Talk About Women

เรื่อง เศร้า ของ คน มา ที หลัง
เรื่องของดิฉันอาจจะยาวไปซักนิดนะคะ ไม่เคยเข้าเวปบอร์ดไหนแล้ว มาบ่นแบบนี้เลย แต่ตอนนี้อึดอัดมากจริงค่ะ

ดิฉันคบกับแฟนมาปีกว่าๆ รู้ว่าเค้ามีครอบครัวค่ะ แต่งงานมาแล้วประมาณ 7 ปี แต่ไม่มีลูก เค้าเป็นคนพร้อมมากๆ ทั้งหน้าตา และฐานะ ตลอดปีกว่าๆ เค้าดูแลดิฉันอย่างดี
เรียกว่า สบายเลยก็ว่าได้ค่ะ แต่ช่วงแรกๆ มันไม่รู้สึกอะไร ก็คิดแต่ว่าสบายอย่างเดียว เค้าอายุมากกว่า 10 ปีค่ะ ดิฉันอายุ 27

เค้ากับแฟนไม่ค่อยจะดีกันเท่าไร แต่ก็ยังอยู่ด้วยกัน แฟนเค้าเที่ยวบ่อยมาก ทั้งกับเพื่อนผู้ชายและผู้หญิง เค้าเองก็ทะเลาะกันจนหลังๆ ก็ไม่ทะเลาะแล้ว
เค้าบอกเหนื่อย และอีกอย่างตอนนี้เค้าก็คบดิฉันอยู่ ตอนแฟนเค้าไปเที่ยวเค้าก็จะมาหาดิฉันแทน เอ่อ เหมือนเป็นอะไรซักอย่างเนอะ....สองคนนี้เค้า แปลกๆ ค่ะ
ดิฉันเจอกับเค้าบ่อยมากแทบทุกวัน แล้วก็เสาร์ อาทิตย์ก็เจอ จนเหมือนเราเป็นแฟนปกติ เหมือนเค้าไม่ มีใครเลยด้วยซ้ำ เคยถามนะคะ ว่าแฟนคุณไม่ว่าหรอ
เค้าบอกว่า แฟนเค้าไม่สนใจหรอก แต่ทั้งหมดทั้งมวล เค้าก็ยังนอนด้วยกัน

ตอนนี้กำลังจะซื้อบ้านค่ะ รวมๆ เงินกัน ระหว่างดิฉันกับเค้า แต่ช่วงนี้จิตตกนิดหน่อยค่ะ มันเกิดอาการแปลกๆ เวลานึกว่าเค้ากำลังนอนด้วยกัน ยังคุยกัน ยังเจอกัน
คนเราถ้าไม่รักกัน จะอยู่ด้วยกันทำไมจริงมั๊ยค่ะ เค้าเคยบอกว่า เค้าก็อยากเปลี่ยนแปลง แต่เค้าไม่อยากทำร้ายใคร เค้าพยายามดูแลดิฉันอย่างดีเพราะ รู้ว่าดิฉันต้อง
ทนกับเหตุการณ์ต่างๆ นาๆ ที่มันเข้ามา ก็ไม่รู้จะ คิดยังไงค่ะ ตอนนี้รำคาญและเกลียดตัวเองมาก พอดีช่วงที่คบกันดิฉันกำลังเลิกกับแฟนเก่า มันเสียใจมาก
ตอนนั้นคิดแค่ว่าใครก็ได้ ช่วยมาดูแลฉันดี และเค้าก็ดีมากๆ ดูแลดี เรียกว่า ดีมาก ถึงจะถูกค่ะ จนปัจจุบัน เค้าก็ยังดีกับดิฉันมาตลอด สุภาพและดีมาก

ไม่รู้จะคิดยังไง ไม่รู้จะทำยังไงค่ะ ตอนนี้ปวดหัวไปหมด เหม่อทุกวัน ควรจะเลิกใช่มั๊ยคะ แล้วจะคุยกันยังไงดี เพราะเคยคุยแล้ว มันเลิกไม่ได้
เค้าเองก็เสียใจมาก เค้าบอกว่าเค้ามีความสุขทุกวันนี้เพราะมีดิฉัน เรื่องของเรา มันสวยงามมากค่ะ แต่...(ก็ยังมีคำว่าแต่) มันก็มีบางอารมณ์ที่ดิฉันเองคิดมาก
และเศร้าแบบนี้ จริงๆ แล้ว เค้าเป็นแฟนที่ดีที่สุดเท่าที่เคยเจอมาเลยนะคะ ดีกว่าคนโสดๆที่เคยเจอมาซะอีก แต่คนเรามันจะทนได้ซักแค่ไหนจริงมั๊ยค่ะ

ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างค่ะ จะทำยังไงกันดี


11 Mar 2009  |  Post by : nowassana
Comment 9
ตอนนี้ก็เป็นเหมือนกัน รักเขาทั้งที่รู้ว่าเขามีเมียแล้ว และก็ยอมเขาเพราะเขาบอกจะดุแลเราตลอดไป แต่สิ่งที่เป็นอยู่ปัจจุบันนับแต่วันที่เขาได้เราแล้วกลับมาคือ ความว่างเปล่า....กลับมาคือ ความเงียบ ...... ถ้าเราไม่ติดต่อไปก็ไม่เคยคิดที่จะโทรมาหาก่อน...ส่งข้อความไปไม่เคยตอบ (แต่ก่อนหน้านั้นเขาก็เป็นอย่างนี้) เราก็คิดว่าการยอมเขาจะทำให้เขารักเราบ้าง ...แต่..กลับ มีแต่ความว่างเปล่ากลับมา ......ฉัน...ช่างโง่เขลา....ช่างงี่เง่า ....ที่โดนเขาหลอก... อย่าประนามกันอีกเลย ..ขอระบายความทุกข์ออกมา เพราะไม่สามารถบอกใครได้ เครียดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

20 Mar 2009  |  Comment by : tanko
Comment 8
จากที่อ่านมาคิดว่าต้องตัดใจให้ได้ เพราะมันสุดยอดของความอึดอัด และเจ็บสุดๆจริง เคยผ่านตรงนี้มาเหมือนกัน จริงอยู่ตอนนี้มันสุขสุดๆเหมือนกัน แต่พอคิดว่าจะอยู่กับความจริงมันก็เจ็บ แต่ถ้าคิดจะอยู่กับความฝัน ก็อยู่ต่อได้ แต่ต้องยอมรับความเจ็บให้ได้ ก็แค่นั้น

20 Mar 2009  |  Comment by : ppk-cc
Comment 7
คุณบี น่ารักมากค่ะ เอาไว้ คงมีโอกาสเมล์ไปคุยด้วยแน่ๆ เพราะตอนนี้มืดแปดด้านไปหมด
ตอนนี้ก็เหมือนจะคิดได้นะคะ แต่พอเจอหน้ากันจริงๆ หรือเพียงแค่ได้คุย ความคิดเลิกมันก็หายไปหมด
กลับรู้สึกรักเค้ามากด้วยซ้ำ เพราะเค้าดีกับดิฉันมากเหลือเกินค่ะ นั่นแน่นอนค่ะ เพราะเค้าคงกลัวดิฉันจะเลิกล่ะมั้ง...
ด้วยสถานภาพของเค้าน่ะค่ะ เค้าเองก็คงกลัวอยู่เหมือนกัน เพราะเค้าพูดบ่อย ว่าไม่อยากให้เราเลิก เคยถามนะคะ
ว่าถ้าทางโน้นรู้จะทำยังไง เค้าบอกว่าก็แกล้งห่างกัน หมายถึงดิฉันกับเค้า ก็แกล้งห่างกัน แต่พอเรื่องเงียบก็กลับมาคบกันใหม่(นะนะนะ)
เหมือนจะรู้สึกดีเลยนะคะ ว่าเค้าเองก็คงไม่อยากเลิกจริงๆ แต่อีกใจก็แอบคิดค่ะ ว่าคุณเห็นแก่ตัวเกินไปมั๊ย ??
บางทีดิฉันก็สงสารเค้านะคะ กลัวว่าถ้าเลิกกัน เค้าจะเสียใจ กลัวเค้าเศร้า แต่สงสัยใช่มั๊ยค่ะ ว่าถ้าคบแล้วดิฉันไม่เศร้าหรอ?
เศร้าค่ะ แต่ดิฉันคิดว่าทนได้ เพื่อเค้า แต่อาจจะเป็นแค่ข้ออ้างของการที่จะคบเค้าต่อไปก็ได้ค่ะ
เราเองก็พยายามคิดเข้าข้างตัวเองตลอด ว่าเค้าคงรักเรามาก ไม่งั้นก็คงไม่ดีกับเราขนาดนี้ คงไม่ดูแลเราขนาดนี้
....เห็นแล้วใช่มั๊ยค่ะ ว่าตัวดิฉันเองค่อนข้างสับสน ขนาดพิมพ์ไปพิมพ์มายังอ่านแล้วงงไปหมด
ประมาณว่า เรื่องมันวุ่นอยู่ในหัวค่ะ อยากระบาย อยากบอก จริงๆ ได้ฟังความคิดจากคนอื่นบ้างก็ดี เพราะดิฉันชอบคิดว่า เค้ารักดิฉันมาก
อาจจะมากกว่าทางโน้นด้วยซ้ำ(เข้าข้างตัวเองสุดฤทธิ์)

บอร์ดนี้น่ารักมากเลยค่ะ น่ารักมากจริง ๆ อย่างน้อยก็มีพื้นที่ให้คนที่กลุ้มใจได้ระบาย แบบปลอดภัย

16 Mar 2009  |  Comment by : nowassana
Comment 6
เคยเหมือนกัน บีเคยเป็นเหมือนคุณ คบกับผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว แต่ของบีเค้ามีลูกด้วยกัน 2 คน บีเลิกกับเค้ามาได้ประมาณปีกว่าแล้ว แต่ตอนนี้ก็โทรคุยกันนะ(แค่คุย)
บีคบกับเค้ามาประมาณ 2 ปี เค้านิสัยดีนะ ใจดีด้วย เมื่อก่อนบีรักเค้ามากคิดว่าซักวันเค้าจะเลิกกับภรรยาแล้วมาเลือกเรา แต่ก็นั่นแหละบางครั้งทำใจไม่ได้ตอนที่เค้า
กลับไปหาภรรยาเค้าที่ต่างจังหวัด ร้องไห้ก็บ่อยเคยคิดจะเลิกแต่ก็เลิกไม่ได้ จนมันถึงที่สุดแล้วทนไม่ไหวแล้ว รับสภาพตัวเองไม่ได้ ก็เลยตัดสินใจเลิกเด็ดขาด
ตามความคิดบีนะ ถึงเค้าจะดีกับเรายังไงถ้าเค้ารักเราจริง ๆ เค้าเลือกเราไปนานแล้วทั้ง ๆ ที่เค้าทะเลาะกับแฟนเค้าบ่อย ๆ เค้ายังไม่คิดจะเลิกเลย (ตามธรรมชาติของผู้ชายมักจะเห็นแก่ตัวค่ะ) มันอยู่ที่ใจคุณค่ะว่าจะเข้มแข็งกล้าเดินออกมาจากชีวิตของเค้าเมื่อไหร่ แล้วถ้าคุณเดินออกมาได้คุณจะรู้ว่าความสุขมันอยู่ตรงหน้าเรา บีจะเอาใจช่วยนะคะ ตอนนี้บีมีความสุขมากบีทำใจให้เลิกรักเค้าได้ บีมีแฟนใหม่แล้วตอนนี้ชีวิตมีความสุขค่ะ ไม่ต้องมานอนร้องไห้เวลาเค้ากลับบ้านไปหาภรรยา ไม่ต้องมานั่งน้อยใจ คิดมากเวลาเค้ากลับบ้านแล้วเค้าเป็นยังไง

เอาใจช่วยค่ะ บีแนะนำให้คุณทำใจให้ได้เร็ว ๆ นะคะ ใจแข็งไว้นะคะ ถ้าเค้าคิดจะเลือกและรักคุณคนเดียวเค้าทำไปนานแล้ว ใหม่ ๆ อาจจะยาก เหงาที่ไม่มีเค้า แต่เราต้องทำใจให้ได้เพื่ออนาคตของเราเองค่ะ คุณอายุยังน้อยแค่ 27 เอง ยังหาผู้ชายที่ดีกว่านี้ได้อีกเยอะ อย่าลืมเปิดโอกาสให้กับตัวเองนะคะ มีอะไรก็เมล์หาได้นะคะยินดีให้คำปรึกษาค่ะ bee199_thai@hotmail.com

13 Mar 2009  |  Comment by : penquavina
Comment 5
ขอบคุณทุกๆ ท่านมากค่ะ ได้ความคิดดีๆ มาก สรุปแล้ว ก็เหมือนที่ในใจดิฉันคิดไว้ คือควรห่างๆ ออกมา
ดิฉันรู้ดีค่ะ ว่าเค้าคงไม่เลิกกัน เพราะปัญหาเค้ากับแฟนเค้ามันมีมานานแล้ว เรื่องไม่ใส่ใจกัน เค้าไม่ได้จดทะเบียนกันค่ะ
แต่ก็คงไม่แยกกันอยู่หรอก ดิฉันพอจะมองออก ว่าเค้าเหมาะสมกันมาก คนเรา แค่ความรักมันไม่พอ ฉันก็รู้แหละค่ะ
เคยมีคนบอกว่า รอให้เหนื่อยถึงที่สุดก่อน แล้วค่อยถอยออกมา แต่เราจะรู้ได้ยังไงว่าใจเรามันไม่ไหวแล้ว เพราะตอนนี้มันก็เหมือนไม่ไหว
มันทรมาน เหมือนคนจะจมน้ำ เค้าก็สามารถพยุงตัวไว้ได้ แต่ยังไงมันก็ต้องเหนื่อยจนจมน้ำตายอยู่ดี เปรียบเทียบได้โหดร้ายมากเลยเนอะ

ดิฉันจะลองห่างกันดูค่ะ คงต้องคุยกันอีกนานโข เพราะเค้าเองก็คงไม่ยอมเสียดิฉันไปง่ายๆ แน่นอน
ก็เราเองที่ทนคบมาซะตั้งขนาดนี้

ส่วนบ้าน เอ่อ...จริงๆ แค่คอนโดน่ะค่ะ ซื้อแล้วแหละค่ะ กำลังจะเซนต์สัญญา ชื่อดิฉันค่ะ คงไม่มีปัญหา อย่างมากก็ผ่อนต่อคนเดียว

คงไม่น่าเกลียดใช่มั๊ยค่ะ เค้าดูแลฉันมาตลอด ดูแลอย่างดี จนตอนนี้มีเงินเก็บมากมาย เพราะเค้าออกค่าใช้จ่ายส่วนตัวให้หมด
ก็คงเยอะอยู่ เค้าคงไม่หาว่าเราเกาะหรอกใช่มั๊ยคะ

คิดแล้วก็เศร้า ขนาดยังไม่ได้เลิกกันนะนี่....เอาค่ะ สู้ๆ หวังว่าคงผ่านไปได้ด้วยดี หนักกว่านี้ก็ยังเจอมาแล้ว ขอบคุณทุกคนนะคะ
บอร์ดนี้น่ารักมาก


12 Mar 2009  |  Comment by : nowassana
Comment 4
เค้ามีความสุขเพราะคุณ แล้วคุณล่ะคะมีความสุขจริงๆหรือเปล่า

บางทีความสะดวกสบาย ก็ทำให้เรารู้สึกว่าอยากอยู่กับเค้าไปตลอด

ถ้าคุณจะซื้อบ้านด้วยกันคงต้องคิดดีๆให้รอบคอบหน่อยนะคะ อีกอย่างนึงตอนนี้แฟนเขาไม่มาใส่ใจ แต่ถ้าเมื่อไรใส่ใจสนใจขึ้นมา คุณจะลำบากนะคะ

ถ้าเลิกยังไม่ได้ก็เริ่มจากห่างๆออกมาซะก่อน จะได้คิดทบทวนด้วยค่ะว่าคุณต้องการเขาเพราะอะไร เพราะรักหรือเปล่า

เขาอยู่กับแฟน จะรักหรือไม่รัก เขาก็แสดงความรับผิดชอบในการเลี้ยงดูภรรยาของเขานะคะ แม้จะไม่มีลูกด้วยกัน แต่ความผูกพันมันคงจะมีแน่นอนค่ะ

12 Mar 2009  |  Comment by : SweetNokk
Comment 3
ฉันเข้าใจคุณนะคะ เพราะฉันเคยเป็นอย่างคุณ ฉันเลิกกับแฟนมาแล้วมาคบกับผู้ชายที่ทีครอบครัวแล้ว ต่างกันตรงที่ตอนแรกฉันไม่รู้ว่าเขายังอยู่ด้วยกันเนื่องด้วยเขาแยกกันอยู่ไปได้ซักระยะนึงแล้ว แต่พอผู้ชายมาคบฉันเธอก็ขนข้าวขนของกลับมา แต่แยกห้องกันอยู่โดยเขาไม่มีอะไรกัน แต่เธอทำร้ายจิตใจฉันโดยการโทรมาราวีฉันและบอกให้คนรอบๆข้างฉันรู้ว่าฉันแย่งสามีของเธอ ซึ่งฉันทำได้แค่ทนๆๆๆๆแล้วก็ทน เนื่องด้วยฉันจะตอบโต้เธอก็ไม่ได้ เพราะสิ่งที่เธอพูดมันคือความจริงว่าฉันนะแย่งสามีเธอแม้ว่าเธอจะไม่ได้นอนกับสามีเธอมาหลายปีแล้วก็ตามแต่เธอก็คือภรรยาที่ชอบด้วยกฎหมายเสมอตราบเท่าที่ยังไม่ได้หย่าขาดออกจากกัน เรื่องนี้รุนแรงขึ้นเรื่อยๆเมื่อเธอโทรไปราวีฉันกับทางบ้านฉันและบอกพ่อแม่ฉันว่าฉันแย่งสามีเธอ ฉันเสียใจมากและรู้สึกไม่ดีที่ทำให้พ่อแม่เสียใจ ฉันจำเป็นต้องโกหกพ่อแม่ว่ามันไม่จริงเธอคงเข้าใจผิด และฉันต้องกลับมาขอเลิกกับผู้ชายคนนั้นเพื่อไม่ให้พ่อแม่รู้และเพื่อไม่ให้ท่านต้องเสียใจ ซึ่งก็อย่างที่คุณเล่าคือผู้ชายไม่ยอมเลิกเขาบอกว่าเขาไม่ได้ปรารถนาจะใช้ชีวิตคู่กับภรรยาของเขาแล้วเพียงแต่เธอยังไม่ยอมหย่าให้อีกอย่างเขาก็สงสารเธอ ซึ่งฉันต้องทนอยู่สภาพอย่างนั้นถึง 2 ปี แต่ปัจจุบันเขาหย่ากับเธอโดยให้เงินเธอไปตั้งตัวเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ก้อนหนึ่งซึ่งมากพอสมควร และปัจจุบันเรากำลังจะแต่งงานกัน ฉันจึงเข้าใจคุณคะว่าคุณจะสับสนระหว่างความรักกับศีลธรรมความถูกผิด ฉันจึงขอแนะนำคุณให้เลือกในสิ่งที่คุณคิดว่าคุณทำแล้วมันไม่ทำให้คุณเป็นทุกข์และมันไม่ทำร้ายใครนะคะ เรื่องของฉันคุณฟังแล้วอาจเหมือนฉันทำร้ายเธอแต่จริงๆพอเรื่องราวล่วงเลยมา ประมาณ 2 ปี รวมเวลาที่ฉันคบโดยไม่รู้ว่าเขามีครอบครัวแล้ว อีก 1 ปี เป็น 3 ปี เวลาทำให้ทุกฝ่ายรู้ว่าชีวิตตัวเองต้องการอะไร เธอรู้ว่าเธอใช้ชีวิตคู่กับเขาไม่ได้แน่นอน ในตอนแรกเธอไม่อยากเป็นคนที่พ่ายแพ้เธออิจฉาฉันที่ฉันมีความสุขและฉันคบกับสามีเธอได้ในขณะที่เธอเองพยายามจะใช้ชีวิตคู่กับสามีแล้วแต่ก็ทะเลาะกันตลอดจนต้องแยกกันอยู่ แต่พอมาระยะหนึ่งมีหนุ่มๆมาจีบเธอเธอจึงเข้าใจว่าการที่คนจะคบกันได้ต้องรักกันและการที่ฉันคบกับสามีเธอก็มิใช่เพราะความชั่วช้าของฉันแต่ฝ่ายเดียวแต่เกิดจากเหตุปัจจัยหลายอย่างรวมกันทุกคนก็มีส่วนผิดด้วยกันทุกคน เธอยังขอโทษฉันเรื่องที่เธอทำร้ายฉัน ส่วนฉันก็ขอโทษเธอเช่นกันที่ฉันแย่งสามีเธอโดยเข้ามาในเวลาที่ผิดจนทำให้เธอเสียใจ หลังจากวันนั้นประมาณ 1 อาทิตย์เธอจึงขอหย่าเองแต่ขอเงินซักก้อนเพื่อไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ ฉันจึงอยากให้คุณคุยกับแฟนคุณให้ชัดเจนว่าจะเอาอย่างไรเพื่อเป็นแนวทางให้คุณตัดสินใจได้ เพราะตอนนี้แฟนคุณกำลังเหยียบเรือ 2 แคม คือนอนกับทั้ง 2 คน ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องเขาต้องเลือกทำในสิ่งที่เหมาะสม หากเขารักคุณจริงเขาต้องเลือกที่จะหย่าและแต่งงานกับคุณ แต่หากเขาไม่หย่าก็แสดงว่าเขาหลอกคุณจริงๆแล้วเขารักภรรยาเขา ซึ่งหากเป็นอย่างนั้นคุณต้องเลิกคะ เพราะคุณอายุยังน้อยยังสามารถเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้คะ ขอให้คุณโชคดีนะคะ

12 Mar 2009  |  Comment by : 10053
Comment 2
ทำใจยากก็ไม่ต้องเลิกในเมื่อคุณคิดว่าเดินมาไกลแล้วนิ ขนาดจะเก็บเงินซื้อบ้านแล้ว แต่ที่น่าเห็นใจนะพูดตามตรงสภาพตอนนี้เหมือนเมียน้อย (ทั้งๆที่ใช่นั่นแหละ) คุณน่ะก็เหมือนส่วนเติมเต็มในชีวิตเขา เพราะที่บ้านเค้าขาดไงการมีคุณจึงเป็นเรื่องที่สำคัญสำหรับฝ่ายชาย ตอนนี้อาจจะไม่มีปัญหา แต่ลองคิดดูวันใดถ้าคุณมีลูกกันขึ้นมาก็คงจะมีปัญหาตามมาและ

การที่คนเราอยู่ด้วยกันได้ก็เพราะความรักแหละครับ นานๆไปก็เกิดความผูกพันและอาจมีอีกหลายประการที่ยังทำให้ครอบครัวฝ่ายชายอยู่ด้วยกันได้ อีกอย่างเค้าแต่งงานกันแล้วนิ ตั้ง 7 ปีไม่น้อยเลยนะครับที่จะรู้สึกเบื่อกันบ้าง ผูกพันกันบ้าง มองอีกแง่อย่างน้อยฝู้ชายเค้าคงมีความรับผิดชอบเค้าจึงไม่ยอมทิ้งเมียเค้า รวมถึงคุณด้วย

การตัดปัญหาด้วยการเลิกก็ดีนะครับถ้าคุณยังคิดได้บ้าง เพราะถ้าให้รอไม่รู้ว่าเค้าจะเลิกกันเมื่อไร หรืออาจจะต้องตกอยู่ในชะตากรรมแบบนี้ไปตลอดก็ได้ น่าเห็นใจครับ เค้าอยู่กะคุณมาก็คงรักบ้างแหละ คนนี้ก็รัก คนโน้นก็ผูกพัน ใครๆก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้นแหละครับ ถ้าอยากให้จบต้องใจแข็งครับ ความใจอ่อนของผู้หญิงคือจุดอ่อนสำคัญที่ผู้ชายใช้เจาะซะทะลุปรุโปร่ง ถ้าคุณยังใจอ่อนไม่มีทางจบหรอกเรื่องนี้ ยังอีกยาวไกลและคงเสียใจอีกยาวนาน

คุณคิดแบบนั้นไม่ได้หรอกเอาคนสองคนมาเทียบกัน ระหว่างคนโสดก่อนๆกะเค้าคนนั้น โสดไม่ดี ดีไม่โสด คนเรามันไม่เหมือนกันมีดีคนละแบบ ขนาดมือคนเรายังไม่เท่ากันเลย ถ้าคุณพบคนใหม่ที่โสดนะคุณอย่าเอาความคิดที่จะมาเทียบกันเลยมันจะเป็นความคิดที่แย่และเห็นแก่ตัว ไม่เป็นธรรมสำหรับคนที่เข้ามา และถ้าคุณมัวคิดแบบนี้คุณก็จะหลงติดอยู่ในกงกรรมกงเกวียนไม่มีทางหาทางออกได้เลย เพราะคุณยึดติดมากไป จนสลัดจากเค้าไม่หลุด เพราะถ้าคุณคิดว่าดีที่สุดแล้ว คุณคงจะหาใหม่ไม่ได้อีกแล้ว


ยังไงผมก็ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ คิดให้ดีทำให้ดี ความคิดดีๆใครก็คิดได้ แต่การทำดีนี่สิทำยากชมัด

12 Mar 2009  |  Comment by : artno1
Comment 1
คงเป็นเรื่องยากลำบากจริงๆ กลืนไม่เข้า คายไม่ออก ไม่ต้องพยายามทำอะไรหรอกครับ เรื่องอย่างนี้อาจต้องให้เวลาตัดสิน....

11 Mar 2009  |  Comment by : XIII

Comment


>

Content-Seo

Webboard
โพสต์โดย: Ohlanla 7
โพสต์โดย: มือใหม่ 3
โพสต์โดย: bellza 1
โพสต์โดย: nununsukson 0
โพสต์โดย: chanti1 8
โพสต์โดย: BABYBITCH 0
โพสต์โดย: JB 0
โพสต์โดย: porekub 0

Interest Product