เรื่องเศร้าของหญิงคนหนึ่ง

เรื่องเศร้าของหญิงคนหนึ่ง
ดิฉันและสามีแต่งงานมาได้ประมาณเกือบ 20 ปีแล้ว โดยการแนะนำและเห็นดีเห็นงามของผู้ใหญ่ สามีอายุมากกว่าดิฉัน 6 - 7 ปี เราต่างรับราชการด้วยกันทั้งคู่ สามีมีรายได้ที่มากพอสมควรจากการทำงาน ส่วนดิฉันก็ยอมรับว่า ทั้งหน้าตาและรูปร่างดีมาก ใคร ๆ เห็นก็ชมชอบ เพราะดิฉันรักษามาตลอดแม้จะอายุ 40 ต้น ๆ แล้วก็ตาม เราทั้งคู่แตกต่างกันเกือบโดยสิ้นเชิง ในลักษณะนิสัย สามีไม่ได้เอาใจใส่ดิฉันเลย คงมุ่งแต่หารายได้ แรก ๆ ดิฉันก็ไม่รู้สึกอะไร คงเพราะไม่เคยมีรักมาก่อน จึงคิดแต่เพียงว่าชีวิตครอบครัวก็คงเป็นแบบนี้แหละ ยอมรับว่าเราห่างเหินกันมาก จนปัจจุบันนี้เหมือนว่าเราเป็นเพื่อนกันมากกว่าสามี ภรรยา จนดิฉันได้รับคำสั่งให้มาอบรมที่ต้องใช้เวลานาน( 3 เดือน) ทำให้ได้รู้จักกับผู้อบรมชายรายหนึ่ง ซึ่งก็เป็นคนเฉย ๆ เงียบไม่ค่อยสุงสิงกับใคร หน้าตาก็ธรรมดา แต่ก็เป็นคนที่สุภาพ ให้เกียรติผู้หญิงมาก เราอยู่กรุ๊ปเดียวกัน การทำงานร่วมกันทำให้ดิฉันชมชอบเขามาก ระยะหลัง ๆ ที่มีเวลาเราทั้งกรุ๊ปก็จะพากันไปสังสรรค์กันบ้าง แรก ๆเขาก็แค่จ้องมองดิฉันนาน ๆ เท่านั้นไม่กล้ามาคุยด้วยตรง ๆ ไม่นานเราก็สนิทกัน และต่างก็กล้าพอที่จะเล่าชีวิตคู่ของตัวเองให้ฟัง ดิฉันฟังชีวิตของเขาแล้วสงสารเขามาก ไม่นึกว่าเขาจะประสบชีวิตคู่ที่แย่ขนาดนั้น ส่วนดิฉันก็เล่าชีวิตคู่ให้เขาฟังบ้างป็นการแลกเปลี่ยนกัน หลังจากนั้นความสัมพันธ์ของเราก็พัฒนาไปอย่างรวดเร็วในลักษณะของคู่หนุ่มสาว เรามักจะหาโอกาสอย่ตามลำพัง และแยกตัวออกจากกลุ่มมากขึ้น จนคืนวันหนึ่งซึ่งเป็นวันหยุด เราต่างนัดกันไปเที่ยวกันตามลำพัง ดูเราสนุกสานมาก และเหมือนกับว่าเราเป็นคู่ชีวิตที่เพิ่งแต่งงานกันใหม่ ๆ และก็เพราะเราต่างดื่มมากด้วยกันทั้งคู่ ดิฉันรู้สึกตัวอีกทีเราทั้งคู่ก็อยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่งแล้ว ดิฉันยังอยู่ในชุดเดิม มีเขาดูแลดิฉันตลอดโดยไม่ทำอะไร พร้อมทั้งบอกว่าให้ดิฉันพักผ่อนใหเพียงพอ เพื่อจะได้กลับที่พักได้ แต่ดิฉันก็เข้าใกล้เขาและยั่วยวนเขาด้วย ไม่นานเขาก็เออออห่อหมกไปกับดิฉันด้วย จนเราต่างเป็นของกันและกันอย่างเต็มใจ ดิฉันมีความสุขมากจากการกระทำของเขาที่ดูมีความฃำนาญมาก ทั้งลีลา ขนาด แตกต่างจากสามีโดยสิ้นเชิง เราเกือบไม่ได้นอนเลย จนเราต่างกลับจากการฝึกอบรม ดิฉันคิดถึงเขามากแต่ก็ได้แต่คิดถึง อยากให้มีวันของเราอีก เวลาคิดถึงเราต่างก็ได้แต่ส่ง sms ให้กันเท่านั้น สามีก็ยังคงเช่นเดิม ดิฉันคิดว่าทำไมชีวิตคู่ จึงไม่มีความพอดีเลย ใครประสบแบบนี้บ้างช่วยถ่ายทอดความรู้สึก มาให้ฟังกันบ้าง ดิฉันยังรับผิดชอบครอบครัวดีอยู่ค่ะ 13 Jul 2006 \| Post by : หญิงเศร้า

ดิฉันและสามีแต่งงานมาได้ประมาณเกือบ 20 ปีแล้ว โดยการแนะนำและเห็นดีเห็นงามของผู้ใหญ่ สามีอายุมากกว่าดิฉัน 6 - 7 ปี เราต่างรับราชการด้วยกันทั้งคู่ สามีมีรายได้ที่มากพอสมควรจากการทำงาน ส่วนดิฉันก็ยอมรับว่า ทั้งหน้าตาและรูปร่างดีมาก ใคร ๆ เห็นก็ชมชอบ เพราะดิฉันรักษามาตลอดแม้จะอายุ 40 ต้น ๆ แล้วก็ตาม เราทั้งคู่แตกต่างกันเกือบโดยสิ้นเชิง ในลักษณะนิสัย สามีไม่ได้เอาใจใส่ดิฉันเลย คงมุ่งแต่หารายได้ แรก ๆ ดิฉันก็ไม่รู้สึกอะไร คงเพราะไม่เคยมีรักมาก่อน จึงคิดแต่เพียงว่าชีวิตครอบครัวก็คงเป็นแบบนี้แหละ ยอมรับว่าเราห่างเหินกันมาก จนปัจจุบันนี้เหมือนว่าเราเป็นเพื่อนกันมากกว่าสามี ภรรยา จนดิฉันได้รับคำสั่งให้มาอบรมที่ต้องใช้เวลานาน( 3 เดือน) ทำให้ได้รู้จักกับผู้อบรมชายรายหนึ่ง ซึ่งก็เป็นคนเฉย ๆ เงียบไม่ค่อยสุงสิงกับใคร หน้าตาก็ธรรมดา แต่ก็เป็นคนที่สุภาพ ให้เกียรติผู้หญิงมาก เราอยู่กรุ๊ปเดียวกัน การทำงานร่วมกันทำให้ดิฉันชมชอบเขามาก ระยะหลัง ๆ ที่มีเวลาเราทั้งกรุ๊ปก็จะพากันไปสังสรรค์กันบ้าง แรก ๆเขาก็แค่จ้องมองดิฉันนาน ๆ เท่านั้นไม่กล้ามาคุยด้วยตรง ๆ ไม่นานเราก็สนิทกัน และต่างก็กล้าพอที่จะเล่าชีวิตคู่ของตัวเองให้ฟัง ดิฉันฟังชีวิตของเขาแล้วสงสารเขามาก ไม่นึกว่าเขาจะประสบชีวิตคู่ที่แย่ขนาดนั้น ส่วนดิฉันก็เล่าชีวิตคู่ให้เขาฟังบ้างป็นการแลกเปลี่ยนกัน หลังจากนั้นความสัมพันธ์ของเราก็พัฒนาไปอย่างรวดเร็วในลักษณะของคู่หนุ่มสาว เรามักจะหาโอกาสอย่ตามลำพัง และแยกตัวออกจากกลุ่มมากขึ้น จนคืนวันหนึ่งซึ่งเป็นวันหยุด เราต่างนัดกันไปเที่ยวกันตามลำพัง ดูเราสนุกสานมาก และเหมือนกับว่าเราเป็นคู่ชีวิตที่เพิ่งแต่งงานกันใหม่ ๆ และก็เพราะเราต่างดื่มมากด้วยกันทั้งคู่ ดิฉันรู้สึกตัวอีกทีเราทั้งคู่ก็อยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่งแล้ว ดิฉันยังอยู่ในชุดเดิม มีเขาดูแลดิฉันตลอดโดยไม่ทำอะไร พร้อมทั้งบอกว่าให้ดิฉันพักผ่อนใหเพียงพอ เพื่อจะได้กลับที่พักได้ แต่ดิฉันก็เข้าใกล้เขาและยั่วยวนเขาด้วย ไม่นานเขาก็เออออห่อหมกไปกับดิฉันด้วย จนเราต่างเป็นของกันและกันอย่างเต็มใจ ดิฉันมีความสุขมากจากการกระทำของเขาที่ดูมีความฃำนาญมาก ทั้งลีลา ขนาด แตกต่างจากสามีโดยสิ้นเชิง เราเกือบไม่ได้นอนเลย จนเราต่างกลับจากการฝึกอบรม ดิฉันคิดถึงเขามากแต่ก็ได้แต่คิดถึง อยากให้มีวันของเราอีก เวลาคิดถึงเราต่างก็ได้แต่ส่ง sms ให้กันเท่านั้น สามีก็ยังคงเช่นเดิม ดิฉันคิดว่าทำไมชีวิตคู่ จึงไม่มีความพอดีเลย ใครประสบแบบนี้บ้างช่วยถ่ายทอดความรู้สึก มาให้ฟังกันบ้าง ดิฉันยังรับผิดชอบครอบครัวดีอยู่ค่ะ

13 Jul 2006 | Post by : หญิงเศร้า

Comment 4
อธิบายไม่ถูก <br> <br> ก็น่าเห็นใจนะคะ แต่ว่า ความถูกต้องก็ต้องมาก่อน (หรือเปล่า) <br> <br> การไปอบรม เป็นการเจอกันเพียงชั่วคราวเท่านั้น ด้วยอารมณ์ที่พาไป และใจคุณคงจะเหงา และต้องการการเอาใจใส่เหมือนผู้หญิงทั่วๆไป(ซึ่งสามีไม่ทำ) ทำให้เรื่องราวกลายเป็นแบบนี้ <br> <br> ดิฉันเข้าใจว่า ในวงการราชการ หากไม่บากบั่นในเรื่องหน้าที่การงาน เงินเดือนและขั้นต่างๆก็ค่อนข้างจะยากหน่อย และชีวิตบั้นปลายก็จะลำบาก คุณสองคนแตกต่างกันตั้งแต่ก่อนแต่งงานแล้ว จะคุยกันก็คงจะไม่เข้าใจกัน <br> <br> จริงๆแล้ว การแต่งงานและมีความรู้สึกเป็นเพื่อนก็ดีนะคะ อย่างน้อยเราจะปรึกษาเขาได้ทุกเรื่อง แต่ผู้ชายบางคนเอาใจผู้หญิงไม่เป็น อาจจะคิดว่าหาเงินมาเยอะแล้วเราอาจจะชอบ เพราะจะได้มีเงินใช้จ่ายได้มากขึ้น <br> <br> ไม่อยากให้ทำอย่างนี้สักเท่าไรนะคะ ถ้าคุณและสามียังปกติกันดีอยู่ คือยังไม่ได้หย่าร้าง ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่ดีสำหรับตัวคุณ แต่ถ้าจบไปแล้ว และไม่มีอีก ก็ถือว่าคุณรับผิดชอบต่อตัวเองและครอบครัวได้ดี <br> <br> แม้เราจะเลือกอะไรไม่ได้มาก แต่เชื่อว่า การทำดี จะดีกับเราและคนรอบข้างมากที่สุดนะคะ ถ้าสามีไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร เราน่าจะเปิดใจให้กันและกันบ้างนะคะ บางทีอาจจะเพราะคิดว่าไม่ได้รักกันมาก่อน ทำให้มีอคติในเรื่องชีวิตคู่ก็ได้นะคะ 13 Jul 2006 \| Comment by : StrawberryPinky

Comment 4

อธิบายไม่ถูก 
 
ก็น่าเห็นใจนะคะ แต่ว่า ความถูกต้องก็ต้องมาก่อน (หรือเปล่า) 
 
การไปอบรม เป็นการเจอกันเพียงชั่วคราวเท่านั้น ด้วยอารมณ์ที่พาไป และใจคุณคงจะเหงา และต้องการการเอาใจใส่เหมือนผู้หญิงทั่วๆไป(ซึ่งสามีไม่ทำ) ทำให้เรื่องราวกลายเป็นแบบนี้ 
 
ดิฉันเข้าใจว่า ในวงการราชการ หากไม่บากบั่นในเรื่องหน้าที่การงาน เงินเดือนและขั้นต่างๆก็ค่อนข้างจะยากหน่อย และชีวิตบั้นปลายก็จะลำบาก คุณสองคนแตกต่างกันตั้งแต่ก่อนแต่งงานแล้ว จะคุยกันก็คงจะไม่เข้าใจกัน 
 
จริงๆแล้ว การแต่งงานและมีความรู้สึกเป็นเพื่อนก็ดีนะคะ อย่างน้อยเราจะปรึกษาเขาได้ทุกเรื่อง แต่ผู้ชายบางคนเอาใจผู้หญิงไม่เป็น อาจจะคิดว่าหาเงินมาเยอะแล้วเราอาจจะชอบ เพราะจะได้มีเงินใช้จ่ายได้มากขึ้น 
 
ไม่อยากให้ทำอย่างนี้สักเท่าไรนะคะ ถ้าคุณและสามียังปกติกันดีอยู่ คือยังไม่ได้หย่าร้าง ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่ดีสำหรับตัวคุณ แต่ถ้าจบไปแล้ว และไม่มีอีก ก็ถือว่าคุณรับผิดชอบต่อตัวเองและครอบครัวได้ดี 
 
แม้เราจะเลือกอะไรไม่ได้มาก แต่เชื่อว่า การทำดี จะดีกับเราและคนรอบข้างมากที่สุดนะคะ ถ้าสามีไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร เราน่าจะเปิดใจให้กันและกันบ้างนะคะ บางทีอาจจะเพราะคิดว่าไม่ได้รักกันมาก่อน ทำให้มีอคติในเรื่องชีวิตคู่ก็ได้นะคะ

13 Jul 2006 | Comment by : StrawberryPinky

Comment 3
มันคือประสพการณ์ที่ประทับใจ อย่าเสียใจในสิงที่กระทำไปแล้ว คอยยับยั้งชั่งใจไว้ ก็เท่านั้นเอง ยากนะ แต่ก็ต้องทำ 13 Jul 2006 \| Comment by : x-men

Comment 3

มันคือประสพการณ์ที่ประทับใจ อย่าเสียใจในสิงที่กระทำไปแล้ว คอยยับยั้งชั่งใจไว้ ก็เท่านั้นเอง ยากนะ แต่ก็ต้องทำ

13 Jul 2006 | Comment by : x-men

Comment 2
ผมอ่านเรื่องของคุณแล้วก็น่าเห็นใจนะครับ แต่งงานแบบไม่เต็มใจแต่ก็ชื่นชมที่คุณ ยังรักและอยู่กับสามีคุณมาได้นาน แต่อย่างว่าแหละครับ คนเราวันหนึ่งมันก้ต้องเจอใครสักคน ที่มีอะไรเหมือนๆ กัน พอเจอคนที่เข้าใจกันชีวิตเหมือนกัน มันก็ง่ายที่จะสานสัมพันธุ์ แล้วก้ไปจบลงที่เรื่องแบบนั้นได้ แต่ว่า คุณต้องคิดให้ดีนะครับ คุณมีสามีแล้วการที่คุณไปทำแบบนั้นมันไม่ถูกต้อง สามีคุณก็ไม่ได้ทำไรผิด ลองคิดทบทวนให้ดีนะครับ เพราะว่าปล่อยนานไป มันจะเกินเลยมากไปกว่านี้ อยากให้คุณ หยุดเรื่องนี้ไว้ เหลือไว้แค่ความเป้นเพื่อนร่วมงานจะดีที่สุด หากวันใดสามีคุณรู้ เค้าจะเสียใจ ชีวิตคู่ก็แบบนี้แหละครับ มันไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ หรอกครับ แต่เราต้องพยามปรับและอยู่กับมันให้ได้ครับ ผมเห็นใจคุณครับ แต่ว่า ก็ต้องนึกถึงผิดชอบ ด้วยครับ <br> เป็นกำลังใจผ่านพ้นไปได้ครับ 13 Jul 2006 \| Comment by : cater

Comment 2

ผมอ่านเรื่องของคุณแล้วก็น่าเห็นใจนะครับ แต่งงานแบบไม่เต็มใจแต่ก็ชื่นชมที่คุณ ยังรักและอยู่กับสามีคุณมาได้นาน แต่อย่างว่าแหละครับ คนเราวันหนึ่งมันก้ต้องเจอใครสักคน ที่มีอะไรเหมือนๆ กัน พอเจอคนที่เข้าใจกันชีวิตเหมือนกัน มันก็ง่ายที่จะสานสัมพันธุ์ แล้วก้ไปจบลงที่เรื่องแบบนั้นได้ แต่ว่า คุณต้องคิดให้ดีนะครับ คุณมีสามีแล้วการที่คุณไปทำแบบนั้นมันไม่ถูกต้อง สามีคุณก็ไม่ได้ทำไรผิด ลองคิดทบทวนให้ดีนะครับ เพราะว่าปล่อยนานไป มันจะเกินเลยมากไปกว่านี้ อยากให้คุณ หยุดเรื่องนี้ไว้ เหลือไว้แค่ความเป้นเพื่อนร่วมงานจะดีที่สุด หากวันใดสามีคุณรู้ เค้าจะเสียใจ ชีวิตคู่ก็แบบนี้แหละครับ มันไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ หรอกครับ แต่เราต้องพยามปรับและอยู่กับมันให้ได้ครับ ผมเห็นใจคุณครับ แต่ว่า ก็ต้องนึกถึงผิดชอบ ด้วยครับ 
เป็นกำลังใจผ่านพ้นไปได้ครับ

13 Jul 2006 | Comment by : cater

Comment 1
ถือว่าเป็นความสุขและความผิดที่จะเกิดขึ้นเป็นครั้งสุดท้ายของชีวิต แล้วพยายามศึกษาหาวิธีที่จะนํามาเป็นประโยชน์กับคู่ชีวิตของคุณเอง โดยเริ่มต้นทําในสิ่งที่ไม่เคยทํามาก่อนให้เค้า เช่น ถ้าเค้ากลับจากทํางานหนักก็หาอ่างแช่เท้าในนําอุ่นจัดผสมนําหอมอย่างลาเวนเดอร์แล้วก็นวดต้นคอ หลัง ไหล่ โดยอยู่ในชุดนอนที่เซ็กซี่ชุดใหม่ที่เค้ายังไม่เคยเห็นมาก่อนฯลฯ ตัวอย่างง่ายๆที่คุณเริ่มต้นใหม่ได้ เพราะสามีคุณคือผู้ที่สมควรได้รับรางวัลเป็นการตอบแทนที่สุดค่ะ 13 Jul 2006 \| Comment by : ผู้หวังดี

Comment 1

ถือว่าเป็นความสุขและความผิดที่จะเกิดขึ้นเป็นครั้งสุดท้ายของชีวิต แล้วพยายามศึกษาหาวิธีที่จะนํามาเป็นประโยชน์กับคู่ชีวิตของคุณเอง โดยเริ่มต้นทําในสิ่งที่ไม่เคยทํามาก่อนให้เค้า เช่น ถ้าเค้ากลับจากทํางานหนักก็หาอ่างแช่เท้าในนําอุ่นจัดผสมนําหอมอย่างลาเวนเดอร์แล้วก็นวดต้นคอ หลัง ไหล่ โดยอยู่ในชุดนอนที่เซ็กซี่ชุดใหม่ที่เค้ายังไม่เคยเห็นมาก่อนฯลฯ ตัวอย่างง่ายๆที่คุณเริ่มต้นใหม่ได้ เพราะสามีคุณคือผู้ที่สมควรได้รับรางวัลเป็นการตอบแทนที่สุดค่ะ

13 Jul 2006 | Comment by : ผู้หวังดี

Beauty Clinic

เมโกะ คลินิก Meko Clinic

View Details

Webboard
คุณคิดว่ายังไงกัน? 1 Jan 1970 โพสต์โดย: nana 3
รักแม่ที่สุดในโลกเลย 1 Jan 1970 โพสต์โดย: Bell001 2
มาช่วยกันโพสท์เนื้อเพลง สำหรับคนอกหักให้รู้สึกผ่อนคลายลง 1 Jan 1970 โพสต์โดย: SweetNokk 116
ประเภทของ....ตุ๊ด 1 Jan 1970 โพสต์โดย: TORU 71
ครีมกันแดดดีๆ มีอะไรแนะนำมั้ยคะสาวๆ^^ 1 Jan 1970 โพสต์โดย: yinggy 2
อยากลดความอ้วน-ลดสิวTT 24 Dec 8001 โพสต์โดย: nooknaka 4
หน้าแหกแล้ว พอกันทียาหมอ !!! 1 Jan 1970 โพสต์โดย: wawahh 1
KTC pleases gamers with credit cash backs for purchases at nine leading online game stores. 1 Jan 1970 โพสต์โดย: PRKTC 0

Webboard