โพสต์เอาURL ค่ะ ไม่ต้องเข้ามาก้ได้ค่ะ |
---|
โพสต์เอาบูอาร์แอลไปทำไดอ่าค่ะ คิกๆๆ
11 Aug 2005 | Post by :
Mamarin
|
Comment 131 |
---|
เอาurlคับ
4 Apr 2008 | Comment by :
kik
|
Comment 130 |
---|
Bigeyes
13 Apr 2007 | Comment by :
Patumperns
|
Comment 129 |
---|
..........
7 Oct 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 128 |
---|
.................
27 Aug 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 127 |
---|
..............
27 Aug 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 126 |
---|
.............
27 Aug 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 125 |
---|
..................
27 Aug 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 124 |
---|
............
27 Aug 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 123 |
---|
................
27 Aug 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 122 |
---|
............
27 Aug 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 121 |
---|
..........
27 Aug 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 120 |
---|
.............
27 Aug 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 119 |
---|
00000000000
19 Jul 2006 | Comment by :
00000000
|
Comment 118 |
---|
..................
19 Jul 2006 | Comment by :
00000000
|
Comment 117 |
---|
...........
19 Jul 2006 | Comment by :
00000000
|
Comment 116 |
---|
...........
9 Jul 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 115 |
---|
...............
9 Jul 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 114 |
---|
000000000000
24 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 113 |
---|
00000000000
24 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 112 |
---|
.....................
21 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 111 |
---|
..........
21 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 110 |
---|
00000000
8 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 109 |
---|
0000000
8 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 108 |
---|
...........
8 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 107 |
---|
000000000
8 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 106 |
---|
000000000
8 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 105 |
---|
00000000000
8 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 104 |
---|
00000000000
8 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 103 |
---|
00000000000
8 Jun 2006 | Comment by :
Mamarin
|
Comment 102 |
---|
00000000
8 Jun 2006 | Comment by :
Mamarin
|
Comment 101 |
---|
00000000
8 Jun 2006 | Comment by :
Mamarin
|
Comment 100 |
---|
...........
8 Jun 2006 | Comment by :
Mamarin
|
Comment 99 |
---|
0000000000
8 Jun 2006 | Comment by :
Mamarin
|
Comment 98 |
---|
000000000
8 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 97 |
---|
0000000000
8 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 96 |
---|
.............
8 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 95 |
---|
...............
8 Jun 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 94 |
---|
................
6 May 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 93 |
---|
111111111111
6 May 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 92 |
---|
233333
6 May 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 91 |
---|
+++++++++++++++++++
27 Feb 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 90 |
---|
...........
27 Feb 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 89 |
---|
+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+
27 Feb 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 88 |
---|
+++++++++++++++
27 Feb 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 87 |
---|
++++++++++++
27 Feb 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 86 |
---|
.................
27 Feb 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 85 |
---|
++++++++++
25 Feb 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 84 |
---|
++++++++++++
25 Feb 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 83 |
---|
....
25 Feb 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 82 |
---|
.............
25 Feb 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 81 |
---|
...........
19 Jan 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 80 |
---|
........
19 Jan 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 79 |
---|
......
19 Jan 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 78 |
---|
..........
19 Jan 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 77 |
---|
.......
19 Jan 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 76 |
---|
...............
12 Jan 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 75 |
---|
............
8 Jan 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 74 |
---|
มาฟังเค้าคุยให้ได้ศัพท์ i-spy No. 163 Vol.9 2005 ----------------------------------------------------------------------- ไม่จริงหรอก ไม่เชื่อ ทำไมใครๆก็หาว่าไทโยของใครหลายๆคน เป็นเด็กดื้อ เด็กซน หน้าตาออกจะน่ารักน่าชัง(หล่อ) น่าหยิกน่าหอม และน่าฟัดซะขนาดนั้น ไม่รู้ว่าคนที่พูดน่ะไม่ชอบไทโยหรือเปล่า ก็อย่างนี้แหละ คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ แต่ใครนะใจร้ายม่ายชอบไทโยได้ ต้องไปฟังเพื่อนๆ ในวงยายาย่าเผาไทโย เฮ้ย! คุยกันเพื่อเป็นการพิสูจน์กันดีกว่า ว่าจริงๆแล้วไทโยออกจะเป็นเด็กดี มีแต่คนรัก (ถึงจะซนก็ตามที่เค้าว่ากันก็เหอะ) โฉะอง :คอนเสิร์ตสนุกจังเลย ทุกคน :ใช่แล้ว สนุกมากๆ โคตะ :แต่ก็เหนื่อยมากเหมือนกันนะ ฮิคารุ :ผมนึกแล้วว่าโคตะต้องพูดอย่างนี้แน่นอน(หัวเราะ) โคตะ :(มีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที)ไม่ใช่อย่างนั้น มันสงบราบเรียบอย่างสิ้นเชิงเลย ฮิคารุ :แต่พวกเราก็ใช้พละกำลังกันไปเยอะเลยทีเดียว โดยเฉพาะตอนที่แสดงบนเวทีเล็กน่ะ มันแคบมากเลยนะ แล้วเราก็ต้องเต้นกันอย่างระวังด้วย โฉะอง :นั่นมันเป็นอะไรที่หนักทีเดียว ไทโยน่ะหัวหมุนไปตั้งกี่รอบ ได้ยินเสียง 'เฮ่อ เฮ้อ' อยู่ทางด้านหลังของผมตั้งหลายครั้งแน่ะ(หัวเราะ) ไทโย :ไม่ใช่แค่หัวเท่านั้นนะ เหวี่ยงเอวไปสามรอบเหมือนกัน (หัวเราะ) ฮิคารุ :เพราะผมน่ะรู้สึกว่าตัวเองจะอยู่ในบล็อกที่พอเหมาะพอดีกับตัวเอง อย่างไทโยขาค่อนข้างยาว ดังนั้นผมคิดว่านี่อาจเป็นสาเหตุก็ได้ โคตะ :ถ้าพูดถึงเรื่อง 'ผู้ที่ต้องมีการแก้ไข' ในคอนเสิร์ตครั้งนี้ ผมว่าเป็นฮิคารุนะ เพราะจะมีความผิดพลาดเหมือนๆกันเป็นประจำเลยน่ะสิ ฮิคารุ :เอ๊ะ...อย่างนั้นเหรอ โคตะ :มันเป็นเรื่องของดนตรีทางฝั่งตะวันตกน่ะ ก็มีการร้องแร็พเป็นครั้งแรกใช่มั้ย ในซีนนั้นทำไมฮิคารุจะให้ผมทำอยู่ตลอดเลยล่ะ(หัวเราะ) ฮิคารุ :อ้า...นั่น! ไม่รู้อะไรเลย แต่โคตะก็ทำให้นี่ (หัวเราะ) โคตะ :นั่นน่ะผมไม่ได้ทำให้ซะหน่อย แล้วพอมาถึงการเต้นก็ต้องแนะนำชี้ตำแหน่งของฮิคารุให้ด้วยว่า 'ตรงนี้' ฮิคารุ :ผมก็ส่งสัญญาณว่า 'เข้าใจแล้ว' ในการเต้นด้วย โฉะอง :อ้า...ตอนที่โคตะเต้นและชี้นิ้วน่ะ ถ้าเช็กดูการเคลื่อนไหวของฮิคารุจะเห็นเลยว่าดี(หัวเราะ) โอ๊ะ...รู้สึกว่าไทโยก็เหมือนกัน ก็มีผิดตำแหน่งกันด้วยไง ไทโย :โฉะองก็ผิดพลาดตรงท่อนรีฟเตอร์เหมือนกัน เพราะโฉะองจะคอยรีฟเตอร์อยู่ตลอด โฉะอง :อ้า...จริงด้วยสิ(หัวเราะ) โคตะ :หลังจากนั้นไทโยก็มาอยู่หน้า Kanpai ไทโย :อู้ววว์...ไม่พูดเรื่องนั้นนะ(หัวเราะ) ฮิคารุ :มันเกินความคาดหมายล่ะสิ มันมีซีนที่ผมกับไทโยอยู่ทางด้านซ้าย โคตะกับโฉะองอยู่ทางด้านขวา ปรากฏว่าไทโยดันไปอยู่ด้านขวา ดังนั้นเลยมีการสับเปลี่ยนตำแหน่งกัน แล้วก็ร้องบอกกันว่า 'นั่นๆไทโย' (หัวเราะ) โฉะอง :ในขณะเดียวกันผมก็บอกว่า 'ไทโยอยู่ตรงนั้นสิ'(หัวเราะ) โคตะ :ฮ่าๆๆ ใช่ๆ ผมได้ยินเสียง 'แย่แล้วไทโย' แล้วไทโยก็มาอยู่ร่วมทางด้านเดียวกับเรา (หัวเราะ) แล้วไทโยก็ซอยเท้ายิบเลย(หัวเราะ) ฮิคารุ :นั่นน่ะเป็นจินตนาการที่สุดยอดมากๆ(หัวเราะ) ไทโย :มันรวดเร็วจริงๆนะ ถ้ามุ่งหน้าเดินไปในทางตรงข้ามมันคงจะแย่กว่านี้แน่ๆเลย ดีนะที่มีการเปลี่ยนตำแหน่ง ฮิคารุ :ถ้าเป็นการร้องเล่นเต้นคนเดียวไทโยจะแสดงออกอย่างจริงจังด้วยใบหน้ายิ้มแย้มมากเลยทีเดียว(หัวเราะ) ^^ ไทโย :แต่มันก็ผิดพลาดตั้งสองรอบแน่ะ รอบแรกน่ะมันก็ค่อนข้างเพอร์เฟ็คอยู่หรอก ทุกคน :ไม่เพอร์เฟ็ค! <พูดเป็นเสียงเดียวกันเชียวนะ> ไทโย :ไม่ต้องพูดเป็นเสียงเดียวกันอย่างนั้นก็ได้(หัวเราะ) ถ้าอย่างนั้นโคตะก็ทำได้อย่างเพอร์เฟ็คเลยน่ะสิ โคตะ :(เต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจ)ก็แน่ล่ะ โฉะอง :คอนเสิร์ตคราวนี้มีหลายๆคนให้การสนับสนุนพวกเรา โคตะ :อืม...หลายๆคนที่มาเป็นแบ็คอัพให้พวกเราต้องขอขอบคุณมากๆเลยนะครับ ขอบคุณจริงๆ โฉะอง :ช่วงที่ไทสุเกะคุง(Kis-My-Ft.)ออกมาพูดคุยเรื่องเที่ยวด้วยน่ะ ทั้งสนุกและตื่นเต้นมากๆ โคตะ :ใช่ๆ แล้วคาเมะคุงกับโคกิคุงก็มาช่วยพวกเราด้วย คาเมะคุงน่ะให้ดูแลอย่างใกล้ชิดเลยล่ะ เวลาที่เราต้องพบปะกับสื่อมวลชน แล้วก็ยังช่วยเหลือเรื่องพิธีจบการศึกษาของฮิคารุที่บนเวทีอีกด้วยนะ ส่วนโคกิคุงก็เอ็นเตอร์เทนคนดูได้เก่งมากๆ ฮิคารุ :อืม...จริงๆแล้วมันเป็นการเรียนรู้น่ะ โคตะ :หลังจากจบรอบแรกแล้วที่ด้านหลังเวทีเราก็จะมาดูกันถึงความผิดพลาด คาเมะคุงก็บอกว่า 'จบแล้วจบไป ครั้งต่อไปเราต้องทำให้ดีขึ้น' ไทโย :พวกพี่ๆของNEWS ก็มาเล่นให้พวกเราด้วย ปลื้มมากๆครับ เป็นละครเวทีที่สุดยอดจริงๆ(คอนเสิร์ครั้งนั้นมี Masuda Tegoshi และ Koyama มาเป็นแขกรับเชิญค่ะ) ฮิคารุ :รู้นะว่าพวกรุ่นพี่ก็ตื่นเต้นเหมือนกัน โฉะอง :ใช่ๆ แต่ผมน่ะประทับใจช่วง MC เป็นพิเศษเลยนะ โคตะ :พวกเรา Ya-Ya-Yah ก็ไม่เข้าใจตัวเอง ในเรื่องราวที่พูดเหมือนกัน แต่มันก็เป็นการพูดธรรมดาๆที่ต้องพูด อย่างไรก็ตามคนดูก็ชอบนะ(หัวเราะ) ถ้าเป็นโคยาม่าคุงพูดสิ คนดูแต่ละคนดูจะเข้าใจมากๆ ไทโย :ใช่ อืม...โคตะก็พูดในเรื่องที่ผมอยากจะพูดไปแล้ว(หัวเราะ) ฮิคารุ :ฟังแล้วค่อนข้างจะรื่นหูดีนะ เพราะยังไงซะพวกเราเองก็ต้องพูด(หัวเราะ) โคตะ :ไม่เท่าไหร่หรอก มันเป็นประสบการณ์ เป็นประสบการณ์ โฉะอง :มาถึงคอนเสิร์ตหน้าร้อนในลำดับต่อไป จะมีแต่พวกเรา 4 คนเท่านั้นในการ MC อยากสร้างพลังให้ได้ประมาณนี้เลยครับ ทุกคน :เห็นด้วยครับ ฮิคารุ :อะไรจะเป็นพลังให้เราได้ ไทโย :การกินข้าวเช้าไง ฮิคารุ :เอ๊ะ...นั่น ไทโย :เปล่าหรอก จริงๆไม่เคยกินข้าวเช้าสักครั้ง แต่ก็ทุ่มได้อย่างสุดตัวไปจนกระทั่งจบ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ข้าวเช้าก็เป็นสิ่งสำคัญนะ หลังจากนั้นโคตะก็จะบอกว่าสบายมาก โคตะ :ใช่ แต่ว่าถ้าไม่อยากกินก็ไม่ต้องกินสิ ส่วนผมจะกินข้าวเช้าอย่างเป็นประจำอยู่แล้ว โฉะอง :ผมก็กินเหมือนกัน แต่รู้สึกว่าจะเป็นพวกสตอเบอร์รี่นะ โคตะ :ไฮโซ! ไม่ใช่ข้าวเช้าแล้ว นั่นน่ะเป็นผลไม้ต่างหากล่ะ(หัวเราะ) อาหารเช้าของผมเป็นอาหารเพื่อสุขภาพ ผมกินสลัดใส่แฮมใส่ขนมปัง เพอร์เฟ็คมาก ฮิคารุ :ผมจะพูดอะไรดีล่ะ บางทีก็ไม่ค่อยกินอะไรหรอกนะ คุณแม่จะละเอียดอ่อนในเรื่องการทำอาหารมากๆก็จะมีอาหารประเภทเนื้อกันตั้งแต่มื้อเช้าเลยน่ะสิ(หัวเราะ) โฉะอง :กินเนื้อกันตั้งแต่เช้าเลยเหรอ คอนเสิร์ตในครั้งต่อไปคงจะกินข้าวเช้าแล้วล่ะ การ MC จะได้มีระดับที่ดีขึ้น แต่ว่าล่าสุดนี้ผมก็เริ่มพูดได้ดีขึ้นแล้วนะ ไทโย :นั่นสิ อย่างในห้องแต่งตัว โฉะองก็มีเรื่องพูดเต็มไปหมดเลย ยามะพี(มาได้ไงอ่า งง) : ฮ่าฮ่าฮ่า ล่าสุดนี้ทุกคนก็ดูจะยิ่งใหญ่กันหมดเลยนะ ได้พบเจอได้พูดคุยกัน(หัวเราะ) ไทโย :ครั้งแรกสุดโฉะองน่ะมีเรื่องเต็มไปหมดเลย อยากพูดอะไรก็พูด โคตะ :ใช่ ใช่ โฉะอง :ใช่เหรอ มันเกี่ยวกับช่วงอายุด้วยแหละ ผมเป็นนักเรียนมัธยมต้นนะ ไม่ใช่เด็กประถมอย่างพวกไทโยนี่ ทุกคนยังเป็นเด็กซุกซนกันอยู่เลย อย่างไทโยนี่ค่อนข้างจะหนักกว่าใครเพื่อน(หัวเราะ) โคตะ :พวกผมก็คิดว่าไทโยหนักกว่าเพื่อนๆครับ(หัวเราะ) ไทโย :อ้า...ขอโทษ ขอโทษ ผมคิดว่าตัวเองยังเด็กอยู่จริงๆนั่นแหละ โฉะอง :แต่ว่าล่าสุดนี้ทุกคนก็เติบโตขึ้นแล้วนะ ไทโยก็สามารถพูดจาได้อย่างปกติธรรมดาเหมือนกัน(หัวเราะ) โคตะ :อ้า...จากนี้ไปพวกเราจะยิ่งสนิทสนมกันมากยิ่งขึ้น พลังสามัคคีของกลุ่มเราก็จะยิ่งสูงขึ้นด้วย ทุกคน :อู้ววว์... ถึงไทโยจะซน และมีข้อผิดพลาดในคอนเสิร์ตมากแค่ไหน ไทโยก้น่ารัก หล่อ เท่ เสมอแหละ ว่าม่ะๆๆๆๆๆ
7 Jan 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 73 |
---|
ว่าด้วยเรื่องของ Sense I-SPY NO.156 Vol.9 2005 ------------------------------------------------------ โคตะ ยาบุ "โห เรื่องวาดรูปนี่ผมไม่ได้เรื่องเลยล่ะ(หัวเราะ) แค่ให้วาดวงกลมให้สวยยังวาดไม่ได้เลย จุดเริ่มกับจุดที่จบมันไม่เคยมาพอดีกันเลย(หัวเราะ) วาดห่วยขนาดนั้นเลยล่ะ แต่เรื่องงานประดิษฐ์นี่ถนัดเลยครับ แต่มีอยู่ครั้งนึงในชั่วโมงเรียน เขาให้ปั้นรูปแขนคนครับ แล้วผมดันทำพู่กันสีแดงปาดไปโดน สุดท้ายผมก็เลยตั้งชื่องานชิ้นนั้นว่า 'เลือดโชก' ซะเลยครับ(หัวเราะ) แล้วก็ก่อนหน้านี้ผมกับพี่ชายทำยากิโซบะกินกันครับ ผมรู้สึกว่าตัวเองทำอาหารเก่งขึ้นนะ ท่าทางพี่ชายผมจะปอกเปลือกแครอทไม่เป็นด้วยล่ะ(หัวเราะ) แต่สุดท้ายพอทำเสร็จออกมาก็อร่อยดี ผมว่าเด็กผู้หญิงเนี่ยถ้าทำอาหารเป็นได้ก็ดีนะ(หัวเราะ)" ฮิคารุ ยาโอโตเมะ "ผมถนัดเรื่องวาดรูปมาตั้งแต่เด็กๆแล้วครับ แต่ส่วนใหญ่แทนที่จะวาดรูปตัวการ์ตูนอะไร ผมจะจินตนาการแล้วก็วาดออกมาในแบบฉบับของตัวเองซะมากกว่า เรียกว่าเป็นเด็กที่มีจินตนาการกว้างไกลล่ะมั้ง(หัวเราะ) สนุกดีนะ เวลาที่นึกภาพหลายๆอย่างขึ้นมาในหัวได้ อ้อ แล้วก็นะ ตอนเด็กๆเนี่ย เด็กคนอื่นเขามักจะเอาเงินที่เก็บได้ไปซื้อของเล่นใช่มั้ยครับ แต่ผมจะเอาเงินไปซื้อขนมหมดจนไม่มีเงินเก็บไว้ซื้อของเล่นใหม่เลย ผมก็เลยจัดการวาดรูปลงไปบนของเล่น ทำให้ดูเหมือนเป็นของเล่นอันใหม่ล่ะครับ(หัวเราะ) เรื่องงานประดิษฐ์ผมก็ถนัดนะ เห็นอะไรผมก็จับมาประกอบกันได้หมดแหละ แต่มีอยู่ครั้งนึงในชั่วโมงเรียน เขาให้ทำที่รองแก้ว แต่ผมจินตนาการล้ำเลิศมากครับ ทำออกมาเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้(หัวเราะ)" โฉะอง ยามาชิตะ "ผมไม่ถนัดเรื่องวาดรูปเลยครับ(หัวเราะ) ลังพวกนี้ฮิคารุเค้าเป็นคนวาดทั้งนั้นแหละ ส่วนผม แค่เขียนคำว่า Ya-Ya-Yah ลงไปเท่านั้นเอง(หัวเราะ)แต่ผมชอบพวกงานประดิษฐ์นะ สมัยประถมผมเคยทำกระปุกออมสินรูปบ้านแล้วได้รางวัลผลงานช่วงปิดเทอมฤดูร้อนด้วย นอกจากนั้นก็เคยขุดอุโมงค์ แล้วก็เอาไม้อัดเข้าไปแปะข้างในซะเรียบร้อยเลย(หัวเราะ) อ้อ แล้วพอผมไปบอกทุกคนที่บ้าน ผมเลยได้ตู้เย็นเล็กๆมาเป็นของขวัญ คือผมบ่นว่าอยากได้มาตั้งนานแล้วน่ะครับ มีตู้เย็นไว้ในห้องนอนนี่มันสบายจริงๆเลย นี่ก็กัว่าคราวหน้าจะทำอะไรขึ้นมาอีก กำลังอยากได้โซฟาน่ะ(หัวเราะ)" ไทโย อายูคาว่า "ถ้าให้พูดตรงๆ เรื่องวาดรูปนี่ผมไม่ถนัดเลยล่ะครับ(หัวเราะ) เวลาใครบอกให้วาดอะไรหน่อย แค่วาดคนผมยังวาดไม่ได้เลย(หัวเราะ) พวกรูปการ์ตูนอะไรอย่างนี้เนี่ยไม่ไหวเลยครับ แต่เวลาเรียนวิชาศิลปะที่ให้สเก็ตช์ภาพของที่เห็นนี่ผมถนัดนะ นอกนั้นถ้าเป็นเรื่องงานประดิษฐ์ผมก็ชอบเหมือนกัน จะว่าไปตอนอยู่ ป.4 ผมเคยทำงานประดิษฐ์ในชั่วโมงเรียนชิ้นนึง แต่ทำไม่เสร็จเป็นรูปเป็นร่างดี พอตอนอยู่ ป.5 ผมก็เลยกะจะเอางานเดิมมาแต่งใหม่แล้วเอาไปส่ง แต่โดนอาจารย์ดุว่าให้ทำชิ้นใหม่ ผมก็จ๋อยไปเลย(หัวเราะ) เรื่องทำอาหารเหรอครับ อืม...ผมเคยทำแต่ไข่เจียวนะ...แต่ว่าถ้าอีกหน่อยผมแต่งงาน ผมก็อยากให้ภรรยาทำอาหารอร่อยๆให้กิน ข้อจำกัดของคนที่จะมาเป็นแฟนเหรอครับ อืม...ไม่รู้สิ(หัวเราะ) แต่ถ้าเป็นคนใจดี แล้วก็คุยกันรู้เรื่องได้ก็น่าจะดีละครับ"
7 Jan 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 72 |
---|
Ya-Ya-Yah เหนื่อยนักก็พักก่อน i-spy No.164 Vol.9 2005 ----------------------------------------------------- โคตะ ยาบุ "ถ้าเป็นวันหยุดส่วนใหญ่ผมจะนอนตื่นสายครับ ตื่นมาก็กินอาหาร ไม่ใช่เมนูหรูอะไรหรอก อุด้งนี่ละ(หัวเราะ ) หลังจากนั้นก็พักผ่อนสบายๆสักพัก แล้วก็ออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ส่วนใหญ่ไปดูหนังครับ มีบางทีไปสวนสนุก ปกติผมงานยุ่งไม่ค่อยได้ไปเที่ยวกับเพื่อนๆ พอมีวันหยุดก็เลยชวนเพื่อนๆออกไปเที่ยวเล่นกัน Enjoyสุดๆ เที่ยวเสร็จ บางครั้งก็ชวนกันไปกินราเม็ง แล้วถึงกลับบ้าน แต่ส่วนใหญ่จะกลับไปกินข้าวที่บ้าน กลับมาแล้วก็จะจัดห้องบ้าง ดูทีวีบ้าง ฟังเพลงบ้าง เสร็จแล้วก้อาบน้ำ อาบน้ำเสร็จง่วงนอน แต่เข้านอนไม่ได้ต้องอ่านหนังสือก่อน(หัวเราะ) อยู่มัธยมปลายแล้วต้องตั้งใจเรียนหน่อย ถ้าวันไหนมีงานหรือว่าไปโรงเรียนก็จะตื่นเช้าเจ็ดโมง กินข้าวเช้า จริงๆแล้วผมชอบอาหารญี่ปุ่น แต่มื้อเช้าที่บ้านเป็นขนมปัง(หัวเราะ) กินเสร็จก็ขึ้นรถไฟไปโรงเรียน ตอนเย็นไปทำงาน ถ้าวันไหนงานเสร็จเร็ว ก็จะไปกินข้าวกับสมาชิก A.B.C. แต่ส่วนใหญ่จะกลับไปกินข้าวที่บ้าน เพราะเวลาอยู่บ้านคือเวลาที่ผ่อนคลายสบายใจที่สุด กินข้าวเสร็จ อาบน้ำอ่านหนังสือ ท้ายสุดแปรงฟันครับ ถ้าแปรงฟันเมื่อไหร่แสดงว่าวันนั้นจบแล้ว(หัวเราะ) SUMMARY E NO IKIGOMI เวอร์ชันของพวกเรา ยังไงก็ต้องถูกเปรียบเทียบกับเวอร์ชั่นของ NEWS อยู่แล้ว พวกเราจะพยายามแสดงในแบบของพวกเราให้เต็มที่ จะพยายามแสดงให้ดีที่สุดครับ" +-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+- ฮิคารุ ยาโอโตเมะ "ผมต้องออกนอกบ้านเป็นประจำอยู่แล้ว ในวันที่ต้องไปโรงเรียนกับทำงาน เพราะฉะนั้นพอมีวันหยุดส่วนใหญ่จะดูดีวีดีอยู่ที่บ้านสบายๆ แต่ว่าช่วงนี้มีหนังสนุกๆลงโรงหลายเรื่อง ก็จะออกไปดูหนัง เวลาอยู่บ้าน...พอดูหนังเสร็จก็จะดูคอนเสิร์ตของรุ่นพี่ต่อ ดูเยอะครับ เมื่อเร็วๆนี้ดูคอนเสิร์ตของ KAT-TUN พวกพี่ๆเขาเท่มาก! แล้วผมก็ดูคอนเสิร์ตของศิลปินตะวันตกที่ผมชอบด้วย ดูคอนเสิร์ตพวกนี้ได้ศึกษาไปในตัวด้วย ตกกลางคืน อาบน้ำเสร็จก็จะอ่านหนังสือ ตอนนี้ขยันดูวิชาคณิตศาสตร์ เหตุผลก็คือผมอ่อนวิชานี้น่ะสิครับ(หัวเราะ) ผมไม่อยากตามหลังเพื่อนๆก็เลยต้องขยันหน่อย ก่อนนอนผมจะต้องเช็กผลการแข่งขันเบสบอล เช็กจากโทรศัพท์มือถือ เช็กแล้วก็อยากรู้ว่าเกมมันเป็นยังไง ก็จะดึงภาพขึ้นมาดู บางครั้งดูจนถึงดึกดื่นก็จะถูกแม่เอ็ด 'นอนได้แล้ว!'(หัวเราะ) วันที่ต้องทำงานหรือไปโรงเรียนผมจะตื่นเช้าประมาณหกโมง แล้วก็นอนรอบสอง ตื่นอีกทีสี่โมงครึ่ง(หัวเราะ) นอนสองรอบมีผลดีนะครับ เพราะตื่นรอบสองตาจะสว่างเลยหายง่วง! จากนั้นก็กินข้าวเช้า ออกไปเรียน ไปทำงาน เสร็จกลับมาทำการบ้านแล้วก็เข้านอน ช่วงนี้ชีวิตที่โรงเรียนสนุกมากครับ SUMMARY E NO IKIGOMI อยากให้ไปดูกันครับ จะได้เห็นว่าพวกเรามีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง" +-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+- ไทโย อายูคาว่า "ถึงจะเป็นวันหยุดผมก็ตื่นประมาณแปดโมงครับ ส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้อยู่บ้านหรอกครับ จะออกไปเที่ยวกับครอบครัวหรือไม่ก็ไปกับเพื่อนๆ ล่าสุดไปเที่ยวสวนสนุกกับครอบครัว ถ้าไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ก็จะไปเจอกันที่จุดนัดพบก่อน จากนั้นก็จะเดินจากจุดนัดพบไปตามที่ต่างๆเลยครับ(หัวเราะ) แต่ว่าสนุกครับ คราวหน้าวางแผนไว้ว่าจะเดินจากจุดนัดพบกลับบ้าน เป็นการฝึกฝนตัวเอง(หัวเราะ) [ระวังโดน(เค้า)ฉุดระหว่างทางน้าาาา เป็นห่วงๆๆ] กลับถึงบ้านประมาณสองทุ่ม หลังจากนั้นก็จะพักผ่อนสบายๆ ข้าวเย็นล่ะ ออกไปกินข้างนอกกับครอบครัวก็มี แต่ส่วนใหญ่จะกินกันที่บ้าน ช่วงสี่ทุ่มถึงเที่ยงคืนดูทีวี ทำการบ้าน แล้วก็เข้านอน ส่วนวันที่ต้องไปโรงเรียนกับทำงาน ผมจะตื่นประมาณหกโมงตื่นเช้าขนาดนี้ลำบากนะ(หัวเราะ) บางครั้งไม่ตื่นแม่ก็จะมาปลุกให้ด้วยอารมณ์โมโห(หัวเราะ) กินข้าวเช้าแล้วก็ไปโรงเรียนเรียนหนังสือ ตอนเย็นไปทำงาน แล้วก็กลับบ้าน เวลาอยู่บ้านผมไม่ค่อยดูทีวี กินข้าว อาบน้ำ ทำการบ้าน แล้วก็เข้านอนตอนเที่ยงคืน ได้นอนวันละ 6 ชั่วโมง จริงๆแล้วไม่พอนะ แต่ว่าผมก็ไม่เคยไปนั่งหลับในห้องเรียนครับ ครั้งแรกได้ยินว่าจะได้ทำ SUMMARY E NO IKIGOMI ตกใจมากเลยครับ ยังไงก็ตาม จะไม่ให้แพ้เวอร์ชั่นของ NEWS จะฝึกซ้อมเต็มที่ อยากให้แฟนๆได้ดูงานดีๆ ตัวผมเองก็ตื่นเต้นนะ ไม่รู้ว่าเนื้อหาของงานจะเป็นยังไง" +-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+- โฉะอง ยามาชิตะ "วันหยุดส่วนใหญ่ผมจะนอนตื่นสาย นอนเต็มที่เลยประมาณ 10 ชั่วโมง วันหยุดทั้งทีต้องนอนให้สาแก่ใจไปเลย(หัวเราะ) พอตื่นมาก็จะรู้สึกงัวเงียอยู่พักนึง แล้วก็กินข้าว เพราะฉะนั้นถ้าจะออกไปข้างนอก ส่วนใหญ่จะหลังเที่ยงครับ ปกติเวลาออกไปข้างนอกก็จะออกไปดูหนัง ก่อนไปจะเช็กก่อนว่ามีหนังเรื่องไหนน่าดู แล้วก็เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนครับ นัดเพื่อนๆไปร้านกาแฟร้านโปรด แล้วก็นั่งคุยกันสบายๆที่นั่น เสร็จแล้วก็กลับบ้าน เวลาอยู่บ้านผมชอบดูรายการชวนหัว ดูเสร็จเข้านอนอย่างอารมณ์ดี(ยิ้ม) วันที่ต้องไปโรงเรียนกับทำงาน ผมจะตื่นเช้ามาก แน่นอนอยู่แล้วว่าถ้าตื่นเช้าก็ต้องง่วงนอนเป็นธรรมดา แต่ว่าผมเคยชิยแล้วไม่เป็นไร! ผมใช้เวลาเดินทางไปโรงเรียนประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง เวลาอยู่บนรถไฟก็จะฟังเพลง แล้วก็เผลอหลับเป็นประจำ(หัวเราะ) เวลาอยู่ที่โรงเรียน อยู่กับเพื่อนๆรื่นเริงมากครับ สนุกมาก หลังเลิกเรียนไปทำงาน เสร็จแล้วกลับบ้าน กลับบ้านผมก็จะสบายๆจนถึงเวลาเข้านอน ตอนแรกที่รู้ว่า Ya-Ya-Yah จะได้ทำ SUMMARY E NO IKIGOMI ตกใจมากเลยครับ แต่ว่าไม่มีแรงกดดันนะ จะพยายามทำให้ดีที่สุด อยากให้ทุกคนที่มาดูสนุกสนานครับ" +-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-
7 Jan 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 71 |
---|
a-Ya-yah เฮฮาชีวิตนักเรียน i-spy 2004 เรื่องโดยakira ----------- ถึงในจอทีวี หรือบนเวทีคอนเสิร์ต เราจะได้เห็นYa-Ya-yah กันแบบไหน แต่ยังไงน้องๆหนูๆก็ยังต้องมีอีกหน้าที่คือไปโรงเรียนทุกวันเหมือนอย่างเราๆเนี่ยแหละ อยากรู้มั้ยล่ะว่าชีวิตนักเรียนตั้งแต่ตื่นเช้า จนกระทั้งกลับบ้านของแต่ละคนเป็นยังไงบ้าง ถ้าอยากรู้ก็บุกไปที่โรงเรียนเลยดีกว่า ตอนเช้าตื่นกี่โมง? ยาบุ :ตื่นช่วง 7 โมง 55 นาที - 8 โมง 5 นาที ฮะ ฮิคารุ :อืม...7 โมง ครึ่ง ไทโย :6 โมงฮะ โฉะอง:6 โมงครึ่ง แล้วตื่นยังไงล่ะ? ยาบุ :ถึงเวลาก็ตื่นเองเลย ฮิคารุ :ตั้งนาฬิกาปลุกในโทรศัพท์มือถือ ไทโย :คุณแม่จะกดโทรศัพท์สายในมาปลุก โฉะอง:ตั้งนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์มือถือเหมือนกันฮะ แต่มันยังไม่ทันปลุก ผมก็มักจะตื่นก่อน ตื่นมาปั๊ป ทำอะไรเป็นอย่างแรก? ยาบุ :เอาน้ำลูบผม เพราะตื่นมาผมจะกระเซิงมาก ฮิคารุ :นั่งเหม่อไปกินข้าวไป แล้วก็ฟังแม่บ่นไปด้วย ไทโย :เข้าห้องน้ำ โฉะอง:ล้างหน้าให้ตื่นเต็มตา อาหารเช้าที่ชอบ? ยาบุ :ข้าวกับไข่ ซุปเต้าเจี้ยว แล้วก็ผักดอง ฮิคารุ :คอนเฟลค ไทโย :เบคอน โฉะอง:พักนี้ไม่ได้กินข้าวเช้าฮะ พอเรียน ม.ปลายแล้ว จากบ้านไปโรงเรียนมันใช้เวลามากขึ้นน่ะ ตั้งแต่ตื่นนอนจนกระทั่งออกจากบ้านใช้เวลาเท่าไหร่? ยาบุ :ตื่นมาเอาน้ำลูบผม ทักคนในบ้าน กินข้าว แล้วก็ออกจากบ้านเลย ประมาณ 25 นาทีมั้ง ฮิคารุ :กินข้าวช้าว เก็บจานชาม แล้วก็กลับไปนอนที่เบาะอีก 1 นาที แล้วก็เตรียมตัวไปเรียน ประมาณ 30-40 นาทีล่ะมั้ง ไทโย :ก่อนอื่นก็เปลี่ยนเสื้อแล้วก็ลงไปนอนต่ออีกครึ่งชั่วโมง กินข้าวเช้า แปรงฟัน ล้างหน้า เข้าห้องน้ำแล้วก็ออกจากบ้าน รวมๆก็ประมาณ 1 ชั่วโมง กับ 10 นาที โฉะอง:ของผมก็ล้างหน้า เปลี่ยนเสื้อ ทำผม ถ้ายังพอมีเวลาก็จะกินข้าวเช้าแล้วค่อยออกจากบ้านทั้งหมดก็ประมาณ 40 นาที ห้อยอะไรที่กระเป๋านักเรียนหรือเปล่า? ยาบุ :กระดิ่งเตือนภัยครับ ฮิคารุ :เครื่องราง เขียนว่า 'ชัยชนะ'(แล้วก็หยิบขึ้นมาดูเพื่อความชัวร์) อ้าว เครื่องรางให้เดินทางปลอดภัยนี่นา (หัวเราะ) ไทโย :พวงกุญแจสีทอง ที่ได้มาเป็นของขวัญวันเกิด โฉะอง:ไม่ห้อยอะไรเลย ผมไม่ชอบน่ะฮะ ทำอะไรระหว่างเดินทางไปโรงเรียน? ยาบุ :ผมเดินไปครับ ก็จะเดินคุยกับเพื่อนไปตลอดทาง ฮิคารุ :ปกติก็จะเดินคุยกับเพื่อนเหมือนกัน แต่ถ้าวันไหนตื่นสายก็ต้องวิ่งไปคนเดียว ไทโย :ผมนั่งรถไฟไปเรียน ส่วนใหญ่จะนั่งหลับ แต่ช่วงที่มีสอบก็จะเอาหนังสือขึ้นมาอ่าน โฉะอง:หลับบนรถไปฮะ ที่นั่งเรียนในห้องตอนนี้? ยาบุ :นั่งริมหน้าต่าง ตัวที่ 2 จากข้างหลัง ฮิคารุ :หลังสุดริมฝั่งระเบียง ไทโย :นั่งแถวกลางแต่อยู่หลังห้อง โฉะอง:ฝั่งระเบียงตัวที่ 2 จากข้างหลัง วิชาที่ชอบ? ยาบุ :ประวัติศาสตร์ฮะ เมื่อก่อนผมชอบญี่ปุ่นยุคสงคราม แต่เดี๋ยวนี้สนใจประวัติญี่ปุ่นยุคปัจจุบันด้วย ฮิคารุ :วิชาพละอยู่แล้ว ไทโย :วิชาวิทยาศาสตร์ครับ เวลาได้ทำการทดลองแล้วสนุกดี โฉะอง:พละครับ ชอบอาจารย์ที่สอน เค้าดูเอาจริงเอาจังมาก เหมือนในเรื่อง 3 nen B gumi kimpachi sensei เลย แล้ววิชาที่ไม่ถนัดล่ะ? ยาบุ :คณิตศาสตร์ รู้สึกว่ายากมากเลย ฮิคารุ :คหกรรมครับ ไม่ถนัดเย็บผ้าเลย ไทโย :วิชาสังคม จำพวกศัพท์เฉพาะไม่ได้ ไม่ถนัดทั้งภูมิศาสตร์ ทั้งประวัติศาสตร์ด้วย โฉะอง:เศรษฐศาตร์กับการปกครองมั้ง... ในชั่วโมงเรียน เวลาไหนที่รู้สึกประหม่ามากที่สุด? ยาบุ :อืม...ไม่ค่อยมีนะ ฮิคารุ :เวลาโดนเรียกให้อ่านบทเรียน วิชาภาษาญี่ปุ่นฮะ ไทโย :เวลาโดนอาจารย์ชี้ฮะ อย่างถ้าอาจารย์ชี้ตามเลขที่นั่ง พอใกล้จะถึงตัวเองแล้วจะตื่นเต้นมากเลย โฉะอง:เวลาเด็กผู้หญิงที่นั่งข้างๆหันมาถามว่า 'เข้าใจโจทย์ข้อนี้มั้ย' เพราะว่าผมส่วนใหญ่จะตอบไม่ได้น่ะ (หัวเราะ) ช่วงสอบอ่านหนังสือยังไง? ยาบุ :ผมเริ่มอ่านหนังสือก่อนสอบสัปดาห์นึง แต่จะมาตั้งใจจริงๆก็ 4 วันสุดท้าย ตรงไหนสำคัญๆก็จะจดออกมาท่อง ฮิคารุ :ผมเริ่มอ่าน 2 สัปดาห์ก่อนสอบ ไทโย :ผมจะวางแผนก่อนสอบสัปดาห์นึงครับ แต่ไม่เคยทำได้ตามแผนที่วางไว้เลย (หัวเราะ) โฉะอง:ที่จริงผมอยากเริ่มอ่านหนังสือก่อนสอบ 2 สัปดาห์นะ แต่ตอนสอบปลายภาคเทอม 1 ที่ผ่านมา ผมอ่านแค่คืนเดียวเอง เวลาพักกลางวันชอบไปอยู่ที่ไหน? ยาบุ :ชอบเล่นวิ่งไล่จับในห้องเรียน ไม่ก็นอนกลางวันตรงข้างหน้าต่าง ฮิคารุ :ชอบไปยืนเหม่ออยู่ตรงระเบียงเชื่อมอาคาร เพราะว่ามันเย็นดี ไทโย :ดาดฟ้าครับ ยืนคุยกับเพื่อนไปมองคนที่เล่นอยู่ที่สนามไป โฉะอง:ส่วนใหญ่จะอยู่ในห้องเรียนครับเพราะว่าเย็นดี ถ้าได้เป็นประธานนักเรียน อยากจะทำอะไร? ยาบุ :อยากทำให้ทุกคนรู้สึกสบายๆกับชีวิตในโรงเรียน ฮิคารุ :จะทำให้ทุกคนมีความสุขกับโรงเรียนจะได้ไม่มีปัญหาเด็กไม่มาโรงเรียน ไทโย :อยากสร้างสระน้ำตรงกลางสนาม แล้วก็เอาปลามาเลี้ยงในนั้น โฉะอง:อยากทำให้อาจารย์ทุกคนเป็นคนสนุกสนานเฮฮาฮะ ชมรมที่อยากเข้า? ยาบุ :ชมรมฟุตบอล ฮิคารุ :เทนนิส ไม่ก็เบสบอล ไทโย :ชมรมบาส ชอบมาตั้งแต่สมัย ม.ต้นแล้วครับ โฉะอง:ชมรมเทนนิสครับ เคยดูการ์ตูนเกี่ยวกับเทนนิสแล้วผมว่ามันเท่ดี เลิกเรียนแล้วกลับบ้านเลยหรือเปล่า? ยาบุ :รีบกลับแล้วก็ไปเล่นกับเพื่อนทันที บางทีก็ไปบ้านเพื่อน บางทีเพื่อนก็มาที่บ้านฮะ ฮิคารุ :กลับบ้านทันที แล้วก็นอนเล่นอยู่ที่บ้านสบายที่สุดแล้วฮะ ไทโย :ผมไม่รีบกลับบ้านหรอก จะนั่งคุยเล่นกับเพื่อนอยู่ประมาณ 2 ชั่วโมงแล้วค่อยกลับ โฉะอง:ผมจะนั่งกินอะไรที่โรงอาหารไป คุยกับเพื่อนๆไป อยู่จนประตูโรงเรียนจะปิด แล้วเค้าก็จะมาไล่ให้กลับบ้านน่ะ (หัวเราะ) สุดท้ายล่ะ คิดว่าสำหรับตัวเองแล้วโรงเรียนคือ? ยาบุ :เป็นที่ที่ได้เจอเพื่อนๆ ได้ผ่อนคลาย แค่ได้ไปโรงเรียนก็รู้สึกดีแล้ว เพราะฉะนั้นโรงเรียนจึงเป็นที่ที่สำคัญสำหรับผมมากๆเลยล่ะ ฮิคารุ :สำหรับผม มันก็คือที่เรียนนั่นแหละ แต่ผมก็ไม่ได้เกลียดการเรียนหรอกนะ ไทโย :อืม...เป็นที่ที่ได้เจอเพื่อนๆแล้วก็ชาร์จแบตให้ตัวเอง เพราะฉะนั้นถ้าต้องไปทำงานหลังเลิกเรียนผมก็จะยังเต็มที่ได้อยู่ครับ โฉะอง:เป็นที่ที่เราเล่นสนุกแค่ไหนก็ได้ในช่วงเวลาที่มีอยู่จำกัด...ละมั้ง
7 Jan 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 70 |
---|
เหลือแค่ 2 ก็สนุกได้ ไทโย & โฉะอง เรื่องโดย ฮานาบิ i-spy No.165 Vol.10 2005 ************************** ตอนนี้เหลือแค่ 2 หนุ่ม ไทโยกับโฉะองนะคะ เพราะอีกสองหนุ่มยาบุกับฮิคารุไปเล่นที่ลาสเวกัสกับพี่วงนิวส์ ไปอ่านที่เค้าคุยกันเลย โฉะอง :ฮ้า วันนี้อากาศดีจังเนอะ ไทโย :จริงด้วย รู้สึกดีจัง ป่านนี้เจ้าโคตะกับฮิคารุคงไปอาบแดดเพลิดเพลินอยู่ที่ลาสเวกัสแล้วล่ะ (คิดถึงเพื่อนๆล่ะสิ รีบพูดถึงเชียว) โฉะอง :ก็น่าจะเป็นงั้น...ว่าแต่เดี๋ยวนี้รู้สึกเหมือนโคตะชักจะดูเหมือนรุ่นพี่ขึ้นทุกวันแล้วว่ามั้ย เห็นคุยแต่กับจูเนียร์รุ่นน้องอยู่นั่นแหละ สงสัยกำลังสวมบทเป็นรุ่นพี่ผู้แสนดีอยู่ (หัวเราะ) ไทโย :นั่นก็เป็นวิธีฝึกการแสดงอีกแบบหนึ่งนะ (หัวเราะ) โฉะอง :ล้อเล่นนะโคตะ ความจริงเป็นที่พึ่งของน้องๆได้มันก็ดี ไทโย :ฉันเองก็อยากคุยกับรุ่นน้องให้มากๆเหมือนกัน โฉะอง :งั้นก็พยายามเข้านะ ไทโย :อีกอย่างนะ โคตะเค้าเป็นคนกินข้าวเช้าแบบเป็นเรื่องเป็นราวมาก ถ้าไม่กินก็เหมือนจะไม่มีแรง มีความรู้สึกว่าถ้าเค้าจะทำอะไรก็มักจะจริงจังกับทุกเรื่อง โฉะอง :ส่วนเจ้าฮิคารุนี่ก็ชอบพูดอะไรตลกๆแบบไม่กลัวเช้าบ้านเค้าโกรธเอาเลย ไทโย :พูดทุกอย่างไม่เคยกลัวใครน่าอิจฉาเนอะ โฉะอง :ช่วงนี้ทีมงานตั้งชื่อเล่นให้เค้าใหม่ว่า 'โอมุสึบิซัง' ด้วย (หัวเราะ) ฮิคารุเค้าชอบทำให้ทีมงานในกองถ่ายคึกคักอยู่บ่อยๆ แต่ก็มีบางส่วนที่อยากให้เค้าปรับปรุงหน่อย เค้าเป็นคนที่อารมณ์ขึ้นลงง่ายและรุนแรงมากเลย ไทโย :ใช่ๆๆๆๆๆ(หมายเหตุ:คำซ้ำๆที่ไทโยชอบพูดติดกันแบบนี้ถูกเรียกว่าภาษาไทโย) โฉะอง :หลุดออกมาแล้วภาษาไทโย ไทโย :วันนี้ตั้งใจพูดต่างหาก(หัวเราะ) ว่าแต่เดี๋ยวนี้โคตะเค้าพูดจาเย็นชาบ่อยนะ ดูเป็นผู้ใหญ่มันก็ดีอยู่หรอก แต่พูดเจ็บเกินไปมันจะดีเหรอ ฉันยังเคยโดนเลย โฉะอง :ฉันก็โดน บ่อยด้วย (ตายแล้วโคตะ อย่างนี้ต้องจับตบปาก...ด้วยปากซะให้เข็ด เหอๆ) ไทโย :เหรอ ส่วนฮิคารุเนี่ยฉันอยากให้เค้าเลิกร้องท่อนฮุคของเพลงฮิตๆวนไปวนมาทั้งวันซักที(หัวเราะ) เฮ้อ แต่ว่าพูดยังงั้นก็น่าสงสารฮิคารุเหมือนกันนะ (ใช่ๆๆ ป่านนี้จามไม่รู้รอบแล้ว) โฉะอง :ไม่เป็นไรหรอก...ว่าแต่เมาท์ถึงแต่เจ้าพวกนั้นคงไม่ค่อยดี (ทั้งที่ตัวเองก็เมาท์มาตั้งเยอะแล้วเนี่ยนะ เพิ่งรู้ตัวว่ามันไม่ดี เข้าใจอ่ะนะว่ามันเพลิน คิกๆๆ) งั้นฉันตั้งคำถามไทโยบ้างดีกว่า ไทโยชอบไปเที่ยวที่ไหนหรือทำอะไรบ้างในวันว่างๆที่ไม่มีงานน่ะ ไทโย :ถ้าวันที่ไม่มีงานตรงกับวันหยุด ฉันก็มักจะไปเที่ยวบ้านเพื่อน กินขนมไทยากิบ้าง เล่นเกมส์บ้าง บางทีก็ไปเล่นบาสเกตบอลที่สวนสาธารณะกว้างๆ โฉะอง :ที่บอกว่าไปลื่นที่กำแพงดินอะเหรอ ไทโย :ไม่ได้ลื่นซักหน่อย โฉะอง :อ้าวเหรอ แหม ไม่เห็นต้องตอบเย็นชาขนาดนั้นเลย (หัวเราะ) ไทโย :เออใช่ คราวหน้านัดกันว่าจะเดินจากโรงเรียนกลับบ้านพร้อมเพื่อนๆละ ปกตินั่งรถไฟฟ้าหนึ่งชั่วโมง ถ้าเดินก็คงใช้เวลา 5 ชั่วโมงได้ (งั้นไปขึ้นรถไฟฟ้ากลับเหมือนเดิมเถอะ เดี๋ยวโดนสาวๆลักพาเอาไปกินระหว่างทางนะ) โฉะอง :5 ชั่วโมง โห!!! อึดกันจัง ไทโย :ต้องสนุกแน่ นายก็ลองทำดูสิ โฉะอง :ไม่ไหวหรอก ไทโย :งั้นฉันถามนายมั่ง ตอนนี้มีหมวกกี่ใบแล้ว โฉะอง :หมวกเหรอ ก็...ตอนนี้มี 2 ใบ ไทโย :2 ใบเนี่ยนะ ทำไมมีแค่นี้อ่ะ อีกใบมีไว้สำรองเวลาโดนลมพัดเหรอ โฉะอง :ใช่แล้ว เวลาลมพัดแรงๆ (หัวเราะ) ไทโย :ถ้าสมมติว่าเดินๆไปเจอดอกไม้กำลังบานสวยเลย ขืนลมพัดต้องเยินแน่ๆ แบบนี้จะยอมเอาหมวกไปกันลมให้มันหรือเปล่า (คิดได้ไงเนี่ยทาคุง) โฉะอง :แหงสิ แต่ถ้ามันเป็นที่ที่ไม่โดนแดด ฉันอาจจะปล่อยให้มันโดนทำลายก็ได้นะ ฉันเป็นพวกเปลี่ยนใจปุ๊ปปั๊ป ไทโย :แล้วที่บ้านมีกี่ใบ โฉะอง :ประมาณ 17-18 ใบได้มั้ง ไทโย :สุดยอดดดด(หมายเหตุ: ในบรรดาภาษาของไทโยมักจะมีคำว่าสุดยอดหลุดออกมาบ่อยๆด้วย) โฉะอง :เอาอีกแล้ว ภาษาไทโย (หัวเราะ) ไทโย :แล้วกางเกงยีนล่ะ ฉันมีแค่ 3 ตัวเอง โฉะอง :เหรอ ของฉันมีประมาณ 20 ตัวได้ ไทโย :โห สุดยอด งั้นขอบ้างสิ ครึ่งนึงก็ยังดี โฉะอง :เฮ้ย เยอะไปแล้ว ไทโย :ขอเหอะ น้าๆๆๆ โฉะอง :โทษทีนะ พอดีเพิ่งให้น้องชายไป (โอ๋ๆ ไทโย พี่โฉะองเค้าไม่ให้ก็ไม่เปงไร ที่ไทโยใส่ๆอยู่น่ะ ก็หล่อ+เท่+น่ารักอยู่แล้วล่ะ คิกๆ) ไทโย :แล้วสร้อยคอล่ะ โฉะอง :ถ้าเป็นสร้อยคอล่ะก็ให้ได้ ไทโย :ในที่สุด (หมายเหตุ: คำว่า 'ในที่สุด' ในภาษาไทโย มักจะใช้เวลาดีใจสุดๆ) ในที่สุด ฉันก็จะได้เป็นเจ้าพ่อแฟชั่นซักที ตลอด 4 ปีมานี้ มีแต่คนบอกว่าฉันเชย (ใคร? ใครมันมาว่าทาคุงช้าน และทาคุงของหลายๆคน) โฉะอง :ฮ่าๆๆ ไทโย :ขนาดอยู่โตเกียวนะเนี่ย แต่ฉันไม่รู้จักร้านเสื้อผ้าเท่ๆ แถวฮาราจูกุหรือชิบุย่าเลย กว่าจะนำแฟชั่นได้คงต้องใช้เวลาอีกพักใหญ่ ต้องให้โฉะองช่วยแล้วล่ะ โฉะอง :เราพึ่งไปชอปปิ้งด้วยกันมาเองนี่ ไทโย :อ้อ ใช่ เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา โฉะอง :ผมพาไทโยไปร้านประจำ พอถามว่า 'อันนี้เหมาะกับฉันมั้ย'เค้าก็ได้แค่ 'เอ่อ...' ก็เลยต้องไปร้านอื่น สุดท้ายเลยได้รองเท้ามาแค่คู่เดียว ไทโย :ไอ้ที่เวลาโฉะองถามแล้วฉันตอบได้แค่ 'เอ่อ' เนี่ย ฉันก็กลุ้มใจเหมือนกันนะ ขนาดโฉะองจะเลือกเสื้อให้ฉันยัง 'เอ่อ' เลยอะ โฉะอง :สรุปว่าเอ่อไปงั้นไม่มีความหมาย ไทโย :ก็ใช่น่ะสิ - -" ให้ฉันตัดสินใจไม่ได้หรอก โฉะอง :เอาน่า ไว้ไปกันใหม่...ว่าแต่ฉันมีอะไรที่อยากจะทำในฐานะ Ya-Ya-yah เยอะแยะเลย อย่างเช่นเล่นละครกัน 4 คนเป็นต้น ไทโย :ดีนะ ฉันเองก็อยากสวมรอยเป็นคุณครู นี่เรียกว่าเป็นโครงการปฏิวัติของไทโย อายูคาว่า (อืม... แล้วก็อย่าไปโดดตึกเหมือนใน 3-B อีกนะ) โฉะอง :ฉันรู้สึกว่าหลังกล้องแล้วไทโยเป็นคนสนุกดีออก(หัวเราะ) ไทโย :ก็ฉันคุยไม่เก่งอ่ะ ในคอนเสิร์ตก็ยังแบบว่า 'วันนี้จะทำให้ทุกคนคึกคักให้ได้เลย อ๊ะ รู้สึกว่าพูดเสียงสูงไปนิดแฮะ' (หัวเราะ) อย่างเวลาคุยกับรุ่นพี่ คืดเอาไว้แล้วว่าควรจะพูดด้วยภาษาสุภาพ มันก็ดันพูดไม่ออก โฉะอง :ถ้าอยากเล่นคอนเสิร์ตของตัวเองมันก็ต้องมีกันแค่ 4 คน เพราะฉะนั้นมันจะพูดแบบไหนก็ได้ จะใช้ภาษาแบบกันเองหรือว่าภาษาไทโยก็ได้นี่ ไทโย :ฉันมันเป็นพวกชอบคิดอะไรในแง่ลบยังงี้แหละ แบบ 'อ๊ะ ตรงงนี้ต้องพูดยังงี้ เพราะว่าก็ไม่ได้มีแต่แฟนๆของผมคนเดียวนี่นา' อะไรๆก็คิดให้มันแย่ไว้ก่อน โฉะอง :แต่ฉันว่าตอนนี้ไทโยก็เป็นคนสนุกสนานดีออก ยังไงซะตอนนี้พวกเราก็อยู่รวมกันในฐานะ Ya-Ya-yah เพราะฉะนั้นเราต้องลุยกันให้ถึงที่สุดดีกว่า
7 Jan 2006 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 69 |
---|
..............
1 Jan 2006 | Comment by :
Mamarin
|
Comment 68 |
---|
....................
29 Oct 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 67 |
---|
จับคู่ปรองดองกัน ระหว่าง Kut-tun และ Ya-Ya-yah i-spy VOL.7 No.105 2003 เรื่องโดย Jiichan ************************** อาบน้ำกัน...กับจิน อาคานิชิ vs โคตะ ยาบุ "ชอบยาบุจัง...เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่ผมชอบเด็กแบบนี้" ใครที่ติดตามผลงานของจินคงเคยได้ยินมาบ้างแล้วเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็จินเล่นพูดทั้งในรายการโทรทัศน์ การให้สัมพาษณ์นิตยสารทั่วไปจนกลุ่ม Ya-Ya-Yah ทุกคนก็รุ้กันดี งั้นต้องไปฟังกันหน่อยแล้วว่าเค้าจะคุยอะไรกันบ้าง จิน:โอ้ ยาบุ:สวัสดีครับ จิน:...สวัสดี ยาบุ:... จิน:... เอ๊ยทำไมเงียบกันไปเลยเนี่ย คงไม่ได้เขินกันหรอกนะ ก็สองคนสนิทกันดีอยู่ไม่ใช่เหรอ? จิน:สนิทสิ...เนอะ! ยาบุ:ก็ปกตินะ จิน:แหม...ยาบุพูดไม่ตรงความจริงเลย(ทำท่าน่ารัก) ยาบุ:(หัวเราะเขินๆ) จิน:เออใช่ ว่าแต่ตอนที่พี่โทรไปก่อนหน้านี้ ทำไมนายไม่รับล่ะ? ยาบุ:ก็นอนหลับไปแล้วนี่ฮะ จิน:วันถัดมาล่ะ? ยาบุ:ง่วงฮะ จิน:แล้ววันถัดมาล่ะ ยาบุ:เป็นวันก่อนสอบพอดี จิน:แล้ววันพรุ่งนี้ของวันถัดมาล่ะ? ยาบุ:(ชักเริ่มรำคาญ)ก็โทรศัพท์ของอาคานิชิคุงคุยยาวเกินไป มันแย่นะ จิน:ก็นายไม่ตัดบทนี่นา ยาบุ:เอ่อ ตามมารยาทควรให้ฝ่ายที่โทรมาเป็นคนวางสายนะฮะ จิน:งั้นหรอกเหรอ? ยาบุ:เป็นธรรมเนียมทั่วไปนะฮะ จิน:จริงอะ (ทำท่าไม่รู้สุดๆ) ยาบุ:แต่ผมหลับแล้วก็เลยไม่รับน่ะ จิน:เข้าใจละ... คุยกันมาถึงตรงนี้สองคนก็เริ่มเล่นแชมพูด้วยท่าทางน่าสนุกมากเลย จิน:มาคุยอะไรที่ได้เรื่องได้ราวกันบ้างดีกว่าทีนี้ (เริ่มทำตัวเป็นพี่ที่ดี) ยาบุ:อื้ม (น้องทำท่าเอาจริงไปด้วย) จิน:งั้นเปิดโอกาสให้นายถามก่อน ยาบุ:เอ๊!! จิน:เอ้า จะปล่อยจนดึกให้ผีมาหลอกหรือไงกัน? ยาบุ:โธ่ อย่าหลอกเด็กหน่อยเลย (แต่ทำหน้าไม่ค่อยสบายใจเหมือนกันนะ) จิน:อย่าหนวกหูน่า...ทำตัวดีๆหน่อย ยาบุ:ฮะๆ ถามก็ถาม...ตอน ม. ต้น เป็นเด็กยังไงฮะ? จิน:เป็นเด็กไม่ดีหรอก แต่ก็น่ารักเหมือนนายนี่แหละ ยาบุ:...(อึ้ง) แล้วชอบวิชาอะไรฮะ? จิน:พลศึกษา ยาบุ:อาหารที่ชอบ? จิน:สปาเกตตี ยาบุ:เข้าชมรมอะไรหรือเปล่า? จิน:ฟุตบอล ยาบุ:โอเคฮะ ถึงตาอาคานิชิคุงถามมั่ง จิน:ชอบอะไรเหรอ? ยาบุ:โอเด้ง จิน:อยากไปเที่ยวไหน ยาบุ:บ่อน้ำพุร้อน ผมจะสอนวิธีแชาตัวให้นะครับ จิน:เอาสิๆ...แล้วมีคนที่ชอบหรือยัง? ยาบุ:ไม่มีหรอกฮะ (อ้าวแล้วเราล่ะ ไม่ได้ชอบเราแล้วเหรอยาบุจจิ) จิน:จริงเหรอ? ยาบุ:ยืนยันฮะ(ทำท่าเขิน) จิน:นายนี่...เป็นน้องฉันแท้ๆ แต่กลับปิดบังกันเรอะ! (คุณแม่ของโคตะเคยฝากฝังยกโคตะให้เป็นน้องชายของจินค่ะ คุณผู้อ่าน!O_O) ยาบุ:งั้นคำถามสุดท้าย... จิน:นี่นายปลื้มฉันบ้างหรือเปล่า? ยาบุ:แหม...ถามแบบนี้...เฉยๆน่ะครับ จิน:ตอบไม่ตรงความจริงนี่นา ยาบุ:(หัวเราะ) -----------------------------------------
23 Oct 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 66 |
---|
จับคู่ปรองดองกัน ระหว่าง Kut-tun และ Ya-Ya-yah i-spy VOL.7 No.105 2003 เรื่องโดย Jiichan ************************** สองกลุ่มหนุ่มๆจากจอห์นนี่ แฟมิลี่ KUT-TUN และ YA-YA-yah ทุกๆคนคงรู้จักพวกเค้ากันดีแล้ว และคงคุ้นหูกันดีว่าพี่ๆน้องๆค่ายนี้เค้าปรองดองรักกัน เนื่องในโอกาสวันวาเลนไทน์ พวกเราก็เลยจับคู่ 2 กลุ่มนี้เป็น 5 คู่ ให้รุ่นพี่รุ่นน้องเค้าคุยกัน แล้วไปดูซิว่าพวกเขาจะสนิทกันจริงแค่ไหน! คู่แรก คู่มวย คาสึยะ คาเมนาชิ vs ไทโย อายูคาวะ หลังจากเล่นมวยปล้ำในห้องญี่ปุ่นกันจนพอใจแล้ว สองหนุ่มคาสึยะ คาเมนาชิ รุ่นพี่ และไทโย อายูคาวะ รุ่นน้องก็มานั่งพักดื่มชา พร้อมกับคุยเล่นหัวหันไป ไปฟังพี่ๆน้องๆ เค้าคุยกัน ไทโย:คือ...จริงๆแล้วผมมีเรื่องอยากถามคาเมนาชิคุงตั้งเยอะแน่ะ แต่ดันลืมไปหมดแล้ว --" ต้องเป็นเพราะเล่นมวยปล้ำเมื่อกี้แน่เลย คาเมะ:อ้าวเหรอ ลืมหมดแล้วเหรอ...(ทำตาโตแบบน้อง น่าร้ากจัง!?) ไทโย:อ๊ะ นึกออกอย่างนึงแล้ว เล่นเบสบอลมากี่ปีแล้วฮะ? คาเมะ:11 ปีแล้วล่ะ ไทโย:โห เท่าอายุผมเลย อาจจะเริ่มเล่นในวันเกิดผมก็ได้นะเนี่ย เริ่มเรียนตอนนั้นเหรอ? คาเมะ:ไม่ได้เรียนหรอก เข้าทีมเบสบอลน่ะสนุกสุดยอดเลย ไทโย:นอกจากนี้แล้วทำอะไรสนุกๆอีกบ้างฮะ? คาเมะ:บิลเลียดไง ไทโย:ผมก็ชอบบิลเลียดฮะ ^^ คาเมะ:โอ้ ยอดไปเลย ไทโย:เคยเล่นกับพ่อแล้วก็ยาบุฮะ แต่ไม่เก่งหรอก เอาไว้สอนผมบ้างสิ คาเมะ:ได้เลย ^^ ไทโย:เบสบอลด้วยนะ คาเมะ:ได้อยู่แล้ว ไทโย:นี่ๆ สมัยอยู่ชั้นประถมเคยปิ๊งใครบ้างหรือเปล่า? คาเมะ:มีสิ ไทโย:กี่คน? คาเมะ:อืม 6 คน O_O ไทโย:เยอะขนาดนั้นเลยเหรอ!? คาเมะ:ประมาณว่าพอคบคนนี้แล้วก็หันไปชอบคนโน้น พอเปลี่ยนไปคบคนโน้นก็ชอบคนเก่ามากกว่าเลยกลับไปหาอะไรเงี้ย ไทโย:ตอนนี้ก็เป็นแบบนั้นเหรอ? คาเมะ:ตอนนี้เป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่ทำเรื่องแบบนั้นแล้วล่ะ(หัวเราะ) ไทโย:จริงเหรอ? คาเมะ:มั้ง ไทโย:เฮ่อ สองหนุ่มคุยกันอย่างออกรสมากทีเดียว ทีนี้มาฟังคำถามของคาสึยะกันบ้างดีกว่า คาเมะ:นายสูงเท่าไหร่? ไทโย:163 cm ฮะ คาเมะ:ตัวโตจัง! ตอนอยู่ป.6 ฉันสูงแค่ 140 cm เอง ไม่ถูกเรียกว่าเจ้าโย่งเอาบ้างเหรอเนี่ย? อย่างนี้นายก็ยืนเป็นคนท้ายๆของแถวเลยล่ะสิ ไทโย:ฮะ เป็นคนที่สองจากสุดท้าย คาเมะ:เดี๋ยวนี้คุณแม่เรียกนายว่าอะไร? ไทโย:แม่จะเรียกว่าไทโยฮะ แต่พ่อจะเรียกว่า 'ทาโกสึเกะ' เมื่อก่อนก็มีชื่อเล่นว่า 'ทาคุง' ตัวเองยังเรียกตัวเองด้วยชื่อนี้เลย คาเมะ:ตอนโปเกมอนดังๆ ผมถูกเรียกว่า 'บินิกาเมะ' ด้วยนะ...แล้วนายเรียกแม่ว่าอะไร? ไทโย:ก้าจิน(เพี้ยนมาจากคำว่าโอก้าซัง) ก็สนิทกันนะฮะ แต่ก็มีทะเลาะกันดุเดือดเหมือนกันนะ คาเมะ:ทะเลาะกันด้วยเหรอ? ไทโย:บางทีก็ถึงขั้นลงไม้ลงมือกันด้วยซ้ำ คาเมะ:ลงไม้ลงมือด้วยเหรอ ทำผู้หญิงไม่ดีนา ไทโย:ก็บางทีแม่ก็เอาของรักของผมไปโยนทิ้งด้วยนี่ คาเมะ:ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ทำร้ายผู้หญิงเป็นเรื่องต้องห้ามนะ ไทโย:คร้าบ(ทำท่าขึงขัง) แล้วคาเมนาชิคุงซื้อเสื้อผ้าที่ไหนเหรอฮะ? คาเมะ:ฮาราจูกุ จะเข้าร้านที่ตัวเองชอบนะ แต่ก็ไปห้างบ่อยๆเหมือนกัน มันมีร้านให้เลือกเยอะ สะดวกดี ไทโย:เสื้อผ้าของผมทุกตัวแม่เป็นคนซื้อให้ พอคิดว่าอยากซื้อเสื้อผ้าเองบ้างก็เลยคิดไม่ออกว่าจะไปซื้อที่ไหนดีน่ะ อยากเท่กว่านี้อะ! (แค่นี้ก็เท่+หล่อ+น่ารักบาดใจเจ๊แล้ว ถ้าเท่กว่านี้เจ๊ตายเพราะรักทาคุงแน่เลย) คาเมะ:ถ้าเทียบกับรุ่นพี่ นายอยากเป็นอย่างใคร?(ถามแบบนี้คาดหวังอะไรหรือเปล่าเนี่ย?) ไทโย:อืม โทโมยะคุง วงโตอิโกะ เป็นคนที่เท่มากเลยเนอะ คาเมะ:นั่นสินะ (ทำท่าผิดหวัง โถ...น้องไม่รับมุข) ไทโย:แล้วอีกอย่างเรื่องการเรียนของผมไม่ค่อยดีเลย ตอนประถมคาเมนาชิคุงเป็นยังไงบ้างฮะ? คาเมะ:ผมเหรอ? เป็นคนเรียนเก่งนะจะบอกให้ (จริงอะ!?) ไทโย:ดีจัง...ภาษาอังกฤษก็เรียนได้ดีเหรอ? คาเมะ:อ๊ะ...แน่นอนอยู่แล้ว(ยิ้ม) ไทโย:นั่นผมก็เรียนได้ดีนะ (หล่อแล้วยังเก่งอีกทาคุงนี่ เพอร์เฟค เจ๊ชอบบบบ) คาเมะ:...ไทโยมีความมั่นใจในตัวเองดีนะ ไทโย:ก็เป็นสิ่งที่ตัวเองชอบ เลยมีความพยายามทำได้ดีน่ะฮะ คาเมะ:งั้นเหรอจะจำไว้เป็นแบบอย่างครับ...แต่วันนี้กลับกันเถอะ เอาไว้พรุ่งค่อยมาคุยกันต่อ ไทโย:งั้นพรุ่งนี้พบกันครับ! (ป่ะ ทาคุงกับบ้านเรากัน คิกๆๆ)
23 Oct 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 65 |
---|
Ya-Ya-yah แบรนด์เนมเหรอ ไม่จำเป็นหรอก VOL.7 NO.114 2003 เรื่องโดย-Fuhisan ************************************ 5 หนุ่มน้อย Ya-Ya-yah มักจะรวมกลุ่มกันไปชอปปิ้งในวันสบายๆอยู่เสมอ และวันนี้พวกเขาจะได้ชอปปิ้งกันอีกเช่นเคย แต่มีข้อแม้ว่าให้ซื้อของได้เพียง 1 ชิ้น ภายใต้วงเงิน 4,000 เยน เอาละสิ! พวกเขาจะซื้ออะไรกัน ต้องเป็นของแบรนด์เนมด้วยหรือเปล่า เดี๋ยวได้รู้กัน "อยากชอปปิ้งจังเลย เราไปกันมั้ย?" เสียงของเจ้าโฉะองดังขึ้น เพียงแต่ว่าคราวนี้จะไปซื้อของที่ฮาราจุกุและซื้อของได้เพียง 1 ชิ้น ภายใต้วงเงิน 4,000 เยน! (ประมาณ 1500 บาทไทย ) หัวใจของทุกคนมีสภาพต่อสู้กับฝนขึ้นมาทันที ในระหว่างนั้นยาบุและไทโยก็บอกว่า "ไม่มีของที่อยากได้เป็นพิเศษนะ" จากนั้นจึงเริ่มออกเดินทางไปซื้อของอย่างระมัดระวังการใช้เงินสุดฤทธิ์ อาคามะที่รูสึกว่าจะตื่นเต้นไม่น้อยพูดว่า "ปกติจะซื้อเกมหรือพวกตัวหุ่นเลียนแบบในการ์ตูนที่ร้านของเล่นเป็นประจำ วันนี้มีเรื่องสนุกๆทำแล้ว" ระหว่างนั้นมีเสียงเล็กๆจากโฮชิโนะแทรกขึ้นมา "ปกติจะไปซื้อของกับโฉะองด้วยกัน 2 คน ถ้ายิ่งไปด้วยกันทั้งหมด 5 คน จะยิ่งสนุกสนานมาก" และการเดินเล่นท่องเที่ยวไปตามถนนในฮาราจุกุ ทั้ง 5 คนก็ได้เห็นร้านดีๆที่ถูกใจ แล้วงานนี้เจ้าโฉะองก็เป็นนขาใหญ่นำทีมบอกเพื่อนๆให้เข้าไปในร้านโดยรวดเร็ว ส่วนทั้ง 4 คนที่เหลือจะทำอะไรได้ นอกจากเดินตามเข้าไปด้วย อาคามะและไทโยมุ่งตรงไปยังจุดขาย key chain อาคามะเขย่งเท้าหยิบสินค้าสำหรับแต่งดิสเพลย์ที่อยู่สูงกว่าตัวพวกเขาเอง "อ้า...นี่มีไฟติดอยู่ด้วยนะ" นี่ถ้าเอาไปส่องตาคนอื่นเขาเข้า คงจะตาลายเลยนะ ไทโยเองก็เป็นพวกที่เห็นพวงกุญแจที่ติดอยู่กับโซ่แล้วต้องยอมจำนนซะด้วยสิ นั่นไง พูดยังไม่ทันขาดคำ พี่แกก็เดินเข้าไปหยิบโซ่มาอวดกันแล้ว "เฮ้...ดูสิ ดูสิ มันดึงยืดๆได้ด้วย" โอ้อวดได้เท่านั้นก็ต้องเกิดร้อนรนใจจนได้ "แต่ว่ามันใช้อย่างไรกันนะ" --" เดือดร้อนถึงอาคามะต้องเข้ามาแนะนำ "ใช้ห้อยกับกางเกงไง ส่วนที่เป็นโลหะก็เก็บซ่อนเอาไว้" เป็นไงเข้าใจแจ่มแจ้งหรือยังไทโย แต่ท่าทางยอมรับอย่างนี้แสดงว่าโอเค ยาบุกำลังสนใจบางสิ่งด้วยใบหน้าที่จริงจัง อ๋อ...ที่แท้ก็กระเป๋าลาย army นี่เอง เลยเขย่งเท้าพยายามเอื้อมหยิบมาดู พนักงานในร้านคงอดสงสารเจ้าหนูตัวน้อยไม่ไหวเลยหยิบให้ "เฮ้...ดูนี่สิ มันกลับด้านได้ด้วยนะ" การที่พลิกกลับได้ 2 ด้านเนี่ย เหมือนกับการใส่อารมณ์ความรู้สึกเข้าไปเลยเนอะ และอีกสิ่งหนึ่งที่เจ้าตัวน้อยนี้หลงใหลอยู่ นั่นก็คือกระเป๋าคาดเอว ระหว่างที่ทุกคนกำลังวนดูของต่างๆ ยาบุก็เคลื่อนย้ายตัวเองไปยังสถานที่หนึ่งโดยฉับไว แล้วโฮชิโนะก็พูดขึ้นมาว่า "ถ้าจะให้โดนใจต้องซื้อเสื้อผ้าสัก 1 ตัวนะ" งั้นไปค้นหาของที่เป็นเป้าหมายกัน "อยากได้แจ็กเก็ต แต่ว่างบประมาณเนี่ยสิ อ้า...จะซื้อได้มั้ยนะ" พอถึงสถานที่ขายเข็มขัดก็หยุดเดินกัน แล้วไม่รีรอ แต่ละคนต่างหยิบเข็มขัดมาลองพาดพุงกันอย่างสนุกสนาน แหม...ถ้าจะบอกว่าโฉะองดูไม่จืดเลยจะโดนรุมกระหน่ำมั้ยอะ!? เอาเป็นว่าเราไปค้นหาอะไรดีๆดูกันดีกว่า ไปช้อปกันที่จุดขายเครื่องประดับน่าจะเวิร์กนะ "อยากได้สร้อยคอจังเลย แหวนก็ดีเหมือนกันนะ แต่ก็กลุ้มอีกว่าใส่อย่างไๆรถึงจะเท่" ฉะนั้นจะใส่แหวนแต่ละทีก็คิดใคร่ครวญให้มันดีๆล่ะ แต่เพราะทุกคนต่างก็แยกไปดูของเลยทำให้การค้นหามันแย่ไปหน่อย! พนักงานในร้านเองชักจะรู้สึกมีอารมณ์กับเจ้า 5 คนนี้ซะแล้ว มุ่งไปที่เป้าหมายในตอนแรกสุด อาคามะกับไทโย หลังจากเสร็จการซื้อของก็ออกไปหาสมาชิกคนอื่นๆด้วยใบหน้าอันมาดมั่น ลำดับต่อมาคือ โฮชิโนะ , ยาบุ และโฉะอง ซึ่งโฉะองบอกว่า "พวกเขาไม่ได้ติดกับของแบนด์เนมเลย เพียงแต่จะดูของที่ดีและเข้ากับตัวเองเท่านั้น" รอบคอบดีมาก นับว่าเป็นกลุ่มเด็กน้อยที่ใช้เงินเป็นนะเนี่ย นี่ขนาดทำงานหาเงินมาใช้เองได้แล้วด้วย ไม่ใช่แต่เด็กๆเท่านั้น ผู้ใหญ่บางคนในบ้านเราก็น่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างนะ
23 Oct 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 64 |
---|
ย่างก้าวใหม่ๆของกลุ่มหนุ่มน้อย Ya-Ya-Yah เรื่องโดย hababi i-psy VOL.7 NO.110 2003 ************************************* ว่ากันว่าฤดู 'ใบไม่ผลิ'เปรียบเสมือนฤดูการแห่งการเริ่มต้นสำหรับคนญี่ปุ่น เพราะฉะนั้นฮานาบิก็ขอติดตามการย่างก้าวเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิที่ประเทศญี่ปุ่น ด้วยการจับหนุ่มน้อยหน้ามนอย่าง Ya-Ya-Yah มานั่งคุยกันกับหัวข้อ 'การเริ่มต้น' ซะเลย มาซากิ :ถ้าให้พูดถึงฤดูใบไม้ผลิ ผมว่ามันเป็นฤดูสำหรับการเริ่มต้นนะ แล้วพวกนายล่ะ มีเรื่องที่อยากพยายามทำให้ได้บ้างมั้ย โฉะอง:มีสิๆ! ผมจะพยายามเล่าเรื่องตลกให้เก่งกว่านี้ ไม่ใช่แบบที่เตี๊ยมมานะ แต่อยากแบบว่า โอ้โห! คนนี้คุยสนุกจังเลย โคตะ:งั้นนายก็ต้องมุ่งมั่นหน่อยล่ะ โฉะอง:ถ้ามันทำได้ง่ายๆก็ดีสิ (หัวเราะ) โคตะ:มีคนทักมาว่าเวลา Ya-Ya-yah ออกรายการทีวี ดูเงียบจัง (หัวเราะ) จริงๆแล้วพวกเราตลกโปกฮากันจะตาย แต่พออกทีวีทีไร มือไม้อ่อนปวกเปียกกันหมดเลย มาซากิ :งั้นใครจะเป็นคนเรียกเสียงหัวเราะประจำวง Ya-Ya-yah ล่ะ นาโอยะ:ผมอยากเป็นอะ! โคตะ:ไม่ได้ถามความสมัครใจเล้ย (หัวเราะ) ไทโย:นาโอยะมีตลกอยู่อย่างเดียว หน้าไง (หัวเราะ) โฉะอง:นาโอยะเค้าสีหน้าได้หลายแบบมากเลยนะ ผมว่า เจ๋งมาก คามิโอะ:แต่ผมก็อยากเป็นคนเรียกเสียงหัวเราะของ Ya-Ya-Yah เหมือนกันนี่ โฉะอง:เอ๊ะ เดี๋ยวนะ พูดง่ายๆอย่างงี้อะนะ คุณคามิโอะเป็นคนเขียนสคริปต์ให้เราพูดไม่ใช่เหรอ (หัวเราะ) ไทโย:รับไว้ก็ได้ คุณคามิโอะเป็นคนข้างๆสตูดิโอนี่! คามิโอะ:ผมถือกฎว่าจะต้องเสนอหน้าไปอยู่กับวงดังๆให้ได้ (หัวเราะ) ชื่อต้นของผมก็คือตัว Y เหมือนกัน เพราะฉะนั้นผมก็เลยอยากอยู่วง Ya-Ya-yah (หัวเราะ) โคตะ:ด้ายยยยย ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คามิโอะคุงจะเป็นสมาชิกคนใหม่ของเรา! คามิโอะ:หา? แค่วันนี้วันเดียวก็พอแล้ว ถ้างั้นผมจะพยายามครับ (ว่าแล้วก็เดินกลับสตูดิโอของตัวเองไป) มาซากิ :อยู่ดีๆโผล่มาจากไหน จะมาอยู่วงคนอื่นเค้า(หัวเราะ) โฉะอง:กลับมาพูดถึงเรื่อง 'ตลก' กันเถอะ ผมมักจะขำท่าท่าของไทโยนะ (หัวเราะ) โคตะ:ใช่ๆ โฉะองก็ตลกเหมือนกัน โฉะอง:โอ้ว นานๆจะพูดจาเข้าหูซะที (หัวเราะ) มาซากิ :ใช่ เวลาที่เค้าตลก เค้าก็ตลกจริงๆเลย นาโอยะ:เค้าเป็นพวกชอบคุยอะไรตลกๆให้พวกทีมงานกับผู้จัดการเราฟัง โฉะอง:นั่นมันเป็นการรายงานความเป็นไปให้ผู้จัดการฟังต่างหากเล่า โคตะ:ถ้าพูดถึงความเป็นธรรมชาติล่ะก็ ไทโยกินขาด ไทโย:เอ๊ะ ผมน่ะนะ นายหมายความว่าไม่มีความเป็นธรรมชาติหรือเปล่า มาซากิ :ไม่ว่าใครได้มาคลุกคลีกับ Ya-Ya-Yah ก็ต้องดุว่า "นี่!!" กันทั้งนั้น(หัวเราะ) โคตะ:ใช่ๆ ผมยังไม่เคยเห็นใครเอาแต่ใจเท่าไทโยเลย ไทโย:นี่พวกนาย! ปากไวกันเหลือเกิน เดี๋ยวนักข่าวเค้าเอาไปเขียนลงหนังสือ ผมก็แย่สิ ช่วยค่อยๆพูดกันหน่อยได้มั้ย อย่างเนี้ย...เพราะ...ชา...น้าน...ผม...ก้อ...จะ โฉะอง:นี่ พอเมาท์ถึงตัวเองหน่อยทำเป็นเปลี่ยนเรื่องเชียวนะ (หัวเราะ) มาซากิ :แต่พอมาคิดดูดีๆเค้าก็เก่งนะ (หัวเราะ) เค้าเป็นพวกที่โลกต้องหมุนไปตามทางของเค้าน่ะ โฉะอง:ถ้างั้น จะโหวตให้ใครเป็นหนุ่มเท่ที่สุดใน Ya-Ya-Yah ล่ะ มาซากิ :คงต้องเป็นโคตะละมั้ง เวลาร้องเพลงเค้าเท่ที่สุด โฉะอง:ผมว่ามาซากิก็เท่นะ นาโอยะ:แต่บางทีมาซากิก็ชอบพูดอะไรแปลกๆ(หัวเราะ) โฉะอง:อะไรกัน มาซากิดูดีออก ทำอะไรก็เท่สุดๆ สงสัยเป็นเพราะอายุมากสุด --" โคตะ:ทำไมล่ะ(หัวเราะ) โฉะอง:ก็เพราะผมเป็นแฟนตัวยังของมาซากิไง (หัวเราะ) แล้วตอนอยู่โรงเรียนเค้าก็ดูสง่ามากเลยด้วย มาซากิ :อุตส่าห์ชมกันขนาดนี้ขอบใจหลายๆ...ว่าแต่โฉะอง นายรู้สึกขนาดนั้นได้ยังไง(หัวเราะ) โคตะ:ตอนขึ้นรถไฟกลับกับมาซากิ เราเล่นเกมกัน พอแยกย้ายกันลง เราก็ให้กำลังใจกันและกันว่า'ถ้างั้นก็พยายามเข้านะ' วิธีการพูดที่ลึกซึ้งแบบนั้น มันทำให้รู้สึกดีมากเลยล่ะ มาซากิ :แหม รู้สึกว่านี่จะเป็นคำชมนะ(หัวเราะ) ไทโย:นี่ๆๆ เปลี่ยนเรื่องเถอะ...ถ้างั้นใครควรจะเป็นหัวหน้าวง Ya-Ya-yah ล่ะ โฉะอง:นั่นสิ มาคิดกันวันนี้เลยดีกว่า โคตะ:ถ้างั้นมาเลือกกันเลย คุณ WU มาช่วยกันคิดหน่อย (ผลก็คือคะแนนของโฉะองกับนาโอยะออกมาเท่ากัน) นาโอยะ:ถ้างั้นก็ต้องมาตัดสินระหว่าง 2 คนอีกที (สรุปว่าครั้งนี้โฉะองเป็นฝ่ายได้คะแนนนำ) โคตะ:สรุปว่าโฉะองได้เป็นผู้นำของ Ya-Ya-yah แล้ว ทุกคน:เย้ โฉะอง:ว้าว ดีใจจัง แต่พรุ่งนี้คงมีแนวโน้มว่าจะเปลี่ยนแปลงสูง (หัวเราะ) นาโอยะ:ก็โฉะองถูกเลือกแล้วนี่ งั้นให้ผมเป็นรองหัวหน้าได้ป่าว นะๆ มาซากิ :อ้าว งั้นให้หัวหน้าเลือกสิ โฉะอง:ตอนนี้ Ya-Ya-yah กำลังอยู่ในช่วงเติบโต ตั้งแต่นี้ต่อไปพวกเราต้องช่วยกันสิ ไทโย:พูดจริงอ่ะ แล้วพวกเราจะช่วยเหลือกันได้เร้อ (หัวเราะ) มาซากิ :นั่นสิ นั่นแหละเรื่องใหญ่ (หัวเราะ) โฉะอง:ถ้างั้นก็พยายามเข้าสิ ว่าแต่สิ่งที่ Ya-Ya-Yah อยากลองทำล่ะคืออะไร นาโอยะ:อยากเล่นละครมั้ย? โฉะอง:ก็ดีเหมือนแฮะ ผมอยากเล่นนะ ไทโย:นี่ๆ อะไรในตู้เย็นที่พวกนายขาดไม่ได้ มาซากิ :ทำไมถึงมีคำถามอย่างนี้ด้วยล่ะ (หัวเราะ) คาโต้(NEWS):นายจะตลกเกินไปหน่อยแล้ว นาโอยะ:ไม่ได้ชวนมาร่วมวงสักหน่อย มาได้ไง (หัวเราะ) คาโต้(NEWS):ก็เห็นตลกโปกฮากันเหลือเกิน เลยอยากร่วมวงด้วยหน่อย (หัวเราะ) มาซากิ :ของผมคงจะเป็นพุดดิ้งล่ะมั้ง โฉะอง:อืม...บ้านผมต้องเป็นนมสดกับนัตโต โคตะ:ที่บ้านผมต้องเป็นอาหารฝรั่งเศสแบบไฮโซ! พูดเล่น(หัวเราะ) จริงๆแล้วคือของเค็มๆกับสาหร่ายน่ะ นาโอยะ:ที่บ้านผมก็ต้องโยเกิร์ตกับนัตโต ไทโย:พอซะทีเถอะ เรื่องเนี้ย... ทุกคน:ก็นายเป็นคนเริ่มเองนี่ (หัวเราะ) โฉะอง:นี่ผมต้องร่วมงานกับคนแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย(หัวเราะ) มาซากิ :วกกลับมาเรื่องนี้อีกจนได้! เราพูดกันถึงเรื่องที่ว่าจะเล่นละครกันเมื่อไหร่ต่างหาก นาโอยะ:ผมอยากเล่นละครเกี่ยวกับชีวิตในโรงเรียนดูซักที โคตะ:ดีนะ หนังโรงเรียน ไทโย:ผมอยากเล่นเกี่ยวกับตัวเสฉวน มาซากิ :แหม ทั้งศาสตร์ทั้งศิลป์เลยนะ โฉะอง:ในบรรดาพวกเรา คนที่พอจะมีประสบการณ์ด้านละครบ้างก็มีนาโอยะกับโคตะนี่ ถ้าเป็นเรื่องการแสดง คงต้องยกให้ 2 คนนี้เป็นผู้นำละมั้ง โคตะ:เหรอ ผมให้คำแนะนำอะไรไม่ได้เลยนะ นาโอยะ:ผมก็เหมือนกัน เครียดเลยนะเนี่ย โคตะ:พวกเราค่อยๆเป็นค่อยๆไปดีกว่ามั้ง มาซากิ :โอ้ว เท่ซะไม่มี มันก็ควรจะเป็นอย่างงั้นแหละ นาโอยะ:ท้ายที่สุด เชิญท่านผู้นำกล่าวทิ้งท้ายอะไรถึงผู้อ่านหน่อยครับ โฉะอง:ด้วยเหตุผลนี้เองสินะ ที่ทำให้พวกนายเลือกหัวหน้าวง(หัวเราะ) ตั้งแต่ฤดูใบไม้ผลิเป็นต้นไป Ya-Ya-yah จะพัฒนาตัวเองขึ้นเรื่อยๆครับ! ช่วยให้กำลังใจเราด้วยนะ
23 Oct 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 63 |
---|
i-spy vol.6 no.95 2002 สนุกทุกวันกับ Ya-Ya-Yah วันนี้เราพาน้องๆกลุ่มใหม่หน้าตาน่ารัก(น่าฟัด) มาแนะนำให้รู้จักกันอีกหนึ่งวง รับรองต้องกรี๊ดกันแน่ๆเลย พวกเค้าถึงจะเป็นจอห์นนี่ส์จูเนียร์รุ่นเล็ก แต่ก็ได้ออกซิงเกิ้ลแล้ว อย่างนี้ต้องรีบทำความรู้จักกันหน่อยแล้ว เรานั่งรอการถ่ายทำอยู่ในรถของกองถ่ายกับ 'โคตะ'และ 'นาโอยะ'ระหว่างที่หลบมุมเปลี่ยนชุดอยู่ 'นาโอยะ'ที่มี 'โช ซากุราอิ'แห่งวง 'อาราชิ' เป็นฮีโร่ในดวงใจ ก็เลียนแบบท่าทางของ 'โช'ให้ดูกัน "โชคุงเนี่ย เท่จริงๆฮะ เท่ทุกอย่างเลยจริงๆ" ดูเหมือนว่าหมอนี่จะหลับจะตื่นก็ยังละเมอถึง 'โช' เลยนะเนี่ย นั่งรถกันไป 'โคตะ' ที่ไม่รูว่าเอาสมุดพกมาด้วยทำไม พอดูแล้วก็ถอนหายใจเฮือกออกมา ส่วน 'นาโอยะ' ก็ตั้งวงคุยจ้อ "จุดเด่นของวง Ya-Ya-yahนี่อยู่ที่ความสดใสร่าเริง กระปรี้กระเปร่าฮะ รู้สึกว่าต้องร่าเริงเท่านั้นเลยใช่มั้ย" แต่ในกลุ่มเด็กสองคนที่นั่งอยู่ในรถกับพวกพี่ๆอีกสามคนที่อยู่ข้างนอกนี่ 'นาโอยะ'กับ 'มาซากิ' ดูเป็นคนใจเย็นเนอะ พอพูดไปอย่างนั้น 'นาโอยะ' ก็รีบพูดว่า "เพราะระหว่างการถ่ายทำ เราสองคนจะนั่งเรียบร้อยอยู่เฉยๆใช่มั้ยล่ะ จะว่าเราสองคนเรียบร้อยก็อาจจะไม่ถึงขั้นนั้น เจ้าพวกนั้นออกจะซนเกินไปต่างหาก"อืม... ท่าจะจริง - -" วันนี้สถานที่ถ่ายทำของเราคือสวนสนุกริมทะเล ทำเอาบรรดาหนุ่มๆไม่เป็นอันถ่ายทำ เอาแต่เล่นสนุกกันใหญ่ รู้สึกเลยว่าพวกเขายังเด็กกันอยู่จริงๆ แต่ 5 หนุ่มนี่ได้ออกแผ่นแล้วนะ! กับซิงเกิ้ลชื่อ 'เก็งกิ 100% (2002)' 'โคตะ' กล่าวว่า "เรื่องออกซีดีนี่ ไม่กล้าแม้แต่จะคิดมาก่อนเลยฮะ แปลกใจจริงๆ" ส่วน'ไทโย'กล่าวว่า "ดีใจมากเลย! ยังไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ" อย่างงี้ต้องบอกว่าเป็นซิงเกิ้ลที่มีความดีใจ 100% ปนอยู่กับความประหลาดใจ 100% เลยสินะ ซิงเกิ้ล 'เก็งกิ 100% (2002)' นี้ออกจำหน่ายในประเทศญี่ปุ่นออกไปแล้วเมื่อ 15 พฤษภาคม (2002) ที่ผ่านมา และยังเป็นเพลงประกอบการ์ตูนอนิเมชั่นเรื่อง 'นินจานันทาโร่' ที่ใช้เพลงเก่าของวงรุ่นพี่เก๋ากึ๊ก 'ฮิคารุ เกนจิ' จนถึงเดือนมีนาคมที่ผ่านมา จึงได้เปลี่ยนมาเป็นเพลงของ Ya-Ya-yah นี่เอง 'มาซากิ' กล่าวว่า "การ์ตูนเรื่องนี้ผมดูมาตั้งแต่เด็กแล้ว เพราะฉะนั้นเพลงนี้รู้จักดีเลยครับ " ส่วน 'นาโอยะ' บอกกว่า "สมัยอนุบาล ผมยังเคยถือไมค์ที่ทำเองไปร้องเพลงนี้เลยนะ" 'ไทโย' ไม่น้อยหน้า บอกว่า "ตอนอยู่ ป.6 เคยกินข้าวไป ฟังเพลงนี้ไปด้วยเลยนะ" แหม...มีความทรงจำกับเพลงนี้กันทุกคนเลย นอกจากจะออกซิงเกิ้ลแล้ว พวกเค้ายังได้แสดงบนเวทีคอนเสิร์ตฤดูใบไม้ผลิกันด้วย "ผมซ้อมร้องเพลงระหว่างอาบน้ำไปด้วยทุกวันเลย" 'โคตะ'กล่าว ส่วน 'โฉะอง' กล่าวพร้อมกับยิ้มไปด้วยว่า "ทั้งๆที่เพิ่งเคยแสดงมาครั้งเดียวเท่านั้น แต่ได้ทั้งร้องเพลง ได้ทั้งพูดคุยแนะนำตัวแบบนี้ ดีใจมากเลยฮะ" และ 'โฉะอง'ก็บอกอีกว่า "แต่ละคนไม่รูว่าจะกล่าวอะไรกับแฟนบนเวทีดี ทำเอาลำบากใจไปเหมือนกันเนอะ" ระหว่างการถ่ายภาพ พวกเค้าก็ได้ร้องเพลงคัพลิ่งของซิงเกิ้ล 'ยูกิ 100%'คือเพลง 'เสะไกงะ ฮิโตทสึนินารุมาเดะ'(ที่เป็นตอนเพลงจบของการ์ตูนเรื่อง นินจานันทาโร่) พร้อมกับกระโดดโลดเต้นไปด้วย "พอเห็นรูปแมกกาซีนแบบนี้ เพื่อนๆชอบเลียนแบบนะ แต่บางทีก็ทำได้ไม่เหมือนเท่าไหร่ ก็เลยต้องคอยบอกว่าทำท่าอย่างนี้เป็นประจำ(หัวเราะ)" 'นาโอยะ' กล่าวด้วยท่าทางยินดี แต่โคตะกล่าวว่า "ถ้าเป็นผม คงไม่พูดอะไรเลย" ...
23 Oct 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 62 |
---|
.........
23 Oct 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 61 |
---|
.................
23 Oct 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 60 |
---|
..............
28 Sep 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 59 |
---|
............
28 Sep 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 58 |
---|
TAIYO
27 Sep 2005 | Comment by :
noey
|
Comment 57 |
---|
.......
6 Sep 2005 | Comment by :
Mamarin
|
Comment 56 |
---|
15 Aug 2005 | Comment by :
StrawberryPinky
|
Comment 55 |
---|
........
13 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 54 |
---|
..........
13 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 53 |
---|
...........
13 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 52 |
---|
.............
13 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 51 |
---|
...........
13 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 50 |
---|
.........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 49 |
---|
.............
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 48 |
---|
.........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 47 |
---|
.........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 46 |
---|
...........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 45 |
---|
........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 44 |
---|
........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 43 |
---|
.......
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 42 |
---|
...........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 41 |
---|
................
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 40 |
---|
...........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 39 |
---|
ooooooooooo
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 38 |
---|
oooooooooo
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 37 |
---|
000000000000
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 36 |
---|
00000000
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 35 |
---|
000000000
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 34 |
---|
............
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 33 |
---|
............
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 32 |
---|
.........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 31 |
---|
............
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 30 |
---|
.............
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 29 |
---|
..........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 28 |
---|
.......
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 27 |
---|
............
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 26 |
---|
............
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 25 |
---|
...........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 24 |
---|
.........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 23 |
---|
........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 22 |
---|
.............
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 21 |
---|
......
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 20 |
---|
........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 19 |
---|
.........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 18 |
---|
.........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 17 |
---|
.........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 16 |
---|
.............
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 15 |
---|
..............
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 14 |
---|
...........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 13 |
---|
...........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 12 |
---|
........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 11 |
---|
.........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 10 |
---|
............
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 9 |
---|
..........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 8 |
---|
..........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 7 |
---|
.........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 6 |
---|
...........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 5 |
---|
.......
12 Aug 2005 | Comment by :
Mamarin
|
Comment 4 |
---|
........
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 3 |
---|
Taiyo
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 2 |
---|
bgcomment
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Comment 1 |
---|
bg4di
12 Aug 2005 | Comment by :
MaMarin
|
Dr.PONG Timeless Bakuchiol anti-aging lip mask ลิป มาสก์ ชะลอริมฝีปากเหี่ยวย่น ผิวกระชับ ปากอวบอิ่ม
สั่งซื้อ https://shope.ee/9pFXBUZ9BKราคา 199 บาท
พรมรถยนต์ พรมปูพื้นรถยนต์ลายการ์ตูน ฟรีไซส์ ที่วางเท้าในรถยนต์ สำหรับรถเก๋งรถกระบะ
สั่งซื้อ https://shope.ee/7fApNNwlqiราคา 109 บาท
สมุดบ้านตุ๊กตา DIY คุโรมิ มายเมโลดี้ ตุ๊กตากระดาษ แต่งตัว เปลี่ยนชุด ซานริโอ้ หนังสือของเล่น Quite Book
สั่งซื้อ https://shope.ee/8A6vCnXJ7wราคา 35 บาท
เก้าอี้แคมป์ปิ้ง เก้าอี้สนามที่พับได้ camping ขาตั้งอลูมิเนียม รับน้ำหนักได้ 300กก
สั่งซื้อ https://shope.ee/50ADwJah5Oราคา 299 บาท
SB Design Square โต๊ะข้างไม้ล้วน รุ่น LENA สีไม้อ่อน
สั่งซื้อ https://shope.ee/6fIGQSe2qpราคา 270 บาท
อุปกรณ์แคะขี้หู สเตนเลส ทำความสะอาดหู 6 ชิ้นต่อเซต
สั่งซื้อ https://shope.ee/6Uyte7bzbOราคา 4 บาท
CUTE PRESS LET'S CELEBRATE CALMING CICA GIFT SET
สั่งซื้อ https://shope.ee/5fPl3EqVcmราคา 552 บาท
น้ำพริกหมูกระจก หลากหลายรสชาติ
สั่งซื้อ https://shope.ee/lDXBnHjeราคา 135 บาท
SKINTIFIC Cover All Perfect Cushion คูชชั่นปกปิดแบบ ปกปิดสูง ไร้รูขุมขน&ไร้ที่ติ รองพื้น 24Hติดทนนาน SPF35 PA++++คุชชั่น
สั่งซื้อ https://shope.ee/5KmwLnSjoeราคา 345 บาท
กางเกงขาสั้นลําลองสําหรับสตรีขากว้างเอวสูงขากว้างทรงหลวมขนาดพลัสเหมาะกับการเล่นฟิตเนส
สั่งซื้อ https://shope.ee/1LFwnXbn1sราคา 35 บาท
มาส์กไพรเย็น mask phaiyen ลดสิว กู้หน้าพัง มาส์กหน้า โคลนเย็น ดีท็อกซ์ผิว มาร์คไพรเย็น mask phaiyen เย็น สบายผิว กลิ่นสมุน
สั่งซื้อ https://shope.ee/3L1e0sB2Mcราคา 99 บาท
imoo Watch Phone Z1 นาฬิกาโทรศัพท์imoo เด็ก วิดีโอคอล ถ่ายรูป โทร GPS 4G smart watch ประกัน1ปี imoo Z2
สั่งซื้อ https://shope.ee/8f3Uzro0KRราคา 3699 บาท