คบกันจะ 6 ปีแระ แต่ไม่เคยไปบ้านผู้ชายเลย

คบกันจะ 6 ปีแระ แต่ไม่เคยไปบ้านผู้ชายเลย
เรื่องของเรามีอยู่ว่า เรากับแฟนคบกันมาก้าวสู่ปี 6 แล้ว แต่ได้เจอกันปีละ 2-3 ครั้ง และเราสองคนยังไม่มีอะไรด้วยกันค่ะ เค้าเป็นคนนิสัยดีมาก เป็นคนตามใจเราตลอด ดูแลเราอย่างดี ไม่เคยเถียง ไม่เคยพูดรุนแรงกับเค้า มีแต่เราเองที่บางทีก็เผลอข่มเค้าตลอด เวลาหงุดหงิดก็เผลอพูดไม่ดีกับเค้า แต่ไม่ถึงขั้นมึงกูหรอก ยังมีจิตสำนึกผิดชอบอยู่ ว่าได้ระดับไหน จนเราต้องหักห้ามใจตัวเองไม่ให้ข่มเค้า เพราะเรามีความคิดเดียวกันตลอด เช่นเวลามีปัญหาจะหันหน้าเข้าหากัน จะคุยกัน จะไม่หนีไปไหน และเราก็ทำอย่างนั้นได้ตลอด เค้าก็ทำได้ตลอด รักที่เค้ามีให้เรา มันมากกว่าที่เรามีให้เค้าตลอด เค้าไม่ค่อยโรแมนติกเราแบบเซอร์ไพรส์ ส่งของ เค้าเป็นสิว เราก็หาวิธี ส่งครีม ส่งยาไรไปให้เค้าทำนองนี้ แต่เค้าจะแนวแบบว่าดูแลเราไม่ให้เราลำบาก เน้นเป็นคำพูดเสียมากกว่า เน้นการอยู่เคียงข้างเสียมากกว่า ซึ่งเค้าก็เป็นแฟนที่ดีที่สุดเท่าที่เราเคยมีมา ตั้งแต่เรามีแฟนมา ไม่มีผู้ชายคนไหนได้แตะเนื้อต้องตัวเราเลยด้วยซ้ำไป แต่สำหรับคนนี้เราให้ได้หมดเลย กว่าจะให้เค้าได้ก็คบกันมาย่างปีที่2 ให้ในที่นี้คือไม่ได้แบบว่ามีอะไรด้วยกันหรอกนะคะ เพราะเราสองคนคิดเหมือนกันคือ เราจะมีอะไรด้วยกันก็ต่อเมื่อ วันสำคัญของเรามาถึง เราสองคนต่างดูแลด้วยกันตลอดมา โทรหากันทุกวัน เท่าที่รู้จักกันเกือบ 6 ปี ก็ยังโทรวันละหลายครั้งมากๆ เกือบ 10 ครั้งต่อวัน แต่ไม่ต้องตกใจนะคะ ครั้งไม่กี่นาที แบบว่าแค่ได้ยินเสียงก็พอแล้วทำนองนั้น แต่เราไม่ได้คุยแบบเลี่ยนๆไรหรอกค่ะ แค่แบบว่าอยากบอกอยากเล่าอะไร คนนั้นคนนี้ตื่นเต้นทำอะไร ก็จะกริ๊งกร๊างเล่าแบบนั้นมากกว่าค่ะ โทรบอกรักบอกคิดถึงแทบจะไม่มีค่ะเพราะเราสองคนรู้กันอยู่แล้วค่ะ ทุกครั้งเค้าจะคุยถึงอนาคตของเราสองคนบ่อยมาก วางแผนไกลมากกว่าเราเสียอีก แต่เราสิกลับนิ่งเงียบ ก็อย่างว่าอ่านะเรามันเป็นผู้หญิงจะพูดไรได้มาก แต่เค้าก็เข้าใจดีนั่นแหละว่าเพราะอะไร เพราะเราเคยบอกเค้าแล้วว่าถ้าเราไม่บอกรัก ก็ไม่ได้แปลว่าไม่รัก ไม่ได้บอกคิดถึงก็ไม่ได้แปลว่าไม่คิดถึงนะคะ คือการคบกันของเราจะเป็นผู้ใหญ่มากกว่าตอนนี้เราก็ 26 ปีแล้ว เราเข้าใจกันทุกอย่าง เค้าดีกับเรามาตลอด คิดดูสิคะเรารับงานแปลเอกสาร เค้าช่วยเราไม่คิดตังค์สักบาท เราเลยตอบแทนเค้าด้วยการส่งของขวัญบ้าง เซอร์ไพร์สให้ไปเอารูปขนาด 20*24 นิ้ว ที่ร้านบ้าง ซื้อเสื้อให้เค้าบ้างตอบแทนเค้าตลอด แบบว่าสำนึกในความดีของเค้าได้ตลอด เรื่องผู้หญิงเนี่ย ก็แทบจะไม่มีนะคะ ส่วนใหญ่เค้าเป็นอ่อนไหวอ่านะ ผู้หญิงว่าไรเค้าได้หมด แต่ไม่ถึงขั้นเสียเนื้อเสียตัวให้เค้าหรอก เราจับได้เสียก่อน แต่เค้าแบบว่าเราเข้าใจเค้าตรงที่เค้าปฎิเสธใครไม่เป็น ใครชวนไปไหนไปหมดนะคะ แต่ตัวเค้าเองไม่คิดอะไร เราก็เชื่อเค้านะเพราะกว่าเค้าจะคิดไรกับเรา ก็คุยกันมาปีกว่าอ่านะ เค้าไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี ไม่เที่ยว (จนไม่เหลือเพื่อนเลยเราเป็นเพื่อนเค้ามาตลอดเลยด้วย) ดูเหมือนว่าชีวิต แฮปปี้ที่สุดเลยใช่ไหมคะเรื่องความรักของเราสองคน ใช่ค่ะนั่นคือสำหรับเราสองคนเป็นอะไรที่ภูมิใจในตัวเค้าที่สุดเลยค่ะ แบบว่าจะมีผู้ชายสักกี่คนที่ดีแบบนี้ ไม่เอาเปรียบผู้หญิง ดูแลเราอย่างดีเสมอมา บอกว่าเงินหมดก็ไปเติมเงินมาให้ เหมือนเราใส่ใจกันและกันตลอดมา ก็รู้สึกดีใจจุดนี้จนบางทีใครหลายคนบอกว่า ก็ดีแล้วนี่คะ แฮปปี้ออก ใครหลายคนมองว่าเราแฮปปี้จริงๆ และอิจฉาคู่เราตลอดมาแต่มันไม่ใช่แบบนั้นน่ะสิคะ .................. แม่ แม่ และแม่ ของเค้านั่นเอง ด้วยความที่เราอยู่จังหวัดทางใต้แต่ทำงานอีก จังหวัดหนึ่งทางใต้ เค้าเป็นคนทางตะวันออก ทำงานกรุงเทพฯ เรากับพ่อแม่เค้ายังไม่เคยเจอกัน เราแค่เคยโทรไปคุย กับเค้า ครั้งแรกที่แม่กับเราได้คุยกันเพราะเราโทรไปหาเค้าแต่เค้าไม่ได้รับสาย แม่เค้าเลยรับ ก็ตกใจเหมือนกันนะคะ แต่ด้วยความที่เราเข้ากับคนง่าย ร่าเริง ตลกๆๆ ก็คุยกันได้ แม่เค้าถามประวัติเราหมด จนรู้ว่าเราตัวเล็ก สูงแค่ 140 เซนติเมตรเองค่ะเพื่อนๆ แฟนเราสูง 170 กว่าเซน คิดดูนะคะ แต่เค้าก็รักเรามาได้ 6ปี แม่เค้าก็คุยกับเราได้เรื่อยๆ อ่านะ และเรารู้จากเค้ามาว่า แม่เค้าบอกว่าเป็นเพื่อนกับเราได้นะ แต่อย่าเป็นแฟนกัน เพราะไม่เหมาะสมกัน เราอึ้งมาตั้งแต่นั้น และไม่กล้าคุยกับแม่เค้าอีก เค้าก็เล่าให้เราฟังตลอดว่า แม่เค้าถามว่าไง ถามว่า"แคระโทรมาอีกไหม"แต่ละคำช่างเจ็บปวดเหลือเกิน แต่เราก็ไม่ได้อะไรนะ เพราะถือว่าไม่ได้คุยกับแม่เค้านี่หน่า เราก็เริ่มหวั่นอนาคตบ้างล่ะ เค้าก็จะต้องคอยบอกแม่เค้าว่า เรากับเค้าไม่ได้คุยกัน คุยกันนานๆ คิดแล้วในใจอาจดีใจนะคะที่เค้าปกป้องเรา แต่ถ้าปกป้องเราแล้วต้องมาโกหกแม่ เนี่ยเราก็รับไม่ได้เหมือนกัน แม้เราจะเจ็บปวดกับแม่เค้า เราต้องมาคอยเตือนเค้าตลอดเรื่องนี้ว่า ทำไมบอกตรงๆไปไม่ได้ล่ะ ทำไมต้องโกหกด้วย เค้าบอกว่าเค้าไม่กล้าขัดใจแม่ ไม่กล้าบอกแม่ เราก็นะ เพื่อนๆค่ะเราเสียใจกับเรื่องนี้มาโดยตลอด เรื่องที่เค้าไม่กล้าบอกแม่ตรงๆว่าเค้าคบกับเราไปแล้ว นานวันเข้าผ่านไปหลายปี วันหนึ่งเราโทรไปอยากคุยกับแม่ของเค้าบ้างแบบอยากให้เค้ารู้สึกดีบ้างอ่านะ แม้ในใจจะเจ็บปวดก็ตาม ด้วยความตื่นเต้น เราเลยพูดตามสายไปว่า สวัสดีค่ะ จำได้ไหมคะ แม่เค้าถามว่า จำไม่ได้ใครง่ะ เราก็นิสัยไม่ดีนะ เราเลยบอกไปว่าลองคิดดูสิคะ คือตอนนั้นมันตื่นเต้นอ่านะ เพื่อนๆคงหลอกด่าเราอยู่ใช่ไหมอิๆๆ เราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงพูดแบบนั้นไปได้ เราเลยบอกว่า นี่แม่ของ..... ใช่ไหมคะ เค้าบอกว่าไม่ใช่..เราก็อำลาไป มารู้อีกทีตอนไหนคะ ตอนเค้าเล่าให้ฟังว่า แม่เค้าบอกว่า เด็กไม่มีมารยาทในการพูดโทรมา เราก็ตกใจว่าแท้จริงแล้วคนที่รับสายนั้นก็คือแม่เค้าจริงๆ เราก็ขอโทษแฟนเราไป เราบอกว่าเราไม่ได้ตั้งใจนะ เค้าก็ไม่ว่าอะไร รับฟังเรา หลายปีผ่านไปชีวิตเราสองคนโตขึ้น แต่ความรักของเราดูเหมือนกับรักที่อยู่ในถ้ำ เค้าทำหน้าที่ออกไปสู่โลกกว้างแต่กลับขังเราไว้ในถ้ำ โดยไม่ให้เราไปหาอาหารมาให้เรากินบ้าง เราก็อดทนเรื่องนี้มาตลอด คือเหมือนกับว่าเราสองคนมีกันอยู่ในโลกสองคนอย่างนั้นแหละ เพราะเค้าไม่เคยเปิดเผยแม่เค้าเลย กับคนอื่นกว่าจะบอกก็ใช้เวลานานเหมือนกัน แต่สำหรับแม่ของเราครอบครัวเราเค้าก็ไปเจอมาแล้วทั้งนั้น แม่เราถามประจำว่า ที่บ้านเค้ารู้ยัง เค้าชวนไปเที่ยวบ้านหรือยัง เราเจ็บปวดสำหรับคำถามนี้มาก แต่เราไม่อยากให้แม่เสียใจ ก็บอกไปว่าชวนแล้ว แต่เราไม่ว่าง จริงๆแล้วเค้าก็ชวนเรานั่นแหละ แต่นึกออกไหม แค่ชวนเป็นคำพูดแต่ไม่เคยแบบจริงจังเลย เพราะอะไรเพราะเค้ายังไม่เคยชัดเจนกับแม่ของเค้าเลยในเรื่องนี้ แล้วเราจะไปบ้านเค้าทำไมจริงไหมคะ?????? จนก้าวสู่ปีที่ 6 เราเริ่มทะเลาะกันเรื่องนี้มากขึ้น อย่างว่าอ่านะ เราไม่ชอบอะไรคลุมเคลือ อีกอย่างอายุ 26ปีมันไม่ใช่ว่าคบกันไปวันๆแล้วไงคะ ผู้หญิงต้องการความมั่นคงในชีวิตใช่ไหมคะ หรือว่าเราเรียกร้องเค้ามากเกินไป เค้าไม่มีความเป็นผู้นำ ทั้งๆที่เราอยากเดินตามเค้าจะตายไป เรื่องอื่นดีหมด ยกเว้นความชัดเจนในชีวิตที่จะทำให้มันเป็นรูปเป็นร่าง อย่างน้อยตอนนี้เราไม่ได้รีบจะแต่งงานหรอกค่ะ แค่จะได้รู้ว่าเค้าจะเอายังไงกับชีวิตของเรา จะบอกแม่เอาวันแต่งงานเลยใช่ไหม แม่เค้าคงจะยินดีด้วยอ่านะทั้งๆที่ไม่ชอบเราอยู่ จริงๆแม่เค้าก็รู้แหละว่าเรากับเค้าคบกันอยู่ แต่เราอยากชัดเจน ให้เค้าชัดเจน เราเคยเตือนเค้าหลายครั้งแล้วว่าทำตัวเป็นผู้ใหญ่เรื่องนี้หน่อยได้ไหม เค้าบอกเราอยากแต่งงานกับเรา อยากโน่นนี่นั่นกับเรา แต่เค้าไม่เคยทำเป็นรุปเป็นร่างกับเราเลย ประเด็นหลักคือเค้าไม่กล้าขัดใจ ไม่กล้าคุยกับเรา ถามหน่อยเถอะแล้วเราจะทำยังไงต่อไปดีคะ เราคิดมากไปหรือเปล่า? เราเรียกร้องมากเกินไปหรือเปล่าคะ? 12 Feb 2010 \| Post by : Kikaru

เรื่องของเรามีอยู่ว่า

เรากับแฟนคบกันมาก้าวสู่ปี 6 แล้ว แต่ได้เจอกันปีละ 2-3 ครั้ง และเราสองคนยังไม่มีอะไรด้วยกันค่ะ

เค้าเป็นคนนิสัยดีมาก เป็นคนตามใจเราตลอด ดูแลเราอย่างดี

ไม่เคยเถียง ไม่เคยพูดรุนแรงกับเค้า มีแต่เราเองที่บางทีก็เผลอข่มเค้าตลอด เวลาหงุดหงิดก็เผลอพูดไม่ดีกับเค้า

แต่ไม่ถึงขั้นมึงกูหรอก ยังมีจิตสำนึกผิดชอบอยู่ ว่าได้ระดับไหน

จนเราต้องหักห้ามใจตัวเองไม่ให้ข่มเค้า เพราะเรามีความคิดเดียวกันตลอด

เช่นเวลามีปัญหาจะหันหน้าเข้าหากัน จะคุยกัน จะไม่หนีไปไหน

และเราก็ทำอย่างนั้นได้ตลอด เค้าก็ทำได้ตลอด

รักที่เค้ามีให้เรา มันมากกว่าที่เรามีให้เค้าตลอด เค้าไม่ค่อยโรแมนติกเราแบบเซอร์ไพรส์

ส่งของ เค้าเป็นสิว เราก็หาวิธี ส่งครีม ส่งยาไรไปให้เค้าทำนองนี้

แต่เค้าจะแนวแบบว่าดูแลเราไม่ให้เราลำบาก เน้นเป็นคำพูดเสียมากกว่า

เน้นการอยู่เคียงข้างเสียมากกว่า ซึ่งเค้าก็เป็นแฟนที่ดีที่สุดเท่าที่เราเคยมีมา

ตั้งแต่เรามีแฟนมา ไม่มีผู้ชายคนไหนได้แตะเนื้อต้องตัวเราเลยด้วยซ้ำไป

แต่สำหรับคนนี้เราให้ได้หมดเลย กว่าจะให้เค้าได้ก็คบกันมาย่างปีที่2

ให้ในที่นี้คือไม่ได้แบบว่ามีอะไรด้วยกันหรอกนะคะ เพราะเราสองคนคิดเหมือนกันคือ

เราจะมีอะไรด้วยกันก็ต่อเมื่อ วันสำคัญของเรามาถึง

เราสองคนต่างดูแลด้วยกันตลอดมา โทรหากันทุกวัน เท่าที่รู้จักกันเกือบ 6 ปี

ก็ยังโทรวันละหลายครั้งมากๆ เกือบ 10 ครั้งต่อวัน แต่ไม่ต้องตกใจนะคะ ครั้งไม่กี่นาที

แบบว่าแค่ได้ยินเสียงก็พอแล้วทำนองนั้น แต่เราไม่ได้คุยแบบเลี่ยนๆไรหรอกค่ะ

แค่แบบว่าอยากบอกอยากเล่าอะไร คนนั้นคนนี้ตื่นเต้นทำอะไร

ก็จะกริ๊งกร๊างเล่าแบบนั้นมากกว่าค่ะ โทรบอกรักบอกคิดถึงแทบจะไม่มีค่ะเพราะเราสองคนรู้กันอยู่แล้วค่ะ

ทุกครั้งเค้าจะคุยถึงอนาคตของเราสองคนบ่อยมาก วางแผนไกลมากกว่าเราเสียอีก

แต่เราสิกลับนิ่งเงียบ ก็อย่างว่าอ่านะเรามันเป็นผู้หญิงจะพูดไรได้มาก

แต่เค้าก็เข้าใจดีนั่นแหละว่าเพราะอะไร เพราะเราเคยบอกเค้าแล้วว่าถ้าเราไม่บอกรัก ก็ไม่ได้แปลว่าไม่รัก

ไม่ได้บอกคิดถึงก็ไม่ได้แปลว่าไม่คิดถึงนะคะ คือการคบกันของเราจะเป็นผู้ใหญ่มากกว่าตอนนี้เราก็ 26 ปีแล้ว

เราเข้าใจกันทุกอย่าง เค้าดีกับเรามาตลอด คิดดูสิคะเรารับงานแปลเอกสาร

เค้าช่วยเราไม่คิดตังค์สักบาท เราเลยตอบแทนเค้าด้วยการส่งของขวัญบ้าง

เซอร์ไพร์สให้ไปเอารูปขนาด 20*24 นิ้ว ที่ร้านบ้าง ซื้อเสื้อให้เค้าบ้างตอบแทนเค้าตลอด

แบบว่าสำนึกในความดีของเค้าได้ตลอด

เรื่องผู้หญิงเนี่ย ก็แทบจะไม่มีนะคะ ส่วนใหญ่เค้าเป็นอ่อนไหวอ่านะ

ผู้หญิงว่าไรเค้าได้หมด แต่ไม่ถึงขั้นเสียเนื้อเสียตัวให้เค้าหรอก เราจับได้เสียก่อน

แต่เค้าแบบว่าเราเข้าใจเค้าตรงที่เค้าปฎิเสธใครไม่เป็น ใครชวนไปไหนไปหมดนะคะ

แต่ตัวเค้าเองไม่คิดอะไร เราก็เชื่อเค้านะเพราะกว่าเค้าจะคิดไรกับเรา ก็คุยกันมาปีกว่าอ่านะ

เค้าไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี ไม่เที่ยว (จนไม่เหลือเพื่อนเลยเราเป็นเพื่อนเค้ามาตลอดเลยด้วย)

ดูเหมือนว่าชีวิต แฮปปี้ที่สุดเลยใช่ไหมคะเรื่องความรักของเราสองคน

ใช่ค่ะนั่นคือสำหรับเราสองคนเป็นอะไรที่ภูมิใจในตัวเค้าที่สุดเลยค่ะ แบบว่าจะมีผู้ชายสักกี่คนที่ดีแบบนี้

ไม่เอาเปรียบผู้หญิง ดูแลเราอย่างดีเสมอมา บอกว่าเงินหมดก็ไปเติมเงินมาให้ เหมือนเราใส่ใจกันและกันตลอดมา

ก็รู้สึกดีใจจุดนี้จนบางทีใครหลายคนบอกว่า ก็ดีแล้วนี่คะ แฮปปี้ออก

ใครหลายคนมองว่าเราแฮปปี้จริงๆ และอิจฉาคู่เราตลอดมาแต่มันไม่ใช่แบบนั้นน่ะสิคะ

.................. แม่ แม่ และแม่ ของเค้านั่นเอง ด้วยความที่เราอยู่จังหวัดทางใต้แต่ทำงานอีก

จังหวัดหนึ่งทางใต้ เค้าเป็นคนทางตะวันออก ทำงานกรุงเทพฯ เรากับพ่อแม่เค้ายังไม่เคยเจอกัน เราแค่เคยโทรไปคุย

กับเค้า ครั้งแรกที่แม่กับเราได้คุยกันเพราะเราโทรไปหาเค้าแต่เค้าไม่ได้รับสาย แม่เค้าเลยรับ

ก็ตกใจเหมือนกันนะคะ แต่ด้วยความที่เราเข้ากับคนง่าย ร่าเริง ตลกๆๆ ก็คุยกันได้

แม่เค้าถามประวัติเราหมด จนรู้ว่าเราตัวเล็ก สูงแค่ 140 เซนติเมตรเองค่ะเพื่อนๆ

แฟนเราสูง 170 กว่าเซน คิดดูนะคะ แต่เค้าก็รักเรามาได้ 6ปี

แม่เค้าก็คุยกับเราได้เรื่อยๆ อ่านะ และเรารู้จากเค้ามาว่า แม่เค้าบอกว่าเป็นเพื่อนกับเราได้นะ

แต่อย่าเป็นแฟนกัน เพราะไม่เหมาะสมกัน เราอึ้งมาตั้งแต่นั้น และไม่กล้าคุยกับแม่เค้าอีก

เค้าก็เล่าให้เราฟังตลอดว่า แม่เค้าถามว่าไง ถามว่า"แคระโทรมาอีกไหม"แต่ละคำช่างเจ็บปวดเหลือเกิน

แต่เราก็ไม่ได้อะไรนะ เพราะถือว่าไม่ได้คุยกับแม่เค้านี่หน่า เราก็เริ่มหวั่นอนาคตบ้างล่ะ

เค้าก็จะต้องคอยบอกแม่เค้าว่า เรากับเค้าไม่ได้คุยกัน คุยกันนานๆ คิดแล้วในใจอาจดีใจนะคะที่เค้าปกป้องเรา

แต่ถ้าปกป้องเราแล้วต้องมาโกหกแม่ เนี่ยเราก็รับไม่ได้เหมือนกัน แม้เราจะเจ็บปวดกับแม่เค้า

เราต้องมาคอยเตือนเค้าตลอดเรื่องนี้ว่า ทำไมบอกตรงๆไปไม่ได้ล่ะ

ทำไมต้องโกหกด้วย เค้าบอกว่าเค้าไม่กล้าขัดใจแม่ ไม่กล้าบอกแม่

เราก็นะ เพื่อนๆค่ะเราเสียใจกับเรื่องนี้มาโดยตลอด เรื่องที่เค้าไม่กล้าบอกแม่ตรงๆว่าเค้าคบกับเราไปแล้ว

นานวันเข้าผ่านไปหลายปี วันหนึ่งเราโทรไปอยากคุยกับแม่ของเค้าบ้างแบบอยากให้เค้ารู้สึกดีบ้างอ่านะ

แม้ในใจจะเจ็บปวดก็ตาม ด้วยความตื่นเต้น เราเลยพูดตามสายไปว่า

สวัสดีค่ะ จำได้ไหมคะ แม่เค้าถามว่า จำไม่ได้ใครง่ะ เราก็นิสัยไม่ดีนะ

เราเลยบอกไปว่าลองคิดดูสิคะ คือตอนนั้นมันตื่นเต้นอ่านะ เพื่อนๆคงหลอกด่าเราอยู่ใช่ไหมอิๆๆ

เราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงพูดแบบนั้นไปได้ เราเลยบอกว่า นี่แม่ของ..... ใช่ไหมคะ

เค้าบอกว่าไม่ใช่..เราก็อำลาไป

มารู้อีกทีตอนไหนคะ ตอนเค้าเล่าให้ฟังว่า แม่เค้าบอกว่า เด็กไม่มีมารยาทในการพูดโทรมา

เราก็ตกใจว่าแท้จริงแล้วคนที่รับสายนั้นก็คือแม่เค้าจริงๆ

เราก็ขอโทษแฟนเราไป เราบอกว่าเราไม่ได้ตั้งใจนะ เค้าก็ไม่ว่าอะไร รับฟังเรา

หลายปีผ่านไปชีวิตเราสองคนโตขึ้น แต่ความรักของเราดูเหมือนกับรักที่อยู่ในถ้ำ

เค้าทำหน้าที่ออกไปสู่โลกกว้างแต่กลับขังเราไว้ในถ้ำ โดยไม่ให้เราไปหาอาหารมาให้เรากินบ้าง

เราก็อดทนเรื่องนี้มาตลอด คือเหมือนกับว่าเราสองคนมีกันอยู่ในโลกสองคนอย่างนั้นแหละ

เพราะเค้าไม่เคยเปิดเผยแม่เค้าเลย กับคนอื่นกว่าจะบอกก็ใช้เวลานานเหมือนกัน

แต่สำหรับแม่ของเราครอบครัวเราเค้าก็ไปเจอมาแล้วทั้งนั้น

แม่เราถามประจำว่า ที่บ้านเค้ารู้ยัง เค้าชวนไปเที่ยวบ้านหรือยัง

เราเจ็บปวดสำหรับคำถามนี้มาก แต่เราไม่อยากให้แม่เสียใจ ก็บอกไปว่าชวนแล้ว

แต่เราไม่ว่าง

จริงๆแล้วเค้าก็ชวนเรานั่นแหละ แต่นึกออกไหม แค่ชวนเป็นคำพูดแต่ไม่เคยแบบจริงจังเลย

เพราะอะไรเพราะเค้ายังไม่เคยชัดเจนกับแม่ของเค้าเลยในเรื่องนี้

แล้วเราจะไปบ้านเค้าทำไมจริงไหมคะ??????

จนก้าวสู่ปีที่ 6 เราเริ่มทะเลาะกันเรื่องนี้มากขึ้น

อย่างว่าอ่านะ เราไม่ชอบอะไรคลุมเคลือ

อีกอย่างอายุ 26ปีมันไม่ใช่ว่าคบกันไปวันๆแล้วไงคะ

ผู้หญิงต้องการความมั่นคงในชีวิตใช่ไหมคะ

หรือว่าเราเรียกร้องเค้ามากเกินไป

เค้าไม่มีความเป็นผู้นำ ทั้งๆที่เราอยากเดินตามเค้าจะตายไป

เรื่องอื่นดีหมด ยกเว้นความชัดเจนในชีวิตที่จะทำให้มันเป็นรูปเป็นร่าง

อย่างน้อยตอนนี้เราไม่ได้รีบจะแต่งงานหรอกค่ะ

แค่จะได้รู้ว่าเค้าจะเอายังไงกับชีวิตของเรา จะบอกแม่เอาวันแต่งงานเลยใช่ไหม

แม่เค้าคงจะยินดีด้วยอ่านะทั้งๆที่ไม่ชอบเราอยู่

จริงๆแม่เค้าก็รู้แหละว่าเรากับเค้าคบกันอยู่ แต่เราอยากชัดเจน

ให้เค้าชัดเจน เราเคยเตือนเค้าหลายครั้งแล้วว่าทำตัวเป็นผู้ใหญ่เรื่องนี้หน่อยได้ไหม

เค้าบอกเราอยากแต่งงานกับเรา อยากโน่นนี่นั่นกับเรา

แต่เค้าไม่เคยทำเป็นรุปเป็นร่างกับเราเลย ประเด็นหลักคือเค้าไม่กล้าขัดใจ ไม่กล้าคุยกับเรา

ถามหน่อยเถอะแล้วเราจะทำยังไงต่อไปดีคะ

เราคิดมากไปหรือเปล่า?

เราเรียกร้องมากเกินไปหรือเปล่าคะ?

12 Feb 2010 | Post by : Kikaru

Comment 1
ลองค่อยๆคุยกับแฟนละกันค่ะ บางทีครอบครัวเค้าอาจจะมีความคิดอีกอย่างหนึ่ง หรืออาจจะกลัวว่าลูกชายมีแฟนหรือแต่งงานไปแล้วจะไม่รักแม่ ไม่ดูแลแม่แล้ว ลองถามๆเค้าดูค่ะว่าแม่เค้าคิดยังไงกับการที่เค้าจะมีแฟน นกว่า น้องควรโทรไปคุยกับแม่เค้า ไม่ต้องบ่อยมาก และต้องอดทนค่ะ นานๆทีซื้อของฝากแฟนไปเยี่ยมแม่เค้าบ้าง เราต้องหัดเอาใจผู้ใหญ่บ้างนะคะ ทุกอย่างมันไม่ได้ง่ายอย่างใจเราคิด ทุกอย่างมันอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราชอบ แต่เราก็ควรจะทำค่ะ การเข้าหาผู้ใหญ่ ในบางครั้งเราต้องลดตัวเองลงนะคะ เราคบเค้ามานานแต่แม่เค้าแทบไม่รู้จักเราเลย เราเองก็เหมือนกัน ค่อยๆคิดหาทางค่ะ ลองถามว่าอนาคตจะไปทางไหน ถ้าแฟนตอบไปในทางที่ดีก็ค่อยแก้ปัญหากันไปนะคะ เอาใจช่วยค่ะ สักวันแม่คงรับรู้และยอมรับในตัวเราบ้างค่ะ 12 Feb 2010 \| Comment by : SweetNokk

Comment 1

ลองค่อยๆคุยกับแฟนละกันค่ะ บางทีครอบครัวเค้าอาจจะมีความคิดอีกอย่างหนึ่ง หรืออาจจะกลัวว่าลูกชายมีแฟนหรือแต่งงานไปแล้วจะไม่รักแม่ ไม่ดูแลแม่แล้ว ลองถามๆเค้าดูค่ะว่าแม่เค้าคิดยังไงกับการที่เค้าจะมีแฟน

นกว่า น้องควรโทรไปคุยกับแม่เค้า ไม่ต้องบ่อยมาก และต้องอดทนค่ะ นานๆทีซื้อของฝากแฟนไปเยี่ยมแม่เค้าบ้าง เราต้องหัดเอาใจผู้ใหญ่บ้างนะคะ ทุกอย่างมันไม่ได้ง่ายอย่างใจเราคิด ทุกอย่างมันอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เราชอบ แต่เราก็ควรจะทำค่ะ

การเข้าหาผู้ใหญ่ ในบางครั้งเราต้องลดตัวเองลงนะคะ เราคบเค้ามานานแต่แม่เค้าแทบไม่รู้จักเราเลย เราเองก็เหมือนกัน ค่อยๆคิดหาทางค่ะ ลองถามว่าอนาคตจะไปทางไหน ถ้าแฟนตอบไปในทางที่ดีก็ค่อยแก้ปัญหากันไปนะคะ

เอาใจช่วยค่ะ สักวันแม่คงรับรู้และยอมรับในตัวเราบ้างค่ะ

12 Feb 2010 | Comment by : SweetNokk

Beauty Clinic

เมโกะ คลินิก Meko Clinic

View Details

Webboard
ครีมกันแดดspf50 เพื่อปฏิบัติการพิทักษ์ผิวจากรังสี UVB & UVAI และ UVAII 14 Jun 2017 โพสต์โดย: JB 0
โรคข้อเสื่อม 13 May 2010 โพสต์โดย: naraya 9
วิธีทำให้หน้าใสที่เริ่มได้ด้วยตัวคุณเอง ด้วยการดูแลตัวเองให้ดีจากภายในสู่ภายนอก 26 Apr 2019 โพสต์โดย: unyana 0
KTC partners with three startup businesses, offering discounts with convenience to please cardmembers. 21 May 2020 โพสต์โดย: PRKTC 0
มาดูวิธีขำๆ ในการลดความอ้วนกัน 13 Dec 2011 โพสต์โดย: yipso 0
KTC partners with VISA in offering new Tap & Go with KTC VISA credit cards payment experience and earn up to 1,000 Baht credit cash backs. 3 Jul 2020 โพสต์โดย: prnews 0
ผิวสวย ขจัดทุกปัญหาผิว ด้วย 9 สูตรมาส์กหน้าจากโยเกิร์ต 9 Apr 2014 โพสต์โดย: prikwan 0
สุขภาพผิวตามวัย แต่ยังอยากสวย แนะนำด้วยค่ะ 27 Dec 2010 โพสต์โดย: Ladykiss 5

Webboard