Talk About Women

ดอกไม้ ..ของนายก้อนหิน
ผมรู้จัก..ผู้หญิงคนหนึ่ง..ด้วยความบังเอิญ <br>
<br>
แต่ผมบอกตัวเองว่า..เป็นเพราะ..พรหมลิขิต <br>
<br>
ผมพบเธอ..ที่ริมบึงขนาดใหญ่..หน้ามหาวิทยาลัย <br>
<br>
ขณะที่..ผมกำลังไปวิ่งออกกำลังกาย <br>
<br>
<br>
<br>
เธอกำลังง่วนอยู่กับผืนผ้าใบ .. และภาพอาทิตย์ลับขอบฟ้า <br>
<br>
ผมยาว..ที่ถูกรวบเป็นมวยด้านหลัง..ถูกปักด้วยพู่กันอันโต.. แทนปิ่นปักผม <br>
<br>
เสื้อกล้ามสีขาว.. สร้อยข้อมือเต็มแขน <br>
<br>
กางเกงยีนส์สีซีด..และรองเท้าผ้าใบโทรมๆ <br>
<br>
เธอคงดูเป็นผู้หญิงเรียนศิลปะ..เซอเซอ..จนไม่น่าดู <br>
<br>
หากไม่เพราะ..ใบหน้าที่งดงาม..ราวภาพวาดของจิตรกรเอกนั้น <br>
<br>
<br>
<br>
เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่สวย ..หากไม่พิศมองอย่างดี <br>
<br>
แต่เธอก็ดูน่ารักมาก..ในสายตาผม <br>
<br>
ผมบอกตัวเองว่า..หากผมวิ่งวนกลับมาอีกรอบ..แล้วเจอเธอ <br>
<br>
ผม..จะเข้าไปคุยด้วย <br>
<br>
<br>
<br>
วันนี้ ..จู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่ง..เข้ามาคุยกับฉัน <br>
<br>
เขาเรียนวิศวะ .. ท่าทางเป็นหนุ่มเจ้าสำอางเชียว <br>
<br>
แต่ดูท่าทาง..จะเป็นที่รู้จักในคณะน่าดูนะ <br>
<br>
เพราะตอนที่ช่วยฉัน..หอบอุปกรณ์วาดรูป..มาส่งที่รถ <br>
<br>
มีรุ่นน้อง..มาทักเยอะเชียว <br>
<br>
<br>
<br>
ยิ่งรู้จัก.. ผมยิ่งรู้สึกว่า..เธอน่ารักครับ <br>
<br>
เธอเป็นรุ่นน้องผม 1 ปี ..แต่ก็ไม่เคยเรียกผมว่า &quot;พี่&quot;..ซักคำ <br>
<br>
เธอบอกว่า.. เรารู้จักกันในฐานะเพื่อน.. ไม่ใช่รุ่นพี่.. รุ่นน้อง <br>
<br>
เพราะเธอขี้เกียจนอบน้อม..ให้ผม .. อย่างที่รุ่นน้องในคณะเป็นกัน <br>
<br>
ก็แหม..เคยเป็นประธานเชียร์นี่ครับ ..รุ่นน้องก็ต้องเกรง..เป็นธรรมดา <br>
<br>
<br>
<br>
เธอเป็นผู้หญิง..ที่ใจดีมากครับ <br>
<br>
ทุกวันเสาร์..เธอจะไปสอนศิลปะ..ให้เด็กกำพร้า <br>
<br>
และวันไหนที่ว่าง..ก็จะไปอ่านนิทานอัดเทป..ให้เด็กๆ ตาบอดฟัง <br>
<br>
<br>
<br>
ตอนนี้..ผมมั่นใจแล้วครับว่า..ผมชอบเธอมาก <br>
<br>
แถมภูมิใจมาก..ที่คนที่ผมชอบ..เป็นคนดีมากด้วย <br>
<br>
<br>
<br>
เขาเป็นผู้ชาย..ที่ใช้ได้ทีเดียวแหละ <br>
<br>
อย่างน้อย..ก็รู้จักเทคแคร์ผู้หญิง.. <br>
<br>
มากกว่า..เพื่อนที่คณะของฉัน..เยอะทีเดียว <br>
<br>
<br>
<br>
แล้วก็เป็นคนมุ่งมั่นดี .. <br>
<br>
เขาตั้งใจเรียนมากเลยนะ .. ไม่เคยขาดเรียนเลย <br>
<br>
เล่นเอาฉันรู้สึกผิด ..ที่โดดเรียน..เป็นว่าเล่น <br>
<br>
แล้วก็เป็นคนขยันทำกิจกรรม..ของมหาวิทยาลัย ..ซึ่งฉันไม่คิดจะทำ <br>
<br>
ต่างกันจริงแฮะ..ฉันกับเขา <br>
<br>
<br>
<br>
วันนี้..เธอชวนผม..ไปขับรถเล่นครับ <br>
<br>
เธอบอกว่า..อยากไปอุทยานแห่งชาติ..ที่อยู่ไม่ไกลจากมหาลัยนัก <br>
<br>
แต่ก็เป็นร้อยกิโล..เลยนะครับ <br>
<br>
ผมมองมอเตอร์ไซต์เก่าๆ.. โทรมๆ.. ของผมแล้ว ..ก็ยากจะไปถึงครับ <br>
<br>
เธอทำหน้าขรึม..แล้วยื่นกุญแจรถของเธอ..ให้ผม <br>
<br>
บ้านเธอรวยครับ ..เธอมีรถยนต์ส่วนตัวใช้ <br>
<br>
<br>
<br>
ผมรู้สึกได้ทันทีว่า..เธอกำลังไม่สบายใจ <br>
<br>
รถไปได้เดี๋ยวเดียว..เธอก็ร้องไห้โฮเลยครับ <br>
<br>
ผมเลยรู้ว่า..เธอขี้แยไม่เบา <br>
<br>
<br>
<br>
เรื่องของเรื่อง..ที่เธอกลุ้มใจ..ก็คือ .. <br>
<br>
ที่บ้านเธอ..ไม่ยอมมาเยี่ยมเธอในวันนี้..ตามที่นัดไว้ครับ <br>
<br>
เพราะน้องชาย..ไม่สบายนิดหน่อย <br>
<br>
<br>
<br>
ผมขำไม่ออก <br>
<br>
เพราะท่าทางเธอเสียใจ..กับเรื่องที่ผมเห็นว่า..เป็นสิ่งเล็กน้อยนี้มาก <br>
<br>
จึงได้แต่เงียบ.. แล้วก็เล่าเรื่องของผม..ให้เธอฟังบ้าง <br>
<br>
<br>
<br>
ฉันไม่กล้าฟูมฟาย..เลยทีเดียว <br>
<br>
เมื่อเขาเล่าเรื่องครอบครัวของเขา..ให้ฉันฟัง <br>
<br>
<br>
<br>
เขาเล่าให้ฟังว่า.. <br>
<br>
พ่อกับแม่ของเขา..เลิกกัน <br>
<br>
และเขาก็ไม่เชิงว่า..มีใครเลี้ยง.. <br>
<br>
เพราะอยู่กับพ่อบ้าง ..อยู่กับแม่บ้าง ..อยู่กับญาติบ้าง <br>
<br>
และแต่ละที่..ก็ไม่ใช่ที่ของเขา <br>
<br>
เพราะทุกคน..ต่างมีครอบครัว..ของตัวเอง <br>
<br>
อยู่ที่ไหน..เขาก็เหมือนเป็นแค่..คนอาศัย <br>
<br>
<br>
<br>
ตอนนี้..เขาอาศัย..การได้ทุนการศึกษา.. <br>
<br>
และค่าใช้จ่าย..ที่พี่สาวส่งให้นิดหน่อย..ดำรงชีวิต <br>
<br>
เพื่อก้าวไปยังเส้นทาง..ที่สบายขึ้น <br>
<br>
ฉันทึ่งมาก..ที่เขาเข้มแข็ง ..และไม่ร้องไห้..กับโชคชะตาของตนเอง <br>
<br>
ตั้งใจเรียน ..ไม่เกเร .. <br>
<br>
ฉันโชคดีกว่าเขา..เยอะมากทีเดียว .. <br>
<br>
สงสารเขาจังแฮะ <br>
<br>
<br>
<br>
เธอบอกผมว่า .. <br>
<br>
บางที..ถ้าผมเสียใจ ..ผมควรจะร้องไห้บ้าง <br>
<br>
เพราะถ้าไม่ร้องเสียบ้าง .. <br>
<br>
ความเสียใจต่างๆ.. จะถูกสะสมเป็น..ตะกอนในหัวใจ..ของผมเอง <br>
<br>
แล้วท้ายที่สุด ..หัวใจของผม..จะกลายเป็น..&quot;ก้อนหิน&quot; <br>
<br>
แม้จะแข็งแกร่ง ..และผมจะไม่มีวันเสียใจอีก <br>
<br>
แต่มันจะทำให้..คนใกล้ตัวของผม..บอบช้ำ..ยามโดนผมกระทบ <br>
<br>
<br>
<br>
ผมก็เลยบอกเธอว่า .. <br>
<br>
ผมเห็นเธอเป็น..ดอกไม้..ของนายก้อนหิน <br>
<br>
ดอกไม้..ที่ช่วยมาเติมความอ่อนหวาน.. <br>
<br>
ให้กับก้อนหิน..ที่ไม่ค่อยมีค่า..ก้อนนี้ <br>
<br>
<br>
<br>
สรุปแล้ว..วันนั้น.. เราก็ไปไหน..ไม่ได้ไกล <br>
<br>
เพราะทันที..ที่เห็นทุ่งนาเขียวขจีกว้างไกล .. <br>
<br>
เธอก็ขอให้ผม..หยุดรถ <br>
<br>
แล้วลงไปวิ่ง ..เหมือนไล่คว้าอะไรบางอย่าง <br>
<br>
เธอบอกว่า.. เธอกำลังวิ่งไล่จับ..&quot;ความฝัน&quot; <br>
<br>
<br>
<br>
วันนี้..เขารับปริญญา ..ฉันอาสาเป็นตากล้อง <br>
<br>
ครอบครัวเขา..มีแม่..มาแค่คนเดียว <br>
<br>
แต่บ้านฉัน..มากันทั้งบ้านเลยแหละ <br>
<br>
<br>
<br>
พ่อแม่ ..และน้องชายฉัน..ชอบเขามาก <br>
<br>
ก็ดีแล้วล่ะ ..เพราะฉันอยากให้เขา..ได้รับความอบอุ่นในครอบครัว <br>
<br>
อย่างที่ฉัน..ได้รับมาเสมอบ้าง <br>
<br>
ฉันอยากให้เขา..มีความสุข <br>
<br>
เพราะความสุขของเขา..ก็เป็นความสุขของฉัน..เหมือนกัน <br>
<br>
<br>
<br>
วันนี้..เราสนุกสนานกันใหญ่.. <br>
<br>
เหล่าเด็ก..อย่างพวกเรา.. <br>
<br>
พาคนสูงวัย 3 คน..ไปปล่อยแก่กัน..ในคาราโอเกะทั้งคืน <br>
<br>
ก็ไม่ได้จ่ายเองนี่ ..พ่อแม่มาทั้งที.. นี่นา <br>
<br>
แม่ของเขา..เข้ากับแม่ของฉัน..ได้ดีทีเดียว <br>
<br>
<br>
<br>
ผมได้ทุนจากมหาวิทยาลัย..ไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น <br>
<br>
เหงามากครับ.. <br>
<br>
ทั้งที่ผมเคยชินกับความเหงา..มาตลอดชีวิต .. ก่อนที่จะพบเธอ <br>
<br>
<br>
<br>
ผมหลีกเลี่ยงความเหงา.. <br>
<br>
โดยการตั้งใจเรียน ..เวลาว่าง..ก็ทำงานพิเศษ <br>
<br>
ผมเก็บเงินได้ก้อนโต..ทีเดียวครับ <br>
<br>
คิดว่า..พอเรียนจบกลับไป..จะไปขอเธอหมั้นไว้ก่อน <br>
<br>
<br>
<br>
เธออีเมล์..มาเล่าให้ฟังว่า .. <br>
<br>
เธอได้งาน..ในบริษัทผลิตรายการโทรทัศน์..แห่งหนึ่ง <br>
<br>
กำลัง..สนุกกับงาน <br>
<br>
<br>
<br>
อีกไม่กี่เดือน..เขาก็จะกลับมาแล้ว <br>
<br>
เห็นบอกว่า..เอาแต่เรียน..กับทำงาน ..จนไม่มีเวลาใช้เงิน .. <br>
<br>
แหม..คงรวยใหญ่ <br>
<br>
<br>
<br>
ฉันเอง..ก็กำลังสนุกกับงานที่ทำ <br>
<br>
อาจเหงาบ้าง.. แต่อีกไม่กี่เดือน..คงหายเหงา <br>
<br>
<br>
<br>
พ่อเพิ่งซื้อคอนโดไว้ให้ ..กำลังตกแต่ง <br>
<br>
พ่อกับแม่..วางแผนไว้เสร็จสรรพว่า.. <br>
<br>
พอเขากลับมา..จะยัดเยียดลูกสาว..ให้ทันที <br>
<br>
แล้วให้ย้ายไปอยู่คอนโดใหม่ซะ <br>
<br>
<br>
<br>
พ่อกับแม่..ให้เหตุผลว่า.. <br>
<br>
อพาร์ทเม้นที่ฉันอยู่..มันไม่ค่อยปลอดภัย.. <br>
<br>
สำหรับ..การอยู่คนเดียวนัก <br>
<br>
<br>
<br>
วันนี้..ผมได้รับจดหมาย..จากที่บ้านของเธอ <br>
<br>
เดาได้ว่า..เธอคงยังไม่รู้เรื่องแน่ๆ <br>
<br>
<br>
<br>
พ่อกับแม่ของเธอ..เขียนจดหมายมาบอกว่า.. <br>
<br>
ให้ผม..กลับไปรับลูกสาว..ไปจากอกท่านด่วน <br>
<br>
พร้อมกับซื้อคอนโดไว้..เป็นค่าสินสอดให้แล้ว <br>
<br>
ถ้าผมจะเรียกร้องอะไรอีก..ก็ขอให้บอก <br>
<br>
ขอเพียงช่วยรับลูกสาวท่าน..ไปเลี้ยงดูแทนก็พอ <br>
<br>
พร้อมกับ..ส่งเอกสารโอนกรรมสิทธิ์คอนโดมาด้วย <br>
<br>
<br>
<br>
ที่บ้านของเธอ..น่ารักอย่างนี้เสมอครับ <br>
<br>
ทั้งๆ ที่..ผมเป็นคนอื่น ... <br>
<br>
แต่ท่านทั้งคู่..ก็เอ็นดูผมมากทีเดียว <br>
<br>
กลายเป็นว่า..เงินทองที่ผมสะสม..เพื่อขอเธอแต่งงาน..ก็อดใช้ครับ <br>
<br>
เก็บไว้ให้ลูกแทน..แล้วกัน <br>
<br>
<br>
<br>
ตื่นเต้นครับ ..อีกไม่กี่วัน..ผมก็จะได้กลับไปหาเธอแล้ว <br>
<br>
ดอกไม้..ของผม <br>
<br>
<br>
<br>
พรุ่งนี้..เขาจะกลับมาแล้วล่ะ <br>
<br>
เดี๋ยวตอนเย็น.. ฉันจะออกไปหาซื้อข้าวของ..และอาหาร <br>
<br>
มาเตรียมไว้..ทำให้เขากิน..พรุ่งนี้ <br>
<br>
<br>
<br>
เขาต้องแปลกใจมากแน่ๆ.. ที่ฉันทำอาหารเป็นแล้ว ..หุหุ <br>
<br>
ใช้เวลาฝึกฝน..แรมปีเชียวนะ <br>
<br>
โอ๊ย .. ตื่นเต้นจังเลย.. <br>
<br>
แล้วพรุ่งนี้..เจอกันนะ <br>
<br>
นายก้อนหิน..ของฉัน <br>
<br>
<br>
<br>
เราสมัครใจ..เป็นดอกไม้...ที่อยู่ข้างก้อนหิน <br>
<br>
เพราะดอกไม้ดอกนี้ ..แสนบอบบาง <br>
<br>
เราจะมีก้อนหิน..คอยดูแล.. ปกป้อง <br>
<br>
<br>
<br>
นายไม่ต้องห่วงหรอก <br>
<br>
นายไปเรียนแค่ 2 ปี.. เราอยู่คนเดียวได้..สบายมาก <br>
<br>
<br>
<br>
ถึง 2 ปีนี้ .. ดอกไม้..จะไม่มีก้อนหิน..คอยดูแล <br>
<br>
ดอกไม้..จะฮึด..เอาความแข็งแกร่งทั้งหมด..มาดูแลตัวเอง <br>
<br>
เพราะ..เมื่อก้อนหิน..กลับมา <br>
<br>
ดอกไม้..ก็ไม่ต้องมีความแข็งแกร่ง..ก็ได้ <br>
<br>
ยังไง..ก็มีคนดูแลอยู่แล้ว <br>
<br>
* <br>
<br>
* <br>
<br>
* <br>
<br>
แต่..ผมไม่ได้ขอหมั้นเธอ..หรอกครับ <br>
<br>
ไม่มีงานแต่งงาน..เกิดขึ้นด้วย <br>
<br>
คอนโด..ก็ถูกขาย <br>
<br>
ผมย้ายไปอยู่ที่บ้านของเธอ ..กับพ่อแม่ ..และน้องชายของเธอ <br>
<br>
....... <br>
<br>
แต่... ไม่มีเธอ..หรอกครับ <br>
<br>
...... <br>
<br>
...... <br>
<br>
เธอถูกวัยรุ่นเมายา-กลุ่มหนึ่ง..ขับรถชน <br>
<br>
ในวันที่..ไปซื้อข้าวของ..เพื่อทำอาหารให้ผมครับ <br>
<br>
แค่เสี้ยววินาที..เท่านั้น <br>
<br>
ที่ผมจะกลับมาดูแลเธอ..ได้แล้วแท้ๆ <br>
<br>
แต่มันก็..สายเกินไป <br>
<br>
<br>
<br>
ไม่มีอีกแล้วครับ.. <br>
<br>
ดอกไม้..ของนายก้อนหิน <br>
<br>
* <br>
<br>
* <br>
<br>
ใครที่ยังมี...คนสำคัญของหัวใจ...ข้างกายอยู่ <br>
<br>
ดูแลเขาให้ดี.. ทุกวินาที..นะครับ <br>
<br>
<br>
<br>
เพราะเพียงพริบตา..ที่ไม่ได้ดูแล <br>
<br>
เมื่อคุณ..ลืมตา..อีกครั้ง <br>
<br>
อาจไม่มีเขา..ให้ดูแลแล้ว..ก็ได้ <br>
<br>
* <br>
<br>
* <br>
<br>
<br>
<br>
<img src="pic/b2.gif">

3 Sep 2004  |  Post by : admin
Comment 2
เศร้าจัง

12 Sep 2004  |  Comment by : amm
Comment 1
<img src="pic/b2.gif"> <img src="pic/b2.gif">

4 Sep 2004  |  Comment by : pa

Comment



Pooyingnaka Wellness

Webboard
โพสต์โดย: atc009 10
โพสต์โดย: wonderbeauty11 0
โพสต์โดย: Mammoth 0
โพสต์โดย: missinglink 2
โพสต์โดย: beetroot 2
โพสต์โดย: slavesun 0
โพสต์โดย: lukjoe 5
โพสต์โดย: Uknow 4

Interest Product