ชีวิตที่เคย "ฆ่า" >>>ใครเคยทำบาปมาอ่านเลยเนี่ย

ชีวิตที่เคย "ฆ่า" >>>ใครเคยทำบาปมาอ่านเลยเนี่ย
เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานแล้ว สมัยที่ผมยังไม่อายุมากเท่าทุกวันนี้ ผมมีอาชีพรับราชการในจังหวัดที่ได้ชื่อว่ามีป่าไม้อุดมที่สุด เมื่อก่อนนี้ผมไม่รู้สึกรู้สาอะไรเกี่ยวกับบาปบุญคุณโทษเท่าไหร่นักมีชีวิตในวัยหนุ่มค่อนข้างคุ้มค่าไม่ว่าจะเป็นเหล้า ผู้หญิง และการพนัน เพราะผมถือว่าชีวิตของคนเรานั้น ไม่ได้ยืนยาวนานอย่างที่เราคิด เมื่อเรามีโอกาสที่จะใช้ชีวิตให้มีความสุข เราก็ควรตักตวงความสุขนั้นอย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องคำนึงถึงว่า ใครจะเดือดร้อนอะไรบ้าง? เล่าอย่างไม่อายเลยว่าผมเคยแม้แต่กระทั่งย่องเข้าไปปล้ำลูกสาวชาวบ้าน ตอนที่ผมเข้าไปเที่ยวหาความสบายในป่า เพราะคิดว่าเธอและพ่อแม่ของเด็กสาวคนนั้นเป็นคนบ้านนอกคอกนา ไม่รู้ประสีประสา อาศัยความเป็น"ข้าราชการ" แกมบังคับ สมัยนั้น (หรือสมัยนี้ก็ตาม) ถือว่า การได้ร่วมหลับนอนกับเด็กสาวบริสุทธิ์เป็นเหมือนเครื่องชูกำลังอย่างหนึ่งผมไม่ได้รู้สึกสำนึกบาปเลยที่ได้ทำอย่างนั้น เพราะคิดว่าเมื่อมีปัญหาเดือดร้อนขึ้นมา ผมสามารถ "เคลียร์" ได้ทุกอย่าง เพราะผมเป็นข้าราชการ และมี "เงิน"พอที่จะฟาดหัวชาวบ้าน(ที่ผมคิดว่า..) โง่ ๆ ได้ แต่เรื่องนี้ยังไม่ใช่เรื่องที่ผมสาสมกับชีวิตตัวเอง!!! สมัยนั้นผมต้องทำหน้าที่คอยต้อนรับเจ้านายที่มาจากกรุงเทพ ด้วยการจัดหาทุกสิ่งทุกอย่างมาบำรุงบำเรอเจ้านายเพื่อที่เจ้านายจะได้รัก และเมตตา ซึ่งทำให้ชีวิตผมพลอยได้รับความสะดวกสบายไปด้วย โดยเฉพาะเรื่องหน้าที่การงาน นายต้องการอะไร ผมต้องจัดหาให้ ไม่ว่าจะเป็นเด็กสาว หรือการรับรองที่พิเศษ และสิ่งที่พิเศษ ที่ว่านั้น ก็คือ การล่าสัตว์ เจ้านายจากกรุงเทพจะชอบล่าสัตว์มาก ชอบที่จะเห็นสัตว์ที่เรากำลังล่าวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน หรือเลือดแดงฉานไปทั้งตัว ยิ่งตัวไหนยิ่งดิ้นทุรนทุราย เกลือกกลิ้งไปมาเจ้านายยิ่งชอบ ผมเองก็รู้สึกไม่ต่างไปจากพวกเจ้านายจากกรุงเทพเท่าไหร่นัก อาจจะเป็นเพราะจิตใจตอนนั้นของผมกำลังสนุก เพราะเข้าสู่วัยกลางคน และมีอาวุธในมือ ที่สามารถจะพิพากษาชีวิตของสัตว์ทุกชนิดที่ขวางหน้าได้ถามว่าการล่าสัตว์ผิดไหม?ผิดครับ แต่ด้วยความเป็นข้าราชการท้องที่และเป็นคนที่ในท้องที่ที่อยู่มานาน ใคร ๆ ก็เกรงใจ ผมเป็นข้าราชการที่ก้าวหน้าเร็วมาก เพียงแค่ไม่กี่ปีผมก็ได้เป็นหัวหน้าแล้ว เพราะการส่ง "ส่วย" ทั้ง ชีวิตคน และ ชีวิตสัตว์ป่า อย่างที่บอกตอนแรก เป็นที่ที่มีสัตว์ป่าชุกชุมมากเมื่อ 20 กว่าปีมาแล้ว มีทั้งเสือ เก้ง กวาง และสัตว์ป่า อีกมากมาย และมีอีกมากมายที่หายไป เพราะ.พวกผมเอง วันที่ผมต้องจดจำไปชั่วชีวิตก็มาถึง.ผมได้รับกำหนดการเดินทางของ "เจ้านาย" ที่บอกล่วงหน้าว่าจะมาตรวจราชการ" คำนี้เป็นที่รู้กันว่า ที่จริงเป็นการมา "แสวงหา" ความสุขส่วนตัวด้วยการ "ล่าสัตว์ นั่นเอง ผมรู้ดีอยู่แก่ใจว่าจะต้องทำอย่างไรบ้าง ? โดยเฉพาะคราวนี้ "เจ้านาย" บอกว่าอยากได้ เขากวางสวยๆไปติดโชว์พรรคพวกด้วย ย้ำว่าต้องเป็นเขากวางที่สวย ๆ มีแขนงมีกิ่งที่งดงาม ผมเลยนัดหมายให้ลูกน้องที่เป็นพรานเตรียมตัว วันที่เจ้านายเดินทางมาถึงผมไปต้อนรับและเตรียมตัวพาคณะเจ้านายเข้าป่าโดยไม่ต้องแวะที่ที่บ้านพักรับรองก่อน เจ้านายบอกว่าอยากเข้าป่าเลย ความกระสันที่อยากจะเห็นเลือดสัตว์มันมีมากเต็มที่ทำเอาพวกเรา มีผม ลูกน้อง 2 คน และพราน 1 คน พลอยตื่นเต้นไปด้วย เพราะทำดีก็มี "โบนัส" ราคาแพงรออยู่ คณะเจ้านายมี 5 คน มีลูกสาวเจ้านายตามมาด้วย 1 คน อายุพอ ๆกับลูกสาวของผมประมาณ 16 -17 เจ้านายเลยให้ผมพาลูกสาวไปด้วย เพื่อเป็นเพื่อนกัน ผมเองรู้สึกอย่างไรก็ไม่รู้ อาจจะเป็นเพราะเป็นห่วงลูกสาว หรืออะไรก็ไม่รู้ ไม่อยากให้ลูกสาวเดินทางไปด้วยเลย แต่ก็อดที่จะขัดเจ้านายไม่ได้ พวกเราทั้งหมดเดินทางเข้าป่ากันทันที เป็นเรื่องที่น่าแปลกประหลาดมาก วันนั้นเราไม่พบสัตว์ใหญ่เลยสักตัว? เจ้านายเริ่มหงุดหงิด เพราะไม่ได้ลั่นไกปืนสักนัด ผมเองก็เข้าหน้าไม่ติด สายตาของเพื่อน ๆเจ้านายแอบมองลูกสาวผมบ่อยครั้ง จนผมเริ่มอึดอัด แต่คิดว่า หากต้องมีการแลกกันด้วยชีวิต ผมนี่แหละจะแลกเอง เพื่อปกป้องลูกสาวสุดที่รักของผม ผมกระแอมกระไอหลายครั้งพร้อมกับพูดเรื่องปืนให้พรรคพวกเจ้านายได้ยินบ่อย ๆ ตกลงว่าคืนนั้นเราตัดสินใจที่นอนค้างในกระท่อมนายพรานที่พรรคพวกนายพรานในคณะเ รา มาปลูกเอาไว้ เวลาที่ต้องการจะมาล่าสัตว์ กระท่อมไม่มีประตู มีแต่หน้าต่าง ลูกสาวผมกับลูกสาวเจ้านายนอนอีกห้องหนึ่ง เวลาที่สาว 2 คนไปอาบน้ำ ซึ่งเป็นลำห้วย สายตาของเพื่อนเจ้านายฉายแววหื่นออกมาอย่างเด่นชัด ผมคาดว่า อาจจะมีการแลกชีวิตกันบ้าง ถ้ายังเป็นไปในรูปการณ์ที่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้น ยิ่งตอนนอนผมยิ่งระมัดระวัง นั่ง ๆ นอน ๆ คอยดูว่าในห้องของลูกสาวจะมีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า ทำเอาไม่ได้หลับไม่ได้นอนไปเลย แล้วสำนึกหนึ่งก็ผุดขึ้นมา นี่เราเป็นพ่อ เราหวงลูกสาว เราห่วงชีวิตของเด็กที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกที่เราเลี้ยงมาแต่เล็กแต่น้อย ความเป็นพ่อ ความรัก ความผูกพัน ไม่อยากให้ใครมารังแกลูกสาวของเรามันเป็นอย่างนี้เอง คงไม่ต่างจากลูกสาวของชาวบ้านคนนั้น ที่เราเคยเข้าไปทำร้ายพรหมจรรย์" เธอ พ่อแม่เธอคงจะร้อนใจและเสียใจนี่ขนาดเรายังไม่ได้เสียลูกสาวเราไปยังขนาดนี้ แล้วตาเฒ่าคนนั้น สูญเสียลูกสาวที่บริสุทธิ์ไป จะเจ็บปวดขนาดไหน? แล้วผมก็เริ่มรู้สึกเสียใจ.เป็นครั้งแรก จนเช้าของวันใหม่ เราเริ่มเดินทางแต่เช้า คณะของเจ้านายเริ่มหงุดหงิด เพราะยังไม่ได้ สัตว์สักตัวมา เป็นเหยื่อสังเวยลูกปืนแล้วเหมือนโชคช่วย เราเห็นกวางกลุ่มหนึ่งกำลังเล็มหญ้าอ่อนต้นหญ้าสูงเลยขาของมันไปเล็กน้อย ความที่เราอยู่ใต้ลม พวกมันเลยไม่รู้เรื่อง ไม่ได้กลิ่น นายพรานทำสัญญาณมือให้เบา ๆ แล้วเราก็ย่อง เข้าไปใกล้ ๆ โดยมีผู้หญิงยืนอยู่กับที่ เพื่อนเจ้านายคนนึงอดรนทนไม่ไหว เพราะอยากมานานเลยลั่นกระสุนออกไป โดยที่นายพรานไม่ทันห้าม ลูกกระสุนพุ่งตรงไปที่ขาหลังด้านซ้ายของกวางเคราะห์ร้ายทันทีที่สิ้นเสียงปืนก็ปรากฏว่ามีเงาที่อยู่ศีรษะกระโจนพรวดเข้ามาที่เพื่อนนายคนที่ลั่นกระสุนคนนั้น มันเป็นเสือลายพาดกลอนตัวมหึมา มันคงกำลังรอจังหวะโอกาสที่จะสังหารเหยื่อเหมือนกันและมันคงเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของพวกเราอยู่ นานแล้ว เสือตะปบเข้าที่ขาหลังของเพื่อนเจ้านายคนนั้นเพราะโชคยังดีที่นายพรานตาไวตะโกนขึ้นก่อน เขาจึงกระโดดหลบ ไม่อย่างนั้น คงโดนเข้าที่ซอกคออย่างแน่นอน เจ้านายลั่นกระสุนเปรี้ยง กะว่าจะหยุดเสือตัวนั้นปรากฏว่าโดนเสือแต่กระสุนพลาดเป้าจากแสกหน้าไปโดนขาหน้าของเสือตัวนั้น มันตกใจล้มลงด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่ใครจะทันซ้ำมันก็รีบกระโจนหนีเอาตัวรอด นายพรานหน้าซีดพร้อมกับบอกว่า ถ้ายิงเสือแล้วไม่ตายมันได้รับบาดเจ็บมันจะเป็นสัตว์ที่น่ากลัวมากที่สุด เราตรวจดูแผลของเพื่อนเจ้านาย ขาหลังเหวอะไปเสียเลือดมาก ตอนนี้ความเห็นของแต่ละคนเริ่มแตกแยกกันเพื่อนเจ้านาย 3 คนรวมทั้งคนเจ็บต้องการกลับไปที่พักใน ตัวอำเภอ เพื่อรักษาแผล และเพราะความกลัวด้วย แต่ตัวเจ้านายเอง ไม่อยากกลับเพราะกวางตัวที่ยิงไปแล้วเมื่อสักครู่ เขาสวยงามมากด้วยกิเลสที่มีมากมาย เจ้านายซึ่งมีอำนาจหน้าที่สูงกว่าพรรคพวก) เลยสั่งให้เพื่อน 3 คน กลับไปก่อนไปหาหมอในตัวเมืองตัวเจ้านายกับเพื่อนอีกคนหนึ่งจะไปตามล่ากวางโดยผมให้ลูกน้องเป็นคนพากลับ ส่วนลูกสาวเจ้านายขอกลับด้วย ลูกสาวผมก็อยากกลับ เพราะรู้แล้วว่าเราไม่ได้ไปตามกวางอย่างเดียว แต่อาจจะเป็นอันตรายจากเสือบาดเจ็บตัวนั้นแต่ผมไม่ยอมปล่อยไปแน่ ๆ เพราะเพื่อนเจ้านายที่สายตาหื่นกามคนนั้นจะกลับด้วยแล้วกลางทางถ้าไม่มี คนดูแล อาจจะเกิดอะไรที่ไม่ดีขึ้น ผมเองจึงจำใจจำเป็นต้องเอาลูกสาวไปด้วยคิดแต่เพียงว่าพอตามกวางเสร็จแล้วจะรีบกลับ ไอ้เสือตัวนั้น อาจจะยังไม่ทันตามมาล้างแค้น เพราะอาจจะเจ็บแผลก็เป็นได้ ผมคิดเอาแต่ฝ่ายเดียว ตกลงว่าผม นายพราน ลูกสาวผม เจ้านายและเพื่อนเจ้านายเดินตามรอยเลือดของกวางที่ถูกยิงไปเรื่อย ๆ ลึกเข้าไปทุกที ๆ จนนายพรานเริ่มหันซ้ายหันขวา ถึงแกจะเป็นพราน แต่ป่าก็มีมนต์ขลังและอานุภาพพอที่จะทำให้คนชำนาญป่าหลงได้ง่าย ๆ ใช่ครับผมคิดว่าเราเริ่มออกจากแนวเดิมที่เราเคยมาพอนายพรานเริ่มทักท้วง เจ้านายก็ฉุนเฉียว พร้อมกับตะคอกเอาอย่างอารมณ์เสียผมเองไม่รู้ว่าผีห่าซาตานตัวไหน ดลใจให้ตามใจเจ้านาย อาจจะเป็นเพราะความโลภในหน้าที่การงานในลาภยศก็เป็นได้ เราเริ่มเดินลึกเข้าไปทุกทีจนในที่สุดเราก็เจอกวางนอนจมกองเลือดอยู่แต่มันยังไม่ตาย นอนหายใจระ รวย ๆสิ้นแรงกำลังอยู่ตรงหน้าเจ้านายเล็งปืนไปที่กวางพร้อมกับลั่นกระสุน แต่อาจจะเป็นเพราะความรีบกระสุนกลับพลาดเป้าเจ้านายลั่นกระสุนติด ๆ อีก 2 นัด ด้วยสัญชาตญาณเอาตัวรอดของกวางมันดิ้นไปดิ้นมาแบบกระเสือกกระสน เจ้านายโกรธ มาก เดินเข้าไปหากับเพื่อนเจ้านาย ด้วยความรีบร้อนโดยไม่ฟังเสียงร้องห้ามของนายพราน เจ้านายเดินตรงไปที่กวางพร้อมกับเอาพานท้ายปืนฟาดเข้าที่หน้าอกลำตัวและซอกคอของกวางหลายที โดยมีเพื่อนเจ้านายคอยซ้ำอยู่ข้าง ๆ ด้วยปากก็ร้องด้วยความโกรธว่า"มึง เก่งนักเหรอ นี่ ๆๆ หลบลูกปืนกูได้ ต้องเอาแ..งให้ตาย" แล้วเจ้านายก็เรียกผมให้เข้าไปช่วย เพราะกวางมันดิ้น ผมวิ่งเหยาะๆ เข้าไปหาพร้อมกับเล็งปืนเพื่อยิง แต่เจ้านาย ห้ามไว้ "อย่ายิง กูจะทรมานมันให้ตาย ตีให้ตายโหงไปเลยมันเสือกให้กูเหนื่อยให้เพื่อนกูเกือบจะโดนเสือแดก ตีมัน ตีมัน" ผมเลยต้องร่วมกระทืบสัตว์บาดเจ็บตัวหนึ่งที่ไม่มีทางต่อสู้ !!! กวางเคราะห์ร้ายตัวนั้นถูกฟาดถูกกระทืบจากผู้ชายกระหายเลือดทั้ง 3 คนจนเนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือดก่อนที่ใครจะคาดคิด ด้วยสัญชาตญาณเอาตัวรอดของสัตว์กวางเคราะห์ร้ายตัวนั้นทะลึ่งพรวดสะบัดตัวเป็นครั้งสุดท้าย แต่เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมเองต้องจดจำเพราะเขาที่สวยงามของมันสะบัดโดนกล่องดวงใจของผมอย่างเต็มที่ !!!ขาดติดเขากวางคู่สวยไปทันที !!! ผมร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด แล้ววินาทีนั้นผมก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลยผมฟื้นขึ้นมาอีกที ตรงหว่างขาก็ชุ่มไปด้วยเลือดเลือดสด ๆ ไหลนอง นายพรานเป็นคนให้ผมขี่คอ เลือด สด ๆไหลเปรอะเปื้อนหลังของนายพรานจนแดงฉานมีลูกสาวเดินร้องไห้ตามมาด้วยแต่เจ้านายกลับเพลิดเพลินกับหัวกวางที่เพิ่งจะตัดมาสด ๆ ปากก็พูดกับเพื่อนถึงเรื่องที่จะเอาไปตั้งโชว์ เพราะความสวยงาม โดยที่ไม่ได้สนใจผมแม้แต่น้อย ยังไม่ทันที่จะเดินมาไกลสักเท่าไหร่ เราก็เผชิญหน้ากับกลุ่มคน 3-4คน ซึ่งมีอาวุธครบมือ ตอนแรกนายพรานก็ ใจชื้น เพราะนึกว่าพรรคพวกมาตามแต่กลับเป็นว่าไม่ใช่เป็นใครก็ไม่รู้ที่นายพรานไม่รู้จัก อาจจะเป็น เพราะเราเดินเลยเขตของเรามามากแล้วก็เป็นได้ยังไม่ทันที่คณะของเราจะพูดว่าอะไร ชายกลุ่มนั้นก็ยกปืนเล็งมาที่เรา แล้วบอกให้เราวางอาวุธ โดยที่ พวกเราไม่มีทางต่อสู้ได้เลย นายพรานกับผมก็กำลังทุลักทุเลเจ้านายกับเพื่อนก็กำลังเห่อกับชีวิตที่เพิ่งล่ามาได้ไม่มีใครระวังตัว เมื่อโดนปืนจี้หัว เราจึงจำยอม 1 ในพวกนั้นเดินมาที่ผมพอรู้ว่าอะไรเป็นอะไรก็หัวเราะเยาะถากถางผม บอกว่า " .ไอ้นั่นขาดไป แล้ว จะอยู่ ไปหาห่.ทำไม"ผมเองก็ปวดแผลเกินกว่าที่จะต่อต้านอะไรได้แต่ที่เลวร้ายกว่าที่คิดก็คือพวกมันเล็งสายตามาที่ลูกสาวผมอย่างหื่น ๆ ไม่ผิดกับสายตาของเพื่อนเจ้านายคนที่เพิ่งกลับไปก่อนหน้านี้ แล้วพวกมันก็จับผมพวกเรามัดไว้ ผมหายใจระรวย ๆเจ็บแผล ปวดแผลอย่างที่ไม่มีความเจ็บปวดใดมา เทียบได้ มันเหมือนจะขาดใจ แต่ไม่ตาย!!! แต่ที่ผมจะตายด้วยความเสียใจอย่างไม่มีสิ่งใดในโลกนี้จะมาเทียบเทียมได้ก็คือ..พวกมันรุมข่มขืนลูกสาวผมต่อหน้าต่อตา!!! ครั้งแล้วครั้งเล่า จนลูกสาวผมยับเยิน เลือดแดงฉานสด ๆ ไหลพรั่งพรูออกมาจากการกระทำเหมือนสัตว์ป่า ลูกสาวผมร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือดสลบไปต่อหน้าต่อตาหัวใจผมแตกไปแล้ว แตกสลายไปจนไม่มีชิ้นดี ภาพทุกภาพ กริยาทุกกริยาเสียงโหยหวนกรีดร้องของลุกสาวทุกครั้ง เลือดสด ๆการดิ้นทุรนทุราย และ น้ำตาทุกหยดของลูกสาวมันติดอยู่ในความทรงจำของผมจนตราบเท่าทุกวันนี้ นี่หรือ..สิ่งที่เราเคยทำกับเด็กสาวคงมีสภาพเดียวกัน!!!แต่ลูกสาวผมโดนนับครั้งไม่ถ้วน แต่เรื่องความเลวร้ายยังไม่จบเพียงเท่านี้ เสือตัวที่บาดเจ็บตัวนั้นมาจากไหนไม่รู้ กระโจนพรวดเข้าจู่โจมคนเลวทรามกลุ่มนั้น พวกมันแตกกระเจิง แทนที่ เสือจะวิ่งไล่ มันกลับหันมาเล่นงานพวกเรา พวกเราไปไหนไม่ได้ เพราะถูกมัดอยู่อย่างหนาแน่น คนแรกคือเพื่อนเจ้านาย คอรุ่งริ่งเกือบขาด ตายคาปากเสือ แล้วก็เป็นเจ้านาย มันตะปบทีเดียวหน้าเละไปแถบหนึ่งลูกตาถลนหลุดออกมานอกเบ้า เหมือนมันจะยังไม่สะใจ และจงใจล้างแค้น มันหันมาทางผม แล้วตรงเข้าตะปบหน้าผมทันที แต่ผมหลบทันจึงพลาดไปโดนที่หัวไหล่ เป็นแผลฉกรรจ์ มันตามเข้ามาขย้ำ ผมกระเสือกกระสนดิ้นหนีสุดชีวิต แล้วจังหวะที่มันสะบัดหน้าไปมาอย่างเมามัน หลังผมติดกับเขี้ยวของมัน ถูกสะบัดไปมา พร้อมกับโดนตะปบเข้าเต็มที่ที่กลางหลัง ผมนึกว่าตายแน่ แต่ใจกลับยินดีว่า ตายเสียได้ก็ดี จริง ๆ ครับ ผมคิดอย่างนี้จริง ๆ เพราะผมได้รับความทรมานจิตใจ และเจ็บปวดแผลมาก ทั้งก่อนหน้านี้และแผลที่ถูกเสือเล่นงาน ก่อนที่ผมจะสิ้นสติ ผมได้ยินเสียงปืนดังขึ้น 1 นัด วันนี้ที่ผมกลับมานั่งเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง คุณอาจจะสงสัยว่าผมเป็นอย่างไรบ้าง? เพื่อนเจ้านายที่โดนเสือกัดคนแรกที่เป็นคนยิงกวางตายเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหวก่อนตายดิ้น ทุรนทุรายเหมือนกวางตัวนั้น เพื่อนเจ้านายที่โดนเสือตะปบคอ นั่นก็ไม่รอด ก่อนตายดิ้นทุรนทุรายเหมือนกวางตัวนั้น เจ้านายตาบอด 1 ข้างนอนดิ้นทุรนทุรายก่อนที่จะมีคนเข้าไปช่วยเหมือนกวางตัวนั้นและลาออกจาก ราชการหนีอายไปอยู่ต่างประเทศ นายพรานรอด แต่ตอนหลังโดนเพื่อนหักหลังเรื่องการล่าสัตว์ เลยโดนเพื่อนยิงทิ้งกลางป่า ลูกสาวผม เสียผู้เสียคนจนต้องไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลสมเด็จเจ้าพระยา หรือที่เราเรียกว่า โรงพยาบาลบ้าปากคลองสาน ผมเอง..กลายเป็นคนพิการ ไม่มีอวัยวะเพศเส้นเอ็นไหล่ซ้ายขาดเป็นอัมพาตเพราะกระดูกสันหลังหักตอนที่เสือเข้ามาฟัด และบ่อยครั้งที่ผมดิ้นทุรนทุรายเวลาปวดแผลเหมือนกวางตัวนั้น เรารอดตาย เพราะเพื่อน ๆนายพรานตามรอยมาช่วยไว้ได้ แต่ผมอยากตาย อยากตาย อยากตาย อยู่ไปอย่างนี้มันทรมาน ทรมานเหลือเกินเจ็บปวดจิตใจเหลือที่จะกล่าวบาปกรรมมันมีจริง เวลาที่มันไม่ส่งผลมันก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรร้ายแรง แต่เวลาที่มันเกิดขึ้น ผลของมันโหดร้ายสารพัดจนคิดว่าความตายมันดีที่สุด แต่เชื่อหรือเปล่าครับ? ผมไม่มีสิทธิตาย ผมต้องชดใช้กรรมนั้นต่อไปด้วยความทรมานแสนสาหัส นี่แหละ "กฎแห่งกรรม" สำนึกในกรรม 29 Apr 2005 \| Post by : 7-11

เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานแล้ว สมัยที่ผมยังไม่อายุมากเท่าทุกวันนี้
ผมมีอาชีพรับราชการในจังหวัดที่ได้ชื่อว่ามีป่าไม้อุดมที่สุด

เมื่อก่อนนี้ผมไม่รู้สึกรู้สาอะไรเกี่ยวกับบาปบุญคุณโทษเท่าไหร่นักมีชีวิตในวัยหนุ่มค่อนข้างคุ้มค่าไม่ว่าจะเป็นเหล้า ผู้หญิง และการพนัน เพราะผมถือว่าชีวิตของคนเรานั้น ไม่ได้ยืนยาวนานอย่างที่เราคิด เมื่อเรามีโอกาสที่จะใช้ชีวิตให้มีความสุข เราก็ควรตักตวงความสุขนั้นอย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องคำนึงถึงว่า ใครจะเดือดร้อนอะไรบ้าง?

เล่าอย่างไม่อายเลยว่าผมเคยแม้แต่กระทั่งย่องเข้าไปปล้ำลูกสาวชาวบ้าน ตอนที่ผมเข้าไปเที่ยวหาความสบายในป่า เพราะคิดว่าเธอและพ่อแม่ของเด็กสาวคนนั้นเป็นคนบ้านนอกคอกนา ไม่รู้ประสีประสา อาศัยความเป็น"ข้าราชการ" แกมบังคับ สมัยนั้น (หรือสมัยนี้ก็ตาม) ถือว่า

การได้ร่วมหลับนอนกับเด็กสาวบริสุทธิ์เป็นเหมือนเครื่องชูกำลังอย่างหนึ่งผมไม่ได้รู้สึกสำนึกบาปเลยที่ได้ทำอย่างนั้น เพราะคิดว่าเมื่อมีปัญหาเดือดร้อนขึ้นมา ผมสามารถ "เคลียร์" ได้ทุกอย่าง เพราะผมเป็นข้าราชการ และมี "เงิน"พอที่จะฟาดหัวชาวบ้าน(ที่ผมคิดว่า..) โง่ ๆ ได้

แต่เรื่องนี้ยังไม่ใช่เรื่องที่ผมสาสมกับชีวิตตัวเอง!!! สมัยนั้นผมต้องทำหน้าที่คอยต้อนรับเจ้านายที่มาจากกรุงเทพ ด้วยการจัดหาทุกสิ่งทุกอย่างมาบำรุงบำเรอเจ้านายเพื่อที่เจ้านายจะได้รัก และเมตตา ซึ่งทำให้ชีวิตผมพลอยได้รับความสะดวกสบายไปด้วย โดยเฉพาะเรื่องหน้าที่การงาน นายต้องการอะไร ผมต้องจัดหาให้ ไม่ว่าจะเป็นเด็กสาว หรือการรับรองที่พิเศษ และสิ่งที่พิเศษ ที่ว่านั้น ก็คือ การล่าสัตว์ เจ้านายจากกรุงเทพจะชอบล่าสัตว์มาก ชอบที่จะเห็นสัตว์ที่เรากำลังล่าวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน หรือเลือดแดงฉานไปทั้งตัว
ยิ่งตัวไหนยิ่งดิ้นทุรนทุราย เกลือกกลิ้งไปมาเจ้านายยิ่งชอบ

ผมเองก็รู้สึกไม่ต่างไปจากพวกเจ้านายจากกรุงเทพเท่าไหร่นัก อาจจะเป็นเพราะจิตใจตอนนั้นของผมกำลังสนุก เพราะเข้าสู่วัยกลางคน และมีอาวุธในมือ ที่สามารถจะพิพากษาชีวิตของสัตว์ทุกชนิดที่ขวางหน้าได้ถามว่าการล่าสัตว์ผิดไหม?ผิดครับ แต่ด้วยความเป็นข้าราชการท้องที่และเป็นคนที่ในท้องที่ที่อยู่มานาน ใคร ๆ ก็เกรงใจ ผมเป็นข้าราชการที่ก้าวหน้าเร็วมาก เพียงแค่ไม่กี่ปีผมก็ได้เป็นหัวหน้าแล้ว เพราะการส่ง "ส่วย" ทั้ง ชีวิตคน และ
ชีวิตสัตว์ป่า

อย่างที่บอกตอนแรก เป็นที่ที่มีสัตว์ป่าชุกชุมมากเมื่อ 20 กว่าปีมาแล้ว มีทั้งเสือ เก้ง กวาง และสัตว์ป่า อีกมากมาย และมีอีกมากมายที่หายไป เพราะ.พวกผมเอง วันที่ผมต้องจดจำไปชั่วชีวิตก็มาถึง.ผมได้รับกำหนดการเดินทางของ "เจ้านาย"
ที่บอกล่วงหน้าว่าจะมาตรวจราชการ" คำนี้เป็นที่รู้กันว่า ที่จริงเป็นการมา "แสวงหา"
ความสุขส่วนตัวด้วยการ "ล่าสัตว์ นั่นเอง ผมรู้ดีอยู่แก่ใจว่าจะต้องทำอย่างไรบ้าง ?
โดยเฉพาะคราวนี้ "เจ้านาย" บอกว่าอยากได้ เขากวางสวยๆไปติดโชว์พรรคพวกด้วย ย้ำว่าต้องเป็นเขากวางที่สวย ๆ มีแขนงมีกิ่งที่งดงาม

ผมเลยนัดหมายให้ลูกน้องที่เป็นพรานเตรียมตัว วันที่เจ้านายเดินทางมาถึงผมไปต้อนรับและเตรียมตัวพาคณะเจ้านายเข้าป่าโดยไม่ต้องแวะที่ที่บ้านพักรับรองก่อน เจ้านายบอกว่าอยากเข้าป่าเลย ความกระสันที่อยากจะเห็นเลือดสัตว์มันมีมากเต็มที่ทำเอาพวกเรา มีผม ลูกน้อง 2 คน และพราน 1 คน พลอยตื่นเต้นไปด้วย เพราะทำดีก็มี "โบนัส" ราคาแพงรออยู่

คณะเจ้านายมี 5 คน มีลูกสาวเจ้านายตามมาด้วย 1 คน อายุพอ ๆกับลูกสาวของผมประมาณ 16 -17 เจ้านายเลยให้ผมพาลูกสาวไปด้วย เพื่อเป็นเพื่อนกัน ผมเองรู้สึกอย่างไรก็ไม่รู้ อาจจะเป็นเพราะเป็นห่วงลูกสาว หรืออะไรก็ไม่รู้ ไม่อยากให้ลูกสาวเดินทางไปด้วยเลย แต่ก็อดที่จะขัดเจ้านายไม่ได้ พวกเราทั้งหมดเดินทางเข้าป่ากันทันที

เป็นเรื่องที่น่าแปลกประหลาดมาก วันนั้นเราไม่พบสัตว์ใหญ่เลยสักตัว? เจ้านายเริ่มหงุดหงิด เพราะไม่ได้ลั่นไกปืนสักนัด ผมเองก็เข้าหน้าไม่ติด สายตาของเพื่อน ๆเจ้านายแอบมองลูกสาวผมบ่อยครั้ง จนผมเริ่มอึดอัด แต่คิดว่า หากต้องมีการแลกกันด้วยชีวิต ผมนี่แหละจะแลกเอง เพื่อปกป้องลูกสาวสุดที่รักของผม

ผมกระแอมกระไอหลายครั้งพร้อมกับพูดเรื่องปืนให้พรรคพวกเจ้านายได้ยินบ่อย ๆ

ตกลงว่าคืนนั้นเราตัดสินใจที่นอนค้างในกระท่อมนายพรานที่พรรคพวกนายพรานในคณะเ
รา มาปลูกเอาไว้ เวลาที่ต้องการจะมาล่าสัตว์ กระท่อมไม่มีประตู มีแต่หน้าต่าง ลูกสาวผมกับลูกสาวเจ้านายนอนอีกห้องหนึ่ง เวลาที่สาว 2 คนไปอาบน้ำ ซึ่งเป็นลำห้วย สายตาของเพื่อนเจ้านายฉายแววหื่นออกมาอย่างเด่นชัด ผมคาดว่า อาจจะมีการแลกชีวิตกันบ้าง
ถ้ายังเป็นไปในรูปการณ์ที่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้น ยิ่งตอนนอนผมยิ่งระมัดระวัง นั่ง ๆ นอน ๆ
คอยดูว่าในห้องของลูกสาวจะมีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า ทำเอาไม่ได้หลับไม่ได้นอนไปเลย

แล้วสำนึกหนึ่งก็ผุดขึ้นมา นี่เราเป็นพ่อ เราหวงลูกสาว เราห่วงชีวิตของเด็กที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกที่เราเลี้ยงมาแต่เล็กแต่น้อย ความเป็นพ่อ ความรัก ความผูกพัน ไม่อยากให้ใครมารังแกลูกสาวของเรามันเป็นอย่างนี้เอง คงไม่ต่างจากลูกสาวของชาวบ้านคนนั้น ที่เราเคยเข้าไปทำร้ายพรหมจรรย์" เธอ พ่อแม่เธอคงจะร้อนใจและเสียใจนี่ขนาดเรายังไม่ได้เสียลูกสาวเราไปยังขนาดนี้ แล้วตาเฒ่าคนนั้น สูญเสียลูกสาวที่บริสุทธิ์ไป จะเจ็บปวดขนาดไหน?

แล้วผมก็เริ่มรู้สึกเสียใจ.เป็นครั้งแรก จนเช้าของวันใหม่ เราเริ่มเดินทางแต่เช้า
คณะของเจ้านายเริ่มหงุดหงิด เพราะยังไม่ได้ สัตว์สักตัวมา เป็นเหยื่อสังเวยลูกปืนแล้วเหมือนโชคช่วย เราเห็นกวางกลุ่มหนึ่งกำลังเล็มหญ้าอ่อนต้นหญ้าสูงเลยขาของมันไปเล็กน้อย ความที่เราอยู่ใต้ลม พวกมันเลยไม่รู้เรื่อง ไม่ได้กลิ่น นายพรานทำสัญญาณมือให้เบา ๆ แล้วเราก็ย่อง เข้าไปใกล้ ๆ โดยมีผู้หญิงยืนอยู่กับที่ เพื่อนเจ้านายคนนึงอดรนทนไม่ไหว เพราะอยากมานานเลยลั่นกระสุนออกไป โดยที่นายพรานไม่ทันห้าม

ลูกกระสุนพุ่งตรงไปที่ขาหลังด้านซ้ายของกวางเคราะห์ร้ายทันทีที่สิ้นเสียงปืนก็ปรากฏว่ามีเงาที่อยู่ศีรษะกระโจนพรวดเข้ามาที่เพื่อนนายคนที่ลั่นกระสุนคนนั้น มันเป็นเสือลายพาดกลอนตัวมหึมา มันคงกำลังรอจังหวะโอกาสที่จะสังหารเหยื่อเหมือนกันและมันคงเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของพวกเราอยู่ นานแล้ว เสือตะปบเข้าที่ขาหลังของเพื่อนเจ้านายคนนั้นเพราะโชคยังดีที่นายพรานตาไวตะโกนขึ้นก่อน เขาจึงกระโดดหลบ ไม่อย่างนั้น คงโดนเข้าที่ซอกคออย่างแน่นอน

เจ้านายลั่นกระสุนเปรี้ยง กะว่าจะหยุดเสือตัวนั้นปรากฏว่าโดนเสือแต่กระสุนพลาดเป้าจากแสกหน้าไปโดนขาหน้าของเสือตัวนั้น มันตกใจล้มลงด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่ใครจะทันซ้ำมันก็รีบกระโจนหนีเอาตัวรอด นายพรานหน้าซีดพร้อมกับบอกว่า ถ้ายิงเสือแล้วไม่ตายมันได้รับบาดเจ็บมันจะเป็นสัตว์ที่น่ากลัวมากที่สุด เราตรวจดูแผลของเพื่อนเจ้านาย ขาหลังเหวอะไปเสียเลือดมาก

ตอนนี้ความเห็นของแต่ละคนเริ่มแตกแยกกันเพื่อนเจ้านาย 3 คนรวมทั้งคนเจ็บต้องการกลับไปที่พักใน ตัวอำเภอ เพื่อรักษาแผล และเพราะความกลัวด้วย แต่ตัวเจ้านายเอง ไม่อยากกลับเพราะกวางตัวที่ยิงไปแล้วเมื่อสักครู่ เขาสวยงามมากด้วยกิเลสที่มีมากมาย เจ้านายซึ่งมีอำนาจหน้าที่สูงกว่าพรรคพวก) เลยสั่งให้เพื่อน 3 คน กลับไปก่อนไปหาหมอในตัวเมืองตัวเจ้านายกับเพื่อนอีกคนหนึ่งจะไปตามล่ากวางโดยผมให้ลูกน้องเป็นคนพากลับ
ส่วนลูกสาวเจ้านายขอกลับด้วย ลูกสาวผมก็อยากกลับ เพราะรู้แล้วว่าเราไม่ได้ไปตามกวางอย่างเดียว แต่อาจจะเป็นอันตรายจากเสือบาดเจ็บตัวนั้นแต่ผมไม่ยอมปล่อยไปแน่ ๆ
เพราะเพื่อนเจ้านายที่สายตาหื่นกามคนนั้นจะกลับด้วยแล้วกลางทางถ้าไม่มี คนดูแล อาจจะเกิดอะไรที่ไม่ดีขึ้น ผมเองจึงจำใจจำเป็นต้องเอาลูกสาวไปด้วยคิดแต่เพียงว่าพอตามกวางเสร็จแล้วจะรีบกลับ ไอ้เสือตัวนั้น อาจจะยังไม่ทันตามมาล้างแค้น เพราะอาจจะเจ็บแผลก็เป็นได้

ผมคิดเอาแต่ฝ่ายเดียว ตกลงว่าผม นายพราน ลูกสาวผม เจ้านายและเพื่อนเจ้านายเดินตามรอยเลือดของกวางที่ถูกยิงไปเรื่อย ๆ ลึกเข้าไปทุกที ๆ จนนายพรานเริ่มหันซ้ายหันขวา ถึงแกจะเป็นพราน แต่ป่าก็มีมนต์ขลังและอานุภาพพอที่จะทำให้คนชำนาญป่าหลงได้ง่าย ๆ ใช่ครับผมคิดว่าเราเริ่มออกจากแนวเดิมที่เราเคยมาพอนายพรานเริ่มทักท้วง
เจ้านายก็ฉุนเฉียว พร้อมกับตะคอกเอาอย่างอารมณ์เสียผมเองไม่รู้ว่าผีห่าซาตานตัวไหน
ดลใจให้ตามใจเจ้านาย อาจจะเป็นเพราะความโลภในหน้าที่การงานในลาภยศก็เป็นได้
เราเริ่มเดินลึกเข้าไปทุกทีจนในที่สุดเราก็เจอกวางนอนจมกองเลือดอยู่แต่มันยังไม่ตาย นอนหายใจระ รวย ๆสิ้นแรงกำลังอยู่ตรงหน้าเจ้านายเล็งปืนไปที่กวางพร้อมกับลั่นกระสุน
แต่อาจจะเป็นเพราะความรีบกระสุนกลับพลาดเป้าเจ้านายลั่นกระสุนติด ๆ อีก 2 นัด
ด้วยสัญชาตญาณเอาตัวรอดของกวางมันดิ้นไปดิ้นมาแบบกระเสือกกระสน เจ้านายโกรธ
มาก เดินเข้าไปหากับเพื่อนเจ้านาย ด้วยความรีบร้อนโดยไม่ฟังเสียงร้องห้ามของนายพราน

เจ้านายเดินตรงไปที่กวางพร้อมกับเอาพานท้ายปืนฟาดเข้าที่หน้าอกลำตัวและซอกคอของกวางหลายที โดยมีเพื่อนเจ้านายคอยซ้ำอยู่ข้าง ๆ ด้วยปากก็ร้องด้วยความโกรธว่า"มึง เก่งนักเหรอ นี่ ๆๆ หลบลูกปืนกูได้ ต้องเอาแ..งให้ตาย" แล้วเจ้านายก็เรียกผมให้เข้าไปช่วย เพราะกวางมันดิ้น ผมวิ่งเหยาะๆ เข้าไปหาพร้อมกับเล็งปืนเพื่อยิง แต่เจ้านาย
ห้ามไว้

"อย่ายิง กูจะทรมานมันให้ตาย ตีให้ตายโหงไปเลยมันเสือกให้กูเหนื่อยให้เพื่อนกูเกือบจะโดนเสือแดก ตีมัน ตีมัน"

ผมเลยต้องร่วมกระทืบสัตว์บาดเจ็บตัวหนึ่งที่ไม่มีทางต่อสู้ !!!

กวางเคราะห์ร้ายตัวนั้นถูกฟาดถูกกระทืบจากผู้ชายกระหายเลือดทั้ง 3 คนจนเนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือดก่อนที่ใครจะคาดคิด ด้วยสัญชาตญาณเอาตัวรอดของสัตว์กวางเคราะห์ร้ายตัวนั้นทะลึ่งพรวดสะบัดตัวเป็นครั้งสุดท้าย แต่เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมเองต้องจดจำเพราะเขาที่สวยงามของมันสะบัดโดนกล่องดวงใจของผมอย่างเต็มที่ !!!ขาดติดเขากวางคู่สวยไปทันที !!!

ผมร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด แล้ววินาทีนั้นผมก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลยผมฟื้นขึ้นมาอีกที ตรงหว่างขาก็ชุ่มไปด้วยเลือดเลือดสด ๆ ไหลนอง นายพรานเป็นคนให้ผมขี่คอ เลือด
สด ๆไหลเปรอะเปื้อนหลังของนายพรานจนแดงฉานมีลูกสาวเดินร้องไห้ตามมาด้วยแต่เจ้านายกลับเพลิดเพลินกับหัวกวางที่เพิ่งจะตัดมาสด ๆ ปากก็พูดกับเพื่อนถึงเรื่องที่จะเอาไปตั้งโชว์ เพราะความสวยงาม โดยที่ไม่ได้สนใจผมแม้แต่น้อย ยังไม่ทันที่จะเดินมาไกลสักเท่าไหร่ เราก็เผชิญหน้ากับกลุ่มคน 3-4คน ซึ่งมีอาวุธครบมือ ตอนแรกนายพรานก็ ใจชื้น เพราะนึกว่าพรรคพวกมาตามแต่กลับเป็นว่าไม่ใช่เป็นใครก็ไม่รู้ที่นายพรานไม่รู้จัก อาจจะเป็น เพราะเราเดินเลยเขตของเรามามากแล้วก็เป็นได้ยังไม่ทันที่คณะของเราจะพูดว่าอะไร
ชายกลุ่มนั้นก็ยกปืนเล็งมาที่เรา แล้วบอกให้เราวางอาวุธ โดยที่ พวกเราไม่มีทางต่อสู้ได้เลย

นายพรานกับผมก็กำลังทุลักทุเลเจ้านายกับเพื่อนก็กำลังเห่อกับชีวิตที่เพิ่งล่ามาได้ไม่มีใครระวังตัว เมื่อโดนปืนจี้หัว เราจึงจำยอม 1 ในพวกนั้นเดินมาที่ผมพอรู้ว่าอะไรเป็นอะไรก็หัวเราะเยาะถากถางผม บอกว่า " .ไอ้นั่นขาดไป แล้ว จะอยู่ ไปหาห่.ทำไม"ผมเองก็ปวดแผลเกินกว่าที่จะต่อต้านอะไรได้แต่ที่เลวร้ายกว่าที่คิดก็คือพวกมันเล็งสายตามาที่ลูกสาวผมอย่างหื่น ๆ ไม่ผิดกับสายตาของเพื่อนเจ้านายคนที่เพิ่งกลับไปก่อนหน้านี้ แล้วพวกมันก็จับผมพวกเรามัดไว้ ผมหายใจระรวย ๆเจ็บแผล ปวดแผลอย่างที่ไม่มีความเจ็บปวดใดมา เทียบได้ มันเหมือนจะขาดใจ แต่ไม่ตาย!!! แต่ที่ผมจะตายด้วยความเสียใจอย่างไม่มีสิ่งใดในโลกนี้จะมาเทียบเทียมได้ก็คือ..พวกมันรุมข่มขืนลูกสาวผมต่อหน้าต่อตา!!!
ครั้งแล้วครั้งเล่า

จนลูกสาวผมยับเยิน เลือดแดงฉานสด ๆ ไหลพรั่งพรูออกมาจากการกระทำเหมือนสัตว์ป่า
ลูกสาวผมร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือดสลบไปต่อหน้าต่อตาหัวใจผมแตกไปแล้ว แตกสลายไปจนไม่มีชิ้นดี ภาพทุกภาพ กริยาทุกกริยาเสียงโหยหวนกรีดร้องของลุกสาวทุกครั้ง เลือดสด ๆการดิ้นทุรนทุราย และ น้ำตาทุกหยดของลูกสาวมันติดอยู่ในความทรงจำของผมจนตราบเท่าทุกวันนี้

นี่หรือ..สิ่งที่เราเคยทำกับเด็กสาวคงมีสภาพเดียวกัน!!!แต่ลูกสาวผมโดนนับครั้งไม่ถ้วน
แต่เรื่องความเลวร้ายยังไม่จบเพียงเท่านี้ เสือตัวที่บาดเจ็บตัวนั้นมาจากไหนไม่รู้ กระโจนพรวดเข้าจู่โจมคนเลวทรามกลุ่มนั้น พวกมันแตกกระเจิง แทนที่ เสือจะวิ่งไล่ มันกลับหันมาเล่นงานพวกเรา พวกเราไปไหนไม่ได้ เพราะถูกมัดอยู่อย่างหนาแน่น คนแรกคือเพื่อนเจ้านาย คอรุ่งริ่งเกือบขาด ตายคาปากเสือ แล้วก็เป็นเจ้านาย มันตะปบทีเดียวหน้าเละไปแถบหนึ่งลูกตาถลนหลุดออกมานอกเบ้า เหมือนมันจะยังไม่สะใจ และจงใจล้างแค้น มันหันมาทางผม แล้วตรงเข้าตะปบหน้าผมทันที แต่ผมหลบทันจึงพลาดไปโดนที่หัวไหล่ เป็นแผลฉกรรจ์

มันตามเข้ามาขย้ำ ผมกระเสือกกระสนดิ้นหนีสุดชีวิต แล้วจังหวะที่มันสะบัดหน้าไปมาอย่างเมามัน หลังผมติดกับเขี้ยวของมัน ถูกสะบัดไปมา พร้อมกับโดนตะปบเข้าเต็มที่ที่กลางหลัง ผมนึกว่าตายแน่ แต่ใจกลับยินดีว่า ตายเสียได้ก็ดี จริง ๆ ครับ ผมคิดอย่างนี้จริง ๆ เพราะผมได้รับความทรมานจิตใจ และเจ็บปวดแผลมาก ทั้งก่อนหน้านี้และแผลที่ถูกเสือเล่นงาน ก่อนที่ผมจะสิ้นสติ ผมได้ยินเสียงปืนดังขึ้น 1 นัด

วันนี้ที่ผมกลับมานั่งเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง คุณอาจจะสงสัยว่าผมเป็นอย่างไรบ้าง? เพื่อนเจ้านายที่โดนเสือกัดคนแรกที่เป็นคนยิงกวางตายเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหวก่อนตายดิ้น ทุรนทุรายเหมือนกวางตัวนั้น เพื่อนเจ้านายที่โดนเสือตะปบคอ นั่นก็ไม่รอด ก่อนตายดิ้นทุรนทุรายเหมือนกวางตัวนั้น เจ้านายตาบอด 1 ข้างนอนดิ้นทุรนทุรายก่อนที่จะมีคนเข้าไปช่วยเหมือนกวางตัวนั้นและลาออกจาก ราชการหนีอายไปอยู่ต่างประเทศ

นายพรานรอด แต่ตอนหลังโดนเพื่อนหักหลังเรื่องการล่าสัตว์ เลยโดนเพื่อนยิงทิ้งกลางป่า
ลูกสาวผม เสียผู้เสียคนจนต้องไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลสมเด็จเจ้าพระยา หรือที่เราเรียกว่า โรงพยาบาลบ้าปากคลองสาน ผมเอง..กลายเป็นคนพิการ ไม่มีอวัยวะเพศเส้นเอ็นไหล่ซ้ายขาดเป็นอัมพาตเพราะกระดูกสันหลังหักตอนที่เสือเข้ามาฟัด

และบ่อยครั้งที่ผมดิ้นทุรนทุรายเวลาปวดแผลเหมือนกวางตัวนั้น เรารอดตาย เพราะเพื่อน ๆนายพรานตามรอยมาช่วยไว้ได้ แต่ผมอยากตาย อยากตาย อยากตาย อยู่ไปอย่างนี้มันทรมาน ทรมานเหลือเกินเจ็บปวดจิตใจเหลือที่จะกล่าวบาปกรรมมันมีจริง เวลาที่มันไม่ส่งผลมันก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรร้ายแรง แต่เวลาที่มันเกิดขึ้น ผลของมันโหดร้ายสารพัดจนคิดว่าความตายมันดีที่สุด แต่เชื่อหรือเปล่าครับ? ผมไม่มีสิทธิตาย
ผมต้องชดใช้กรรมนั้นต่อไปด้วยความทรมานแสนสาหัส นี่แหละ "กฎแห่งกรรม"
สำนึกในกรรม

29 Apr 2005 | Post by : 7-11

Comment 2
5 Feb 2007 \| Comment by : นำส้ม

Comment 2

5 Feb 2007 | Comment by : นำส้ม

Comment 1
เวรกรรมมีจริงๆ ทันตาเห็นเลย 20 Jul 2006 \| Comment by : krading

Comment 1

เวรกรรมมีจริงๆ ทันตาเห็นเลย

20 Jul 2006 | Comment by : krading

Beauty Clinic

Cosmetica Clinic

View Details

Webboard
4 วิธีการใช้ดินสอเขียนขอบปาก 7 Jan 2014 โพสต์โดย: NongLukBua 0
ลดเลือนริ้วรอยรอบดวงตา ด้วยธรรมชาติ 18 Oct 2011 โพสต์โดย: jaidee 0
เทวดาประจำตัว 12 Jan 2008 โพสต์โดย: Rattiya69 1
Burberry Nail Polish in Pale Grape เล็บสีม่วงโทนม่วงธรรมชาติ 6 Mar 2014 โพสต์โดย: NongLukBua 2
ชุดนักเรียนฮอร์โมน นี่เป็นยังไงคะ 26 May 2015 โพสต์โดย: chirayutuu 4
ห้างเซ็นทรัล และโรบินสัน ชวนลูกค้าร่วมโครงการชวนทำดี ทุกการช้อปของขวัญแด่ผู้หญิงที่คุณรัก ร่วมสมทบทุนช่วยผู้ป่วยมะเร็งสตรี 5 Aug 2021 โพสต์โดย: MG report 0
ความอ้วนนี้เป็นอุปสรรคสำหรับการมีแฟนไหมคับ? 12 Dec 2008 โพสต์โดย: jamesjr 11
ดูดวงจากเส้นชีวิตกับเส้นสมอง รีบมาดูกันค่ะ 19 Sep 2014 โพสต์โดย: bloomingtulip 2

Webboard