Talk About Women

ท้องแล้วไม่รับผิดชอบ....เสียใจแต่ทำไงได้....อยู่เพื่อลูก
     เรื่องราวของฉัน เกิดขึ้นเมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ วันนั้นฉันมีเหตุจำเป็นต้องไปต่างจังหวัดและหารถกลับไม่ได้จึงต้องขอพักอยู่ที่บ้านแฟนเก่าซึ่งตอนนั้นเราสองคนเลิกกันแล้ว แต่ก็เหมือนยังลืมกันไม่ได้ ยังคงคุยโทรศัพท์กันเหมือนเดิม และยังรอเวลาที่อะไรๆพร้อมก่อนแล้วสัญญาว่าจะกลับมาคบกันเหมือนเดิม คืนวันนั้นเราไปพักกับเค้าซึ่งเวลานั้นดึกมากแล้วเค้าก็อาสาไปรับที่บขส. เราก็เลยได้ไปนอนกับเค้าที่บ้าน เรามีอะไรกัน ฉันไม่รู้ว่าเค้าหลั่งข้างในรึเปล่าแต่ฉันก็ได้ถามเค้าว่าได้หลั่งมั้ยเค้าตอบว่าไม่ ฉันเลยไม่ได้สนใจ เช้าวันรุ่งขึ้นเค้าก็ขับรถมาส่งที่บขส.แล้วฉันก็กลับบ้าน
     ฉันอายุ 22 ปี ซึ่งใกล้จะเรียนจบแล้ว ฉันเรียนปี4 ที่มหาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่ง ช่วงเดือนเมษา ปิดเทอมซัมเม่อร์ ฉันจะต้องไปฝึกงานที่ต่างจังหวัด ฉันเริ่มมีอาการตอนที่ฉันไปฝึกงานต่างจังหวัด อาการมึนศรีษะ อาเจียน กินข้าวไม่ได้ เพื่อนที่ไปด้วยกันก็เป็นห่วงฉันเลยไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาตจรวจ สรุปว่าท้อง ฉันตกใจมากไม่รู้จะต้องทำยังไง ไม่รู้จะปรึกษาใคร ซึงตอนนั้นก็มีแต่เพื่อนคนเดียวเท่านั้นที่คุยกันได้ พ่อกับแม่ก็อยู่ไกลมาก ไม่อยากให้ท่านเป็นห่วง ฉันตัดสินใจโทรหาแฟนแล้วรีบให้เค้ามารับเพื่อไปคุยกับพ่อและแม่ของฉัน เค้าตกลงยอมรัับในสิ่งที่เค้าทำ แต่เค้ากลับไม่มารับฉันซึ่งฉันก็ไม่รู้สาเหตุเหมือนกันว่าเพราะอะไร ฉันรอเค้าโทรหาก็ไม่โทร ฉันโทรไปเค้าก็บ่ายเบี่ยงอ้างว่าไม่มีเงินมารับ ฉันท้อแท้ใจมาก ในช่วงฉันฉันกินข้าวไม่ได้ เดือนนึงเต็ม ๆ ผอมมาก ฉันจึงตัดสินใจโทรไปหาเค้าครั้งสุดท้ายและบอกว่าจะเอาเด็กออกถ้าไม่รับผิดวชอบ เค้าห้ามฉันไม่ให้ทำ แต่เค้าก็ไม่ได้โทรกลับมาอีกเลย ฉันทรมานมากขึ้นทุกวัน จนในที่สุด ก็ได้ลาที่ทำงานกลับบ้านในช่วงสงกรานต์ ฉันตัดสินใจซื้อยามาสอดเอง 4 เม็ด หมดเงินไป 2000 บาท ฉันทำทุกอย่างด้วยตนเองเพราะรู้เท่าไม่ถึงการ โดยเลือกเอาอนาคตตัวเองไว้ก่อน ฉันสอดยา มีเลือดออกเหมือนประจำเดือน 3 วัน จากนั้นก็หายไป แล้วก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ฉันคิดว่าเด็กหลุดแล้ว ฉันกลับมาฝึกงานต่อให้เสร็จแต่อาการก็ยังเหมือนเดิม อาเจียรตลอด และประจำเดืือนก็ยังไม่มา แตก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรเพราะคิดว่าอาจจะคลาดเคลื่อนได้ จนสุดท้ายกลับมาบ้านและไปเรียนตามปกติ
     ตอนนั้นอายุครรภ์ 8 เดือนแล้ว ฉันทนไม่ไหวเพราะท้องเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนใส่ชุดนักศึกษาไมได้ ฉันจึงตัดสินใจบอกแม่กับพอ ท่านรับได้ทุกอย่าง ฉันไปฝากครรภ์ และก็ได้รับความรักกับพ่อและแม่ ตอนนี้ฉันใกล้คตลอดแล้ว แต่โรงเรียนเปิดไปแล้วหนึ่งอาทิตย์ฉันยังไม่ได้ไปเรียนเลย กังวลกลัวไปเรียนไม่ทันเพื่อน เพราะยังไม่คลอด แต่ก็จำเป็นต้องอยู่จนกว่าจะคลอดตอนนี้ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ติดต่อกลับมาหาฉันอีกเลย แม่ฉันโทรไปหาเค้าแต่ว่าเค้าก็บอกกับแม่ว่าเค้ามีแฟนแล้วและอยู่ด้วยกัน ฉันก็รับฟังจากแม่อีกที ตอนนี้ก็ไม่สนใจอะไรแล้ว อยากเลี้ยงลูกให้ดีที่สุดเป็นพอ

5 Nov 2010  |  Post by : kwankao
Comment 9
คลอดแล้วนะคะ ชื่อน้องรักคุณคะ

เอารูปน้องมาฝากค่ะ

17 Nov 2010  |  Comment by : kwankao
Comment 8
น้องเป็นคนเก่งมาเลยที่อยู่มาได้โดยที่ไม่ต้องพึ่งผู้ชายคนนี้ เก่งจริงๆ

15 Nov 2010  |  Comment by : aonjang
Comment 7
อะไรที่เราผ่านมาแล้ว ไม่ว่าจะไม่ดีแค่ไหนก็จำมันไว้เป็นบทเรียนเถอะค่ะ เริ่มต้นใหม่ดีกว่าค่ะ ยังไม่สายเกินไปนะค่ะ

จะเป็นกำลังใจให้ สู้ๆๆๆๆ




13 Nov 2010  |  Comment by : nancy_s
Comment 6
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

สู้ๆๆ ค่ะ

8 Nov 2010  |  Comment by : nammon15
Comment 5
ขอบคุณทุกๆกำลังใจนะคะ จะเข้มแข็งเพื่อลูกค่ะ

6 Nov 2010  |  Comment by : kwankao
Comment 4
น้องเป็นคนที่เข้มแข็งและน่าชื่นชมมากค่ะ
ยังไงก็พยายามเข้านะคะ พี่เป็นกำลังใจให้
ขอให้ชีวิตในอนาคตสดใส เจอแต่คนนดีๆ นะคะ

6 Nov 2010  |  Comment by : ElFy
Comment 3
คนที่รักเราที่สุดก็คือคนในครอบครัวเรานี่ล่ะค่ะ ไม่ว่าเราจะผิดพลาดมาขนาดไหน ท่านจะให้อภัยเรา ด้วยความรัก

ต่อไปน้องต้องคิดหลายๆเรื่อง ดูแลตัวเองให้ดีๆ เขาไม่รับผิดชอบก็ช่างเขาเถอะค่ะ เราต้องเลี้ยงลูกได้ แม้จะเหนื่อยยากลำบาก แต่สักวันเราจะเข้าใจความรักที่แท้จริง

เดินหน้าต่อไป ทำให้ชีวิตมีความสุขให้ได้ สู้นะคะ พี่เป็นกำลังใจให้เต็มที่ มีอะไรให้ช่วยเหลือบอกนะคะ

6 Nov 2010  |  Comment by : SweetNokk
Comment 2
ขอบคุณนะคะ สำหรับกำลังใจ ตอนนี้ไม่สนใจผู้ชายคนนั้นแล้วหละค่ะ แค่กำลังใจจากพ่อและแม่มันก็มีความสุขแล้วค่ะ

ส่วนเรื่องคลอด ก็รออยู่ค่ะ หมอบอกว่าถ้ายังไม่ปวดท้องก็จะเร่งคลอดให้วันที่ 8 พ.ย. นี้แหล่ะคะอายุครรภ์เกิน 40 สัปดาห์แล้วไม่รู้จะมีปัญหาหากับลูกรึเปล่าค่ะ กว่าจะพักฟื้นอีกกลัวไปเรียนแล้วเพื่อนถาม อาจารย์ถาม

ไม่รู้จะตอบคำถามทีตามมายังไง ขาดเรียนไป 2 สัปดาห์แล้วค่ะ กังวลมากเลย

5 Nov 2010  |  Comment by : kwankao
Comment 1
รู้สึกชื่นชมคุณพ่อคุณแม่ของน้องมาก ท่านเป็นพอแม่ที่ประเสริฐและเข้มแข็งมาก ขอเป็นกำลังใจให้น้องสู้ต่อไปนะคะ อย่าสนใจผู้ชายคนนั้นเลยค่ะ เขาไม่มีค่าพอและไม่เหมาะสมทีจะเป็นพ่อของลูก ความรักของคุณพ่อคุณแม่ที่มีให้น้องนั้นมากมายนัก ขอให้น้องมีความสุขกับครอบครัวและชีวิตน้อยๆทีกำลังจะเกิดมานะคะ
Add มาคุยกันนะคะ oh_ladymoon@hotmail.com

5 Nov 2010  |  Comment by : girlladymoon

Comment


>

Pooyingnaka Wellness

Webboard
โพสต์โดย: Momay 8
โพสต์โดย: missinglink 7
โพสต์โดย: omoodamo 1
โพสต์โดย: jndweb 0
โพสต์โดย: เด็ก 13
โพสต์โดย: StrawberryPinky 0
โพสต์โดย: noochie999 0
โพสต์โดย: plabegon 1

Interest Product