หัวอกลูกผู้หญิง (ตอนอวสาน)

และแล้ววันนั้นก้อมาถึง...... ให้ทายค่ะว่าเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมาเราสองคนเป็นอย่างไร???? อ้ะ....จะเล่าให้ฟังนะ..... วันหยุดที่ผ่านมามันเป็นอะไรที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตเลยค่ะ เราเกือบจะเลิกกันแล้วค่ะ คือเรื่องมันต่อเนื่องมาจากโทรศัพท์ครั้งที่แล้วอ่ะค่ะ เราสองคนยังเข้าหน้ากันไม่ติด มาจนกระทั่งวันอาทิตย์เราอยากดี เขามากแต่เขาห่างๆเราก้อเลยไม่มีโอกาส เราน้อยใจจนต้องมานอนร้องไห้ แล้วเขาก้อตามเข้ามาดูเห็นว่าเราร้องไห้อยู่ เขาก้อถามว่าเป็นอะไร แต่เขาถามแบบว่าเขารำคาญอ่ะ ไม่ได้ถามด้วยความเป็นห่วงกับเขา ถามเสร็จเขาก้อออกไปอยู่ข้างนอก(ปกติจะอยู่ด้วยกันใกล้ๆกัน) แล้วเราก้อไม่สบายอยู่ด้วยเราเป็นโรคหอบ พอร้องไห้มากๆก้อจะหอบขึ้น เราดูลูกไม่ไหวเราก้อขอให้เขาดู เขาก้อดูได้ครึ่งวัน พอเที่ยงเขาก้อพาลูกมาให้ไปป้อนข้าว เราก้อถามว่าทำไมดูให้ไม่ได้เหรอ เขาก้อไม่ตอบนอนเฉยๆ แล้วปล่อยให้ลูกร้องงอแงไม่สนใจ เรานอนไม่ได้เลย(อยากพักเพราะไม่ไหวจริงๆ)จนเราโมโหมักๆ เราผุนผันลุกขึ้นมาด้วยอารมณ์ที่โกรธมาก แล้วเราก้อพูดใส่เขาไปว่า "วันนี้เราไม่สบายจะขอพักสักวันไม่ได้เหรอไม่ไหวแล้วนะ เหนื่อยทั้งกายเหนื่อยทั้งใจ ไม่คิดจะสนใจความรู้สึกกันบ้างเหรอ ทำไมเป็นคนเห็นแก่ตัวแบบนี้" (โกรธและน้อยใจมากจริงๆ) แต่เขาก้อนอนเฉยฟังแบบไม่สนใจว่าเราจะเป็นไงไหวรึเปล่า เราก้อเลยออกมาป้อนข้าวลูก พอป้อนเสร็จกะจะเอาไปคืนพ่อมัน แต่รู้มั้ยเราเข้าไปเห็นอะไร....มันหลับไปแล้วอ้า... เราเลยต้องออกมาดูแลลูกจนลูกหลับก้อเกือบ 3 โมงครึ่ง เรางี้ไม่ไหวแล้วข้าวก้อกินไม่ได้ อยากนอนพักมาก แล้วเขาก้อตื่นออกมาจากห้องเราก้อเข้าไปเสียบเลยคือง่วงนอนเลยเข้าไปนอน เผลอหลับแป๊บเดียว มันหนีกลับไปบ้านพ่อแม่มันอ่ะ(ไกลมาก) เราก้อคิดว่าเออ ถ้ามันตื่นมาคงจะดูลูกให้แต่ไม่เลยดันหนีออกไปอีก จากที่โมโหอยู่แล้วทีนี้โครตโมโหยิ่งกว่าเดิมอีก เพราะเย็นต้องไปซื้อของให้ลูกด้วย เราเลยโทรตามตอนนั้นก้อประมาณ5โมง เราตัดสินใจเล่าให้พ่อเขาฟังถึงความเปลี่ยนแปลงของลูกชายเขา เขาก้อบอกว่าจะคุยให้ พอเขากลับมาถึงบ้านก้อมาทะเลาะกัน เราแค่อยากให้เขานั่งฟังเราบ้างว่าเราอยากดีกับเขาแค่ไหน เราพูดดีกะเขาแต่เขาเฉยตลอดเงียบตลอดจนเราต้องถามว่าจะเอายังไงก้อบอกมา เขากลับโมโหเราที่เราถามมาก แต่ขอถามเพื่อนๆหน่อยว่า การที่เราปล่อยให้เรื่องมันเลวร้ายลง กับการที่เราอยากดีด้วยแล้วเข้าไปปรับความเข้าใจเนี่ย เราผิดเหรอ??? จนสุดท้ายต่างคนต่างโมโห ทะเลาะกันตั้งแต่6โมง-3ทุ่ม เขาบอกเราว่าเลิกไปเลยก้อได้ ทั้งๆที่เราไม่ได้ท้านะ เราให้โอกาสเขาพูดว่าอยากดีกันมั้ย เราถามเขาว่ารักเราอยู่มั้ย เขาไม่ตอบ ถามอีกว่าอยากอยู่ด้วยกันมั้ย เขาก้อไม่ตอบ จนเราบอกว่าเลิกกัยเลยมั้ย เขาบอกว่า เออ เราโมโหก้อเลยให้เขาเก็บผ้าออกไป เขาไปเก็บผ้าแต่ไม่ยอมไป เราถามว่าไม่ไปลซะทีล่ะ เขาบอกว่าคนหน้าบ้านยังเยอะอยู่(ร้านอาหาร) เราบอกเขาว่าอยากไปจริงๆเหรอเขาบอกว่าเออ เบื่อ เราก้อบอกให้เขาพูดสิว่าเขาเกลียดเราแล้ว และเขาก้อพูดจริงๆด้วยอ้ะ เราร้องๆๆๆๆๆๆๆ ร้องจนอยากตาย พอเสียงทะเลาะกันสงบ เราก้อยังนั่งร้องไห้อยู้ในห้อง เขาก้ออยู่ สักพักเขาก้อเข้ามาบอกว่าไปเอาลูกเข้ามานอนป่ะ เราก้อถามทั้งน้ะตาว่าแล้วไม่ไปล่ะ เขาก้อเข้ามาประคองเราจากพื้นไปบนที่นอน แล้วบอกว่าไม่ไปแล้ว เงียบได้แล้วไปเอาลูกมานอน แค่นี้จริงๆที่ได้ยิน เพื่อนๆคิดว่าเขาอยากคืนดีกะเรามั้ย??? เราก้อลองเงียบๆดู แล้วก้อพาลูกเข้ามานอน ตอนนี้ก้อเหมือนจะปกติแล้ว แต่พอเราเข้านอนด้วยกันนี่สิ ทุกทีที่ทะเลาะกันแล้วดีกันตอนจบเขาจะกอดเรานอนแน่นเลย แต่คราวนี้เขาหันหลังให้เรา เราเหมือนโดนหลอกซ้ำแล้วซ้ำอีกอ้ะ แล้วก้อต้องจำใจทนอีกแล้ว จะทำไงดีให้เขาเข้าใจเราซะทีเขาไม่เคยสนใจถามความรู้สึกเราเลย ครั้งนี้เราจะตัดใจแล้วนะ เราจะเลิกรักเขา แต่เราก้อยังทำหน้าที่ของตัวเองอยู่ เราจะไม่สนใจอีกถ้าเขาไม่เข้ามากอด/หอม เราจะไม่สนใจโทรศัพท์ว่าจะโทรหาใครมั้ย แล้วก้อจะมองคนใหม่ที่เข้าใจเรามากกว่า ก้อในเมื่อเขาไม่รักเรา เราจะรักเขาทำไม มีแต่เราที่เจ็บ ครั้งนี้จะเป็นตอนอวสานของเรื่องหัวอกลูกผู้หญิงซะทีนะ แต่เราจะเข้ามาคุญเรื่อยๆแต่คงไม่ใช่เรื่องผู้ชายคนนั้นอีกแล้วล่ะ เราอยากเลิกรักเขาให้ได้ เพื่อนๆเข้ามาคุยกะเราเยอะๆนะ ชีวิตเราเปลี่ยนไปแล้วล่ะ เปลี่ยนจริงๆ ต่อไปเราคงอยู่ด้วยกันแค่เป็นพ่อแม่ให้กะลูก แต่คงไม่ใช่คู่รักที่หวานชื่นเหมือนก่อนแล้วล่ะ ขอให้ชีวิตเราดีขึ้นกว่านี้นะ 6 Aug 2007  |  Post by : yingyai

Comment 48
หวัดดีค่ะ คุณหญิง กำลังคิดถึงอยู่เชียวค่ะ เป็นห่วงด้วยที่อยู่ๆคุณหญิงก้อหายไปเลย ได้แต่แอบหวังว่าที่คุณหญิงหายไป คุณหญิงคงมีความสุขดี อย่าหายไปนานเลยนะ เป็นห่วงจริงๆ แอบเข้ามาอ่านกระทู้เกือบทุกครั้งที่เปิดมา ได้แต่หวังว่าจะมีใครเข้ามาพูดคุยกันบ้าง มีปัญหาอาไรก้อมาคุยกันนะค่ะ ยังคอยเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ อย่าเศร้าไปเลยนะค่ะ รอที่จะอ่านกระทู้ของคุณเสมอค่ะ 20 Aug 2007  |  Comment by : Penguin69

Comment 47

ไม่ได้เข้ามานานเหมือนกันค่ะ คิดถึงทุกคนจังนะคะ เดี๋ยวจะไปสร้างกระทู้ใหม่ คราวนี้รับรองเศร้ากว่าเดิมอีกค่ะ แต่ตอนนี้ยังhurtและช๊อคกับเหตุการณ์ร้ายๆที่เกิดขึ้นอยู่ค่ะ มันร้ายแรงมาก เลยหายไปซะหลายวัน ถ้าใครได้แวะเข้ามาตอนนี้ก็ขอให้ติดตามกระทู้ตอนต่อไปของผู้หญิงคนนี้ด้วยนะคะ จะตั้งชื่อกระทู้ว่า"ความรักก็มีวันหมดอายุ" ยังไงก็ขอให้มีใครเข้ามาอ่านข้อความนี้อีกสักครั้งด้วยเถอะนะคะ .............สาธุ............... 17 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

Comment 46
ไม่ได้เข้ามาดูหน้านี้เลย เข้าแต่หน้าแรกตลอด เหอๆ รู้สึกเหมือน คุณหญิงเลยค่ะ ช่วงนี้รู้สึกเหงา มากๆ ในใจ มัน วนๆไงไม่รู้ บางครั้งก็ฮึด บางครั้งก็ท้อ แย่จังค่ะ แต่ โดยรวมแล้ว เหงา มากๆ เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะหญิง อยากคุยกับเพื่อนๆเนอะ มันช่วยให้เราดีขึ้นเยอะ เลย 16 Aug 2007  |  Comment by : PpPp

Comment 45
เสียใจด้วยนะแต่แนะนำไม่เปนเพราะเรายังมะมีครอบครัวแต่ถ้าฟามรู้สึกที่อ่านมาทุกอย่างมานคืออารมณ์..ลองปรับความเข้าใจกันสิค่ะ....เอ๊ะอ๊ะเลิกๆๆๆๆๆๆๆๆอ้ามะเอา..คิดถึงเจ้าตัวน้อยสิ....เครียดก็มาเล่นเอม...*กันนะแอดมาได้ที่ Pang_2426@hotmail.com..ออนตลอดล่ะ 15 Aug 2007  |  Comment by : 555

Comment 44
หวัดดีจ้ะน้องหญิง ดีใจจังที่น้องหญิงดีขึ้น ปกติของคนเราเวลาทุกข์นะ ส่งรอบข้างก็มืดมัวไปหมด แต่พอสักพักเราจะเริ่มคุ้นเคยกับมันและจะเห็นแสงสว่างมาจากไหนสักแห่ง แล้วเราจะเจอทางออก เป็ยกำลังใจให้น้องนะจ้ะ ยิ้มสู้นะจ้ะ 14 Aug 2007  |  Comment by : kratic

Comment 43
หวัดดีค่าทุกคน(พี่ติ๊ก คุณน้ำ) วันนี้วันอังคาร เพิ่งได้เข้ามา หายไปหลายวันคิดถึงทุกคนจังค่ะ ตอนนี้สถานการณ์ก็....ดี(มั้ง)ค่ะ แต่ก็แอบเหงาๆ เพราะไม่ได้คุยกะทุกคนไงคะ 14 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

Comment 42

ดีจ้าน้องหญิง พี่ติ๊กงานยุ่งเลยไม่ได้เข้ามาคยด้วย วันนี้ว่างเลยแวะมาดูความเคลื่อนไหว ยังงัยก้เข้มแข็งนะค่ะ คนอื่นเค้าทำสารพัดวิธีเพือ่จะแย่งสามีเราไป เราก็ควรจะทำสารพัดวิธีเพื่อจะรักษาสามีเราไว้ อะไรที่ทำแล้วสบายใจทำเลยจ้ะ แต่สิ่งที่คิดถึงให้มากๆคือเจ้าตัวเล็กนะ วันนี้วันแม่ หวังว่าน้องคงมีความสุขกับวันนี้นะ พร่งตื่นมาพบความสุขกับชีวิตคู่นะจ้ะ พี่เชื่อว่าน้องจะก้าวผ่านมันไปได้ด้วยดี เป็นออีกหนึงกำลังใจให้นะ อ๋อ พี่ออนเอ็มตลอดวันทำงานนะ มีอะไรเข้าไปคุยกันก้ได้จ้ะ ว่างๆจะแวะมาคุยด้วยนะ 12 Aug 2007  |  Comment by : kratic

Comment 41
อย่าเหงาไปเลยนะ ตอนนี้สบายใจขึ้นมาบ้างแล้วใช่ไหม ดีแล้วล่ะ เมื่อจิตใจผ่องใส จะทำให้สมองปลอดโปร่ง ทีนี่จะทำอาไรก้อสมหวังทั้งนั้น เพราะใช้สติและปัญญา คิดก่อนที่จะทำไง ยังไงก้อเป็นกำลังใจให้นะ 9 Aug 2007  |  Comment by : Penguin69

Comment 40
ที่นัดกันไว้อ่ะไม่มีใครเข้ามาเล้ย เหงาๆๆๆๆๆๆๆ 9 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

Comment 39
อย่างไงก้อขอเป็นกำลังใจให้คุณพี่น่ะค่ะ สู้เพื่อลูกน่ะค่ะ ขอให้ชีวิตครอบครัวดีขึ้นน่ะค่ะรักยืนยงค่ะ 9 Aug 2007  |  Comment by : mayday1983

Comment 38

หวัดดีค่าคุณติ๊ก วันนี้ก็ยังเหมือนทุกวันน่ะค่ะ เกือบจะดีแต่ยังเขินๆกันอยู่อ้ะ(เมื่อคืนก็เกือบทะเลาะอีกแหน่ะ) แต่ก็ไม่อยากให้เรื่องมันยืดเยื้อนานกว่านี้หรอกนะคะ เพราะกลัวว่าความห่างมันจะกลายเป็นความเคยชินในชีวิตประจำวันไปน่ะสิคะ แต่ก็จะพยายามค่ะ จะต้องดีกว่านี้ให้ได้ ขอบคุณคุณติ๊กมากน๊า ที่เป็นหว่งหญิงขนาดนี้ รู้สึกดีมากจริงๆที่ได้อ่าน (แต่ก็ยังแอบท้อๆเหมือนกันนะ) 9 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

Comment 37
มาอีกแล้ว คุณเป็นไงบ้างจ้ะ มาบอกเล่ากันบ้างสิ รู้มั้ยเราเข้าบอรืดนี้วันละหลายๆรอบนะ อยากรู้ว่าคุณเป็นไงบ้าง ดีขึ้นมั้ย มีไรก้มาบอกหน่อยจิ เค้าเป็นห่วงนะ 9 Aug 2007  |  Comment by : kratic

Comment 36
ดีแล้วค่ะ ดีใจด้วยนะ คุณต้องใจเย็น เห็นมั้ยว่าเขายังสนใจ ยังรัก ยังแคร์ แต่บางที่เราก้มองมันผ่านไป รู้มั้ยค่ะว่าเราหน่ะเฝ้ามองดูบอร์ดคุณตลอดเลย เป็นห่วงคุณมาก อยากให้เข้มแข็ง สถานการณ์เริ่มดีขึ้นแล้ว ใจเย็นและอดทนต่อไปนะ ถือว่าเรื่องที่ผ่านมาเป็นการทดสอบความรักของคุณทั้งสอง เมื่อคุณผ่านมันไปได้ คุณก็จะเจอแต่สิ่งดีๆ ฟ้าหลังฝนมักสดใสเสมอ เป็นกำลังใจให้นะ 8 Aug 2007  |  Comment by : kratic

Comment 35

ค่า เรียนจบเร็วๆนะคะ คุณน้ำ อย่าขี้เกียจล่ะ ส่วนหญิงจะต้องกู้ความรักที่สดใสกลับคืนมาให้ได้ค่ะ แล้วจะเอาประสบการณ์ครั้งที่มันร้ายแรงจนเกือบแตกหักนี้ มาเป็นแนวทางเพื่อการปรับปรุงตัวเองต่อไป จะได้ไม่เกิดเรื่องร้ายๆกับครอบครัวของเราอีกค่ะ สัญญานะคะว่าจะเข้ามาเจอกันในบอร์ดนี้อีกต่อไป อยากคุยอีกค่ะ ต่อไปก็หวังว่าจะมีแต่เรื่องดีๆอ่ะนะคะ คงไม่มีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นอีก(ล่ะมั้ง) รักทุกคนนะคะ 8 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

Comment 34

ทำดีต่อไปนะค่ะ เราว่าเหตุการณ์กำลังค่อยๆจะดีขึ้นเรื่อยๆ คุณคงต้องให้เวลาช่วยนะค่ะ เดี๋ยวก้อดีขึ้นเองค่ะ ผ่อนหนักผ่อนเบาบ้างนะค่ะ ตึงเกินไป ก้อเหมือนจะบีบกันเองทั้งสองฝ่าย แต่ก้ออย่าเฉยชาซะจนน่าเบื่อ เราเชื่อในความรัก ความผูกพันที่คุณมีให้แก่กัน ตัดกันไม่ขาดหรอกค่ะ และแฟนคุณยังคงรักและเป็นห่วงคุณและลูกอยู่เสมอนะค่ะ แต่พยายามมองมุมกว้างเข้าไว้ เพราะถ้ามองแคบเกินไป คุณอาจจะมองไม่เห็นในสิ่งที่แฟนคุณกำลังทำ ใจเย็นๆนะค่ะ อดทนไว้ค่ะ เหนื่อยจังเลย แต่ก้อใกล้จะสอบเสร็จแล้วละค่ะ รุ้สึกตัวเลยว่าช่วงนี้ขี้เกียจมากๆๆ แต่ต้องพยายามเพราะว่าใกล้จะเรียนจบแล้ว จะได้ทำการทำงานซะที 8 Aug 2007  |  Comment by : Penguin69

Comment 33
ไม่ต้องเครียดเลยเรานะหนักว่าเธออีกยังทนได้เลยแต่ต้องเลิกดีกว่าเราก็เลิกกับเขาแล้วเหมือนกัน ผู้ชายเจ้าชู้เอาไม่เลือกหน้าอย่างนั้นหนักนักไม่เอาแล้ว 8 Aug 2007  |  Comment by : abb

Comment 32

อยากร้องไห้จังเลย เพราะดีใจที่มีคนเป็นห่วงเป็นใยเราขนาดนี้อ่ะค่ะ ต้องขอขอบคุณทุกคนอีกครั้งนะคะที่ให้กำลังใจดีมักมาก มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ฟังอย่างนี้แล้วออยากกลับไปกอดลูกกับสามีจังเลยค่ะ อยากดีกันเร็วๆ ทุกวันนี้หญิงก็ได้แต่สวดมนต์ภาวนาให้เขากลับมารักครอบครัวดังเดิมอ่ะค่ะ ขอตอบคุณPpPp นะคะ คือว่า ทุกวันนี้เขาคนนั้นก็ยังอยู่ที่บ้านหญิงค่ะ เขาไม่ได้ไปค้างที่ไหนแล้วก็ไม่เคยที่จะไม่กลับบ้านค่ะ แต่เขาอยู่ด้วยอารมณืเฉยชาอย่างเดียวค่ะ แต่ตอนนี้ก็ดีขึ้นเยอะนะคะ เราเริ่มคุยกันบ้าง ก็เห็นได้ชัดนะว่าการที่หญิงทำเป็นเฉยๆ เขาก็เริ่มเข้าหาเรา เข้ามาถามว่าเป็นไรไป เราก็ส่ายหน้าอย่างเดียวแล้วก็เล่นกะลูกไป ทุกๆคนคิดว่าเราจะกลับมาเหมือนเดิมมั้ย แล้วหญิงควรทำตัวยังไงต่อไปดีคะ 8 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

Comment 31

ตอนนี้เรามีครอบครัวแล้ว อายุ 28 แต่ด้วยความไม่พร้อมของเราสักเท่าไหร่ บางครั้งมันก้เลยทุลักทุเล บ้างแฟนเราอายุ 26 แต่เขาก็เป็นคนดี ได้ฟังปัญหาของคุณ NONE และคุณ Ying yai แล้ว ยังหนักกว่าเราหลายเท่าเลยนะ แต่..ก้ไม่รู้เหมือนกันว่าต่อไปเราจะเป็นยังไง เพราะเราเพิ่งจะแต่งงานกับแฟนได้ประมาณแค่ 2 เดือนกว่าเอง กลัวจังเลยว่าต่อไปเราจะมีปัญหาเหมือนคนอื่นเขา และก่อนแต่งเราก็เพิ่งจะคบกับแฟนเราได้ 1 ปีเอง เราคิดว่าเรายังศึกษานิสัยใจคอกันยังไม่เพียงพอเลย แต่ที่ต้องรีบแต่งงานเร็ว เพราะเรามีปัญหาท้องก่อนแต่ง กว่าจะผ่านช่วงนี้มาได้นะ ร้องไห้ หลายครั้งมาก ๆ เพราะพ่อแม่ ก้ตั้งความหวังกับเราไว้สูงมากเลยทั้งเรื่องคู่ครองและการงาน แต่เราก้ทำดีที่สุดแล้วล่ะ พ่อแม่เราก็เลยต้องรีบจัดการให้เราแต่งงาน..กัน ตอนนี้เราก้มีน้องได้ 5 เดือนแล้ว กังวลหลายเรื่องมาก ๆๆ แต่เราก้คิดว่าช่างมันเถอะ ฟ้าคงลิขิตให้เป็นแบบนี้ เราไม่คิดว่าเราจะแต่งงานเร็วเกินไป เพราะเราเคยคิดว่าเราจะต้องแต่งงานตอนอายุ 30 กว่า ๆ มีฐานะที่มั่นคงกว่านี้ก่อน ตอนนี้เราคิดว่าเราคงไม่พร้อมเท่าไหร่เลยแต่ไหน ๆ ก้ไหน ๆแล้วทำไงได้ ไม่มีอะไรมากระบายแค่นี้แหละ และขอเป็นกำลังใจให้ทุก ๆคน ผ่านเรื่องราวชีวิตช่วงที่เลวร้ายไปให้ได้ ค่ะ 8 Aug 2007  |  Comment by : tan

Comment 30

มาอีกแล้วจ้ะ ติ๊กอยากเห็นคุณเข้มแข็งนะ อย่าเพิ่งตัดสินใจเลย คุณยังรักเขา และเขาก้ยังรักคุณอยุ่ แต่ด้วยความใจร้อน ด้วยทิฐิของทั้งสองฝ่าย ลองปล่อยให้ตัวเองรู้สึกสงบลงก่อนแล้วค่อยเคลียร์ดีมั้ย คุณลองคิดว่าเขาเป้นเพื่อนสิ ปล่อยวางบ้าง เพื่อนไม่โทรมารายงานว่าไปไหนกับใครเมื่อไหร่ คุณก็ไม่โกรธเพื่อนใช่มั้ย นั่นแหละลองเอาความรุ้สึกตรงนั้นมาใช้นะ ช่างเขาบ้าง แต่ไม่ได้เลิกรักนะ ทำตัวให้สดใสร่าเริง ความสดใสร่าเริงจะส่งผลต่อลูก ต่อตัวคุณ และสามีของคุณเองนะ แล้วอะไรๆจะดีขึ้น เข้มแข็งอีกนิด อย่าให้อารมณืโกรธ น้อยใจ เพียงชั่ววูบมาตัดสินชีวิตที่เหลือของคุณ ทุกคู่ต้องผ่านการทดสอบจากพระเจ้าทั้งนั้น ถ้าคุณทั้งสองผ่านมันไปได้ ชีวิตคุรจะมีความสุขอีกมาก ใจเย็นๆ อย่าไปคาดหวังว่าเขาต้องทำอย่างนั้น ทำอย่างนี้ แต่คาดหวังที่ตัวคุณสิ ว่าคุรจะทำอย่างนี้กับเขา จะดีกับเขา จะใจเย็นกับเขา ผู้ชายไม่ชอบน้ำร้อนนะจ้ะ เอาน้ำเย้นที่ผสมด้วยความอดทนที่หอมละมุนเช้ดใจเขานะ แล้วคุรจะได้สามีที่แสนดีและที่แสนรักกลับมา มองโลกแบบเข้าใจ มองผุ้ชายแบบเข้าใจ ไม่ใช่มองแต่ตัวเองและเข้าใจแต่ตัวเอง เชื่อว่าแฟนคุณก็ยังรัก และอยากอยุ่เป็นครอบครัว แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไง เห็นมั้ยว่าทุกคนเป็นกำลังใจให้คุณและเฝ้ามองด้วยความห่วงใย อยากให้คุณผ่านพ้นเรื่องเลวร้ายตรงนี้ไปให้ได้ ติกก็จะเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้นะ ใจเย็นๆๆ เพื่อลูกนะจ้ะ เด้กน้อย 8 Aug 2007  |  Comment by : kratic

Comment 29

ลูกชายน่ารักจังเลยค่ะ ยังไงก็อย่าคิดมากเข้มแข็งเพื่อลูกนะคะ เรื่องบางเรื่องถ้าเหนื่อยนักก็ทำเป็นไม่สนใจก็ได้ค่ะ เค้าจะไม่ดูลูกไม่สนใจไม่รับผิดชอบ เราก็ดูของเราได้นี่คะไม่เห็นต้องไม่แคร์ น่ารักๆแบบนี้เอามาให้เลี้ยงทั้งวันยังไหวเลยค่ะ เราเองก็ยังอยากมีลูกเลยนะ แต่ว่าไม่อยากแต่งงานอ่ะ อยากมีลูกอยากเลี้ยงเองคงมีความสุขเนอะ มีแค่เค้าคนเดียวโลกนี้ก็ไม่ต้องการใครอีกแล้วค่ะ เข้มแข็งนะคะ 7 Aug 2007  |  Comment by : PlaiFon

Comment 28

หวัดดีค่ะน้องหญิง ขออนุญาติเรียกว่าน้องนะคะ พี่เองก้อได้ติดตามเรื่องราวของน้องมาโดยตลอดนะคะ แต่ว่าพี่เองก้ออยู่ในช่วงที่เสียใจเหมือนกัน พี่เองก้อเจอปัญหาแบบนี้นะคะ พี่เป็นเจ้าของกระทู้หรือผู้ชายไม่มีต่อมของความเสียใจเองค่ะ แต่ว่าตอนนี้ทั้งบาดแผลและความรู้สึกดีขึ้นมากค่ะเลยสามารถที่จะมาแชร์ความรู้สึกให้น้องนะคะ พี่เองมีความรู้สึกว่าน้องหญิงเองก้อยังรักแฟนอยู่มากเลยนะจ้ะ แต่จากที่พี่ได้อ่านข้อความและเรื่องราวของหนูบางครั้งหนูเองก้อยังแอบเอาแต่ใจตัวเองอยู่บ้างนะจ้ะ ( อันนี้พี่ก้อเป็นจ้า) พี่อ่ะอยากจะให้หนูลองทำตัวนิ่ง ๆ ดูนะคะหมายถึงลองเฉย ๆ กับแฟนดูซิ พี่เห็นด้วยกับหลาย ๆ ข้อความนะคะที่ว่าบางครั้งผู้ชายง้อแฟนมาก ๆ หลาย ๆ ครั้งอาจจะเบื่อเพราะพี่เองก้อเป็นแบบนั้นเหมือนกัน ถ้าเค้ายังรักหนูอยู่เค้าต้องสังเกตุถึงความเปลี่ยนแปลงของหนูเองแหล่ะเนอะ ประมาณว่าลองถอยออกมาดูความเคลื่อนไหวอยู่ห่าง ๆ ดีป่ะ เค้าอยากจะทำอาไรก้อปล่อยเค้าไป แล้วลองสังเกตุตัวเองดูนะจ้ะว่าตัวเราเองอ่ะเอาแต่ใจไปรึเปล่าเอ่ยย....ถ้าไม่ใช่ละก้อลองทำเฉย ๆ ดูนะ เค้าจาไปไหนหรือคุยกับใครอย่าไปถาม พี่คิดว่าเค้าก้อรักลูกนะคะ ช่วงนี้ก้อลองทำแบบนี้ดูนะ อย่าเพิ่งไปตัดสินใจว่าจะเลิกพี่เห็นหน้าเจ้าตัวน้อยของหนูแล้วน่าเอ็นดูเชียว...พยายามประคับประคองซึ่งกันและกันนะคะ เป็นอีก 1 กำลังจัยให้น้า พี่คิดว่าถ้าหนูลองใจเย็นดูลองทำตัวนิ่ง ๆ ดูนะคะ รับรองค่ะว่าน่าจะมีอาไรที่ดีขึ้นนะจ้ะ.................. 7 Aug 2007  |  Comment by : w

Comment 27
ก้อคิดให้ดีๆๆนะค่ะ ถ้าสิ่งไหนมีประโยชน์กับเรามากที่สุด เราสบายใจก้อเลือกสิ่งนั้นดีกว่าค่ะ 7 Aug 2007  |  Comment by : dash

Comment 26

อย่างที่เคยบอกไว้แล้วในความคิดเห็ข้างบนนะค่ะว่าเคยมีประสบการณ์แบบเดียวกับคุณ แล้วรู้ไหมค่ะทุกอย่างที่เราคิดไว้มันเป็นจริงเค้ามีคนอื่นจริงๆเราให้โอกาสแฟนเก่าเราถึง 2 ครั้งแต่เค้าไม่สำนึกนะค่ะ ตอนนั้นเราก็มีลูกแล้วค่ะสุดท้ายเลยตัดสินใจเลิกกับมัน มันก็ไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้นค่ะแต่ก็ยังมีหน้าโทรมาหาเราอีกมาเล่าให้เราฟังว่าเมียใหม่มันไม่เหมือนเราเลยชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ ขี้บ่น เราฟังแล้วก็เลยอยากสมน้ำหน้ามันนะค่ะแต่ไม่ได้พูดออกไป รับฟังมันอย่างเดียวค่ะ ตอนนี้เรามีแฟนใหม่แล้วแต่งงานแล้วค่ะอยู่กันมาเกือบ 3 ปีแล้ว เค้ารักเรามากตามใจทุกอย่างที่สำคัญมากๆคือเค้ารักลูกของเราด้วยไม่เคยรังเกียจอดีตของเรา ก็ขอเป็นกำลังใจคุณนะถ้ายังตัดใจไม่ได้ก็รอดูพฤติกรรมของเค้าไปก่อนบางที่เค้าอาจจะพูดประชดก็ได้ สู้สู้ค่ะ 7 Aug 2007  |  Comment by : fatima

Comment 25

ขอเสริมอีกหน่อยค่ะ บางทีเนี่ย ผู้ชายเค้าอาจจะไม่เข้าใจความรู้สึกเรา แต่จะให้เราพูดเองต่อหน้าเค้า บางครั้งมันก็พูดไม่ออก และ อาจจะอยู่ใน สถาณการณ์ ที่ไม่สามารถพูดได้ ลองเขียนระบายความรู้สึกดีดีมั๊ยค่ะ สักหน้านึง แต่อย่าให้ มันยาวเกินจนเค้า ขี้เกียจอ่าน เขียนเสร็จ ก็วางที่ มุมนึงในห้อง (ตอนนี้ยังอยู่ด้วยกันใช่ป่ะค่ะ) เดี๋ยวเค้ามาเห็น และการอ่านเงียบๆ บางทีเค้าอาจจะได้ทบทวนน่ะค่ะ เคยทำแบบนี้กับแฟนค่ะ ไม่ได้หวังอะไรมากค่ะ แค่ขอให้เค้า ได้รู้ความรู้สึกของเราบ้าง...และ เค้าก็รับรู้(บ้าง)น่ะค่ะ ตอนแรก เรา แค่คิดว่า การเขียน มันช่วยทำให้เราดีขึ้นน่ะค่ะ ตรงที่ได้ระบาย และ เค้า อ่านจนจบ และ รับรู้ ก็ทำให้เรารู้สึกดีขึ้น....มีอะไร ก็ มาบอร์ดนี้น่ะค่ะ อย่าหายไปไหนเนอะ 7 Aug 2007  |  Comment by : PpPp

Comment 24

เออ ลืมบอกว่า การที่เราอยากจะคืนดี หรือว่า อยากจะทำให้คนที่เรารัก รักเรา แสดงออกว่ารักเรา มันไม่ผิดหรอกค่ะ ทำไปเถอะค่ะ ไม่ผิดกฏหมาย ไม่กระทบกระเทือนใคร เราเชื่อว่าสักวันแฟนคุณจะเข้าใจ แต่ตอนนี้ก้อรอให้ใจเย็นลงทั้งคุ๋ก่อน ตอนนี้ก้อพยายามอย่าเข้าไปจู้จี้หรืออาไรกะเค้าก่อนนะ แต่ก้ออย่าเฉยเมยซะจนน่าเบื่อ ทำให้เหมือนปกติแหละค่ะ และเมื่อได้โอกาสงามๆ เวลาเหมาะๆ ก้อลองชวนเค้ามาพูดคุยกันเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้น แต่อย่าทำให้มันดูเครียดหรือซักไซ้จนเกินไปนะค่ะ ทำให้กลายเป็นเรื่องที่ตลกๆขำๆแต่มีสาระด้วย ซึ่งเราเชื่อว่าคุณมีทักษาะในการพูดอยู่แล้ว ลองเอาว่าใช้นะค่ะ รวมทั้งมารยาหญิงด้วย เราว่านะแฟนคุณเค้าคงไม่ได้ตั้งใจที่จะทิ้งคุณไปจริงๆหรอกและเค้าคงไม่ได้ตั้งใจที่จะตอบ ทำร้ายน้ำใจคุณ แต่คงเป็นเพราะอารมณ์พาไปนะ เพราะถ้าเค้าจะไปจริงๆเค้าคงไปแล้ว ไม่เอาเรื่องคนเยอะมาอ้างหรอกค่ะ และสุดท้ายเห็นไหมค่ะ ว่าเค้าก้อยังอยู่กะคุณ ยังสนใจลูกอยู่บ้าง แต่ก้อต้องเข้าใจนะค่ะว่าผู้ชายเค้าเป็นประเภทไม่สนใจในรายละเอียดหรอกค่ะ เรื่องไหนมองข้ามไปได้ก้อทำนะค่ะ หรือว่าจะลองห่างกันไปบ้าง ลองให้เค้ากลับไปอยู่บ้านเค้าสักพัก แต่ก้ออย่าขาดการติดต่อกันนะค่ะ พยายามทำให้เค้ารุ้ว่าคุณยังรัก เป็นห่วงในตัวเค้าแค่ไหน และแสดงให้เค้ารู้ว่ายังมีคุณและลูกที่ยังต้องการเค้าอยู่ เพื่อมาเติมเต็มในครอบครัวค่ะ 7 Aug 2007  |  Comment by : Penguin69

Comment 23

ดีค่ะ คุณหญิง ขอโทดทีนะที่หายไปเลย เพราะว่าช่วงนี้มีสอบอะค่ะ แล้วพอดีว่าเน็ตที่หอดันเล่นไม่ได้เลย นี่ต้องมาเล่นเน็ตมหาลัยอะ เราว่านะเหตุผลที่ทำให้เหตุการณ์ต่างๆดูเลวร้ายลง อาจจะเป็นเพราะว่า ความใจร้อนของทั้งสองคนนั้นแหละ ใจเย็นๆๆนะค่ะ เราว่านะ ตอนนี้คุณก้อคงอยากเลิกกะเค้าจริงๆนั้นแหละแต่อาจจะเป็นเพราะอารมณ์มันพาไป แต่เมื่อคุณใจเย็นลง เมื่อห่างกันสักพัก ความดีของเค้าในอดีต จะกลับเข้ามาในใจคุณ จะทำให้คุณใจอ่อนลง ใจเย้นลง เชื่อสิค่ะ ขนาดคนที่เป็นแฟนกันบางคนยังเลิกกันยากเลยค่ะ แล้วนี่เป็นสามีภรรยากัน มีลูกด้วยกัน จะยิ่งยากกว่าอีกค่ะ คู่บางคู่เมื่ออยู่ด้วยกันไป ความรักมันก้อมีนะค่ะ มันอาจจะเท่าเดิมหรือน้อยกว่าเดิม แต่ในความรู้สึกของผู้หญิงเรามันไม่พอค่ะ ผู้หญิงเราต้องการความรักที่เพิ่มขึ้นมากขึ้นทุกวันๆ แต่เชื่อเถอะค่ะว่าความผูกพันมันยังมีอยู่ ความผูกพันกันมันตัดกันยากยิ่งกว่าความรักอีกนะค่ะ เราเชื่อนะว่าคุณมีคำตอบที่ดีอยู่ในใจคุณแล้วนะ คิดทบทวนดูดีๆนะค่ะ เพราะเมื่อคุณตัดสินใจทำลงไปแล้ว มันแก้ไขได้ยาก หรืออาจจะสายเกินไป เราอยากให้คุณตัดความคิดเรื่องที่จะมีคนใหม่เถอะค่ะ ไม่ใช่ว่าตัดโอกาสนะค่ะ แต่ไม่อยากให้คุณทำอาไรที่คิดว่าจะประชดประชันเลย เพราะถ้าคุณทำจริงๆ มันจะทำให้คุณได้ชื่อว่าผู้หญิงที่ไม่ดี รักษาความดีของคุณไว้เถอะ เพราะว่าถ้าบทสรุปมันลงท้ายด้วยคำว่าเลิกกันไปแล้ว คุณก้อจะได้ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้หญิงที่ดี แม่ที่ดี และเราเชื่อว่าสักวันหนึ่งแฟนคุณจะต้องเสียใจที่ตัดสินใจทิ้งคุณไปในวันนั้น เชื่อในความดี ในการกระทำของตนเอง แต่ถ้าทางออกคือ คุณกลับมารักกันเหมือนเดิม แฟนคุณเค้าจะรู้เองแหละค่ะ ว่าเค้าเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดที่ได้รักกันผู้หญิงที่ดีที่สุดในโลกไว้คนนึงเหมือนกัน พยายาใจเย็นลงนะค่ะ และแนะนำว่า ควรเปิดใจคุยกันเถอะค่ะ ว่าปัญหามันอยู่ที่ตรงไหน แล้วหาทางแก้ซะ มันไม่ยากค่ะ และไม่น่าอายที่จะพูดกันตรงๆ เป็นกำลังใจให้คุณ และฝากจุ๊บหลาน (น้องบีม) ด้วยนะค่ะ 7 Aug 2007  |  Comment by : Penguin69

Comment 22
ลองปรับความเข้าใจกันนะ พูดจาภาษาดอกไม้กัน ทั้งทางกายและวาจา [ถึงเราจะโมโหขนาดไหน] ก็ต้องเก็บอาการเอาไว้ 7 Aug 2007  |  Comment by : *none

Comment 21
โธ่! คุณ*none อ่านแล้วเราอยากร้องไห้อ่ะ เสียใจด้วยนะคะเรื่องพ่อและแม่คุณ ฟังอย่างนี้แล้วอยากคืนดีกับแฟนเร็วๆจัง แต่เราไม่มีโอกาสแล้วจะให้ทำไง เขาไม่อยากดีกะเรานี่นา บอกตรงๆว่าไม่อยากเลิกเลยค่ะ รักเขาจนหมดใจแล้ว(หมดแล้วจริงๆคือไม่เหลือแล้วอ่ะ) ยังไงก้อจะรอดูพฤติกรรมเขาก่อนนะ แล้วเราก้อจะใช้เวลาปรับปรุงตัวเองซะด้วยเลย ขอบคุณค่ะที่ผ่านมาคุยกัน 7 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

Comment 20

เราบอกเขาว่าอยากไปจริงๆเหรอเขาบอกว่าเออ เบื่อ เราก้อบอกให้เขาพูดสิว่าเขาเกลียดเราแล้ว และเขาก้อพูดจริงๆด้วยอ้ะ +++++++++++++++++++++++ ตรงนี้ผมว่าเค้าพูดด้วยในอารมณ์โมโหนะ ผมว่า ถ้าไม่จำเป็นอย่าเลิกกันเลยนะครับ @ขอเอาเรื่องของผมเป็นอุทาหรณ์ สำหรับคนที่มีและคิดจะมีครอบครัว ช่วงแม่ของผมท้องนั้น ผมดีใจมาก เพราะ แม่ต้องอยู่บ้าน กลับมาบ้านจะได้อยู่กับแม่ ไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว แต่พอน้องเกิดมาได้ซักพัก ก็ให้ยายเอาไปเลี้ยง ผมก็ต้องมาอยู่บ้านคนเดียวเหมือนเดิม แล้วพ่อแม่ก็มีปัญหากัน ทะเลาะกัน บางทีแม่ก็ไปนอนอีกห้องนึง ไม่ค่อยได้มีโอกาสเจอพ่อแม่เลย เจอพร้อมกันก็วันอาทิตย์เพราะต้องไปบ้านย่า วันธรรมดา ผมตื่นตี5 6โมงรถโรงเรียนก็มารับ ตอนที่ออกจากบ้านก็มองหน้าพ่อแม่ที่นอนบนเตียง เรียนเสร็จกลับมาบ้าน1ทุ่ม กว่าพ่อจะกลับบ้านก็4-5ทุ่ม แม่ก็กลับมาดึกกว่านี้ [ส่วนมากพ่อจะกลับมาก่อนทุกที] บางทีผมก็โทรหาพ่อ "พ่ออยู่ไหนแล้ว จะถึงบ้านยัง" บางทีผมรอพ่อจนไม่ไหวหลับไปก่อนก็มี หรือไม่ก็ ไปยืนร้องไห้หน้าปากซอยรอพ่อกลับมาบ้าน ก็นั่งคิดไปทำไมพ่อต้องไปทำงานไกลขนาดนั้นด้วย[ได้เงินเยอะ]เราอยู่บ้านคนเดียวก็เหงา แต่ละสัปดาห์ชีวิตก็วนเวียนอยู่แค่นี้ ช่วง ป3-ป4 หลังจากนั้นพ่อของผมเสียชีวิต ก็ย้ายไปอยู่ ตจว. กับแม่ ช่วงนั้นแม่ของผมไม่สบายบ่อยมาก เดี๋ยวเป็นโรคนั้นโรคนี้ ช่วงหลังๆผมก็สงสัย ทำไมแม่เป็นบ่อยจัง จนมีวันนึงแม่ก็บอกความจริงกับผมว่า ติดเชื้อ HIV จากพ่อ[พ่อไปมีคนอื่น] แม่ก็บอกไปร้องไห้ไป ผมก็ทำใจแข็งต่อหน้าแม่ ไม่ร้องไห้ แล้วบอกแม่ว่า ผมไม่คิดมากหรอก เห็นมั๊ย ไม่ร้องไห้เลย แต่จริงๆแล้วออกไปนอกห้องแล้วร้องไห้ถึง3ครั้ง อาการของคนเป็น HIV มันน่ากลัวจริงๆ ผมรู้เลยว่าตายทั้งเป็นมันเป็นยังไง โรคจะรุมสารพัดโรค บางทีแม่หนาวตอนดึกๆ ผมก็ตื่นขึ้นมาทำกระเป๋าน้ำร้อนให้แม่ ไปกอดแม่ มีอยู่ครั้งนึงแม่บอกหายใจไม่ออก ผมตกใจมาก รีบขับรถพาแม่ไปโรงพยาบาลกลางดึก ใจนึงก็กลัวแม่จะตาย แต่อีกใจก็คิดว่าขับรถเร็วต้องมีสมาธิหน่อย เวลาแม่เป็นส่งเสียงร้องไม่สบายเจ็บป่วย มันเป็นสิ่งที่ทรมานจิตใจเราจริงๆ กับการที่เห็นคนที่เรารักต้องเป็นแบบนี้ หลังจากพ่อตายได้4ปี แม่ก็ตายตาม ตอนนี้ผมก็เข้าใจเหตุการณ์ทุกอย่างในอดีตแล้ว *ผมรู้แล้ว ทำไมตอนพ่อตายแบบนั้น เชื้อขึ้นสมอง พ่อเจ็บปวดมาก ไม่มีสติแล้ว ร้องเสียงดังมาก ต้องมัดมือ มัดเท้า ตั้งแต่ดึก กว่าจะตาย ก็รุ่งเช้า ตายแบบทรมานจริงๆ แต่แม่สบายหน่อย หลับแล้วตายไปเลย *ผมเข้าใจแล้ว ทำไมพ่อต้องหาเงินเยอะ เพราะค่ายามันแพงมาก ต้องสั่งจาก USA แล้วเม็ดใหญ่มากๆ ต้องหักครึ่งนึง ถึงจะกลืนลงคอได้ *ผมดีใจ ที่น้องของผมไม่ติดเชื้อด้วย ถ้าคนท้องติดเชื้อ เด็กที่เกิดออกมามีโอกาสติดเชื้อ 50-50 [ปี2535 ไม่มียาที่ช่วยเด็กในท้องได้ แต่ตอนนี้มียาที่ช่วยเด็กในท้องได้แล้ว] *ผมเข้าใจในตัวพ่อ ทำไมถึงมีคนอื่น เวลาแม่โกรธเป็นไงผมก็รู้ แต่พ่อก็ไม่ควรทำแบบนั้นเลย เพราะ ฆ่าตัวเองยังไม่พอ ยังฆ่าลูกฆ่าเมียอีก ยังไงสถาบันครอบครัวสำคัญจริงๆ เด็กจะดีจะเลวอยู่ที่ครอบครัว ว่าเป็นอย่างไร HIV ถ้าคนไม่เคยเจอจริงๆ น้อยคนนักที่จะกลัว 7 Aug 2007  |  Comment by : *none

Comment 19

น้อง ตาแป๋วเชียวค่ะ อิอิ เข้มแข็งไว้น่ะค่ะ เพื่อตัวเล็ก น่าเอ็นดูออกค่ะ อย่างน้อยลูกนี้แหละค่ะ เค้าจะอยู่และเข้าข้างเราตลอด ไม่หมดรักเราด้วยน่ะค่ะ ดูแล เค้าให้ดีที่สุดค่ะ ค่อยๆทำใจ น่ะค่ะ เพราะ เราว่าการตัดใจทีเดียวนี้มันยากเนอะ ตอนนี้ ตัวเรา ใช้วิธีค่อยๆห่างค่ะ พยายามปลงๆ ไม่ใช่ไม่ทุกข์น่ะค่ะ และ ไม่ได้ว่าจะทำได้ง่ายๆ แต่ ก็ ต้องพยายาม ค่ะ เป็นกำลังใจ ให้เสมอน่ะค่ะ (รู้สึกว่า คุณน้ำ เพนกวิน จะมีสอบป่ะค่ะ อาทิตย์นี้) 7 Aug 2007  |  Comment by : PpPp

Comment 18
ถ้ามีแรงเลี้ยงลูกด้วยตัวเองไหวก็เลิกเหอะ ถึงจะพยายามปรับความเข้าใจกัน แต่ถ้าหมดรักกันแล้วทุกอย่างคงไม่เหมือนเดิม 7 Aug 2007  |  Comment by : g]bdc]h;8jt

Comment 17

เสียใจด้วยนะค่ะกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่เราเชื่อว่าคุณจะเข้มแข็งและผ่านพ้นมันไปได้นะค่ะ ผู้ชายก็เป็นแบบนี้ เราเชื่อว่าแฟนคุณยังคงรักคุณอยู่นะ ที่เขามีอาการเหมือนเฉยๆแต่ไม่ยอมเลิกกับคุณเพราะเขาไม่เคยเจอคุณขอเลิกคงรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่าแหละค่ะ ทำอะไรไม่ถูก แฟนคุณหน่ะ นิสัยคล้ายๆแฟนเรานะ และเราเคยผ่านเหตุการณ์ตรงนั้นมาเราเข้าใจ แต่ขอให้คุณอดทน และลองทำไม่สนใจเขาบ้าง เฉยเมยเล็กๆกํบเขา เดียวเขาก็คิดได้และกลับมาเองแหละ อย่าเพิ่งตัดสินใจนะ ลูกหน่ะต้องการความรักความอบอุ่นจากทั้งพ่อและแม่นะ ขอให้ตั้งสติ แล้วเวลาที่ผ่านไปจะทำให้คุณทั้งคู่ดีขึ้น เป้นกำลังใจให้นนะค่ะ เป็นคุณแม่ที่เข้มแข็งนะค่ะ ลองให้โอกาสตัวเองอีกครั้ง คุณอายุยังน้อย ถึงเลิกราไปสักวันคุณก็ต้องมีแฟนใหม่ แล้วคนที่เจ็บจะเป็นลุกคุณนะ เข้มแข็งแล้วคุณจะผ่านวันคืนเลวร้ายไปเจอฟ้าที่สดใส เอาใจช่วยนะค่ะ 7 Aug 2007  |  Comment by : kratic

Comment 16

ค่า ขอบคุณคุณมิ้นท์และคุณfatima มากๆเลยค่ะ ได้อ่านบทความของคุณfatimaแล้วก้อยิ่งตอกย้ำในใจค่ะ ว่าควรทำใจจริงๆ คิดไว้แล้วล่ะค่ะว่าถึงเวลาที่เราจะต้องดูแลตัวเองได้แล้ว แทนที่จะมานั่งฟูมฟายร้องเรียกเขากลับคืนมา เราจะเปลี่ยนตัวเองใหม่ให้ดูดีขึ้น และจะน่ารักขึ้น เพราะเราไม่ต้องเครียดถ้าไม่เครียดเราก้อจะไม่หงุดหงิดอารมณ์เสีย แล้วเราก้อจะหน้าไม่แก่.....เย้ๆๆๆ ได้แล้วเวลาที่ "น้องหญิงคนใหม่"จะกลับมาซะที 7 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

Comment 15

เราเคยมีประสบการณ์แบบคุณนะค่ะ ในเมื่อเค้าเฉยเมยกับเราเราก็ทำแบบเดียวกับเค้าสิค่ะ แล้วหันมาปฎิวัติตัวเองใหม่ค่ะ ลองหันมาสนใจตัวเอง เสื้อผ้า หน้า ผม ดูนะค่ะทำตัวเองให้สดใสขึ้นนะค่ะอยู่กับลูกให้มีความสุขอย่าทำหน้าตาให้หมองเศร้าเลยค่ะ อะไรที่เคยถามเค้าบ่อยๆเพื่อที่อยากจะรู้ใจเค้าก็ไม่ต้องถามค่ะวันไหนว่างๆก็ไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างก็ได้ค่ะทำเพื่อตัวเองค่ะ เราคิดว่าแฟนคุณเค้าคงจะแปลกใจบ้างละค่ะ ยิ้มเข้าไว้ค่ะชีวิตเรามีค่าเสมอค่ะอยู่ที่เรานะค่ะ ลองอ่านบทความนี้ดูนะค่ะเพื่อจะช่วยให้คุณมองอะไรออกบ้างค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ถ้าเมื่อไร คนรักของเราเริ่มแสดงอาการอย่างนี้ ให้เตรียมใจไว้ได้เลย ไม่สนใจ เขาขาดการติดต่อ ไม่โทรหา เราโทรไปก็ไม่รับ นัดมาเจอก็ไม่ว่าง โอกาสสำคัญอะไรก็ลืมหมด ไม่รัก เจอกันทีไรก็ทำท่าเซ็ง เย็นชาใส่ ทำอะไรให้ก็ไม่ถูกใจ พอเอ่ยปากถามก็ทำรำคาญ โมโห เสียงดังกลบเกลื่อน ไม่เข้าใจ ถ้ารู้สึกว่า เราสองคนต่างกันมาก คิดอะไร มองอะไรก็ไม่เหมือนกัน ไม่มีอะไรเข้ากันได้สักอย่าง และอีกฝ่ายก็ไม่คิดจะปรับตัวด้วย พอนานๆ ไป ก็ยิ่งอึดอัด สักวันความรักก็อาจมาถึงทางตัน ถ้าลองดูอาการสักระยะ แล้วทุกอย่างยังเหมือนเดิม คงต้องทำใจ แต่จะตัดสินใจจบความสัมพันธ์หรือไม่ ก็ให้คิดให้ดีๆ ถ้ารักเขามาก ยังไม่อยากเสียเขาไป ก็อาจจะลองคุยกันดูว่าปัญหาเกิดจากอะไร ทั้งสองคนจะปรับตัวกันได้ไหม แต่ต้องจำไว้ว่า ความรักบังคับใจกันไม่ได้ ถ้าเขาไม่รัก ไม่สนใจเราแล้ว ยื้อกันไปก็ไม่มีความสุข ควรจะให้โอกาสตัวเองมีอิสระดีกว่า คิดเสียว่า เป็นโอกาสที่ดี ที่เราจะได้เจอกับคนใหม่ๆ ซึ่งอาจจะเหมาะกับเรามากกว่าในอนาคต 7 Aug 2007  |  Comment by : fatima

Comment 14

เสียใจด้วยนะ กับสิ่งที่เกิดขึ้น ในเมื่อเขาไม่เหมือนเดิมแล้ว ก็ทำใจเถอะนะ เพราะขืนอดทนและพยายามต่อไป ก็มีแต่เจ็บกับเจ็บเท่านั้น เจ็บครั้งเดียวพอ เท่าที่ฟังมานะคะ เราคิดว่า เขาเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ คนรักกันน่ะ ถ้าทะเลาะกัน พอหายโกรธแล้วก็ต้องนอนกอดกันหรือไม่ก็ จะดีต่อกันมากๆ ยิ่งกว่าตอนที่ไม่โกรธกันเสียอีก แต่นี่เขา เฉื่อยชามาก เป็นเราก็ทนไม่ได้หรอก เรานะ ก็อยากเลิกกับแฟนเหมือนกัน แต่ว่า เรามีลูก และยังไม่คลอดด้วย ถ้าไม่มีเขา เราก็ดูแลตัวเองไม่ได้ ก็ต้องฝืนทนคบกับเขาต่อไป ทนอึดอัด มันเป็นอะไรที่ทรมานมากเลยแหละ เรากะว่ารอคลอดลูกก่อนแล้วเราก็จะเลิกกับเขา เธอเองก็ยังสาวยังสวยก็ต้องหาที่ดีกว่านี้ได้อีกสิ ไม่จำเป็นต้องปิดกั้นโอกาสของตัวเองหรอก ส่วนเรื่องที่ว่า ลูกจะขาดพ่อไหมนั้น สำหรับเรานะ เรามีประสบการณ์จากตรงนี้ คือ เมื่อก่อนพ่อแม่เราจะทะเลาะกันบ่อย เราในฐานะ เป็นลูก ความรู้สึกแย่มาก ร้องไห้ตลอด ที่พ่อแม่ทะเลาะกัน และใจจริงก็อยากให้พ่อแม่เลิกกันมากๆ เพราะไม่อยากเห็นเขาทะเลาะกันงัย เวลาที่เขาทะเลาะกันนะ เป็นอะไรที่เจ็บมากๆ หาที่พึ่งไม่ได้เลย เราก็เกือบเป็นเด็กมีปัญหา เพราะครอบครัวไม่อบอุ่นแล้วล่ะ แต่ก็ถือว่าโชคดีมากที่ผ่านมาได้ เราขอให้เธอเข้มแข็งนะ ถ้าเธอเอาใจใส่ และเลี้ยงลูกเธอดี เราว่าลูกก็คงจะเข้าใจ และก็รักเธอมากเลยแหละ 7 Aug 2007  |  Comment by : มิ้นท์

Comment 13
ขอบคุณคุณศรีมากนะคะ แหมดีใจจังมีคนแอบปลื้มด้วยอ้ะ(แอบยิ้มเล็กๆ) แต่..เอ๊..คุณเห็นความน่ารักของเราตรงไหนเหรอคะ(อยากรู้จริ๊งๆ) เราอยากบอกทุกคนว่าเราเฝ้ามองบอร์ดนี้อยู่ตลอดเวลา หากมีใครเข้ามาคุยกะเราเราก้อจะตอบให้ทุกคนเลยนะคะ 7 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

Comment 12

ผมเคยปลื้มคุณมากเลย ทั้งสำนวน ความน่ารัก กับสิ่งที่กำลังประสพอยู่ ก็ขอเป็นกำลังใจให้ ทุกอย่างในโลกนี้ มันเกิดขึ้นได้เสมอ ใครคนหนึ่ง เป็นหนึ่งของประเทศ กำลังประชุมอยู่ดีๆ โดนยึดเก้าอี้ไปแล้ว มันเกิดขึ้นได้ทั้งนั้น ถ้าเขาไม่มีกิ๊ก วิธีการแก้ปัญหาจะเป็นแบบหนึ่ง แต่ถ้าเขามีกิ๊ก การแก้ปัญหาจะลำบาก ช่วงเวลาที่อารมณ์เสีย ควรลดดีกรีหน่อยหนึ่ง เคยพบว่า บางครั้งผู้ชายก็มองผู้หญิงเหมือนเด็ก ง้อมากจะได้ใจ จะเกิดขึ้นบ่อยๆ บางครั้งผู้ชายจะพาลไม่ง้อเอาดื้อๆ แต่เป็นห่วง แอบดู และท้ายที่สุด ก็ประคองหน่อย แต่ยังมีฟอร์มเล็กๆอยู่ ก็ลองนิ่งสักหน่อย ให้พายุร้ายๆมันผ่านพ้นไป คุณเป็นคนน่ารัก อย่าให้อารมณ์มาทำลายความน่ารักของคุณ ขอให้โชคดีจ๊ะ 7 Aug 2007  |  Comment by : ศรี

Comment 11

อ้าวเจอแล้วคุณPpPp นี่ลูกชายเราค่ะ(น่ารักมั้ย?) ยังไงต่อไปนี้ก้อคงจะรักลูกได้คนเดียวล่ะค่ะ คงหมดแล้วสำหรับความพยายามที่จะทำให้เขากลับมารักดังเดิม แต่ก้อย่างที่บอกนะ ว่าถ้าสักวันการที่เราทำเป็นไม่รักเขาแล้วมันสามารถทำให้เขารู้ใจตัวเองแล้วกลับเนื้อกลับตัว เราก้ออาจจะให้โอกาสเขานะคะ เพื่อนๆล่ะคิดว่าถ้ามีวันนั้นจริงๆ เราควรให้โอกาสเขาทำครอบครัวให้เป็นครอบครัวอีกครั้งดีมั้ยคะ??? 7 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

Comment 10
ทำไมเรายังไม่เจอคุณPpPpกะคุณ น้ำเพนกวิ้น69เลยตั้งแต่เมื่อวาน สงสัยจะเบื่อเราแล้วแน่ๆเลยใช่ม๊า เราหาความสุขที่บ้านไม่ได้อีกแล้ว ก้อขอให้เรามีความสุขกับการได้คุยกะทุกคนในเว็บบอร์ดนี้เถอะนะคะ เข้ามาคุยกันนะ เราไม่อยากเหงา มันเหมือนอยู่คนเดียวบนโลกใบนี้อ่ะค่ะ 7 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

Comment 9

ลองปรับความเข้าใจกันดูอีกที ดีป่าวค่ะ บางที เรื่องที่เกิดเนี่ยเป็นเพราะ ต่างคนต่างร้อน คนเรา อยู่ด้วยกัน ปัญหา 108 ค่ะ คิดว่าทนหรือรับได้กับปัญหา นี้รึป่าว ค่ะ ถ้าทนได้ ก็ ทน ค่ะ...การเลิกกัน เราคิดว่าเป็นทางออกสุดท้าย น่ะค่ะ ในกรณี ที่ไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้แล้วจริงๆ ส่วนเรื่องลูก เคยอ่านเจอน่ะค่ะ มีการวิจัยว่า เด็กที่เติบโตมากับพ่อแม่ แยกทางกัน ดี กว่า เด็กที่อยู่พร้อมหน้าพ่อ แม่ แต่มีปัญหากันไม่จบ น่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ ตอนนี้คงจะแย่ แต่เดี๋ยวคงดีขึ้นมาเองน่ะค่ะ อยากร้อง ร้องน่ะค่ะ น้ำตาหมด ก็ ลุก ขึ้นมาสู้ต่อเนอะ 7 Aug 2007  |  Comment by : PpPp

Comment 8
เสียใจด้วยนะค่ะ แต่ทุกๆอย่างมีเหตุมีผล ค่อยๆดูกันไปนะค่ะ ใจเย็นๆนะ เวลาผ่านไปอะไร อะไรก็อาจจะดีขึ้นกว่านี้ก็ได้นะค่ะ โชคดีนะค่ะ ------------------------------------- ถ้าเป็นไปได้อยากให้ vote กันทุกๆคนเลย http://activity.sanook.com/sunsilkreadyhair 6 Aug 2007  |  Comment by : anna-gal

Comment 7
เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะอาจจะมีเวลาที่เค้าบอกว่าฟ้าหลังฝนก็ได้น่ะ เวลาจะเป็นสิ่งที่จะช่วยคุณในทุกๆเรื่อง สู้ต่อไปน่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ 6 Aug 2007  |  Comment by : moonoy

Comment 6
อยากให้ลองคิดทบทวนให้ดีๆนะจ๊ะ ลองให้อารมณ์ของทั้งคู่นิ่งๆก่อนดีไหม เมื่อแรกเริ่มต้นของคนทั้งสองคนมาจากความรัก เราคิดว่ายังไงก็ต้องมีความผูกพันหลงเหลืออยู่นะจ๊ะ ลองคิดทบทวนให้ดีๆมองสิ่งที่ผ่านมาที่เคยผูกพันกันมา มองแต่สิ่งที่ดีๆอ่ะจ๊ะ แล้วหันกลับมาคุยกันด้วยเหตุผล พูดคุยกันตรงๆอย่างเปิดเผยไปเลย จะได้สบายใจกันทั้ง 2 ฝ่ายจ๊ะ เอาใจช่วยนะจ๊ะ 6 Aug 2007  |  Comment by : sakpa

Comment 5
ค่ะ ลูกคนเดียวเราเลี้ยงได้ค่ะ ถ้าเขายังอยู่แล้วทะเลาะกันอยู่ทุกวัน เราคิดว่าลูกเราจะมีปัญหามากกว่าตอนที่พ่อมันไม่อยู่นะคะ เราก้อไม่ค่อยแน่ใจว่าเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดมั้ย แต่ยิ่งอยู่ก้อยิ่งเจ็บ แล้วอีกอย่างเราจะให้เขาไปเมื่อเรามีงานทำเลี้ยงตัวเองกับลูกได้ หลังจากนั้นเขาจะทิ้งเราทิ้งลูกไปก้อตามสบาย 6 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

Comment 4
ค่ะจะพยายามคิดทบทวนดู ฮือฮือฮือๆๆ (ยังเลิกร้องไห้ไม่ได้เลยคิดไม่ออกอ้ะ) 6 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

Comment 3

คิดดีแล้วเหรอคะที่จะเลิกกับเค้า ยังไงลองคิดถึงลูกให้มาก ๆ นะคะ ถ้าหากว่าคุณยังไม่มีลูกดิฉันจะแนะนำให้คุณเลิกทันทีเลย แต่นี่คุณมีลูกกับเค้าแล้ว สงสารลูกตัวเองเถอะนะคะ ดิฉันเข้าใจค่ะว่าตัวของคุณเองก็อึดอัดมาก ๆ กับการที่แฟนตัวเองทำกับเราแบบนี้ มันน่าเบื่อมากนะคะที่เราถามเค้าว่า ไม่รักเราแล้วเหรอ ยังอยากอยู่ด้วยกันมั้ย แล้วเค้าไม่ตอบเนี่ย เราเสียใจมากจริง ๆ ค่ะ คิดไปเองว่าเค้าคงไม่รักเราแล้ว แต่พอถามว่าเลิกกันเลยมั้ยกลับพูดให้คำตอบออกมาที่น่าตกใจมาก เป็นดิฉันเองก็คงเสียใจไม่น้อย แต่บางครั้งการที่เราบอกว่าจะเลิกกับเค้าตัวของเราเองมากกว่าค่ะที่เสียใจ ยังไงเราก็ตัดขาด หรือตัดใจจากเค้า ไม่ได้ หรอก เพราะว่าเรายังไม่มีใครหรือมีคนอื่น น่ะสิคะ ดิฉันก็เคยเป็น จะเป็นกำลังใจให้นะคะ คิดให้ดี ๆ ค่ะ 6 Aug 2007  |  Comment by : 123

Comment 2
เพื่อนๆอาจไม่เห็นเราไปอีกหลายวันนะ ขอเวลาทำใจสักพัก แล้วเราคนใหม่จะกลับมาเมื่อจิตใจเราพร้อมนะ รักทุกคนที่อ่านกระทู้เรา(เพราะมันยาวอิอิ) ลาก่อนชั่วคราว 6 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

Comment 1
แต่ไม่ว่ายังไง เราคงกลับไปรักเขาไม่ได้อีกแล้วล่ะ เพราะเข็ดจริงๆ กับผู้ชายคนนี้ เจ็บมากๆ เขาหลอกเรามาตลอด เขาไม่ได้รักเราจริงๆ ไม่งั้นเขาคงไม่เฉยชากับเราขนาดนี้ เราจะทนอยู่ต่อไปเพื่อลูกให้เขาส่งเราเรียนให้จบก่อน ให้เรามีงานทำก่อนแล้วเราจะขอแยกทางกะเขาทันที ก้อไม่แน่ถ้าการที่เราทำเป็นไม่รัก แล้วเขาสำนึกได้ ก้ออาจจะให้โอกาสเขาอีกก้อได้ แล้วเพื่อนๆล่ะว่าไง???? 6 Aug 2007  |  Comment by : yingyai

เลือก Avatar:

ชื่อ: อีเมล: ความคิดเห็น: รูปภาพ: ส่งความคิดเห็น

Recommended Clinic

Hospital / Wellness

BDMS Wellness Clinic

View Details

Beauty Clinic

Blossom Clinic : บลอสซั้มคลินิก

View Details

Beauty Clinic

Cosmetica Clinic

View Details

Beauty Clinic

Hers Clinic

View Details

Hospital / Wellness

Princess Wellness Center

View Details

Webboard
ท่าออกกำลัง หน้าอกเฟิร์ม หลังผ่าตัด transman 22 Jan 2020 โพสต์โดย: littlenews 0
ประชาสัมพันธ์ บอกต่อความรวยที่ทำได้ง่าย สุด ๆ 1 Jun 2012 โพสต์โดย: chutpong 0
อยากให้ใครที่ตกรอบThailand Got Talent กลับมากันบ้างค่ะ 15 Aug 2012 โพสต์โดย: wodersratee 3
เนย์มาร์ จูเนียร์ จับมือแบรนด์น้ำหอมดีเซล เปิดตัว “Spirit of the Brave” 21 May 2019 โพสต์โดย: Lisa48 0
เพราะการได้เรียนที่สิ่งที่รักและได้ต่อยอดความรู้คือการผจญภัยของวัยเด็ก 28 Sep 2021 โพสต์โดย: Brighterday007 0
กลุ้มใจมากค่ะที่มี ขนขา เยอะ 14 Jun 2007 โพสต์โดย: wareeratta 9
ยืดผมดีไหมค่ะ? 15 Nov 2006 โพสต์โดย: dash 1
มองดูตนเองก่อนตั้งความหวัง(กลอน...แต่งสดน่ะครับ) 9 Aug 2007 โพสต์โดย: jirative 2