Talk About Women
| กรูไม่ช่ายเกย์...ติดอันดับ 2 ในพันธุ์ทิพย์ (Part25-26) |
|---|
|
Part25 <br> <br> "เอ้ย ไปไหนมาว่ะ กรูรอตั้งนาน" <br> "ตกลงเมิงจะไปไหน" ผมย้อนถาม <br> "เหอะน่า ขับตามที่กรูบอกเถอะนะ" <br> "เมิงต้องไปบ้านพ่อเมิงกับกรูก่อน" <br> มันทำหน้างงๆ <br> "ไปทำไม" มันหลบสายตามองพื้น <br> "ไปบอกเรื่องที่เมิงจะบวช" <br> "กรูไม่ไปหรอก เค้าไม่สนใจหรอก" <br> "เมิงรู้ได้ไงว่ะ เมิงต้องไป" <br> มันทำท่าอึดอัด <br> "เค้าเป็นพ่อเมิงนะเว้ย ไปบอกเค้าสักคำก็ยังดี เค้าจะมาไม่มามันอีกเรื่อง ถ้าเมิงไม่บอกเค้าเลย ก็เหมือนเนรคุณ" มันยังคงก้มหน้าต่อไปเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ <br> "แต่กรู....."มันอ้ำอึ้ง <br> "ถ้าเมิงไม่ไปกรูกลับ" ผมยื่นคำขาด <br> "เมิงว่าพ่อกรูจะมาเหรอ" มันเอ่ยปากถามขณะที่อยู่ในรถ ให้ผมเดานะ ผมว่ามันน่ะ อยากจะไปหาพ่อ ไปบอกพ่อใจจะขาด <br> "กรูไม่รู้ กรูไม่ใช่พ่อเมิง แต่กรูเชื่อว่าถ้าเมิงได้บอกพ่อ ต่อให้มันจะเป็นยังไงเมิงก็จะไม่ต้องเสียใจภายหลัง" <br> "ถ้าพ่อกรุไม่อยู่หล่ะ" มันยังคงมีสีหน้ากังวล <br> "ก็รอจนกว่าพ่อเมิงจะกลับ" ผมอยากให้มันได้บอกพ่อมันจริงๆ <br> "แล้วถ้าพ่อหลับหล่ะ" อืม ไอ่นี่ <br> "ก็รอจนกว่าพ่อเมิงจะตื่น" <br> "แล้วถ้า......" <br> "พอพอ ไอ่อ้อย นั่งเฉยๆ แมร่ง ทีเดินไปขอผ่อนเจ้าหนี้บอลเมิงยังไม่กลัวอย่างงี้เลย" <br> <br> รถวิ่งมาเรื่อยๆจนถึง อ.เสนา ไอ่อ้อยดูจะลุกลี้ลุกลนผิดปกติ <br> "เฮ้ย เมิง อยู่นิ่งๆสิวะ กรูรำคาญ ถ้ามันหงุดหงิดนักก็เอาบทสวกมนต์มาอ่านซะ จำได้มั่งยัง" ผมพยามเปลี่ยนเรื่อง <br> "โห รุ่นกรู ไม่ต้องท่องแล้ว กรูหลับตายังท่องชินบัญชรได้ทุกเม็ด.........................กรูว่าเรากลับเหอะนะ กรูขอร้อง" ท่าจะเป็นเอามากแฮะ <br> "อ้อย กรูนะ เกิดมายังไม่เคยได้กอดพ่อเลย เมิงรู้ป่าว แม่กรูเล่าให้ฟังว่าตอนกรูเด็กๆ กรูเกิดมาหน้าเหมือนเด็กผู้หญิงมาก จนตอนโตก็ยังหน้าเหมือนเด็กผู้หญิงอยู่ พ่อกรูกลัวเค้าหาว่ากรูเป็นผู้หญิง เลยเอา ดอกอัญชัญมาขยี้ที่คิ้วกรู ให้ดูแมนๆ บราๆๆๆๆๆๆ"ผมเล่าเรื่องพ่อให้มันฟัง หวังแค่ว่าให้มันรู้สึกดีขึ้นมา ไม่ประหม่าแบบนี้ <br> รถมาจอดหน้าบ้าน มันนั่งตัวแข็งทื่อ หมาตัวเดิม(ช่างซื่อสัตย์ในหน้าที่อะไรเช่นนี้)ออกมาเห่า <br> "อ้าว ลงไปดิ" ผมพยักหน้าให้มันออกไป <br> "เมิงลงมาด้วยดินะ" มันเอื้อมมือมาจับมือผม มือเย็นเฉียบ เปียกด้วย <br> "โหแมร่ง เมิงน้ำแตกทางมือเหรอว่ะ สาด" ผมดึงมือออกมาเช็ดกับกางเกง <br> "เออ ไปไป เดี๋ยวกรูออกตามไป" <br> "แม่ แม่ พี่อ้อยมา" เสียงเด็กวัยรุ่นตะโกน ผมเดินตามหลัวมาห่างๆ <br> "หวัดดีน้า" มันไหว้น้าผู้หญิง หน้าบอกบุญไม่รับ <br> "หวัดดีอ้อย หายไปนานไม่กลับบ้านเลยนะ" แหะๆ อันนี้แต่งเองเพราะว่า ไม่ได้ยินว่าเค้าพูดอะไรกัน คงประมาณนี้แหละ <br> สักพักน้าผู้หญิงหายไป ผมเดินลงไปนั่งกับมันที่แคร่หน้าบ้านมัน เห็นหน้าน้องมันชัดๆ ทำไมเหมือนเมิงยังกะแพะวะ ผมถาม <br> "จะไปรู้เหรอ พ่อกรูไม่มีความคิดสร้างสรรค์มั้ง" ผมหัวเราะคิๆ <br> สักพัก พ่อไอ่อ้อยออกมา หน้าดุโคตร ไม่ร้จะหน้าดุไปไหน กลัวนะเนี๊ยะ ผมรีบยกมือไหว้ ไหว้ก่อนลูกเค้าอีกด้วยความกลัว <br> "พ่อ หวัดดี" ไอ่อ้อยหน้าเปลี่ยนทันที ดุแข่งกันยังกะกลัวอีกฝ่ายจะไม่กลัว <br> "อืม" พ่อมันพยักหน้า โ ฟอร์มจัดกันจริงๆ <br> <br> ..........อ่าว ทำไมไม่มีใครพูดอะไรว่ะ ผมงง <br> "เอ่อ ไอ่อ้อยพูดสิ" ผมเอาศอกกระทุ้งมัน <br> มันเหลือบตาไปมองพ่อมันแว๊บๆ ทำยังกะพ่อมันเป็นเมดูซ่า มองแล้วจะกลายเป็นหินยังงั้นแหละ <br> " พ่อ ผม เอ่อ จะบวช ให้แม่นะ" เออ นั่นแหละ แมร่งลุ้นยังกะฝรั่งเศสแข่งกะอิตาลี่ซะอีก <br> พ่อมันงงอ่ะ ผมมองหน้าแล้ว อืม หน้าประมาณว่า "คุณครับ คุณถูกหวยรางวัลที่ 1อ่ะ" คือเหมือนจะดีใจ แต่กั๊กๆ หรือไม่แน่ใจ <br> "บวชที่ไหน" สำเนียงอยุธยาเหมือนกันเด๊ะ <br> "ที่วัด....หลวงตาบวชให้" อืม ก้มหน้าก้มตากันเข้าไป <br> "วันไหน" พ่อมันถาม แต่มือมวนใบจากเหมือนไม่สนใจ <br> "พรุ่งนี้" ไอ่อ้อยบอก <br> "อืม" แค่อืมเองเหรอ ผมโคตร งง อะไรวะ ลูกตัวเองบวชทั้งทีแค่ "อืม" แม่ผมนะ ดีใจเว่อร์กว่านี้อีกทั้งที่ไม่ใช่ลูกตัวเอง เออ แปลกดีอ่ะ <br> "งั้นถ้าพ่อจะไปก้ไปกประมาณ 2โมงเช้านะ" มันบอก <br> "อืม" อืมอีกแหละ อะไรว่ะ <br> "กินข้าวมารึยังหล่ะ" พ่อมันถามประโยคยาวที่สุด <br> " กินแล้วพ่อ เดี๋ยวจะพาเพื่อนกลับแล้ว" อ้าว ไอ่อ้อย เมิงจะไม่ถามกรูก่อนเลยเหรอ แมร่ง ข้าวยังไม่กินตั้งแต่เช้า <br> มันเดินออกมาท่าทางต่างกับตอนแรกโดยสิ้นเชิง ดูมันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ อิ่มอกอิ่มใจยังไงไม่รู้ <br> "วู้ วูๆๆๆๆๆๆ" โอ้โห เป่าปากด้วยเว้ย <br> "อะไรของเมิงไอ่อ้อย สุขใจอะไรขนาดนั้น" ผมถาม แปลกใจ <br> "ทำไม คนมีความสุข" <br> "เรื่องไรว่ะ พ่อเมิงไม่เห็นพูดอะไรสักคำ ยังไม่บอกเลยว่าจะไปรึป่าว" <br> "ของอย่างงี้ไม่ต้องบอกหรอก กรูรู้นิสัยพ่อกรูดี" มันยิ้มอย่างอิ่มใจ เออ ว่ะ พ่อมันนี่หว่า <br> <br> "จะไปไหนต่อ" ผมถามเนื่องด้วยเห็นว่ามันนั่งยิ้มไม่ยอมหุบ กลัวเหงือกจะแตกระแหงซะก่อน <br> "ไปบ้านกรู" <br> "บ้านไหน บ้านเมิงอ่ะนะ จะกลับไปทำไมอีก" ผมถามงงๆ ว่ามันจะกลับไปทำไมอีก หรือว่า ยังคุยกับพ่อมันไม่รู้เรื่อง <br> "บ้านแม่กรู ขับไปเหอะ" ผมขับรถให้มันนั่งมาเรื่อยๆ ด้วยไม่กลัวเปลืองค่าน้ำมันเลย(น้ำมันแพงโคตร แต่เมิงก็ไปแต่รถกรูทุกที) <br> "เลี้ยวๆ..........เลี้ยวสิวะ แมร่งไม่ได้ยินเหรอ" <br> "เออ โทดๆ กรู นั่งคิดอะไรเพลินๆ" <br> "คิดถึงกรูเหรอ สายไปแล้วหล่ะเมิง พรุ่งนี้กรูก็บวชแล้ว" มันยิ้มเหมือนสะใจหน่อยๆ <br> "ไอ่บร้า บวชน่ะดีแล้ว คนอย่างเมิงนะ อยู่ในวัดนะดีแล้ว จะได้สงบ ไม่ออกมาทำร้ายใคร" โดยเฉพาะหัวใจผม วี๊ดวิ๊ว (แซวตัวเอง แหะๆ) ล้อเล่นนะครับ เพื่อนกันๆ <br> "กรูไม่ใช่"ฮยีน่านะเฟ้ย ไอ่บร้า" มันทำปากแบะก่อนหันหน้าออกนอกถนน <br> "จอด ถึงแล้ว" ผมมองไปข้างๆ ไหนวะบ้านมัน <br> "อ้าว ลงมาดิ บ้านกรูอยู่โน่น" มันชี้ไปบ้านไม้ 2 ชั้นยกสูง ติดคลอง......................... <br> <br> โห บรรยากาสดีมากครับ อากาสสดชื่นสุดๆอ่ะ ผมมองไปรอบๆแล้ว มีคลองมีทุ่งนา มีต้นไม้เต็มพรืด ตอนแรกนึกว่าอยู่เขาเขียว <br> "โห บ้านเมิงน่าอยู่ว่ะ เด็กกรุงเตบอย่างกรูเพิ่งเคยเห็น" <br> "เออ นี่แหละบ้านแม่กรู เมิงเป็นคนแรกเลยนะที่กรูพามาบ้านเนี๊ยะ" แล้วมันก็ตะโกนขึ้นไปบนบ้าน <br> "แม่ ผมพาลูกสะใภ้มาหา" <br> พรืด ผมผะงหะ <br> "ไอ่บร้า ปากหมานะเมิง เดี๋ยวแม่เมิงก็ด่าเอาหรอก" ผมแปลกใจมากที่มันกล้าตะโกนไปแบบนั้น <br> "แม่กรูไม่ว่าหรอก แม่กรูต้องชอบเมิง" มันว่าพายื่นมือมาดึงผมขึ้นไปบนบ้าน <br> "เมิงรู้ได้ไง" เออ แล้วผมจะถามมันทำไมว่ะ ไม่ได้อยากเป็นเมียมันซะหน่อย <br> "อ่าว ลูกชอบ แม่ก็ต้องชอบสิ" <br> "เมิงนี่มัน ....จะบวชอยู่แล้วยังกล้าพูดดดดดด" <br> "อ้าว จะบวชไง กรูถึงต้องพูดให้หมดที่อยากพูด เพราะต่อไปกรูจะไม่พูดอีก" มันว่า <br> "เออ ให้มันจริงเหอะว่ะ กรูจะสาธุ" <br> สภาพในบ้านมันก็นะ ไม่ได้เกินกว่าที่ผมคาดไว้มากนัก แต่ที่สำคัญสงบมาก น่าอยู่ ที่บ้านมีคนอยู่ด้วย เป็น น้ามันมาทำสวนแทนแม่มันมั้ง เห็นมันเล่าให้ฟัง แต่นานๆจะมาค้างที่นี่สักที ส่วนใหญ่จะมาตอนหน้าฝน กับตอนเก็บเกี่ยว <br> "กรูจะรอดมั๊ยเนี๊ยะคืนนี้" ผมว่า พลางหันซ้ายหันขวา <br> "อันนี้แล้วแต่เมิง เหอๆๆๆ" หน้าหื่นกามขึ้นมา ณ บัดดล <br> Part26 <br> มันยืมโทรศัพท์ผมโทรหาน้ามัน เพื่อให้น้ามันมาส่งเสบียง <br> "เฮ้ย ไอ่อ้อย กรูว่านอนที่วัดมันจะลำบากน้อยกว่านี้มั๊ย" ผมพูดประชด <br> "เหอะ เมิงลำบากกับกรูครั้งนี้อีกครั้งเดียว ต่อไปกรูจะไม่ทำให้เมิงลำบากอีก" มันพูดแบบนี้อีกแล้ว ผมไม่ค่อยอยากได้ยิน ประโยคประเภท ครั้งเดียว ครั้งสุดท้าย ต่อไปไม่อีกแล้ว มันเหมือน <br> "เมิงจะตายแล้วรึไง ไอ่เอี๊ย"........ <br> น้าไอ่อ้อย ขี่มอไซต์ป๊อกมา เทร็ดๆๆๆๆ น่ารักดี เอาลูกซ้อนมาด้วย <br> "ทำไมไม่ไปนอนกับน้าหล่ะ" <br> "บ้านน้าเล็กกว่าที่นี่อีกจะนอนเข้าไปได้ไง" ปากเมิงรึนั่น <br> น้าเอาปลานิลมาให้ 2ตัว หมูนิดหน่อยแล้วก็พริกแกง คิดในทางที่ดีน้าเค้าใจดีนะ แต่คิดอีกแง่นึงมันเหมือนรู้เห็นเป็นใจกันยังไงไม่รู้ เฮ้ออออ <br> <br> "เมิงไปอาบน้ำก่อนดิ" มันบอก ผมหันไปรอบๆ ตอนนั้นประมาณบ่าย 2-3มั้ง <br> "ไหนห้องน้ำอ่ะ" <br> "ห้องน้ำอยู่ท้ายครัวโน่น แต่ไว้ขี้อย่างเดียว ถ้าจะอาบเมิงอาบที่โน่น" มันชี้ไปที่ชายคลอง <br> จึ๋ย ผมนะครับ ใช้ SKII ล้างหน้า รักหน้าตัวเองยิ่งกว่าชีวิต เพราะต้องเอาไว้หากิน จะให้อาบน้ำคลอง <br> "หรือไม่ก็ตรงโอ่งข้างบ้าน" โหโล่งซะ <br> "ตูมมมมมมมม" แหะๆ ผมตัดสินใจใส่เสื้อยืด กางเกงบอลมัน ยืมมาก่อน โดดคลองดีกว่า ดีกว่าแก้ผ้าอาบกลางแจ้งขนาดนั้น <br> ตอนนั้นผมนึกว่าคลองตื้น กระโดดแบบชิวๆอ่ะ จ๋อม แต่มันดันตูมมมมม น้ำกระจาย น้ำลึกครับ วืดหายไปเลย 555 โผล่ขึ้นมา ขำตัวเอง แต่หนุกดีครับไม่เคยเล่นน้ำคลอง น้ำมันขุ่น แต่สะอาดนะผมว่า เย็นเจี๊ยบ มีผักบุ้งด้วย ปลาด้วย รู้สึกเหมือนมีปลามาตอดน้องชายเป็นระยะๆ (ล้อเล่น ปลาตอดไม่ติดหรอกเพราะเล็กกว่าหนอนอีก ว้าฮ่าๆๆ) <br> "เฮ้ยยย ขึ้นมาได้แล้ว เดี๋ยวก็หนาวตายหรอกเมิง ฝนจะตกแล้ว" เสียงมันตะโกนเหววๆ มาจากบ้าน แต่ผมไม่ค่อยสนใจมันแล้วหล่ะ ผมรู้สึกชอบกับที่นี่มากกว่าอีกนะ จริงๆ ตอนนี้นึกถึงแล้วยังอยากไปอยู่เลย <br> เล่นไปได้สักพักกะว่าจะขึ้น ก็มีเด็กแถวนั้นมั้งขี่จักรยานมา หิ้วปลามาด้วย เห็นผมเล่นน้ำ มันก็หัวเราะใหญ่ <br> "แน่จริงลงมาเลยเว้ย" ผมท้า สรุปผมได้เพื่อนใหม่เล่นน้ำด้วยเต็มเลย แมร่งคิดแล้วอยากหยุดเวลาจังเลย ไม่อยากไปทำงานแข่งขันกับใครอีกแล้ว <br> <br> เด็กพวกนั้นต้องขึ้นก่อนผม เพราะแม่มันเดินเท้าสะเอวถือไม้มะยมเดินฉับๆมาตาม ไอ้เด็กพวกนี้เห็นแม่มันมา กระโดดขึ้นจากคลองวิ่งหนีแม่มัน แม่มันก็ไล่ตี <br> "กรูบอกให้รีบกลับบ้าน ลูกเวน ไม่มีใครเฝ้าน้อง" แล้วถือไม้ไล่ตีลูกเค้า เออแฮะ ผมมองแล้วก็นะ ผมไปอยู่ไหนมาเนี๊ยะ เคยเห็นภาพนี้แต่ในทีวีนะ แต่พอมาเห็นชีวิตแบบนี้จริงๆก็หลงรักไปเลยอ่ะ <br> ........................................................................ <br> <br> "กรูรอว่าเมิงจะขึ้นเมื่อไหร่" ผมเดินตัวเปียกขึ้นไปบ้าน เอามือปิดเป้ากางเกงอย่างมิดชิดเพราะไม่ได้ใส่ กกน <br> "กรูหนาว ขอผ้าหน่อย" ผมว่า คางสั่นกระทบกันดังกึกๆๆ <br> "อ้าว" มันโยนผ้ามาให้ <br> "อาบน้ำในโอ่งอีกรอบนึง ถ้าเมิงไม่อยากคันทั้งคืน" <br> "อ้าวก็เมิงบอกกรูว่าให้อาบในคลอง ไม่ก็ที่โอ่งไงสาดดดทำไมกรูต้องอาบที่โอ่งอีกว่ะ" แมร่งรู้งี้กรูอาบที่โอ่งทีเดียวก็สิ้นเรื่อง <br> "กรูอาบน้ำให้อีกมั๊ย" มันมานั่งลงนอกชาน ผมรีบหันหน้าออกนอกบ้าน กลัวมันเห็นน้องชาย <br> "ไม่ต้อง กรูอาบเอง " น้ำเย็นเข้าไปถึงจิตจริงๆครับ ยิ่งทวีจังหวะกระทบกันของกรามให้รัวแล้วเร็วขึ้น <br> "ปากเขียวแล้วเมิงมานี่" มันดึงผ้าเช็ดตัวมา จับหัวผมกดลง มันอยู่บนชานแต่ผมอยู่ข้างล่างมันจึงสูงกว่า <br> "อืมม หัวเหม็นโครน ship หาย" มันดมหัวผม <br> "ไอ่บร้า ทะลึ่งแล้วเมิง เดี๋ยวกรูถีบตกชาน.............พอแล้วกรูเช็ดเอง แมร่งได้ทีนะเมิงสาดดดด มา" ผมดึงผ้ามาเช็ดหัวอีก 2 -3 ทีก่อนจะเอามาพันท่อนล่าง <br> "เฮ้ย เมิงไปทำอะไรก่อนไป จะมายืนเฝ้ากรูทำเฮี้ยอะไร กรูไม่ใช่นายกนะโว้ย ไม่ต้องกลัวใครตามฆ่า" <br> "กรูไม่มีไรทำอ่ะ" ผมเลยต้องจำยอมถอดมันตรงนั้น นี่เป็นครั้งแรกที่มันได้เห็นเนื้อหนังมังสาท่อนบนของผม <br> "เนียนกว่าหน้าเมิงอีก" มันว่า <br> "นี่เมิง กรู " ผมพูดไม่ออก "หลีกเว้ย กรูจะเปลี่ยนเสื้อ" <br> " ถ้าพี่บวชแล้ว พี่ขอร้องน้องอย่ามาถอดเสื้อต่อหน้าพี่อีกนะ พี่ขอร้อง".................................................ไอ่บร้า แมร่งหื่น <br> <br> ผมเดินสำรวจรอบบ้าน (ไม่ได้กว้างอะไรหรอกครับ เดินไปข้างหน้า 15ก้าว หลัง 15 ก้าว ขวา 15 ก้าว ซ้าย 15 ก้าว ก็รอบบ้านมันแล้ว) รูปแม่มันตั้งอยู่บนหิ้ง มีกระถางธูปเก่าๆที่เหมือนไม่เคยจุด พร้อมพวงมาลัยฝุ่นตึมอีก 1 พวง ผมมองท่านแล้วพาลนึกถึงเรื่องที่มันเล่าว่าแม่มันไม่ยอมไปอ่ะ เลยขนลุกวูบ รีบเผ่นไปนั่งหน้าบ้านทันที (ยอมรับว่ากลัว แฮะๆ) <br> "เป็ด อ่ะ น้ำ" มันยื่นขันน้ำสังกะสีมาให้ <br> "ดีนะเมิง แขกมาจนจะกลับแล้วเพิ่งเอาน้ำมาให้" <br> "จะแ**กไม่แ**ก" ผมรับน้ำจากมือมันมาดื่มอย่างเต็มใจ บอกตรงๆไม่ได้รังเกียจความเป็นอยู่ของมันเลยนะ น้ำดื่มไม่ต้องแช่เย็น แต่ทำไมมันชื่นใจยังงี้ ผมโทรไปเล่าให้แม่ฟังตอนนั้น แม่ยังอยากไปเลยแม่บอกว่า "ว่างๆเราไปนอนที่นั่นกันดีมั๊ยลูก" อืมมมมมมเห็นด้วยแม่ <br> ......................................................................... <br> "อ้อย รู้ป่าวว่าเมิงน่ะดังใหญ่แล้วนะ" ผมหันไปคุยกับมัน เท้าแกว่งไปตามจังหวะบนนอกชาน <br> "ดังอาราย" มันนั่งลงใกล้ <br> "ก็ตอนที่กรูเอาเรื่องเมิงไปลงนะ ตอนแรกกรูกะจะให้เค้าด่าเมิงว่าโรคจิตอ่ะ แต่เค้าดันชอบซะงั้น" <br> "ก็คนมันน่ารักอ่ะ"มันยักไหล่ปากเบ้ <br> "เออ ดีเหมือนกันเวลากรูอยู่คนเดียวตอนกรูบวชกรูจะได้ไม่เหงา" ผมยังคงนั่งแกว่งขาโดยมีมันแกว่งเป็นเพื่อน <br> "ดีแล้วหล่ะ กรูจะได้เบาใจ" มันก้มหน้า ผมงงๆ ว่าตกลงใครเป็นห่วงใครกันแน่ ใครน่าจะเป็นคนที่ควรเป็นห่วง ผมเป็นห่วงที่ต้องทิ้งมัน แต่มันเป็นห่วงที่มันต้องบวช... <br> "กรูอ่านไดอารี่เมิงจะจบแล้วนะ" <br> "เป็นไง" มันถาม <br> "เน่าสนิท" ผมล้อมันเล่น <br> "ชีวิตกรูก้อย่างงี้แหละ หาน้ำดีไม่ได้หรอก ทนเหม็นหน่อยแล้วกัน" <br> "แต่กรูชอบน้ำเน่าว่ะ" <br> "จริงเหรอวะ" มันเงยหน้าทำท่าร่าเริง <br> "อืม กรูว่าหนุกดี มีคนอยากอ่านเรื่องของเมิงเยอะเลย ถ้ากรุจะให้เค้าอ่านเมิงจะว่าไง" มันทำหน้างง <br> "ใครอ่ะ ไอ่พี่โบ้เหรอ" ฝังใจนะเมิง <br> "ปล่าว เพื่อนๆที่พันทิพย์" <br> "......................................................." <br> กรูไม่ช่ายเกย์....ตอน TOTชุมสายล่มเลยต้องล่าช้า ขออภัยอย่างยิ่งครับ <br> <br> "เฮ้ย นุ่นๆๆ ขึ้นมาบนห้องแป๊บดิ" ผมตะโกนเรียกน้องผมตั้งแต่ไม่ 7โมง <br> "อะไรอีกหล่ะ เฮีย" <br> "ทำไมคอมเฮียเล่นเนทไม่ได้ว่ะ " ผมชี้ไปที่เครื่อง ปกติถ้าคอมเจ๊ง เช่นลำโพงไม่ดัง หรืออะไรเสียผมจะทำได้อย่างเดียวคือ ปิดแล้วเปิดใหม่ ถ้ายังไม่หายก็จะเรียกน้องสาวให้ช่วย เป็นพวกล้าเทคโนโลยีอย่างยิ่ง <br> "อ๋อ สงสัยเครือข่ายล่มมั้ง" น้องว่า <br> "อ้าวแล้วทำไงอ่ะ พี่มีงานต้องทำ" อิๆ ปล่าวหรอกจริงๆกลัวเพื่อนๆรอ <br> "จะทำไงหล่ะโทรไปที่เครือข่ายสิ" แล้วมันก็เดินลงไป <br> ผมโทรศัพย์ไปที่ ทรู เค้าถามอะไรไม่รู้เยอะแยะ ตอบไม่ได้สักอย่างเช่น โมเด็มอยู่ไหน ใช้เบอร์อะไรต่อ "แหะๆ พี่ผมไม่รู้เรื่องเลย" <br> พอเค้าบอกว่า "งั้นน้องไปที่รูปคอมเล็กๆ 2อันนะ ดูว่าaddress อะไร" ผมทำตามอย่างว่าง่าย <br> "192......." ผมว่า <br> "แล้วข้างล่างเป็น.........ใช่มั๊ย" พี่ดูแลระบบว่า <br> "โห พี่เก่งว่ะ รู้ได้ไง" ยังมีหน้าไปชมเค้าอีก เค้าก็หัวเราะนะ แต่ผมก็ชมไปหลายคำเหมือนกัน <br> "พี่เก่งนะมารู้อะไรคอมผมตั้งมากมาย ผมเป็นเจ้าของมันยังไม่รู้เท่าพี่เลย" พี่เค้าก็หัวเราะเจื่อนๆ <br> "ไม่หรอกค่ะ พี่ก็รู้งูงูปลาปลา" อิๆท่าทางน่ารัก <br> ........................................................................... <br> <br> ผ่านไป 20 นาที พี่ก็ยังไม่ได้อะไรจากผม ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมต้องการอะไร ผมก็เลย <br> "พี่งั้นไม่เป็นไรครับ ผมไม่กวนแล้ว เดี๋ยวว่างๆจะโทรไปฟังเสียงใหม่นะครับ" แอบหยอด จากนั้นผมก็โทรหาเพื่อน เพื่อนบอกว่าให้โทรไปชุมสาย(เรียกถูกป่าวว่ะ) ก็เลยโทรไป <br> "อ๋อ น้องวันนี้ชุมสาย ทีโอทีล่ม ทั้งวันมั้งครับ" <br> เซ็งเลย ผมจะโพสต่อยังไงหล่ะเนี๊ยะ แต่ด้วยความหวังที่ยังพอมี ผมยังคงรอเรื่อยไป พยายาม ปิด แล้วเปิดเป็นระยะๆ จนหลังๆเซ็งแหละ เริ่มเล่นเกมส์งูรอ จนป่านนี้ยังเปิดไม่ได้ เลยเดิน้ตร็ดเตรมาเล่นที่ร้าน กะว่าถ้าไม่มีคนมารออ่านเยอะก็ค่อยโพสใหม่ <br> แต่ว่ามันไม่ใช่อะดิครับ คนรอเยอะ ใจเสียเลย สงสัยโดนด่าไปหลายดอกแล้วโทษฐานที่ทำให้รอ เลยเอาว่ะ พิมพ์แมร่งที่ร้านมันนี่แหละ.............นะ ขอโทษที่ทำให้รอกันนะคร๊าบบบบบบบบบบ <br>
20 Oct 2006 | Post by :
PangRum
|
| Comment 1 |
|---|
|
ถ้าคุณเลือกทางเดินที่หอมหวาน <br> ก็ไม่มีวันที่คุณจะไปถึงเป้าหมายที่หอมหวานแต่ถ้าคุณเลือก จะถึงเป้าหมายที่หอมหวาน <br> เส้นทางเริ่มต้นของคุณอาจจะไม่หอมหวาน <br> คุณต้องพิสูจน์คุณค่าของตัวคุณเองให้โลกเห็นครับว่าคุณคู่ควรกับเป้าหมาย <br> "ชีวิตเป็นของคุณ คุณสามารถเลือกมันได้" <br> ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกทางไหน <br> <br> 1.ทำงานอย่างที่ทำทุกวันนี้ ไม่ลำบากเกินกว่าที่จะทน <br> แต่ก็อยู่ในสภาพแบบนี้ไปตลอดชีวิต หรือ <br> 2.ทำงานอย่างหนัก ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่าง อดทน เหนื่อยสัก 3 ปี <br> แล้วผลงานที่ได้สร้างไว้ทำให้คุณสบายไปตลอดชีวิต <br> ถ้าเลือกอย่างที่ 1 <br> ดีใจด้วยครับเพราะคุณไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงอะไรเลย ลบอีเมล์ฉบับนี้ได้เลยครับ <br> แต่ถ้าเลือกอย่างที่ 2 click เข้ามาเลยครับ แล้วมาคุยกันว่า <br> คุณจะต้องทำอะไรบ้างในอีก 3 ปี นับต่อจากนี้ <br> <a href="http://twyeng" target="_blank">http://twyeng</a>we.no tlo ng.com พิมพ์ติดกันนะ
29 Oct 2006 | Comment by :
aa
|
Comment
| Webboard |
|---|
เครื่องดักยุง รุ่น 80M002T โคมดักยุงระบบสัมผัส ดูดยุงร้ายให้ตายในทันที แบบ 360 องศา ปกป้องคนที่คุณรัก โคมดักยุง
สั่งซื้อ https://shope.ee/2q5i0ANLU2ราคา 555 บาท
ท๊อฟฟี่เค้ก ชลบุรี
สั่งซื้อ https://shope.ee/8pMa8a0Cdjราคา 95 บาท
ผ้าม่านตีนตุ๊กแก ผ้ากั้นห้อง ลายการ์ตูน สไตล์มินิมอล ไม่ต้องเจาะผนัง
สั่งซื้อ https://shope.ee/9UcGonsnQ3ราคา 89 บาท
ตะกร้าล้างผัก สองชั้น ระบายน้ำได้ แยกชั้นใช้งานได้สะดวก
สั่งซื้อ https://shope.ee/2L96GuFz05ราคา 10 บาท
Lenovo LP40 PRO หูฟัง TWS หูฟังบลูทูธ ไร้สายบลูทูธ 5.1 เวอร์ชันใหม่ LP40 พร้อมไมค์ IPX5
สั่งซื้อ https://shope.ee/1VZF8MS316ราคา 264 บาท
ถุงเท้าแสนอร่อย ถุงเท้าแฟนตาซี ถุงเท้าหมูสไลด์
สั่งซื้อ https://shope.ee/4VDbFbrNjvราคา 37 บาท
กระเป๋าที่กำลังฮิตมากในตอนนี้ แบบญี่ปุ่น จุได้เยอะ
สั่งซื้อ https://shope.ee/2flCMi99NLราคา 48 บาท
Ice Ball Maker พิมพ์ทำน้ำแข็งแบบก้อนกลม เพิ่มความเก๋ให้เครื่องดื่ม
สั่งซื้อ https://shope.ee/7UrCOy5w4Bราคา 9 บาท
เสื้อเชิ้ต แขนสั้น รุ่นยอดฮิต มินิมอล วัสดุผ้าไหมอิตาลี
สั่งซื้อ https://shope.ee/6fHTEBAQ56ราคา 389 บาท
LocknLock แก้วน้ำเก็บอุณหภูมิ Energetic One Touch Tumbler ความจุ 550 ml. รุ่น LHC3249
สั่งซื้อ https://shope.ee/7f9xjadDD4ราคา 680 บาท
ไม้ปัดฝุ่น ปรับได้ ฝุ่นไม่กระจาย
สั่งซื้อ https://shope.ee/9zYXLbEtybราคา 179 บาท
Neoflam FIKA กระทะ หม้อ จากเกาหลี มีให้เลือก 15 แบบ ใช้ได้กับเตาทุกประเภท ของแท้ผลิตจากเกาหลี
สั่งซื้อ https://s.shopee.co.th/20bKkqh55Oราคา 889 บาท