Talk About Women

มีนิทานจะเล่าให้เธอฟัง
มีนิทานเรื่องหนึ่งจะเล่าให้เธอนั้นได้ฟัง <br>
ในพระราชวังมีเด็กหนุ่มเป็นคนรับใช้ <br>
เด็กคนนี้หน้าตาไม่ได้ดีแต่เขามีน้ำใจ <br>
เด็กหนุ่มคนนี้ไม่ใช่ใคร คือฉันเอง <br>
<br>
งานของฉันมีตั้งแต่ กวาดเช็ดถู <br>
ขัดคลองคูให้น้ำไหลกระฉับกระเฉง <br>
มีต้นไม้ให้ร่มเงาเป็นกันเอง <br>
แม้วังเวงแต่ไม่เคยจะหวั่นใจ <br>
<br>
ฉันคนนี้ต้องตื่นนอนตั้งแต่เช้า <br>
ถูกรบเร้าด้วยเสียงนกร้องขับขาน <br>
ถึงกระนั้นฉันคนนี้ ก็ไม่เคยรำคาญ <br>
กลับสำราญ ฮาเฮไปกับมัน <br>
<br>
คว่ำถังน้ำหยิบไม้กวาดร้องเป็นเพลง <br>
ร่วมครื้นเครงไปกับมันอย่างสุขสรรค์ <br>
ชีวิตฉันก็เป็นแบบนี้ ในทุกทุกวัน <br>
อัศจรรย์ยิ่งนักรักไม่เคยเจอ <br>
<br>
มีนกหนูเหล่าปลาคอยเป็นเพื่อน <br>
มีดาวเดือนยามราตีที่สดใส <br>
มีลมหนาวคอยพัดโบกอยู่รำไร <br>
ให้เย็นใจ สบายจิต มิตรข้างกาย <br>
<br>
แล้ววันหนึ่งฉันคนนี้ก็ถูกใช้ <br>
ให้ออกไปนอกวังส่งจดหมาย <br>
ระหว่างทางได้พบเจอคนมากมาย <br>
จึงตาลายเดินซวนเซเป๋ไปชนเธอ <br>
<br>
ฉันจึงรีบก้มหัวแล้วขอโทษ <br>
เธอไม่โกรธกลับยิ้มให้เป็นไฉน <br>
เธอเองคงไม่รู้ว่าฉันนั้นเป็นใคร <br>
&quot;ไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ&quot; เธอตอบมา <br>
<br>
แล้วตัวฉันก็เริ่มใจหวั่นไหว <br>
เธอเป็นใคร ทำไมน่ารักได้นักหนา <br>
เสียงนุ่มนวล ความอ่อนโยนจากแววตา <br>
แต่เกิดมา เพิ่งเคยได้พบเจอ <br>
<br>
ไปทานข้าวด้วยกันจึงได้รู้ <br>
ที่เป็นอยู่ก็คือเธอมีความหมาย <br>
ยามที่ฉันสบตาใจละลาย <br>
กังขาคลายสายตาหล่นเริ่มลนลาน <br>
<br>
เรื่องต่อมาที่ได้รู้คือความชอบ <br>
ฉันถามเธอตอบ &quot;อยากเป็นนักแต่งนิทาน&quot; รักหวานหวาน <br>
ฉันจึงเริ่มค้นหาความทรงจำที่ปิดตายมาแสนนาน <br>
แล้ววันวานของฉันก็เปลี่ยนไป <br>
<br>
ฉันจึงเริ่มช่วยเธอแต่งนิทาน <br>
แต่งตั้งนานยังไม่ได้เรื่องสักครั้ง <br>
ฉันจึงเล่าเรื่องของฉันให้เธอฟัง <br>
เธอจึงตั้ง ใจฟังอย่างมั่นคง <br>
<br>
เอาล่ะนะ ถึงตรงนี้ ฉันก็เล่าให้เธอฟังไปหมดแล้ว <br>
คงไม่แคล้ว ที่ต้องใช้ความสามารถเธอเฉลย <br>
คนอย่างฉัน รักใครก็ไม่เคย <br>
ถูกละเลยโดนทิ้งอยู่ร่ำไป <br>
<br>
หลังจากนี้จะบอกเธอไว้เรื่องหนึ่ง <br>
ความหวานซึ้งที่ฉันมีให้คือทุกสิ่ง <br>
บอกให้รู้ว่ารักเธอจากใจจริง <br>
และนิทานชีวิตฉันจะจบแบบ Happy หรือ Bad Endding <br>
ทุกทุกสิ่ง คงขึ้นอยู่ที่ตัวเธอ <br>
<br>
------------------------------------------------------------------------------------ <br>
<br>
อ่านกันแล้วขอความกรุณา <br>
ช่วยสละเวลาอันมีค่าเพื่อติชม <br>
เรื่องนี้มีความหวานชื่น หรือขื่นขม <br>
ถ้าคุณชม ผมคงมี กำลังใจ <br>


21 Jun 2005  |  Post by : Adios
Comment 12
เก่งค่ะ แจ่มจิงๆ

9 Jan 2007  |  Comment by : gyhg
Comment 11
ก็เพราะอะนะ คงไม่ได้ก็อปปี้มาจากใครใช่ปะ <img src="pic/b9.gif">

31 Dec 2005  |  Comment by : anna
Comment 10
เก่งมากๆๆคะ ที่จริงแล้วนู๋เป็นคนชอบแต่งกลอน อยากแต่งได้แบบนี้บ้างแต่คงไม่มีอารมณ์มานั่งแต่งอย่างงี้หรอกคะ เก่งมาๆๆๆๆคะ ยอมรับว่า สุดยอด ข้อติของนู๋ก้อคือมันจะมีบางตอนที่อ่านแล้วมันจะไม่ค่อยคล้องเท่าไรแต่ก้อเก่งมากๆๆเลยคะ สุดยอด <br>
<img src="pic/b1.gif"> <img src="pic/b2.gif"> <img src="pic/b4.gif">

7 Oct 2005  |  Comment by : น้องนู๋น่ารัก
Comment 9
ผู้หญิงนะคะดอทคอม

<table style="filter:shadow(color=pink, direction=left)"> เเต่งเองป่าวเนี่ย! </table>

22 Jul 2005  |  Comment by : มิยาโมโต มุซาชิ
Comment 8
<img src="pic/b5.gif">เก่งมากคะ

7 Jul 2005  |  Comment by : อร
Comment 7
<font color=blue> คนติ มีค่ามากกว่าคนชม คนชมทำให้เรามีกำลังใจ และคนติทำให้เราพัฒนาตัวเองครับ </font>&lt;&lt;&lt;&lt; <br>
<br>
กำลังพยายามบิ้วอารมณ์แต่งกลอน อิอิ เด๋วเอามาโพส อย่าลืมมาแนะนำบ้างนะคะ

28 Jun 2005  |  Comment by : PrincessAngel
Comment 6
จริงๆ แล้ว การจะแต่งกลอนให้ได้แบบนี้ มันไม่ได้อยู่ที่ความสามารถหรอกครับ ถ้าถามผม ผมว่ามันอยู่ที่ อารมณ์ และความรู้สึกในตอนนั้นๆ มากกว่าครับ เห็นผมเขียนแต่งได้แบบนี้ ลองถ้าผมกำลังรู้สึกโกรธใครมากๆ ผมคงแต่งไม่ได้เหมือนกัน <br>
ขั้น แรก คุณต้องฝึกให้มากๆ นะครับ แต่งมาเหอะ แต่งมาเยอะๆ ให้คนอื่นๆ ได้อ่านกัน แล้วก็ให้คนเหล่านั้น ช่วยๆ กันติ หาข้อเสียของเรา จำไว้ครับ ว่าคนติ มีค่ามากกว่าคนชม คนชมทำให้เรามีกำลังใจ และคนติทำให้เราพัฒนาตัวเองครับ

28 Jun 2005  |  Comment by : Adios
Comment 5
ผู้หญิงนะคะดอทคอม

ผมก็อยากแต่งเงี้ย............สอนหน่อยดิ

27 Jun 2005  |  Comment by : ผู้ชายคนหนึ่ง
Comment 4
ขอบคุณครับผม

27 Jun 2005  |  Comment by : Adios
Comment 3
เก่งมากๆเลย เพราะมากๆเลยนะ อยากเห็นหน้าคนแต่งจัง

27 Jun 2005  |  Comment by : mikaoo
Comment 2
ขอบคุณมากๆ ครับผม <br>
จริงๆ ก็ไม่ได้เก่งอะไรหรอกครับ <br>
แค่เผอิญ มันนั่งว่างๆ ไม่มีไรทำ (นั่งตบยุง รอลูกค้าเข้าร้าน ที่บ้านขายของ) <br>
ก็เลย เห็นว่า นั่งแต่งกลอนน่าจะเวิร์คกว่า จริงๆ คืออยากจะบอกว่ากลอนบทนี ตอนแรก กะจะให้มันเป็นแบบชีวิตจริงๆ ของผมคือ <br>
ตอนนี้ชอบผู้หญิงคนนึงอยู่ครับ เกิดมาไม่เคยเจอใครน่ารักได้ขนาดนี้ <br>
(ครั้งแรกที่เห็นนี่ อึ้งไป 3 วิ) ก็ตามจีบเธอมาก็น้าน นาน แต่ว่า ไม่ติดซักที เธอชื่อลูกเกดครับ เธอตั้งใจเรียนมาก เลยไม่สนใจผู้ชายเลย อีกอย่างก็อยู่ไกลกันด้วย ชักท้อใจเหมือนกัน บ้านผมอยู่สระบุรี น้องลูกเกดเธออยู่จังหวัดอุบลฯ ครับ (แต่เป็นจีนนะ ไม่ลาว) <br>
จะสังเกตุได้ว่า กลอนแต่ละบท ที่ผมแต่งนั้น ค่อนข้างจะมาจากชีวิตจริง (ของผมเองครับ) ยังไง เพราะไม่เพราะ ก็ช่วยๆ กันติหน่อยละกันครับ <br>
<br>
อ้อ ขอบคุณสำหรับคำชมครับผม

22 Jun 2005  |  Comment by : Adios
Comment 1
เก่งจังเลยอ่ะ อยากเขียนได้งี้บ้าง

22 Jun 2005  |  Comment by : PrincessAngel

Comment



Pooyingnaka Wellness

Webboard
โพสต์โดย: oilone 4
โพสต์โดย: cyberningth 0
โพสต์โดย: fayfb 1
โพสต์โดย: annty 7
โพสต์โดย: sirichai1966 1
โพสต์โดย: namaburo 0
โพสต์โดย: karnkaew 6
โพสต์โดย: nuni 5

Interest Product