Talk About Women

กรรมจากการทำแท้ง ลูกเป็นเกย์ ครอบครัวแตกแยก
เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้หากเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นบ้างขอผลบุญอานิสงเป็นของน้องชายของผม (เพชร)และครอบครัว บุคลที่เล่าผมขอใช้นามสมมุตนะครับ มันเป็นเรื่องของกรรมจากการทำแท้งหากวันใดวันหนึ่งผลกรรมของเราตามทัน มาถึงผลของกรรมจะส่งผลอย่างรุนแรงจนบางครั้งต้องถามว่าทำกรรมอะไรไว้หนักหนา ครอบครัวของผมแตกแยกไม่มีความสุขทุกคนเหมือนจะโดดเดี่ยว ตามหาความรักความอบอุ่น ไร้ซึ่งผู้สืบทอด ผมมีน้องสาวครับแต่ก็ไม่มีลูก ส่วนผมไม่รู้ว่าเรียกอย่างงัย กระเทย เกย์ อะไรก็ตามทรมานทั้งนั้น เรื่องราวมีอยู่ว่าครอบครัวของเราเมื่อประมาณสามสิบปีก่อนเราจนไม่ค่อยมีเงิน ไม่มีฐานะทางการเงินอย่างไรเลย พ่อแม่เป็นลูกของชาวไร่ชาวนา คุณตาคุณยายต้องปากกัดตีนถีบสร้างฐานะด้วยความลำบาก ส่วนคุณพ่อเติมโตมาด้วยความเสียสละให้น้องๆ ไม่เคยได้รับความยุติธรรมตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบันน้องๆผิดแต่พี่ต้องถูกทำโทษจากการดูแลน้องไม่ดี แต่กรรมหรือฟ้าลิขิตก็ไม่รู้พ่อกับแม่ก็รักกันพ่อเคยเป็นคนเจ้าชู้ แม่เป็นคนมีเสน่ห์มีคนชอบมากมายแต่ก็ยังเลือกพ่อ พ่อหยุดทุกอย่าง ตั้งหน้าตั้งตาสร้างครอบครัว ในที่สุดแม่ก็ท้องผม ตลอดระยะเวลาที่ตั้งท้องลำบากมากแม่แพ้อย่างมากแต่ในที่สุดผมก็เกิดมาบนความรัก ทนุถนอมของทุกคนผมเป็นเด็กเลี้ยงยาก งอกแง ขี้โรคแต่น่ารักขาวอวบ ดูเหมือนโลกนี้ไม่มีอุปสรรคใดๆถ้าเรารักกันอยู่ ต่อมาผมมีน้องสาวครับ ตอนเด็กดูไม่น่ารักเท่าไร เลี้ยงง่าย เรื่องอาจเริ่มจากต่อไปนี้ ครอบครัวผมพ่อทำงานหนักเพื่อสร้างฐานะ แม่ก็พยายามทำงานต่างๆที่จะหารายได้จุนเจือครอบครัว ครอบครัวของเราถูกดูถูกจากสังคมรอบข้างว่าไปด้วยกันไม่รอด ไม่มีใครเห็นหัว พ่อแม่จึงได้แต่พยายามสร้างฐานะและเก็บปากเก็บคำ จริงแม่แคร์สังคมมากแม่เคยเล่าให้ฟังบางคืนต้องนอนร้องให้จากคำที่เขาดูถูกแล้วก็ไม่รู้จะเถียงทำไม แล้วแม่ก็ท้องน้องคนที่สามในช่วงจังหวะที่เราไม่มีอะไรนอกจากความดูแคลนของสังคม พ่อกับแม่ตัดสินใจทำแท้งเพื่อปากท้องของทุกคน มีอยู่ครั้งหนึ่งในตอนนั้นผมไม่เข้าใจทำไมแม่พูดอย่างนั้นออกมา ดูลุกบ้านนั้นซิเอาไข่ต้มมากินเล่น กินทิ้งกินขว้าง บ้านเราหาที่จะเป็นกับข้าวยังยาก มันติดหูผมนะครับไม่รู้ทำไม โตมาผมยังได้ยินอยู่แล้วก็เข้าใจ พ่อแม่บากบั่นผลก็ทำให้บ้านของเรามีฐานะดีขึ้น ไม่น่าเชื่อจากคำดูหมิ่นกลายมาเป็นคำสรรเสริญเสียได้ ครอบครัวเราไม่ร่ำรวยแต่มีพอเพียงที่จะใช้จ่ายในสังคมต่างจังหวัด ผมและน้องได้เรียนโรงเรียนดีๆแตกต่างจากลูกบ้านอื่นแถวนั้น แต่เราลืมนึกถึงเจ้าเพชร น้องชายของผม(พ่อกับแม่บอกครับว่าน้องเป็นผู้ชาย) เขาไม่มีโอกาสได้เกิด ไม่มีโอกาสอะไรเลยแม้แต่รับความอบอุ่นจากคนในครอบครัว เขาว้าเหว่ขนาดไหน คุณเคยเหนื่อย ท้อ แล้วบางครั้งเราอยากกอดใครสักคนเพื่อให้รู้ว่าเราไม่โดดเดี่ยวไหมครับแต่เขาไม่มี เขาอาจมองเราอยู่ เราหัวเราะ เรามีความสุขแต่เขามองอยู่ข้างนอกอย่างเดียวดาย หลายคนอาจบอกว่าถ้าเขาเกิดมาครอบครัวเราอาจไม่มีวันนี้ก็ได้ จริงๆแล้วไม่มีใครรู้อนาคตว่าเป็นงัยในช่วงเวลาที่เราลำบากกันเราก็ผ่านมาได้ เราหิว เราทุกข์ แต่ถ้าเรามีคนที่เข้าใจกอดกันยามท้อเราก็สู้ ผมไม่ได้โทษพ่อแม่นะครับเพราะตอนนั้นพ่อกับแม่คงอยากให้อนาคตของลูกทั้งสองดีที่สุด ไม่อยากให้ลูกต้องอดอยาก พ่อแม่มีมุมของท่าน พ่อแม่หวังกับผมและน้องมากครับผมเรียนเก่งแต่น้องเรียนไม่เก่ง น้องมักเป็นภาระให้ผมๆเบื่อน้องมากครับมันเหมือนเรื่องที่ผิดมากที่ผมเกิดก่อนแล้วต้องเป็นภาระอย่างนี้ คงเหมือนพ่อที่ต้องทำแต่ผมไม่ดีเหมือนพ่อ เบื่อและรำคาญจนในบางครั้งพ่อพูดออกมาว่ามีกันสองคนไม่รักกันแล้วจะรักใคร น้องผมสาวผมเป็นผู้หญิงจัดมากคงเคยนึกภาพพี่ชายที่แสนดีจูงมือน้องไปเล่นชิงช้าเขาชอบทำตัวแบบนั้นซึ่งตรงขามกับผม ผมไม่ชอบความรักแบบจัดๆแบบนั้นผมเบื่อ สิ่งเหล่านี้อาจเกิดจากผมต้องต่อสู้เพื่อมีชีวิตอยู่บนสังคมนี้ให้ได้ อาการเกย์ ของผมออกตั้งแต่เด็กผมเกลียดตัวเอง อยากทำอย่างไรก็ได้ให้มันหาย ทรมานมากครับ หรือนี่เริ่มส่งผลกรรมนั้น น้องชายผมก็คงลำบาก มีทางเดียวที่ผมต้องอยู่ได้ผมต้องเรียนเก่ง ครอบครัวเราเริ่มมีเรื่องมากขึ้นจนพ่อพลาดไปมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงอื่นครอบครัวเราแตกแยกไม่เหลือชิ้นดี ฐานะตกต่ำ การผิดศีลกาเมส่งผลแรงนะครับอย่าทำแม้แต่คำว่ากิ๊กก็ทำให้ชีวิตตกต่ำนะครับ ผมเรียนแพทย์จบและมีหน้าที่การงานดี พ่อกับแม่แยกทางกันระยะหนึ่ง พ่อเลิกกับผู้หญิงคนนั้น ครอบครัวเราเหมือนจะดีขึ้น แต่ครอบครัวเราก็พบกับความทรมานใจอีกครั้งน้องสาวผมตัดสินใจอยู่กินกับแฟนโดยไม่ฟังคำทัดทานจากพ่อแม่ ตัดขาดจากครอบครัวพ่อกับแม่เสียของรักทรมานใจแค้นใจหัวใจแทบสลาย พ่อกับแม่เคยทำอย่างนี้กับคุณตาคุณยายเหมือนกันกรรมไม่ต้องรอชาติหน้าจริงๆ ลูกเปรียบเสมือนของรักของพ่อแม่อยากได้มาต้องให้พ่อแม่ยินดีให้ การแต่งงานในประเพณีไทยที่ต้องสู่ขอจากผู้ใหญ่เหมือนการยินยอม และรับพรจากท่าน เหตุการณ์นั้นพ่อแม่รู้สึกว่าลูกไม่รักท่านเลย แล้วน้องชายผมหละที่เขาอยู่ข้างๆเราเขารู้สึกว่าไม่มีใครรักเขาหละคงทรมานไม่แพ้กัน จนผมได้มีโอกาสเข้าศึกษาธรรม ทำให้ผมเข้าใจกรรมมากขึ้น กรรมดีส่วนกรรมดี กรรมเลวส่วนกรรมเลวไม่สามารถลบล้างกันได้ ศึกษาธรรมเพื่อให้เราเข้าใจกรรมมากขึ้นไม่ทำไม่เกิด เหตุที่เกิดต้องมีเหตุและปัจจัยอย่าโทษใครเราต้องยอมรับและอยู่กับกระแสของกรรมที่ทำให้ชีวิตเราเป็นไปทั้งดีและเลวได้ ครอบครัวเราเหมือนจะเริ่มมีฐานะอีกครั้งผมพยายามประคับประครองครอบครัวให้ไม่แตกร้าวตอนนั้นรู้สึกครับเราไม่ใช่ต้นสายปรายเหตุทำไมต้องรับผิดชอบไม่ยุติธรรมแย่มาก แต่ธรรมก็พาให้ผมประสานรอยร้าวของครอบครัวอีกครั้ง ช่วงนั้นนั้นผมเรียนจบผมต้องใช้ทุนต่างจังหวัดครับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดผมใช้ทุนภาคใต้ครับ ใช่เลยดินแดนกระสุนปืน ผมไม่ใช่คนดีอะไรหลอกครับผมตามคนที่ผมรักไปตากหากไม่มีใครรู้ ผมโกหกครอบครัวเหมือนตัวเองจะเป็นคนดี คนที่ผมรักพี่เขาเป็นทหารเป็นพี่ชายของเพื่อนผมเองผมสนิทกับเพื่อนเพราะเขาน่าสงสารถูกเพื่อนแกล้งเพราะเชยและเรียนไม่ดีนัก เราก็เรียนจบนะครับเพื่อนผมไปเรียนต่อต่างประเทศผมใช้ทุน ผมสนิทกับพี่เขาเพราะเขารักน้องสาวมากส่วนผมไม่ทั้งๆที่พี่เขามีน้องคล้ายๆผม พี่เขาต้องประจำที่นั่นครับเป็นทหารที่ต้องสอนนักเรียนในที่นั้นมีสายของผู้ก่อการร้ายมากมายครับไม่รู่ว่าใครเป็นใครไม่เข้าใจว่าเขาคิดอะไร พี่เขาเอ็นดูผมเหมือนน้องสาวผมไม่แต่งสาวนะครับแต่หลายอย่างมันสัมผัสได้อย่างนั้นอันนี้เป็นคำพูดของพี่เขานะครับ ในที่สุดความก็แตกเรื่องของเราเข้าหูครอบครัวพี่เขาคุณพ่อคุณแม่ของพี่เขาโทรศัพท์มาหาผมใจความที่ติดหูอยู่ทุกวันนี้ ไม่มีพ่อแม่คนไหนรับได้ลูกชายมีเมียเป็นกระเทย อย่าทำให้ชีวิตลูกฉันต้องตกต่ำ ออกไปจากชีวิตลูกฉันได้แล้ว เขากำลังจะแต่งงานกับคนที่เหมาะสม ในสัปดาห์นั้นพี่เขาต้องขึ้นมารับคำสั่งแต่งงานกับลูกของเพื่อนคุณพ่อที่คุ้นเคยกันมาก่อน น้องเขาน่ารักนะครับไม่รู้เรื่องอะไร ผมรู้จักเป็นผู้หญิงที่แสนดีเหมือนกับว่าเธอไม่เคยจะโกรธเกลียดใครได้เลยยังมีคนแบบนี้ในโลกนี้ด้วยผมรู้สึกอย่างนั้น พี่เขาปฏิเสธครับแล้วก็ทะเราะกับครอบครัวเขาพูดอย่างงัยกันไม่รู้แต่พี่เขาถามผมว่าแม่โทรมาหาใช่ไหม ทำไมไม่บอก ช่วงนั้นผมแปลกไปแต่ไม่กล้าบอก ผมกลัวครอบครัวเขาเป็นเหมือนผม พี่เขาทะเราะกับครอบครัวรุนแรงแล้วลาออกจากราชการมาอยู่ที่ภาคใต้ด้วยใจจริงๆ ผมเป็นช่วงใช้ทุนหมดพอดีเลยออกจากราชการเหมือนกันกลัวเรื่องราวจะกระทบกันไปหมด ผมเปิดคลินิคเล็กๆครับแล้วผมกับพี่เขาย้ายมาอยู่ด้วยกันแต่พักกันคนละห้องผมยังรู้สึกว่าการที่ผู้ใหญ่ไม่ยินยอมชีวิตเราสองคนจะไม่มีความสุข (ก่อนที่ผมจะยอมรับว่ารักพี่เขาผมพยายามหนีความจริงนี้นะครับผมไม่ได้ยินคนที่ประนามพี่เขาว่าวิปริตผู้หญิงมีมากมายครึ่งโลกไม่เลือกเอากระเทย ด่าอย่างนั้นด่าผมดีกว่าเพราะคนเริ่มน่าจะเป็นผมเพราะพี่เขาเลือกกับแฟนเก่าเพราะเขามาว่าน้องสาวกับผมเขาทะเราะกันเลือกกัน) ผมเหมือนแย่งของรักเขามาทั้งพ่อแม่เขา แฟนเขา ในที่สุดผมต้องเสียของรักเช่นกัน วันนั้นเกิดเหตุการณ์ไม่สงบคนที่ควรตายควรเป็นผมแต่ต้องเป็นพี่เขากระบอกปืนหันมาทางผมๆไปดูเด็กที่เป็นไข้เลือดออกที่สถานีอนามัยตอนดึกเด็กมีไข้ ครอบรัวนี้ก็โดนผลกระทบจากความไม่สงบพ่อแม่ถูกยิงเสียชีวิตขณะไปกรีดยางเขาเหลือกันพี่น้องสี่คน คนโตพี่สาวและคนรองน้องชายพอทำงานแทนพ่อแม่ได้มีน้องเล็กอีกสองคนๆที่สามเป็นเด็กผู้ชายเขาน่าเอ็นดูมากเขารักน้องสาวมากซึ่งต่างจากผมๆเดินกับเด็กน้อยเพราะคิดว่าบ้านที่ผมพักอยู่ไม่ไกลจากบ้านเท่าไรเดินไปได้ พี่เขาเดินมาเป็นเพื่อนเหตุการณ์มันเกิดเร็วมากมีคนร้ายสักสี่หรือห้าคนประมาณนั้นกำลังเดินทางไปก่อการร้ายหรือเป็นเราที่เป็นเป้าหมายก็ไม่รู้เจอกันพอดีพี่เขาก็ยิงสู้นะครับผมกอดเด็กเอาไว้ใครเคยดูหนังแล้วสนุกมันดี บอกเลยนะครับไม่สนุกร้องไม่ออกสับสนวิ่งไม่ออกคิดไม่ถูกทำอะไรไม่ได้เลยมันงง พี่เขากระชากผมกับเด็กให้วิ่งล้มอย่างทุลักทุเลแล้วผมก็วิ่งเข้ามาหาคนร้ายเองกระบอกปืนจ่อหัวเลย แล้วก็เจอเรื่องที่ไม่คาดคิดหนึ่งในคนร้ายคือพี่ชายคนรองเขาพูดด้วยภาษายาวีผมฟังไม่ออกทุกคำแต่พอฟังได้ว่าน้องของเขาแล้วเขาถียงอะไรกันไม่รู้จังหวะนั้นพี่เขาเขามายิ่งใส่สองคนนั้นก็หลบผมวิ่งต่อพี่เขาอยู่ข้างหลังถูกยิงแต่พอวิ่งได้ไม่รู้ว่าโดนตรงไหนวิ่งไม่ทันเท่าไรเราก็เจอระเบิดครับจากนั้นผมก็ไม่รู้อะไรอีกเลยมารู้ตัวอีกทีก็ที่โรงพยาบาลที่กรุงเทพผมหลับไปประมาณสามวันเพราะยาเพราะเจ็บผมจำความรู้สึกได้ว่าเหมือนมีลูกบอลหนักๆพุ่งเข้าใส่แต่รับไม่ไหวมันหนักมาก ผมถามพ่อที่นั่งเฝ้าผมว่าเกิดอะไรขึ้น คำแรกพ่อบอกว่าปลอดภัยแล้วไม่ต้องกลัวแม่เป็นห่วงจนเป็นลม ความดันขึ้นเบาหวานขึ้นนอนที่โรงพยาบาลเหมือนกัน แล้วผมก็ถามถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพ่อบอกว่ามีคนตายสองคนหนึ่งในนั้นคือพี่เขาตอนนั้นมันมึนมากมันเหมือนพ่อพูดเล่นผมไม่เชื่อ แล้วพ่อก็บอกว่าพ่อรู้เรื่องหมดทุกอย่างแล้วผมงงครับเรื่องลูกกับพี่เขา พ่อแม่เขาขอให้เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นความลับครับไม่อยากให้ลูกเขาเสื่อมเสียเพราะกระเทยอย่างผม มันดูไม่มีเกลียดมีค่าอะไรเลยตายเพราะกระเทย แม้แต่งานศพก็ไม่ต้องไป ผมกราบขอโทษพ่อๆร้องไห้ครับชีวิตนี้ผมไม่เคยเห็นพ่อร้องไห้ ผมบาปมากเลยครับทำให้ท่านเสียใจ ส่วนอีกศพหนึ่งผมไม่รู้ว่าเป็นใครผมต้องทิ้งอดีตไว้ข้างหลัง สี่พี่น้องนั้นเป็นอย่างไรบ้างผมก็ไม่มีโอกาสได้รู้เลยครับ ผมทำใจกับเหตุการณ์ต่างไม่ได้เลยสมัคเป็นครูอาสาครับก็ได้พบกับสิ่งๆดีดีมากมาย แต่เรื่องตลกที่ขำไม่ออกก็เกิดขึ้นอีกพ่อมีเรื่องชู้สาวเข้ามาเกี่ยวข้องอีกแม่ป่วยผมต้องดูแลเอง จนทำให้ผมต้องเข้าวัดปฏิบัติธรรมจนผมมีสมาธิมากพอที่จะสัมผัสกับสิ่งที่อธิบายไม่ได้แต่ผมมีกัลยาณมิตรบอกผมว่าเหตุการณ์ที่เกิดกับผมเป็นผลกรรมที่ผมและครอบครัวเกี่ยวข้อองกับการทำแท้งหมอนึกให้ดี ผมมีส่วนกับการทำแท้งมากมายไม่ว่าเพื่อนหมอด้วยกันที่ท้องก่อนจบผมรู้เห็นเป็นใจอันเคสแรกครับแล้วก็มีอีกหลายรายที่ผมไม่ได้ทำเองแต่แนะนำให้พบกับผู้ทำ กัลยาณมิตร ของผมบอกเล่าถึงความทรมานต่างๆให้ผมฟังแล้วคืนนั้นเองผมก็เข้าใจเด็กที่ผมฟันเห็นและเล่นด้วยบ่อยครั้ง เขาคือน้องชายผมเอง ผมเล่าให้กัลยาณมิตร ผมฟังเขาบอกว่าน้องผมมีจิตผูกพันกับผมถึงสัมผัสกันได้ ท่านแนะนำให้ผมสร้างพระพุทธรูปให้เป็นที่ยึดเหนี่ยวกับน้องและเล่าเรื่องราวของผมเป็นวิทยาทานเพื่อไถ่ชีวิตที่จะถูกฆ่าให้รอดพ้น กรรมจากการทำแท้งจะส่งผลถึงครอบครัวและคนในครอบครัว ครอบครัวแตกแยก โหยหาความรักเหมือนเขาที่คิดว่าพ่อแม่ไม่รัก เขามีชีวิตแสนทุกยากเราก็ทุกข์ คนที่เคยทำแท้งแต่ยังไม่พบทุกข์ไม่ใช่ไม่เจอยิ่งคุณมีสุขมากวันที่เขากระชากคุณจากที่สูงคุณจะเจ็บกว่าคนที่สุขน้อย สุดท้ายมีเด็กที่อดมื้อกินมือมากมายที่ได้ดีได้ คุณไม่มีสิทธ์ตัดสินชีวิตใครทุกชีวิตมีกรรมเป็นของตน หมอชีวกะเป็นลูกชายของโสเภณี ถูกทิ้ง ในที่สุดมีเจ้าชายนำไปเลี้ยงชีวิตตกต่ำจากคำคนไปเรียนเป็นหมอชีวิตขึ้นสูงสุดเป็นหมอประจำตัวของพระพุทธเจ้า ขอสิ่งที่ผมเล่าเป็นอานิสงให้กับน้องชายผม เพชร ทุกชีวิตที่ผมเกี่ยวข้องกับการทำแท้ง พ่อแม่แม้ท่านจะยอมรับในตัวหรือไม่ก็ตาม

29 Oct 2010  |  Post by : thonsai
Comment 3
ขอบคุณค่ะ จัดย่อหน้าหน่อยจะดีมากค่ะ ดิฉันตาลาย

7 Nov 2010  |  Comment by : Narakmakka
Comment 2
ขอบคุณครับ ผมมีโอกาสไปวัดสุนันทวรารามที่เมืองกาญจน อยูบ่อยเหมือนกันครับไปครั้งแรกๆฟุ้งมากครับตอนนี้ดีขึ้น อยากให้เรื่องแบบนี้เป็นอุทาหร คนที่กำลังดำเนินชีวิตที่พลาดนะครับ เข้าถึงธรรมจริงๆ ไม่ใช่แค่แฟชั่น สังคมเราคงดีขึ้น แต่ด้วยความจริงคนที่จะอ่านมักไม่ค่อยทำพลาด คนที่พลาดมักไม่เคยได่อ่าน น่าเสียดาย แต่สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมของตนจริงๆ ครับ

5 Nov 2010  |  Comment by : thonsai
Comment 1
ดิฉัน เป็นอีกคนหนึ่งที่เชื่อเรื่อง "กฏแห่งกรรมค่ะ"

ได้มีโอกาสนั่งวิปัสนากรรมฐาน และเห็นอะไรต่าง ๆ มากมาย

จึงเข้าใจเจ้าของกระทู้ดี

อย่าท้อนะคะ หมั่นบำเพ็ญเพียรต่อไปค่ะ

ดิฉันเชื่อว่าน้องของคุณได้รับผลบุญที่คุณกำลังทำอยู่นี้อย่างแน่นอนค่ะ

สำหรับวัด อัมพวัน จ.สิงห์บุรี เป็นสถานที่ ที่สงบและมีการสอนกรรมฐาน ทุกวัน ศุกร์ และวันโกน
ชุดขาวมีให้ยืม ฟรี ! ซึ่งสอนโดยพระเดชพระคุณหลวงพ่อจรัญ
หากเจ้าของกระทู้ หรือ ผู้ที่สนใจ มีโอกาสหรือเวลาว่าง
ดิฉันก็อยากจะขอเชิญชวนทุกท่าน ปฏิบัติธรรมรักษาศีลกันเยอะ ๆ ค่ะ เป็นสิ่งที่ดีมากนะคะ

ดิฉันขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยค่ะ และเป็นกำลังใจให้นะคะ คุุณ "thonsai"


4 Nov 2010  |  Comment by : neko-cat

Comment


>

Content-Seo

Webboard
โพสต์โดย: NongLukBua 10
โพสต์โดย: admin 8
โพสต์โดย: Chi 13
โพสต์โดย: iceziiz 0
โพสต์โดย: lonelygirl 2
โพสต์โดย: happyluke_3107 0
โพสต์โดย: girlgend 2
โพสต์โดย: pang 4

Interest Product