Talk About Women

ผิดมากใหมถ้าผมบอกเลิก?
ตอนนี้ผมอายุ25 คบกะแฟนมา6ปี เป็นแฟนคนแรก และกำลังคบอยุ่ ทางบ้านเค้ารังเกลียดผมหาว่าผมเป็นคนศรีสะเกษจนๆ(เพราะชอบเหมารวม) หาว่าผมเป็นเขมร ทั้งๆที่ผมไม่ได้เป็นผิวพรรณขาวกว่าบ้านเค้าเยอะ ผมทำให้บ้านเค้าสารพัด ทำดีด้วยกับพี่สาวเค้าทั้ง4คน ทำดีกับพ่อแม่เค้า ทำดีกะหลานเค้า ทำจริงๆแต่ยังไม่ชอบผมเสียเลย เหนื่อยครับ ไม่รู้จะทำไปทำไมเพราะแฟนผมก้อเดินเข้ามาจีบผมเองจีบผมอยู่1ปีด้วยช้ำ แต่พอมาคบกันผมก้อดีกับเค้าช่วยเหลื่อด้านเงินทอง อาจจะนิดๆหน่อยๆแต่มันก้อมากสำหรับคนที่ยังเรียนอยู่ ชื้อทีวีให้ ชื้อโทรศัพท์ กีต้า เยอะแยะ ให้ยืมเงินเล็กๆน้อยๆ (เพราะผมก้อไม่ได้รวยอะไร) มีไม่พอให้ผมก้อจะไปรับจ้างตามห้างยืนขายเสื้อผ้ารองเท้ามาให้ ผมเรียนจบป.ตรี จับใบแดงได้ครอบครัวเค้ายิ่งรังเกลียดผมใหญ่เลย แต่แฟนผมดีไปเยี่ยมผมอยู่เรื่อย เค้าไม่เคยนอกใจผมเลย ยกเว้นครั้งเดียวที่อยากได้ของไปหลอกให้ผู้ชายที่มีงานทำแล้วชื้อให้ ผมเลยเตื่อนว่ามันไม่ดีมันบาปและผมรู้สึกไม่ดีด้วย ที่ผมไม่มีปัญญาพอที่จะชื้อของให้แฟนเลยทำให้แฟนต้องไปหลอกผู้ชายคนอื่นชื้อของให้ แต่ตอนนี้ผมสอบตำรวจได้ พ่อออกรถยนต์ให้ แต่เค้ากลับตกงาน อยู่บ้านกับพ่อแม่ และฟุ้งซ่านเสมอๆชอบโทรมาโว้ยวายและระแวงกลัวผมจะไปมีแฟนใหม่ ผมก้อเข้าใจเทอนะ เทออาจจะเหงาและว่างเยอะ ทำงานมาเหนื่อยๆแล้วยังมาโดนอย่างนี้อีก มีคนเข้ามาใหม? ก้อไม่มีหรอกครับผมแค่ตำรวจชั้นประทวนเล็กๆ ไม่มีใครมองหรอก ตอนผมฝึกตำรวจอยู่ผมเห็นแฟนเพื่อนผมหลายๆๆคนขับรถมาเยี่ยมหน้าตาสวยมีอาชีพมั่นคง แต่เพื่อนผมส่วนใหญ่กลับขี้เหร่นิสัยไม่ดี และขี้เหล้า และยังคุยอีกว่าตัวเองต้องขอตังค์แฟนใช้ เค้าหาแฟนได้ขนาดนี้เชียวหรอ ส่วนเราแฟนก้อตกงาน มาเยี่ยมก้อต้องให้ตังค์เพราะเค้าไม่มี ให้มา6ปีแล้วคบกันไม่เคยมีเลย เหนื่อย มาเยี่ยมก้อหน้าบูดเพราะเหนื่อยจากการนั่งรถทัวมาเยี่ยม นับวันยิ่งอ้วนเอาๆ สิวก้อขึ้นผมก้อพูดจนปากจะฉีกถึงรูหูแล้วว่าดูแลตัวเองหน่อย ขนาดกระเทยมันยังรักสวยรักงาม เราผู้หญิงแท้ๆทำไมทำร้ายตัวเอง ผมได้แต่แหงนหน้าขึ้นฟ้าให้น้ำตามาไหลย้อนกลับอิฉาเพื่อน สงสารตัวเอง ลำพังเราหาผู้หญิงดีๆก้อได้ แต่ทำไมไม่ทำ สงสารแฟน กลัวเค้าเสียใจเพราะเทอก้อมีผมเป็นแฟนคนแรกเหมือนกัน ผมสู้อยู่ลำพัง ผมเหนื่อย ใหนถ้าทางบ้านแฟนจะชอบผมก้อคือนอกเสียจากจะเอาเงินเอาทองไปกองให้(โดยเงินมากมายขนาดนั้นก้อต้องกู้เค้า) แล้วเอาลูกสาวเค้ามาเสี้ยง เงินเดือนหมื่นกว่าบ้านจะพอเสียที่ใหนล่ะ ถ้าอนาคตจะต้องผ่อนบ้าน ผ่อนรถ เสี้ยงดูลูก ค่าอาหาร จิปาทะ คือผมคนเดียวแฟนก้อไม่มีงานทำ คงตาย ไม่ใช่ไม่รักนะเกิดเป็นผู้ชายมันยากเย็นจริงๆนะครับ ตอนนี้ผมเหนื่อยผมอยากบอกเลิกแฟน แต่ใจผมอีกใจผมก้อสงสารเค้า ผมเลยอยากถามว่าผมผิดใหม?ถ้าบอกว่าผมผิดผมจะไม่เลิก และถ้าบอกว่าผมถูก ผมจะเลิกต่อเมื่อแฟนผมมีหน้าที่การงานที่มั่นคงทำแล้ว

12 Jan 2010  |  Post by : robotee
Comment 16
ขอบคุณนะครับที่ช่วยตอบ ช่วยแสดงความคิดเห้น คุณความเห้นที่ 15 แฟนคุณเป็นผู้ชายที่โชคดีจัง ตอนนี้ผมเลิกกับแฟนแล้วครับ
เทอเป็นคนบอกเลิกผมเอง มันก้อเคร้านะ เคร้าจริงๆ ตอนนี้ผมได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำงานและก้อเรียนเนติบัณทิตต่อ อยากไปให้สูงกว่านี้ อยากยืนอยู่บนที่สูง แล้วมองลงมาบ้างอยากเป็นผู้ชายที่ใครๆอยากคบ ไม่อยากแหงนมองอะไรอีกแล้วปวดคอเหนือย อยากพัก แต่มันก้อเหงานะเพราะเราโทรคุยกันเสมอไม่รู้จะโทรไปใหน ไม่รู้จะคุยกับใคร เพราะเราคุยกันได้ทุกเรื่อง ไม่มีใครแม้จะโทรหาเพราะโทรหาเค้าตลอด คงต้องเดินต่อไปเพราะเรายังมีลมหายใจอยู่ http://photos4.hi5.com/0119/349/907/HAoSkg349907-02.jpg

6 Feb 2010  |  Comment by : robotee
Comment 15
ถามตัวเองนะคะ ว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ คุณรักหรือสงสารแฟนคุณกันแน่
คุณเป็นผู้ชายที่ดีมากคนนึง สู้อดทนทำทุกอย่างทั้งที่ตัวเองก็เริ่มจากศูนย์
ฉันชื่นชมในความพยายามของคุณค่ะ แฟนฉันก็เป็นแบบคุณ
เขาต่อสู้ดิ้นรนทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เท่าเทียมกับฉัน
เราคบกันมา 9 ปีแล้วค่ะ ต่อสู้มาด้วยกันโดยเริ่มจากศูนย์
เขาไม่มีใครส่งเสียให้เรียน ในขณะที่ฉันมีพ่อแม่ช่วยเหลือทุกอย่าง
แต่เขาก็อดทน สู้ฟันฝ่ามาได้จนเรียนจบ ฉันเคยถามเขาว่าทำไมต้องยอมเหนื่อยขนาดนี้
เขาบอกว่าเขาทำเพื่อฉัน อยากมีอนาคตที่ดีเพื่อจะได้คู่ควรกับฉัน
เรื่องราวของดิฉันอาจตรงข้ามกับคุณตรงที่ฉันเป็นผู้หญิง แต่ฉันก็คอยช่วยเหลือแฟนทุกอย่าง
ในยามที่เขาไม่มีฉันก็จะยื่นมือเข้าไปช่วยเพราะฉันอยู่ในฐานะที่พร้อมกว่าเขา
ฉันเรียนจบได้ทำงานก่อนเขา มีเงินเดือนใช้จ่ายในขณะที่เขายังหางานทำไม่ได้
ยอมรับว่าตอนนั้นฉันเหนื่อย ฉันอยากมีคนที่ให้ฉันได้ทุกอย่าง และพร้อมดูแลฉัน
แต่ฉันไม่เคยคิดจะเลิกกับเขาเลย ไม่ใช่เพราะฉันสงสารเขานะคะ
เป็นเพราะเรารักกันและเขาเองก็ไม่เคยย่อท้อต่ออุปสรรค เขาพยายามหางาน
ทำงานทุกอย่างแม้มันจะไม่ตรงกับสาขาที่เรียนแม้มันจะต่ำด้อยเขาก็ทำ
ดิฉันช่วยเขาหางาน ช่วยเขาทุกด้านคอยให้กำลังใจคอยให้คำปรึกษา
ตอนนั้นฉันท้อมากเพราะฉันฝันเอาไว้สูง ฉันฝันมาจะแต่งงานกับเขาและมีชีวิตที่ดีร่วมกัน
แต่พอเอาเข้าจริงมันยากเย็นแสนเข็นนัก เพราะเขามีภาระทางบ้านมากมายที่ต้องรับผิดชอบ
ไหนจะพ่อแม่และน้องสาวของเขาอีกสองคน เขาต้องเป็นเสาหลักของครอบครัว
พอฉันช่วยเขาหางานจนเขามีงานทำเป็นหลักเป็นแหล่ง ปัญหาหลายอย่างมันก็ยังไม่จบ
เราเคยทะเลาะกันบ่อยๆ เพราะฉันมีเงินเก็บสำหรับเราสองคน ฉันเก็บออมมาตลอด แต่เขาไม่มีเลย
เพราะเงินเดือนหลักต้องให้ครอบครัว ฉันเคยถามเขาว่าอีกนานเท่าไหร่กว่าความฝันของเราจะเป็นจริง
ฉันต้องรอไปอีกเท่าไหร่กัน ฉันเหนื่อย เคยแอบคิดน้อยใจว่าทำไมแฟนเราไม่ร่ำรวยเเพรียบพร้อมเหมือนแฟนคนอื่น
แต่ก็นั่นแหละค่ะ แค่ความคิด เพราะฉันเลิกกับเขาไม่ได้ เขาเป็นคนเดียวที่รับในสิ่งที่ฉันเป็นได้ทุกเรื่อง
เข้าใจฉันที่สุดและยอมทำเพื่อฉันได้ทุกอย่าง แม้ตัวเองจะลำบากมากแค่ไหนก็ตาม และที่สำคัญเขาทำให้ฉันมีความสุข ทำให้ฉันยิ้ม ทำให้ฉันหัวเราะได้ทุกครั้ง ในยามที่เราได้อยู่ด้วยกัน
ความรักและความดีของเขาทำให้ฉันไม่อาจทิ้งเขาไปได้
ทุกวันนี้เราก็ยังอยู่ด้วยกัน สู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันไป
ฉันเองก็เริ่มมองชีวิตในโลกของความจริงมากขึ้น เพราะโลกแห่งความฝันฉันไม่มีวันสัมผัสได้

สิ่งที่ฉันอยากบอกคุณก็คือ ฉันไม่อยากให้คุณเปรียบเทียบแฟนของคุณกับแฟนของเพื่อน ในเมื่อคุณตัดสินใจเลือกเขามาเป็นแฟนแล้ว การยกไปเปรียบเทียบกับคนอื่นทำให้เขาเจ็บปวด (ฉันเคยทำเช่นนี้กับแฟน และมันทำให้เขาเสียใจมาก ฉันเองก็เสียใจมากเช่นกัน และจะไม่ทำแบบนั้นอีก) เราไม่ควรเปรียบเทียบแต่เราสามารถใช้คำพูดหลอกล่อให้เขาเห็นว่าสิ่งที่เราเสนอให้นั้นเป็นสิ่งที่ดี เราควรสร้างแรงใจให้เขามากกว่าจะทับถมกัน
ฉันเข้าใจว่าคุณเหนื่อยแต่การเปิดใจคุยกันก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย
คุณอยากให้เขาช่วยแบ่งปันภาระของคุณบ้าง ก็แค่คุยกับเขา อยากให้เขามีงานมีการทำเป็นหลักเป็นแหล่ง
คุณก็อาจจะช่วยแนะนำเขาหรือคอยกระตุ้นเขาอยู่บ่อยๆ

ไม่อยากให้คิดว่ามีแต่คุณคนเดียวที่พยายามทำทุกอย่าง เพราะฉันเองก็เคยคิดแบบนี้เช่นกันในยามที่ฉันเหนื่อยเกินทน แต่พอได้เปิดใจคุยกับแฟน ฉันก็ได้รู้ว่าเขาไม่เคยนิ่งดูดาย เขาเองก็เหนื่อยกว่าฉันหลายเท่านักในช่วงที่ยังหางานทำไม่ได้ เขาไม่เคยอยู่เฉย ตระเวณไปหางานทุกวัน จนเงินจะกินข้าวก็แทบไม่มีเพราะหมดไปกับค่ารถและค่าเดินทาง พอไม่เหลือเงิน ก็ต้องไปทำงานตามร้านหมูกะทะ ไปเป็นเด็กเสิร์ฟตามร้านอาหารทั้งที่ตัวเองก็เรียนจบมาสูง แต่ในสภาวะที่หางานลำบาก เขาก็ต้องทำเพราะเขาต้องใช้เงิน ตอนนั้นเราแยกกันอยู่คนละจังหวัด เขาก็พยายามเก็บรวบรวมเงินจากการทำงาน แล้วก็นั่งรถมาหาฉันมาพาฉันไปเที่ยว เขาอาจดูโทรมไปบ้าง ไม่หล่อเหมือนเดิมแต่ฉันไม่เคยตำหนิเขาเลยเพราะฉันรู้ว่าเขาเหนื่อย มีแต่คอยให้กำลังใจเขาเสมอ เพราะมันจะช่วยให้เขามีแรงสู้ต่อไป

เรื่องของฉันอาจทำให้คุณคิดอะไรได้บ้าง แต่ฉันอยากให้การตัดสินใจเลิกกันเป็นทางออกสุดท้ายของปัญหา
คิดไต่ตรองให้รอบคอบ ความรักที่ดีต้องควบคู่ไปกับความเข้าอกเข้าใจและเห็นอกเห็นใจกัน
ขอให้คุณผ่านพ้นอุปสรรคนี้ไปได้ในเร็ววันนะคะ ดิฉันเชื่อว่ามีอีกหลายคู่รักที่พบปัญหาแบบคุณ
บางคู่อาจจะมีอุปสรรคมากมายกว่านี้นัก แต่เขาก็ยังช่วยฟันฝ่ากันไป คิดให้ดีๆนะคะ
คนที่เข้าใจเราทุกอย่าง รักเราและยอมรับในตัวเราได้ หาได้ไม่ง่ายนักหรอกค่ะ เราควรจะรักษาเอาไว้มากกว่าจะทำลาย เว้นเสียแต่ว่าคนๆนั้นไม่ทำให้รู้สึกว่าคุณรักเขาอีกต่อไป


25 Jan 2010  |  Comment by : anakari
Comment 14
อ่านแล้วนึกถึง ประโยคนี้ ทฤษฎีทำร้ายคนรัก

เคยอ่านเจอที่ไหนซักที่หนึ่ง จำไม่ได้ แต่ไป search มาค่ะ

ตอนที่เรายังไม่รักใคร เราอาจมีแก่ใจทำดีกับเขา
แต่เมื่อไหร่ที่รู้ว่าเขารักเรา เราจะเริ่มอยากทำร้ายเขาทันที!

คุณเชื่อไหมว่าที่เป็นเช่นนั้น ก็เพราะลึกๆเราอยากหาใครสักคนมาเป็นข้าทาส
เอามาเป็นที่รองรับอารมณ์ เอามาก่นด่าได้แรงๆ ดูถูกเหยียดหยามได้โดยไม่
ผิดกฎหมาย ไม่ต้องกลัวว่าเขาหรือเธอ (ที่เราเรียกในใจว่า ‘มัน’) จะไปฟ้องตำรวจ?

คุณเชื่อไหมว่าเราเห็นคนแปลกหน้าทั้งหลายเป็นอื่น เมื่อจะลงไม้ลงมือทำร้ายร่างกาย
หรือกระแทกวาจาทำร้ายจิตใจ จะได้ถนัดถนี่หน่อย ไม่ต้องเกรงใจอย่างญาติ
เมื่อคนแปลกหน้ากลายเป็นคนใกล้ชิดจนยากจะถอนตัวออกห่าง
เราก็สามารถบังคับควบคุมให้เขาต้องก้มหน้ายอมรับชะตากรรมโดยดี
ไม่ว่าจะต้องทนทุกข์จากน้ำมือเราสักขนาดไหน?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ความหมายของคนรักคืออะไร?
ต้องทำตัวน่ารัก หรือสมควรจะทำให้คู่รักของตนมีความสุขมิใช่หรือ?
มิฉะนั้นจะมีศัพท์เรียกว่าเป็น "คู่รัก" ได้อย่างไร? ต้องเรียกว่าเป็นคู่เวร "คู่แค้น"
หรือคู่ทิ่มแทงเสียมากกว่า ทำไมการณ์กลายเป็นเรื่องกลับตาลปัตรไปอย่างนี้ได้?

เพื่อความเข้าใจ ก็ต้องขุดค้นกันให้ลึกลงไปอีกหน่อย
ถามว่าเหตุผลของการ "ต้องมีคนรัก" คืออะไร
แน่นอนว่าสิ่งที่เราจะคิดถึงเป็นอันดับแรกน่าจะได้แก่การหาใครสักคนมาแก้เหงา มาเอาสนุก
มนุษย์เป็นสัตว์แสนเหงา อยู่คนเดียวนานๆไม่ได้ ต้องหาคนที่คุยกันรู้เรื่องมาเป็นเพื่อน
และมนุษย์ก็เป็นสัตว์เสพความบันเทิง อยู่เปล่าๆแล้วแห้งเหี่ยว ต้องหาเพศตรงข้ามมาจอยกันให้สนุก

ถ้าแก้เหงาได้จริง ถ้าร่วมสนุกได้มาก ธรรมดาเราก็จะเกิดการหวงแหน
เห็นคนรักเป็น "สมบัติส่วนตัว" แถมอยากให้เป็น "ของตายในมือ" อีกด้วย
คนอื่นไม่มีสิทธิ์แม้แต่เกร่เข้ามาเจ๊าะแจ๊ะสักคำสองคำ แถมจะเห็นคนรักเป็น
บริกรเอนกประสงค์ อยากเรียกใช้บริการที่ไหนเมื่อไหร่ต้องได้ ห้ามมาช้า ห้ามบ่นปอดแปด

เห็นจุดเริ่มต้นของการอยากครอบงำคนรักให้เบ็ดเสร็จเด็ดขาดหรือยัง?
หากไม่ได้ดังใจนะครับ คนเราก็จะหาวิธีต่างๆนานา หาจุดอ่อนของคนรักให้เจอ
เพื่องัดไม้เด็ดมาใช้ให้ถูกจุด จนกว่าจะครอบงำและควบคุมความนึกคิดของคนรักได้ทั้งตัว

จากเริ่มต้นที่ตั้งความหวังไว้ว่าคนรักจะเป็นแหล่งรวมอารมณ์ดีของฉัน
ในที่สุดก็กลายเป็นแหล่งรวมความได้อย่างใจของกู

เมื่อรักกัน คบหาสนิทกัน ใครสมควรเตรียมตัวเป็น ฝ่ายซวย ใครสมควรเป็น ตัวซวย
ก็ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายๆอย่าง เกมรักกลายเป็นว่าใครหงอก่อน เปิดช่องโหว่ให้ก่อน
ก็จะมีสิทธิ์เป็นฝ่ายซวยก่อน ใครแสดงความเข้มแข็ง หรือมารยาเพทุบายดีกว่า
คนนั้นก็ได้ตำแหน่งตัวซวยประจำชีวิตของคนรักไป

คนเรากลัวการสูญเสีย แต่ก็ตั้งหน้าตั้งตาสร้างเหตุแห่งความสูญเสียกันอย่างไม่ต้องหยุดต้องหย่อน
บางทีรู้แก่ใจว่าเป็นตัวซวย ทำชีวิตคนรักให้อับเฉา อึดอัดคับอกคับใจ
ก็ขี้เกียจเกินกว่าจะปรับปรุงเปลี่ยนแปลงตนเอง จะเปลี่ยนทำไม ได้เป็นนายแล้วนี่

Credit :http://www.oknation.net/blog/556644/2009/08/10/entry-2


24 Jan 2010  |  Comment by : Kayoubi
Comment 13
คุยแล้วครับ คุยมานาน คุยกันเรื่องเก่าๆช้ำซากๆ ไม่รู้กี่10 กี่30รอบ ไม่เคยแก้ตกเลยปัญหานี้ตลอด 6ปี ผมทำให้ครอบครัวเค้ายิ่งกว่าทำให้กับพ่อกับแม่ผมอีก พูดมาก็ละอายแกใจเหมือนกันแหล่ะครับ ที่คบกันมาได้นานก็เพราะความผูกพันธืแม้จะนานๆที่ผมจะได้เจอกับแฟนเพราะเราสองคนห่างกันตลอด เพราะแฟนผมมีเรื่องที่จะไกลกะผมได้ตลอดเวลา ผมก็อยากเป็นเจ้าชายนะหากเลือกเกิดได้ อยากให้ใครๆให้เกรียติ อยากให้ใครๆหันมาแคร์เราบ้าง ม่ใช่ไปใหนโดนดูถูกตลอด แม้จะทำดีอย่างไงทำดีแค่ใหน ก็เช่นแม่ค้าขายกาแฟที่ผมจะยกตัวอย่าง คนกวาดถนนชื้อกาแฟ กับผมที่แต่งเครื่องแบบตำรวจชื้อกาแฟ เงิน20บาทเท่ากัน แต่ขอบคุณผมจะรับเงินก้อต้องก้มหัวนิดนึงต่างกับคนกวาดถนน เห็นแล้วสะท้อนใจ ค่าของเงินมันต่าง ค่าของความดีมันก้อคงต่าง ที่ว่าขึ้นอยู่กะที่ใครทำ ผมไม่ใช่เจ้าชายและผมก็ไม่ได้รักเจ้าหญิง ผมรักคนอื่นอาจจะง่ายกว่านี้ บางที่ที่ผมพิมพ์มันอาจจะเป็นการระบายที่ผมไม่สามารถระบายกับใครได้นอกจากพิมพ์และก้อพิมพ์ มีคนอ่านมีคนตอบบ้าง และผมกลับมาอ่านอย่างน้อยๆผมก้อไม่ได้เก็บไว้คนเดียว.....

21 Jan 2010  |  Comment by : robotee
Comment 12
อันที่จริงก็เห็นใจคุณนะที่คุณใช้ความอดทนกับความรักที่ทำให้เจ็บปวด

แต่คุณคะ กับประโยคนี้

[ผมอยากลองให้ความรักดุแลผู้หญิงคนอื่นดูแล้วดูการตอบกลับของความรัก ว่ามันจะมากกว่าที่แฟนผมมีให้ผมใหม?]

ความรักไม่ใช่เกมนะคะ และคิดว่าคุณคงพอจะรู้ความรู้สึกของแฟนคุณแล้วระดับหนึ่ง ใช่ไหมคะ

แต่ว่าถ้ายังไม่เปิดใจคุยกัน (ไม่ได้หมายถึงขุดเอาปัญหามาต่อว่ากันนะคะ) หมายถึง แชร์ความรู้สึกที่มีต่อกัน

ก็จะมีแต่ความรู้สึกที่เก็บอัดไว้แต่อดีต มาทำลายความรักของคุณ

ที่บอกว่าเจ็บสุดขั้วหัวใจ แสดงว่าก็ยังรักอยู่ ถูกไหมคะ ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่ลองให้โอกาสทั้งตัวคุณเอง และแฟนคุณ

ได้พูดคุยกันล่ะคะ แล้วลองถามตัวเองด้วยนะคะ ว่าเวลาที่อยู่กับเธอ คุณมีความสุขหรือเปล่า

และแนะนำอย่างนึง อย่าดูถูกเธอด้วยการเอาเธอไปเปรียบเทียบกับใคร ๆ นะคะ


19 Jan 2010  |  Comment by : Kayoubi
Comment 11
ฉันไม่แนะนำให้คุณลองนอกใจแฟนดู
ไหนๆจะเป็น"ลูกผู้ชาย"แล้ว ก็ควรจะเป็นให้มันตลอดนะ

ส่วนที่ว่า เธออ่านกระทู้และคำตอบทั้งหมดแล้ว
ก็ดีนะ จะได้รู้ว่าตัวเองเป็นยังไง ถ้าไม่มีคนเป็นกระจกส่องให้จะเป็นผลเสียต่อเธอเองซะมากกว่า
ไอ้เจ็บน่ะมันแน่นอนอยู่แล้ว
แต่ถ้าเจ็บแล้วก็เอาแต่อยู่กับความเจ็บปวด ไม่ทำอะไรให้มันดีขึ้น หรือมัวแต่คิดว่าตัวเองน่าสงสาร ทำไมคนอื่นไม่เข้าใจแล้วก็ไม่ทำอะไรอยู่อย่างนั้น มันก็ดูจะเห็นแก่ตัวไป
ที่ถูกคือควรจะปรับปรุงแก้ไข
ฉันเองก็ใช่ว่าจะเป็นคนดีอะไรนักหนา
เจอเหตุการณ์โดนด่า โดนตำหนิมาก็ไม่ใช่น้อยๆ มีใครชอบบ้าง ที่ได้รู้ว่าคนอื่นไม่ชอบตัวเอง
แถมยังต้องอดทนอยู่กับคนที่ไม่ชอบตัวเองทุกวัน เพื่อพิสูจน์ให้เขาเห็นว่าเราเปลี่ยนแปลง
ของฉันนี่เรื่องงาน
คิดแล้วก็เบื่อ

ไหนๆแฟนคุณก็อ่านแล้ว
ฉันก็อยากให้คุณลองให้โอกาสแฟนคุณดู
และฉันก็หวังว่า แฟนคุณคงจะทำอะไรซักอย่างให้มันดีกว่านี้ได้นะคะ
เผื่อว่าจะได้ไม่ต้องเลิกกันนะคะ

18 Jan 2010  |  Comment by : Thi_Luck
Comment 10
ไม่เห็นด้วยที่บอกว่าจะลอง ให้ความรักดูแลผู้หญิงคนอื่นดูแล้วดูการตอบกลับของความรัก ว่ามันจะมากกว่าที่แฟนผมมีให้ผมใหม? คุณคิดจะนอกใจแฟนคุณ ถ้าคุณคิดจะนอกใจแฟนนะ คุณบอกเลิกเธอก่อนดีกว่า ถ้าคุณทำแบบนั้นจริงเธอจะเจ็บมาก คนที่บอกว่าเคยรักและมีความผูกพันไม่ควรทำกันแบบนี้นะคะ

แต่ข้องใจอย่างตรงที่ เป็นคนศรีสะเกษแล้วเค้าไม่ชอบ ทำไมคะ เราก็คนศรีสะเกษเหมือนกัน อย่าให้เจอนะคนแบบนี้ คนที่ไม่ชอบคนอื่น เพราะเค้าอยู่จังหวัดที่ตัวเองไม่ชอบ อารมณ์เสียจริงๆ

18 Jan 2010  |  Comment by : nini
Comment 9

อย่าเอาแฟนตัวเองไปเปรียบเทียบกับแฟนเพื่อนเลยนะคะ คนเราคบกันก็มีดีมากดีน้อย สวยน้อยสวยมาก

ลองถามตัวเองดูว่าทำไมถึงเป็นแฟนกันมาถึงหกปีได้ รู้สึกยังไง แล้วตอนนี้ยังรู้สึกแบบนั้นหรือไม่

แล้วก็ทำตามหัวใจกับความรู้สึกนะคะ คุณรู้ดีที่สุดค่ะ

18 Jan 2010  |  Comment by : imagin
Comment 8
จะคบต่อก็ได้ถ้าคุณทนไหว หรือ จะเลิกก็คงจะไม่ผิดอย่างน้อยๆคุณก็ได้ลองทำอย่างเต็มที่แล้ว
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับ ยกนิ้วให้เลยที่อดทนได้ตั้ง 6ปี

16 Jan 2010  |  Comment by : SuperTor
Comment 7
-ขอบคุณทุกความคิดเห็น นะครับ เป็นเรื่องจริง ที่มันไม่สามารถอธิบายความเจ็บปวดได้หมด เหลืออีกเยอะแยะที่ยังไม่ได้เขียนลง ความรู้สึกที่กลืนไม่ได้คายไม่ออกอย่างที่ว่าแหล่ะครับ คนคบกันมานานมันผูกพันจริงๆ รู้ใจกันทุกอย่าง เว้นแต่ว่าจะทำหรือไม่ทำเท่านั้น ผมใช้หัวใจ ใช้ความรักในการก้าวเดิน แต่โดนความรักทำร้ายมาตลอด จนเย็นชา จนคิดว่าตัวเองชั่วลงไปทุกๆวันที่คิดถึงเรื่องปัจจัยดำเนินชีวิต
ผมอยากลองให้ความรักดุแลผู้หญิงคนอื่นดูแล้วดูการตอบกลับของความรัก ว่ามันจะมากกว่าที่แฟนผมมีให้ผมใหม? ที่ผมมากระทู้ในครั้งนี้ก้อเพียงอยากจะมองดูกระจกเงา สะท้อนความคิดไม่อยากเอาตัวเองตัดสิน และวันนี้เทอที่เป็นแฟนกับผมก้อได้อ่านกระทู้ของผมและคำตอบในกระทู้ ผมไม่รู้ว่าเทอจะคิดเห็นอย่างไง
ใช่ว่าเค้าไม่เจ็บปวดนะตัว เค้าเจ็บสุดขั่วหัวใจเลย

16 Jan 2010  |  Comment by : robotee
Comment 6
อ่านแล้วก็เหนื่อยไปด้วย
พูดถึงเรื่องบอกเลิกแฟนตอนเธอมีงานทำแล้วเหรอ
อื้ม! แล้วถ้าเธอยังไม่มีซักทีล่ะ
คือ ตอนนี้คุณไม่เหลือความรักอะไรให้เธอแล้วเหรอคะ
เรื่องดีๆไม่มีให้คุณเปลี่ยนใจไม่เบื่อได้เลยเหรอ

เราเคยทำแบบนี้นะ เราไม่ไหวกับคนๆนึง
แล้วเราบอกให้เขารู้ตัวก่อนว่า ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่เกิน 2 เดือนคงต้องเลิกกันแน่ๆ
คือเป็นการวางยาไว้ก่อน ให้เขาได้กลัว แล้วทำอะไรดีๆกว่านี้เพื่อที่จะรักษาเราไว้ขึ้นมาบ้าง
มันเป็นการให้โอกาส
สำหรับเรื่องของเรา คนๆนั้นในตอนนั้นเขาก็พยายามนะ แต่สุดท้ายเขาก็กลับไปเป็นตัวเขา
เราก็ไม่ไหว เลยเลิกไปเลย
แต่คนที่พยายามแล้วทำได้จริงก็มี

ค่ะ ลองนำไปประกอบพิจารณาดูละกันนะคะ

13 Jan 2010  |  Comment by : Thi_Luck
Comment 5
ผมว่าคุณนี่เป็นคนที่มีความอดทนสูง พอสมควรเลยที่ทนได้มาจนบัดนี้ ก่อนจะคิดการอะไรลองถามใจตัวเองก่อนว่ารักมากไหม ทนได้อีกไหม

แล้วเมื่ออยู่ต่อไปจะทนได้นานแค่ไหน ถ้าตอบโจทย์นี้ได้ คำคอบจะค่อยๆออกมาเอง

ในกรณีนี้ยังไม่กล้าฟันธงว่าควรจะเลิกรากัน เพราะต้องดูจิตใจของคุณและแฟนคุณก่อนว่าใจที่มีให้กันน่ะแค่ไหน ถ้ามันมีแต่ลดลงๆ
ก็สมควรแก่การแยกกันเลิกรากันไป แต่ถ้ามันยังเท่าเดิมไม่ลดน้อยลง ก็อย่าเลิกให้ปวดใจเลย ทนไปก่อนซักวันน่าจะดีขึ้น

อย่าให้เรื่องตัวเงินมาสร้างปัญหาชีวิตเลย ถ้าอยู่กันเพราะเรื่องการซัพพอร์ตเรื่องเงิน ก็ไม่น่าอยู่ด้วยเท่าไร วันดีคืนดีมีคนเอาเงินมาล่อ
แล้วเธอหนีไป มันไม่คุ้มเลย

คุณเป็นตำรวจ ไม่ว่าจะยศอะไรก็เนื้อหอมทั้งนั้น ครอบครัวผมก็เป็นตำรวจ รู้ดี คุณมีทางเลือกมากมาย ถ้าคุณจะสู้ คุณแสดงความเป็นตัวตนของคุณออกมาดีกว่า มีบอกมีไม่มีบอกไม่มี ถ้าครอบครัวเค้าหรือแฟนคุณรับไม่ได้ก็จบกันไป ไม่ต้องมาลีลาหาข้อข้องใจกันให้ปวดหัว
ถ้าเรื่องจบที่ต้องมีเงิน วันไหนไม่มีจะเฉดหัวกันเหรอ อันนี้ต้องพิจารณา

สุดท้ายแล้วถ้ายังปักใจสู้กันต่อก็ต้องช่วยกันครับ คุยกันดู ถ้าอยู่เป็นครอบครัวในอนาคตเดี๋ยวนี้ต้องช่วยกัน จะให้ใครสู้เพียงลำพังไม่ได้เศรษฐกิจ
แบบนี้ ต้องช่วยกันจะมากจะน้อยก็ดูแลกันไป

13 Jan 2010  |  Comment by : artno1
Comment 4
ชีวิต ดั่งละคร ผมอ่านแล้ว เรื่องจิงป่ะครับเนี่ย

13 Jan 2010  |  Comment by : karojija
Comment 3
ถ้ารู้สึกว่าเหนื่อย ก็ลองถอยออกมาก่อนค่ะ แม้เราจะทำด้วยใจ ทำเพราะอยากให้ แต่สุดท้ายเราเหนื่อยทั้งกายทั้งใจ

คิดถึงอนาคตว่าแต่งงานกันไป จะพาลูกเมียยิ่งลำบากค่ะ ในแง่ความเป็นจริง ใจเราคิดยังไง ก็ลองทบทวนหัวใจตัวเองดู

คำว่าสงสาร อย่านำมาใช้กับความรักเลยค่ะ แฟนคุณอาจจะเหนื่อย อาจจะไม่อยากมีแฟนใหม่ แต่ในตอนนี้ถ้าเค้าไม่ทำให้ชีวิตดีขึ้นด้วยตัวเอง ยังไงคุณสองคนก็คงไม่มีความสุขค่ะ

บอกตรงๆว่า ผู้หญิงน่ะ อยากมีแฟนรวยๆมั้ย ก็อยากมี ถ้าเป็นไปได้ก็ขอรวย แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรแต่ขอเป็นคนทำมาหากิน ไม่เป็นโจรขโมย แต่ผู้หญิงเองนี่สมัยใหม่ ก็คงต้องช่วยเหลือตัวเองได้เหมือนกันค่ะ การที่เราให้เขาเสมอมาทำให้เขาไม่จำเป็นต้องขวนขวายอะไร

คุณเหนื่อย เขาเหนื่อย ไม่มีความสุขค่ะ

12 Jan 2010  |  Comment by : SweetNokk
Comment 2
ไม่ผิด...
คือทุกอย่างน่าจะอยู่ที่ตัวคุณ2คน ว่าเข้าใจกันมากแค่ไหน ทุกคนมีปัญหาด้วยกันทั้งนั้น
เรื่องดูถูกคน ความคิดคนอื่น เราไปบังคับให้คิดให้มองเหมือนเราไม่ได้...
(เข้าเรื่องก่อน...)แล้วถึงคุณจะเลิกไป แฟนใหม่คุณก้อใช่ว่าจะดีเสมอไปนะคะ
แฟนเรา เรารักของเรา ไม่ต้องเอาแฟนคนอื่นมาเปรียบเทียบหรอกค่ะ
ยังไงลองกลับไปปรับความเข้าใจดูนะคะ

ไม่อยากให้มีใครเลิกกันเลยน๊า...

12 Jan 2010  |  Comment by : saku-hana
Comment 1
อื้ม ลองคิดดูเล่น ๆ นี่ขนาดคบเป็นแฟน คุณยังเหนื่อยขนาดนี้ ลำบากใจขนาดนี้ ต้องขวนขวาย

หาเงินทองมากองตรงหน้า (ครอบครัวแฟน) มากขนาดนี้ แล้วยังไม่อยากจะยอมรับคุณอีก

คุณจะทนเหนื่อย ทนท้อไปทำไมล่ะ?? คุณจะทนแบบความรู้สึก หน้าชื่น (รึเปล่า?) อกตรมไปจนถึง

เมื่อไหร่ล่ะ? แล้วถ้าเมื่อถึงวันที่คุณทนไม่ไหวคุณจะทำยังไงล่ะ? ถ้าคุณบอกคุณสงสารเธอ เพราะ

คุณเป็นแฟนคนแรกของเธอเหมือนกัน สรุปว่าคุณรักเธอ หรือสงสารเธอกันแน่ ถ้าคุณรักเธอ

และเธอรักคุณ มันต้องมีอะไรซักอย่างที่ทำให้ชีวิตรักเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีได้ ไม่ใช่หวานอม ขมกลืน

แบบนี้ อีกอย่าง ตะหงิด ๆ มาก [เค้าไม่เคยนอกใจผมเลย ยกเว้นครั้งเดียวที่อยากได้ของไปหลอก

ให้ผู้ชายที่มีงานทำแล้วชื้อให้] มัน...พฤติกรรมแบบนี้มันสื่อว่าอะไร คุณเข้าใจมั๊ย เธออยากได้ของชิ้นนั้น

มากเลยเหรอ แต่ว่าถ้ามันนานมากแล้ว และไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีกแล้วคุณรับได้ ก็เตือน ๆ กันไป

แหม ๆ เหมือนจะบอกเป็น นัย ๆ เลยเนอะ ว่าไม่ได้เข้าข้างให้คุณคบเธอต่อ

สุดท้ายแล้ว คุณนั่นแหล่ะ รู้ดีที่สุด ว่าควรทำยังไง เพียงแต่ตอนนี้คุณกำลังลังเล สับสน

ในการตัดสินใจ ถูก ผิด / คบ เลิก

ขอให้โชคดีแล้วกันนะคะ

12 Jan 2010  |  Comment by : Kayoubi

Comment


>

Content-Seo

Webboard
โพสต์โดย: applena 2
โพสต์โดย: littlenews 0
โพสต์โดย: นุ๊ก 8
โพสต์โดย: muffyqueen 2
โพสต์โดย: Mamasummer 0
โพสต์โดย: tunzapoo 4
โพสต์โดย: myshizu 2
โพสต์โดย: ชัย 71 3

Interest Product