รีสอร์ท

รีสอร์ท
คุณคิดยังไงกับคำว่า รีสอร์ท (ติดทะเล) เรามีเรื่องจะเล่าให้ฟัง มันเป็นเรื่องจริงที่น่าสลดใจมาก กับคำว่ารีสอร์ท ก้าวแรกที่เราสัมผัสพื้นดินรีสอร์ทนี้เราก็ไม่ได้คิดไรมาก เราคิดว่าระเบียงเรือที่ทำด้วยไม้เก่าๆ เหมือนจะไม่ได้รับการดูแล มีโต๊ะเก้าอี้ไม้หลายตัว ที่วางเหมือนจะเกะกะอยู่ พวกเราได้จองห้องพักได้รับกุญแจกับรีโมทเก่าแสนจะเก่าขนาดถ่านในรีโมทยัง ทุบแล้วทุบอีก ในห้องที่ก้าวเข้าไป ด้านขวาเป็นห้องกระจกดูบรรยากาศน่าอยู่ มีห้องปูนอยู่ในระดับเดียวกันคล้ายบ้านเป็นหลังๆ เราได้อยู่ห้องปูนนะ เข้าไปในห้องมีกลิ่นอับมาก ที่พักจองไว้สำหรับพัก 3 คน มีเตียงนอนใหญ่ มีที่นอนปิ๊กนิ๊กปูไว้ที่พื้นข้างเตียง ในห้องน้ำมีสบู่ก้อนเล็กๆก้อนเดียว ราวแขวนผ้า(ไม่มีตู้เสื้อผ้านะ) ไม่มีแม้กระทั่งไม้แขวนเสื้อ(สงสัยใครจะพักต้องเตรียมมาเองอ่ะ) มีโต๊ะเครื่องแป้งที่ลิ้นชักล็อกไว้ โทรศัพท์สายพ่วงก็ไม่มี เรายังพูดเล่นกับเพื่อนเลยว่า โทรศัพท์ทำไมไม่มีอ่ะ เพื่อนเราสวนตอบว่าก็มาพักผ่อนนิจะใช้ทำไม แต่ระหว่างห้องเราก็ว่ามันน่าจะมีนะ เราก็เลยคิดว่าห้องกระจกน่าจะดีกว่า เราก็เดินไปเที่ยวหาเพื่อนที่อยู่ห้องกระจก (สำหรับที่พัก 4 คน) แต่แล้วกลับแย่กว่าเราอีก ห้องกระจกเป็นเตียงเหล็กวางชนกัน 2 เตียง 555 ใช่แล้วงั้นก็ต้องมีปิ๊กนิ๊ก 2 อัน...อิอิ เราขำเพื่อนเราแทบแย่ ดีแค่เป็นห้องกระจกบรรยากาศดีเท่านั้นแหละ มันเป็นความรู้สึกที่ไม่น่าประทับใจแล้วล่ะ สำหรับเราและเพื่อนๆ กับรีสอร์ทแห่งนี้ ถึงช่วงรับประทานอาหาร เราจ่ายเงินค่าอาหารเป็นรายตัว(เก็บค่าหัว) แต่สิ่งที่เราได้รับเป็นข้าวเปล่า 1 หม้อใหญ่ ข้าวผัด 1 ถาด ผัดกระเพรา 1 ถาดไข่ดาวคนละฟองเท่านั้น สำหรับคน 45 คน มันก็ไม่แปลกหรอกถ้าของหมดแล้วเค้าจะเติมให้อ่ะ เราสงสัยว่าในเมื่อทางคุณคิดค่าอาหารเราเป็นรายตัวแล้วทำไมอาหารหมดไม่เติมให้เราล่ะ ??? (ก็ไม่รู้สิ...อาจจะไม่ได้คิดเป็นอิ่มละ...รึป่าว เพราะถ้าอิ่มล่ะก็คงเติมให้จนอิ่มอ่ะเนาะ...) ช่วงอาหารเย็นนะเราก็เหมาจ่ายนะ อาหารที่เรากินกันเนี่ย เค้ายกเสริฟแล้วเราจะห่อไปให้เพื่อนเราที่เฝ้าอาการเพื่อนอยู่โรงพยาบาล(เพื่อนเราเกิดอุบัติเหตุอ่ะ แล้วเราจะเล่าต่อถึงอุบัติเหตุให้ฟัง) พนักงานรีสอร์ทไม่ห่อให้นะ เค้าพูดว่าต้องขออนุญาตผู้จัดการก่อนค่ะ เรางงมากเลยอ่ะ อาหารของเราที่เราจ่ายเงินแล้วห่อไม่ได้ต้องถามผู้จัดการก่อนหมายความว่างัยอ่ะ บ้าป่าว??? เราอยากรู้ว่าพวกนายคิดกันยังไงกับรีสอร์ทแห่งนี้ ช่วยโพสกันหน่อยนะ แล้วเรื่องอุบัติเหตุที่น่าสลดใจที่เกิดขึ้นก็คือ พวกเราลงไปเล่นน้ำกัน มีพี่คนนึ่งที่มากับเรานี่แหละเค้าถูดคลื่นซัดไปโดยไม่รู้ตัว คือรู้ตัวก็คือเท้าเค้าไม่สัมผัสทรายในทะเลแล้ว คลื่นซัดเค้าออกไปไกลจากหาดพอสมควร ตอนนั้นคลื่นแรงมาก เค้าร้องให้ช่วย มีพี่ผู้ชาย(1)วิ่งลงไปช่วย แต่ต่างคนต่างก็ถูกคลื่นซัดยิ่งใกล้เหมือนยิ่งไกล มีพี่ผู้หญิงอีกคนวิ่งไปเอาห่วงยางบนรีสอร์ท สลดใจนักทั้งรีสอทร์ทมีห่วงยางอันเดียว พี่ผู้ชายที่กำลังไปช่วยกำลังแย่ เราก็เรียกกันเสียงหลง พี่ผู้ชาย(2)อีกคนก็วิ่งลงไป มีพี่ผู้ชายอีก 3 คนที่ลงไปอีก แล้วพี่เค้าก็ส่งห่วงยางต่อๆกันเพื่อนจะให้พี่คนที่ 2ที่วิ่งลงไปช่วยพี่ผู้หญิง พวกเราที่อยู่บนหาดก็วิ่งหาห่วงยางกันจ้าละหวั่น เอาเรือออก..มีเรือมั้ย.. ขอเรือด้วยค่ะ เพราะว่าคนที่แย่ๆก็คือพี่ผู้ชายที่ลงไปช่วยกัน เราวิ่งไปขอห่วงยางที่รีสอร์ทข้างๆ เค้าเห็นสถานการณ์ที่มีคนอยู่ในทะเลกำลังแย่ อยู่ 5 คน ลอยคอจะช่วยกัน เค้าเรียกเรือให้ เค้าเรียกรถพยาบาลให้ เค้าจัดการช่วยทุกอย่างเท่าที่เค้าพอจะทำได้ แต่เค้าบอกว่าให้เรียกเพื่อนๆอย่าลงกันไปอีก ไม่งั้นเค้าจะไม่ให้ห่วงยางเค้าเป็นห่วงกลัวจะจมกันหมด เราขอห่วงยางเพื่อจะช่วยพี่ๆที่กลังหมดแรงค่ะ เค้าก็ให้มา เรารีบวิ่งลงไปให้ 2 อัน เราช่วยกันมาได้ 4 คน ขณะนั้นพี่คนที่ลงไปช่วยคนแรกเค้าหมดสติหายไปแล้ว พวกเรามองไม่เห็นพี่เค้าแล้ว เราเห็นว่าพี่ผู้หญิงได้ถูกช่วยแล้ว แต่พี่ที่หายไปในทะเล 40 นาทีพี่เค้าขึ้นมาเอง ทะเลคืนเค้ามาให้พวกเราที่ภาวนาขอร่างเค้า 40 นาทีที่เค้าจมไป ชาวบ้านตำรวจบอกว่าถือว่าเร็วนะที่ทะเลคืนมา ปกติจะคืน 2-3 วัน ทุกคนร้องไห้ น้ำตาไหล สลดใจมาก หลังจากนั้นเราพาร่างพี่เค้าไปโรงพยาบาล เราหลอกตัวเองว่าพี่เค้ายังอยู่ โรงพยาบาลไกลมากจากที่ที่มีแต่ป่า มองเห็นแต่ต้นไม้ มันเป็นระยะเวลาที่ยาวนานมากจนไปถึงย่านชุมชนบ้านคนหลายหลัง แต่สิ่งที่เราได้ยินจากผู้ที่พักรีสอร์ทข้างๆคือเค้าถามพวกเราว่า ทำไมถึงลงเล่นน้ำกัน เจ้าของรีสอร์ทไม่ได้บอกร๋อว่าเค้าห้ามเล่นน้ำ เพราะทะเลที่นี่เป็นแอ่งกะทะ เค้าไม่เตือนเร๋อ ??? ที่พวกเค้าพักเจ้าของรีสอร์ทบอกนะว่าให้เดินริมๆชายหาดไม่ให้ลงเล่นน้ำ เพราะมีเสียชีวิตหลายศพแล้วล่ะ เราอึ้งกันมาก เพื่อนอีกกลุ่มบอกว่า ตอนที่เราวิ่งหาห่วงยางกัน เจ้าของรีสอร์ท ผู้จัดการยืนมอง เพื่อนเราบอกว่าให้โทรเรียกเรือให้หน่อย เรียกรถพยาบาลให้หน่อย เค้าบอกว่าเค้าโทรแล้ว ติดต่อไม่ได้ แค่นั้นเองเร๋อ กับสถานการณ์แบบนั้น เราไม่ได้โยนความผิดให้เค้านะ แต่จากสถานการณ์เค้าน่าจะทำไรให้เราได้มากกว่านี้ เราเป็นลูกค้าเค้านะ จิงม่ะ .......... เราอยากเตือนให้ทุกคนที่จะเดินทางไปไหน สิ่งที่สำคัญที่คือที่พัก เราไม่อยากให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับคุณ (อยากรู้ล่ะสิว่ารีสอร์ทที่ว่าคือรีสอร์ทไรที่ไหนอ่ะ ............ แหลมสะเด็ด ฮาร์ท รีสอร์ท จังหวัดจันทบุรี จำชื่อนี้ไว้ให้แม่นๆ เพื่อตัวของคุณและคนที่คุณรัก) เราเตือนคุณได้แค่นี้ ช่วยส่งต่อหน่อยนะ ถือว่าเป็นการช่วยชีวิตคนต่อๆไปอ่ะ (ปกติที่จันทบุรี ทะเลที่แหลมเสด็จเนี่ยเค้าไม่ค่อยเที่ยวกันน่ะค่ะ เพราะว่ารุ้ๆกัน อยู่แล้วว่าทะเลที่นี่จะเป็นแบบแอ่งกระทะ ที่เค้าจะเที่ยวกันก้อที่หาดจ้าวหลาวกัน น่ะค่ะ ฝากเตือนทุกๆคนนะคะว่าถ้าไปที่แหลมเสด็จน่ะไปชมบรรยากาศก้อพอ ถ้าจะลงเล่นน้ำก้อไปที่จ้าวหลาวนะคะ) 6 Oct 2006 \| Post by : PangRum

คุณคิดยังไงกับคำว่า รีสอร์ท (ติดทะเล)

เรามีเรื่องจะเล่าให้ฟัง มันเป็นเรื่องจริงที่น่าสลดใจมาก กับคำว่ารีสอร์ท

ก้าวแรกที่เราสัมผัสพื้นดินรีสอร์ทนี้เราก็ไม่ได้คิดไรมาก

เราคิดว่าระเบียงเรือที่ทำด้วยไม้เก่าๆ เหมือนจะไม่ได้รับการดูแล มีโต๊ะเก้าอี้ไม้หลายตัว ที่วางเหมือนจะเกะกะอยู่

พวกเราได้จองห้องพักได้รับกุญแจกับรีโมทเก่าแสนจะเก่าขนาดถ่านในรีโมทยัง ทุบแล้วทุบอีก

ในห้องที่ก้าวเข้าไป ด้านขวาเป็นห้องกระจกดูบรรยากาศน่าอยู่

มีห้องปูนอยู่ในระดับเดียวกันคล้ายบ้านเป็นหลังๆ เราได้อยู่ห้องปูนนะ เข้าไปในห้องมีกลิ่นอับมาก

ที่พักจองไว้สำหรับพัก 3 คน มีเตียงนอนใหญ่ มีที่นอนปิ๊กนิ๊กปูไว้ที่พื้นข้างเตียง

ในห้องน้ำมีสบู่ก้อนเล็กๆก้อนเดียว ราวแขวนผ้า(ไม่มีตู้เสื้อผ้านะ) ไม่มีแม้กระทั่งไม้แขวนเสื้อ(สงสัยใครจะพักต้องเตรียมมาเองอ่ะ)

มีโต๊ะเครื่องแป้งที่ลิ้นชักล็อกไว้ โทรศัพท์สายพ่วงก็ไม่มี เรายังพูดเล่นกับเพื่อนเลยว่า โทรศัพท์ทำไมไม่มีอ่ะ เพื่อนเราสวนตอบว่าก็มาพักผ่อนนิจะใช้ทำไม

แต่ระหว่างห้องเราก็ว่ามันน่าจะมีนะ เราก็เลยคิดว่าห้องกระจกน่าจะดีกว่า เราก็เดินไปเที่ยวหาเพื่อนที่อยู่ห้องกระจก (สำหรับที่พัก 4 คน)

แต่แล้วกลับแย่กว่าเราอีก ห้องกระจกเป็นเตียงเหล็กวางชนกัน 2 เตียง 555 ใช่แล้วงั้นก็ต้องมีปิ๊กนิ๊ก 2 อัน...อิอิ

เราขำเพื่อนเราแทบแย่ ดีแค่เป็นห้องกระจกบรรยากาศดีเท่านั้นแหละ มันเป็นความรู้สึกที่ไม่น่าประทับใจแล้วล่ะ สำหรับเราและเพื่อนๆ กับรีสอร์ทแห่งนี้

ถึงช่วงรับประทานอาหาร เราจ่ายเงินค่าอาหารเป็นรายตัว(เก็บค่าหัว) แต่สิ่งที่เราได้รับเป็นข้าวเปล่า 1 หม้อใหญ่ ข้าวผัด 1 ถาด ผัดกระเพรา 1 ถาดไข่ดาวคนละฟองเท่านั้น

สำหรับคน 45 คน มันก็ไม่แปลกหรอกถ้าของหมดแล้วเค้าจะเติมให้อ่ะ เราสงสัยว่าในเมื่อทางคุณคิดค่าอาหารเราเป็นรายตัวแล้วทำไมอาหารหมดไม่เติมให้เราล่ะ ???

(ก็ไม่รู้สิ...อาจจะไม่ได้คิดเป็นอิ่มละ...รึป่าว เพราะถ้าอิ่มล่ะก็คงเติมให้จนอิ่มอ่ะเนาะ...)

ช่วงอาหารเย็นนะเราก็เหมาจ่ายนะ อาหารที่เรากินกันเนี่ย เค้ายกเสริฟแล้วเราจะห่อไปให้เพื่อนเราที่เฝ้าอาการเพื่อนอยู่โรงพยาบาล(เพื่อนเราเกิดอุบัติเหตุอ่ะ แล้วเราจะเล่าต่อถึงอุบัติเหตุให้ฟัง)

พนักงานรีสอร์ทไม่ห่อให้นะ เค้าพูดว่าต้องขออนุญาตผู้จัดการก่อนค่ะ เรางงมากเลยอ่ะ อาหารของเราที่เราจ่ายเงินแล้วห่อไม่ได้ต้องถามผู้จัดการก่อนหมายความว่างัยอ่ะ บ้าป่าว???

เราอยากรู้ว่าพวกนายคิดกันยังไงกับรีสอร์ทแห่งนี้ ช่วยโพสกันหน่อยนะ แล้วเรื่องอุบัติเหตุที่น่าสลดใจที่เกิดขึ้นก็คือ

พวกเราลงไปเล่นน้ำกัน มีพี่คนนึ่งที่มากับเรานี่แหละเค้าถูดคลื่นซัดไปโดยไม่รู้ตัว คือรู้ตัวก็คือเท้าเค้าไม่สัมผัสทรายในทะเลแล้ว

คลื่นซัดเค้าออกไปไกลจากหาดพอสมควร ตอนนั้นคลื่นแรงมาก เค้าร้องให้ช่วย มีพี่ผู้ชาย(1)วิ่งลงไปช่วย

แต่ต่างคนต่างก็ถูกคลื่นซัดยิ่งใกล้เหมือนยิ่งไกล มีพี่ผู้หญิงอีกคนวิ่งไปเอาห่วงยางบนรีสอร์ท สลดใจนักทั้งรีสอทร์ทมีห่วงยางอันเดียว

พี่ผู้ชายที่กำลังไปช่วยกำลังแย่ เราก็เรียกกันเสียงหลง พี่ผู้ชาย(2)อีกคนก็วิ่งลงไป มีพี่ผู้ชายอีก 3 คนที่ลงไปอีก

แล้วพี่เค้าก็ส่งห่วงยางต่อๆกันเพื่อนจะให้พี่คนที่ 2ที่วิ่งลงไปช่วยพี่ผู้หญิง พวกเราที่อยู่บนหาดก็วิ่งหาห่วงยางกันจ้าละหวั่น เอาเรือออก..มีเรือมั้ย.. ขอเรือด้วยค่ะ

เพราะว่าคนที่แย่ๆก็คือพี่ผู้ชายที่ลงไปช่วยกัน เราวิ่งไปขอห่วงยางที่รีสอร์ทข้างๆ เค้าเห็นสถานการณ์ที่มีคนอยู่ในทะเลกำลังแย่ อยู่ 5 คน

ลอยคอจะช่วยกัน เค้าเรียกเรือให้ เค้าเรียกรถพยาบาลให้ เค้าจัดการช่วยทุกอย่างเท่าที่เค้าพอจะทำได้

แต่เค้าบอกว่าให้เรียกเพื่อนๆอย่าลงกันไปอีก ไม่งั้นเค้าจะไม่ให้ห่วงยางเค้าเป็นห่วงกลัวจะจมกันหมด

เราขอห่วงยางเพื่อจะช่วยพี่ๆที่กลังหมดแรงค่ะ เค้าก็ให้มา เรารีบวิ่งลงไปให้ 2 อัน เราช่วยกันมาได้ 4 คน

ขณะนั้นพี่คนที่ลงไปช่วยคนแรกเค้าหมดสติหายไปแล้ว พวกเรามองไม่เห็นพี่เค้าแล้ว

เราเห็นว่าพี่ผู้หญิงได้ถูกช่วยแล้ว แต่พี่ที่หายไปในทะเล 40 นาทีพี่เค้าขึ้นมาเอง ทะเลคืนเค้ามาให้พวกเราที่ภาวนาขอร่างเค้า 40 นาทีที่เค้าจมไป

ชาวบ้านตำรวจบอกว่าถือว่าเร็วนะที่ทะเลคืนมา ปกติจะคืน 2-3 วัน

ทุกคนร้องไห้ น้ำตาไหล สลดใจมาก หลังจากนั้นเราพาร่างพี่เค้าไปโรงพยาบาล เราหลอกตัวเองว่าพี่เค้ายังอยู่ โรงพยาบาลไกลมากจากที่ที่มีแต่ป่า มองเห็นแต่ต้นไม้

มันเป็นระยะเวลาที่ยาวนานมากจนไปถึงย่านชุมชนบ้านคนหลายหลัง แต่สิ่งที่เราได้ยินจากผู้ที่พักรีสอร์ทข้างๆคือเค้าถามพวกเราว่า

ทำไมถึงลงเล่นน้ำกัน เจ้าของรีสอร์ทไม่ได้บอกร๋อว่าเค้าห้ามเล่นน้ำ เพราะทะเลที่นี่เป็นแอ่งกะทะ เค้าไม่เตือนเร๋อ ???

ที่พวกเค้าพักเจ้าของรีสอร์ทบอกนะว่าให้เดินริมๆชายหาดไม่ให้ลงเล่นน้ำ เพราะมีเสียชีวิตหลายศพแล้วล่ะ เราอึ้งกันมาก เพื่อนอีกกลุ่มบอกว่า

ตอนที่เราวิ่งหาห่วงยางกัน เจ้าของรีสอร์ท ผู้จัดการยืนมอง เพื่อนเราบอกว่าให้โทรเรียกเรือให้หน่อย เรียกรถพยาบาลให้หน่อย

เค้าบอกว่าเค้าโทรแล้ว ติดต่อไม่ได้ แค่นั้นเองเร๋อ กับสถานการณ์แบบนั้น เราไม่ได้โยนความผิดให้เค้านะ แต่จากสถานการณ์เค้าน่าจะทำไรให้เราได้มากกว่านี้

เราเป็นลูกค้าเค้านะ จิงม่ะ .......... เราอยากเตือนให้ทุกคนที่จะเดินทางไปไหน สิ่งที่สำคัญที่คือที่พัก เราไม่อยากให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับคุณ

(อยากรู้ล่ะสิว่ารีสอร์ทที่ว่าคือรีสอร์ทไรที่ไหนอ่ะ ............

แหลมสะเด็ด ฮาร์ท รีสอร์ท จังหวัดจันทบุรี จำชื่อนี้ไว้ให้แม่นๆ เพื่อตัวของคุณและคนที่คุณรัก) เราเตือนคุณได้แค่นี้

ช่วยส่งต่อหน่อยนะ ถือว่าเป็นการช่วยชีวิตคนต่อๆไปอ่ะ

(ปกติที่จันทบุรี ทะเลที่แหลมเสด็จเนี่ยเค้าไม่ค่อยเที่ยวกันน่ะค่ะ เพราะว่ารุ้ๆกัน
อยู่แล้วว่าทะเลที่นี่จะเป็นแบบแอ่งกระทะ ที่เค้าจะเที่ยวกันก้อที่หาดจ้าวหลาวกัน
น่ะค่ะ ฝากเตือนทุกๆคนนะคะว่าถ้าไปที่แหลมเสด็จน่ะไปชมบรรยากาศก้อพอ
ถ้าจะลงเล่นน้ำก้อไปที่จ้าวหลาวนะคะ)

6 Oct 2006 | Post by : PangRum

Comment 5
20 Aug 2007 \| Comment by : ไก่

Comment 5

20 Aug 2007 | Comment by : ไก่

Comment 4
รีสอร์ทของคุณสวยมาก 20 Aug 2007 \| Comment by : จีจี้

Comment 4

รีสอร์ทของคุณสวยมาก

20 Aug 2007 | Comment by : จีจี้

Comment 3
20 Aug 2007 \| Comment by : เจ

Comment 3

20 Aug 2007 | Comment by : เจ

Comment 2
20 Aug 2007 \| Comment by : อีฟ

Comment 2

20 Aug 2007 | Comment by : อีฟ

Comment 1
ทุเรศมากๆๆๆๆๆๆ เราจะไม่ไปที่นี่เด็ดขาด แล้วเราจะโพสต่อให้นะ ให้มันเจ๊งๆๆๆๆ ไปเลย 6 Oct 2006 \| Comment by : โด้

Comment 1

ทุเรศมากๆๆๆๆๆๆ เราจะไม่ไปที่นี่เด็ดขาด แล้วเราจะโพสต่อให้นะ ให้มันเจ๊งๆๆๆๆ ไปเลย

6 Oct 2006 | Comment by : โด้

Hospital / Wellness

BDMS Wellness Clinic

View Details

Webboard
มาลดต้นแขน ต้นขากันเุถอะ 11 Nov 2010 โพสต์โดย: MaYuRi 0
ถ้าไปรักคนมีเจ้าของจะทำอย่างไรคะ 5 Apr 2005 โพสต์โดย: Momay 5
มีใครเคยกินยา J.A ผิวขาวบ้างไหม? 25 Apr 2012 โพสต์โดย: mochimayji 0
มาโชว์ยิ้มสวยกันค่ะ 15 Feb 2011 โพสต์โดย: botye 1
อยากสอบถามเรื่อง อุดมศึกษาหน่อยครับ 17 May 2010 โพสต์โดย: sumetjack 2
ตามสาวๆ sisterday ไปปาร์ตี้ริมหาดกันดีกว่า ^^ 8 Apr 2012 โพสต์โดย: netiri 2
เซรั่มที่คนหน้ามันต้องหลงรัก 1 Jul 2023 โพสต์โดย: Gavin 0
ขอบคุณเธอ(กลอน) 15 Nov 2007 โพสต์โดย: jirative 1

Webboard