Talk About Women

ผมไม่มีดอกไม้มาให้พ่อครับ
แต่ก่อนนานมาแล้วยังมีชายชราคนหนึ่งแก่มากจนจำอายุตนเองไม่ได้ <br>
หากใบหน้าของเขายังคงอิ่มเอิบเปล่งประกายเลือดฝาด <br>
เคราสีเงินยวงสะอาดตาของเขายาวปกคลุมมาถึงหน้าอก ร่างกายของเขาแข็งแรงมาก <br>
ตายังไม่ฝ้าฟาง หูก็ยังไม่หนวก เขามีลูกหลานเต็มบ้านเต็มเมือง <br>
แต่เขาก็ยังเป็นคนจัดการทุกสิ่งทุกอย่างภายในครอบครัว <br>
ปีนี้ เขาตัดสินใจว่าจะเลือกใครคนหนึ่งจากลูกชาย ๑๕ คน <br>
ของเขามาสืบทอดภารกิจนี้เสียที แต่ว่าจะเลือกใครดีละ <br>
เมื่อชายชราคิดวิธีที่ดีที่สุดได้ จึงสั่งให้ลูกชายทั้ง ๑๕ คน <br>
มาพบแล้วแจกเมล็ดดอกไม้ให้ลูก ๆ คนละ ๑ เมล็ด พร้อมทั้งบอกว่า <br>
ใครสามารถปลูกเมล็ดพืชนี้ให้งอกงามจนออกดอกบานสะพรั่ง <br>
คนนั้นก็จะได้เป็นผู้สืบทอดมรดกต่อไป <br>
เมื่อลูก ๆ ได้เมล็ดพืชมาแล้วต่างนำไปปลูกและดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี <br>
ลูกชายคนเล็กของชายชราผู้นี้มีชื่อว่า เสี่ยวเหลียงจือ เมื่อได้เมล็ดดอกไม้แล้ว <br>
เขาก็นำไปปลูกในกระถาง รดน้ำเอาใจใส่อย่างดีทุกวันทุกคืน <br>
แต่เมล็ดพืชนั้นก็ไม่แตกกล้าสักที เสียวเหลียงจือรู้สึกเศร้าโศกเสียใจมาก <br>
<br>
เวลาผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว ฤดูร้อนย่างกรายมาถึงแล้ว <br>
ชายชราผู้เป็นพ่อกำหนดว่าวันนี้จะเป็นวันคัดเลือกดอกไม้ของลูก ๆ <br>
<br>
<br>
ลูกทุกคนต่างอุ้มกระถางดอกไม้ที่ออกดอกบานสะพรั่งอย่างสวยสดงดงาม <br>
มาให้ผู้เป็นพ่อชมเพื่อรอการคัดเลือก <br>
<br>
ชายชราเดินตรวจดอกไม้ที่สวยงามในมือของลูกๆด้วยสีหน้าที่ไม่มีแววยินดีแม้แต่น้อย <br>
เขาเดินตรวจจากบุตรชายคนโตมาจนถึงบุตรชายคนที่ ๑๔ โดยมิได้หยุดเลย <br>
เมื่อเดินมาถึงเสี่ยวเหลียงจือ บุตรชายคนสุดท้อง ซึ่งยืนถือกระถางเปล่า <br>
ไม่มีทั้งต้นไม้และดอกไม้ ชายชราจึงหยุดกึกอยู่ตรงนั้น <br>
เสี่ยวเหลียงจือน้ำตาไหลพราก กล่าวกับบิดาอย่างสำนึกผิดว่า &quot;พ่อครับ <br>
ผมไม่มีดอกไม้จะมอบให้พ่อ...&quot; <br>
<br>
ชายชรากลับแย้มยิ้มและพูดอย่างยินดีปรีดาว่า <br>
&quot;ลูกเอ๋ย สิ่งที่เจ้ามอบให้พ่อนั้นมีค่ายิ่งกว่าดอกไม้มากมายนัก&quot; <br>
&quot;อะไรหรือครับ&quot; &quot;ความซื่อสัตย์ไงละ&quot; <br>
<br>
เรื่องราวเป็นอย่างไรกันแน่... ชายชราจึงเปิดเผยความลับต่อลูกๆ <br>
ว่าที่แท้เมล็ดพืชที่ตนแจกแก่ลูกๆ นั้นเป็นเมล็ดพืชที่นำไปคั่วจนสุกแล้ว <br>
<br>
ดังนั้น...... <br>
<br>
ต้นไม้ที่ผลิดอกสวยงามเหล่านั้นล้วนมาจากเมล็ดพืชจากที่อื่นไม่ใช่เมล็ดพืชที่ผู้เป็นพ่อแจกให้ <br>
ดอกไม้พวกนี้จึงเป็นสักขีพยานยืนยันความไม่ซื่อตรงของพวกเขา <br>
<br>
สุดท้ายชายชราจึงกล่าวอบรมลูก ๆ ว่า &quot;ขอให้ลูกๆจงเป็นคนซื่อตรงเถิด <br>
ความซื่อตรงเป็นสมบัติอันล้ำค่าของคนเรา&quot; ชายชราผู้มองการณ์ไกล <br>
มิได้มองหาลูกชายที่แข็งแรง ร่ำรวยหรือเฉลียวฉลาดเลย <br>
หากแต่มองหาลูกชายที่ซื่อสัตย์จริงใจ แม้เสียวเหลียงจือ <br>
จะมีเพียงกระถางว่างเปล่า แต่ใจของเขางดงามยิ่งกว่าดอกไม้ใด ๆ <br>
<br>
เพราะเป็นใจที่เต็มเปี่ยมด้วยความซื่อสัตย์ซึ่งเป็นคุณสมบัติอันหาได้ยากยิ่ง <br>
ในโลกที่เต็มไปด้วยการแก่งแย่งแข่งขันนี้ <br>
<br>
เขาจึงเป็นผู้ที่ได้รับความไว้เนื้อเชื่อใจและได้รับมอบหมายสิ่งสำคัญจากผู้เป็นบิดา <br>
นี้ย่อมแสดงให้เห็นว่า ความซื่อตรง และจริงใจ เป็นสิ่งที่ทุกคนคาดหวัง <br>
อยากได้จากกันและกันมากที่สุด ในชีวิตของเรา <br>
เมื่อเราปรารถนาความซื่อตรงจริงใจจากทุกคน เราก็ควรเริ่มจากตัวของเราก่อน <br>
มอบความซื่อตรงจริงใจให้แก่กัน เพราะนี่คือสมบัติอันล้ำค่าที่เราทุกคนต่างปรารถนา <br>
และสามารถมอบให้แก่กันและกันได้ ให้โลกนี้งดงามด้วยความจริงใจงามยิ่งกว่าดอกไม้ใดๆ ทั้งมวล <br>


9 Sep 2004  |  Post by : StrawberryPinky

Comment



Pooyingnaka Wellness

Webboard
โพสต์โดย: 19m 3
โพสต์โดย: bornlippy 5
โพสต์โดย: korawan 3
โพสต์โดย: Pandychan 1
โพสต์โดย: รินทร 9
โพสต์โดย: rosieme 1
โพสต์โดย: xopel 1
โพสต์โดย: jejee45 4

Interest Product