในความรู้สึกของเราจริงๆ
25 May 2005 | Comment by :
juju
|
Comment
| Webboard |
|---|
Naturista เจลล้างหน้าชาขาว สูตรอ่อนโยนไม่มีน้ำหอม ช่วยลดเรือนริ้วรอย และจุดด่างดำ White Tea Facial Cleanser 300ml
สั่งซื้อ https://shope.ee/3fePOY9ZDsราคา 99 บาท
กะละมังล้างผัก ที่ล้างผัก ตะกร้าล้างผัก ที่สลัดน้ำออกจากผัก แบบมือหมุน Salad Spinner
สั่งซื้อ https://shope.ee/8UjzuarTseราคา 139 บาท
4U2 DEAR ME LIQUID BLUSH - บลัชออนเนื้อน้ำ (บลัชหูกระต่าย)
สั่งซื้อ https://shope.ee/B5NbW3crJราคา 179 บาท
ชา เก๊กฮวย เกรด AAA เก๊กฮวยหอม อื่น ชาเก๊กฮวย เก๊กฮวยดอกไม้ เก๊กฮวยจีน เก๊กฮวยตุมเก๊กฮวยตราเสือ
สั่งซื้อ https://shope.ee/ViAtWv4XXราคา 59 บาท
ม่านกันแดดรถยนต์ ม่านบังแดดลายการ์ตูนกัน UV รถยนต์ แบบแม่เหล็กลายการ์ตูนหนา 6 ชั้น มุ้งกันยุงติดประตู
สั่งซื้อ https://shope.ee/10e5ATSuXoราคา 119 บาท
เทียนปลอมรูปคิวบิค เทียนปลอม เทียนหอมปลอม เทียนปลอมถ่ายรูปสินค้า เทียนปลอมแต่งบ้าน พร๊อพถ่ายรูปสินค้า
สั่งซื้อ https://shope.ee/7KXoBiZSHoราคา 17 บาท
ไม้ปัดฝุ่น ปรับได้ ฝุ่นไม่กระจาย
สั่งซื้อ https://shope.ee/9zYXLbEtybราคา 179 บาท
บัตรคำศัพท์ภาษาจีนชุด10หมวด คำศัพท์1000กว่าคำ生活游戏识字卡
สั่งซื้อ https://shope.ee/VgmuzwapNราคา 699 บาท
กระทะไข่ดาว 4 หลุม กระทะย่าง กระทะเคลือบหินอ่อน สามารถใช้กับเตาแม่เหล็กไฟฟ้า กระทะหลุม
สั่งซื้อ https://s.shopee.co.th/5KrmlXEprYราคา 189 บาท
Ice Ball Maker พิมพ์ทำน้ำแข็งแบบก้อนกลม เพิ่มความเก๋ให้เครื่องดื่ม
สั่งซื้อ https://shope.ee/7UrCOy5w4Bราคา 9 บาท
Greenforst ชั้นเก็บหนังสือบนโต๊ะ จัดระเบียบบนโต๊ะทำงาน ประหยัดพื้นที่
สั่งซื้อ https://shope.ee/2ApaFLMwzPราคา 175 บาท
หวีขนหมูป่า หวีขนหมู Boar bristal หวีขนหมูแท้ ลดผมร่วง ผมเงางาม
สั่งซื้อ https://shope.ee/g0DH375aZราคา 249 บาท