Talk About Women

ข่มขืน ปัญหาที่ต้องร่วมมือกันแก้ไข

จุดประสงค์ของการเขียนจดหมายฉบับนี้เพื่อ ตระหนักถึงภัยข่มขืน และมีส่วนช่วยเหลือผู้ที่ถูกกระทำทารุณทางเพศ ซึ่งมีผลกระทบต่อสภาพจิตใจ กลายเป็นปัญหาสังคม หากไม่ได้รับการแก้ไข

ดิฉันไม่มีเจตนาเป็นอื่นใด ด้วยความตั้งใจอันแน่วแน่ ในการช่วยเหลือผู้หญิงที่ถูกทำร้ายทางเพศ , ถูกข่มขืน หรือผู้หญิงที่กำลังจะถูกทำร้ายทางเพศ คุณไม่สามารถบอกได้ว่ามันจะเกิดขึ้นเมื่อไร และอย่างไร

เป้าหมายสูงสุดของในการเขียนอีเมล์ฉบับนี้คือ ได้ช่วยผู้หญิงที่ถูกทำร้ายทางเพศอย่างน้อยสัก 1 คน นั้นเป็นสิ่งที่ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว เพราะนั้นคือการได้ช่วยเหลือชีวิต 1 ชีวิต

ผู้หญิงที่ถูกทำร้ายเหล่านั้นอาจอาศัยอยู่ร่วมสังคมเดียวกับคุณ อาจเป็นเพื่อนร่วมงานของคุณ ,เจ้านายคุณ ,เพื่อนบ้านคุณ หรืออาจเป็นญาติคุณ และถ้าคุณรู้ว่าคนเหล่านั้นถูกทำร้าย คุณจะทำอย่างไร คุณจะมีส่วนช่วยเหลือพวกเขาอย่างไรบ้าง??

ลองคิดดูว่าหากผู้หญิงที่ถูกข่มขืนคนนั้นเป็นคนในครอบครัวคุณ คุณจะรู้สึกอย่างไร ??

ถ้าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกสาวคุณ
ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นน้องสาวคุณ
ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นพี่สาวคุณ
ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นภรรยาของคุณ
ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่คุณเคารพรัก
ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่คุณนับถือ

สิ่งที่คุณสามารถช่วยป้องกัน และแก้ไขปัญหาการข่มขืน โดยให้ความรู้แก่เด็กผู้หญิง และสตรี หรือคนใกล้ตัวคุณอย่างน้อยที่สุด คุณสามารถช่วยผู้หญิงเหล่านั้นได้ โดยเริ่มที่ตัวคุณก่อน

1. เหล้าเป็นสาเหตุที่ก่อให้เกิดความรุนแรง
2. ทันทีที่ถูกข่มขืน อย่าชำระล้างร่างกาย เก็บเสื้อผ้า และ หลักฐานต่างๆ ไว้ และรีบแจ้งความทันที
ผู้ใดข่มขืนกระทำชำเราหญิงซึ่งมิใช่ภริยาของตนโดยขู่เข็ญด้วยประการใดๆ โดยใช้กำลังประทุษร้าย โดยหญิงอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ หรือโดยทำให้หญิงเข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่น ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สี่ปีถึงยี่สิบปี และปรับตั้งแต่แปดพันบาทถึงสี่หมื่นบาท
ถ้าการกระทำความผิดได้กระทำโดยมีอาวุทปืนหรือวัตถุระเบิดหรือโดยร่วมกระทำความผิดอันมีลักษณะโทรมหญิง ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สิบห้าปีถึงยี่สิบปี และปรับตั้งแต่สามหมื่นถึงสี่หมื่นบาท หรือจำคุกตลอดชีวิต

3. อายุความของคดีล่วงละเมิดทางเพศ คือ 3 เดือน นับจากวันเกิดเหตุ สำหรับผู้ถูกข่มขืนที่มีอายุเกิน 15 ปี
4. อย่าเก็บเรื่องไว้คนเดียว คนที่คุณไว้ใจได้ หรือติดต่อองค์กรที่ให้ความช่วยเหลือผู้หญิง เช่น มูลนิธิต่างๆ
ดิฉันไม่อยากให้ลูกหลานใครต้องมาทุกข์ทรมาน เพราะคุณอาจจะไม่รู้ว่ามันเป็นอย่างไร ถ้าไม่ได้เจอกับตัวเอง
และถ้ามันเกิดขึ้นแล้วคุณจะจัดการกับปัญหาเหล่านั้นได้อย่างไร

มันไม่มีคำตอบใดๆ เป็นคำตอบที่ถูกต้องเสมอไป เพียงแต่ว่าทางเดินของผู้หญิงที่ถูกข่มขืน คือเส้นทางที่ขรุขระ และเต็มไปด้วยโขดหินที่แหลมคม และพวกเธอต้องเดินไปด้วยเท้าเปล่า ไม่มีเกราะ หรือร้องเท้าหุ้มเหมือนคนทั้วไป เท้าของพวกเธอจะเต็มไปด้วยบาดแผลที่ถูกหินแหลมคมบาดที่เท้า กลายเป็นแผลเป็น มันยังคงอยู่อย่างนั้นตลอดชั่วชีวิตเธอ เพื่อเตือนใจ ว่านี้คือความโหดร้าย และเป็นครูที่สอนประสบการณ์ชีวิต ที่โหดร้าย เย็นชาและใจไม้ไส้ระกำที่สุด แล้วจะมีสักกี่คนที่เข้าใจพวกเธอ ไม่ทำร้ายซ้ำเติม และแสดงความเข้าใจ เห็นอกเห็นใจพวกเธอ


การข่มขืน เป็นปัญหาสังคมที่ทุกคมต้องร่วมกันแก้ไขและป้องกัน อย่ารอให้มันเกิดขึ้น หรือคิดว่าเป็นเรื่องไกลตัว เพราะดิฉันก็เคยคิดแบบนี้ มาก่อน ไม่ว่าจะอีกกี่ 10 ปี หรือ 50 ปี ข้างหน้า ปัญหาการข่มขืนยังคงมีอยู่และมีความรุนแรงมากขึ้น

ป.ล. หากคุณคือผู้หญิงที่ถูกทำร้ายทางเพศ ทางร่างกาย หรือทางจิตใจ ดิฉันอยากจะบอกกับคุณว่า ยังมีผู้หญิงอีกหลายคนที่ประสบปัญหาเช่นเดียวกับคุณ บางคนต้องการที่จะลืม บางคนไม่อยากพูดถึงมันอีก ส่วนดิฉันเลือกที่จะลุกขึ้นมาช่วยเหลือผู้หญิงคนอื่นๆ เพราะดิฉันเข้าใจความรู้สึกของพวกคุณ ในเวลาที่คุณถูกทำร้ายซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า กี่ครั้งที่ต้องร้องไห้คนเดียว กี่ครั้งที่ต้องทนทุกข์ทรมาน และไม่มีใครคอยปลอบหรือให้กำลังใจ
ตอนนี้คุณต้องแก้ปัญหาคนเดียวหรือเปล่า ?
ตอนนี้คุณคิดว่าคุณยังถูกทำร้ายอยู่เรื่อยๆ ใช่ไหม ทั้งสังคมที่คุณอยู่ หรือ เพื่อนบ้าน เพื่อนร่วมงาน ?
คุณคิดว่าโลกนี้ จะมีสักกี่คนที่เข้าใจความรู้สึกของคุณ?

มีคนที่เป็นเคยพูดว่า “เหตุการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นกับตัวเรา เพื่อให้เราเป็นต้นแบบ ให้กับคนที่มีความทุกข์ เพื่อที่เค้าจะได้เห็นว่า คนที่ทุกข์กว่า ลำบากกว่า ยังสามารถลุกขึ้นมาสู้ได้ และยังทำประโยชน์ให้กับคนอื่นๆได้อีกมากมาย”

ดิฉันต้องขออภัยหากจดหมายฉบับนี้รบกวนคุณ
ดิฉันขอขอบคุณ หากคุณอ่านแล้ว กลับไปช่วยเหลือผู้หญิงคนอื่นๆได้



14 Sep 2004  |  Post by : โดย : StrengthOfWome
Comment 2
อาจจะจิงคับผมแต่อย่าเหมารวมหมดนะคับ

14 Sep 2004  |  Comment by : oxten2000
Comment 1
อืมๆ น่าคิดค่ะ ผู้ชายโรคจิตที่ชอบข่มขืนผู้หญิง ถ้าจับได้น่าจะลงโทษให้ร้ายแรงหน่อย ไม่งั้นก็ไม่รู้จักเข็ดกันซะที ตัดมันทิ้งไปเลยก็ดี จะได้ไม่ต้องมีไปทำร้ายคนอื่น

14 Sep 2004  |  Comment by : StrawberryPinky

Comment


>

Pooyingnaka Wellness

Webboard
โพสต์โดย: baggydoll 0
โพสต์โดย: 153153123 3
โพสต์โดย: Thanaponge 13
โพสต์โดย: Mchoi 4
โพสต์โดย: GGuruGirl 1
โพสต์โดย: dararia 3
โพสต์โดย: สาวสวยสุดเสียว 3
โพสต์โดย: NinS 5

Interest Product