Talk About Women

เรื่องราวประจำวันนี้ : เคน ธีรเดช กับ "สวรรค์เบี่ยง" ภาค2
ผมเชื่อว่า ร้อยละ 90 (ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงล่ะน่า) ของผู้ชมในนี้
คงเป็นแฟนประจำของละคร "สวรรค์เบี่ยง" ทางช่อง 3 นะครับ
ดูได้จากความดังที่ติดตามมาของเพลงประกอบละคร
"จุดอ่อนของฉันอยู่ตรงที่หัวใจ" ที่ร้องกันได้ทั่วบ้านทั่วเมือง

จนมีกระแสเรียกร้องให้มีละครภาค 2 ตามมา

แม้จะทราบดีว่า เป็นเพียงบทประพันธ์เพื่อความบันเทิง
แต่ผมก็อดเป็นห่วงสังคมไม่ได้ ผมจึงอยากจะแลกเปลี่ยน
มุมมองในมุมที่แตกต่างบ้างนะครับ
หวังว่า แฟนละครคงไม่ว่ากันนะครับ
(เฮ้อ หาเรื่องจริงๆเลยเรา วางระเบิดอีกแล้ว)

ถ้าพระเอกของเรา ไม่ใช่เคน ธีรเดช
แต่เป็นพระเอกโนเนมคนหนึ่ง หนวดเคราครึ้มๆ
ผิวเข้ม หน้าตาเจ้าชู้ ท่าทางนักเลงๆหน่อยนึง
เราจะเปลี่ยนคำสรรพนามเรียกพระเอกคนนี้ว่า อะไร?

พฤติกรรมของ คาวี เป็นสิ่งที่ยอมรับได้หรือในสังคมไทย?
การลักพาตัวผู้หญิง ไปกักขังหน่วงเหนี่ยว ใช้กำลัง
ข่มขืนกระทำชำเรา ดูถูกเหยียดหยามต่างๆ นานา
ปฏิบัติต่อเธอ ราวกับเธอเป็นสัตว์ตัวหนึ่ง ของเล่นชิ้นหนึ่ง
กับทั้งยังเคยข่มเหงพี่สาวของเธออีกด้วยเนี่ย

แล้วถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับตัวคุณ จะยอมรับได้หรือไม่
อย่าโกหกตัวเองนะ

แล้วถ้าคุณเป็นพี่ชาย หรือ เพื่อนชายของนารินจะทำยังไง
จะยังปล่อยให้ชายโฉดผู้เหยียบย่ำศักดิ์ศรีน้องสาวของคุณคนนี้
ขี่รถสปอร์ต ลอยหน้า ลอยตาอยู่ในสังคมต่อไปอีกหรือ

การที่ลูกชายขึ้นเสียง ทะเลาะวิวาท ตะโกนด่าทอ บุคคล
ที่ได้ชื่อว่าเป็น บิดา ผู้มีพระคุณเหนือที่จะบรรยาย
ควรจะเรียกว่า อะไร ถ้าไม่ใช่เนรคุณ

เผาเครื่องกันมาพอแล้ว เครื่องร้อนแล้วล่ะสิ
อย่าเพิ่งโมโหผมแทน เคน สิ คราวนี้มาเข้าเรื่องกันดีกว่า

งั้นลองมาอ่าน บทละคร "สวรรค์เบี่ยง" ภาค2
ฉบับย่อๆของผมบ้างนะครับ
อาจจะแต่งสู้เจ้าของบทประพันธ์ไม่ได้นะครับ
อย่าคาดหวังเยอะ แค่มือสมัครเล่นครับ
.
.
.
นารินท้องค่อยๆ เริ่มโต
เธอตัดสินใจแน่นอนแล้วว่า จะต้องหนีอย่างเดียวเท่านั้น

จึงได้ตัดสินใจหนีออกจากบ้าน โดยไปเช่าบ้านไม้หลังหนึ่งริมน้ำ
ไว้พักอาศัยก่อนที่จะคลอดลูกน้อยออกมา
เพื่อหนีให้พ้นจากการไล่ล่าของคาวี เธอจึงต้องทนลำบาก
ทำงานที่แม้จะใกล้เคียงกับงานเดิมที่เธอแสนรัก แต่ต่างกันราวกับเหว
นั่นคือ ร้อยมาลัย เพียงเพื่อต้องการเงินเพียงเล็กน้อย
ที่จะเอาไว้เป็นค่าใช้จ่ายยามที่เธอคลอดลูกน้อยของเธอ

อีกด้านหนึ่ง คาวี พยายามออกตามหา นาริน ทุกหนทุกแห่ง
ที่เธอเคยไป วันแล้ววันเล่า แต่ก็ไร้วี่แวว แต่เขาก็ยังคง
พยายามติดตามเธอต่อไป ทั้งวันทั้งคืนเขาเฝ้าคิดถึง
ในที่สุด เขาก็รู้แล้วว่า เขารักนารินอย่างหมดหัวใจ
เขารู้สึกผิดต่อเธอเป็นอย่างมาก อยากจะขอให้เธอยกโทษให้เขา
เขาเป็นกังวลจนเก็บไปฝันอยู่ทุกคืน ด้วยความคิดถึงเธอและลูกน้อย
ตั้งแต่เธอจากไป เขาไม่เคยข่มตาหลับได้เลยซักเพียงแค่คืนเดียว
มันเหมือนตราบาปที่จะติดตัวเขาไปตลอดกาล แต่..
เขาก็ยังคงเพียรพยายามติดตามเสาะหาเธอต่อไป

ทางด้านต้อมซึ่งก็หลงรักนารินอยู่เพียงข้างเดียวตลอดมา
ก็เพียรพยายามเสาะแสวงหา นาริน เช่นกัน
แต่เขาโชคดีกว่าที่ได้พบเธอโดยบังเอิญ
จึงได้รู้ว่า เธอตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวแล้วที่จะใช้ชีวิต
เพียงลำพังผู้เดียว เขาจึงค่อยๆ วางใจ
เขาขออนุญาตมาเยี่ยมเธอบ่อยๆ โดยสัญญาว่าจะไม่บอกคาวี

แต่ ด้วยความแค้นที่มีต่อคาวี ที่บังอาจทำต่อคนที่เขารัก
จึงได้วานเพื่อนให้ช่วย ว่าจ้างมือปืนออกตามล่าตาวี
โดยที่คาวีไม่ได้รู้ตัวเลย โดยตกลงว่าให้ฆ่าได้ทันทีที่พบ
ซึ่งก็ไม่ต่างกับพี่สาวของนาริน (ภรรยาอย่างถูกต้องของพ่อเขา)
ก็ได้ว่าจ้างนักเลงอันธพาลกลุ่มใหญ่ เพื่อจัดการ
มอบบทเรียนที่แสนแพงแก่คาวี อดีตคนรักของเธอ

2 เดือนหลังจากนั้น คาวีก็ยังคงเพียรพยายามติดตามเสาะหา
นารินอยู่เช่นทุกวัน เขาต้องทนลำบากอยู่นอกบ้าน
โดยไม่กลับไปเหยียบบ้านอีกเลย เพราะพ่อของเขา
ประกาศตัดความสัมพันธ์ตัดพ่อตัดลูก บัตรเครดิตที่เคยใช้ได้
อย่างมือเติบก็ถูกยกเลิก เงินทองที่เขามีเริ่มหมดลง
รถสปอร์ตคันหรูถูกขาย เพียงเพื่อนำเงินมาใช้ประทังชีวิต
เขาต้องเดินทางไปพบนักสืบเอกชนหลายราย อยู่บ่อยๆ
เพื่อสอบถามข่าวคราวความคืบหน้าของนารินหญิงที่ตนรัก
ซึ่งทำให้เขาต้องสูญเงินไปนับล้าน แต่ก็ยังไม่มีความคืบหน้า
เขามีชีวิตอยู่อย่างท้อแท้ และสิ้นหวัง โดยที่ไม่รู้ว่า
จะได้เจอนารินเมื่อไร โดยที่เขาก็ไม่ได้ล่วงรู้เลยว่า
กลุ่มนักฆ่าเริ่มรู้ที่กบดานของเขาและภัยกำลังมาเยือนเขาแล้ว

ในขณะที่เขากำลังลงจากรถกระบะเก่าๆที่ดัดแปลงเป็น
ที่นอนของเขาด้วย เขาสังเกตเห็นกลุ่มชายฉกรรจ์ที่มีท่าทางแปลกๆ
กึ่งเดินกึ่งวิ่งตรงเข้ามาหาเขา เขาเริ่มแน่ใจว่า ต้องมีเรื่องอะไรแน่นอน
จึงรีบล้วงกระเป๋าเพื่อหยิบกุญแจรถขึ้น เพื่อไขเข้าไป
แต่ยังไม่ทันทีจะได้เสียบกุญแจ เขาก็ถูกชายฉกรรจ์กลุ่มดังกล่าว
ต่อยจนล้มกลิ้งลง เรี่ยวแรงของเขาซึ่งน้ำหนักลดลงมากกว่า10กิโล
ไม่อาจต่อสู้แรงคนที่มีมากกว่า6คนได้ เขาถูกทั้งมือ เท้า
ไม้หน้าสาม ระดมกระหน่ำหวดตีลงบนร่าง ครั้งแล้วครั้งเล่า
นับครั้งไม่ถ้วน เสียงกระดูกซี่โครงของเขาแตกดังสนั่น
ร่างของเขาไร้ซึ่งเรี่ยวแรงที่จะต่อต้าน แล้วเขาก็ล้มลง
พร้อมกับร่างที่ชุ่มโชกไปด้วยเลือดแดงฉาน
"นาริน คาวีขอโทษ ยกโทษให้คาวีด้วย" เขาคิด ก่อนที่จะสิ้นสติลง.
.
.
.
เขาฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในห้องสีขาว ใต้ผ้าห่มผืนโต
เขาถูกพันธนาการด้วยเฝือกที่แข้งซ้าย ซี่โครงหัก3ท่อน
หมอเล่าว่า สมองของเขาได้รับความกระทบกระเทือน
จนต้องสลบลงถึง1สัปดาห์ เขาต้องทรมานกับแผลที่
เย็บบนศีรษะอีกมากกว่า 20 เข็ม ตาปูดโปนจนปิด
ฟกช้ำไปทั่วทั้งตัว ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะขยับร่างกาย
เขามองดูสารรูปของตัวเองอย่างเวทนา รำพึงรำพันถึง
สิ่งเลวร้ายต่างๆที่เขาได้ทำกับผู้หญิงตาดำๆที่ไร้ทางสู้
คนหนึ่งโดยไม่ได้คิดโกรธแค้นใครเลย
เพราะเขารู้ดีว่า มันคือกรรมที่ตามมาสนองเขาเอง

เขาสำนึกผิดแล้ว และเฝ้ารอวันที่จะได้ออกจากโรงพยาบาล
เพื่อที่จะตามหานารินและลูกในท้องของเขา
.
.
.
3 สัปดาห์ต่อมา ในที่สุดเขาก็ได้ออกจากโรงพยาบาล
ทั้งที่เขายังไม่ได้ถอดเฝือกออก ต้องใช้ไม้เท้าพยุงกายเดิน
เวลาทำให้คาวีรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก
จึงตัดสินใจว่า จะกลับเข้าไปบ้าน เพื่อที่จะขอโทษพี่สาวของนาริน
และขอขมาทั้งพ่อของเขาและแม่ของนาริน ที่ล่วงเกินและได้ทำ
สิ่งเลวร้ายมากมายต่อท่านและนารินอีกด้วย โดยที่เขาไม่รู้เลยว่า
มีกลุ่มมือปืนที่ต้อมได้ว่าจ้างมาเพื่อดักยิงเขารออยู่ด้านนอก
.
.
.
พอแล้วดีกว่าครับ ไม่อยากทรมานแฟนๆของเคน ธีรเดช เค้า
เดี๋ยวจะน้ำตาท่วมคีย์บอร์ดไปซะเปล่าๆ

ไปจินตนาการเองบ้างนะครับ
อย่าลืมเพิ่มบทของนารินที่กลั่นแกล้งพระเอก ให้มากกว่าเดิมด้วยล่ะ

ผู้ชายเลวๆน่ะอย่าไปใจอ่อนง่ายๆด้วย เดี๋ยวจะเคยตัวครับ
คิดซะว่า เป็นการทดสอบความเข้มแข็งของจิตใจเขาบ้าง
อย่าเยอะเกินไปล่ะ เพราะผมว่าโหดพอแล้วนะ
เดี๋ยวจะกลายเป็นหนังซาดิสม์ซะก่อน

เอาเป็นว่า
ในที่สุด คาวีก็ได้รับบทเรียนจากการกระทำของตนเอง
จึงได้กลับตัวกลับใจเป็นลูกที่ดีของพ่อได้ทดแทนบุญคุณของพ่อ
กลับมาช่วยเหลือ ดูแลกิจการของพ่อสืบต่อไป
อ้อ ลืมบอกไป พ่อของคาวีน่ะผมไม่ให้ตายหรอกนะ
ให้ท่านมีความสุขในบั้นปลายของชีวิตของท่านบ้าง ท่านก็ลำบาก
เพื่อคนในครอบครัวมาตลอดชีวิตแล้ว
ได้นารินกลับมาอยู่กับเขาดังเดิม ได้ทำหน้าที่ของสามีและพ่อที่ดี
ขอบอกอย่างภาคภูมิใจว่า "สวรรค์เบี่ยง" ภาคพิสดารของผมน่ะ
จบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งกว่าอีก ฮิๆๆ

ดูละครแล้วอย่าลืมย้อนดูตัวเราด้วยนะครับ
แล้วก็อย่าโกรธผมด้วยล่ะ แค่อยากให้กรรมตามสนองคาวี
เพิ่มขึ้นมากหน่อยแค่นั้นเอง เดี๋ยวใครๆจะบอกว่าทำไมทำเลว
แล้วยังได้ดีอีก มันจะไม่สมเหตุสมผลน่ะ จะได้สมจริงหน่อย

ภัทรพล จอมหักหลังครับ

26 Jun 2008  |  Post by : Patrapon
Comment 6
ชอบสวรรค์เบี่ยงมากค่ะ ที่เขียนก้อฮาไปอีกแบบนะคะ ที่ชอบไม่ได้ชอบเนื้อหาเท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ชอบที่นักแสดงเล่นเก่งค่ะ อิอิ

30 Jul 2008  |  Comment by : pimmy
Comment 5
ดีค่ะ สะใจดี

1 Jul 2008  |  Comment by : zinnderela
Comment 4
ฝากอีกนิดครับ

รวมกระทู้ของผม ก็ตามนี้นะครับ
http://webboard.pooyingnaka.com/webboards.php?Name=Patrapon

แค่นี้แหล่ะครับ

ภัทรพล แบบว่าวันนี้ ว่างจัดครับ

29 Jun 2008  |  Comment by : Patrapon
Comment 3
เคยเปิดเจอผ่านๆ 2 ครั้งได้ แต่ไม่ได้คิดดูจริงจัง รู้แต่ว่าคนติดหนังเรื่องนี้กันแยะ

26 Jun 2008  |  Comment by : cotton
Comment 2
ไม่ได้ดูเลย

- -*

เพราะว่า หมกมุ่นแต่อินเตอร์เน็ต + เกมส์ออนไลน์

26 Jun 2008  |  Comment by : noomiki
Comment 1
เราเป็นคนนึงที่ไม่เคยดูเรื่อง สวรรค์เบี่ยง เลย...เพิ่งรู้ตอนเข้ามาอ่านนี่แหละว่า
พระเอกเลวได้ขนาดนั้น (ในเรื่องนะค่ะ...กลัวเหมือนคุณ จขกท)

แต่พอมาอ่านภาคต่อ..ก็.. อดขำไม่ได้อะ คิดได้ไงเนี่ย
คุณแต่เก่งจริงๆเลยนะ...แต่เผอิญว่าเราที่เข้ามาอ่านไม่รู้สึกรู้ร้อนรู้หนาวอะไร
รู้สึกเหมือนคุณตรงที่ว่า ถ้าในชีวิตจริงๆเราหรือคนที่เรารู้จักโดนขนาดนั้น
เราก็คงไม่เอามันเหมือนกันนั่นแหละ...ถ้าถูกกักขัง ข่มขื่น กระทำชำเรา...
ไม่ไหวอะ ให้ตายก็รัก ผช ประเภทนี้ไม่ลง

แต่เรื่องของคุณ จขกท ดีตรงที่ว่าคนเลวได้ชดใช้กรรม แต่สำหรับเรานะ
เราจะแต่งให้ตอนจบ พระเอกต้องอยู่ตัวคนเดียว หานางเอกไม่พบ มีชีวิตอยู่โดยไม่มีคนเคียงข้าง
อะไรทำนองนั้น ดีก่า...หุหุหุ

26 Jun 2008  |  Comment by : miyuki

Comment


>

Pooyingnaka Quiz

Webboard
โพสต์โดย: Airdoll 7
โพสต์โดย: Jamjarn 0
โพสต์โดย: Bow 1
โพสต์โดย: enigmatique 1
โพสต์โดย: ooMoo 4
โพสต์โดย: dararia 3
โพสต์โดย: nongnuch 13
โพสต์โดย: StrawberryPinky 4

Interest Product