ขอระบายหน่อยค่ะ ถ้าขี้เกียจอ่าน ไม่ต้องเข้ามาก็ได้นะคะ

ขอระบายหน่อยค่ะ ถ้าขี้เกียจอ่าน ไม่ต้องเข้ามาก็ได้นะคะ
หนูมาเรียนต่อประเทษจีนได้สามปีแล้วหนูมาอาศัยอยู่กับพ่อสองคนค่ะ ปีที่ผ่าน ๆมาเหมือนตายทั้งเป็น ... หนูรู้ตัวว่าเป็นคนที่หัวช้า อยู่ที่ไทยก็เรียนไม่ดี เพราะฉนั้น หนูได้มาที่นี่แล้วก็ไม่มีทางเลยที่จะเรียนได้ดี เพราะว่าเรียนอยู่กับคนจีนทั้งนั้น ก่อนที่หนูจะมาเรียนที่นี่ หนูก็ได้ขอร้องกับพ่อแม่แล้วว่า ไม่อยากมา จะให้หนูกลับไปเรียนที่ไทยก็ได้ ถึงแม้จะต้องอายขายขี้หน้าเค้าหนูก็ยอม เพราะหนูมาอยู่ที่นี่ หนูห่างเพื่อน ห่างครอบครัว และ เพราะตรงนี้ มันทำให้หนูเครียด ทั้งเรื่องเรียน เรื่องสังคม เรื่องเพื่อน และเรื่องพ่อของหนู... ทุกวันที่หนูไป ร.ร. หหนูจะพยายามฝืนตัวเองให้ไป ร.ร. ,พยายามกัดฟันเรียนทุกวินาที -นาที-และทุกชั่วโมง ผ่านไปอย่างเชื่องช้า และ ยาวนานเหลือเกิน เวลาเรียน จะคอยนั่งดูนาฬิกาตลอกว่า อีกกี่นาทีกว่าจะหมดคาบ , อีกกี่นาทีกว่าจะได้กลับบ้าน เอาล่ะ !!! เรื่องที่ ร.ร.ได้พูดไปแล้ว มาที่บ้านบ้าง ..หนููอยู่กับพ่อ ทุกๆวันจะเหมือนต่างคนต่างอยู่่มากกว่า พอหนูอาบน้ำเสร็จ หนูก็จะเข้าห้องทันที น้อยครั้งที่จะออกมานั่งดูทีวี เพราะว่าหนูรู้ ว่าถ้าหนูอยู่กับพ่อ หนูจะโดนว่าบ้าง โดนเหน็บบ้าง มันทำให้หนูเบื่อ แต่ถ้าวันไหนพ่อดี ก็จะดีจนน่าใจหาย หนูว่าหนูเอาใจพ่อไม่ถูก ...หนูก็รู้ว่าพ่อก็เหนื่อยเพื่อหนู และก็ภูมิใจที่หนูได้มีโอกาสมาเรียนต่อที่นี่ เพราะอย่างนี้ล่ะ หนูมีปัญหาอะไรที่ร .ร. หนูก็จะปิดปากเงียบ มันทำให้หนูกดดัน หนูเบื่อและเหงามาก ถึงแม้ว่าบางครั้งจะไม่ตั้งใจเรียนบ้าง แต่หนูก็ไม่เคยที่จะไปทำอะไรเสียหาย และไม่เคยทำตัวเหลวแหลกอย่างที่พ่อ-แม่เคยเข้าใจ ... ทุกครั้งที่หนูมีแฟน จิงๆก็ใช่ว่าหนูอยากจะมี แต่เพียงเพราะหนูไม่มีใครจิงๆ ไม่มีใครที่จะให้คำปรึกษา เพราะอย่างนี้ มันทำให้หนูเป็นคนที่้เข้ากับคนอื่นได้ยาก แต่ก็ยังโชคดีที่ยังมีพี่ชายแท้ๆอยู่ ถึงแม่ว่าบางครั้งเขาจะพูดอะไรตรงไปบ้าง แต่หนูก็รู้ว่าเขารักหนู จะว่าไป ในโลกนี้หนูก็มีคนที่พอจะพูดคุยปรึกษาได้ ก็้เห็นจะมีอยู่แค่คนเดียว ตอนนี้ หนูบอกได้คำเดียวเลยว่า หนูอยากกลับบ้าน... 28 Jun 2006 \| Post by : น้องแพร 15 ค่ะ

หนูมาเรียนต่อประเทษจีนได้สามปีแล้วหนูมาอาศัยอยู่กับพ่อสองคนค่ะ ปีที่ผ่าน ๆมาเหมือนตายทั้งเป็น ...
หนูรู้ตัวว่าเป็นคนที่หัวช้า อยู่ที่ไทยก็เรียนไม่ดี เพราะฉนั้น หนูได้มาที่นี่แล้วก็ไม่มีทางเลยที่จะเรียนได้ดี เพราะว่าเรียนอยู่กับคนจีนทั้งนั้น
ก่อนที่หนูจะมาเรียนที่นี่ หนูก็ได้ขอร้องกับพ่อแม่แล้วว่า ไม่อยากมา จะให้หนูกลับไปเรียนที่ไทยก็ได้ ถึงแม้จะต้องอายขายขี้หน้าเค้าหนูก็ยอม เพราะหนูมาอยู่ที่นี่ หนูห่างเพื่อน ห่างครอบครัว และ เพราะตรงนี้ มันทำให้หนูเครียด ทั้งเรื่องเรียน เรื่องสังคม เรื่องเพื่อน และเรื่องพ่อของหนู...
ทุกวันที่หนูไป ร.ร. หหนูจะพยายามฝืนตัวเองให้ไป ร.ร. ,พยายามกัดฟันเรียนทุกวินาที -นาที-และทุกชั่วโมง ผ่านไปอย่างเชื่องช้า และ ยาวนานเหลือเกิน เวลาเรียน จะคอยนั่งดูนาฬิกาตลอกว่า อีกกี่นาทีกว่าจะหมดคาบ , อีกกี่นาทีกว่าจะได้กลับบ้าน

เอาล่ะ !!! เรื่องที่ ร.ร.ได้พูดไปแล้ว มาที่บ้านบ้าง ..หนููอยู่กับพ่อ ทุกๆวันจะเหมือนต่างคนต่างอยู่่มากกว่า พอหนูอาบน้ำเสร็จ หนูก็จะเข้าห้องทันที น้อยครั้งที่จะออกมานั่งดูทีวี เพราะว่าหนูรู้ ว่าถ้าหนูอยู่กับพ่อ หนูจะโดนว่าบ้าง โดนเหน็บบ้าง มันทำให้หนูเบื่อ
แต่ถ้าวันไหนพ่อดี ก็จะดีจนน่าใจหาย หนูว่าหนูเอาใจพ่อไม่ถูก ...หนูก็รู้ว่าพ่อก็เหนื่อยเพื่อหนู และก็ภูมิใจที่หนูได้มีโอกาสมาเรียนต่อที่นี่ เพราะอย่างนี้ล่ะ หนูมีปัญหาอะไรที่ร .ร. หนูก็จะปิดปากเงียบ

มันทำให้หนูกดดัน หนูเบื่อและเหงามาก ถึงแม้ว่าบางครั้งจะไม่ตั้งใจเรียนบ้าง แต่หนูก็ไม่เคยที่จะไปทำอะไรเสียหาย และไม่เคยทำตัวเหลวแหลกอย่างที่พ่อ-แม่เคยเข้าใจ ...
ทุกครั้งที่หนูมีแฟน จิงๆก็ใช่ว่าหนูอยากจะมี แต่เพียงเพราะหนูไม่มีใครจิงๆ ไม่มีใครที่จะให้คำปรึกษา เพราะอย่างนี้ มันทำให้หนูเป็นคนที่้เข้ากับคนอื่นได้ยาก
แต่ก็ยังโชคดีที่ยังมีพี่ชายแท้ๆอยู่ ถึงแม่ว่าบางครั้งเขาจะพูดอะไรตรงไปบ้าง แต่หนูก็รู้ว่าเขารักหนู จะว่าไป ในโลกนี้หนูก็มีคนที่พอจะพูดคุยปรึกษาได้ ก็้เห็นจะมีอยู่แค่คนเดียว
ตอนนี้ หนูบอกได้คำเดียวเลยว่า หนูอยากกลับบ้าน...

28 Jun 2006 | Post by : น้องแพร 15 ค่ะ

Comment 9
บางครั้งการดุด่าว่ากล่าวมันเป็นสิ่งที่ใครทุกคนไม่ค่อยชอบนะโดยเฉพาะพ่อแม่ที่ต้องการให้ลูกอยู่ตามความคิดของเขาเพราะเขาคิดว่าความคิดเขาถูกแต่เขาลืมไปว่าเมื่อครั้งหนึ่งในชีวิตเขาก็ไม่เคยต้องการให้ใครมาคอยควบคุมชีวิต แต่มันยิ่งต้องทำให้มองว่าความรัก ความห่วงใย และความใส่ใจมันเป็นยังงี้นี้เอง ในวันข้างหน้าเราจะสามารถสัมผัสความรักนี้ได้และจะสัมผัสถึงคุณค่านี้ว่ามันไม่ใช่การเข้มงวดแต่เป็นความต้องการให้ลูกเขาเติบโตเป็นคนดีครั้งนึงในชีวิต ผมเป็ฯคนนึงที่คิดไม่แตกต่างจากน้องเขาเท่าไหร่ แต่เมื่อเราเติบโตขึ้น มีความรับผิดชอบในชีวิตเราจะเข้าใจแต่เมื่อถึงเวลาที่เราจะเข้าใจก็อย่าเสียคนที่เรารักไปก็แล้วกันแล้วเราจะยิ่งเสียดายมากกว่านี้ ตั้งใจเรียนนะเด็กดี เชื่อฟังพ่อแม่เพราะเขาเป็นคนที่ช่วยเหลือเรายามที่เราไม่มีใคร 16 Aug 2006 \| Comment by : bang

Comment 9

บางครั้งการดุด่าว่ากล่าวมันเป็นสิ่งที่ใครทุกคนไม่ค่อยชอบนะโดยเฉพาะพ่อแม่ที่ต้องการให้ลูกอยู่ตามความคิดของเขาเพราะเขาคิดว่าความคิดเขาถูกแต่เขาลืมไปว่าเมื่อครั้งหนึ่งในชีวิตเขาก็ไม่เคยต้องการให้ใครมาคอยควบคุมชีวิต แต่มันยิ่งต้องทำให้มองว่าความรัก ความห่วงใย และความใส่ใจมันเป็นยังงี้นี้เอง ในวันข้างหน้าเราจะสามารถสัมผัสความรักนี้ได้และจะสัมผัสถึงคุณค่านี้ว่ามันไม่ใช่การเข้มงวดแต่เป็นความต้องการให้ลูกเขาเติบโตเป็นคนดีครั้งนึงในชีวิต ผมเป็ฯคนนึงที่คิดไม่แตกต่างจากน้องเขาเท่าไหร่ แต่เมื่อเราเติบโตขึ้น มีความรับผิดชอบในชีวิตเราจะเข้าใจแต่เมื่อถึงเวลาที่เราจะเข้าใจก็อย่าเสียคนที่เรารักไปก็แล้วกันแล้วเราจะยิ่งเสียดายมากกว่านี้ ตั้งใจเรียนนะเด็กดี เชื่อฟังพ่อแม่เพราะเขาเป็นคนที่ช่วยเหลือเรายามที่เราไม่มีใคร

16 Aug 2006 | Comment by : bang

Comment 8
เข้มแข็งนะจ๊ะ น้องแพร หนูคงต้องใช้เวลาอีกสักพัก ถึงจะปรับตัวได้ พี่ขออวยพรให้หนูตั้งใจเรียนนะคะ หนูต้องลองสู้กับใจตัวเองก่อนนะ ถ้าใจหนูสู้ซะอย่าง อุปสรรคอะไรก็ไม่ทำให้หนูท้อหรอก ถ้าหนูผ่านมันไปได้ หนูจะรู้ว่าความสำเร็จมันยิ่งใหญ่นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ 27 Jul 2006 \| Comment by : nookoy

Comment 8

เข้มแข็งนะจ๊ะ น้องแพร หนูคงต้องใช้เวลาอีกสักพัก ถึงจะปรับตัวได้ พี่ขออวยพรให้หนูตั้งใจเรียนนะคะ หนูต้องลองสู้กับใจตัวเองก่อนนะ ถ้าใจหนูสู้ซะอย่าง อุปสรรคอะไรก็ไม่ทำให้หนูท้อหรอก ถ้าหนูผ่านมันไปได้ หนูจะรู้ว่าความสำเร็จมันยิ่งใหญ่นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

27 Jul 2006 | Comment by : nookoy

Comment 7
อดทนไว้นะคะ...ลองมองดูคนที่ลำบากกว่าเรามีอีกตั้งแยะ มีคนที่อยากไปเรียนที่จีนแต่ไม่ได้ไปก็มี..พี่ว่าน้องโชคดีแล้วนะคะ อดทนไว้แล้วเรื่องร้ายๆจะผ่านไปเอง...จะเป็นกำลังใจให้นะ 21 Jul 2006 \| Comment by : kik

Comment 7

อดทนไว้นะคะ...ลองมองดูคนที่ลำบากกว่าเรามีอีกตั้งแยะ มีคนที่อยากไปเรียนที่จีนแต่ไม่ได้ไปก็มี..พี่ว่าน้องโชคดีแล้วนะคะ อดทนไว้แล้วเรื่องร้ายๆจะผ่านไปเอง...จะเป็นกำลังใจให้นะ

21 Jul 2006 | Comment by : kik

Comment 6
อีกไม่นานคุณก็จะปรับความเหงาให้อยู่กับเราได้ และไม่รู้สึกเหงา 18 Jul 2006 \| Comment by : laoui

Comment 6

อีกไม่นานคุณก็จะปรับความเหงาให้อยู่กับเราได้
และไม่รู้สึกเหงา

18 Jul 2006 | Comment by : laoui

Comment 4
ยังไงก็เห็นด้วยกับความคิดเห็นที่สองนะคะ พี่ว่าเราอ่ะ พยายามตั้งใจเรียนนะ เพราะเราอ่ะมีโอกาสแล้ว 29 Jun 2006 \| Comment by : lemon

Comment 4

ยังไงก็เห็นด้วยกับความคิดเห็นที่สองนะคะ พี่ว่าเราอ่ะ พยายามตั้งใจเรียนนะ เพราะเราอ่ะมีโอกาสแล้ว

29 Jun 2006 | Comment by : lemon

Comment 3
โถๆๆน่าฉงฉาน 28 Jun 2006 \| Comment by : แ ม น

Comment 3

โถๆๆน่าฉงฉาน

28 Jun 2006 | Comment by : แ ม น

Comment 2
ขอบคุณค่ะ ที่ีให้กำลังใจ จะพยายามนะคะ 28 Jun 2006 \| Comment by : น้องแพร 15 ค่ะ

Comment 2

ขอบคุณค่ะ ที่ีให้กำลังใจ จะพยายามนะคะ

28 Jun 2006 | Comment by : น้องแพร 15 ค่ะ

Comment 1
แย่จังเลยค่ะ บางทีช่องว่างระหว่างวัยก็ทำให้ครอบครัวมีปัญหา จะให้น้องมองในแง่มุมของพ่อแม่ น้องก็คงไม่เข้าใจ ให้พ่อแม่หันมามองว่าตอนพ่อแม่เป็นเด็ก เป็นยังไง ท่านก็คงไม่เข้าใจเหมือนกัน เพราะยุคสมัยมันไม่เหมือนเดิมแล้ว น้องอย่าเพิ่งกดดันตัวเองให้เกินไปเลยนะคะ ไม่มีใครทำอะไรดีไปเสียทุกอย่าง ถ้าเราเรียนไม่เก่งเราก็ต้องยอมรับ และค่อยๆพยายามศึกษาหาความรู้ เลือกวิชาที่เราชอบแล้วเราศึกษาให้ดีที่สุด อย่าคิดว่าต้องทำเพื่อคนนั้นคนนี้ เราคิดว่าเราทำเพื่อตัวเราเอง เราจะได้สบายใจนะคะ สำหรับเรื่องเรียน ไม่ใช่เด็กๆทุกคนที่จะพูดคุยกับคุณพ่อคุณแม่ได้อย่างสบายใจ แต่ก็ไม่เป็นไรนี่คะ หากท่านไม่เข้าใจเรา เราก็ฟังสิ่งที่ท่านสอน แล้วเอาบางอย่างมาใช้ ถ้าหากท่านคิดว่าเราทำในสิ่งที่ไม่ดี เราก็ต้องเอามาคิดเหมือนกันค่ะ คนที่โตๆแล้วทุกคน จะย้อนไปนึกถึงคำสอนของพ่อแม่ คำบ่นของท่านกันทุกคน และนึกอยากจะย้อนกลับไปแก้ไข แต่ก็ทำไม่ได้แล้ว น้องยังมีโอกาสที่จะทำในสิ่งต่างๆอีกเยอะแยะ ให้กำลังใจตัวเอง ค่อยๆเดินทีละก้าว ค่อยทำความเข้าใจคนรอบข้าง (แม้ทุกคนจะไม่ได้ดั่งใจเรา แต่เราก็ทำดีที่สุดสำหรับทุกคน) แล้วสักวันน้องจะภูมิใจในตัวเองค่ะ 28 Jun 2006 \| Comment by : StrawberryPinky

Comment 1

แย่จังเลยค่ะ บางทีช่องว่างระหว่างวัยก็ทำให้ครอบครัวมีปัญหา

จะให้น้องมองในแง่มุมของพ่อแม่ น้องก็คงไม่เข้าใจ

ให้พ่อแม่หันมามองว่าตอนพ่อแม่เป็นเด็ก เป็นยังไง ท่านก็คงไม่เข้าใจเหมือนกัน เพราะยุคสมัยมันไม่เหมือนเดิมแล้ว

น้องอย่าเพิ่งกดดันตัวเองให้เกินไปเลยนะคะ ไม่มีใครทำอะไรดีไปเสียทุกอย่าง ถ้าเราเรียนไม่เก่งเราก็ต้องยอมรับ และค่อยๆพยายามศึกษาหาความรู้ เลือกวิชาที่เราชอบแล้วเราศึกษาให้ดีที่สุด อย่าคิดว่าต้องทำเพื่อคนนั้นคนนี้ เราคิดว่าเราทำเพื่อตัวเราเอง เราจะได้สบายใจนะคะ สำหรับเรื่องเรียน

ไม่ใช่เด็กๆทุกคนที่จะพูดคุยกับคุณพ่อคุณแม่ได้อย่างสบายใจ แต่ก็ไม่เป็นไรนี่คะ หากท่านไม่เข้าใจเรา เราก็ฟังสิ่งที่ท่านสอน แล้วเอาบางอย่างมาใช้ ถ้าหากท่านคิดว่าเราทำในสิ่งที่ไม่ดี เราก็ต้องเอามาคิดเหมือนกันค่ะ

คนที่โตๆแล้วทุกคน จะย้อนไปนึกถึงคำสอนของพ่อแม่ คำบ่นของท่านกันทุกคน และนึกอยากจะย้อนกลับไปแก้ไข แต่ก็ทำไม่ได้แล้ว

น้องยังมีโอกาสที่จะทำในสิ่งต่างๆอีกเยอะแยะ

ให้กำลังใจตัวเอง ค่อยๆเดินทีละก้าว ค่อยทำความเข้าใจคนรอบข้าง (แม้ทุกคนจะไม่ได้ดั่งใจเรา แต่เราก็ทำดีที่สุดสำหรับทุกคน) แล้วสักวันน้องจะภูมิใจในตัวเองค่ะ

28 Jun 2006 | Comment by : StrawberryPinky

Hospital / Wellness

Princess Wellness Center

View Details

Webboard
เปิดกรุไฮโซขายของมือสองสภาพมือหนึ่งเพื่อการกุศล ในงานสมบัติผลัดกันชม 24 Nov 2006 โพสต์โดย: Ann 0
For children 3 Mar 2011 โพสต์โดย: jean33 1
รวมภาพบรรยากาศ คอนเสิร์ต พี่เบิร์ด อาสาสนุก Encore Plus by Lactasoy Too Much So Much Very Much 21 Aug 2011 โพสต์โดย: jeedzi 2
มาตั้งชมรมคนอกหักกัน 7 Apr 2009 โพสต์โดย: Haruki 10
กินยาคุมฉุกเฉินเกินเวลา 18 Jan 2011 โพสต์โดย: absent 1
ด้วยแรงบันดาลใจจากทะเลทราย ด้วยภูมิทัศน์ที่เงียบสงบและความสวยงามของสีสรรค์แห่งท้องทะเลทราย IGORA Muted Desert มอบสีแฟชั่นที่เรียบหรูโทนคูลเบจและเทาอ่อน 20 Jul 2020 โพสต์โดย: DSK4277 0
พอทะเลาะกันแล้วทำไมต้องทำร้ายกันด้วย 11 Feb 2010 โพสต์โดย: jungkojan 15
อยากเลื่อนประจำเดิอนออกคะ !!!!!!!! 13 Oct 2010 โพสต์โดย: sweetie-candy 0

Webboard