| กรูไม่ช่ายเกย์...ติดอันดับ 2 ในพันธุ์ทิพย์ (Part25-26) |
|---|
|
Part25 "เอ้ย ไปไหนมาว่ะ กรูรอตั้งนาน" "ตกลงเมิงจะไปไหน" ผมย้อนถาม "เหอะน่า ขับตามที่กรูบอกเถอะนะ" "เมิงต้องไปบ้านพ่อเมิงกับกรูก่อน" มันทำหน้างงๆ "ไปทำไม" มันหลบสายตามองพื้น "ไปบอกเรื่องที่เมิงจะบวช" "กรูไม่ไปหรอก เค้าไม่สนใจหรอก" "เมิงรู้ได้ไงว่ะ เมิงต้องไป" มันทำท่าอึดอัด "เค้าเป็นพ่อเมิงนะเว้ย ไปบอกเค้าสักคำก็ยังดี เค้าจะมาไม่มามันอีกเรื่อง ถ้าเมิงไม่บอกเค้าเลย ก็เหมือนเนรคุณ" มันยังคงก้มหน้าต่อไปเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ "แต่กรู....."มันอ้ำอึ้ง "ถ้าเมิงไม่ไปกรูกลับ" ผมยื่นคำขาด "เมิงว่าพ่อกรูจะมาเหรอ" มันเอ่ยปากถามขณะที่อยู่ในรถ ให้ผมเดานะ ผมว่ามันน่ะ อยากจะไปหาพ่อ ไปบอกพ่อใจจะขาด "กรูไม่รู้ กรูไม่ใช่พ่อเมิง แต่กรูเชื่อว่าถ้าเมิงได้บอกพ่อ ต่อให้มันจะเป็นยังไงเมิงก็จะไม่ต้องเสียใจภายหลัง" "ถ้าพ่อกรุไม่อยู่หล่ะ" มันยังคงมีสีหน้ากังวล "ก็รอจนกว่าพ่อเมิงจะกลับ" ผมอยากให้มันได้บอกพ่อมันจริงๆ "แล้วถ้าพ่อหลับหล่ะ" อืม ไอ่นี่ "ก็รอจนกว่าพ่อเมิงจะตื่น" "แล้วถ้า......" "พอพอ ไอ่อ้อย นั่งเฉยๆ แมร่ง ทีเดินไปขอผ่อนเจ้าหนี้บอลเมิงยังไม่กลัวอย่างงี้เลย" รถวิ่งมาเรื่อยๆจนถึง อ.เสนา ไอ่อ้อยดูจะลุกลี้ลุกลนผิดปกติ "เฮ้ย เมิง อยู่นิ่งๆสิวะ กรูรำคาญ ถ้ามันหงุดหงิดนักก็เอาบทสวกมนต์มาอ่านซะ จำได้มั่งยัง" ผมพยามเปลี่ยนเรื่อง "โห รุ่นกรู ไม่ต้องท่องแล้ว กรูหลับตายังท่องชินบัญชรได้ทุกเม็ด.........................กรูว่าเรากลับเหอะนะ กรูขอร้อง" ท่าจะเป็นเอามากแฮะ "อ้อย กรูนะ เกิดมายังไม่เคยได้กอดพ่อเลย เมิงรู้ป่าว แม่กรูเล่าให้ฟังว่าตอนกรูเด็กๆ กรูเกิดมาหน้าเหมือนเด็กผู้หญิงมาก จนตอนโตก็ยังหน้าเหมือนเด็กผู้หญิงอยู่ พ่อกรูกลัวเค้าหาว่ากรูเป็นผู้หญิง เลยเอา ดอกอัญชัญมาขยี้ที่คิ้วกรู ให้ดูแมนๆ บราๆๆๆๆๆๆ"ผมเล่าเรื่องพ่อให้มันฟัง หวังแค่ว่าให้มันรู้สึกดีขึ้นมา ไม่ประหม่าแบบนี้ รถมาจอดหน้าบ้าน มันนั่งตัวแข็งทื่อ หมาตัวเดิม(ช่างซื่อสัตย์ในหน้าที่อะไรเช่นนี้)ออกมาเห่า "อ้าว ลงไปดิ" ผมพยักหน้าให้มันออกไป "เมิงลงมาด้วยดินะ" มันเอื้อมมือมาจับมือผม มือเย็นเฉียบ เปียกด้วย "โหแมร่ง เมิงน้ำแตกทางมือเหรอว่ะ สาด" ผมดึงมือออกมาเช็ดกับกางเกง "เออ ไปไป เดี๋ยวกรูออกตามไป" "แม่ แม่ พี่อ้อยมา" เสียงเด็กวัยรุ่นตะโกน ผมเดินตามหลัวมาห่างๆ "หวัดดีน้า" มันไหว้น้าผู้หญิง หน้าบอกบุญไม่รับ "หวัดดีอ้อย หายไปนานไม่กลับบ้านเลยนะ" แหะๆ อันนี้แต่งเองเพราะว่า ไม่ได้ยินว่าเค้าพูดอะไรกัน คงประมาณนี้แหละ สักพักน้าผู้หญิงหายไป ผมเดินลงไปนั่งกับมันที่แคร่หน้าบ้านมัน เห็นหน้าน้องมันชัดๆ ทำไมเหมือนเมิงยังกะแพะวะ ผมถาม "จะไปรู้เหรอ พ่อกรูไม่มีความคิดสร้างสรรค์มั้ง" ผมหัวเราะคิๆ สักพัก พ่อไอ่อ้อยออกมา หน้าดุโคตร ไม่ร้จะหน้าดุไปไหน กลัวนะเนี๊ยะ ผมรีบยกมือไหว้ ไหว้ก่อนลูกเค้าอีกด้วยความกลัว "พ่อ หวัดดี" ไอ่อ้อยหน้าเปลี่ยนทันที ดุแข่งกันยังกะกลัวอีกฝ่ายจะไม่กลัว "อืม" พ่อมันพยักหน้า โ ฟอร์มจัดกันจริงๆ ..........อ่าว ทำไมไม่มีใครพูดอะไรว่ะ ผมงง "เอ่อ ไอ่อ้อยพูดสิ" ผมเอาศอกกระทุ้งมัน มันเหลือบตาไปมองพ่อมันแว๊บๆ ทำยังกะพ่อมันเป็นเมดูซ่า มองแล้วจะกลายเป็นหินยังงั้นแหละ " พ่อ ผม เอ่อ จะบวช ให้แม่นะ" เออ นั่นแหละ แมร่งลุ้นยังกะฝรั่งเศสแข่งกะอิตาลี่ซะอีก พ่อมันงงอ่ะ ผมมองหน้าแล้ว อืม หน้าประมาณว่า "คุณครับ คุณถูกหวยรางวัลที่ 1อ่ะ" คือเหมือนจะดีใจ แต่กั๊กๆ หรือไม่แน่ใจ "บวชที่ไหน" สำเนียงอยุธยาเหมือนกันเด๊ะ "ที่วัด....หลวงตาบวชให้" อืม ก้มหน้าก้มตากันเข้าไป "วันไหน" พ่อมันถาม แต่มือมวนใบจากเหมือนไม่สนใจ "พรุ่งนี้" ไอ่อ้อยบอก "อืม" แค่อืมเองเหรอ ผมโคตร งง อะไรวะ ลูกตัวเองบวชทั้งทีแค่ "อืม" แม่ผมนะ ดีใจเว่อร์กว่านี้อีกทั้งที่ไม่ใช่ลูกตัวเอง เออ แปลกดีอ่ะ "งั้นถ้าพ่อจะไปก้ไปกประมาณ 2โมงเช้านะ" มันบอก "อืม" อืมอีกแหละ อะไรว่ะ "กินข้าวมารึยังหล่ะ" พ่อมันถามประโยคยาวที่สุด " กินแล้วพ่อ เดี๋ยวจะพาเพื่อนกลับแล้ว" อ้าว ไอ่อ้อย เมิงจะไม่ถามกรูก่อนเลยเหรอ แมร่ง ข้าวยังไม่กินตั้งแต่เช้า มันเดินออกมาท่าทางต่างกับตอนแรกโดยสิ้นเชิง ดูมันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ อิ่มอกอิ่มใจยังไงไม่รู้ "วู้ วูๆๆๆๆๆๆ" โอ้โห เป่าปากด้วยเว้ย "อะไรของเมิงไอ่อ้อย สุขใจอะไรขนาดนั้น" ผมถาม แปลกใจ "ทำไม คนมีความสุข" "เรื่องไรว่ะ พ่อเมิงไม่เห็นพูดอะไรสักคำ ยังไม่บอกเลยว่าจะไปรึป่าว" "ของอย่างงี้ไม่ต้องบอกหรอก กรูรู้นิสัยพ่อกรูดี" มันยิ้มอย่างอิ่มใจ เออ ว่ะ พ่อมันนี่หว่า "จะไปไหนต่อ" ผมถามเนื่องด้วยเห็นว่ามันนั่งยิ้มไม่ยอมหุบ กลัวเหงือกจะแตกระแหงซะก่อน "ไปบ้านกรู" "บ้านไหน บ้านเมิงอ่ะนะ จะกลับไปทำไมอีก" ผมถามงงๆ ว่ามันจะกลับไปทำไมอีก หรือว่า ยังคุยกับพ่อมันไม่รู้เรื่อง "บ้านแม่กรู ขับไปเหอะ" ผมขับรถให้มันนั่งมาเรื่อยๆ ด้วยไม่กลัวเปลืองค่าน้ำมันเลย(น้ำมันแพงโคตร แต่เมิงก็ไปแต่รถกรูทุกที) "เลี้ยวๆ..........เลี้ยวสิวะ แมร่งไม่ได้ยินเหรอ" "เออ โทดๆ กรู นั่งคิดอะไรเพลินๆ" "คิดถึงกรูเหรอ สายไปแล้วหล่ะเมิง พรุ่งนี้กรูก็บวชแล้ว" มันยิ้มเหมือนสะใจหน่อยๆ "ไอ่บร้า บวชน่ะดีแล้ว คนอย่างเมิงนะ อยู่ในวัดนะดีแล้ว จะได้สงบ ไม่ออกมาทำร้ายใคร" โดยเฉพาะหัวใจผม วี๊ดวิ๊ว (แซวตัวเอง แหะๆ) ล้อเล่นนะครับ เพื่อนกันๆ "กรูไม่ใช่"ฮยีน่านะเฟ้ย ไอ่บร้า" มันทำปากแบะก่อนหันหน้าออกนอกถนน "จอด ถึงแล้ว" ผมมองไปข้างๆ ไหนวะบ้านมัน "อ้าว ลงมาดิ บ้านกรูอยู่โน่น" มันชี้ไปบ้านไม้ 2 ชั้นยกสูง ติดคลอง......................... โห บรรยากาสดีมากครับ อากาสสดชื่นสุดๆอ่ะ ผมมองไปรอบๆแล้ว มีคลองมีทุ่งนา มีต้นไม้เต็มพรืด ตอนแรกนึกว่าอยู่เขาเขียว "โห บ้านเมิงน่าอยู่ว่ะ เด็กกรุงเตบอย่างกรูเพิ่งเคยเห็น" "เออ นี่แหละบ้านแม่กรู เมิงเป็นคนแรกเลยนะที่กรูพามาบ้านเนี๊ยะ" แล้วมันก็ตะโกนขึ้นไปบนบ้าน "แม่ ผมพาลูกสะใภ้มาหา" พรืด ผมผะงหะ "ไอ่บร้า ปากหมานะเมิง เดี๋ยวแม่เมิงก็ด่าเอาหรอก" ผมแปลกใจมากที่มันกล้าตะโกนไปแบบนั้น "แม่กรูไม่ว่าหรอก แม่กรูต้องชอบเมิง" มันว่าพายื่นมือมาดึงผมขึ้นไปบนบ้าน "เมิงรู้ได้ไง" เออ แล้วผมจะถามมันทำไมว่ะ ไม่ได้อยากเป็นเมียมันซะหน่อย "อ่าว ลูกชอบ แม่ก็ต้องชอบสิ" "เมิงนี่มัน ....จะบวชอยู่แล้วยังกล้าพูดดดดดด" "อ้าว จะบวชไง กรูถึงต้องพูดให้หมดที่อยากพูด เพราะต่อไปกรูจะไม่พูดอีก" มันว่า "เออ ให้มันจริงเหอะว่ะ กรูจะสาธุ" สภาพในบ้านมันก็นะ ไม่ได้เกินกว่าที่ผมคาดไว้มากนัก แต่ที่สำคัญสงบมาก น่าอยู่ ที่บ้านมีคนอยู่ด้วย เป็น น้ามันมาทำสวนแทนแม่มันมั้ง เห็นมันเล่าให้ฟัง แต่นานๆจะมาค้างที่นี่สักที ส่วนใหญ่จะมาตอนหน้าฝน กับตอนเก็บเกี่ยว "กรูจะรอดมั๊ยเนี๊ยะคืนนี้" ผมว่า พลางหันซ้ายหันขวา "อันนี้แล้วแต่เมิง เหอๆๆๆ" หน้าหื่นกามขึ้นมา ณ บัดดล Part26 มันยืมโทรศัพท์ผมโทรหาน้ามัน เพื่อให้น้ามันมาส่งเสบียง "เฮ้ย ไอ่อ้อย กรูว่านอนที่วัดมันจะลำบากน้อยกว่านี้มั๊ย" ผมพูดประชด "เหอะ เมิงลำบากกับกรูครั้งนี้อีกครั้งเดียว ต่อไปกรูจะไม่ทำให้เมิงลำบากอีก" มันพูดแบบนี้อีกแล้ว ผมไม่ค่อยอยากได้ยิน ประโยคประเภท ครั้งเดียว ครั้งสุดท้าย ต่อไปไม่อีกแล้ว มันเหมือน "เมิงจะตายแล้วรึไง ไอ่เอี๊ย"........ น้าไอ่อ้อย ขี่มอไซต์ป๊อกมา เทร็ดๆๆๆๆ น่ารักดี เอาลูกซ้อนมาด้วย "ทำไมไม่ไปนอนกับน้าหล่ะ" "บ้านน้าเล็กกว่าที่นี่อีกจะนอนเข้าไปได้ไง" ปากเมิงรึนั่น น้าเอาปลานิลมาให้ 2ตัว หมูนิดหน่อยแล้วก็พริกแกง คิดในทางที่ดีน้าเค้าใจดีนะ แต่คิดอีกแง่นึงมันเหมือนรู้เห็นเป็นใจกันยังไงไม่รู้ เฮ้ออออ "เมิงไปอาบน้ำก่อนดิ" มันบอก ผมหันไปรอบๆ ตอนนั้นประมาณบ่าย 2-3มั้ง "ไหนห้องน้ำอ่ะ" "ห้องน้ำอยู่ท้ายครัวโน่น แต่ไว้ขี้อย่างเดียว ถ้าจะอาบเมิงอาบที่โน่น" มันชี้ไปที่ชายคลอง จึ๋ย ผมนะครับ ใช้ SKII ล้างหน้า รักหน้าตัวเองยิ่งกว่าชีวิต เพราะต้องเอาไว้หากิน จะให้อาบน้ำคลอง "หรือไม่ก็ตรงโอ่งข้างบ้าน" โหโล่งซะ "ตูมมมมมมมม" แหะๆ ผมตัดสินใจใส่เสื้อยืด กางเกงบอลมัน ยืมมาก่อน โดดคลองดีกว่า ดีกว่าแก้ผ้าอาบกลางแจ้งขนาดนั้น ตอนนั้นผมนึกว่าคลองตื้น กระโดดแบบชิวๆอ่ะ จ๋อม แต่มันดันตูมมมมม น้ำกระจาย น้ำลึกครับ วืดหายไปเลย 555 โผล่ขึ้นมา ขำตัวเอง แต่หนุกดีครับไม่เคยเล่นน้ำคลอง น้ำมันขุ่น แต่สะอาดนะผมว่า เย็นเจี๊ยบ มีผักบุ้งด้วย ปลาด้วย รู้สึกเหมือนมีปลามาตอดน้องชายเป็นระยะๆ (ล้อเล่น ปลาตอดไม่ติดหรอกเพราะเล็กกว่าหนอนอีก ว้าฮ่าๆๆ) "เฮ้ยยย ขึ้นมาได้แล้ว เดี๋ยวก็หนาวตายหรอกเมิง ฝนจะตกแล้ว" เสียงมันตะโกนเหววๆ มาจากบ้าน แต่ผมไม่ค่อยสนใจมันแล้วหล่ะ ผมรู้สึกชอบกับที่นี่มากกว่าอีกนะ จริงๆ ตอนนี้นึกถึงแล้วยังอยากไปอยู่เลย เล่นไปได้สักพักกะว่าจะขึ้น ก็มีเด็กแถวนั้นมั้งขี่จักรยานมา หิ้วปลามาด้วย เห็นผมเล่นน้ำ มันก็หัวเราะใหญ่ "แน่จริงลงมาเลยเว้ย" ผมท้า สรุปผมได้เพื่อนใหม่เล่นน้ำด้วยเต็มเลย แมร่งคิดแล้วอยากหยุดเวลาจังเลย ไม่อยากไปทำงานแข่งขันกับใครอีกแล้ว เด็กพวกนั้นต้องขึ้นก่อนผม เพราะแม่มันเดินเท้าสะเอวถือไม้มะยมเดินฉับๆมาตาม ไอ้เด็กพวกนี้เห็นแม่มันมา กระโดดขึ้นจากคลองวิ่งหนีแม่มัน แม่มันก็ไล่ตี "กรูบอกให้รีบกลับบ้าน ลูกเวน ไม่มีใครเฝ้าน้อง" แล้วถือไม้ไล่ตีลูกเค้า เออแฮะ ผมมองแล้วก็นะ ผมไปอยู่ไหนมาเนี๊ยะ เคยเห็นภาพนี้แต่ในทีวีนะ แต่พอมาเห็นชีวิตแบบนี้จริงๆก็หลงรักไปเลยอ่ะ ........................................................................ "กรูรอว่าเมิงจะขึ้นเมื่อไหร่" ผมเดินตัวเปียกขึ้นไปบ้าน เอามือปิดเป้ากางเกงอย่างมิดชิดเพราะไม่ได้ใส่ กกน "กรูหนาว ขอผ้าหน่อย" ผมว่า คางสั่นกระทบกันดังกึกๆๆ "อ้าว" มันโยนผ้ามาให้ "อาบน้ำในโอ่งอีกรอบนึง ถ้าเมิงไม่อยากคันทั้งคืน" "อ้าวก็เมิงบอกกรูว่าให้อาบในคลอง ไม่ก็ที่โอ่งไงสาดดดทำไมกรูต้องอาบที่โอ่งอีกว่ะ" แมร่งรู้งี้กรูอาบที่โอ่งทีเดียวก็สิ้นเรื่อง "กรูอาบน้ำให้อีกมั๊ย" มันมานั่งลงนอกชาน ผมรีบหันหน้าออกนอกบ้าน กลัวมันเห็นน้องชาย "ไม่ต้อง กรูอาบเอง " น้ำเย็นเข้าไปถึงจิตจริงๆครับ ยิ่งทวีจังหวะกระทบกันของกรามให้รัวแล้วเร็วขึ้น "ปากเขียวแล้วเมิงมานี่" มันดึงผ้าเช็ดตัวมา จับหัวผมกดลง มันอยู่บนชานแต่ผมอยู่ข้างล่างมันจึงสูงกว่า "อืมม หัวเหม็นโครน ship หาย" มันดมหัวผม "ไอ่บร้า ทะลึ่งแล้วเมิง เดี๋ยวกรูถีบตกชาน.............พอแล้วกรูเช็ดเอง แมร่งได้ทีนะเมิงสาดดดด มา" ผมดึงผ้ามาเช็ดหัวอีก 2 -3 ทีก่อนจะเอามาพันท่อนล่าง "เฮ้ย เมิงไปทำอะไรก่อนไป จะมายืนเฝ้ากรูทำเฮี้ยอะไร กรูไม่ใช่นายกนะโว้ย ไม่ต้องกลัวใครตามฆ่า" "กรูไม่มีไรทำอ่ะ" ผมเลยต้องจำยอมถอดมันตรงนั้น นี่เป็นครั้งแรกที่มันได้เห็นเนื้อหนังมังสาท่อนบนของผม "เนียนกว่าหน้าเมิงอีก" มันว่า "นี่เมิง กรู " ผมพูดไม่ออก "หลีกเว้ย กรูจะเปลี่ยนเสื้อ" " ถ้าพี่บวชแล้ว พี่ขอร้องน้องอย่ามาถอดเสื้อต่อหน้าพี่อีกนะ พี่ขอร้อง".................................................ไอ่บร้า แมร่งหื่น ผมเดินสำรวจรอบบ้าน (ไม่ได้กว้างอะไรหรอกครับ เดินไปข้างหน้า 15ก้าว หลัง 15 ก้าว ขวา 15 ก้าว ซ้าย 15 ก้าว ก็รอบบ้านมันแล้ว) รูปแม่มันตั้งอยู่บนหิ้ง มีกระถางธูปเก่าๆที่เหมือนไม่เคยจุด พร้อมพวงมาลัยฝุ่นตึมอีก 1 พวง ผมมองท่านแล้วพาลนึกถึงเรื่องที่มันเล่าว่าแม่มันไม่ยอมไปอ่ะ เลยขนลุกวูบ รีบเผ่นไปนั่งหน้าบ้านทันที (ยอมรับว่ากลัว แฮะๆ) "เป็ด อ่ะ น้ำ" มันยื่นขันน้ำสังกะสีมาให้ "ดีนะเมิง แขกมาจนจะกลับแล้วเพิ่งเอาน้ำมาให้" "จะแ**กไม่แ**ก" ผมรับน้ำจากมือมันมาดื่มอย่างเต็มใจ บอกตรงๆไม่ได้รังเกียจความเป็นอยู่ของมันเลยนะ น้ำดื่มไม่ต้องแช่เย็น แต่ทำไมมันชื่นใจยังงี้ ผมโทรไปเล่าให้แม่ฟังตอนนั้น แม่ยังอยากไปเลยแม่บอกว่า "ว่างๆเราไปนอนที่นั่นกันดีมั๊ยลูก" อืมมมมมมเห็นด้วยแม่ ......................................................................... "อ้อย รู้ป่าวว่าเมิงน่ะดังใหญ่แล้วนะ" ผมหันไปคุยกับมัน เท้าแกว่งไปตามจังหวะบนนอกชาน "ดังอาราย" มันนั่งลงใกล้ "ก็ตอนที่กรูเอาเรื่องเมิงไปลงนะ ตอนแรกกรูกะจะให้เค้าด่าเมิงว่าโรคจิตอ่ะ แต่เค้าดันชอบซะงั้น" "ก็คนมันน่ารักอ่ะ"มันยักไหล่ปากเบ้ "เออ ดีเหมือนกันเวลากรูอยู่คนเดียวตอนกรูบวชกรูจะได้ไม่เหงา" ผมยังคงนั่งแกว่งขาโดยมีมันแกว่งเป็นเพื่อน "ดีแล้วหล่ะ กรูจะได้เบาใจ" มันก้มหน้า ผมงงๆ ว่าตกลงใครเป็นห่วงใครกันแน่ ใครน่าจะเป็นคนที่ควรเป็นห่วง ผมเป็นห่วงที่ต้องทิ้งมัน แต่มันเป็นห่วงที่มันต้องบวช... "กรูอ่านไดอารี่เมิงจะจบแล้วนะ" "เป็นไง" มันถาม "เน่าสนิท" ผมล้อมันเล่น "ชีวิตกรูก้อย่างงี้แหละ หาน้ำดีไม่ได้หรอก ทนเหม็นหน่อยแล้วกัน" "แต่กรูชอบน้ำเน่าว่ะ" "จริงเหรอวะ" มันเงยหน้าทำท่าร่าเริง "อืม กรูว่าหนุกดี มีคนอยากอ่านเรื่องของเมิงเยอะเลย ถ้ากรุจะให้เค้าอ่านเมิงจะว่าไง" มันทำหน้างง "ใครอ่ะ ไอ่พี่โบ้เหรอ" ฝังใจนะเมิง "ปล่าว เพื่อนๆที่พันทิพย์" "......................................................." กรูไม่ช่ายเกย์....ตอน TOTชุมสายล่มเลยต้องล่าช้า ขออภัยอย่างยิ่งครับ "เฮ้ย นุ่นๆๆ ขึ้นมาบนห้องแป๊บดิ" ผมตะโกนเรียกน้องผมตั้งแต่ไม่ 7โมง "อะไรอีกหล่ะ เฮีย" "ทำไมคอมเฮียเล่นเนทไม่ได้ว่ะ " ผมชี้ไปที่เครื่อง ปกติถ้าคอมเจ๊ง เช่นลำโพงไม่ดัง หรืออะไรเสียผมจะทำได้อย่างเดียวคือ ปิดแล้วเปิดใหม่ ถ้ายังไม่หายก็จะเรียกน้องสาวให้ช่วย เป็นพวกล้าเทคโนโลยีอย่างยิ่ง "อ๋อ สงสัยเครือข่ายล่มมั้ง" น้องว่า "อ้าวแล้วทำไงอ่ะ พี่มีงานต้องทำ" อิๆ ปล่าวหรอกจริงๆกลัวเพื่อนๆรอ "จะทำไงหล่ะโทรไปที่เครือข่ายสิ" แล้วมันก็เดินลงไป ผมโทรศัพย์ไปที่ ทรู เค้าถามอะไรไม่รู้เยอะแยะ ตอบไม่ได้สักอย่างเช่น โมเด็มอยู่ไหน ใช้เบอร์อะไรต่อ "แหะๆ พี่ผมไม่รู้เรื่องเลย" พอเค้าบอกว่า "งั้นน้องไปที่รูปคอมเล็กๆ 2อันนะ ดูว่าaddress อะไร" ผมทำตามอย่างว่าง่าย "192......." ผมว่า "แล้วข้างล่างเป็น.........ใช่มั๊ย" พี่ดูแลระบบว่า "โห พี่เก่งว่ะ รู้ได้ไง" ยังมีหน้าไปชมเค้าอีก เค้าก็หัวเราะนะ แต่ผมก็ชมไปหลายคำเหมือนกัน "พี่เก่งนะมารู้อะไรคอมผมตั้งมากมาย ผมเป็นเจ้าของมันยังไม่รู้เท่าพี่เลย" พี่เค้าก็หัวเราะเจื่อนๆ "ไม่หรอกค่ะ พี่ก็รู้งูงูปลาปลา" อิๆท่าทางน่ารัก ........................................................................... ผ่านไป 20 นาที พี่ก็ยังไม่ได้อะไรจากผม ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมต้องการอะไร ผมก็เลย "พี่งั้นไม่เป็นไรครับ ผมไม่กวนแล้ว เดี๋ยวว่างๆจะโทรไปฟังเสียงใหม่นะครับ" แอบหยอด จากนั้นผมก็โทรหาเพื่อน เพื่อนบอกว่าให้โทรไปชุมสาย(เรียกถูกป่าวว่ะ) ก็เลยโทรไป "อ๋อ น้องวันนี้ชุมสาย ทีโอทีล่ม ทั้งวันมั้งครับ" เซ็งเลย ผมจะโพสต่อยังไงหล่ะเนี๊ยะ แต่ด้วยความหวังที่ยังพอมี ผมยังคงรอเรื่อยไป พยายาม ปิด แล้วเปิดเป็นระยะๆ จนหลังๆเซ็งแหละ เริ่มเล่นเกมส์งูรอ จนป่านนี้ยังเปิดไม่ได้ เลยเดิน้ตร็ดเตรมาเล่นที่ร้าน กะว่าถ้าไม่มีคนมารออ่านเยอะก็ค่อยโพสใหม่ แต่ว่ามันไม่ใช่อะดิครับ คนรอเยอะ ใจเสียเลย สงสัยโดนด่าไปหลายดอกแล้วโทษฐานที่ทำให้รอ เลยเอาว่ะ พิมพ์แมร่งที่ร้านมันนี่แหละ.............นะ ขอโทษที่ทำให้รอกันนะคร๊าบบบบบบบบบบ
20 Oct 2006 | Post by :
PangRum
|
| Comment 1 |
|---|
|
ถ้าคุณเลือกทางเดินที่หอมหวาน ก็ไม่มีวันที่คุณจะไปถึงเป้าหมายที่หอมหวานแต่ถ้าคุณเลือก จะถึงเป้าหมายที่หอมหวาน เส้นทางเริ่มต้นของคุณอาจจะไม่หอมหวาน คุณต้องพิสูจน์คุณค่าของตัวคุณเองให้โลกเห็นครับว่าคุณคู่ควรกับเป้าหมาย "ชีวิตเป็นของคุณ คุณสามารถเลือกมันได้" ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกทางไหน 1.ทำงานอย่างที่ทำทุกวันนี้ ไม่ลำบากเกินกว่าที่จะทน แต่ก็อยู่ในสภาพแบบนี้ไปตลอดชีวิต หรือ 2.ทำงานอย่างหนัก ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่าง อดทน เหนื่อยสัก 3 ปี แล้วผลงานที่ได้สร้างไว้ทำให้คุณสบายไปตลอดชีวิต ถ้าเลือกอย่างที่ 1 ดีใจด้วยครับเพราะคุณไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงอะไรเลย ลบอีเมล์ฉบับนี้ได้เลยครับ แต่ถ้าเลือกอย่างที่ 2 click เข้ามาเลยครับ แล้วมาคุยกันว่า คุณจะต้องทำอะไรบ้างในอีก 3 ปี นับต่อจากนี้ http://twyengwe.no tlo ng.com พิมพ์ติดกันนะ
29 Oct 2006 | Comment by :
aa
|
| Webboard |
|---|
Nantita กระเป๋านุ่มนิ่ม
สั่งซื้อ https://s.shopee.co.th/7pfAZOIbBoราคา 139 บาท
ถุงเท้าแสนอร่อย ถุงเท้าแฟนตาซี ถุงเท้าหมูสไลด์
สั่งซื้อ https://s.shopee.co.th/7Kim7pTZfWราคา 25 บาท
ถุงเท้า 1 แพค 10 คู่ แฟชั้น
สั่งซื้อ https://s.shopee.co.th/1B8GbFCSRVราคา 59 บาท
LocknLock แก้วน้ำเก็บอุณหภูมิ Energetic One Touch Tumbler ความจุ 550 ml. รุ่น LHC3249
สั่งซื้อ https://s.shopee.co.th/1B8F7CgvS8ราคา 590 บาท
SEAGULLกระทะย่างชาบู กริลล์ อินดักชั่น ทั้งปิ้งย่าทั้งชาบู
สั่งซื้อ https://s.shopee.co.th/wBG77yflราคา 999 บาท
Intensive care Hand Cream Healthy Hands & Nail
สั่งซื้อ https://s.shopee.co.th/7Kilzuujh9ราคา 83 บาท
ที่นอนเด็กอนุบาล หนา 2 ชั้น
สั่งซื้อ https://s.shopee.co.th/1qNpSwZNkuราคา 279 บาท
โคมไฟเทียน LED สําหรับตกแต่งบ้าน
สั่งซื้อ https://s.shopee.co.th/5ptyG4BC1nราคา 10 บาท
SKINTIFIC Perfect Stay Velvet Matte Cushion
สั่งซื้อ https://s.shopee.co.th/6fTDBUTd8Tราคา 329 บาท
sasi Kiss & Blush Stick
สั่งซื้อ https://s.shopee.co.th/3LClD0gCX7ราคา 79 บาท
กระโปรงทรงเอ กระโปรงยีนส์ พร้อมกางเกงกันโป๊
สั่งซื้อ https://s.shopee.co.th/5pu68HsIioราคา 135 บาท
กล่องเก็บข้าวสาร01 กดใช้ง่าย ใช้งานสะดวก ถังเก็บข้าวสารมินิมอล ไซซ์ L
สั่งซื้อ https://s.shopee.co.th/1Vkz7wL6Eiราคา 359 บาท