โพสต์เอาURL ค่ะ ไม่ต้องเข้ามาก้ได้ค่ะ
โพสต์เอาบูอาร์แอลไปทำไดอ่าค่ะ คิกๆๆ 11 Aug 2005  |  Post by : Mamarin

Comment 131
เอาurlคับ 4 Apr 2008  |  Comment by : kik

Comment 130
Bigeyes 13 Apr 2007  |  Comment by : Patumperns

Comment 129
.......... <br> 7 Oct 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 128
................. 27 Aug 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 127
.............. 27 Aug 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 126
............. 27 Aug 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 125
.................. 27 Aug 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 124
............ 27 Aug 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 123
................ <br> 27 Aug 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 122
............ <br> 27 Aug 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 121
.......... <br> 27 Aug 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 120
............. <br> 27 Aug 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 119
00000000000 <br> 19 Jul 2006  |  Comment by : 00000000

Comment 118
.................. 19 Jul 2006  |  Comment by : 00000000

Comment 117
........... 19 Jul 2006  |  Comment by : 00000000

Comment 116
........... <br> 9 Jul 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 115
............... 9 Jul 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 114
000000000000 <br> 24 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 113
00000000000 <br> <br> 24 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 112
..................... 21 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 111
.......... <br> <br> <br> <br> 21 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 110
00000000 8 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 109
0000000 8 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 108
........... 8 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 107
000000000 8 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 106
000000000 8 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 105
00000000000 8 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 104
00000000000 8 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 103
00000000000 8 Jun 2006  |  Comment by : Mamarin

Comment 102
00000000 8 Jun 2006  |  Comment by : Mamarin

Comment 101
00000000 8 Jun 2006  |  Comment by : Mamarin

Comment 100
........... <br> 8 Jun 2006  |  Comment by : Mamarin

Comment 99
0000000000 <br> 8 Jun 2006  |  Comment by : Mamarin

Comment 98
000000000 <br> 8 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 97
0000000000 8 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 96
............. 8 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 95
............... 8 Jun 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 94
................ 6 May 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 93
111111111111 6 May 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 92
233333 6 May 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 91
+++++++++++++++++++ 27 Feb 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 90
<br> ........... <br> <br> <br> <br> <br> 27 Feb 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 89
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+ 27 Feb 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 88
+++++++++++++++ 27 Feb 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 87
++++++++++++ 27 Feb 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 86
................. 27 Feb 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 85
++++++++++ 25 Feb 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 84
++++++++++++ 25 Feb 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 83
.... 25 Feb 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 82
............. 25 Feb 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 81
........... 19 Jan 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 80
........ 19 Jan 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 79
...... 19 Jan 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 78
.......... 19 Jan 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 77
....... 19 Jan 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 76
............... 12 Jan 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 75
............ 8 Jan 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 74

มาฟังเค้าคุยให้ได้ศัพท์ i-spy No. 163 Vol.9 2005 <br> ----------------------------------------------------------------------- <br> ไม่จริงหรอก ไม่เชื่อ ทำไมใครๆก็หาว่าไทโยของใครหลายๆคน เป็นเด็กดื้อ เด็กซน หน้าตาออกจะน่ารักน่าชัง(หล่อ) น่าหยิกน่าหอม และน่าฟัดซะขนาดนั้น ไม่รู้ว่าคนที่พูดน่ะไม่ชอบไทโยหรือเปล่า ก็อย่างนี้แหละ คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ แต่ใครนะใจร้ายม่ายชอบไทโยได้ ต้องไปฟังเพื่อนๆ ในวงยายาย่าเผาไทโย เฮ้ย! คุยกันเพื่อเป็นการพิสูจน์กันดีกว่า <br> ว่าจริงๆแล้วไทโยออกจะเป็นเด็กดี มีแต่คนรัก (ถึงจะซนก็ตามที่เค้าว่ากันก็เหอะ) <br> โฉะอง :คอนเสิร์ตสนุกจังเลย <br> ทุกคน :ใช่แล้ว สนุกมากๆ <br> โคตะ :แต่ก็เหนื่อยมากเหมือนกันนะ <br> ฮิคารุ :ผมนึกแล้วว่าโคตะต้องพูดอย่างนี้แน่นอน(หัวเราะ) <br> โคตะ :(มีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที)ไม่ใช่อย่างนั้น มันสงบราบเรียบอย่างสิ้นเชิงเลย <br> ฮิคารุ :แต่พวกเราก็ใช้พละกำลังกันไปเยอะเลยทีเดียว โดยเฉพาะตอนที่แสดงบนเวทีเล็กน่ะ มันแคบมากเลยนะ แล้วเราก็ต้องเต้นกันอย่างระวังด้วย <br> โฉะอง :นั่นมันเป็นอะไรที่หนักทีเดียว ไทโยน่ะหัวหมุนไปตั้งกี่รอบ ได้ยินเสียง 'เฮ่อ เฮ้อ' อยู่ทางด้านหลังของผมตั้งหลายครั้งแน่ะ(หัวเราะ) <br> ไทโย :ไม่ใช่แค่หัวเท่านั้นนะ เหวี่ยงเอวไปสามรอบเหมือนกัน (หัวเราะ) <br> ฮิคารุ :เพราะผมน่ะรู้สึกว่าตัวเองจะอยู่ในบล็อกที่พอเหมาะพอดีกับตัวเอง อย่างไทโยขาค่อนข้างยาว ดังนั้นผมคิดว่านี่อาจเป็นสาเหตุก็ได้ <br> โคตะ :ถ้าพูดถึงเรื่อง 'ผู้ที่ต้องมีการแก้ไข' ในคอนเสิร์ตครั้งนี้ ผมว่าเป็นฮิคารุนะ เพราะจะมีความผิดพลาดเหมือนๆกันเป็นประจำเลยน่ะสิ <br> ฮิคารุ :เอ๊ะ...อย่างนั้นเหรอ <br> โคตะ :มันเป็นเรื่องของดนตรีทางฝั่งตะวันตกน่ะ ก็มีการร้องแร็พเป็นครั้งแรกใช่มั้ย ในซีนนั้นทำไมฮิคารุจะให้ผมทำอยู่ตลอดเลยล่ะ(หัวเราะ) <br> ฮิคารุ :อ้า...นั่น! ไม่รู้อะไรเลย แต่โคตะก็ทำให้นี่ (หัวเราะ) <br> โคตะ :นั่นน่ะผมไม่ได้ทำให้ซะหน่อย แล้วพอมาถึงการเต้นก็ต้องแนะนำชี้ตำแหน่งของฮิคารุให้ด้วยว่า 'ตรงนี้' <br> ฮิคารุ :ผมก็ส่งสัญญาณว่า 'เข้าใจแล้ว' ในการเต้นด้วย <br> โฉะอง :อ้า...ตอนที่โคตะเต้นและชี้นิ้วน่ะ ถ้าเช็กดูการเคลื่อนไหวของฮิคารุจะเห็นเลยว่าดี(หัวเราะ) โอ๊ะ...รู้สึกว่าไทโยก็เหมือนกัน ก็มีผิดตำแหน่งกันด้วยไง <br> ไทโย :โฉะองก็ผิดพลาดตรงท่อนรีฟเตอร์เหมือนกัน เพราะโฉะองจะคอยรีฟเตอร์อยู่ตลอด <br> โฉะอง :อ้า...จริงด้วยสิ(หัวเราะ) <br> โคตะ :หลังจากนั้นไทโยก็มาอยู่หน้า Kanpai <br> ไทโย :อู้ววว์...ไม่พูดเรื่องนั้นนะ(หัวเราะ) <br> ฮิคารุ :มันเกินความคาดหมายล่ะสิ มันมีซีนที่ผมกับไทโยอยู่ทางด้านซ้าย โคตะกับโฉะองอยู่ทางด้านขวา ปรากฏว่าไทโยดันไปอยู่ด้านขวา ดังนั้นเลยมีการสับเปลี่ยนตำแหน่งกัน แล้วก็ร้องบอกกันว่า 'นั่นๆไทโย' (หัวเราะ) <br> โฉะอง :ในขณะเดียวกันผมก็บอกว่า 'ไทโยอยู่ตรงนั้นสิ'(หัวเราะ) <br> โคตะ :ฮ่าๆๆ ใช่ๆ ผมได้ยินเสียง 'แย่แล้วไทโย' แล้วไทโยก็มาอยู่ร่วมทางด้านเดียวกับเรา (หัวเราะ) แล้วไทโยก็ซอยเท้ายิบเลย(หัวเราะ) <br> ฮิคารุ :นั่นน่ะเป็นจินตนาการที่สุดยอดมากๆ(หัวเราะ) <br> ไทโย :มันรวดเร็วจริงๆนะ ถ้ามุ่งหน้าเดินไปในทางตรงข้ามมันคงจะแย่กว่านี้แน่ๆเลย ดีนะที่มีการเปลี่ยนตำแหน่ง <br> ฮิคารุ :ถ้าเป็นการร้องเล่นเต้นคนเดียวไทโยจะแสดงออกอย่างจริงจังด้วยใบหน้ายิ้มแย้มมากเลยทีเดียว(หัวเราะ) ^^ <br> ไทโย :แต่มันก็ผิดพลาดตั้งสองรอบแน่ะ รอบแรกน่ะมันก็ค่อนข้างเพอร์เฟ็คอยู่หรอก <br> ทุกคน :ไม่เพอร์เฟ็ค! &lt;พูดเป็นเสียงเดียวกันเชียวนะ&gt; <br> ไทโย :ไม่ต้องพูดเป็นเสียงเดียวกันอย่างนั้นก็ได้(หัวเราะ) ถ้าอย่างนั้นโคตะก็ทำได้อย่างเพอร์เฟ็คเลยน่ะสิ <br> โคตะ :(เต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ)ก็แน่ล่ะ <br> โฉะอง :คอนเสิร์ตคราวนี้มีหลายๆคนให้การสนับสนุนพวกเรา <br> โคตะ :อืม...หลายๆคนที่มาเป็นแบ็คอัพให้พวกเราต้องขอขอบคุณมากๆเลยนะครับ ขอบคุณจริงๆ <br> โฉะอง :ช่วงที่ไทสุเกะคุง(Kis-My-Ft.)ออกมาพูดคุยเรื่องเที่ยวด้วยน่ะ ทั้งสนุกและตื่นเต้นมากๆ <br> โคตะ :ใช่ๆ แล้วคาเมะคุงกับโคกิคุงก็มาช่วยพวกเราด้วย คาเมะคุงน่ะให้ดูแลอย่างใกล้ชิดเลยล่ะ เวลาที่เราต้องพบปะกับสื่อมวลชน แล้วก็ยังช่วยเหลือเรื่องพิธีจบการศึกษาของฮิคารุที่บนเวทีอีกด้วยนะ ส่วนโคกิคุงก็เอ็นเตอร์เทนคนดูได้เก่งมากๆ <br> ฮิคารุ :อืม...จริงๆแล้วมันเป็นการเรียนรู้น่ะ <br> โคตะ :หลังจากจบรอบแรกแล้วที่ด้านหลังเวทีเราก็จะมาดูกันถึงความผิดพลาด คาเมะคุงก็บอกว่า 'จบแล้วจบไป ครั้งต่อไปเราต้องทำให้ดีขึ้น' <br> ไทโย :พวกพี่ๆของNEWS ก็มาเล่นให้พวกเราด้วย ปลื้มมากๆครับ เป็นละครเวทีที่สุดยอดจริงๆ(คอนเสิร์ครั้งนั้นมี Masuda Tegoshi และ Koyama มาเป็นแขกรับเชิญค่ะ) <br> ฮิคารุ :รู้นะว่าพวกรุ่นพี่ก็ตื่นเต้นเหมือนกัน <br> โฉะอง :ใช่ๆ แต่ผมน่ะประทับใจช่วง MC เป็นพิเศษเลยนะ <br> โคตะ :พวกเรา Ya-Ya-Yah ก็ไม่เข้าใจตัวเอง ในเรื่องราวที่พูดเหมือนกัน แต่มันก็เป็นการพูดธรรมดาๆที่ต้องพูด อย่างไรก็ตามคนดูก็ชอบนะ(หัวเราะ) ถ้าเป็นโคยาม่าคุงพูดสิ คนดูแต่ละคนดูจะเข้าใจมากๆ <br> ไทโย :ใช่ อืม...โคตะก็พูดในเรื่องที่ผมอยากจะพูดไปแล้ว(หัวเราะ) <br> ฮิคารุ :ฟังแล้วค่อนข้างจะรื่นหูดีนะ เพราะยังไงซะพวกเราเองก็ต้องพูด(หัวเราะ) <br> โคตะ :ไม่เท่าไหร่หรอก มันเป็นประสบการณ์ เป็นประสบการณ์ <br> โฉะอง :มาถึงคอนเสิร์ตหน้าร้อนในลำดับต่อไป จะมีแต่พวกเรา 4 คนเท่านั้นในการ MC อยากสร้างพลังให้ได้ประมาณนี้เลยครับ <br> ทุกคน :เห็นด้วยครับ <br> ฮิคารุ :อะไรจะเป็นพลังให้เราได้ <br> ไทโย :การกินข้าวเช้าไง <br> ฮิคารุ :เอ๊ะ...นั่น <br> ไทโย :เปล่าหรอก จริงๆไม่เคยกินข้าวเช้าสักครั้ง แต่ก็ทุ่มได้อย่างสุดตัวไปจนกระทั่งจบ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ข้าวเช้าก็เป็นสิ่งสำคัญนะ หลังจากนั้นโคตะก็จะบอกว่าสบายมาก <br> โคตะ :ใช่ แต่ว่าถ้าไม่อยากกินก็ไม่ต้องกินสิ ส่วนผมจะกินข้าวเช้าอย่างเป็นประจำอยู่แล้ว <br> โฉะอง :ผมก็กินเหมือนกัน แต่รู้สึกว่าจะเป็นพวกสตอเบอร์รี่นะ <br> โคตะ :ไฮโซ! ไม่ใช่ข้าวเช้าแล้ว นั่นน่ะเป็นผลไม้ต่างหากล่ะ(หัวเราะ) อาหารเช้าของผมเป็นอาหารเพื่อสุขภาพ ผมกินสลัดใส่แฮมใส่ขนมปัง เพอร์เฟ็คมาก <br> ฮิคารุ :ผมจะพูดอะไรดีล่ะ บางทีก็ไม่ค่อยกินอะไรหรอกนะ คุณแม่จะละเอียดอ่อนในเรื่องการทำอาหารมากๆก็จะมีอาหารประเภทเนื้อกันตั้งแต่มื้อเช้าเลยน่ะสิ(หัวเราะ) <br> โฉะอง :กินเนื้อกันตั้งแต่เช้าเลยเหรอ คอนเสิร์ตในครั้งต่อไปคงจะกินข้าวเช้าแล้วล่ะ การ MC จะได้มีระดับที่ดีขึ้น แต่ว่าล่าสุดนี้ผมก็เริ่มพูดได้ดีขึ้นแล้วนะ <br> ไทโย :นั่นสิ อย่างในห้องแต่งตัว โฉะองก็มีเรื่องพูดเต็มไปหมดเลย <br> ยามะพี(มาได้ไงอ่า งง) : ฮ่าฮ่าฮ่า ล่าสุดนี้ทุกคนก็ดูจะยิ่งใหญ่กันหมดเลยนะ ได้พบเจอได้พูดคุยกัน(หัวเราะ) <br> ไทโย :ครั้งแรกสุดโฉะองน่ะมีเรื่องเต็มไปหมดเลย อยากพูดอะไรก็พูด <br> โคตะ :ใช่ ใช่ <br> โฉะอง :ใช่เหรอ มันเกี่ยวกับช่วงอายุด้วยแหละ ผมเป็นนักเรียนมัธยมต้นนะ ไม่ใช่เด็กประถมอย่างพวกไทโยนี่ ทุกคนยังเป็นเด็กซุกซนกันอยู่เลย อย่างไทโยนี่ค่อนข้างจะหนักกว่าใครเพื่อน(หัวเราะ) <br> โคตะ :พวกผมก็คิดว่าไทโยหนักกว่าเพื่อนๆครับ(หัวเราะ) <br> ไทโย :อ้า...ขอโทษ ขอโทษ ผมคิดว่าตัวเองยังเด็กอยู่จริงๆนั่นแหละ <br> โฉะอง :แต่ว่าล่าสุดนี้ทุกคนก็เติบโตขึ้นแล้วนะ ไทโยก็สามารถพูดจาได้อย่างปกติธรรมดาเหมือนกัน(หัวเราะ) <br> โคตะ :อ้า...จากนี้ไปพวกเราจะยิ่งสนิทสนมกันมากยิ่งขึ้น พลังสามัคคีของกลุ่มเราก็จะยิ่งสูงขึ้นด้วย <br> ทุกคน :อู้ววว์... <br> <br> ถึงไทโยจะซน และมีข้อผิดพลาดในคอนเสิร์ตมากแค่ไหน <br> ไทโยก้น่ารัก หล่อ เท่ เสมอแหละ ว่าม่ะๆๆๆๆๆ 7 Jan 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 73

ว่าด้วยเรื่องของ Sense I-SPY NO.156 Vol.9 2005 <br> ------------------------------------------------------ <br> โคตะ ยาบุ <br> &quot;โห เรื่องวาดรูปนี่ผมไม่ได้เรื่องเลยล่ะ(หัวเราะ) แค่ให้วาดวงกลมให้สวยยังวาดไม่ได้เลย จุดเริ่มกับจุดที่จบมันไม่เคยมาพอดีกันเลย(หัวเราะ) วาดห่วยขนาดนั้นเลยล่ะ แต่เรื่องงานประดิษฐ์นี่ถนัดเลยครับ แต่มีอยู่ครั้งนึงในชั่วโมงเรียน เขาให้ปั้นรูปแขนคนครับ แล้วผมดันทำพู่กันสีแดงปาดไปโดน สุดท้ายผมก็เลยตั้งชื่องานชิ้นนั้นว่า 'เลือดโชก' ซะเลยครับ(หัวเราะ) แล้วก็ก่อนหน้านี้ผมกับพี่ชายทำยากิโซบะกินกันครับ ผมรู้สึกว่าตัวเองทำอาหารเก่งขึ้นนะ ท่าทางพี่ชายผมจะปอกเปลือกแครอทไม่เป็นด้วยล่ะ(หัวเราะ) แต่สุดท้ายพอทำเสร็จออกมาก็อร่อยดี ผมว่าเด็กผู้หญิงเนี่ยถ้าทำอาหารเป็นได้ก็ดีนะ(หัวเราะ)&quot; <br> ฮิคารุ ยาโอโตเมะ <br> &quot;ผมถนัดเรื่องวาดรูปมาตั้งแต่เด็กๆแล้วครับ แต่ส่วนใหญ่แทนที่จะวาดรูปตัวการ์ตูนอะไร ผมจะจินตนาการแล้วก็วาดออกมาในแบบฉบับของตัวเองซะมากกว่า เรียกว่าเป็นเด็กที่มีจินตนาการกว้างไกลล่ะมั้ง(หัวเราะ) สนุกดีนะ เวลาที่นึกภาพหลายๆอย่างขึ้นมาในหัวได้ อ้อ แล้วก็นะ ตอนเด็กๆเนี่ย เด็กคนอื่นเขามักจะเอาเงินที่เก็บได้ไปซื้อของเล่นใช่มั้ยครับ แต่ผมจะเอาเงินไปซื้อขนมหมดจนไม่มีเงินเก็บไว้ซื้อของเล่นใหม่เลย ผมก็เลยจัดการวาดรูปลงไปบนของเล่น ทำให้ดูเหมือนเป็นของเล่นอันใหม่ล่ะครับ(หัวเราะ) เรื่องงานประดิษฐ์ผมก็ถนัดนะ เห็นอะไรผมก็จับมาประกอบกันได้หมดแหละ แต่มีอยู่ครั้งนึงในชั่วโมงเรียน เขาให้ทำที่รองแก้ว แต่ผมจินตนาการล้ำเลิศมากครับ ทำออกมาเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้(หัวเราะ)&quot; <br> โฉะอง ยามาชิตะ <br> &quot;ผมไม่ถนัดเรื่องวาดรูปเลยครับ(หัวเราะ) ลังพวกนี้ฮิคารุเค้าเป็นคนวาดทั้งนั้นแหละ ส่วนผม แค่เขียนคำว่า Ya-Ya-Yah ลงไปเท่านั้นเอง(หัวเราะ)แต่ผมชอบพวกงานประดิษฐ์นะ สมัยประถมผมเคยทำกระปุกออมสินรูปบ้านแล้วได้รางวัลผลงานช่วงปิดเทอมฤดูร้อนด้วย นอกจากนั้นก็เคยขุดอุโมงค์ แล้วก็เอาไม้อัดเข้าไปแปะข้างในซะเรียบร้อยเลย(หัวเราะ) อ้อ แล้วพอผมไปบอกทุกคนที่บ้าน ผมเลยได้ตู้เย็นเล็กๆมาเป็นของขวัญ คือผมบ่นว่าอยากได้มาตั้งนานแล้วน่ะครับ มีตู้เย็นไว้ในห้องนอนนี่มันสบายจริงๆเลย นี่ก็กัว่าคราวหน้าจะทำอะไรขึ้นมาอีก กำลังอยากได้โซฟาน่ะ(หัวเราะ)&quot; <br> ไทโย อายูคาว่า <br> &quot;ถ้าให้พูดตรงๆ เรื่องวาดรูปนี่ผมไม่ถนัดเลยล่ะครับ(หัวเราะ) เวลาใครบอกให้วาดอะไรหน่อย แค่วาดคนผมยังวาดไม่ได้เลย(หัวเราะ) พวกรูปการ์ตูนอะไรอย่างนี้เนี่ยไม่ไหวเลยครับ แต่เวลาเรียนวิชาศิลปะที่ให้สเก็ตช์ภาพของที่เห็นนี่ผมถนัดนะ นอกนั้นถ้าเป็นเรื่องงานประดิษฐ์ผมก็ชอบเหมือนกัน จะว่าไปตอนอยู่ ป.4 ผมเคยทำงานประดิษฐ์ในชั่วโมงเรียนชิ้นนึง แต่ทำไม่เสร็จเป็นรูปเป็นร่างดี พอตอนอยู่ ป.5 ผมก็เลยกะจะเอางานเดิมมาแต่งใหม่แล้วเอาไปส่ง แต่โดนอาจารย์ดุว่าให้ทำชิ้นใหม่ ผมก็จ๋อยไปเลย(หัวเราะ) เรื่องทำอาหารเหรอครับ อืม...ผมเคยทำแต่ไข่เจียวนะ...แต่ว่าถ้าอีกหน่อยผมแต่งงาน ผมก็อยากให้ภรรยาทำอาหารอร่อยๆให้กิน ข้อจำกัดของคนที่จะมาเป็นแฟนเหรอครับ อืม...ไม่รู้สิ(หัวเราะ) แต่ถ้าเป็นคนใจดี แล้วก็คุยกันรู้เรื่องได้ก็น่าจะดีละครับ&quot; <br> 7 Jan 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 72

Ya-Ya-Yah เหนื่อยนักก็พักก่อน i-spy No.164 Vol.9 2005 <br> ----------------------------------------------------- <br> โคตะ ยาบุ <br> &quot;ถ้าเป็นวันหยุดส่วนใหญ่ผมจะนอนตื่นสายครับ ตื่นมาก็กินอาหาร ไม่ใช่เมนูหรูอะไรหรอก อุด้งนี่ละ(หัวเราะ ) <br> หลังจากนั้นก็พักผ่อนสบายๆสักพัก แล้วก็ออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ส่วนใหญ่ไปดูหนังครับ มีบางทีไปสวนสนุก <br> ปกติผมงานยุ่งไม่ค่อยได้ไปเที่ยวกับเพื่อนๆ พอมีวันหยุดก็เลยชวนเพื่อนๆออกไปเที่ยวเล่นกัน Enjoyสุดๆ <br> เที่ยวเสร็จ บางครั้งก็ชวนกันไปกินราเม็ง แล้วถึงกลับบ้าน แต่ส่วนใหญ่จะกลับไปกินข้าวที่บ้าน กลับมาแล้วก็จะจัดห้องบ้าง <br> ดูทีวีบ้าง ฟังเพลงบ้าง เสร็จแล้วก้อาบน้ำ อาบน้ำเสร็จง่วงนอน แต่เข้านอนไม่ได้ต้องอ่านหนังสือก่อน(หัวเราะ) อยู่มัธยมปลายแล้วต้องตั้งใจเรียนหน่อย <br> ถ้าวันไหนมีงานหรือว่าไปโรงเรียนก็จะตื่นเช้าเจ็ดโมง กินข้าวเช้า จริงๆแล้วผมชอบอาหารญี่ปุ่น แต่มื้อเช้าที่บ้านเป็นขนมปัง(หัวเราะ) <br> กินเสร็จก็ขึ้นรถไฟไปโรงเรียน ตอนเย็นไปทำงาน ถ้าวันไหนงานเสร็จเร็ว ก็จะไปกินข้าวกับสมาชิก A.B.C. แต่ส่วนใหญ่จะกลับไปกินข้าวที่บ้าน <br> เพราะเวลาอยู่บ้านคือเวลาที่ผ่อนคลายสบายใจที่สุด กินข้าวเสร็จ อาบน้ำอ่านหนังสือ ท้ายสุดแปรงฟันครับ ถ้าแปรงฟันเมื่อไหร่แสดงว่าวันนั้นจบแล้ว(หัวเราะ) <br> SUMMARY E NO IKIGOMI เวอร์ชันของพวกเรา ยังไงก็ต้องถูกเปรียบเทียบกับเวอร์ชั่นของ NEWS อยู่แล้ว พวกเราจะพยายามแสดงในแบบของพวกเราให้เต็มที่ จะพยายามแสดงให้ดีที่สุดครับ&quot; <br> +-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+- <br> ฮิคารุ ยาโอโตเมะ <br> &quot;ผมต้องออกนอกบ้านเป็นประจำอยู่แล้ว ในวันที่ต้องไปโรงเรียนกับทำงาน เพราะฉะนั้นพอมีวันหยุดส่วนใหญ่จะดูดีวีดีอยู่ที่บ้านสบายๆ <br> แต่ว่าช่วงนี้มีหนังสนุกๆลงโรงหลายเรื่อง ก็จะออกไปดูหนัง เวลาอยู่บ้าน...พอดูหนังเสร็จก็จะดูคอนเสิร์ตของรุ่นพี่ต่อ ดูเยอะครับ เมื่อเร็วๆนี้ดูคอนเสิร์ตของ KAT-TUN <br> พวกพี่ๆเขาเท่มาก! แล้วผมก็ดูคอนเสิร์ตของศิลปินตะวันตกที่ผมชอบด้วย ดูคอนเสิร์ตพวกนี้ได้ศึกษาไปในตัวด้วย ตกกลางคืน อาบน้ำเสร็จก็จะอ่านหนังสือ <br> ตอนนี้ขยันดูวิชาคณิตศาสตร์ เหตุผลก็คือผมอ่อนวิชานี้น่ะสิครับ(หัวเราะ) ผมไม่อยากตามหลังเพื่อนๆก็เลยต้องขยันหน่อย ก่อนนอนผมจะต้องเช็กผลการแข่งขันเบสบอล <br> เช็กจากโทรศัพท์มือถือ เช็กแล้วก็อยากรู้ว่าเกมมันเป็นยังไง ก็จะดึงภาพขึ้นมาดู บางครั้งดูจนถึงดึกดื่นก็จะถูกแม่เอ็ด 'นอนได้แล้ว!'(หัวเราะ) <br> วันที่ต้องทำงานหรือไปโรงเรียนผมจะตื่นเช้าประมาณหกโมง แล้วก็นอนรอบสอง ตื่นอีกทีสี่โมงครึ่ง(หัวเราะ) นอนสองรอบมีผลดีนะครับ <br> เพราะตื่นรอบสองตาจะสว่างเลยหายง่วง! จากนั้นก็กินข้าวเช้า ออกไปเรียน ไปทำงาน เสร็จกลับมาทำการบ้านแล้วก็เข้านอน ช่วงนี้ชีวิตที่โรงเรียนสนุกมากครับ <br> SUMMARY E NO IKIGOMI อยากให้ไปดูกันครับ จะได้เห็นว่าพวกเรามีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง&quot; <br> +-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+- <br> ไทโย อายูคาว่า <br> &quot;ถึงจะเป็นวันหยุดผมก็ตื่นประมาณแปดโมงครับ ส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้อยู่บ้านหรอกครับ จะออกไปเที่ยวกับครอบครัวหรือไม่ก็ไปกับเพื่อนๆ ล่าสุดไปเที่ยวสวนสนุกกับครอบครัว <br> ถ้าไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ก็จะไปเจอกันที่จุดนัดพบก่อน จากนั้นก็จะเดินจากจุดนัดพบไปตามที่ต่างๆเลยครับ(หัวเราะ) แต่ว่าสนุกครับ คราวหน้าวางแผนไว้ว่าจะเดินจากจุดนัดพบกลับบ้าน เป็นการฝึกฝนตัวเอง(หัวเราะ) <br> [ระวังโดน(เค้า)ฉุดระหว่างทางน้าาาา เป็นห่วงๆๆ] กลับถึงบ้านประมาณสองทุ่ม หลังจากนั้นก็จะพักผ่อนสบายๆ ข้าวเย็นล่ะ ออกไปกินข้างนอกกับครอบครัวก็มี แต่ส่วนใหญ่จะกินกันที่บ้าน <br> ช่วงสี่ทุ่มถึงเที่ยงคืนดูทีวี ทำการบ้าน แล้วก็เข้านอน <br> ส่วนวันที่ต้องไปโรงเรียนกับทำงาน ผมจะตื่นประมาณหกโมงตื่นเช้าขนาดนี้ลำบากนะ(หัวเราะ) บางครั้งไม่ตื่นแม่ก็จะมาปลุกให้ด้วยอารมณ์โมโห(หัวเราะ) กินข้าวเช้าแล้วก็ไปโรงเรียนเรียนหนังสือ <br> ตอนเย็นไปทำงาน แล้วก็กลับบ้าน เวลาอยู่บ้านผมไม่ค่อยดูทีวี กินข้าว อาบน้ำ ทำการบ้าน แล้วก็เข้านอนตอนเที่ยงคืน ได้นอนวันละ 6 ชั่วโมง จริงๆแล้วไม่พอนะ แต่ว่าผมก็ไม่เคยไปนั่งหลับในห้องเรียนครับ <br> ครั้งแรกได้ยินว่าจะได้ทำ SUMMARY E NO IKIGOMI ตกใจมากเลยครับ ยังไงก็ตาม จะไม่ให้แพ้เวอร์ชั่นของ NEWS จะฝึกซ้อมเต็มที่ อยากให้แฟนๆได้ดูงานดีๆ ตัวผมเองก็ตื่นเต้นนะ ไม่รู้ว่าเนื้อหาของงานจะเป็นยังไง&quot; <br> +-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+- <br> โฉะอง ยามาชิตะ <br> &quot;วันหยุดส่วนใหญ่ผมจะนอนตื่นสาย นอนเต็มที่เลยประมาณ 10 ชั่วโมง วันหยุดทั้งทีต้องนอนให้สาแก่ใจไปเลย(หัวเราะ) พอตื่นมาก็จะรู้สึกงัวเงียอยู่พักนึง แล้วก็กินข้าว เพราะฉะนั้นถ้าจะออกไปข้างนอก ส่วนใหญ่จะหลังเที่ยงครับ <br> ปกติเวลาออกไปข้างนอกก็จะออกไปดูหนัง ก่อนไปจะเช็กก่อนว่ามีหนังเรื่องไหนน่าดู แล้วก็เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนครับ นัดเพื่อนๆไปร้านกาแฟร้านโปรด แล้วก็นั่งคุยกันสบายๆที่นั่น เสร็จแล้วก็กลับบ้าน <br> เวลาอยู่บ้านผมชอบดูรายการชวนหัว ดูเสร็จเข้านอนอย่างอารมณ์ดี(ยิ้ม) <br> วันที่ต้องไปโรงเรียนกับทำงาน ผมจะตื่นเช้ามาก แน่นอนอยู่แล้วว่าถ้าตื่นเช้าก็ต้องง่วงนอนเป็นธรรมดา แต่ว่าผมเคยชิยแล้วไม่เป็นไร! ผมใช้เวลาเดินทางไปโรงเรียนประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง เวลาอยู่บนรถไฟก็จะฟังเพลง <br> แล้วก็เผลอหลับเป็นประจำ(หัวเราะ) เวลาอยู่ที่โรงเรียน อยู่กับเพื่อนๆรื่นเริงมากครับ สนุกมาก หลังเลิกเรียนไปทำงาน เสร็จแล้วกลับบ้าน กลับบ้านผมก็จะสบายๆจนถึงเวลาเข้านอน <br> ตอนแรกที่รู้ว่า Ya-Ya-Yah จะได้ทำ SUMMARY E NO IKIGOMI ตกใจมากเลยครับ แต่ว่าไม่มีแรงกดดันนะ จะพยายามทำให้ดีที่สุด อยากให้ทุกคนที่มาดูสนุกสนานครับ&quot; <br> +-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+- 7 Jan 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 71

a-Ya-yah เฮฮาชีวิตนักเรียน i-spy 2004 เรื่องโดยakira <br> ----------- <br> ถึงในจอทีวี หรือบนเวทีคอนเสิร์ต เราจะได้เห็นYa-Ya-yah กันแบบไหน แต่ยังไงน้องๆหนูๆก็ยังต้องมีอีกหน้าที่คือไปโรงเรียนทุกวันเหมือนอย่างเราๆเนี่ยแหละ <br> อยากรู้มั้ยล่ะว่าชีวิตนักเรียนตั้งแต่ตื่นเช้า จนกระทั้งกลับบ้านของแต่ละคนเป็นยังไงบ้าง ถ้าอยากรู้ก็บุกไปที่โรงเรียนเลยดีกว่า <br> ตอนเช้าตื่นกี่โมง? <br> ยาบุ :ตื่นช่วง 7 โมง 55 นาที - 8 โมง 5 นาที ฮะ <br> ฮิคารุ :อืม...7 โมง ครึ่ง <br> ไทโย :6 โมงฮะ <br> โฉะอง:6 โมงครึ่ง <br> <br> แล้วตื่นยังไงล่ะ? <br> ยาบุ :ถึงเวลาก็ตื่นเองเลย <br> ฮิคารุ :ตั้งนาฬิกาปลุกในโทรศัพท์มือถือ <br> ไทโย :คุณแม่จะกดโทรศัพท์สายในมาปลุก <br> โฉะอง:ตั้งนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์มือถือเหมือนกันฮะ แต่มันยังไม่ทันปลุก ผมก็มักจะตื่นก่อน <br> <br> ตื่นมาปั๊ป ทำอะไรเป็นอย่างแรก? <br> ยาบุ :เอาน้ำลูบผม เพราะตื่นมาผมจะกระเซิงมาก <br> ฮิคารุ :นั่งเหม่อไปกินข้าวไป แล้วก็ฟังแม่บ่นไปด้วย <br> ไทโย :เข้าห้องน้ำ <br> โฉะอง:ล้างหน้าให้ตื่นเต็มตา <br> <br> อาหารเช้าที่ชอบ? <br> ยาบุ :ข้าวกับไข่ ซุปเต้าเจี้ยว แล้วก็ผักดอง <br> ฮิคารุ :คอนเฟลค <br> ไทโย :เบคอน <br> โฉะอง:พักนี้ไม่ได้กินข้าวเช้าฮะ พอเรียน ม.ปลายแล้ว จากบ้านไปโรงเรียนมันใช้เวลามากขึ้นน่ะ <br> <br> ตั้งแต่ตื่นนอนจนกระทั่งออกจากบ้านใช้เวลาเท่าไหร่? <br> ยาบุ :ตื่นมาเอาน้ำลูบผม ทักคนในบ้าน กินข้าว แล้วก็ออกจากบ้านเลย ประมาณ 25 นาทีมั้ง <br> ฮิคารุ :กินข้าวช้าว เก็บจานชาม แล้วก็กลับไปนอนที่เบาะอีก 1 นาที แล้วก็เตรียมตัวไปเรียน ประมาณ 30-40 นาทีล่ะมั้ง <br> ไทโย :ก่อนอื่นก็เปลี่ยนเสื้อแล้วก็ลงไปนอนต่ออีกครึ่งชั่วโมง กินข้าวเช้า แปรงฟัน ล้างหน้า เข้าห้องน้ำแล้วก็ออกจากบ้าน รวมๆก็ประมาณ 1 ชั่วโมง กับ 10 นาที <br> โฉะอง:ของผมก็ล้างหน้า เปลี่ยนเสื้อ ทำผม ถ้ายังพอมีเวลาก็จะกินข้าวเช้าแล้วค่อยออกจากบ้านทั้งหมดก็ประมาณ 40 นาที <br> <br> ห้อยอะไรที่กระเป๋านักเรียนหรือเปล่า? <br> ยาบุ :กระดิ่งเตือนภัยครับ <br> ฮิคารุ :เครื่องราง เขียนว่า 'ชัยชนะ'(แล้วก็หยิบขึ้นมาดูเพื่อความชัวร์) อ้าว เครื่องรางให้เดินทางปลอดภัยนี่นา (หัวเราะ) <br> ไทโย :พวงกุญแจสีทอง ที่ได้มาเป็นของขวัญวันเกิด <br> โฉะอง:ไม่ห้อยอะไรเลย ผมไม่ชอบน่ะฮะ <br> <br> ทำอะไรระหว่างเดินทางไปโรงเรียน? <br> ยาบุ :ผมเดินไปครับ ก็จะเดินคุยกับเพื่อนไปตลอดทาง <br> ฮิคารุ :ปกติก็จะเดินคุยกับเพื่อนเหมือนกัน แต่ถ้าวันไหนตื่นสายก็ต้องวิ่งไปคนเดียว <br> ไทโย :ผมนั่งรถไฟไปเรียน ส่วนใหญ่จะนั่งหลับ แต่ช่วงที่มีสอบก็จะเอาหนังสือขึ้นมาอ่าน <br> โฉะอง:หลับบนรถไปฮะ <br> <br> ที่นั่งเรียนในห้องตอนนี้? <br> ยาบุ :นั่งริมหน้าต่าง ตัวที่ 2 จากข้างหลัง <br> ฮิคารุ :หลังสุดริมฝั่งระเบียง <br> ไทโย :นั่งแถวกลางแต่อยู่หลังห้อง <br> โฉะอง:ฝั่งระเบียงตัวที่ 2 จากข้างหลัง <br> <br> วิชาที่ชอบ? <br> ยาบุ :ประวัติศาสตร์ฮะ เมื่อก่อนผมชอบญี่ปุ่นยุคสงคราม แต่เดี๋ยวนี้สนใจประวัติญี่ปุ่นยุคปัจจุบันด้วย <br> ฮิคารุ :วิชาพละอยู่แล้ว <br> ไทโย :วิชาวิทยาศาสตร์ครับ เวลาได้ทำการทดลองแล้วสนุกดี <br> โฉะอง:พละครับ ชอบอาจารย์ที่สอน เค้าดูเอาจริงเอาจังมาก เหมือนในเรื่อง 3 nen B gumi kimpachi sensei เลย <br> <br> แล้ววิชาที่ไม่ถนัดล่ะ? <br> ยาบุ :คณิตศาสตร์ รู้สึกว่ายากมากเลย <br> ฮิคารุ :คหกรรมครับ ไม่ถนัดเย็บผ้าเลย <br> ไทโย :วิชาสังคม จำพวกศัพท์เฉพาะไม่ได้ ไม่ถนัดทั้งภูมิศาสตร์ ทั้งประวัติศาสตร์ด้วย <br> โฉะอง:เศรษฐศาตร์กับการปกครองมั้ง... <br> <br> ในชั่วโมงเรียน เวลาไหนที่รู้สึกประหม่ามากที่สุด? <br> ยาบุ :อืม...ไม่ค่อยมีนะ <br> ฮิคารุ :เวลาโดนเรียกให้อ่านบทเรียน วิชาภาษาญี่ปุ่นฮะ <br> ไทโย :เวลาโดนอาจารย์ชี้ฮะ อย่างถ้าอาจารย์ชี้ตามเลขที่นั่ง พอใกล้จะถึงตัวเองแล้วจะตื่นเต้นมากเลย <br> โฉะอง:เวลาเด็กผู้หญิงที่นั่งข้างๆหันมาถามว่า 'เข้าใจโจทย์ข้อนี้มั้ย' เพราะว่าผมส่วนใหญ่จะตอบไม่ได้น่ะ (หัวเราะ) <br> <br> ช่วงสอบอ่านหนังสือยังไง? <br> ยาบุ :ผมเริ่มอ่านหนังสือก่อนสอบสัปดาห์นึง แต่จะมาตั้งใจจริงๆก็ 4 วันสุดท้าย ตรงไหนสำคัญๆก็จะจดออกมาท่อง <br> ฮิคารุ :ผมเริ่มอ่าน 2 สัปดาห์ก่อนสอบ <br> ไทโย :ผมจะวางแผนก่อนสอบสัปดาห์นึงครับ แต่ไม่เคยทำได้ตามแผนที่วางไว้เลย (หัวเราะ) <br> โฉะอง:ที่จริงผมอยากเริ่มอ่านหนังสือก่อนสอบ 2 สัปดาห์นะ แต่ตอนสอบปลายภาคเทอม 1 ที่ผ่านมา ผมอ่านแค่คืนเดียวเอง <br> <br> เวลาพักกลางวันชอบไปอยู่ที่ไหน? <br> ยาบุ :ชอบเล่นวิ่งไล่จับในห้องเรียน ไม่ก็นอนกลางวันตรงข้างหน้าต่าง <br> ฮิคารุ :ชอบไปยืนเหม่ออยู่ตรงระเบียงเชื่อมอาคาร เพราะว่ามันเย็นดี <br> ไทโย :ดาดฟ้าครับ ยืนคุยกับเพื่อนไปมองคนที่เล่นอยู่ที่สนามไป <br> โฉะอง:ส่วนใหญ่จะอยู่ในห้องเรียนครับเพราะว่าเย็นดี <br> <br> ถ้าได้เป็นประธานนักเรียน อยากจะทำอะไร? <br> ยาบุ :อยากทำให้ทุกคนรู้สึกสบายๆกับชีวิตในโรงเรียน <br> ฮิคารุ :จะทำให้ทุกคนมีความสุขกับโรงเรียนจะได้ไม่มีปัญหาเด็กไม่มาโรงเรียน <br> ไทโย :อยากสร้างสระน้ำตรงกลางสนาม แล้วก็เอาปลามาเลี้ยงในนั้น <br> โฉะอง:อยากทำให้อาจารย์ทุกคนเป็นคนสนุกสนานเฮฮาฮะ <br> <br> ชมรมที่อยากเข้า? <br> ยาบุ :ชมรมฟุตบอล <br> ฮิคารุ :เทนนิส ไม่ก็เบสบอล <br> ไทโย :ชมรมบาส ชอบมาตั้งแต่สมัย ม.ต้นแล้วครับ <br> โฉะอง:ชมรมเทนนิสครับ เคยดูการ์ตูนเกี่ยวกับเทนนิสแล้วผมว่ามันเท่ดี <br> <br> เลิกเรียนแล้วกลับบ้านเลยหรือเปล่า? <br> ยาบุ :รีบกลับแล้วก็ไปเล่นกับเพื่อนทันที บางทีก็ไปบ้านเพื่อน บางทีเพื่อนก็มาที่บ้านฮะ <br> ฮิคารุ :กลับบ้านทันที แล้วก็นอนเล่นอยู่ที่บ้านสบายที่สุดแล้วฮะ <br> ไทโย :ผมไม่รีบกลับบ้านหรอก จะนั่งคุยเล่นกับเพื่อนอยู่ประมาณ 2 ชั่วโมงแล้วค่อยกลับ <br> โฉะอง:ผมจะนั่งกินอะไรที่โรงอาหารไป คุยกับเพื่อนๆไป อยู่จนประตูโรงเรียนจะปิด แล้วเค้าก็จะมาไล่ให้กลับบ้านน่ะ (หัวเราะ) <br> <br> สุดท้ายล่ะ คิดว่าสำหรับตัวเองแล้วโรงเรียนคือ? <br> ยาบุ :เป็นที่ที่ได้เจอเพื่อนๆ ได้ผ่อนคลาย แค่ได้ไปโรงเรียนก็รู้สึกดีแล้ว เพราะฉะนั้นโรงเรียนจึงเป็นที่ที่สำคัญสำหรับผมมากๆเลยล่ะ <br> ฮิคารุ :สำหรับผม มันก็คือที่เรียนนั่นแหละ แต่ผมก็ไม่ได้เกลียดการเรียนหรอกนะ <br> ไทโย :อืม...เป็นที่ที่ได้เจอเพื่อนๆแล้วก็ชาร์จแบตให้ตัวเอง เพราะฉะนั้นถ้าต้องไปทำงานหลังเลิกเรียนผมก็จะยังเต็มที่ได้อยู่ครับ <br> โฉะอง:เป็นที่ที่เราเล่นสนุกแค่ไหนก็ได้ในช่วงเวลาที่มีอยู่จำกัด...ละมั้ง 7 Jan 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 70

เหลือแค่ 2 ก็สนุกได้ ไทโย &amp; โฉะอง เรื่องโดย ฮานาบิ <br> i-spy No.165 Vol.10 2005 <br> ************************** <br> ตอนนี้เหลือแค่ 2 หนุ่ม ไทโยกับโฉะองนะคะ เพราะอีกสองหนุ่มยาบุกับฮิคารุไปเล่นที่ลาสเวกัสกับพี่วงนิวส์ <br> ไปอ่านที่เค้าคุยกันเลย <br> โฉะอง :ฮ้า วันนี้อากาศดีจังเนอะ <br> ไทโย :จริงด้วย รู้สึกดีจัง ป่านนี้เจ้าโคตะกับฮิคารุคงไปอาบแดดเพลิดเพลินอยู่ที่ลาสเวกัสแล้วล่ะ (คิดถึงเพื่อนๆล่ะสิ รีบพูดถึงเชียว) <br> โฉะอง :ก็น่าจะเป็นงั้น...ว่าแต่เดี๋ยวนี้รู้สึกเหมือนโคตะชักจะดูเหมือนรุ่นพี่ขึ้นทุกวันแล้วว่ามั้ย เห็นคุยแต่กับจูเนียร์รุ่นน้องอยู่นั่นแหละ สงสัยกำลังสวมบทเป็นรุ่นพี่ผู้แสนดีอยู่ (หัวเราะ) <br> ไทโย :นั่นก็เป็นวิธีฝึกการแสดงอีกแบบหนึ่งนะ (หัวเราะ) <br> โฉะอง :ล้อเล่นนะโคตะ ความจริงเป็นที่พึ่งของน้องๆได้มันก็ดี <br> ไทโย :ฉันเองก็อยากคุยกับรุ่นน้องให้มากๆเหมือนกัน <br> โฉะอง :งั้นก็พยายามเข้านะ <br> ไทโย :อีกอย่างนะ โคตะเค้าเป็นคนกินข้าวเช้าแบบเป็นเรื่องเป็นราวมาก ถ้าไม่กินก็เหมือนจะไม่มีแรง มีความรู้สึกว่าถ้าเค้าจะทำอะไรก็มักจะจริงจังกับทุกเรื่อง <br> โฉะอง :ส่วนเจ้าฮิคารุนี่ก็ชอบพูดอะไรตลกๆแบบไม่กลัวเช้าบ้านเค้าโกรธเอาเลย <br> ไทโย :พูดทุกอย่างไม่เคยกลัวใครน่าอิจฉาเนอะ <br> โฉะอง :ช่วงนี้ทีมงานตั้งชื่อเล่นให้เค้าใหม่ว่า 'โอมุสึบิซัง' ด้วย (หัวเราะ) ฮิคารุเค้าชอบทำให้ทีมงานในกองถ่ายคึกคักอยู่บ่อยๆ แต่ก็มีบางส่วนที่อยากให้เค้าปรับปรุงหน่อย เค้าเป็นคนที่อารมณ์ขึ้นลงง่ายและรุนแรงมากเลย <br> ไทโย :ใช่ๆๆๆๆๆ(หมายเหตุ:คำซ้ำๆที่ไทโยชอบพูดติดกันแบบนี้ถูกเรียกว่าภาษาไทโย) <br> โฉะอง :หลุดออกมาแล้วภาษาไทโย <br> ไทโย :วันนี้ตั้งใจพูดต่างหาก(หัวเราะ) ว่าแต่เดี๋ยวนี้โคตะเค้าพูดจาเย็นชาบ่อยนะ ดูเป็นผู้ใหญ่มันก็ดีอยู่หรอก แต่พูดเจ็บเกินไปมันจะดีเหรอ ฉันยังเคยโดนเลย <br> โฉะอง :ฉันก็โดน บ่อยด้วย (ตายแล้วโคตะ อย่างนี้ต้องจับตบปาก...ด้วยปากซะให้เข็ด เหอๆ) <br> ไทโย :เหรอ ส่วนฮิคารุเนี่ยฉันอยากให้เค้าเลิกร้องท่อนฮุคของเพลงฮิตๆวนไปวนมาทั้งวันซักที(หัวเราะ) เฮ้อ แต่ว่าพูดยังงั้นก็น่าสงสารฮิคารุเหมือนกันนะ (ใช่ๆๆ ป่านนี้จามไม่รู้รอบแล้ว) <br> โฉะอง :ไม่เป็นไรหรอก...ว่าแต่เมาท์ถึงแต่เจ้าพวกนั้นคงไม่ค่อยดี (ทั้งที่ตัวเองก็เมาท์มาตั้งเยอะแล้วเนี่ยนะ เพิ่งรู้ตัวว่ามันไม่ดี เข้าใจอ่ะนะว่ามันเพลิน คิกๆๆ) <br> งั้นฉันตั้งคำถามไทโยบ้างดีกว่า ไทโยชอบไปเที่ยวที่ไหนหรือทำอะไรบ้างในวันว่างๆที่ไม่มีงานน่ะ <br> ไทโย :ถ้าวันที่ไม่มีงานตรงกับวันหยุด ฉันก็มักจะไปเที่ยวบ้านเพื่อน กินขนมไทยากิบ้าง เล่นเกมส์บ้าง บางทีก็ไปเล่นบาสเกตบอลที่สวนสาธารณะกว้างๆ <br> โฉะอง :ที่บอกว่าไปลื่นที่กำแพงดินอะเหรอ <br> ไทโย :ไม่ได้ลื่นซักหน่อย <br> โฉะอง :อ้าวเหรอ แหม ไม่เห็นต้องตอบเย็นชาขนาดนั้นเลย (หัวเราะ) <br> ไทโย :เออใช่ คราวหน้านัดกันว่าจะเดินจากโรงเรียนกลับบ้านพร้อมเพื่อนๆละ ปกตินั่งรถไฟฟ้าหนึ่งชั่วโมง ถ้าเดินก็คงใช้เวลา 5 ชั่วโมงได้ (งั้นไปขึ้นรถไฟฟ้ากลับเหมือนเดิมเถอะ เดี๋ยวโดนสาวๆลักพาเอาไปกินระหว่างทางนะ) <br> โฉะอง :5 ชั่วโมง โห!!! อึดกันจัง <br> ไทโย :ต้องสนุกแน่ นายก็ลองทำดูสิ <br> โฉะอง :ไม่ไหวหรอก <br> ไทโย :งั้นฉันถามนายมั่ง ตอนนี้มีหมวกกี่ใบแล้ว <br> โฉะอง :หมวกเหรอ ก็...ตอนนี้มี 2 ใบ <br> ไทโย :2 ใบเนี่ยนะ ทำไมมีแค่นี้อ่ะ อีกใบมีไว้สำรองเวลาโดนลมพัดเหรอ <br> โฉะอง :ใช่แล้ว เวลาลมพัดแรงๆ (หัวเราะ) <br> ไทโย :ถ้าสมมติว่าเดินๆไปเจอดอกไม้กำลังบานสวยเลย ขืนลมพัดต้องเยินแน่ๆ แบบนี้จะยอมเอาหมวกไปกันลมให้มันหรือเปล่า (คิดได้ไงเนี่ยทาคุง) <br> โฉะอง :แหงสิ แต่ถ้ามันเป็นที่ที่ไม่โดนแดด ฉันอาจจะปล่อยให้มันโดนทำลายก็ได้นะ ฉันเป็นพวกเปลี่ยนใจปุ๊ปปั๊ป <br> ไทโย :แล้วที่บ้านมีกี่ใบ <br> โฉะอง :ประมาณ 17-18 ใบได้มั้ง <br> ไทโย :สุดยอดดดด(หมายเหตุ: ในบรรดาภาษาของไทโยมักจะมีคำว่าสุดยอดหลุดออกมาบ่อยๆด้วย) <br> โฉะอง :เอาอีกแล้ว ภาษาไทโย (หัวเราะ) <br> ไทโย :แล้วกางเกงยีนล่ะ ฉันมีแค่ 3 ตัวเอง <br> โฉะอง :เหรอ ของฉันมีประมาณ 20 ตัวได้ <br> ไทโย :โห สุดยอด งั้นขอบ้างสิ ครึ่งนึงก็ยังดี <br> โฉะอง :เฮ้ย เยอะไปแล้ว <br> ไทโย :ขอเหอะ น้าๆๆๆ <br> โฉะอง :โทษทีนะ พอดีเพิ่งให้น้องชายไป (โอ๋ๆ ไทโย พี่โฉะองเค้าไม่ให้ก็ไม่เปงไร ที่ไทโยใส่ๆอยู่น่ะ ก็หล่อ+เท่+น่ารักอยู่แล้วล่ะ คิกๆ) <br> ไทโย :แล้วสร้อยคอล่ะ <br> โฉะอง :ถ้าเป็นสร้อยคอล่ะก็ให้ได้ <br> ไทโย :ในที่สุด (หมายเหตุ: คำว่า 'ในที่สุด' ในภาษาไทโย มักจะใช้เวลาดีใจสุดๆ) ในที่สุด ฉันก็จะได้เป็นเจ้าพ่อแฟชั่นซักที ตลอด 4 ปีมานี้ มีแต่คนบอกว่าฉันเชย (ใคร? ใครมันมาว่าทาคุงช้าน และทาคุงของหลายๆคน) <br> โฉะอง :ฮ่าๆๆ <br> ไทโย :ขนาดอยู่โตเกียวนะเนี่ย แต่ฉันไม่รู้จักร้านเสื้อผ้าเท่ๆ แถวฮาราจูกุหรือชิบุย่าเลย กว่าจะนำแฟชั่นได้คงต้องใช้เวลาอีกพักใหญ่ ต้องให้โฉะองช่วยแล้วล่ะ <br> โฉะอง :เราพึ่งไปชอปปิ้งด้วยกันมาเองนี่ <br> ไทโย :อ้อ ใช่ เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา <br> โฉะอง :ผมพาไทโยไปร้านประจำ พอถามว่า 'อันนี้เหมาะกับฉันมั้ย'เค้าก็ได้แค่ 'เอ่อ...' ก็เลยต้องไปร้านอื่น สุดท้ายเลยได้รองเท้ามาแค่คู่เดียว <br> ไทโย :ไอ้ที่เวลาโฉะองถามแล้วฉันตอบได้แค่ 'เอ่อ' เนี่ย ฉันก็กลุ้มใจเหมือนกันนะ ขนาดโฉะองจะเลือกเสื้อให้ฉันยัง 'เอ่อ' เลยอะ <br> โฉะอง :สรุปว่าเอ่อไปงั้นไม่มีความหมาย <br> ไทโย :ก็ใช่น่ะสิ - -&quot; ให้ฉันตัดสินใจไม่ได้หรอก <br> โฉะอง :เอาน่า ไว้ไปกันใหม่...ว่าแต่ฉันมีอะไรที่อยากจะทำในฐานะ Ya-Ya-yah เยอะแยะเลย อย่างเช่นเล่นละครกัน 4 คนเป็นต้น <br> ไทโย :ดีนะ ฉันเองก็อยากสวมรอยเป็นคุณครู นี่เรียกว่าเป็นโครงการปฏิวัติของไทโย อายูคาว่า (อืม... แล้วก็อย่าไปโดดตึกเหมือนใน 3-B อีกนะ) <br> โฉะอง :ฉันรู้สึกว่าหลังกล้องแล้วไทโยเป็นคนสนุกดีออก(หัวเราะ) <br> ไทโย :ก็ฉันคุยไม่เก่งอ่ะ ในคอนเสิร์ตก็ยังแบบว่า 'วันนี้จะทำให้ทุกคนคึกคักให้ได้เลย อ๊ะ รู้สึกว่าพูดเสียงสูงไปนิดแฮะ' (หัวเราะ) อย่างเวลาคุยกับรุ่นพี่ คืดเอาไว้แล้วว่าควรจะพูดด้วยภาษาสุภาพ มันก็ดันพูดไม่ออก <br> โฉะอง :ถ้าอยากเล่นคอนเสิร์ตของตัวเองมันก็ต้องมีกันแค่ 4 คน เพราะฉะนั้นมันจะพูดแบบไหนก็ได้ จะใช้ภาษาแบบกันเองหรือว่าภาษาไทโยก็ได้นี่ <br> ไทโย :ฉันมันเป็นพวกชอบคิดอะไรในแง่ลบยังงี้แหละ แบบ 'อ๊ะ ตรงงนี้ต้องพูดยังงี้ เพราะว่าก็ไม่ได้มีแต่แฟนๆของผมคนเดียวนี่นา' อะไรๆก็คิดให้มันแย่ไว้ก่อน <br> โฉะอง :แต่ฉันว่าตอนนี้ไทโยก็เป็นคนสนุกสนานดีออก ยังไงซะตอนนี้พวกเราก็อยู่รวมกันในฐานะ Ya-Ya-yah เพราะฉะนั้นเราต้องลุยกันให้ถึงที่สุดดีกว่า 7 Jan 2006  |  Comment by : MaMarin

Comment 69
.............. 1 Jan 2006  |  Comment by : Mamarin

Comment 68
.................... 29 Oct 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 67

จับคู่ปรองดองกัน ระหว่าง Kut-tun และ Ya-Ya-yah i-spy VOL.7 No.105 2003 เรื่องโดย Jiichan <br> ************************** <br> อาบน้ำกัน...กับจิน อาคานิชิ vs โคตะ ยาบุ <br> &quot;ชอบยาบุจัง...เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่ผมชอบเด็กแบบนี้&quot; ใครที่ติดตามผลงานของจินคงเคยได้ยินมาบ้างแล้วเกี่ยวกับเรื่องนี้ <br> ก็จินเล่นพูดทั้งในรายการโทรทัศน์ การให้สัมพาษณ์นิตยสารทั่วไปจนกลุ่ม Ya-Ya-Yah ทุกคนก็รุ้กันดี งั้นต้องไปฟังกันหน่อยแล้วว่าเค้าจะคุยอะไรกันบ้าง <br> จิน:โอ้ <br> ยาบุ:สวัสดีครับ <br> จิน:...สวัสดี <br> ยาบุ:... <br> จิน:... <br> เอ๊ยทำไมเงียบกันไปเลยเนี่ย คงไม่ได้เขินกันหรอกนะ ก็สองคนสนิทกันดีอยู่ไม่ใช่เหรอ? <br> จิน:สนิทสิ...เนอะ! <br> ยาบุ:ก็ปกตินะ <br> จิน:แหม...ยาบุพูดไม่ตรงความจริงเลย(ทำท่าน่ารัก) <br> ยาบุ:(หัวเราะเขินๆ) <br> จิน:เออใช่ ว่าแต่ตอนที่พี่โทรไปก่อนหน้านี้ ทำไมนายไม่รับล่ะ? <br> ยาบุ:ก็นอนหลับไปแล้วนี่ฮะ <br> จิน:วันถัดมาล่ะ? <br> ยาบุ:ง่วงฮะ <br> จิน:แล้ววันถัดมาล่ะ <br> ยาบุ:เป็นวันก่อนสอบพอดี <br> จิน:แล้ววันพรุ่งนี้ของวันถัดมาล่ะ? <br> ยาบุ:(ชักเริ่มรำคาญ)ก็โทรศัพท์ของอาคานิชิคุงคุยยาวเกินไป มันแย่นะ <br> จิน:ก็นายไม่ตัดบทนี่นา <br> ยาบุ:เอ่อ ตามมารยาทควรให้ฝ่ายที่โทรมาเป็นคนวางสายนะฮะ <br> จิน:งั้นหรอกเหรอ? <br> ยาบุ:เป็นธรรมเนียมทั่วไปนะฮะ <br> จิน:จริงอะ (ทำท่าไม่รู้สุดๆ) <br> ยาบุ:แต่ผมหลับแล้วก็เลยไม่รับน่ะ <br> จิน:เข้าใจละ... <br> คุยกันมาถึงตรงนี้สองคนก็เริ่มเล่นแชมพูด้วยท่าทางน่าสนุกมากเลย <br> จิน:มาคุยอะไรที่ได้เรื่องได้ราวกันบ้างดีกว่าทีนี้ (เริ่มทำตัวเป็นพี่ที่ดี) <br> ยาบุ:อื้ม (น้องทำท่าเอาจริงไปด้วย) <br> จิน:งั้นเปิดโอกาสให้นายถามก่อน <br> ยาบุ:เอ๊!! <br> จิน:เอ้า จะปล่อยจนดึกให้ผีมาหลอกหรือไงกัน? <br> ยาบุ:โธ่ อย่าหลอกเด็กหน่อยเลย (แต่ทำหน้าไม่ค่อยสบายใจเหมือนกันนะ) <br> จิน:อย่าหนวกหูน่า...ทำตัวดีๆหน่อย <br> ยาบุ:ฮะๆ ถามก็ถาม...ตอน ม. ต้น เป็นเด็กยังไงฮะ? <br> จิน:เป็นเด็กไม่ดีหรอก แต่ก็น่ารักเหมือนนายนี่แหละ <br> ยาบุ:...(อึ้ง) แล้วชอบวิชาอะไรฮะ? <br> จิน:พลศึกษา <br> ยาบุ:อาหารที่ชอบ? <br> จิน:สปาเกตตี <br> ยาบุ:เข้าชมรมอะไรหรือเปล่า? <br> จิน:ฟุตบอล <br> ยาบุ:โอเคฮะ ถึงตาอาคานิชิคุงถามมั่ง <br> จิน:ชอบอะไรเหรอ? <br> ยาบุ:โอเด้ง <br> จิน:อยากไปเที่ยวไหน <br> ยาบุ:บ่อน้ำพุร้อน ผมจะสอนวิธีแชาตัวให้นะครับ <br> จิน:เอาสิๆ...แล้วมีคนที่ชอบหรือยัง? <br> ยาบุ:ไม่มีหรอกฮะ (อ้าวแล้วเราล่ะ ไม่ได้ชอบเราแล้วเหรอยาบุจจิ) <br> จิน:จริงเหรอ? <br> ยาบุ:ยืนยันฮะ(ทำท่าเขิน) <br> จิน:นายนี่...เป็นน้องฉันแท้ๆ แต่กลับปิดบังกันเรอะ! <br> (คุณแม่ของโคตะเคยฝากฝังยกโคตะให้เป็นน้องชายของจินค่ะ คุณผู้อ่าน!O_O) <br> ยาบุ:งั้นคำถามสุดท้าย... <br> จิน:นี่นายปลื้มฉันบ้างหรือเปล่า? <br> ยาบุ:แหม...ถามแบบนี้...เฉยๆน่ะครับ <br> จิน:ตอบไม่ตรงความจริงนี่นา <br> ยาบุ:(หัวเราะ) <br> ----------------------------------------- 23 Oct 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 66

จับคู่ปรองดองกัน ระหว่าง Kut-tun และ Ya-Ya-yah i-spy VOL.7 No.105 2003 เรื่องโดย Jiichan <br> ************************** <br> สองกลุ่มหนุ่มๆจากจอห์นนี่ แฟมิลี่ KUT-TUN และ YA-YA-yah ทุกๆคนคงรู้จักพวกเค้ากันดีแล้ว และคงคุ้นหูกันดีว่าพี่ๆน้องๆค่ายนี้เค้าปรองดองรักกัน <br> เนื่องในโอกาสวันวาเลนไทน์ พวกเราก็เลยจับคู่ 2 กลุ่มนี้เป็น 5 คู่ ให้รุ่นพี่รุ่นน้องเค้าคุยกัน แล้วไปดูซิว่าพวกเขาจะสนิทกันจริงแค่ไหน! <br> <br> คู่แรก คู่มวย คาสึยะ คาเมนาชิ vs ไทโย อายูคาวะ <br> หลังจากเล่นมวยปล้ำในห้องญี่ปุ่นกันจนพอใจแล้ว สองหนุ่มคาสึยะ คาเมนาชิ รุ่นพี่ และไทโย อายูคาวะ รุ่นน้องก็มานั่งพักดื่มชา พร้อมกับคุยเล่นหัวหันไป ไปฟังพี่ๆน้องๆ เค้าคุยกัน <br> ไทโย:คือ...จริงๆแล้วผมมีเรื่องอยากถามคาเมนาชิคุงตั้งเยอะแน่ะ แต่ดันลืมไปหมดแล้ว --&quot; ต้องเป็นเพราะเล่นมวยปล้ำเมื่อกี้แน่เลย <br> คาเมะ:อ้าวเหรอ ลืมหมดแล้วเหรอ...(ทำตาโตแบบน้อง น่าร้ากจัง!?) <br> ไทโย:อ๊ะ นึกออกอย่างนึงแล้ว เล่นเบสบอลมากี่ปีแล้วฮะ? <br> คาเมะ:11 ปีแล้วล่ะ <br> ไทโย:โห เท่าอายุผมเลย อาจจะเริ่มเล่นในวันเกิดผมก็ได้นะเนี่ย เริ่มเรียนตอนนั้นเหรอ? <br> คาเมะ:ไม่ได้เรียนหรอก เข้าทีมเบสบอลน่ะสนุกสุดยอดเลย <br> ไทโย:นอกจากนี้แล้วทำอะไรสนุกๆอีกบ้างฮะ? <br> คาเมะ:บิลเลียดไง <br> ไทโย:ผมก็ชอบบิลเลียดฮะ ^^ <br> คาเมะ:โอ้ ยอดไปเลย <br> ไทโย:เคยเล่นกับพ่อแล้วก็ยาบุฮะ แต่ไม่เก่งหรอก เอาไว้สอนผมบ้างสิ <br> คาเมะ:ได้เลย ^^ <br> ไทโย:เบสบอลด้วยนะ <br> คาเมะ:ได้อยู่แล้ว <br> ไทโย:นี่ๆ สมัยอยู่ชั้นประถมเคยปิ๊งใครบ้างหรือเปล่า? <br> คาเมะ:มีสิ <br> ไทโย:กี่คน? <br> คาเมะ:อืม 6 คน O_O <br> ไทโย:เยอะขนาดนั้นเลยเหรอ!? <br> คาเมะ:ประมาณว่าพอคบคนนี้แล้วก็หันไปชอบคนโน้น พอเปลี่ยนไปคบคนโน้นก็ชอบคนเก่ามากกว่าเลยกลับไปหาอะไรเงี้ย <br> ไทโย:ตอนนี้ก็เป็นแบบนั้นเหรอ? <br> คาเมะ:ตอนนี้เป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่ทำเรื่องแบบนั้นแล้วล่ะ(หัวเราะ) <br> ไทโย:จริงเหรอ? <br> คาเมะ:มั้ง <br> ไทโย:เฮ่อ <br> <br> สองหนุ่มคุยกันอย่างออกรสมากทีเดียว ทีนี้มาฟังคำถามของคาสึยะกันบ้างดีกว่า <br> คาเมะ:นายสูงเท่าไหร่? <br> ไทโย:163 cm ฮะ <br> คาเมะ:ตัวโตจัง! ตอนอยู่ป.6 ฉันสูงแค่ 140 cm เอง ไม่ถูกเรียกว่าเจ้าโย่งเอาบ้างเหรอเนี่ย? <br> อย่างนี้นายก็ยืนเป็นคนท้ายๆของแถวเลยล่ะสิ <br> ไทโย:ฮะ เป็นคนที่สองจากสุดท้าย <br> คาเมะ:เดี๋ยวนี้คุณแม่เรียกนายว่าอะไร? <br> ไทโย:แม่จะเรียกว่าไทโยฮะ แต่พ่อจะเรียกว่า 'ทาโกสึเกะ' เมื่อก่อนก็มีชื่อเล่นว่า 'ทาคุง' ตัวเองยังเรียกตัวเองด้วยชื่อนี้เลย <br> คาเมะ:ตอนโปเกมอนดังๆ ผมถูกเรียกว่า 'บินิกาเมะ' ด้วยนะ...แล้วนายเรียกแม่ว่าอะไร? <br> ไทโย:ก้าจิน(เพี้ยนมาจากคำว่าโอก้าซัง) ก็สนิทกันนะฮะ แต่ก็มีทะเลาะกันดุเดือดเหมือนกันนะ <br> คาเมะ:ทะเลาะกันด้วยเหรอ? <br> ไทโย:บางทีก็ถึงขั้นลงไม้ลงมือกันด้วยซ้ำ <br> คาเมะ:ลงไม้ลงมือด้วยเหรอ ทำผู้หญิงไม่ดีนา <br> ไทโย:ก็บางทีแม่ก็เอาของรักของผมไปโยนทิ้งด้วยนี่ <br> คาเมะ:ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ทำร้ายผู้หญิงเป็นเรื่องต้องห้ามนะ <br> ไทโย:คร้าบ(ทำท่าขึงขัง) แล้วคาเมนาชิคุงซื้อเสื้อผ้าที่ไหนเหรอฮะ? <br> คาเมะ:ฮาราจูกุ จะเข้าร้านที่ตัวเองชอบนะ แต่ก็ไปห้างบ่อยๆเหมือนกัน มันมีร้านให้เลือกเยอะ สะดวกดี <br> ไทโย:เสื้อผ้าของผมทุกตัวแม่เป็นคนซื้อให้ พอคิดว่าอยากซื้อเสื้อผ้าเองบ้างก็เลยคิดไม่ออกว่าจะไปซื้อที่ไหนดีน่ะ อยากเท่กว่านี้อะ! <br> (แค่นี้ก็เท่+หล่อ+น่ารักบาดใจเจ๊แล้ว ถ้าเท่กว่านี้เจ๊ตายเพราะรักทาคุงแน่เลย) <br> คาเมะ:ถ้าเทียบกับรุ่นพี่ นายอยากเป็นอย่างใคร?(ถามแบบนี้คาดหวังอะไรหรือเปล่าเนี่ย?) <br> ไทโย:อืม โทโมยะคุง วงโตอิโกะ เป็นคนที่เท่มากเลยเนอะ <br> คาเมะ:นั่นสินะ (ทำท่าผิดหวัง โถ...น้องไม่รับมุข) <br> ไทโย:แล้วอีกอย่างเรื่องการเรียนของผมไม่ค่อยดีเลย ตอนประถมคาเมนาชิคุงเป็นยังไงบ้างฮะ? <br> คาเมะ:ผมเหรอ? เป็นคนเรียนเก่งนะจะบอกให้ (จริงอะ!?) <br> ไทโย:ดีจัง...ภาษาอังกฤษก็เรียนได้ดีเหรอ? <br> คาเมะ:อ๊ะ...แน่นอนอยู่แล้ว(ยิ้ม) <br> ไทโย:นั่นผมก็เรียนได้ดีนะ (หล่อแล้วยังเก่งอีกทาคุงนี่ เพอร์เฟค เจ๊ชอบบบบ) <br> คาเมะ:...ไทโยมีความมั่นใจในตัวเองดีนะ <br> ไทโย:ก็เป็นสิ่งที่ตัวเองชอบ เลยมีความพยายามทำได้ดีน่ะฮะ <br> คาเมะ:งั้นเหรอจะจำไว้เป็นแบบอย่างครับ...แต่วันนี้กลับกันเถอะ เอาไว้พรุ่งค่อยมาคุยกันต่อ <br> ไทโย:งั้นพรุ่งนี้พบกันครับ! (ป่ะ ทาคุงกับบ้านเรากัน คิกๆๆ) 23 Oct 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 65

Ya-Ya-yah แบรนด์เนมเหรอ ไม่จำเป็นหรอก <br> VOL.7 NO.114 2003 เรื่องโดย-Fuhisan <br> ************************************ <br> 5 หนุ่มน้อย Ya-Ya-yah มักจะรวมกลุ่มกันไปชอปปิ้งในวันสบายๆอยู่เสมอ และวันนี้พวกเขาจะได้ชอปปิ้งกันอีกเช่นเคย <br> แต่มีข้อแม้ว่าให้ซื้อของได้เพียง 1 ชิ้น ภายใต้วงเงิน 4,000 เยน เอาละสิ! พวกเขาจะซื้ออะไรกัน ต้องเป็นของแบรนด์เนมด้วยหรือเปล่า เดี๋ยวได้รู้กัน <br> &quot;อยากชอปปิ้งจังเลย เราไปกันมั้ย?&quot; เสียงของเจ้าโฉะองดังขึ้น เพียงแต่ว่าคราวนี้จะไปซื้อของที่ฮาราจุกุและซื้อของได้เพียง 1 ชิ้น <br> ภายใต้วงเงิน 4,000 เยน! (ประมาณ 1500 บาทไทย ) หัวใจของทุกคนมีสภาพต่อสู้กับฝนขึ้นมาทันที ในระหว่างนั้นยาบุและไทโยก็บอกว่า <br> &quot;ไม่มีของที่อยากได้เป็นพิเศษนะ&quot; จากนั้นจึงเริ่มออกเดินทางไปซื้อของอย่างระมัดระวังการใช้เงินสุดฤทธิ์ อาคามะที่รูสึกว่าจะตื่นเต้นไม่น้อยพูดว่า <br> &quot;ปกติจะซื้อเกมหรือพวกตัวหุ่นเลียนแบบในการ์ตูนที่ร้านของเล่นเป็นประจำ วันนี้มีเรื่องสนุกๆทำแล้ว&quot; ระหว่างนั้นมีเสียงเล็กๆจากโฮชิโนะแทรกขึ้นมา <br> &quot;ปกติจะไปซื้อของกับโฉะองด้วยกัน 2 คน ถ้ายิ่งไปด้วยกันทั้งหมด 5 คน จะยิ่งสนุกสนานมาก&quot; และการเดินเล่นท่องเที่ยวไปตามถนนในฮาราจุกุ <br> ทั้ง 5 คนก็ได้เห็นร้านดีๆที่ถูกใจ แล้วงานนี้เจ้าโฉะองก็เป็นนขาใหญ่นำทีมบอกเพื่อนๆให้เข้าไปในร้านโดยรวดเร็ว ส่วนทั้ง 4 คนที่เหลือจะทำอะไรได้ นอกจากเดินตามเข้าไปด้วย <br> อาคามะและไทโยมุ่งตรงไปยังจุดขาย key chain อาคามะเขย่งเท้าหยิบสินค้าสำหรับแต่งดิสเพลย์ที่อยู่สูงกว่าตัวพวกเขาเอง <br> &quot;อ้า...นี่มีไฟติดอยู่ด้วยนะ&quot; นี่ถ้าเอาไปส่องตาคนอื่นเขาเข้า คงจะตาลายเลยนะ ไทโยเองก็เป็นพวกที่เห็นพวงกุญแจที่ติดอยู่กับโซ่แล้วต้องยอมจำนนซะด้วยสิ <br> นั่นไง พูดยังไม่ทันขาดคำ พี่แกก็เดินเข้าไปหยิบโซ่มาอวดกันแล้ว &quot;เฮ้...ดูสิ ดูสิ มันดึงยืดๆได้ด้วย&quot; โอ้อวดได้เท่านั้นก็ต้องเกิดร้อนรนใจจนได้ &quot;แต่ว่ามันใช้อย่างไรกันนะ&quot; --&quot; <br> เดือดร้อนถึงอาคามะต้องเข้ามาแนะนำ &quot;ใช้ห้อยกับกางเกงไง ส่วนที่เป็นโลหะก็เก็บซ่อนเอาไว้&quot; เป็นไงเข้าใจแจ่มแจ้งหรือยังไทโย แต่ท่าทางยอมรับอย่างนี้แสดงว่าโอเค <br> ยาบุกำลังสนใจบางสิ่งด้วยใบหน้าที่จริงจัง อ๋อ...ที่แท้ก็กระเป๋าลาย army นี่เอง เลยเขย่งเท้าพยายามเอื้อมหยิบมาดู พนักงานในร้านคงอดสงสารเจ้าหนูตัวน้อยไม่ไหวเลยหยิบให้ <br> &quot;เฮ้...ดูนี่สิ มันกลับด้านได้ด้วยนะ&quot; การที่พลิกกลับได้ 2 ด้านเนี่ย เหมือนกับการใส่อารมณ์ความรู้สึกเข้าไปเลยเนอะ และอีกสิ่งหนึ่งที่เจ้าตัวน้อยนี้หลงใหลอยู่ นั่นก็คือกระเป๋าคาดเอว <br> ระหว่างที่ทุกคนกำลังวนดูของต่างๆ ยาบุก็เคลื่อนย้ายตัวเองไปยังสถานที่หนึ่งโดยฉับไว แล้วโฮชิโนะก็พูดขึ้นมาว่า &quot;ถ้าจะให้โดนใจต้องซื้อเสื้อผ้าสัก 1 ตัวนะ&quot; <br> งั้นไปค้นหาของที่เป็นเป้าหมายกัน &quot;อยากได้แจ็กเก็ต แต่ว่างบประมาณเนี่ยสิ อ้า...จะซื้อได้มั้ยนะ&quot; พอถึงสถานที่ขายเข็มขัดก็หยุดเดินกัน แล้วไม่รีรอ <br> แต่ละคนต่างหยิบเข็มขัดมาลองพาดพุงกันอย่างสนุกสนาน แหม...ถ้าจะบอกว่าโฉะองดูไม่จืดเลยจะโดนรุมกระหน่ำมั้ยอะ!? เอาเป็นว่าเราไปค้นหาอะไรดีๆดูกันดีกว่า <br> ไปช้อปกันที่จุดขายเครื่องประดับน่าจะเวิร์กนะ &quot;อยากได้สร้อยคอจังเลย แหวนก็ดีเหมือนกันนะ แต่ก็กลุ้มอีกว่าใส่อย่างไๆรถึงจะเท่&quot; ฉะนั้นจะใส่แหวนแต่ละทีก็คิดใคร่ครวญให้มันดีๆล่ะ <br> แต่เพราะทุกคนต่างก็แยกไปดูของเลยทำให้การค้นหามันแย่ไปหน่อย! พนักงานในร้านเองชักจะรู้สึกมีอารมณ์กับเจ้า 5 คนนี้ซะแล้ว <br> มุ่งไปที่เป้าหมายในตอนแรกสุด อาคามะกับไทโย หลังจากเสร็จการซื้อของก็ออกไปหาสมาชิกคนอื่นๆด้วยใบหน้าอันมาดมั่น ลำดับต่อมาคือ โฮชิโนะ , ยาบุ และโฉะอง <br> ซึ่งโฉะองบอกว่า &quot;พวกเขาไม่ได้ติดกับของแบนด์เนมเลย เพียงแต่จะดูของที่ดีและเข้ากับตัวเองเท่านั้น&quot; <br> รอบคอบดีมาก นับว่าเป็นกลุ่มเด็กน้อยที่ใช้เงินเป็นนะเนี่ย นี่ขนาดทำงานหาเงินมาใช้เองได้แล้วด้วย ไม่ใช่แต่เด็กๆเท่านั้น ผู้ใหญ่บางคนในบ้านเราก็น่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะ 23 Oct 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 64

ย่างก้าวใหม่ๆของกลุ่มหนุ่มน้อย Ya-Ya-Yah <br> เรื่องโดย hababi i-psy VOL.7 NO.110 2003 <br> ************************************* <br> ว่ากันว่าฤดู 'ใบไม่ผลิ'เปรียบเสมือนฤดูการแห่งการเริ่มต้นสำหรับคนญี่ปุ่น เพราะฉะนั้นฮานาบิก็ขอติดตามการย่างก้าวเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิที่ประเทศญี่ปุ่น <br> ด้วยการจับหนุ่มน้อยหน้ามนอย่าง Ya-Ya-Yah มานั่งคุยกันกับหัวข้อ 'การเริ่มต้น' ซะเลย <br> <br> มาซากิ :ถ้าให้พูดถึงฤดูใบไม้ผลิ ผมว่ามันเป็นฤดูสำหรับการเริ่มต้นนะ แล้วพวกนายล่ะ มีเรื่องที่อยากพยายามทำให้ได้บ้างมั้ย <br> โฉะอง:มีสิๆ! ผมจะพยายามเล่าเรื่องตลกให้เก่งกว่านี้ ไม่ใช่แบบที่เตี๊ยมมานะ แต่อยากแบบว่า โอ้โห! คนนี้คุยสนุกจังเลย <br> โคตะ:งั้นนายก็ต้องมุ่งมั่นหน่อยล่ะ <br> โฉะอง:ถ้ามันทำได้ง่ายๆก็ดีสิ (หัวเราะ) <br> โคตะ:มีคนทักมาว่าเวลา Ya-Ya-yah ออกรายการทีวี ดูเงียบจัง (หัวเราะ) จริงๆแล้วพวกเราตลกโปกฮากันจะตาย แต่พออกทีวีทีไร มือไม้อ่อนปวกเปียกกันหมดเลย <br> มาซากิ :งั้นใครจะเป็นคนเรียกเสียงหัวเราะประจำวง Ya-Ya-yah ล่ะ <br> นาโอยะ:ผมอยากเป็นอะ! <br> โคตะ:ไม่ได้ถามความสมัครใจเล้ย (หัวเราะ) <br> ไทโย:นาโอยะมีตลกอยู่อย่างเดียว หน้าไง (หัวเราะ) <br> โฉะอง:นาโอยะเค้าสีหน้าได้หลายแบบมากเลยนะ ผมว่า เจ๋งมาก <br> คามิโอะ:แต่ผมก็อยากเป็นคนเรียกเสียงหัวเราะของ Ya-Ya-Yah เหมือนกันนี่ <br> โฉะอง:เอ๊ะ เดี๋ยวนะ พูดง่ายๆอย่างงี้อะนะ คุณคามิโอะเป็นคนเขียนสคริปต์ให้เราพูดไม่ใช่เหรอ (หัวเราะ) <br> ไทโย:รับไว้ก็ได้ คุณคามิโอะเป็นคนข้างๆสตูดิโอนี่! <br> คามิโอะ:ผมถือกฎว่าจะต้องเสนอหน้าไปอยู่กับวงดังๆให้ได้ (หัวเราะ) ชื่อต้นของผมก็คือตัว Y เหมือนกัน เพราะฉะนั้นผมก็เลยอยากอยู่วง Ya-Ya-yah (หัวเราะ) <br> โคตะ:ด้ายยยยย ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คามิโอะคุงจะเป็นสมาชิกคนใหม่ของเรา! <br> คามิโอะ:หา? แค่วันนี้วันเดียวก็พอแล้ว ถ้างั้นผมจะพยายามครับ <br> (ว่าแล้วก็เดินกลับสตูดิโอของตัวเองไป) <br> มาซากิ :อยู่ดีๆโผล่มาจากไหน จะมาอยู่วงคนอื่นเค้า(หัวเราะ) <br> โฉะอง:กลับมาพูดถึงเรื่อง 'ตลก' กันเถอะ ผมมักจะขำท่าท่าของไทโยนะ (หัวเราะ) <br> โคตะ:ใช่ๆ โฉะองก็ตลกเหมือนกัน <br> โฉะอง:โอ้ว นานๆจะพูดจาเข้าหูซะที (หัวเราะ) <br> มาซากิ :ใช่ เวลาที่เค้าตลก เค้าก็ตลกจริงๆเลย <br> นาโอยะ:เค้าเป็นพวกชอบคุยอะไรตลกๆให้พวกทีมงานกับผู้จัดการเราฟัง <br> โฉะอง:นั่นมันเป็นการรายงานความเป็นไปให้ผู้จัดการฟังต่างหากเล่า <br> โคตะ:ถ้าพูดถึงความเป็นธรรมชาติล่ะก็ ไทโยกินขาด <br> ไทโย:เอ๊ะ ผมน่ะนะ นายหมายความว่าไม่มีความเป็นธรรมชาติหรือเปล่า <br> มาซากิ :ไม่ว่าใครได้มาคลุกคลีกับ Ya-Ya-Yah ก็ต้องดุว่า &quot;นี่!!&quot; กันทั้งนั้น(หัวเราะ) <br> โคตะ:ใช่ๆ ผมยังไม่เคยเห็นใครเอาแต่ใจเท่าไทโยเลย <br> ไทโย:นี่พวกนาย! ปากไวกันเหลือเกิน เดี๋ยวนักข่าวเค้าเอาไปเขียนลงหนังสือ ผมก็แย่สิ ช่วยค่อยๆพูดกันหน่อยได้มั้ย อย่างเนี้ย...เพราะ...ชา...น้าน...ผม...ก้อ...จะ <br> โฉะอง:นี่ พอเมาท์ถึงตัวเองหน่อยทำเป็นเปลี่ยนเรื่องเชียวนะ (หัวเราะ) <br> มาซากิ :แต่พอมาคิดดูดีๆเค้าก็เก่งนะ (หัวเราะ) เค้าเป็นพวกที่โลกต้องหมุนไปตามทางของเค้าน่ะ <br> โฉะอง:ถ้างั้น จะโหวตให้ใครเป็นหนุ่มเท่ที่สุดใน Ya-Ya-Yah ล่ะ <br> มาซากิ :คงต้องเป็นโคตะละมั้ง เวลาร้องเพลงเค้าเท่ที่สุด <br> โฉะอง:ผมว่ามาซากิก็เท่นะ <br> นาโอยะ:แต่บางทีมาซากิก็ชอบพูดอะไรแปลกๆ(หัวเราะ) <br> โฉะอง:อะไรกัน มาซากิดูดีออก ทำอะไรก็เท่สุดๆ สงสัยเป็นเพราะอายุมากสุด --&quot; <br> โคตะ:ทำไมล่ะ(หัวเราะ) <br> โฉะอง:ก็เพราะผมเป็นแฟนตัวยังของมาซากิไง (หัวเราะ) แล้วตอนอยู่โรงเรียนเค้าก็ดูสง่ามากเลยด้วย <br> มาซากิ :อุตส่าห์ชมกันขนาดนี้ขอบใจหลายๆ...ว่าแต่โฉะอง นายรู้สึกขนาดนั้นได้ยังไง(หัวเราะ) <br> โคตะ:ตอนขึ้นรถไฟกลับกับมาซากิ เราเล่นเกมกัน พอแยกย้ายกันลง เราก็ให้กำลังใจกันและกันว่า'ถ้างั้นก็พยายามเข้านะ' วิธีการพูดที่ลึกซึ้งแบบนั้น มันทำให้รู้สึกดีมากเลยล่ะ <br> มาซากิ :แหม รู้สึกว่านี่จะเป็นคำชมนะ(หัวเราะ) <br> ไทโย:นี่ๆๆ เปลี่ยนเรื่องเถอะ...ถ้างั้นใครควรจะเป็นหัวหน้าวง Ya-Ya-yah ล่ะ <br> โฉะอง:นั่นสิ มาคิดกันวันนี้เลยดีกว่า <br> โคตะ:ถ้างั้นมาเลือกกันเลย คุณ WU มาช่วยกันคิดหน่อย <br> (ผลก็คือคะแนนของโฉะองกับนาโอยะออกมาเท่ากัน) <br> นาโอยะ:ถ้างั้นก็ต้องมาตัดสินระหว่าง 2 คนอีกที <br> (สรุปว่าครั้งนี้โฉะองเป็นฝ่ายได้คะแนนนำ) <br> โคตะ:สรุปว่าโฉะองได้เป็นผู้นำของ Ya-Ya-yah แล้ว <br> ทุกคน:เย้ <br> โฉะอง:ว้าว ดีใจจัง แต่พรุ่งนี้คงมีแนวโน้มว่าจะเปลี่ยนแปลงสูง (หัวเราะ) <br> นาโอยะ:ก็โฉะองถูกเลือกแล้วนี่ งั้นให้ผมเป็นรองหัวหน้าได้ป่าว นะๆ <br> มาซากิ :อ้าว งั้นให้หัวหน้าเลือกสิ <br> โฉะอง:ตอนนี้ Ya-Ya-yah กำลังอยู่ในช่วงเติบโต ตั้งแต่นี้ต่อไปพวกเราต้องช่วยกันสิ <br> ไทโย:พูดจริงอ่ะ แล้วพวกเราจะช่วยเหลือกันได้เร้อ (หัวเราะ) <br> มาซากิ :นั่นสิ นั่นแหละเรื่องใหญ่ (หัวเราะ) <br> โฉะอง:ถ้างั้นก็พยายามเข้าสิ ว่าแต่สิ่งที่ Ya-Ya-Yah อยากลองทำล่ะคืออะไร <br> นาโอยะ:อยากเล่นละครมั้ย? <br> โฉะอง:ก็ดีเหมือนแฮะ ผมอยากเล่นนะ <br> ไทโย:นี่ๆ อะไรในตู้เย็นที่พวกนายขาดไม่ได้ <br> มาซากิ :ทำไมถึงมีคำถามอย่างนี้ด้วยล่ะ (หัวเราะ) <br> คาโต้(NEWS):นายจะตลกเกินไปหน่อยแล้ว <br> นาโอยะ:ไม่ได้ชวนมาร่วมวงสักหน่อย มาได้ไง (หัวเราะ) <br> คาโต้(NEWS):ก็เห็นตลกโปกฮากันเหลือเกิน เลยอยากร่วมวงด้วยหน่อย (หัวเราะ) <br> มาซากิ :ของผมคงจะเป็นพุดดิ้งล่ะมั้ง <br> โฉะอง:อืม...บ้านผมต้องเป็นนมสดกับนัตโต <br> โคตะ:ที่บ้านผมต้องเป็นอาหารฝรั่งเศสแบบไฮโซ! พูดเล่น(หัวเราะ) จริงๆแล้วคือของเค็มๆกับสาหร่ายน่ะ <br> นาโอยะ:ที่บ้านผมก็ต้องโยเกิร์ตกับนัตโต <br> ไทโย:พอซะทีเถอะ เรื่องเนี้ย... <br> ทุกคน:ก็นายเป็นคนเริ่มเองนี่ (หัวเราะ) <br> โฉะอง:นี่ผมต้องร่วมงานกับคนแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย(หัวเราะ) <br> มาซากิ :วกกลับมาเรื่องนี้อีกจนได้! เราพูดกันถึงเรื่องที่ว่าจะเล่นละครกันเมื่อไหร่ต่างหาก <br> นาโอยะ:ผมอยากเล่นละครเกี่ยวกับชีวิตในโรงเรียนดูซักที <br> โคตะ:ดีนะ หนังโรงเรียน <br> ไทโย:ผมอยากเล่นเกี่ยวกับตัวเสฉวน <br> มาซากิ :แหม ทั้งศาสตร์ทั้งศิลป์เลยนะ <br> โฉะอง:ในบรรดาพวกเรา คนที่พอจะมีประสบการณ์ด้านละครบ้างก็มีนาโอยะกับโคตะนี่ ถ้าเป็นเรื่องการแสดง คงต้องยกให้ 2 คนนี้เป็นผู้นำละมั้ง <br> โคตะ:เหรอ ผมให้คำแนะนำอะไรไม่ได้เลยนะ <br> นาโอยะ:ผมก็เหมือนกัน เครียดเลยนะเนี่ย <br> โคตะ:พวกเราค่อยๆเป็นค่อยๆไปดีกว่ามั้ง <br> มาซากิ :โอ้ว เท่ซะไม่มี มันก็ควรจะเป็นอย่างงั้นแหละ <br> นาโอยะ:ท้ายที่สุด เชิญท่านผู้นำกล่าวทิ้งท้ายอะไรถึงผู้อ่านหน่อยครับ <br> โฉะอง:ด้วยเหตุผลนี้เองสินะ ที่ทำให้พวกนายเลือกหัวหน้าวง(หัวเราะ) ตั้งแต่ฤดูใบไม้ผลิเป็นต้นไป Ya-Ya-yah จะพัฒนาตัวเองขึ้นเรื่อยๆครับ! ช่วยให้กำลังใจเราด้วยนะ 23 Oct 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 63

i-spy vol.6 no.95 2002 <br> สนุกทุกวันกับ Ya-Ya-Yah <br> วันนี้เราพาน้องๆกลุ่มใหม่หน้าตาน่ารัก(น่าฟัด) มาแนะนำให้รู้จักกันอีกหนึ่งวง <br> รับรองต้องกรี๊ดกันแน่ๆเลย พวกเค้าถึงจะเป็นจอห์นนี่ส์จูเนียร์รุ่นเล็ก แต่ก็ได้ออกซิงเกิ้ลแล้ว <br> อย่างนี้ต้องรีบทำความรู้จักกันหน่อยแล้ว <br> เรานั่งรอการถ่ายทำอยู่ในรถของกองถ่ายกับ 'โคตะ'และ 'นาโอยะ'ระหว่างที่หลบมุมเปลี่ยนชุดอยู่ <br> 'นาโอยะ'ที่มี 'โช ซากุราอิ'แห่งวง 'อาราชิ' เป็นฮีโร่ในดวงใจ ก็เลียนแบบท่าทางของ 'โช'ให้ดูกัน <br> &quot;โชคุงเนี่ย เท่จริงๆฮะ เท่ทุกอย่างเลยจริงๆ&quot; ดูเหมือนว่าหมอนี่จะหลับจะตื่นก็ยังละเมอถึง 'โช' เลยนะเนี่ย <br> นั่งรถกันไป 'โคตะ' ที่ไม่รูว่าเอาสมุดพกมาด้วยทำไม พอดูแล้วก็ถอนหายใจเฮือกออกมา <br> ส่วน 'นาโอยะ' ก็ตั้งวงคุยจ้อ &quot;จุดเด่นของวง Ya-Ya-yahนี่อยู่ที่ความสดใสร่าเริง กระปรี้กระเปร่าฮะ รู้สึกว่าต้องร่าเริงเท่านั้นเลยใช่มั้ย&quot; <br> แต่ในกลุ่มเด็กสองคนที่นั่งอยู่ในรถกับพวกพี่ๆอีกสามคนที่อยู่ข้างนอกนี่ 'นาโอยะ'กับ 'มาซากิ' ดูเป็นคนใจเย็นเนอะ <br> พอพูดไปอย่างนั้น 'นาโอยะ' ก็รีบพูดว่า &quot;เพราะระหว่างการถ่ายทำ เราสองคนจะนั่งเรียบร้อยอยู่เฉยๆใช่มั้ยล่ะ จะว่าเราสองคนเรียบร้อยก็อาจจะไม่ถึงขั้นนั้น เจ้าพวกนั้นออกจะซนเกินไปต่างหาก&quot;อืม... ท่าจะจริง - -&quot; <br> วันนี้สถานที่ถ่ายทำของเราคือสวนสนุกริมทะเล ทำเอาบรรดาหนุ่มๆไม่เป็นอันถ่ายทำ เอาแต่เล่นสนุกกันใหญ่ รู้สึกเลยว่าพวกเขายังเด็กกันอยู่จริงๆ <br> แต่ 5 หนุ่มนี่ได้ออกแผ่นแล้วนะ! กับซิงเกิ้ลชื่อ 'เก็งกิ 100% (2002)' 'โคตะ' กล่าวว่า &quot;เรื่องออกซีดีนี่ ไม่กล้าแม้แต่จะคิดมาก่อนเลยฮะ แปลกใจจริงๆ&quot; <br> ส่วน'ไทโย'กล่าวว่า &quot;ดีใจมากเลย! ยังไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ&quot; อย่างงี้ต้องบอกว่าเป็นซิงเกิ้ลที่มีความดีใจ 100% ปนอยู่กับความประหลาดใจ 100% เลยสินะ <br> ซิงเกิ้ล 'เก็งกิ 100% (2002)' นี้ออกจำหน่ายในประเทศญี่ปุ่นออกไปแล้วเมื่อ 15 พฤษภาคม (2002) ที่ผ่านมา และยังเป็นเพลงประกอบการ์ตูนอนิเมชั่นเรื่อง 'นินจานันทาโร่' <br> ที่ใช้เพลงเก่าของวงรุ่นพี่เก๋ากึ๊ก 'ฮิคารุ เกนจิ' จนถึงเดือนมีนาคมที่ผ่านมา จึงได้เปลี่ยนมาเป็นเพลงของ Ya-Ya-yah นี่เอง <br> 'มาซากิ' กล่าวว่า &quot;การ์ตูนเรื่องนี้ผมดูมาตั้งแต่เด็กแล้ว เพราะฉะนั้นเพลงนี้รู้จักดีเลยครับ &quot; <br> ส่วน 'นาโอยะ' บอกกว่า &quot;สมัยอนุบาล ผมยังเคยถือไมค์ที่ทำเองไปร้องเพลงนี้เลยนะ&quot; <br> 'ไทโย' ไม่น้อยหน้า บอกว่า &quot;ตอนอยู่ ป.6 เคยกินข้าวไป ฟังเพลงนี้ไปด้วยเลยนะ&quot; แหม...มีความทรงจำกับเพลงนี้กันทุกคนเลย <br> นอกจากจะออกซิงเกิ้ลแล้ว พวกเค้ายังได้แสดงบนเวทีคอนเสิร์ตฤดูใบไม้ผลิกันด้วย &quot;ผมซ้อมร้องเพลงระหว่างอาบน้ำไปด้วยทุกวันเลย&quot; 'โคตะ'กล่าว <br> ส่วน 'โฉะอง' กล่าวพร้อมกับยิ้มไปด้วยว่า &quot;ทั้งๆที่เพิ่งเคยแสดงมาครั้งเดียวเท่านั้น แต่ได้ทั้งร้องเพลง ได้ทั้งพูดคุยแนะนำตัวแบบนี้ ดีใจมากเลยฮะ&quot; และ 'โฉะอง'ก็บอกอีกว่า <br> &quot;แต่ละคนไม่รูว่าจะกล่าวอะไรกับแฟนบนเวทีดี ทำเอาลำบากใจไปเหมือนกันเนอะ&quot; <br> ระหว่างการถ่ายภาพ พวกเค้าก็ได้ร้องเพลงคัพลิ่งของซิงเกิ้ล 'ยูกิ 100%'คือเพลง 'เสะไกงะ ฮิโตทสึนินารุมาเดะ'(ที่เป็นตอนเพลงจบของการ์ตูนเรื่อง นินจานันทาโร่) พร้อมกับกระโดดโลดเต้นไปด้วย <br> &quot;พอเห็นรูปแมกกาซีนแบบนี้ เพื่อนๆชอบเลียนแบบนะ แต่บางทีก็ทำได้ไม่เหมือนเท่าไหร่ ก็เลยต้องคอยบอกว่าทำท่าอย่างนี้เป็นประจำ(หัวเราะ)&quot; 'นาโอยะ' กล่าวด้วยท่าทางยินดี <br> แต่โคตะกล่าวว่า &quot;ถ้าเป็นผม คงไม่พูดอะไรเลย&quot; ... 23 Oct 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 62
......... 23 Oct 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 61
................. 23 Oct 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 60
.............. 28 Sep 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 59
............ 28 Sep 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 58
TAIYO 27 Sep 2005  |  Comment by : noey

Comment 57
....... 6 Sep 2005  |  Comment by : Mamarin

Comment 56
<img src="pic/b3.gif"> 15 Aug 2005  |  Comment by : StrawberryPinky

Comment 55
........ 13 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 54
.......... 13 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 53
........... 13 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 52
............. 13 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 51
........... 13 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 50
......... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 49
............. 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 48
......... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 47
......... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 46
........... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 45
........ 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 44
........ 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 43
....... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 42
........... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 41
................ 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 40
........... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 39
ooooooooooo 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 38
oooooooooo 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 37
000000000000 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 36
00000000 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 35
000000000 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 34
............ 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 33
............ 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 32
......... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 31
............ 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 30
............. 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 29
.......... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 28
....... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 27
............ 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 26
............ 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 25
........... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 24
......... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 23
........ 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 22
............. 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 21
...... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 20
........ 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 19
......... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 18
......... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 17
......... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 16
............. 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 15
.............. 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 14
........... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 13
........... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 12
........ 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 11
......... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 10
............ 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 9
.......... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 8
.......... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 7
......... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 6
........... 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 5
....... 12 Aug 2005  |  Comment by : Mamarin

Comment 4
........ 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 3
Taiyo 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 2
bgcomment 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

Comment 1
bg4di 12 Aug 2005  |  Comment by : MaMarin

เลือก Avatar:

ชื่อ: อีเมล: ความคิดเห็น: รูปภาพ: ส่งความคิดเห็น

Recommended Clinic

Beauty Clinic

Cosmetica Clinic

View Details

Beauty Clinic

Absolute Beauty Clinic

View Details

Beauty Clinic

Blossom Clinic : บลอสซั้มคลินิก

View Details

Beauty Clinic

Minerva Clinic

View Details

Hospital / Wellness

Princess Wellness Center

View Details

Webboard
เคล็ดลับการเลือกเครื่องสำอางให้เหมาะกับสีผิว 1 Jan 1970 โพสต์โดย: compzaa 1
แพทย์ไทยได้รับเชิญเป็นวิทยากรในงานประชุมนานาชาติ AMAS 2020 1 Jan 1970 โพสต์โดย: Vertex 3
ใครทราบบ้างว่า Cologne ยี่ห้อนี้มีจำหน่ายที่ไหน 1 Jan 1970 โพสต์โดย: tnc5ts 0
ดูผู้หญิงขนเยอะ ผู้ชายเลยดันลำบาก 1 Jan 1970 โพสต์โดย: tak8xx8 1
สาวคลั่งลิปต้องรู้!!! เนื้อลิปสติกมีอะไรบ้าง? 1 Jan 1970 โพสต์โดย: i Lifestyle 0
โครงการ อาร์เทล พัฒนาการ-ทองหล่อ กับข้อเสนอพิเศษ IRRESISTIBLE PRICE เฉพาะในงาน วันที่ 9-10 พ.ย. นี้ 1 Jan 1970 โพสต์โดย: BeautyReviews 0
ลงทุนมาก เทสความสะอาดของสบู่ ลงไปคลุกฝุ่น นอนโคลน 23 Dec 9852 โพสต์โดย: appletom 1
มาประกวดฟันงามๆกันค่ะ 23 Dec 5136 โพสต์โดย: dirrenjer 1