Talk About Women

คำเดียว...ฉันรักเธอ
เกรด 10
>ผมนั่งเรียนวิชาภาษาอังกฤษ ผมนั่งมองหญิงสาวข้างๆผม
>เธอคือคนที่ผมเรียกว่า "เพื่อนรัก"
>ผมจ้องมองไปที่ผมยาวราวกับเส้นไหมของเธอและอยากให้เธอเป็นของผม
>แต่เธอไม่ได้คิดกับผมแบบนั้น
>ผมรู้....หลังเลิกเรียนเธอเดินเข้ามาหาผมเพื่อจะขอยืมโน๊ตที่เธอจดไม่ทันในวันนี้
>ผมยื่นโน๊ตให้ไป เธอตอบกลับมาว่า "ขอบใจ" และจูบลงที่แก้มของผม
>ผมอยากจะบอกเธอให้รู้ว่าผมไม่ต้องการเป็นแค่ "เพื่อน"
>ผมรักเธอแต่ผมก็อายเกินไปที่จะบอก และผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
>
>เกรด 11
>โทรศัพท์ดังขึ้น ปลายทางของคนที่โทรมาก็คือ "เธอ" นั่นเอง
>เธอกำลังร้องไห้และพร่ำบ่นไม่ยอมหยุดว่าคนรักของเธอหักอกเธอเช่นไร
>เธอขอให้ผมไปหาเพราะเธอไม่อยากอยู่คนเดียวและผมก็ไป
>ผมนั่งอยู่ข้างๆเธอที่โซฟา
>จ้องมองไปยังดวงตาที่อ่อนโยนของเธอและอยากให้เธอเป็นของผม
>สองชั่วโมงกับการนั่งดูหนังที่Drew Barrymoreเล่นกับมันฝรั่งอีกสามถุง
>เธอก็ตัดสินใจเข้านอน เธอมองมาที่ผมและพูดว่า "ขอบใจนะ"
>และจูบลงที่แก้มของผม ผมอยากจะบอกเธอให้รู้ว่าผมไม่ต้องการเป็นแค่
>"เพื่อน" ผมรักเธอแต่ผมก็อายเกินไปที่จะบอก
>และผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
>
>ปีสุดท้าย
>ก่อนวันของงานพรอม(Prom)เธอเดินมาหาผมที่ล็อกเกอร์
>"คู่เดทของฉันมันห่วย" เธอพูดขึ้น เขาจะไม่ยอมไปงานพรอมกับเธอ
>และผมก็ยังไม่มีคู่เดท ตอนสมัยอยู่เกรด 7
>เราเคยสัญญากันว่าถ้าคนใดคนหนึ่งยังไม่มีคู่เดท
>เราจะไปงานพรอมด้วยกันในฐานะ "เพื่อนรัก"
>และเราก็ตกลงเป็นคู่เดทในงานพรอมด้วยกัน คืนวันงานหลังจากเลิกงานแล้ว
>ผมยืนอยู่ที่บันไดหน้าบ้านของเธอ
>ผมจ้องมองเธอเช่นเดียวกับเธอที่ยิ้มให้ผมและจ้องมองกลับมาที่ผมด้วยดวงตาสดใสของเธอ
>ผมอยากให้เธอเป็นของผม แต่เธอไม่ได้คิดกับผมแบบนั้น
>ผมรู้...ผมอยากจะบอกเธอให้รู้ว่าผมไม่ต้องการเป็นแค่ "เพื่อน"
>ผมรักเธอแต่ผมก็อายเกินไปที่จะบอก และผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
>
>วันจบการศึกษา
>วันเวลาผ่านไป จากวันเป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์เป็นเดือน
>ก่อนที่ผมจะทันกระพริบตามันก็เป็นวันจบการศึกษาแล้ว
>ผมมองดูเรือนร่างอันสมส่วนของเธอลอยขึ้นไปบนเวทีราวกับนางฟ้าเพื่อรับประกาศนียบัตร
>ผมอยากให้เธอเป็นของผม แต่เธอไม่ได้คิดกับผมแบบนั้น
>ผมรู้...ก่อนที่ทุกคนจะกลับบ้าน เธอเดินเข้ามาหาผมในชุดครุยและหมวก
>และเธอร้องไห้เมื่อผมกอดเธอ
>จากนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นจากไหล่ของผมและพูดว่า "เธอเป็นเพื่อนรักของฉัน
>ขอบใจนะ" และจูบลงที่แก้มของผม
>ผมอยากจะบอกเธอให้รู้ว่าผมไม่ต้องการเป็นแค่ "เพื่อน"
>ผมรักเธอแต่ผมก็อายเกินไปที่จะบอก และผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
>
>2-3ปีต่อมา
>ตอนนี้ผมนั่งอยู่ที่เก้าอี้แถวในโบสถ์ เธอคนนั้นกำลังจะแต่งงาน
>ผมนั่งมองเธอพูด "ฉันรับค่ะ" และไปสู่ชีวิตใหม่ของเธอ
>เธอแต่งงานกับชายคนอื่นไปแล้ว ผมอยากให้เธอเป็นของผม
>แต่เธอไม่ได้คิดกับผมแบบนั้น
>ผมรู้..ก่อนเธอจะนั่งรถออกไปเธอเดินมาหาผมและพูดว่า "เธอมางานของฉัน!"
>และพูดว่า "ขอบใจนะ" และจูบลงที่แก้มของผม
>ผมอยากจะบอกเธอให้รู้ว่าผมไม่ต้องการเป็นแค่ "เพื่อน"
>ผมรักเธอแต่ผมก็อายเกินไปที่จะบอก และผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
>
>งานศพ
>หลายปีผ่านไป ผมก้มหน้ามองโลงศพของผู้หญิงที่เคยเป็น "เพื่อนรัก" ของผม
>ในงานศพพวกเขาได้อ่านสมุดบันทึกของเธอทั้งหมดที่เธอเคยเขียนไว้สมัยเรียนไฮสคูล
>และในสมุดบันทึกเขียนไว้ดังนี้ :
>ฉันจ้องมองเขาและปรารถนาให้เขาเป็นของฉัน แต่เขาไม่ได้คิดกับฉันแบบนั้น
>ฉันรู้....ฉันอยากจะบอกเขาให้รู้ว่าฉันไม่ต้องการเป็นแค่ "เพื่อน"
>ฉันรักเขาแต่ฉันก็อายเกินไปที่จะบอก และฉันไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
>ฉันปรารถนาให้เขาบอกว่า เขารักฉัน
>และฉันก็ปรารถนาอยากจะบอกเขาเหมือนกัน ฉันคิดกับตัวเองและร้องไห้
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ
>ฉันรักเธอ



>รักใครก็บอกเขาไปซะก่อนที่เขาจะไม่ได้อยู่ฟังคำนั้นจากเราอีกต่อไป
>หรือบอกเขาก่อนที่เราจะไม่มีโอกาสได้บอกอีกต่อไป
>ใครจะรู้คนที่คุณคิดว่า เขาไม่ได้รักคุณเลย
>ใจจริงแล้วเขาเองอาจรู้สึกแบบเดียวกับคุณก็ได้
>ไม่บอกรักแล้วจะรู้ใจกันได้อย่างไร?

1 Feb 2005  |  Post by : Momay
Comment 1
ซึ้งจังเลยอ่ะ

2 Feb 2005  |  Comment by : ...

Comment


>

Pooyingnaka Wellness

Webboard
โพสต์โดย: คนสับสน 5
โพสต์โดย: theicon 0
โพสต์โดย: junenaja 13
โพสต์โดย: impish 11
โพสต์โดย: PRKTC 0
โพสต์โดย: beemii 0
โพสต์โดย: Ninew112 0
โพสต์โดย: mienna 4

Interest Product