Talk About Women

แด่ . . . คนที่รักแฟนมากกว่าพ่อแม่
>> . . . หลังวาเลนไทน์ วันที่ 14 กุมภาพันธ์
>> ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่เหมือนคนทั่วไป
>> “กุหลาบ ช็อคโกแลต คำบอกรัก"
>> สามสิ่งนี้ต้องเวียนเข้ามาหาชีวิตผม
>> เพื่อให้คนคนหนึ่งใน ทุก ๆ ปีของวันนี้
>> . . . ก่อนวันที่ 14 กุมภาพันธ์ง
>> ผมเดินออกจากบ้าน
>>
ในมือมีผ้าเช็ดหน้าสีชมพูที่ต้องการเอาให้แฟนของผม
>> เธอเป็นหญิงสวยมาก เป็นดาวคณะของมหาลัยของเรา
>> ก่อนผมจะออกไปพบเธอ เธอโทรมาหาผม
>> ผมจึงวางผ้าเช็ดหน้าที่ผมบรรจงพับไว้บนโต๊ะ
>> หลังจากการพร่ำบอกรักกันด้วยถ้อยคำหวานหูเป็นเวลานานทีเดียว
>> ผมปรี่ออกจากบ้านไปหาเธอ
>> โดยไม่ลืมผ้าเช็ดหน้าผืนนั้น
>> แต่แล้ว!!
>> ผมก็เห็นพ่อของผมถือมันออกมา ในผ้าผืนนั้นมีรอยเลือด
>> "พ่อ ทำอะไรหนะ" ผมโพล่งถามด้วยความโมโห
>>
พ่อหน้าซีดทันที
>> "ไอ้เหมียวหนะ มันโดนกัด พ่อเลยเอาผ้าไปเช็ดเลือด"
>> "พ่อรู้ไหม ผมกำลังจะเอาไปให้แฟน"
>> พ่อเงียบ . . . ผมเกลียดจริงๆ เวลาพ่อเงียบเมื่อจนกับปัญหา
>> ความโหโหสั่งผมให้ทำได้แม้กระทั่งจะตบหน้าพ่อ
>> พ่อเบือนหน้า
>> "พ่อขอโทษ มานี่ . . . " พ่อยื่นมือมารับผ้าเช็ดหน้า
>> "พ่อจะเอาไปซักให้เอง"
>> ผมงอนพ่อถึงกับไม่ยอมคุยกับพ่อเป็นเวลานานพอควร
>> ไม่ยอมลงจากบ้านม่
>>
เป็นเวลาเกือบทั้งสองวันที่ผมไม่เจอหน้าใคร
>> หมกตัวอยู่กับห้อง มีเพียงแม่เท่านั้นที่คอยส่งข้าวให้ผม
>> ยามเมื่อผมมองตาแม่ครั้งใดทุกครั้ง ดวงตาแม่จะแดงปรี่ด้วยน้ำตา
>> ผมเริ่มรู้สึกว่า บางทีผมอาจจะทำเกินไป
>> . . . 14 กุมภาพันธ์
>> ตั้งแต่ครั้งที่ผมเห็นแม่เสียใจ
>> ผมก็รู้สึกว่าผมทำอะไรผิดไปหรือเปล่า
>> ผมยอมออกมาจากห้อง
>> ผมไม่เห็นพ่อ
>> เดินออกมาที่บริเวณลานซักผ้า
>>กาละมังยังมีผ้าที่ยังไม่ซักหลายผืน
>> ข้างๆ มีกองเลือดอยู่ และที่ราวตากผ้ามี
ผ้าเช็ดหน้าของผม
>> ถึงจะล้างรอยเลือดไม่หมด ก็ยังดีที่พ่อยังห่วงใยผม
>>ยังแคร์ผมอยู่
>> "พ่อ ผมอยากขอโทษครับ"
>> พอผมหันหน้าจะกลับเข้าบ้าน ก็พบกับแม่ แม่ร้องไห้มาแต่ไกล
>> แม่วิ่งมากอดผม "พ่อเสียแล้วนะ"
>> ผมอึ้ง!!
>> แม่ลำดับเหตุการณ์ และทำให้ผมทราบว่า
>> พ่อป่วยเป็นโรคทางเดินหายใจติดเชื้อ
>> รอยเลือดที่เห็นนั้นคือเลือดที่พ่อจามออกมา พ่อมองไม่เห็น
>> "พ่อกำชับแม่มาตอนที่ลูกโกรธว่า อย่าบอกลูกเด็ดขาดว่าพ่อป่วย "
>>
"ทำไมล่ะครับ"
>> "พ่อกลัวเราจะเสียใจ แล้วไม่ได้ออกไปเที่ยวกับแฟน"
>> ผมอึ้งเป็นครั้งที่สอง!
>> "พ่อบอกแม่ด้วยว่า ถ้าพ่อเสียวันนี้ อย่าเพิ่งบอกลูก
>> ให้ลูกไปเที่ยวกับแฟนก่อน
>> พ่อไม่อยากให้ลูกเป็นทุกข์ พลาดโอกาสอย่างนี้เพราะพ่อคนเดียว
>> พ่อบอกด้วยว่าพ่อซักผ้าเช็ดหน้าให้แล้ว มันไม่สะอาดหรอก
>> แต่พ่อบอกว่าพ่อของลูกทำดีที่สุดแล้ว"
>> ผมกอดแม่ ร้องไห้
>> วันนี้จะเป็นวันวาเลนไทน์ที่อยู่ในความทรงจำตลอดไป
>> "พ่อครับ ผมขอโทษ . . . "


18 Aug 2006  |  Post by : PangRum
Comment 9
ผู้หญิงนะคะดอทคอม

โถทำไมทำกับพ่อแบบนี้น๊า......................เศร้าว่ะ

22 Aug 2006  |  Comment by : TingTong
Comment 8
ต่อไปนี้จะรักพ่อและแม่ให้มากกว่านี้ค่ะสัญญา

21 Aug 2006  |  Comment by : pla
Comment 7
ผู้หญิงนะคะดอทคอม

เสียใจด้วยนะค่ะ

20 Aug 2006  |  Comment by : dash
Comment 6
คุณเป็นคนที่แย่มาก คุณเจอแฟนมากีปี แต่พ่อคุณเลี้ยงคุณมาแต่เกิดทำไมคุณถึงเห็นแฟนดีกว่าหละ ถ้าฉันเป็นแฟนคุณฉันไม่ดีใจหรอกนะที่คุณทำอย่างนั้นกับพ่อคุณ คุณเป็นคนที่อกตัญญูมากที่สุด ไม่น่าเลยโง่มาก

20 Aug 2006  |  Comment by : 1
Comment 5
ดีนะที่เศร้า พอดีฝุ่นเข้าตา คือน้ำตามันเอาฝุ่นออกมาพอดี ขอบคุณ


20 Aug 2006  |  Comment by : เอกจ๋า
Comment 4
เสียใจอย่างแรง

20 Aug 2006  |  Comment by : marfear
Comment 3
ถ้าเจอแบบนี้ คงอึ้งกิมกี๋อย่างเดียว รู้สึกมั้ง รักพ่ออ่ะ

20 Aug 2006  |  Comment by : yui
Comment 2
ทำไมคุณทำแบบนี้กับพ่อ นะมันเรื่องแค่นี้เอง

19 Aug 2006  |  Comment by : สาวน้อย
Comment 1
ฮือ ฮือ...ทำไมมันเศร้าอย่างนี้

18 Aug 2006  |  Comment by : oo

Comment


>

Pooyingnaka Quiz

Webboard
โพสต์โดย: yakultza 3
โพสต์โดย: barbie_doll 7
โพสต์โดย: Suzy1981 7
โพสต์โดย: MissSecret 1
โพสต์โดย: TPV 2
โพสต์โดย: mayneme 2
โพสต์โดย: GosceraKitty 0
โพสต์โดย: sam12345 2

Interest Product