"ฉันเป็นคนหนึ่งที่ศรัทธาในความรัก แต่ต้องยอมจำนนฟ้าดิน และความกตัญญูของคนที่ฉันรัก"

Talk About Women

"ฉันเป็นคนหนึ่งที่ศรัทธาในความรัก แต่ต้องยอมจำนนฟ้าดิน และความกตัญญูของคนที่ฉันรัก"
ฉันอายุ 31 ปี เป็นหม้าย ลูก 2 อายุ 4 กับ 3 ขวบ คนโตอยู่กับพ่อ คนเล็กอยู่กับฉัน เราเลิกกันด้วยดี หลังจากเลิกกับพ่อของลูกได้ เกือบ 2 ปี ฉันก็ได้พบรักใหม่กับผู้ชายคนนี้ เป็นข้าราชการคูร อายุ 39 ปี โสด เพราะเค้าเพิ่่งอกหักกับแฟนที่คบกันมาแต่อยู่กันคนละจังหวัดเป็นเวลา 10 ปี ผู้ายที่เต็มไปด้วยความแค้นที่คิดจะแก้แค้นแฟนเก่าทุกวิถีทาง เมื่อฉันก้าวเข้าไปในชีวิตของเค้า ฉันให้กำลังใจและได้พูดให้แง่คิดทุกอย่าง พยายามให้เขาหยุดอาฆาต เพราะความเห็นใจและบวกกับศรัทธาในตัวผู้ชายคนนี้ เค้าไม่กินเหล้า ไม่เที่ยว และยังเป็นคนที่ยึดมั่นในรัก เมื่อเราค่อยๆเรียนผู้กันความผูกพันทำให้เขาเลิกคิดแก้แค้นและยอมปล่อยวาง เราคบกัน รักกัน ทางครอบครัวฉันรับทราบ ก็ยินดีที่เราได้ผู้ชายที่ดี เราอยู่ด้วยกันได้หลายเดือน เขาสัญญากับฉันทุกอย่าง และรับปากกับพ่อแม่ของฉันจะมาขอ เราออกไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันที่สวนของฉัน ช่วงนั้นมีความสุขมาก รักกันมาก เขาก็พาฉันไปหาแม่ของเขา แต่เขาปิดบังเราว่าแม่เขารู้แล้วว่าเราเป็นหม้าย แต่ที่จริงแม่เขาไม่รู้ เราไปเยี่ยมแม่เขา 2 ครั้ง ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี แม่เขาคุยกับฉันดีมาก หลังจากนั้น หลายเดือน แม่ของเขามารู้ความจริงจากปากคนอื่น ว่าลูกชายของเขาได้ไปอยู่กับแฟนเป็นแม่หม้ายลูกติดแถมรวยด้วย เมื่อแม่เขารู้ก็รับไม่ได้ ร้องไห้ทุกวันจนญาติพี่น้องของเขาได้มาบอกให้มาดูแลแม่ เขาก็ไป ญาติของเขาก็ลุมว่าเขาต่างๆ นาๆ บอกให้เราเลิกกัน จะหาผู้หญิงดีๆให้ แม่เขารับไม่ได้ อายคน ที่ลูกชายที่แสนดีและได้ดั่งใจแม่มาตลอด ไม่ว่าจะสอบเข้าได้รับราชการครูอันดับ 1 จบปริญญาโท เขาเป็นลูกที่ดีของแม่เสมอมา แม่คาดหวังในตัวเขามาก และได้แต่บอกคนอื่นว่าลูกชายของเขาจะต้องสอบเป็น ผอ. ให้ได้ และได้ภรรยาที่สมเกียรติเขา เขาไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้าบ้านเพราะกลัวแม่ไม่รัก ทั้งๆที่แฟนเก่าของเขาที่คบกันมาสิบปี เขายังไม่เคยพามาบ้านเลย เพราะแม่เขาไม่ชอบ ในทึ่สุดเขาก็กลับมาบอกเลิกกับฉัน ตอนนั้นฉันเหมือนโดนผ่ากลางหัวใจ รับไม่ทันกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาร้องไห้และกอดฉัน ฉันร้องไห้เสียใจมากและเขาก็สงสารฉัน และได้กลับมาหาฉันอีกครั้ง ทีแรกเขาก็สัญญาว่าจะไม่ทิ้งฉัน จะฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนไป เขาพยายามกลับบ้านบ่อยขึ้นเพื่อให้แม่เขาเข้าใจ แม่ด่าเขาต่างๆนาๆ เป็นลูกเนรคุณ ทำให้แม่อับอายทำให้แม่เป็นทุกข์ แม่เขาเลยบอกตัดแม่ตัดลูกกับเขา สาปแช่งเขาสาระพัด ทุกครั้งที่เขากลับมาจากไปหาแม่เขา เขาก็จะคิดมากซึ้งเศร้า แต่เขาก็ทิ้งฉันไม่ลง เพราะฉันอ้อนวอนเขาว่าอย่าทิ้งฉันเลย ซักวันแม่คงเข้าใจ แต่นับวันเขาก็ยิ่งทำตัวเฉยชากับฉันมาก บางครั้งญาติของเขาก็ไปหาเขาที่ทำงาน แล้วว่ากล่าวเขาที่เนรคุณ ไม่นึกถึงบุญคุณของแม่ ช่วงนั้น ฉันร้องไห้ทุกวัน เราอยู่ในบรรยากาศที่เฉยเมิน ฉันก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไร ก็เขาทิ้งไป ทุกอย่าง อึมครึม อยู่เกือบ 2 เดือน เขาพยายามออกห่างฉัน บอกว่าขอไปนอนที่โรงเรียนเพื่อจะทำ คศ 3 และได้เทียวกลับมาหาฉันไปๆมาๆ ฉันก็เริ่มรู้สึกได้ว่า เขากำลังตีตัวออกห่าง จนวันหนึ่ง ฉันถามเค้าว่าจะเอายังไงกัน รักฉันอยู่หรือป่าว เขาบอกกับฉันว่า เขารักฉัน แต่ตอนนี้เขาขอทำเพื่อแม่ของเขาก่อน เขาบอกว่าเขาผิดเอง ฉันไม่ผิดอะไรเลย ถ้าเราเป็นคู่กันยังไงเราก็ได้เป็นคู่กัน เขาพูดจบเขาก็ไปโดยไม่หันมามอง ว่าฉันร้องไห้แทบปรางตาย จากนั้นชีวิตฉันเหมือนตายทั้้งเป็น ฉันอยู่คนเดียว ไม่มีกะจิตกระใจจะทำอะำไรเลย ได้แต่่คิดว่าเขาจะกลับมา ทุกๆวันฉันคิดถึงเขามากร้องไห้ทุกวัน และได้แต่ปลอบใจตัวเอง ฉันติดอยู่กับความทุกข์ ฉันได้แต่คิดว่าฉันเคยให้ชีวิตใหม่กับเขา โดยการที่ฉันเข้าไปขัดวิบากกรรมของเขาหรืออย่างไรที่ตอนเขาคิดอาฆาตแฟนเก่า ทำให้เราได้รับกรรมซะเอง นะตอนนี้ฉันเข้มแข็งขึ้นมากแล้ว เพราะกำลังใจจากคนรอบข้างของฉัน ที่พวกเขาต่างพากันไม่เห็นด้วยกับผู้ชายคนนี้ที่ทิ้งฉันไป เพราะคำสัญญาที่เขาให้ไว้ และย้ำกับคำว่ารักฉัน มันทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้ ทุกวันนี้เขายังโทรมาหาฉัน มันทรมารนะที่เขาไม่ยอมเด็ดขาดซักที การทดแทนบุญคุณมารดา เป็นสิ่งที่ดีที่บุตรพึงกระทำ แต่การที่ทดแทนบุญคุณบนความทุกข์ของชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เข้าใจว่าฉันทำผิดอะไร การที่เป็นหม้ายเหมือนกับว่าฉันเลวมาก คนที่เคยผิดพลาดในชีวิตคู่ ไม่มีใครที่ได้สามีดีแล้วอยากเลิกลา เหมือนเป็นตราบาปในชีวิต เหมือนฉันเป็นนักโทษหญิงที่เพิ่งฆ่าคนตาย ทั้งๆที่ชาติตระกูลฉันเหนือกว่าเขาด้วยซ้ำ การที่ทดแทนบุญคุณมารดาเพราะมารดาต้องการ เป็นบุตรที่ประเสริฐนัก ขออนุโมทนาบุญด้วย แต่วิบากกรรมที่ทำบนความทุกข์ของคนอื่น ได้บุญหรือไม่ ฉันได้อ่านหนังสือ ธรรมะเล่มหนึ่ง วิธีที่ทดแทนบุญคุณมารดามีมากกว่า เช่น การที่พามารดาไปทำบุญที่วัด ฟังเทศก์ อ่านหนังสือธรรมะ บริจาคทาน หรือปฏิบัติธรรม สอนให้ท่านให้รู้จักธรรมะ อริยสัจ 4 นั้นคือการได้บุญที่ประเสริฐสุด แต่อย่างไรก็ตาม ฉันก็ต้องยอมรับกรรมของฉันโดยใช้อริยสัจ 4 ให้ธรรมะกับต้วเอง และอโหสิกรรมให้กับพวกเขา บุญกุศลอะไรที่ฉันได้ทำ ขอส่งผลให้ฉันได้พบสิ่งที่ดีๆ การที่ฉันเป็นคนจิตใจดี ขอให้ฉันได้เจอคนที่ดีด้วยเทอญ 27 Nov 2011 \| Post by : jubjaeng

ฉันอายุ 31 ปี เป็นหม้าย ลูก 2 อายุ 4 กับ 3 ขวบ คนโตอยู่กับพ่อ คนเล็กอยู่กับฉัน เราเลิกกันด้วยดี หลังจากเลิกกับพ่อของลูกได้ เกือบ 2 ปี ฉันก็ได้พบรักใหม่กับผู้ชายคนนี้ เป็นข้าราชการคูร อายุ 39 ปี โสด เพราะเค้าเพิ่่งอกหักกับแฟนที่คบกันมาแต่อยู่กันคนละจังหวัดเป็นเวลา 10 ปี ผู้ายที่เต็มไปด้วยความแค้นที่คิดจะแก้แค้นแฟนเก่าทุกวิถีทาง เมื่อฉันก้าวเข้าไปในชีวิตของเค้า ฉันให้กำลังใจและได้พูดให้แง่คิดทุกอย่าง พยายามให้เขาหยุดอาฆาต เพราะความเห็นใจและบวกกับศรัทธาในตัวผู้ชายคนนี้ เค้าไม่กินเหล้า ไม่เที่ยว และยังเป็นคนที่ยึดมั่นในรัก เมื่อเราค่อยๆเรียนผู้กันความผูกพันทำให้เขาเลิกคิดแก้แค้นและยอมปล่อยวาง เราคบกัน รักกัน ทางครอบครัวฉันรับทราบ ก็ยินดีที่เราได้ผู้ชายที่ดี เราอยู่ด้วยกันได้หลายเดือน เขาสัญญากับฉันทุกอย่าง และรับปากกับพ่อแม่ของฉันจะมาขอ เราออกไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันที่สวนของฉัน ช่วงนั้นมีความสุขมาก รักกันมาก เขาก็พาฉันไปหาแม่ของเขา แต่เขาปิดบังเราว่าแม่เขารู้แล้วว่าเราเป็นหม้าย แต่ที่จริงแม่เขาไม่รู้ เราไปเยี่ยมแม่เขา 2 ครั้ง ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี แม่เขาคุยกับฉันดีมาก หลังจากนั้น หลายเดือน แม่ของเขามารู้ความจริงจากปากคนอื่น ว่าลูกชายของเขาได้ไปอยู่กับแฟนเป็นแม่หม้ายลูกติดแถมรวยด้วย เมื่อแม่เขารู้ก็รับไม่ได้ ร้องไห้ทุกวันจนญาติพี่น้องของเขาได้มาบอกให้มาดูแลแม่ เขาก็ไป ญาติของเขาก็ลุมว่าเขาต่างๆ นาๆ บอกให้เราเลิกกัน จะหาผู้หญิงดีๆให้ แม่เขารับไม่ได้ อายคน ที่ลูกชายที่แสนดีและได้ดั่งใจแม่มาตลอด ไม่ว่าจะสอบเข้าได้รับราชการครูอันดับ 1 จบปริญญาโท เขาเป็นลูกที่ดีของแม่เสมอมา แม่คาดหวังในตัวเขามาก และได้แต่บอกคนอื่นว่าลูกชายของเขาจะต้องสอบเป็น ผอ. ให้ได้ และได้ภรรยาที่สมเกียรติเขา เขาไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเข้าบ้านเพราะกลัวแม่ไม่รัก ทั้งๆที่แฟนเก่าของเขาที่คบกันมาสิบปี เขายังไม่เคยพามาบ้านเลย เพราะแม่เขาไม่ชอบ ในทึ่สุดเขาก็กลับมาบอกเลิกกับฉัน ตอนนั้นฉันเหมือนโดนผ่ากลางหัวใจ รับไม่ทันกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาร้องไห้และกอดฉัน ฉันร้องไห้เสียใจมากและเขาก็สงสารฉัน และได้กลับมาหาฉันอีกครั้ง ทีแรกเขาก็สัญญาว่าจะไม่ทิ้งฉัน จะฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนไป เขาพยายามกลับบ้านบ่อยขึ้นเพื่อให้แม่เขาเข้าใจ แม่ด่าเขาต่างๆนาๆ เป็นลูกเนรคุณ ทำให้แม่อับอายทำให้แม่เป็นทุกข์ แม่เขาเลยบอกตัดแม่ตัดลูกกับเขา สาปแช่งเขาสาระพัด ทุกครั้งที่เขากลับมาจากไปหาแม่เขา เขาก็จะคิดมากซึ้งเศร้า แต่เขาก็ทิ้งฉันไม่ลง เพราะฉันอ้อนวอนเขาว่าอย่าทิ้งฉันเลย ซักวันแม่คงเข้าใจ แต่นับวันเขาก็ยิ่งทำตัวเฉยชากับฉันมาก บางครั้งญาติของเขาก็ไปหาเขาที่ทำงาน แล้วว่ากล่าวเขาที่เนรคุณ ไม่นึกถึงบุญคุณของแม่ ช่วงนั้น ฉันร้องไห้ทุกวัน เราอยู่ในบรรยากาศที่เฉยเมิน ฉันก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไร ก็เขาทิ้งไป ทุกอย่าง อึมครึม อยู่เกือบ 2 เดือน เขาพยายามออกห่างฉัน บอกว่าขอไปนอนที่โรงเรียนเพื่อจะทำ คศ 3 และได้เทียวกลับมาหาฉันไปๆมาๆ ฉันก็เริ่มรู้สึกได้ว่า เขากำลังตีตัวออกห่าง จนวันหนึ่ง ฉันถามเค้าว่าจะเอายังไงกัน รักฉันอยู่หรือป่าว เขาบอกกับฉันว่า เขารักฉัน แต่ตอนนี้เขาขอทำเพื่อแม่ของเขาก่อน เขาบอกว่าเขาผิดเอง ฉันไม่ผิดอะไรเลย ถ้าเราเป็นคู่กันยังไงเราก็ได้เป็นคู่กัน เขาพูดจบเขาก็ไปโดยไม่หันมามอง ว่าฉันร้องไห้แทบปรางตาย จากนั้นชีวิตฉันเหมือนตายทั้้งเป็น ฉันอยู่คนเดียว ไม่มีกะจิตกระใจจะทำอะำไรเลย ได้แต่่คิดว่าเขาจะกลับมา ทุกๆวันฉันคิดถึงเขามากร้องไห้ทุกวัน และได้แต่ปลอบใจตัวเอง ฉันติดอยู่กับความทุกข์ ฉันได้แต่คิดว่าฉันเคยให้ชีวิตใหม่กับเขา โดยการที่ฉันเข้าไปขัดวิบากกรรมของเขาหรืออย่างไรที่ตอนเขาคิดอาฆาตแฟนเก่า ทำให้เราได้รับกรรมซะเอง นะตอนนี้ฉันเข้มแข็งขึ้นมากแล้ว เพราะกำลังใจจากคนรอบข้างของฉัน ที่พวกเขาต่างพากันไม่เห็นด้วยกับผู้ชายคนนี้ที่ทิ้งฉันไป เพราะคำสัญญาที่เขาให้ไว้ และย้ำกับคำว่ารักฉัน มันทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้ ทุกวันนี้เขายังโทรมาหาฉัน มันทรมารนะที่เขาไม่ยอมเด็ดขาดซักที
การทดแทนบุญคุณมารดา เป็นสิ่งที่ดีที่บุตรพึงกระทำ แต่การที่ทดแทนบุญคุณบนความทุกข์ของชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เข้าใจว่าฉันทำผิดอะไร การที่เป็นหม้ายเหมือนกับว่าฉันเลวมาก คนที่เคยผิดพลาดในชีวิตคู่ ไม่มีใครที่ได้สามีดีแล้วอยากเลิกลา เหมือนเป็นตราบาปในชีวิต เหมือนฉันเป็นนักโทษหญิงที่เพิ่งฆ่าคนตาย ทั้งๆที่ชาติตระกูลฉันเหนือกว่าเขาด้วยซ้ำ การที่ทดแทนบุญคุณมารดาเพราะมารดาต้องการ เป็นบุตรที่ประเสริฐนัก ขออนุโมทนาบุญด้วย แต่วิบากกรรมที่ทำบนความทุกข์ของคนอื่น ได้บุญหรือไม่ ฉันได้อ่านหนังสือ ธรรมะเล่มหนึ่ง วิธีที่ทดแทนบุญคุณมารดามีมากกว่า เช่น การที่พามารดาไปทำบุญที่วัด ฟังเทศก์ อ่านหนังสือธรรมะ บริจาคทาน หรือปฏิบัติธรรม สอนให้ท่านให้รู้จักธรรมะ อริยสัจ 4 นั้นคือการได้บุญที่ประเสริฐสุด แต่อย่างไรก็ตาม ฉันก็ต้องยอมรับกรรมของฉันโดยใช้อริยสัจ 4 ให้ธรรมะกับต้วเอง และอโหสิกรรมให้กับพวกเขา บุญกุศลอะไรที่ฉันได้ทำ ขอส่งผลให้ฉันได้พบสิ่งที่ดีๆ การที่ฉันเป็นคนจิตใจดี ขอให้ฉันได้เจอคนที่ดีด้วยเทอญ

27 Nov 2011 | Post by : jubjaeng

Comment. 1

ขอให้โชคดีค๊ะ

21 Dec 2011 | Comment by : replaypang

Comment. 2

ไม่ต้องเสียใจค่ะ ถ้าเค้ารักเราจริงเค้าต้องกลับมา ถ้าเค้าไม่กลับมา แสดงว่าเค้าเป็นลูกแหง่ อย่าเสียดายเลยค่ะ

10 Jan 2012 | Comment by : tidtee1969

Comment

คุณยังไม่ได้ทำการ Login ไม่สามารถ Comment ได้ค่ะ
กรุณา Login ให้เรียบร้อย

Lasted Board
ผ่าตัดกระเพาะอาหารเพื่อลดน้ำหนัก 08 Oct 2024
สอบถามค่ะ เพื่อนๆมีวิตามิน หรือ ตัวช่วยตัวไหนช่วยเรื่องชะลอวัยได้บ้างคะ นอกจากแอสต้า 02 Sep 2024
กระเป๋าเดินทางล้อลากที่เหมาะกับการถือขึ้นเครื่อง ใครมีรุ่นไหนแนะนำบ้างคะ ? 28 Aug 2024
ช่วยแนะนำครีมย้อมผม สีสวยติดทนนาน ราคาไม่แพง ปิดผมขาวได้ดี กลิ่นไม่ฉุนให้หน่อยค่ะ 23 Aug 2024
ดูแลสุขภาพฟันให้มีสุขภาพดีเป็นเรื่องสำคัญ 21 Aug 2024
beautynovat รับพรีออเดอร์เครื่องสำอางแบรนด์เนมของแท้จากต่างประเทศ 27 Jul 2024